Ο αλλοδαπός εισβολέας δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια χρήσιμη εφεδρεία στα χέρια των εχθρών του λαού σήμερα… και των εχθρών της πατρίδας αύριο.
Όταν προειδοποιούσαμε για τα μελλούμενα, και για τον εφιάλτη που μέρα με τη μέρα θα θεριεύει στη χώρα μας από την ανεξέλεγκτη δράση των λαθρομεταναστών εισβολέων, κάποιοι έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους ως άσπλαχνους, γιατί δήθεν αρνούμαστε να κατανοήσουμε τον …πόνο των «δυστυχισμένων»…
Όταν επιχειρήσαμε να υψώσουμε τη φωνή της νηφαλιότητας και της αυταπόδεικτης αλήθειας, κόντρα στην ηλιθιότητα και τη δόλια επιχειρηματολογία του κατάπτυστου εθνομηδενισμού, κάποιοι έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους ως ακραίους, γιατί δήθεν δε θελήσαμε να κατανοήσουμε με τον …υπερβάλλοντα δικό τους ανθρωπισμό, πως κάποιοι άλλοι «συνάνθρωποί» μας διεκδικούσαν για τον εαυτό τους το απεριόριστο δικαίωμα στην ασυδοσία, στο βανδαλισμό και στην οργάνωση των εγκληματικών συμμοριών με τελικό στόχο την άλωση της ίδιας της ζωής μας…
Όταν τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε και να καταδείξουμε ως απαράδεκτη ελαφρότητα την προσέγγιση μέσα από παραπλανητικά δήθεν διεθνιστικά ιδεολογήματα, ενός σύνθετου και όχι αποκομμένου από αλλότριες στρατηγικές φαινομένου, τότε κάποιοι έσπευσαν να μιλήσουν για εκφασισμό της σκέψης μας, και να καταστήσουν πριν απ όλα ενόχους όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς πολίτες, συγκαλύπτοντας και σε τελευταία ανάλυση ενθαρρύνοντας με την τακτική τους την Σικαγοποίηση και τον εκγκαστερισμό της καθημερινότητας για τον ανυποψίαστο Έλληνα πολίτη.
Κάποιοι επέμεναν να απεραντολογούν υπεκφεύγοντας την αλήθεια, επικαλούμενοι ταξικά σοφίσματα λες και έκριναν κοινωνικές αντιπαραθέσεις σε συνθήκες εργαστηρίου….
Κάποιοι επέμεναν να ξιφουλκούν ενάντια σε όποιον τόλμησε να αμφισβητήσει την αυταπάτη για τη δήθεν «κοινή πορεία στον αγώνα» των Ελλήνων εργαζομένων με τους κατευθυνόμενους εισβολείς, και λοιπά παρεμφερή κουραφέξαλα…
Κάποιοι… κάποιοι… κάποιοι… πήραν αγκαλιά την υποτιθέμενη ορθότητα της κρίσης τους, και επέλεξαν να αντιπαραταχθούν συλλήβδην απέναντι σε όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, επειδή απλά τολμήσαμε να έχουμε μια αυθεντική, αυθόρμητη, απλή αλλά ολοζώντανη σχέση με την αλήθεια αλλά και μια αγάπη για τη ζωή μας, για την πατρίδα μας, για την αίγλη της παλιάς μας γειτονιάς.
Σήμερα που η Αθήνα σπαράσσεται από την ακραία ποινική εγκληματικότητα, οι ευαισθητούληδες και οι ψευτοδιεθνιστές της μιζέριας και της άκριτης εργατολαγνείας σιωπούν…
Σήμερα που η Αθήνα καντονοποιείται παραδομένη στο έλεος των συμμοριών που επιχειρούν να μοιράσουν την πίτα της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, όλοι τούτοι έχουν βγάλει το σκασμό, σαν να είναι τουρίστες και περαστικοί από αυτοί την πόλη…
Σήμερα που η Ελλάδα σκοτώνεται καθημερινά από τα λοστάρια, τα τσεκούρια και τις απάνθρωπες διαστροφές των δυστυχισμένων, όλοι τούτοι σφυρίζουν αδιάφορα περιμένοντας την πρώτη πολυπόθητη «γκάφα» της αστυνομίας, για να κατακεραυνώσουν με ανθρωπισμό και επαναστατικότητα τον «μπάτσο - γουρούνι - δολοφόνο» που τόλμησε να χαλάσει το χατίρι κάποιου από τους «προλετάριους δυστυχισμένους» τους…
Τι κι αν δεινοπαθεί ο καθημερινός άνθρωπος από τα αιμοδιψή τέρατα που έχουν κατακλύσει τη ζωή μας…
Τι κι αν τρέμει το φυλλοκάρδι της «ρατσίστριας» γριούλας που δεν ξέρει αν το επόμενο πρωί θα ξυπνήσει ζωντανή…
Τι κι αν η Αθήνα στο σύνολό της παζαρεύεται στα αιματοβαμμένα μαχαίρια και τα εφιαλτικά σενάρια του συνδικάτου του εγκλήματος του εισβολέα…
Κι όλα αυτά είναι μόνο η αρχή.
Σήμερα μοιράζουν τη ζωή μας… αύριο στο χρηματιστήριο του πλιάτσικου θα μπει η ίδια η πατρίδα μας και η εδαφική ακεραιότητά της.
Ο κυβερνητικός θίασος του εθνομηδενισμού δε νοιάστηκε γι αυτό.
Αυτό το συμβόλαιο υπέγραψε… Αυτό το συμβόλαιο εκτελεί.
Μέσα από αυτό το συμβόλαιο προωθείται και ο μισελληνισμός των κάθε λογής ευαισθητούληδων, που επιχειρούν να κρύψουν τις ύπουλες επιδιώξεις τους, πίσω από μια ψευδεπίγραφη και δήθεν ανθρωπιά.
Η προώθηση αυτού του εθνοκτόνου σχεδίου ωστόσο, δεν έχει και δεν μπορεί να έχει τίποτε κοινό με τα πραγματικά συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων.
Η δολοφονία της καθημερινότητας και της ζωής μας ούτε τους Έλληνες Βαρδινογιάννηδες αγγίζει, ούτε από τους Σομαλούς Λάτσηδες οργανώνεται.
Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα ενός ψευδεπίγραφου διεθνισμού και μιας γιαλατζή «ταξικής» αλληλεγγύης απέναντι σ αυτούς που κατευθυνόμενα, σχεδιασμένα κι αδίστακτα δολοφονούν τη χώρα μας καθημερινά.
Είναι κομμάτι της αντιμονοπωλιακής και της δημοκρατικής του πάλης, η απαλλαγή της χώρας μας από τον εφιαλτικό εισβολέα.
Κι αυτό γιατί την παρουσία του ανέχονται, τροφοδοτούν, ενισχύουν και ενθαρρύνουν, όλοι εκείνοι που επιχειρούν καθημερινά να αποκοινωνικοποιήσουν τη ζωή μας, δημιουργώντας μια κοινωνία υποταγμένη και φοβική.
Ο αλλοδαπός εισβολέας δε διαθέτει καμία ταξική συνείδηση. Και αυτή την αλήθεια δεν είναι δυνατόν να την αποκρύψουν τα μικρά πανηγυράκια στις γειτονιές με τα πολύχρωμα κοριτσόπουλα.
Ο αλλοδαπός εισβολέας μισεί και μισεί θανάσιμα τη ζωή και τους ανθρώπους. Το αποδεικνύει καθημερινά με τη δράση και με τη στάση του. Εγκληματεί ασύδοτα σε βάρος της κοινωνίας μας.
Ο αλλοδαπός εισβολέας δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια χρήσιμη εφεδρεία στα χέρια των εχθρών του λαού σήμερα… και των εχθρών της πατρίδας αύριο.
Καθήκον των εργαζομένων είναι να απορρίψουν τα ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα και να ξεσηκωθούν. Μέσα στο γενικό ξεσηκωμό για την παραδειγματική ανατροπή του φαύλου πολιτικού συστήματος των Τσολάκογλου, είναι χρέος όλων η απαλλαγή της πατρίδας μας από τον αλλοδαπό εφιάλτη.
Με τον καρκίνο να κατατρώει το σώμα της Ελληνικής κοινωνίας, δεν υπάρχει μέλλον, ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε για την κοινωνία την ίδια. ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου