Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, στου Κουβέλη το οχυρό!

Το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται από την πίσω πόρτα


Από την ώρα που σφίξαν τα πράγματα στην Ελλάδα, με την πτώχευση, έπεσαν κι οι μάσκες σε όλες τις πλευρές.
Σήμερα θα ασχοληθώ με το πολιτικό μόρφωμα που λέγεται Δημοκρατικη Αριστερά, του Φώτη Κουβέλη.
Κι αυτό διότι διαβάζοντας την πρόσφατη δημοσκόπηση, φαίνεται να βάζει πλώρη για αξιωματικη αντιπολίτευση.

Θέλω από καιρό να πω κάποια πραγματάκια.
Αυτή η ομάδα στελεχών υπήρχε στο Συνασπισμό πάντα και αποτελούσε κάποτε την πλειοψηφία του, αλλά την τελευταία δεκαετία τη μειοψηφία του.
Επρόκειτο για ανθρώπους που αυτοτοποθετούνται στην αριστερά.
Αλλά ρωτώ εγώ: νοείται αριστερά χωρίς σοσιαλισμό;
Αν δεν πρεσβεύεις κάποια μορφή του σοσιαλισμού, συνεχίζεις να λέγεσαι αριστερός;
Σαφώς και όχι. (απαντώ μόνος μου)

Όταν λοιπόν μιλά η Κυβέρνηση για ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων ή πλουτοπαραγωγικών πηγών, και ένα κόμμα δεν είναι αντίθετο σε αυτές, αλλά ζητά να γίνουν με "διαφάνεια" και "αξιοκρατία", τότε είναι αριστερό;
Αν δηλαδή επιμένει απλώς και μόνο στο ηθικό ζήτημα, μάλλον παραπέμπει σε... παραθρησκευτική οργάνωση ή σε κατηχητικό παρά σε κόμμα με σοσιαλιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο.

Αν ένα κόμμα αποδέχεται ως αυτοσκοπό την παραμονή πάση θυσία σε έναν διεθνή οργανισμό, όπως η Ευρωζώνη, και τους συν αυτή οργανιμσούς, ακόμη κι αν η θυσία αυτή είναι η δολοφονία του ελληνικου λαού, προκειμένου να μη διαταραχθεί η ευρωπαική "Αγορά", τότε αυτό το κόμμα είναι αριστερό;

Όταν υποδέχεται με ανακούφιση και ελπίδα έναν Τραπεζίτη, μη εκλεγμένο αλλά διορισμένο στην Κυβέρνηση της χώρας είναι αριστερό;
Όταν μάλιστα παραπονείται ο πρόεδρός του για την έλλειψη συντονισμού ανάμεσα στους υπουργούς της διορισμένης κυβέρνησης, όταν αγανακτεί για την έλλειψη σύμπνοιας των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζουν απροκάλυπτα το Κεφάλαιο, συνεχίζει να λέγεται αριστερό κόμμα;

Όταν αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας κάθε έκφραση επιθετικότητας του λαού προς τους εξουσιάζοντες, τότε συνεχίζει να είναι αριστερό κόμμα;

Όταν επικροτεί το στόχο της νεοφιλελεύθερης "ανταγωνιστικότητας" είναι αριστερό κόμμα;

Όταν είναι υπέρμαχο της Παγκοσμιοποίησης (ουδεμία σχέση με το διεθνισμό) είναι αριστερό κόμμα;

Όταν απορρίπτει, χαρακτηρίζοντάς την ανεύθυνη ή ανήθικη, κάθε ιδέα διεκδίκησης άρνησης πληρωμής -μέρους έστω- του χρέους ή έστω ολιγοετούς αναστολής αποπληρωμής του χρέους και των τοκοχρεωλυσίων προς τους διεθνείς τραπεζίτες... συνεχίζει να είναι αριστερό κόμμα;

Όταν θεωρεί σημαντικότερο στόχο την σταθερότητα της Ευρωπαικής Ένωσης από την αξιοπρεπή επιβίωση των Ελλήνων πολιτών είναι αριστερό κόμμα;

Όταν δε μιλά ποτέ και με κανέναν τρόπο για το σοσιαλισμό, παρά μόνο μιξοκλαίει για την "αναπόφευκτη" θυσία του ελληνικού λαού, εξακολουθεί να είναι αριστερό κόμμα;


Προφανώς και η απάντηση -για μένα τουλάχιστον- είναι :ΟΧΙ! Δεν είναι αριστερό κόμμα.
Δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον πολιτικό χώρο που περιλαμβάνει τις εκφράσεις του σοσιαλισμού.

Δεν πρόκειται για τίποτα άλλο, παρά για μία αξιέπαινη προσπάθεια του δικομματικού συστήματος να επιβιώσει, γι αυτό και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των ΜΜΕ έχουν ανεβάσει τόσο πολύ το συγκεκριμένο κομματίδιο.
Το Mega, ο Σκάι και η ΝΕΤ έχουν λυσσάξει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια να μας υποδεικνύουν με το δάχτυλο την "υπεύθυνη φωνή της αριστεράς, χωρίς κραυγές".
Λες και η κραυγή είναι κακό πράγμα.
Το λιοντάρι βρυχάται, δε νιαουρίζει..
Και ο Κουβέλης και οι συν αυτώ νιαουρίζουν συνεχώς σαν μιξοπαρθένες.


Αξιέπαινη η προσπάθεια του συστήματος Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα, Αλαφούζου, Ψυχάρη να αναστήσουν τον εκ του αποτελέσματος καταστροφικό σημιτικό "εκσυγχρονισμό", μέσω του νέου πολιτικού μορφώματος, της Δημ.Αρ.
Γι αυτό και συνευρίσκονται σε πλείστες εκδηλώσεις ο Κουβέλης, ο Σημίτης και άλλα πρωτοπαλλήκαρα της ανανεωτικής "αριστεράς" και του σημιτικού μπλοκ.
Γι αυτό και η σημιτική πτέρυγα, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο το Σημίτη, βγαίνουν τώρα και λένε ότι ήταν λάθος το Μνημόνιο και άλλα παρόμοια, χωρίς βέβαια να μας λένε τι θα ήταν το σωστό.
Αυτή τους η καινούρια στάση εξηγείται πιθανότατα από την προσπάθεια δημιουργίας ενός "αντιμνημονιακού" -light και χωρίς λιπαρά- προφίλ, με σκοπό να συμπορευθούν οι Σημιτικοί εκσυγχρονιστές με τη Δημ Αρ, που τυπικώς καταψηφίζει τα Μνημόνια, αλλά ουσιαστικώς τα προβάλλει ως αναπόφευκτα στο δημόσιο διάλογο και τα παρουσιάζει ως... μεταρρυθμίσιμα, όπως και οι Σημιτικοί!


Αρκεί μια βόλτα να κάνει κανείς στα ΠΑΣΟΚικά sites και blogs, στις εφημερίδες του κεντροαριστεορού χώρου και να διαβάσει τους ύμνους στον Κουβέλη και τα αναθέματα στην αριστερά.

Αρκεί να δει κανείς ποιοι στηρίζουν το συγεκριμένο κόμμα.
Μεγαλοδημοσιογράφοι όπως ο Θεοδωράκης και ο Μαλέλης, μεγαλοπανεπιστημιακοί όπως ο πρύτανις Πανούσης, μεγαλοσυγγραφείς όπως ο Χωμενίδης κι ο Κακουλίδης, "διανοούμενοι" όπως ο Ζουγανέλης, ο Χατζησάββας κι ο Μπέζος, η αλήστου μνήμης Ρεπούση του... "στριμωξιδιού" στη Σμύρνη, πρώην υπουργοί όπως ο Χριστοδουλάκης και ο Μπίστης, ο αρχιεκσυγχρονιστής Αυγερινός και κάποια... ίχνη λαού!

Μεγαλοστελέχη λοιπόν της δημόσιας ζωής, μεγαλοαστοί που θέλουν να διαφυλάξουν τα προνόμιά τους, γι αυτό και συνασπίστηκαν εκεί, μην τυχόν και αναδειχθεί ως ρυθμιστής των εξελίξεων καμιά "ανεύθυνη" δύναμη της αριστεράς και πειράξει τα προνόμιά τους και τις επιχορηγήσεις του από την Ευρωπαική Ένωση, εξ ου και ο αυτοσκοπός τής παραμονής στην Ευρωζώνη.
Η ΔημΑρ είναι προφανέστατα το νέο κόμμα της διαπλοκής, έτοιμο να συνεργαστεί ή και να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ, έχοντας την αβάντα των μεγαλοεκδοτών που το "σπρώχνουν" συνεχώς.

Αξιοπρόσεκτη, εκτός των άλλων, και η παρουσία του Κουβέλη στην κηδεία του Κεφαλογιάννη, μεγαλοδελφίνου της ΝΔ, όπου παρευρέθηκαν επίσης: Μητσοτάκης, Καραμανλής, Μπακογιάννη, Καρατζαφέρης, Ψυχάρης, Μπόμπολας...
Τι συνδέει όλους τους παραπάνω;  Η οικογένεια Βαρδινογιαννη που παρευρέθηκε όλη, αφού ο εκλιπών είχε παντρευτεί ένα μέλος της.
Το Mega νερό δε γίνεται...





Το φυσικό μειλίχιο ύφος του Κουβέλη τον κάνει να (αυτο)παρουσιάζεται ως σοβαρή και υπέυθυνη εκδοχή της αριστεράς.
Μιας αριστεράς που προσπαθεί να μας πείσει πως η πολιορκία λύεται ως διά μαγείας, χωρίς συγκρούσεις, χωρίς κραυγές, χωρίς ανακατατάξεις, χωρίς ανατροπές.
Μιας αριστεράς της ηθικολογίας, που παραπέμπει σε μορμόνους ιεραπόστολους.
Μιας αριστεράς που χασμουριέται.
Της αριστεράς του Κουβέλη...

Λες και αριστερός θεωρείται όποιος δε μισεί τους μετανάστες και δεν τραβάει ζόρι με τους γκέι γάμους.
Λες και η αριστερά, ο σοσιαλισμός δηλαδή, είναι απλά μια ηθική θεωρία κατανόησης, φιλανθρωπίας και συμπόνοιας υπέρ του αδυνάτου και όχι μια ιδεολογία πάλης του λαού ενάντια στους οικονομικούς και πολιτικούς εκμεταλλευτές του, μια ιδεολογία που πρεσβεύει την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων, το χτύπημα στα μονοπώλια και στα ολιγοπώλια.

Ο Κουβέλης κι οι υπόλοιποι στη ΔημΑρ εξαντλούν την προοδευτικότητά τους σε ήσσονος σημασίας θέματα, όπως η νομιμοποίηση του χασίς, οι γκέι γάμοι, το σύμφωνο συμβίωσης, μαξιμαλίζουν ανέξοδα μιλώντας για τα πυρηνικά όπλα και τον παγκόσμιο αφοπλισμό, ρίχνουν και δυο στροφές οικολογίας και χοροπηδουν αό χαρά στην εκτρατεία Αλαφούζου για το περιβάλλον (εδώ γελάνε), λένε και καμιά αντιεθνικιστική κουβεντούλα και νομίζουν πως καθάρισαν!
Μα ο Σοσιαλισμός αγαπητοί μου ΔημΑρ-ίτες, είναι πρώτα απ' όλα οικονομική θεωρία.

Αλλά εσείς...
Κουβέντα για τις ιδιωτικοποιήσεις
Κουβέντα για τις τράπεζες.
Κουβέντα για Σεισάχθεια.
Κουβέντα για την εκποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, που ανήκουν στο λαό της.
Κουβέντα για παράνομο και τοκογλυφικό χρέος.
Κουβέντα για την ελεύθερη αγορά.
Κουβέντα για τις εργατικές διεκδικήσεις.
Δε θέλει ο εργαζόμενος να του πείτε ότι δεν είναι σωστό να του κοπεί ο μισός μισθός.
Αυτό του το λέει μέχρι κι ο... Βενιζέλος! Κι αυτός κλαίγοντας κόβει μισθούς.
Ο εργαζόμενος και ο άνεργος λαός θέλει να του πείτε να αγωνιστεί για να δικαιωθεί, θέλει να βγείτε μπροστά στον αγώνα για τη διαφύλαξη των εργασιακών δικαιωμάτων και να τον τραβήξετε.
Αλλά εσείς εκείνη την ώρα στριμώχνεστε για μια θέση στο κάδρο πλάι στον Παπαδήμο...



Η Δημ. Αρ. του Κουβέλη λοιπόν δεν είναι παρά ένα απροκάλυπτα κατασκευασμένο από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αριστερούλικο μαξιλαράκι του συστήματος, ούτως ώστε να οδηγούνται εκεί με ασφάλεια οι απογοητευμένοι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι λόγω πολιτικής αυτοτοποθέτησης θα κινούνταν αναγκαστικά αριστερόστροφα λόγω της απόρριψης της νεοφιλελεύθερης τροχιάς του ΠΑΣΟΚ, οπότε υπήρχε ο κίνδυνος να οδηγηθούν σε ριζοσπαστικές δυνάμεις της αριστεράς, εκδοχή στην οποία βγάζει σπυράκια το κατεστημένο οικονομικο-πολιτικό σύστημα.

Εγώ το μόνο που έχω να πω σε όσους σκέφτονται να ψηφίσουν τη Δημ Αρ είναι να το ξανασκεφτούν.
Να επανεξετάσουν το ρόλο που παίζει η ΔημΑρ αυτή τη στιγμή στα πράγματα.
Αν απορρίπτουν το ΠΑΣΟΚ με ειλικρίνεια, τότε σίγουρα θα αντιλαμβάνονται πως δε θα αλλάξει τίποτα με την ανάδειξη ενός νέου (του ίδιου με το παλιό) ΠΑΣΟΚ, με λίγο πιο... γκέι στυλ, στα χρώματα του ροζ.
Αν πάλι δεν το απορρίπτουν, αλλά απλώς θέλουν να δηλώσουν τη διαμαρτυρία τους για πέντε-έξι θεματάκια, τότε ας μην κάνουν τον κόπο να ψηφίσουν ΔημΑρ και ας περιμένουν απλώς τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ για να εκφραστούν.

Η ψήφος τους άλλωστε στο ΠΑΣΟΚ θα είναι πιο ειλικρινής, έντιμη και υπέυθυνη.
Διότι θα είναι μια ψήφος που αναλαμβάνει το βάρος της υπεράσπισης της Μνημονιακής πολιτικής.
Ενώ η ψήφος στη ΔημΑρ δεν είναι παρά ένα κρυφτούλι πίσω από την κουρτίνα της σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς να αναλαμβάνουν ούτε την ευθύνη της στήριξης της Μνημονιακής πολιτικής ούτε την ευθύνη της ανατροπής της.
Μία ψήφος στο τίποτα δηλαδή.
Μία ψήφος "για να είμαστε μέσα σε όλα".
Μια ψήφος για να λέμε "α, εγώ τους τιμώρησα!", ακόμη κι αν τελικά ψηφίσαμε τους ίδιους με άλλα αρχικά.
Μια ευθυνόφοβη ψήφος.
Και όταν στιγμές είναι τόσο κρίσιμες για τη χώρα και το λαό, η ευθυνοφοβία δεν κοστίζει τίποτα, αλλά πληρώνεται πολύ ακριβά.                                                                                              ΠΗΓΗ:toixo-toixo.blogspot.com

Δεν θέλω να πεθάνει το Έθνος μου

Αγαπητοί συνέλληνες,

Έχοντας θέσει ως καταληκτική ημερομηνία την 05η Φεβρουαρίου 2012 για την οποιαδήποτε συμμετοχή σας στην εκ μέρους μας έγερση ΑΓΩΓΗΣ κατά των ανθελλήνων πολιτικών που δρούν ως στρατεύματα κατοχής στα σπλάχνα του Έθνους και αναμένοντας την συμμετοχή όσων πραγματικά ενδιαφέρονται για την ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, της Ελευθερίας μας, της αξιοπρέπειάς μας, των οικογενειών μας, των περιουσιών μας και προπαντός του μέλλοντος των παιδιών μας στα οποία θα δώσουμε λόγο των πράξεών μας, σας καλώ να αντιδράσουμε ΑΜΕΣΑ κατά του επερχόμενου Αρμαγεδώνα.

Οδηγώντας, οι οδαλίσκες των τοκογλύφων, τους Έλληνες στην απόγνωση, ξεχνούν το παράδειγμα της γάτας που, όταν την στριμώχνεις, ορμάει να σου βγάλει τα μάτια. Ας ορμήσουμε λοιπόν καταπάνω τους «να τους βγάλουμε τα μάτια» και ας εφαρμόσουμε την τακτική του πολέμου κατακαίγοντας κάθε πηγή πλουτισμού των τοκογλύφων και να μην περιμένουμε να ζήσουμε τον εφιάλτη του να δούμε στον Ιερό βράχο της Ακροπόλεως να κυματίζουν οι σημαίες της «The Trilateral Commission» Τριμερούς Επιτροπής, της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg), των Ιλλουμινάτι και της Νέας Τάξης υπό τα κρωξίματα του όχλου των ανθρωποειδών των Rothschilds of London, Lazar Brothers of Paris, Israel Moses Seif of Italy, Warburg Bros of Hamburg, Lehman Brothers of New York, Kuhn Loeb of New York, Chase Manhattan of New York (Morgan), Goldman Sachs of New York, (που «συμπτωματικά», αυτοί οι οικονομικοί δολοφόνοι, είναι όλοι τους Εβραίοι στην καταγωγή), να ψέλνουν εν χορώ τον επικήδειο του Έθνους μας.

Ο «γιός του αγωγιάτη», ο Δημήτρης Τσοβόλας δήλωνε την 06η Σεπτεμβρίου 1995 το «Πωλείται η Ελλάς». Η διαφορά είναι στο χρόνο του ρήματος κι οι «αδιαπραγμάτευτοι» πωλητές αυτής της συμμορίας μας καλούν να ζήσουμε κάτω από τον σωρό των ερειπίων της ζωής μας, αν αυτή την λένε ζωή.

Αδιαφορώντας διά τις πολιτικές σας πεποιθήσεις αλλά βέβαιοι όντες γιά το ενδιαφέρον σας περί της ιστορικής συνέχειας του Έθνους μας, παρακαλούμε να έχουμε την οιανδήποτε, κατά την κρίση σας, συμμετοχή στην προσπάθειά μας αυτή.

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΕΛΘΕΙ. ΤΩΡΑ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ. Φέρνοντας στην μνήμη μας τα λόγια του ΙΩΝΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ: «Δεν θέλω να πεθάνει το Έθνος μου, το Έθνος αυτό, που τόσα έκαμε στην ζωή του, το έξυπνο, το τόσο ανθρώπινο. Για να το φυλάξω από τον θάνατο πρέπει τώρα να το κάμω πεισματάρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας είναι και υπερβολικό το αίσθημα που θέλω να δώσω στους Έλληνες. Μόνον έτσι θα ζήσει το ΕΘΝΟΣ. Σε όποιους με κατηγορούν ή με περιγελούν, γιατί τους κεντρώ το Εθνικό τους αίσθημα και τους μιλώ αποκλειστικά, θα λέγω: Λοιπόν θέλετε να πεθάνει το Έθνος σας; Αν το θέλετε, πέστε το καθαρά, μην κρυβόσαστε.»

Η λύση είναι μία: ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ! ΤΩΡΑ, ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ!

Σας Χαιρετώ,
Οδυσσέας Τηλιγάδας                                                                                                                          ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com

Αντιμνημονιακός πολιτικός φορέας από τον Π. Καμμένο

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Το Άρθρο», ο Πάνος Καμμένος υπόσχεται να παλέψει για να εμποδιστεί η πλήρης παράδοση της χώρας στους δανειστές και προαναγγέλλει τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα, που θα λειτουργήσει ως τόπος συνάντησης ανθρώπων από την αριστερά ως τη λαϊκή....




δεξιά. Στόχος της νέας πολιτικής κίνησης θα είναι η διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, μέσω ενός μετώπου αντίστασης στο μνημόνιο, και η παροχή εναλλακτικής λύσης. «Στο Γοργοπόταμο συναντήθηκαν ο ΕΔΕΣ, ο ΕΛΑΣ και οι βρετανικές δυνάμεις για την αποτίναξη του γερμανικού ζυγού από την Ελλάδα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα», σημειώνει, εξαιρώντας από αυτή την προσπάθεια τις δυνάμεις που δεν δέχονται τις δημοκρατικές αρχές.

Διαχωρίζει τη θέση του από τη «νέα σχολή της κωλοτούμπας», καθώς στα 19 χρόνια της παρουσίας του στη Βουλή «ό,τι λέει το εννοεί». Από τα «βέλη» του δεν ξεφεύγει η Νέα Δημοκρατία, για την οποία υποστηρίζει ότι έχει γίνει «ουρά του ΠΑΣΟΚ». «Με αυτή τη ΝΔ εγώ δεν έχω καμία σχέση», τονίζει.

Ερωτώμενος για τις νέες εκβιαστικές απαιτήσεις της τρόικας, ο κ. Καμμένος κάνει λόγο για έναν πρωθυπουργό «εντολοδόχο της Goldman Sachs», ο οποίος εκτελεί εντολές «για τις οποίες δεν έχει λάβει εντολή ούτε αυτός ούτε τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνησή του» από τον ελληνικό λαό. «Αυτό που γίνεται είναι συνταγματική εκτροπή (...) Βεβαίως και υπάρχει κατοχή», σημειώνει.

Για το Μνημόνιο ο Πάνος Καμμένος έχει τοποθετηθεί από τον Μάιο του 2010, «λέγοντας ότι αυτό το μνημόνιο είναι η αρχή της εισόδου της χώρας σε μια εποχή απώλειας της εθνικής κυριαρχίας». Καταλογίζει στην πρωθυπουργία του Γιώργου Παπανδρέου «σχέδιο», το οποίο «εξυφάνθηκε από εκείνους που συνεδριάζουν σε κλειστές λέσχες, μέλος των οποίων ήταν και ο τότε πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου, της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ». Υπενθυμίζει την αποκάλυψη του Ντομινίκ Στρος Καν για προσχεδιασμένη ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης, καθώς και τα σχέδια των κερδοσκόπων «με την αλλαγή του Τ3-Τ10 και την αγορά ασφαλίστρων κινδύνου από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, για συντονισμένες δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού περί ναυαγίου με αποκορύφωμα την τελευταία του δήλωση περί δημοψηφίσματος. Όλα αυτά ήταν ένα μεγάλο παιχνίδι σε βάρος της χώρας μας, βεβαίως εντασσόμενο σε ένα ευρύτερο σχέδιο που αφορά το σύνολο των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Τη σύναψη νέας δανειακής σύμβασης χαρακτηρίζει «προδοτική πράξη» και ξεκαθαρίζει ότι όπως δεν είχε «λαϊκή εντολή» για να ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο, θεωρεί «άκυρα τα μέχρι σήμερα ψηφισθέντα μέτρα, διότι δεν έχουν ψηφιστεί με πλειοψηφία που προβλέπει την παραχώρηση έστω και μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Από εδώ και πέρα οτιδήποτε γίνεται -συμπεριλαμβανομένων και όσων έχουν γίνει μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου- είναι άκυρο, αντισυνταγματικό και παράνομο».

Ακόμα περισσότερο, προειδοποιεί για το ενδεχόμενο η νέα δανειακή σύμβαση να συνοδεύεται από εμπράγματες ασφάλειες, όπως η παραχώρηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, «που είναι και ο στόχος των δανειστών-τοκογλύφων». «Αν υπογραφεί η δανειακή σύμβαση παραχωρείται το σύνολο της ιδιωτικής, της δημόσιας περιουσίας με βάση το αγγλικό δίκαιο, με την παραίτηση από την ασυλία του κράτους και παράλληλα ο ορυκτός πλούτος της χώρας θα έχει παραδοθεί. Τη στιγμή που το Ισραήλ και η Ρωσία μας προτείνουν την εκμετάλλευση των πετρελαίων της νοτίου Κρήτης και αντί γι' αυτό εμείς πάμε να δώσουμε εγγύηση για να τα διαχειριστούν αυτά οι Γερμανοί τοκογλύφοι, εδώ συντελείται πράξη εθνικής μειοδοσίας».

Στο ερώτημα «πότε πρέπει να γίνουν εκλογές», ο Πάνος Καμμένος απαντά ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια «παλλαϊκή αντίδραση και άμυνα» από όλους τους Έλληνες, «από όλους όσοι δέχονται την επίθεση σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο». Για τα εκλογικά σενάρια προειδοποιεί: «Όταν θα εισπράξουν οι συνέταιροί τους τα χρήματα των CDS, κάνοντας ένα πιστωτικό γεγονός και αφού υπογράψουν τη δανειακή σύμβαση παραχώρησης εμπράγματης ασφάλειας για δάνεια τα οποία δε χρωστούμε και τα οποία δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε, τότε θα πάμε σε εκλογές. Αλλά τότε θα είναι αργά».

ΠΗΓΗ:www.trelokouneli.gr

Χιλιάδες ιδιοκτήτες κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους

 

Ένας στους δύο ιδιοκτήτες ακινήτων δηλώνει αδυναμία να ανταποκριθεί στα φορολογικά βάρη, όπως ο ΦΑΠ και το τέλος ακινήτων, για το 2012. Ισάριθμοι αναφέρουν ότι δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν ούτε τις δόσεις του στεγαστικού τους δανείου, ενώ ήδη ένας στους έξι καθυστερεί τις πληρωμές των δόσεων.

Επιπλέον, το 94% των ιδιοκτητών υπέστη μείωση εισοδημάτων την τελευταία διετία, είτε επειδή έμειναν κενά τα ακίνητα που μίσθωναν, είτε γιατί έκαναν μειώσεις ενοικίων οι οποίες στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (άνω του 60%) κυμαίνονται μεταξύ 20 και 30%.
Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα της "Κάπα Research" για την αγορά ακινήτων, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) και παρουσιάστηκε στο 29ο ετήσιο συνέδριο της Ομοσπονδίας από το γενικό διευθυντή της Εταιρείας, Τάσο Γεωργιάδη.
Αναλυτικότερα, τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας είναι:
*Το 50,8% των ιδιοκτητών δηλώνουν ότι μάλλον ή σίγουρα δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τον επόμενο χρόνο τους φόρους στα ακίνητα (ειδικό τέλος μέσω ΔΕΗ, ΦΑΠ, κλπ.). έναντι 45,9 % που εκτιμούν ότι θα μπορέσουν να ανταποκριθούν.
*Οκτώ στους δέκα Έλληνες έχουν κάποιας μορφής ιδιοκτησία (διαμέρισμα, μονοκατοικία ή επαγγελματικό χώρο) και σχεδόν οι μισοί (43,6 %) έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο για αγορά ακινήτου το οποίο "τρέχει" ακόμα.
*Tο 16,5 % των ιδιοκτητών που έχουν δάνειο δηλώνουν ότι δεν εξοφλούν κανονικά και έγκαιρα τις δόσεις, ενώ οι μισοί (48,2 %), στην ερώτηση αν θα μπορούν στο μέλλον να καταβάλουν κανονικά τις δόσεις, απαντούν «όχι» και «μάλλον όχι».
*Σχεδόν το σύνολο των ιδιοκτητών ακινήτων (94 %) έχουν υποστεί μείωση εισοδημάτων την τελευταία διετία. Ένας στους τέσσερις διαθέτει κατοικία που ήταν νοικιασμένη και ξενοικιάστηκε το συγκεκριμένο διάστημα. Το αντίστοιχο ποσοστό στα επαγγελματικά ακίνητα είναι 8,9 %.
*Τα εισοδήματα μειώθηκαν και από τις μειώσεις ενοικίων που γίνονται ύστερα από συμφωνία των ιδιοκτητών με τους ενοικιαστές. Στα σπίτια οι μειώσεις ξεκινούν από 10 % (για το 29 % των περιπτώσεων), στο 63 % των περιπτώσεων το ποσοστό μείωσης ενοικίου κυμαίνεται μεταξύ 20 και 30 %, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που φθάνει και στο 50 %. Στα καταστήματα, αντίστοιχα, μειώσεις ενοικίων από 20 ως 30 % έγιναν στο 62 % των περιπτώσεων.
*Ένας στους τέσσερις επιχείρησε την τελευταία διετία να πουλήσει κάποιο ακίνητο και μάλιστα σε τιμή χαμηλότερη από την αντικειμενική (ποσοστό 8,8 %) ή στην αντικειμενική (6,6 %). Όσοι πωλούν πάνω από την αντικειμενική αξία σήμερα είναι μειοψηφία (7,4 %).
*Το ποσό που εκταμιεύουν οι ιδιοκτήτες για να πληρώσουν το τέλος ακινήτων μέσω ΔΕΗ αντιστοιχεί σε ένα ως τέσσερα ενοίκια ετησίως! Δηλαδή έως και το ένα τρίτο των ετήσιων εισοδημάτων πηγαίνει για το τέλος ακινήτων, χωρίς να υπολογίζονται οι λοιπές επιβαρύνσεις (φόρος εισοδήματος, ΦΑΠ, Δημοτικά τέλη, κλπ., αλλά και οι νέες επιβαρύνσεις όπως ενεργειακά πιστοποιητικά, πιστ/κά ηλεκτρολόγων, ζημιές, απλήρωτα μισθώματα κλπ.)
*Γενικά, τρεις στους τέσσερις ιδιοκτήτες αναφέρουν ότι το να διαθέτει κανείς σήμερα ακίνητα για εκμίσθωση είναι ασύμφορο.
Ειδική έρευνα έγινε επίσης για το ενεργειακό πιστοποιητικό που από εφέτος έγινε υποχρεωτικό και για τις μισθώσεις ακινήτων. Παρά το γεγονός ότι το 70 % των ιδιοκτητών δηλώνουν ότι έχουν θετική γνώμη για την πράσινη οικονομία:
*Το 64 % διαφωνούν με το ενεργειακό πιστοποιητικό.
*Το 87 % το αντιμετωπίζουν ως ένα ακόμη βάρος στις πλάτες των ιδιοκτητών και θεωρούν ότι θεσπίστηκε για εισπρακτικούς και όχι για ενεργειακούς λόγους.
*Εννιά στους δέκα εκτιμούν ότι θα επιδράσει αρνητικά στην αγορά ακινήτων και οκτώ στους δέκα συμφωνούν με τις προτάσεις της ΠΟΜΙΔΑ για αναβολή του μέτρου, λόγω οικονομικής κρίσης, καθώς και για κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών των επιθεωρητών που όρισε το ΥΠΕΚΑ.           ΠΗΓΗ:news247.gr

ΙΜΙΑ 2012 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ (ΦΩΤΟ)

Ἡ Δημοκρατικὴ Ἀριστερὰ ὡς πασοκικὴ «κολυμβρήθρα τοῦ Σιλωάμ»

                                                     Δὲν συμπαθῶ ὅσους αὐτοδιορίζονται ἐκπρόσωποι τῆς «νέας γενιᾶς» λόγῳ ἡλικίας, καὶ ἀρχίζουν τὶς προτάσεις μὲ τὸ «ἐμεῖς οἱ νέοι» ἢ «ἡ γενιά μου». Ἀλλὰ θὰ κάνω μιὰν ἐξαίρεση.

Ἡ γενιά μου (οἱ γεννηθέντες κατὰ τὸ '88 καὶ πέριξ) παραλαμβάνει μιὰν Ἑλλάδα δημιουργημένη ἐξ ὁλοκλήρου κατὰ τὴν «περίοδο τῆς Μεταπολίτευσης». Δηλαδή, παραλαμβάνει μιὰν Ἑλλάδα δημιουργημένη ἀπὸ τὸ ΠΑ.ΣΟ.Κ. καί, δευτερευόντως, ἀπὸ τὰ κόμματα ποὺ τὸ μιμοῦντο ἢ τὸ ζήλευαν, ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ εὐωνύμων. Λυπᾶμαι (πραγματικά), μὰ σήμερα ἀντιμετωπίζουμε μιὰ πατρίδα ποὺ ἢ διώχνει ἢ τρώει τὰ παιδιά της- καὶ ἂν αὐτὸ κάποτε ἦταν «κλισέ», σήμερα εἶναι σοβαρότερο ἀπὸ ποτέ.

Νὰ σημειώσω ὅτι ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου, ὁ θλιβερὸς υἱός του καὶ ἡ λοιπὴ κουστωδία δὲν μοῦ φταῖνε σχεδὸν σὲ τίποτα. Αὐτοὶ ἀπὸ μόνοι τους «δὲ μετρᾶνε»: κάποια ἐκατομμύρια συμπολιτῶν μου φρόντισαν νὰ τοὺς ἐνθρονίσουν στὴν δυνατότητα νὰ ἀσελγήσουν στὴν μητρίδα, ξανὰ καὶ ξανά. Γιὰ διαφορετικοὺς λόγους ὁ καθένας, μὰ μὲ ἀνεξάλειπτη τὴν εὐθύνη.

Ἐπιτρέψτε μου τὴν παράθεση ἑνὸς συμβάντος: ἐχθὲς συνάντησα ἕναν καλοπροαίρετο συνταξιοῦχο, ὁ ὁποῖος -προϊούσης τῆς συζητήσεως- μοῦ ἀπεκάλυψε πὼς ὑπῆρξε ΠΑΣΟΚ, διότι «πίστεψε στὶς ἀρχὲς τῆς 3ης τοῦ Σεπτέμβρη». Ὑπέθεσα ὡς ἐκ τούτου -κατὰ λογικὴ συνέπεια- ὅτι ψήφισε ΠΑΣΟΚ τὸ '77 καὶ τὸ '81, μὰ οὐδέποτε ἔκτοτε. Λάθος. Ψήφιζε ΠΑΣΟΚ μέχρι καὶ τὸ μοιραῖο 2009. Προσπάθησα νὰ τοῦ ἐξηγήσω ὅτι γιὰ τὴ γενιά μου, ὁ ἴδιος εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς κυρίως ὑπευθύνους γιὰ τὴν κατάστασή μας. Δὲν φάνηκε νὰ μὲ καταλαβαίνει. «Ὅμως τώρα θὰ τοὺς τιμωρήσω. Θὰ ψηφίσω Κουβέλη, Δημοκρατικὴ Ἀριστερά»! Μετά, ὁ συμπαθὴς γέρων καὶ κατὰ ἐκπληκτικὴ συρροὴ ψηφοφόρος τοῦ ΠΑΣΟΚ προέβη σὲ ἀκριβῶς σαραντάλεπτη ἀνάλυση τοῦ μὲ ποιόν τρόπο καὶ ποιές πολιτικὲς μπορεῖ νὰ ἀναστηθεῖ ξανὰ ἡ Ἑλλάδα. Θεωρώντας πλέον ἀνώφελη ὁποιαδήποτε ἀντίσταση, κουνοῦσα τὸ κεφάλι μου καταφατικὰ μέχρι τὴ λήξη τοῦ μαρτυρίου. Βλέπετε, ἡ παραλυτική ἔκπληξη γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν ντράπηκε νὰ ὁμολογήσει μπροστὰ σὲ ἕναν νέο τὴν δική του εὐθύνη γιὰ τὸ χαντάκωμα τῆς χώρας ὡς καύχημα, ἐξεπετάθη ἐπίπονα ἀπὸ τὸ θράσος τῶν ἐκτενῶν πολιτικῶν συμβουλῶν ἀπὸ τὸν συγχαντακωτὴ τῆς χώρας, πάλι χωρὶς αἰδώ. «Χαλαρά», σὰν νὰ μὴν τρέχει τίποτα.

Παράλληλα, διαβάζουμε στὸ διαδίκτυο τὰ καλέσματα καὶ τὰ σαλπίσματα ἰσόβιων πασοκικῶν στελεχῶν γιὰ στήριξη τῆς ΔΗΜΑΡ, ἀφοῦ «ὅλο καὶ πιὸ ἔντονα τὸν τελευταῖο καιρὸ φαίνεται νὰ ἀναδεικνύεται σὲ πόλο συσπείρωσης τῶν μεταρρυθμιστικῶν δυνάμεων τῆς Ἀριστερᾶς καὶ τῆς κεντροαριστερᾶς ἡ Δημοκρατικὴ Ἀριστερὰ (ΔΗΜΑΡ)». Ἄλλωστε, «στὴν μελλοντικὴ συγκρότηση μιᾶς μεταρρυθμιστικῆς κεντροαριστερᾶς, δυνάμεις ἀπὸ τὸ σημερινὸ ΠΑΣΟΚ θὰ παίξουν βασικὸ ρόλο».

Ὅπως μαθαίνουμε, ἡ δημοσιευμένη στὰ ΕΠΙΚΑΙΡΑ τῆς 26ης Ἰανουαρίου δημοσκόπηση τῆς VPRC δίνει 12% στὸ πέμπτο κόμμα, τὸ ΠΑΣΟΚ, καὶ 13% στὸ δεύτερο κόμμα, στὴν ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση, τὴν ΔΗΜΑΡ. Σύμφωνα μὲ τὶς παραπάνω ἱστορίες ποὺ ἀνέφερα, χονδρικὰ θὰ λέγαμε πὼς τὸ σύνολο τῶν ἐν ἐνεργείᾳ καὶ ἐν μετακομίσει πασοκικῶν συγχαντακωτῶν, προεκλογικῶν καὶ μετεκλογικῶν, φθάνει τὸ 25%, δηλαδὴ λίγο παραπάνω ἀπὸ τὸ ποσοστὸ τοῦ ἐκτιμώμενου πασοκικοῦ «στρατοῦ» μὲ μεθοδευμένα νεκρωμένες τὶς δυνατότητες μεταμέλειας. Δηλαδή, συμβαίνει μιὰ μαζικὴ μετανάστευση ψηφοφόρων ἀλλὰ καὶ στελεχῶν τοῦ ΠΑΣΟΚ στὴν ΔΗΜΑΡ, δημιουργώντας φυσικὰ ἕνα μετα-ΠΑΣΟΚ τὸ ὁποῖο μετεκλογικὰ θὰ δράσει ἀκριβῶς ἔτσι, ὡς μετα-ΠΑΣΟΚ, ἁπλῶς χωρὶς τὸ κληρονομικὸ χάρισμα τοῦ Γιώργου (ἀλλὰ μὲ τὴν Μαρία Ρεπούση τοῦ διαβόητου βιβλίου ἱστορίας ὡς Ὑπεύθυνη Παιδείας). Ὁπότε μετεκλογικὰ ἢ θὰ... ὁλοκληρωθεῖ ἡ μετανάστευση (download complete), ἢ θὰ "ἑνωθοῦν τὰ πρὶν διεστῶτα" μὲ τὸ μαγικὸ ραβδὶ τῆς ἐξουσίας (ποὺ ἔχει καὶ ἄλλη λειτουργία, αὐτὴν τῆς Κίρκης). Ὅλα αὐτὰ βέβαια δὲν καλοῦν σὲ μιὰ λήξη τῆς Μεταπολίτευσης, ἀλλὰ στὸ αἴτημα γιὰ μιὰ ἀκόμα γύρα μὲ τὸ ἀλογάκι. Εἶναι ἕνα ἐκπληκτικὸ φαινόμενο: ἀκόμα καὶ τώρα στὰ πρόθυρα τῆς κατάρρευσης τῶν πάντων, τὸ «ὅλον ΠΑΣΟΚ» -στελέχη καὶ ἁπλοὶ μὰ διαχρονικοὶ ὑποστηρικτὲς-, ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὸ ποιά μετάλλαξή του θὰ διασφαλίσει ἀνέφελη τὴν παραμονὴ στὸν βωμὸ τῆς ἐξουσίας. Σὲ συζητήσεις ἀποκαλύπτεται ἡ ἀνίκητη δύναμη τῆς ἐξάρτησης, τῆς ἕξης, ἀφοῦ πολλοὶ ἀδυνατοῦν νὰ παραδεχθοῦν τὸν ρόλο τους ἀκόμα καὶ ἀπέναντι στὸν ἑαυτό τους. Ἐπικαλοῦνται τὴν προοδευτικότητα, τὴ «δημοκρατικὴ παράταξη», ἐνίοτε τὸν ἐκσυγχρονισμό, κάποιοι γηραιότεροι τὸν σοσιαλισμό. «Βέβαια, συνήθως ὅποιος ὑπηρετεῖ μιὰ πίστη ποὺ δὲν τὴν πιστεύει, δὲν τολμάει νὰ ὁμολογήσει οὔτε στὸν ἑαυτό του τὴν καπήλευση. Ἐθίζεται στὰ προσωπεία τῆς πίστης ποὺ ἐπαγγελματικὰ τοῦ ἐπιβάλλονται, παρασύρεται ἀπὸ τὶς ψυχολογικὲς ψευδαισθήσεις τῆς πίστης ποὺ συχνὰ καὶ σὲ πολλοὺς ὑποκαθιστοῦν τὴν πίστη» (Χρ. Γιανναρᾶς, 26/8/2001).

Νομίζω ὅμως (μὲ κάθε ἐπιφύλαξη) πὼς τὴ γενιά μου δὲν τὴν συγκινοῦν οὔτε οἱ προφάσεις οὔτε τὰ προσχήματα συγκάλυψης τῆς συνεχιζόμενης καταστροφικῆς συστράτευσης, εἴτε στὸ πρωτότυπο αὐτουργὸ κόμμα εἴτε στὶς μεταμορφώσεις του. «Ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς». Ὁ λόγος τῆς ἀσυγκινησίας τῶν νεωτέρων δὲν εἶναι βέβαια κάποια ξαφνικὴ μετέωρη πολιτικὴ ἀφύπνιση, ἀλλὰ τὸ βασανιστικὰ ἁπτὸ τῆς συντελεσμένης καταστροφῆς. Κάποτε ἦταν σύνθημα, σήμερα εἶναι ἁπλῶς νηφάλια διαπίστωση: «Ἀφήσατε καμμένη γῆ». Καὶ ἡ μετωνυμικὴ λειτουργία νεοφανῶν κομμάτων δὲν μοιάζει νὰ ξεπλένει τὴν ντροπή, τὸ στῖγμα.

Ἡ δεύτερη καὶ τρίτη ἡλικία τῶν «νικητῶν τῆς μεταπολίτευσης» ἂς ἀφήσει τὴν προσπάθεια εὕρεσης φορέα πληρέστερης ἔκφρασης τῆς πολιτικῆς της αὐταρέσκειας καί, ἂν τὸ τολμᾶ, ἂς μᾶς κοιτάξει στὰ μάτια. Ἂν πάλι δὲν τὸ τολμᾶ, ἂς ἔχει τοὐλάχιστον τὴν αἰδημοσύνη νὰ σιωπήσει ἐμπράκτως- καὶ ὄχι τὸ ἀπίστευτο θράσος νὰ μᾶς παραδίδει νέα μαθήματα πολιτικῆς, πῶς θὰ ξαναφτιάξουμε οἱ Ἕλληνες τὴ χώρα. Ἐπιτέλους, ἀκόμα καὶ ὁ χαμαιλέοντας, ὅταν πεθάνει, σταματάει νὰ ἀλλάζει χρώματα.


Μὲ τὴν προσήκουσα τιμή,

Σωτήρης Μητραλέξης
φουρνιὰ τοῦ '88                                                                                                                                       ΠΗΓΗ:www.antibaro.gr

Β. Μαρκεζίνη: Ποιος φοβάται τις εκλογές;

                                                             Βασίλειος Μαρκεζίνης
Ακαδημαϊκός

Ο τίτλος αυτού του άρθρου αντικατοπτρίζει ένα από τα παράδοξα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη Ελλάδα. Πράγματι, καθώς η χώρα μας ετοιμάζεται να λάβει μια σειρά από μέτρα απίστευτης σκληρότητας, τα οποία επιπλέον θα την εγκλωβίσουν επί πολλά χρόνια, η άρχουσα ελίτ του πολιτικού μας κόσμου, μαζί με τα άλλα οικονομικά κατεστημένα που κακοκυβερνούν τη χώρα μας εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία –ή και περισσότερο, σύμφωνα με ορισμένους σχολιαστές–, προσπαθούν καθημερινά να αναβάλουν τη διεξαγωγή των εκλογών. Το γεγονός ότι αυτές οι οδυνηρές αποφάσεις μπορούν να ληφθούν, και θα ληφθούν, από βουλευτές και πολιτικά κόμματα που, στην πειοψηφία τους ξεκάθαρα δεν αντιπροσωπεύουν τη βούληση του ελληνικού λαού διόλου δεν εμποδίζει αυτή την κατηγορία ανθρώπων, ειδικά από τον χώρο του Τύπου, να θεωρεί ότι είναι δικαίωμά της να διορίζει η ίδια την κυβέρνηση της χώρας. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε αυτή η πρακτική, οδηγώντας τη χώρα σε καταστροφικά αποτελέσματα, ήταν το 1965, αν και ορισμένοι πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να επαναληφθεί σήμερα ένα τέτοιο εχείρημα. Πώς εξηγείται όμως η σημερινή απροθυμία να ανατεθεί η λήψη αποφάσεων σε μια Βουλή εκλεγμένη από τον λαό; Τα διάφορα τμήματα της κοινωνίας δίνουν διαφορετικές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.

  ------------------------------

Η πρώτη ομάδα που εναντιώνεται στη διεξαγωγή εκλογών περιλαμβάνει πολιτικούς όλων των πολιτικών αποχρώσεων (εξαιρουμένης της Αριστεράς) οι οποίοι ξέρουν καλά πως δεν πρόκειται να επανεκλεγούν. Από αριθμητική άποψη, η ομάδα αυτή δεν είναι μεγάλη∙ φροντίζει, όμως, μέσω των ΜΜΕ, να κάνει πολύ θόρυβο. Στην ομάδα αυτή οφείλουμε να προσθέσουμε τα ΜΜΕ και ορισμένα άλλα τμήματα των κατεστημένων που κυβερνούν την Ελλάδα. Διότι όλοι τους επιδιώκουν να διατηρηθεί πάση θυσία η πολύ βολική σχέση που έχουν με τον ετοιμοθάνατο πολιτικό κόσμο, τουλάχιστον μέχρι να διαμορφώσουν ένα νέο, πειθήνιο υποκατάστατό του.

Πολλά από τα μέλη αυτής της ομάδας θεωρούν «κατάλληλο» τον κ. Παπαδήμο, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους. Δυστυχώς, όμως, μέχρι τώρα, το μόνο που έχει καταφέρει ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι να μην «ενοχλήσει» ιδιαίτερα τον λαό, και όχι να δώσει δείγματα γνήσιου ηγέτη. Επί του παρόντος, λοιπόν, ο στηρίζων Τύπος ενισχύει αυτή την τεχνητή εικόνα!

Εντούτοις, αν και αυτά τα «άχρωμα» χαρακτηριστικά είναι ελκυστικά σε περιόδους πολιτικής νηνεμίας, είναι εντελώς ακατάλληλα για περιόδους μεγάλων κρίσεων, στις οποίες ο πραγματικός ηγέτης οφείλει να εμπνέει και να βοηθάει τον πολιορκημένο λαό του. Έτσι, οι εν λόγω παρασκηνιακοί παράγοντες θεωρούν ότι μπορούν να διαμορφώσουν μια κάποια ομάδα γύρω από τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό, αποτελούμενη, φέρ’ ειπείν, από ένα ετερόκλητο σύνολο γνωστών, σχετικά γνωστών και παντελώς άγνωστων φιλελευθεριζόντων πανεπιστημιακών, «αυθεντιών» του ΕΛΙΑΜΕΠ, οπαδών του Σχεδίου Ανάν και «ασυνήθιστων» εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι άνθρωποι όμως που χρειάζεται πραγματικά η χώρα μας –οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες– δεν έχουν ακόμη περιληφθεί στους υποστηρικτές της νέας ομάδας, κίνησης, ή κομματικής παράταξης η οποία –ελπίζουν– θα θέσει τελικά εκτός μάχης τον «ενοχλητικό κύριο Σαμαρά», τον οποίο, προφανώς, δεν μπορεί να ελέγξει!

-------------------------------

Η δεύτερη ομάδα ατόμων που φαίνεται να διαφωνεί με τη διεξαγωγή εκλογών αποτελείται από απλούς πολίτες, τα βάσανα των οποίων πολλαπλασιάζονται καθημερινά κατά τρόπο απαράδεκτο. «Τι μπορεί ακόμη να μας συμβεί εάν γίνουν εκλογές;», αναρωτιούνται οι αδικημένοι, οι ταλαιπωρημένοι, οι υποφέροντες. Και κάποιοι τούς φοβίζουν: «Προσέξτε, θα επιστρέψουμε στη δραχμή!»

Πράγματι, η πολυσυζητημένη αυτή επιστροφή θα αποτελούσε μια εξέλιξη γεμάτη κινδύνους και δυσκολίες. Ποιος όμως έχει θελήσει να παρουσιάσει στον λαό μια διεξοδική συγκριτική μελέτη για το πόσο διαφορετική, ή ανεπιθύμητη, θα ήταν μια τέτοια κίνηση σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη υποδούλωσή μας για τα επόμενα δέκα, δεκαπέντε χρόνια, μόνο και μόνο για να μείνουμε στο ευρώ;

Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: όσοι υποστηρίζουν την παραμονή μας στο ευρώ πιστεύουν ειλικρινά ότι είναι όντως εφικτή αυτή η παραμονή; Μήπως θα ήταν πιο ρεαλιστικό, αντί να ρωτάμε αν θέλουμε εμείς να βγούμε από το ευρώ, να διερωτηθούμε επί πόσο ακόμη καιρό θα θέλουν οι Ευρωπαίοι να μας κρατούν στο ευρώ;

Πού οφείλεται λοιπόν η διάχυτη, μελαγχολική αδιαφορία προς μιαν απόφαση τόσο ζωτική σημασίας όσο είναι η διεξαγωγή εκλογών;

Κατά την άποψή μου, ο βασικός λόγος σχετίζεται με την εξουθένωση, την πλήρη απάθεια, στην οποία έχει βυθίσει τον λαό η διετία της κυβέρνησης Παπανδρέου. Μια μέρα, οι κοινωνιολόγοι και οι πολιτικοί επιστήμονες πρέπει να εξετάσουν τον αδίστακτο και μελετημένα ψυχοφθόρο τρόπο με τον οποίο η τελευταία κυβέρνηση υπονόμευσε το πνεύμα και την αυτοπεποίθηση του μέσου Έλληνα πολίτη, προκειμένου να εξασφαλίσει την παθητική του στάση απέναντι σε μια σειρά άδικων αποφάσεων, οι οποίες επιβλήθηκαν από το εξωτερικό και εφαρμόστηκαν ανεπιτυχώς από διχασμένους και συνεχώς διαπληκτιζόμενους πολιτικούς που σήμερα εμφανίζονται ως ανανεωμένοι δελφίνοι! Ακόμη και ο προκάτοχος του κ. Παπανδρέου ετοιμάζεται να μας εξηγήσει πού έσφαλε ο διάδοχός του, στοχεύοντας Κύριος οίδε σε τι όφελος για τον εαυτό του.

Οι σοβαροί παρατηρητές πρέπει επίσης να σκεφτούν πολύ προσεκτικά κατά πόσον η συνεχής καθοδική πορεία στην οποία εξώθησαν τη χώρα μας η Τρόικα και οι εγχώριοι οπαδοί της μπορεί να κρατήσει για πάντα ή μήπως πλησιάζει η στιγμή που θα ξεσπάσει στους δρόμους ένας πραγματικός και –πολύ φοβάμαι– αιματηρός και εκτεταμένος ξεσηκωμός.

Μπορεί να προειδοποιούμε για αυτό το ενδεχόμενο∙ μπορεί να προβλέπουμε και να ανησυχούμε για τα φοβερά επακόλουθα που θα είχε κάτι τέτοιο∙ ποιος όμως μπορεί, με το χέρι στην καρδιά, να ισχυριστεί ότι ο εξαθλιωμένος λαός δεν θα έχει δίκιο εάν, πολύ σύντομα, επιτρέψει στη φτώχεια του να υπερισχύσει της λογικής του;

Τα ΜΜΕ που ασκούν πιέσεις προκειμένου η κυβέρνηση να περάσει στα χέρια των ευνοουμένων τους σπανίως συζητούν πόσο ακόμη μπορεί να διαρκέσει η επισφαλής ηρεμία της σημερινής κατάστασης. Ας το ξανασκεφτούν όμως: Ποιος είναι ικανοποιημένος από την κατάσταση αυτήν; Το συνεχώς αυξανόμενο πλήθος των ανέργων; Ο αυξανόμενος αριθμός των ζητιάνων στους δρόμους; Η αγορά που έχει στεγνώσει από ρευστό και βλέπει τα εμπορικά καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο; Τα μόνιμα θύματα, οι συνταξιούχοι; Οι πολίτες που συναλλάσσονται με μιαν αποθαρρυμένη και, ενίοτε, εντελώς απρόθυμη γραφειοκρατία; Ή μήπως, τέλος, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που πρόκειται σύντομα και αυτοί να βιώσουν τη βαναυσότητα που κατά κανόνα συνοδεύει τις απαιτήσεις του κυρίου Τόμσεν;

--------------------------

Όλα αυτά μάς επαναφέρουν στις διαρκώς επαναλαμβανόμενες απειλές για το μέλλον μας στην Ευρώπη, το ευρώ κ.ο.κ. Έχω θίξει αυτό το θέμα τόσο στην αρχή αυτού του άρθρου όσο και σε διάφορα άλλα κείμενά μου. Θα ήθελα ωστόσο να κλείσω θέτοντας τα ακόλουθα ζητήματα.

Κάθε ευφυής ή πονηρός δημοσιογράφος είναι πράγματι σε θέση να διατυπώσει επιχειρήματα τα οποία ο μέσος ή και ο καλλιεργημένος αναγνώστης ενδέχεται να αποδεχτεί ανεξέταστα. Και πράγματι, η δημοσιογραφική προπαγάνδα που «προβάλλει» συγκεκριμένους πολιτικούς ή διανοουμένους μπορεί να λειτουργήσει επί ένα διάστημα. Οι άνθρωποι, όμως, που κρατούν τη δημοσιογραφική πένα και σχεδιάζουν περίτεχνα τη δημόσια εικόνα αυτών των ατόμων δεν μπορούν άραγε να συνειδητοποιήσουν ότι η δημοσιότητα δεν αρκεί αφ’ εαυτής για να «πουληθεί» ένα προϊόν; Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι το κοινό έχει ήδη αγοράσει «προϊόντα» που έχουν αποδειχθεί δυσλειτουργικά – για να μην πω: άχρηστα ή επικίνδυνα;

Δεν είναι, λοιπόν, καιρός να πούμε στους Έλληνες τι ακριβώς είναι αυτό που εμποδίζει τις διαπραγματεύσεις για το PSI; Δεν είναι καιρός να τους προειδοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να θέσουν τους πόρους τους –σημερινούς και μελλοντικούς– στη δικαιοδοσία ξένων δικαστηρίων; Δεν πρέπει να τους πούμε ότι αυτές οι εσπευσμένες κινήσεις επιβάλλονται από τους ξένους «φίλους» μας, οι οποίοι προσπαθούν να υψώσουν προστατευτικά «αναχώματα» γύρω τους, προτού τους πνίξει και αυτούς η ελληνική πλημμύρα; Κι ακόμη: δεν οφείλουμε άραγε να πούμε στους Έλληνες ότι ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε τους κερδοσκόπους είναι να είμαστε εξίσου επινοητικοί, ευκίνητοι, απρόβλεπτοι και ανεξάρτητοι με αυτούς; Ας δοκιμάσουμε κάτι νέο, ας προσπαθήσουμε να δείξουμε ανεξαρτησία και φαντασία, και ίσως τότε δούμε τους κερδοσκόπους να μας αφήνουν ήσυχους, για να στραφούν σε νέους στόχους.

Άμεση απαλλαγή από τους κερδοσκόπους και την Τρόικα: αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος μας! Είναι ανέφικτος; Ναι, αλλά μόνον αν δεν σκεφτόμαστε πρωτότυπα και παραμένουμε προσηλωμένοι σε πολιτικές και προκαταλήψεις του παρελθόντος.

Θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να αντικρούσει αυτό το επιχείρημα, ακριβώς διότι ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δοκιμάσει έναν εναλλακτικό τρόπο σκέψης!

Υ.Γ.: Μετά την αποστολή του κειμένου προς δημοσίευση ο κυριακάτικος Τύπος δημοσίευσε απόσπασμα λόγου της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου, όπου, σύμφωνα με το Έθνος – http://www.ethnos.gr/article.csp?catrid=22767&subid+28pubid=636055895 – «Κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου προτείνει η Άννα Διαμαντοπούλου για την επομένη των εθνικών εκλογών και ανεξαρτήτως αποτελέσματος». Κάθε πρόβλεψη προσεχούς εκλογικού αποτελέσματος είναι παρακινδυνευμένη, ιδίως από βουλευτή που πιθανώς να μην επανεκλεγεί λόγω της διαφαινομένης μεγάλης ήττας του κόμματός της – εκτός, βεβαίως, αν η καθυστέρηση των εκλογών καλυτέρευε την εκλογική του τύχη. Ωστόσο, το να υποδηλώνει κανείς και τι είδους πρωθυπουργός πρέπει να διοριστεί μετά τις εκλογές όχι μόνο δείχνει περιφρόνηση για τα δικαιώματα της νέας Βουλής, αλλά και εξασθενημένο, ίσως, αίσθημα δημοκρατικότητας ως προς τους θεσμούς μας. Πράγματι, μια τέτοια θέση θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένδειξη ότι μερικοί από τους βουλευτές μας αρχίζουν να συνηθίζουν στην ιδέα μη πολιτικώς εκλεγμένων πρωθυπουργών, προτιμώντας πρωθυπουργούς που τυγχάνουν της υποστήριξης γνωστών (και αγνώστων) κατεστημένων. Μήπως όμως κάτι τέτοιες τάσεις, μια μέρα, όταν ο λαός αντιδράσει στην απίστευτη κακουχία που του επιβάλλει και η παρούσα κυβέρνηση αλλά και η «φίλη» Τρόικα, οδηγήσουν μερικούς πολιτικούς να εισηγηθούν ακόμη και διακυβέρνηση μέσω του άρθρου 48 του Συντάγματος; Προτού σπεύσουν, λοιπόν, κάποιοι καλοθελητές να κατηγορήσουν τον γράφοντα για λαϊκισμό –που πάντα αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο απάντησης για όσους στερούνται επιχειρημάτων–, μήπως θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τι μας διδάσκει η ιστορία για τις «ολισθήσεις» από τη δημοκρατία σε (απροκάλυπτα ή συγκαλυμμένα) αυταρχικά καθεστώτα;

  ΠΗΓΗ:www.antibaro.gr

ΚΚΕ> Το αγαπημένο κόμμα των νταβατζήδων και η lifestyle αντίσταση στη Τρόικα

Δεν υπάρχει μεγαλονταβατζής της χώρας που να μην ενισχύει το ΚΚΕ η να μην διατηρεί άριστες σχέσεις με την εκ Περισσού Αριστερά.

Πάρτε για παράδειγμα τον Μπόμπολα. Στα μαγαζιά του μεγαλοεργολάβου-μεγαλοεκδότη το ΚΚΕ δεκαετίες τώρα διατηρεί  προνομιακή  πρόσβαση, ιδιαίτερα στις κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες παραδοσιακά  στελεχώνονται από Κουκουέδες.
Οι εφημερίδες του Ομίλου στηρίζουν δεκαετίες τώρα το ΚΚΕ.

Φιλική  προς το ΚΚΕ ήταν επί μακρόν και η οικογένεια Αλαφούζου, όπου και δω οι εκπρόσωποι του κόμματος είχαν εύκολη πρόσβαση.

Το ίδιο και στις επιχειρήσεις του Κόκκαλη, του Βαρδινογιάννη και των λοιπών μεγαλοεπιχειρηματιών τους οποίους πολεμά δήθεν το ΚΚΕ.
Η αμαρτωλή Siemens αγόραζε και κουπόνια του ΚΚΕ, το κόμμα σου λαέ.

Αυτού του καπιταλιστικού βεληνεκούς οι χορηγοί, δεν επιτρέπουν στην Παπαρήγα να δώσει στη δημοσιότητα τα οικονομικά του κόμματος, γιατί θα γελούσε ο κάθε πικραμένος.

Το ΚΚΕ ήταν αυτό που συμμετείχε στη ξεπουλημένη κυβέρνηση του βρώμικου ’89.

Το ΚΚΕ είναι αυτό που δεν αντέχει να αναγνωρίσει τον Άρη Βελουχιώτη.

Το ΚΚΕ είναι αυτό που συμπορεύεται με τα αστικά κόμματα σε μια συγκυρία που οι πολίτες εξαθλιώνονται καθημερινά και συχνά οδηγούνται στην αυτοκτονία.

Το πόσο συστημικό κόμμα είναι το ΚΚΕ αποκαλύφθηκε περίτρανα με την δολοφονία του στελέχους του στη διάρκεια της συγκέντρωσης των Αγανακτισμένων.
Ένας αγνός κομμουνιστής έχασε τη ζωή του-από έμφραγμα είπαν-και το ΚΚΕ αντί να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα περιορίστηκε σε μια, πέρα βρέχει, ανακοίνωση.

Εξίσου γελοία ήταν και η χθεσινή εικόνα του ΚΚΕ που μάζεψε 10 περαστικούς για να περικυκλώσουν το «Χίλτον», όπου διέμειναν στελέχη της Τρόικας.
Αυτή είναι η υποκριτική lifestyle αντίσταση του ΚΚΕ στην επέλαση της Τρόικας.
Υπάρχει πιο προδοτική, πιο ατιμωτική συμπεριφορά για τον αγνό και έντιμο οπαδό του κόμματος, κ. Παπαρήγα μου;

Νίκος  Προκίδης-αναγνώστης
ψηφοφόρος του ΚΚΕ.

Υ.Γ> Φυσικά θα το ρίξετε και πάλι στο "αντικομμουνιστικό μένος" του γράφοντος, αντί να ξεστραβωθείτε...                                                                                                                                    ΠΗΓΗ:www.kourdistoportocali.com

ΑποΓουρουνοποίηση Τώρα.

Οσο ασχολούμαστε με λάθος πράματα...

Οσο έχουμε λαθεμένες προτεραιότητες...

Οσο παρακολουθούμε Αδρανείς και Αμέτοχοι 

την εξέλιξη της Βαρβαρότητας...

Οσο αποδεχόμαστε τον πατριωτισμό των Γουρουνιών...

...Συμμετέχουμε σε ένα στημένο παιγνίδι...

συμμετέχουμε στην υλοποίηση του Σχεδίου Εξαθλίωσης/Υποταγής.

Οσο αναγνωρίζουμε στα Γουρούνια του τρικομματικού

μαύρου μετώπου το "δικαίωμα" να μας κυβερνούν...

Οσο παραμένουμε Σιωπηλοί και Αβουλοι Αποδέκτες 

του Νεοφιλελευθερισμού τους...

...εγκρίνουμε το Μονόδρομο της Καταστροφής μας.

Οσο παρακολουθούμε, Αμήχανοι και Υποχωρητικοί,

τα αμαρτωλά κόμματα Πασοκ-ΝΔ, υπουργούς, βουλευτές, 

δημοσιοκάφρους, Αφεντικά/Εργοδότες, συμβιβασμένη ΓΣΕΕ...

να "μετανοούν" ή να "στέκονται στο πλευρό" μας...

...τους δίνουμε συγχωροχάρτι για τα δεινά που έφεραν

στη Χώρα εδώ και  χρόνια.

Οσο μοιρολατρικά ανεχόμαστε ακροδεξιούς, υμνητές της 

Χούντας, πατριώτες της τσεκούρας να συγκυβερνούν...

...παραδίδουμε τη Δημοκρατία στους Βιαστές της.

Τα Γουρούνια της παράνομης τρικομματικής κυβέρνησης, 

υπό τον Δοτό Papaδήμο, συγκρότησαν "ιερά συμμαχία" 

εναντίον του Λαού.

Υπηρετούν έναν Ταξικό και Ξενόδουλο πατριωτισμό.

Μετατρέπουν την Πατρίδα σε...σεληνιακό τοπίο.

Τους Πολίτες σε...σκουλήκια.

Μπουρλότο στα Μνημονιακά Γουρούνια.

ΑποΓουρουνοποίηση Τώρα...

ΑποΧουντοποίηση Τώρα.

Παλλαϊκή Δυναμική Αντίσταση και Δράση.

Τα Γουρούνια στο τσιγκέλι!!

ΠΗΓΗ:politikokoraki.blogspot.com

Η απάντηση πρέπει να είναι φωτιά και τσεκούρι

• Γράφει ο Μακεδών

Ο τραγικός από όλες τις απόψεις υπουργός Ανάπτυξης (;) Χρυσοχοΐδης αναζητά με επιμονή να λογοδοτήσει. Είμαι σίγουρος ότι στην επόμενη τηλεοπτική εμφάνιση του θα έχει καλέσει τις κάμερες έξω από τις φυλακές του Κορυδαλλού να παρακαλάει τον διευθυντή της να τον βάλει σε ένα ασφαλές κελί γιατί αν τον βάλει εκεί που είναι μέσα από διάφορες αιτίες κάποια λεβεντόπαιδα, δεν τον βλέπω καλά.

Η κατάρρευση λοιπόν είναι εδώ και την τονίζουν όλοι και σε όλους τους τόνους, Έλληνες σπεκουλαδόροι και αλλοδαποί τοκογλύφοι και μόνον η διεφθαρμένη ολιγαρχία κάνει πως δεν τρέχει τίποτα και παριστάνει την ψύχραιμη και δυνατή ενώ είναι έτοιμη να εξαφανισθεί από την χώρα. Ο έτερος πρώην πρωθυπουργός Σημίτης ξεφτιλίστηκε στην Γερμανία όταν έγινε παρέμβαση την στιγμή που ξεκινούσε να λέει τις ανοησίες του.

Η ολιγαρχία πνέει τα λοίσθια κατά πως λένε αλλά η ανησυχία είναι η ύπνωση που έχει καταλάβει τον ελληνικό λαό μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της συμφοράς που έχουν προδιαγράψει και εφαρμόζουν ήδη για το παρόν και το μέλλον του.

Η εικόνα της προσφοράς των Θηβαίων στους Αθηναίους είναι όχι μόνο συγκλονιστική αλλά και ενδεικτική της πρωτοφανούς φτώχειας που μαστίζει τον λαό. Τα ίδια γίνονται και στην Ιταλία όπου μοιράζονται ψάρια και οι σκηνές βίας θα είναι πλέον καθημερινή εικόνα για να τρομοκρατούνται οι μικροαστοί που ήδη είναι στην κατηγορία του λούμπεν προλεταριάτου.

Επιπλέον οι λαθρομετανάστες να έχουν εγκατασταθεί με όλους τους τρόπους στην πολύπαθη πρωτεύουσα κατά κύριο λόγο και να δημιουργούνται χιλιάδες προβλήματα από την εδώ παρουσία τους. Προτάσεις θα αναρωτηθείτε υπάρχουν; Φυσικά αλλά ποιοι θα ακούσουν αφού οι γενίτσαροι έχουν πέσει με τα μούτρα στις τοκογλυφίες και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων.

Πρόταση 1η από μια ελληνική κυβέρνηση:

Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Σύλληψη όλων των παρανόμων ακόμη και αυτών που τους δόθηκε άδεια ,και να διερευνάται το πώς, και επανα- προώθηση στις χώρες τους άμεσα. Τυφεκισμός των λαθρεμπόρων ημεδαπών και αλλοδαπών με συνοπτικές διαδικασίες.

Αλλαγή του με εκτύπωση εθνικού νομίσματος. Το θέμα του ασφαλούς χρήματος αντιμετωπίζεται με τις τράπεζες που ήδη έχουν εθνικοποιηθεί και λειτουργούν μόνο με κάρτες προσωρινά, και δίνοντας ελάχιστα χρήματα για μικρο-συναλλαγές π.χ. 100 ευρώ δυνατότητα ανάληψης ανά εβδομάδα . Όσοι εκ των αλητών προσπαθήσουν να εισάγουν μεγάλα ποσά για κερδοσκοπία υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης είτε με βαριά φορολογία ,γιατί τα περί επαναπατρισμού κεφαλαίων πλέον δεν ισχύουν εκτός και να θέλουν η ισοτιμία να γυρίσει «ανάποδα».

Μία εθνική μονάδα προς 340,75 ευρώ για να θυμηθούμε τις αλητείες του 2002 διαφορετικά να φορολογηθούν κανονικά ακόμη και αυτοί που έβγαλαν τα χρήματα τους έξω νόμιμα γιατί είναι απάτριδες.

Και για κάθε αντίδραση φωτιά και τσεκούρι, μήπως και ορθοποδήσουμε.                                          ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com

ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ...

Φ. Κάουντερ (επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Άγκελα Μέρκελ) : «Ή θα μπει επίτροπος που θα κυβερνά την Ελλάδα ή να φύγουν από το ευρώ!»
 
Άντε γαμήσου Άγκελα Μέρκελ, βρικόλακα του αιματοβαμμένου Γερμανικού επεκτατισμού…

Άντε γαμήσου Σαρκοζί, υποχείριο τσανάκι του Ευρωπαϊκού νεοναζισμού…

Άντε γαμήσου φασιστοευρώπη, που ονειρεύεσαι ξανά τη Γερμανική κατοχή και τους γκαουλάουτερ…

Άντε γαμήσου Έλληνα πολιτικέ, που κλείνεις τα μάτια μπροστά στο προσχεδιασμένο έγκλημα και σιωπάς μπροστά στην υπέρτατη ύβρη…                       ΠΗΓΗ:harryklynn.blogspot.com

Στο άρθρο 99 η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. του ΚΚΕ

Ένα βήμα πριν την πτώχευση η εκτυπωτική επιχείρηση του Περισσού

Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα κατέθεσε σήμερα, σύμφωνα με πληροφορίες, η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Η ιστορική εκτυπωτική επιχείρηση του ΚΚΕ φέρεται να οδηγήθηκε στην έσχατη αυτή κίνηση λόγω των ασφυκτικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει και των ληξιπρόθεσμων οφειλών που έχουν συσσωρευτεί.
Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ανήλθε την 31/12/2010 στα 43.214.753 ευρώ και την 31/12/2009 στα 50.730.108 ευρώ. Σημειώνεται ότι στο τέλος του Απριλίου 2011 ολοκληρώθηκε η διαδικασία αναδιάρθρωσης του μακροπρόθεσμου δανεισμού της εταιρείας με μείωση των ποσών των δόσεων που ήταν πληρωτέες εντός του 2011 και αύξηση των ποσών των δόσεων που ήταν πληρωτέες μετά την 31/12/2011. Και αυτό, όπως σημειωνόταν στην ετήσια οικονομική έκθεση της εταιρείας, χωρίς την παράταση της διάρκειας των δανείων ή την μεταβολή του αριθμού και των ημερομηνιών λήξεως των δόσεων. Ωστόσο, όπως προκύπτει, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οικονομικών παραγόντων της επιχείρησης.
Ήδη μέχρι τον Απρίλιο του 2011 ο κυριότερος εκ των μετόχων της εταιρείας, το ΚΚΕ, κατέθεσε στο ταμείο της, πέραν των ήδη κατατεθειμένων μέχρι την 31/12/2010 ποσών, άλλα 2.671.000 ευρώ, για την περαιτέρω κεφαλαιακή ενίσχυση και την αντιμετώπιση της ταμειακής ρευστότητας της εταιρείας, ενόψει της οικονομικής κρίσης. Έτσι το συνολικό μέχρι την 30/4/2011 ποσό των καταθέσεων των μετόχων για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας ανερχόταν στα 7.118.565,30 ευρώ.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ιθυνόντων της εταιρείας κατά την χρονιά που πέρασε, η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ «αντιμετωπίζει (και) εξωγενείς κινδύνους που προέρχονται από την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, δεδομένου ότι η οικονομική αυτή κρίση έχει αρνητικές επιπτώσεις σε όλους σχεδόν τους κλάδους της οικονομίας συμπεριλαμβανομένου και του κλάδου του Τύπου».
Όπως αναφερόταν στην οικονομική έκθεση της χρήσης του 2010 «η διοίκηση της εταιρείας αποδεδειγμένα παρακολουθεί ενεργά τις εξελίξεις στην αγορά και όπου χρειάζεται και έχει τη δυνατότητα αντίδρασης προσπαθεί να προσαρμοσθεί στις εκάστοτε συνθήκες».
Διάρθρωση μετοχικού κεφαλαίου
Το Μετοχικό Κεφάλαιο της εταιρείας ανέρχεται σε έντεκα εκατομμύρια τετρακόσιες πενήντα οκτώ χιλιάδες διακόσια είκοσι ευρώ (11.458.220,00 €), διαιρούμενο σε ένδεκα εκατομμύρια τετρακόσιες πενήντα οκτώ χιλιάδες διακόσιες είκοσι (11.458.220) κοινές ονομαστικές μετοχές.
Η μετοχική σύνθεση της Τυποεκδοτικής Α.Ε.
Το 2010 το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος κατείχε 11.389.472 μετοχές (ποσοστό 99,40%), ο κ. Ιορδάνης Α. Μενεμενόγλου, επικεφαλής της επιχείρησης επί σειρά ετών, ο οποίος έχει ήδη αποχωρήσει, 22.916 μετοχές (ποσοστό 0,20%), ο κ. Στέφανος Λουκάς, διευθυντής του «Ριζοσπάστη» 22.916 μετοχές (ποσοστό 0,20%) και ο κ. Χρ. Καράτσαλος 22.916 μετοχές (ποσοστό επίσης 0,20%). Σύνολο 11.458.220 μετοχές.
Η εταιρεία δημιουργήθηκε το 1977 και σήμερα έχει στην κυριότητά της ένα συγκρότημα κτιρίων συνολικής επιφάνειας 19.907 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στο Κρυονέρι Αττικής, κτισμένο σε οικόπεδο συνολικής επιφάνειας 33.419,00 τ.μ. και χρησιμοποιείται ως βιομηχανική μονάδα εκτυπώσεων τόσο του «Ριζοσπάστη» και των άλλων κομματικών εντύπων, όσο και εφημερίδων ή άλλων εντύπων άλλων επιχειρήσεων.
                                
Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα κατέθεσε σήμερα, σύμφωνα με πληροφορίες, η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Η ιστορική εκτυπωτική επιχείρηση του ΚΚΕ φέρεται να οδηγήθηκε στην έσχατη αυτή κίνηση λόγω των ασφυκτικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει και των ληξιπρόθεσμων οφειλών που έχουν συσσωρευτεί.

Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ανήλθε την 31/12/2010 στα 43.214.753 ευρώ και την 31/12/2009 στα 50.730.108 ευρώ. Σημειώνεται ότι στο τέλος του Απριλίου 2011 ολοκληρώθηκε η διαδικασία αναδιάρθρωσης του μακροπρόθεσμου δανεισμού της εταιρείας με μείωση των ποσών των δόσεων που ήταν πληρωτέες εντός του 2011 και αύξηση των ποσών των δόσεων που ήταν πληρωτέες μετά την 31/12/2011. Και αυτό, όπως σημειωνόταν στην ετήσια οικονομική έκθεση της εταιρείας, χωρίς την παράταση της διάρκειας των δανείων ή την μεταβολή του αριθμού και των ημερομηνιών λήξεως των δόσεων. Ωστόσο, όπως προκύπτει, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οικονομικών παραγόντων της επιχείρησης.

Ήδη μέχρι τον Απρίλιο του 2011 ο κυριότερος εκ των μετόχων της εταιρείας, το ΚΚΕ, κατέθεσε στο ταμείο της, πέραν των ήδη κατατεθειμένων μέχρι την 31/12/2010 ποσών, άλλα 2.671.000 ευρώ, για την περαιτέρω κεφαλαιακή ενίσχυση και την αντιμετώπιση της ταμειακής ρευστότητας της εταιρείας, ενόψει της οικονομικής κρίσης. Έτσι το συνολικό μέχρι την 30/4/2011 ποσό των καταθέσεων των μετόχων για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας ανερχόταν στα 7.118.565,30 ευρώ.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ιθυνόντων της εταιρείας κατά την χρονιά που πέρασε, η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ «αντιμετωπίζει (και) εξωγενείς κινδύνους που προέρχονται από την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, δεδομένου ότι η οικονομική αυτή κρίση έχει αρνητικές επιπτώσεις σε όλους σχεδόν τους κλάδους της οικονομίας συμπεριλαμβανομένου και του κλάδου του Τύπου».

Όπως αναφερόταν στην οικονομική έκθεση της χρήσης του 2010 «η διοίκηση της εταιρείας αποδεδειγμένα παρακολουθεί ενεργά τις εξελίξεις στην αγορά και όπου χρειάζεται και έχει τη δυνατότητα αντίδρασης προσπαθεί να προσαρμοσθεί στις εκάστοτε συνθήκες».

Διάρθρωση μετοχικού κεφαλαίου

Το Μετοχικό Κεφάλαιο της εταιρείας ανέρχεται σε έντεκα εκατομμύρια τετρακόσιες πενήντα οκτώ χιλιάδες διακόσια είκοσι ευρώ (11.458.220,00 €), διαιρούμενο σε ένδεκα εκατομμύρια τετρακόσιες πενήντα οκτώ χιλιάδες διακόσιες είκοσι (11.458.220) κοινές ονομαστικές μετοχές.

Η μετοχική σύνθεση της Τυποεκδοτικής Α.Ε.

Το 2010 το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος κατείχε 11.389.472 μετοχές (ποσοστό 99,40%), ο κ. Ιορδάνης Α. Μενεμενόγλου, επικεφαλής της επιχείρησης επί σειρά ετών, ο οποίος έχει ήδη αποχωρήσει, 22.916 μετοχές (ποσοστό 0,20%), ο κ. Στέφανος Λουκάς, διευθυντής του «Ριζοσπάστη» 22.916 μετοχές (ποσοστό 0,20%) και ο κ. Χρ. Καράτσαλος 22.916 μετοχές (ποσοστό επίσης 0,20%). Σύνολο 11.458.220 μετοχές.

Η εταιρεία δημιουργήθηκε το 1977 και σήμερα έχει στην κυριότητά της ένα συγκρότημα κτιρίων συνολικής επιφάνειας 19.907 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στο Κρυονέρι Αττικής, κτισμένο σε οικόπεδο συνολικής επιφάνειας 33.419,00 τ.μ. και χρησιμοποιείται ως βιομηχανική μονάδα εκτυπώσεων τόσο του «Ριζοσπάστη» και των άλλων κομματικών εντύπων, όσο και εφημερίδων ή άλλων εντύπων άλλων επιχειρήσεων.
ΠΗΓΗ:www.tovima.gr