Από τη χθεσινή έναρξη της γιορτής στην πόλη/τσιφλίκι του Καμίνη

Πήγα με τη Μάρω χθες στην έναρξη…
Φοβόμουν τόσο μη δεν έρθει, ελάχιστος ήταν ο κόσμος, η μπάντα έπαιζε και ξανάπαιζε για να γεμίσει τα κενά, η ώρα περνούσε. Βγήκαν και κάτι παρατρεχάμενοι, σκέφτηκα πάει λάκισε η οχιά. Κι όσο έστεκα τόσο φούντωνα. Αλλά ήρθε.. τόλμησε ο θρασύδειλος να βγει μπροστά μας, πάνω σε έδρανο και να μας βγάλει λόγο!!
Πρώτη έσυρε φωνή η Μάρω, μα δεν ήταν φωνή αυτή, αλλά θρήνος, σου σπάραζε την καρδιά. Η δική μου φωνή ήταν σκέτη οργή.
Άκουσα κι άλλες φωνές, ένα παλικάρι πίσω μου τον πρόγκιξε για τα παγκάκια, θυμάμαι κι άλλον έναν άνθρωπο να στέκει δίπλα μου και να με υπερασπίζεται «την κοπέλα σπρώχνεις, σπρώξε εμένα αν μπορείς» και «ασ’ την να μιλήσει», μέχρι εκεί, δεν θυμάμαι άλλα. Ήμουν ολόκληρη μέσα μου, στο θυμό μου, να φωνάξω, να ακούσει ό,τι είχα να του πω.
Δεν συγκράτησα άλλα λόγια, αυτό που μου έμεινε και θέλω να μοιραστώ είναι μία αίσθηση. Ένιωθα τον κόσμο γύρω μου να θέλει να του πει μα να μην βρίσκει φωνή… Έστεκαν βουβοί μα το ένιωθες, ένιωθες τον πόνο, την οργή για το άδικο να ξεχειλίζει, μα περισσότερο τον ένιωθα να υποφέρει επειδή δεν μπορεί.
ΣΥΡΕ ΦΩΝΗ ΑΝΘΡΩΠΕ!!!! Σύρε φωνή, θα σκάσεις!!Μην αφήνεις την οργή να σε πνίγει. Στείλε την σ’ αυτούς, να πνίξει αυτούς!!
Διαβάζω Καζαντζάκη, λέει ότι είναι των νιάτων ιδίωμα το να πιστεύεις ότι μπορείς μόνος σου να αλλάξεις τον κόσμο, να τον κάνεις καλύτερο. Κοντεύω τα σαράντα και ποτέ δεν έπαψα να το πιστεύω. Φυσικά και μπορώ, ο καθένας μας μπορεί, να κάνει τον κόσμο τούτο καλύτερο.
Μην απογοητεύεσαι άνθρωπε. Η απογοήτευση και μόνο ευθύνεται, γι’ αυτό δεν σου βγαίνει η φωνή. Μην απογοητεύεσαι, δεν παλεύεις τσάμπα. Ο αγώνας έχει το κέρδος μέσα του. Μίλα, πες αυτό που πιστεύεις και θα νιώσεις ελεύθερος, αντιμάχου το άδικο και θα νιώσεις τίμιος, μην σκύψεις το κεφάλι και θα νιώσεις δυνατός.
ΣΥΡΕ ΦΩΝΗ ΑΝΘΡΩΠΕ!!!! ΜΑΧΟΥ ΤΟ ΑΔΙΚΟ!!!! ΜΗΝ ΛΙΠΟΨΥΧΑΣ!!!
Το κέρδος όλο το έχει ο αγώνας μέσα του. Νικητής είσαι κάθε μέρα όταν πολεμάς. Και δεν υπάρχει σπουδαιότερος αγώνας απ’ αυτόν για την πατρίδα, για την ελευθερία.

Τυχερή η γενιά μας που της δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστεί για τα ιδανικά της, που της δίνεται η ευκαιρία να παλέψει για την ελευθερία. Ίσως να μην κλείνει αυτό το κεφάλαιο για να δίνεται η δυνατότητα στον άνθρωπο να αγωνιστεί. Δεν υπάρχει υψηλότερο αγαθό από την ελευθερία. Έτσι κατακτάται, παλεύοντας.

(Ο αγώνας κάνει τον άνθρωπο άτρωτο. Δεν τον φοβίζει ούτε ο θάνατος. Αυτός που πολεμά έζησε ελεύθερος, θα πεθάνει ελεύθερος!!)

Ένας πολίτης

ΠΗΓΗ:www.ramnousia.com

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ...

Γράφει ο ''Ιακωβίνος Εμπρηστής''
Δεν διαβάζουν οι πατριώτες. Δεν διαβάζουν καθόλου ή δεν διαβάζουν τίποτα ουσιώδες.

Κάνε μια βόλτα από τα πατριωτικά βιβλιοπωλεία , κάτσε σε μια γωνία και παρακολούθα τι αγοράζουν όσοι...

μπαίνουν μέσα.Βιβλία για την 21η Απριλίου , για τον Β παγκόσμιο πόλεμο κλπ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ.

Αυτά παραμένουν στα ράφια , σκονισμένα γιατί κανείς δεν τα θέλει...

Και αν κανένας κατά τύχη διαβάσει κάποιο θεωρητικό δεν το καταλαβαίνει ή δεν κάνει ούτε το ένα χιλιοστό από όσα λένε όσοι δημιούργησαν κινήματα.

Έτσι γίνεται όταν ψαρεύεις στα πολύ ρηχά νερά της δεξιάς. Το να περιμένεις να κάνουν την ανατροπή άνθρωποι που προέρχονται από δεξιά είναι σαν να περιμένεις να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα ένας γέρος 80 ετών.

Γιατί γίνεται ψάρεμα στα ρηχά νερά της δεξιάς; Εύκολο . Τα ρηχά νερά δεν φοβίζουν κανέναν.
Όταν πατάς δεν θα πνιγείς ποτέ. Απλώς οι ψαριές σου θα είναι πολύ μικρές ως ανύπαρκτες. Αυτό κάνουν λοιπόν οι πατριώτες. Αντί να ανοιχτούν στον μεγάλο ωκεανό κάθονται εκεί που σκάει το κυματάκι και τα δίχτυα μένουν άδεια...

Ο ωκεανός φοβίζει...έχει σκούρο χρώμα , είναι απρόβλεπτος , συχνά κρύβει κύματα που φέρνουν την καταστροφή . Όμως εκεί που αφρίζουν τα κύματα υπάρχει το υλικό που θέλουμε. Ο ωκεανός είναι η τεράστια απολιτικ μάζα μαζί με τους αριστερούς που είτε μας αρέσει , είτε όχι ΜΟΝΟ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΙΝΗΜΑΤΑ.

"Τι μας λες τώρα, τόσα κινήματα έχουμε κάνει"πετάγεται ο κλασσικός εθνικισταράς...μάλλον εννοεί τις χοντροκομμένες χούντες made in usa .

Για κίνημα λαϊκής βάσης ούτε λόγος.

Μόνο οι φτωχές προλεταριακές μάζες είναι έτοιμες να πολεμήσουν. Τα απειλητικά κύματα του ωκεανού είναι όλοι αυτοί οι αντίπαλοί μας, οι ακροαριστεροί και πόσοι ακόμη που μας μισούν χωρίς να πολυξέρουν τον λόγο.

Και είναι λογικό να μας μισούν γιατί ορισμένοι νομίζουν ότι αν τους δείρουμε αυτοί ως δια μαγείας θα αλλάξουν ! Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ατόμων είναι ΑΣΧΕΤΟΙ και δεν έχουν διαβάσει ποτέ τους τίποτα.


Αν έχεις λόγο και μετράς θα τους πάρεις μαζί σου. Αλλιώς κάτσε να μιλάς συνέχεια μπροστά στο ίδιο κοινό, στους ίδιους και τους ίδιους , τους νοσταλγούς του Παπαδόπουλου , τους θαυμαστές των μπάτσων , στους στρατόκαυλους κλπ.

Το κίνημα που θέλει να ξεχωρίσει μαθαίνει να μιλάει κυρίως στο ΕΧΘΡΙΚΟ ΚΟΙΝΟ. Αυτό λοιπόν συμβαίνει με τους πατριώτες. Δεν πάνε να μιλήσουν στους αντιπάλους μας γιατί φοβούνται τα βαθιά νερά. Το κίνημα που θέλει να επικρατήσει αγκαλιάζει τα κοινωνικά ζητήματα και φωνάζει για δουλειά στους Έλληνες , δεν φωνάζει για το που θα ήθελε να ανάψει κεριά (αχ αυτή η Αγιά-Σοφία τι ψυχικά τραύματα έχει αφήσει σε πολύ κόσμο)

Ενημερώνουμε όλους αυτούς τους εθνικισταράδες της κολλημένης φρασεολογίας πως ο Μουσολίνι αποκαλούσε "προλεταριακή" την Ιταλία λόγω φτώχειας.

Έτσι μπόρεσε να διεγείρει τα πάθη και τα μίση των μαζών που πλέον έβλεπαν ως εχθρό και εκμεταλλευτή κάθε άλλη πλούσια χώρα.

Το πάντρεμα του επαναστατικού συνδικαλισμού του Σορέλ , η φλόγα των κοινωνικών ζητημάτων της Γαλλικής επανάστασης και το Εθνικό συναίσθημα δημιούργησαν ΚΙΝΗΜΑ .

Η ταξική πάλη έγινε Εθνική εναντίων των εκμεταλλευτών της Ιταλίας. Εμείς λοιπόν που τραβάμε τα ίδια από Μέρκελ και Γάλλους θα έπρεπε να δείξουμε στην μάζα τους εκμεταλλευτές μας.

Άλλωστε ο πρωην ΓΓ του ΚΚΕ ο Σταυρίδης επιβεβαιώνει πως τα εθνικιστικά κινήματα Ιταλίας και Γερμανίας όταν πέτυχαν στο κοινωνικό ζήτημα απογύμνωσαν από τα περισσότερα στελέχη τους τα αντίστοιχα κομμουνιστικά κόμματα και "αυτοί έγιναν οι πιο φανατικοί φασίστες και νάτσις"...

ΕΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ...

Πάντα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Μοιάζει με τον πυγμάχο που μαλακώνει και χάνει την σκληράδα του όταν βγάλει χρήματα. Χάνει από τον πιο τραχύ ,πεινασμένο πυγμάχο . Τα λεγόμενα πατριωτικά κόμματα όταν μαζικοποιούνται κινδυνεύουν να χάσουν τον πεζοδρομιακό τους χαρακτήρα .

Το πρώτο δείγμα είναι όταν για τα ίδια ζητήματα ,ενώ πρώτα έβγαιναν στο πεζοδρόμιο και αντιμετώπιζαν αριστερούς και μπάτσους , κάνουν εκδηλώσεις σε κλειστή αίθουσα.

Το κίνημα που θα αφήσει τον χαρακτήρα που είχε για να "πολιτικοποιηθεί", θα εκφυλιστεί , θα απομονωθεί. Πλάι στον λόγο πρέπει να υπάρχει και η γροθιά του κινήματος.

Ο κόσμος γουστάρει να ακούει πατριωτικές κορώνες όμως ακόμη περισσότερο θέλει να μας βλέπει στον δρόμο γιατί αυτό του δίνει σιγουριά και νιώθει ισχυρός. Νιώθει πως όποιος τον πειράξει θα έχει να κάνει με έναν στρατό και έτσι δίνεται ολοκληρωτικά στο κίνημα.

Μια εκδήλωση σε πλατεία και ειδικά σε εχθρική περιοχή μετράει όσο 100 συγκεντρώσεις σε κλειστό χώρο.

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπάρξει αστικοποίηση ειδικά τώρα που οι συνθήκες μας πάνε πρίμα.

ΤΑ ΝΕΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ.

Ο Καπιταλισμός ξέρει καλά πότε κινδυνεύει και ποιους χρησιμοποιεί . Αν διαβάσει κανείς θεωρητικούς της άκρας αριστεράς (Πάνεκουκ, Ρόκερ, Μπαρώ) θα δει πως η άποψή τους είναι πως τα εθνικιστικά κινήματα του παρελθόντος ήταν ανάχωμα για να μην επικρατήσουν τα λεγόμενα κοινωνικά κινήματα.

Αυτό φυσικά δεν ισχύει με την μορφή που το λένε αλλά μας ενδιαφέρει άμεσα γιατί η ιστορία κάνει κύκλους . Ο αναβρασμός των Ιουλιανών έφερε την επταετία , ο καπιταλισμός παρέδωσε σκυτάλη σε αυτούς που είχαν πατριωτική φορεσιά. Όταν δεν τους χρειαζόταν ανέλαβαν οι διεθνιστές. Τα σχέδια όμως δεν βγαίνουν.

Όποιος παρακολουθεί τον αστικό τύπο, τις ανακοινώσεις ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ , μικρών και μεγάλων βλέπει πανικό στα διεθνιστικά, αυτοπεποίθηση στα πατριωτικά . Έκαναν αντιρατσιστικό συλλαλητήριο με τεράστια κινητοποίηση και δεν το είχαν ανάρτηση ούτε καν τα μεγάλα ειδησεογραφικά sites τα οποία ως τώρα τους διαφήμιζαν . Δεν μαζικοποιούνται πλέον και ο καπιταλισμός δεν μπορεί να συνεχίσει μαζί τους.

Πλέον ο πατριωτισμός έρχεται εμπρός. Οι διεθνιστές θα παλέψουν αλλά πλέον είναι αργά για αυτούς .

Η κοινωνία δεν θέλει πια τα διεθνιστικά μοντέλα και κοιτάει που την συμφέρει να πάει. Βαρέθηκε τους μπαχαλάκηδες , τις φωτιές , την Υπατία,τους λαθρομετανάστες .

Η διεθνιστική αριστερά , πολυπλόκαμη δείχνει να έχει βραχυκυκλώσει και το ένα πλοκάμι πνίγει το άλλο.

Θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα μην γίνουμε αστοί , μην αρχίσουμε εκδηλώσεις-ομιλίες σε αίθουσες .Πρέπει να είμαστε συνέχεια έξω να μας βλέπει ο κόσμος στα κοινωνικά ζητήματα.

Τα γεγονότα δεν μας αφήνουν επιλογές .Θα έρθει η άνοιξη έτσι κι αλλιώς.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Όποιος βλέπει τους αριστερούς σαν ενιαίο μέτωπο είναι πολιτικά τυφλός.Όταν κλείνουν οι πόρτες γίνεται σκοτωμός . Αναθεωρητές , μενσεβίκοι, μπολσεβίκοι, αναρχικοί , ανανεωτικοί συνθέτουν το παζλ και το μόνο που τους ενώνει είναι η απειλή .

Δεν είναι όμως αρκετό.

Τα κονδύλια που έδινε η μαμά ΕΣΣΔ έχουν τελειώσει χρόνια τώρα και το νέο 89 είναι προ των πυλών. Η διάσπαση αυτήν την φορά θα έρθει για λόγους επιβίωσης των στελεχών της αριστεράς .

Το πρόβλημα τους λέγεται λαθρομετανάστευση . Το άλλο μεγάλο τους πρόβλημα είναι η κρίση της ηγεσίας.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΗΓΕΤΗ ΜΕ ΜΕΤΡΙΕΣ ΕΣΤΩ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ.

Το κίνημα της αριστεράς έχει χτυπηθεί ακόμη σφοδρότερα από ότι το δικό μας ! Το κόκκινο κτίριο έχει ραγίσει για τα καλά και όσο τσιμέντο και να ρίχνουν ο σεισμός πάντα θα είναι ισχυρότερος.

Οι κρίσεις της αριστεράς είναι αυτές που πάντα δημιουργούσαν το νέο, το επαναστατικό. Η κοσμοθεωρία του Εθνικισμού από μόνη της δεν μπορεί να σαγηνεύσει τις μάζες αν δεν συνδυαστεί με ένα πολιτικό, οικονομικό σύστημα. Αυτό λοιπόν το σύστημα θα φέρουν οι ζυμώσεις που συμβαίνουν στον χώρο της αριστεράς .

Το νέο σύστημα θα βλαστήσει ταχύτατα όπως πρασινίζουν οι κοιλάδες μετά την έκρηξη του ηφαιστείου. Κάποιοι θα ενοχληθούν , κάποιοι θα αδιαφορήσουν και κάποιοι θα γελάσουν.

Και αν για κάποιους φαίνονται ουτοπίες ακόμη καλύτερα. 
Εδώ και χρόνια βλέπουμε και ζούμε την ουτοπία μας και κάθε μέρα γινόμαστε πιο ισχυροί. ΠΗΓΗ:egersis2.blogspot.com

Οι βρωμότουρκοι μας έχουν κηρύξει τρομοκράτες και απαγορεύουν την είσοδό μας στα κατεχόμενα! Σιγά ρε σκυλιά μην μας φοβήσατε! Και όταν αποφασίσουμε να ‘ρθούμε, ρε μόγγολοι, θα ‘ρθούμε πυροβολώντας!

http://www.kibrissondakika.com/kktc/kktc-hukumetinden-pkkya-darbe-h10373.html
Στην πιο πάνω διεύθυνση θα δει κανείς (στη βρωμόγλωσσα) την κατάταξη μας σε τρομοκράτες! Σε ελεύθερη μετάφραση το κείμενο αναφέρει τα ακόλουθα:
Στη συνεδρίαση του (δήθεν) Υπουργικού Συμβουλίου της ΤΔ (εννοεί του ψευδοκράτους) της 3ης Νοεμβρίου 2011 κατηρτήσθη κατάλογος τρομοκρατικών οργανώσεων οι οποίες οργανώσεις δυνατόν να πλήξουν τα συμφέροντα της Δημοκρατίας και δυνάμει της παραγράφου 154 του Ποινικού Κώδικα , άρθρο 63 κρίνονται τρομοκράτες και η δράση τους  κρίνεται παράνομη.
Οι οργανώσεις αυτές είναι οι ακόλουθες 10:
1. ΡΚΚ/ΚΟΝGRΑ-GΕL,
2. ΗΙΖΒULLΑΗ,
3. DΗΚΡ-C,
4. ΙΒDΑ-C,
5. ΕLΚΑΙDΕ,
6. Ε.Φ.Ε.Ν. (Εθνική Φωνή Ελληνόψυχων Νέων),
7. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,
8. Ε.ΛΑ.Μ. (Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο),
9. Κ.Ε.Α. (Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης),
10. Μαύρες Ταξιαρχίες (τουρκική οργάνωση).

Ρε σκυλιά μας δώσατε έτσι επιχείρημα να απαιτήσουμε δικαστικά από τον γουρουνόμορφο αδελφό σας να τερματίσει τις προσπάθειες συνεταιρισμού μαζί σας διότι θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μελών μας!

KINHMA ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (ΚΕΑ)                                                                           ΠΗΓΗ:triepsilites.wordpress.com

Δασκάλες ηρωίδες και εκπαιδευτικοί του…μειωμένου ωραρίου

Οι εκδρομές πάντοτε ενθουσιάζουν τους μαθητές. Αν και τα τελευταία χρόνια απαγορεύονται οι ψυχαγωγικές και επιτρέπονται μόνον οι μορφωτικές-διδακτικές, εν τούτοις, τα παιδιά είναι παιδιά και χαίρονται και παιζογελούν, εδραία παιδαγωγική αρχή είναι το «τέρπειν και διδάσκειν», η παιδεία είναι χαρά και τα παιδιά χαρά μεγαλύτερη.
Φέτος στην Ε’ δημοτικού διδασκόμαστε την ιστορία της Νέας Ρώμης-(Βυζαντίου) και συμφωνήσαμε τα δύο τμήματα, 50 περίπου μαθητές, να επισκεφτούμε την όμορη συμβασιλεύουσα -πάλαι ποτέ- πόλη της Θεσσαλονίκης.
Τόποι προορισμού: ο περικαλλής ναός του πολιούχου Αγίου Δημητρίου και το μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.
Όλα εξελίσσονται κατ’ ευχήν, τα παιδιά με κατάνυξη, ευλάβεια και σεβασμό προσκυνούν τον Μυροβλήτη, την υπόγεια κρύπτη, τις άγιες εικόνες. Κατόπιν στο Βυζαντινό Μουσείο, περιεργάζονται τα εκθέματα, διαβάζουν τις εξηγήσεις των προθηκών, συζητούν, ερωτούν, μαθαίνουν, μια πολύχρωμη κυψέλη όλο δροσιά και ζωντάνια. Ως γνωστόν στο μουσείο κυριαρχεί η εικόνα. Ο πολιτισμός της Ρωμηοσύνης είναι άρρηκτα δεμένος με την τέχνη της αγιογραφίας. Είναι η ταυτότητά του.
Σε μία αίθουσα του μουσείου «συναντάμε» μία μάλλον ηλικιωμένη γυναίκα. Αμέσως δείχνει την δυσφορία της, ενοχλείται από την παρουσία των παιδιών. Κάνει παρατηρήσεις, τα μαλώνει, δείχνει την απέχθειά της για την παρουσία τους. Θέλει να πει: «τι δουλειά έχουν παιδιά σε μιά τόσο…ανεβασμένη (αν το λέω καλά) έκθεση;».
Πριν προχωρήσω, μια παρένθεση. Η «ενοχλημένη», μου είπε, αφού ξέρασε δηλητήρια και τα «σχολιά της σχόλια» ότι είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Δασκάλα, δηλαδή, αλλά όχι από εκείνες τις παλιές και πολιές, που έμπαιναν στην τάξη και «γεννούσαν σχολιαρούδια», καμάρι των γονιών τους και της κοινωνίας, αλλά τους αυριανούς κουκουλοφόρους. Είναι ο γνωστός εσμός των επικίνδυνων εκπαιδευτικών που βαπτίζουν την ασχετοσύνη και την σαχλαμάρα τους, «προοδευτική» διδασκαλία.
Σαπίσαμε τα προηγούμενα χρόνια από μια δράκα χαραμοφάηδων συνδικαλιστών, που «κατέβαζαν το κλάδο» (με σπαραγμό ψυχής γράφω τέτοια μπουρδολογήματα) με αίτημα την μείωση του ωραρίου και την αύξηση των μισθών. Ο σκοπός της παιδείας, η μετατροπή του σχολείου σε ΚΕΠ, η αθλιότητα των σχολικών βιβλίων, τα ουσιώδη και σοβαρά, δεν απασχολούσαν τους κηφήνες της ΔΟΕ (Διδασκαλικής Ομοσπονδίας).
Τώρα που μας βρήκε το κακό, παραμένουν στη θέση τους βέβαια, αλλά«απραγέστεροι των βατράχων και αφωνότεροι των ιχθύων».
Ας γυρίσουμε όμως λίγο πίσω στα περασμένα χρόνια, να δούμε κάποιες άλλες δασκάλες, από κείνες που σελάγιζαν ψηλά, στα «κρημνά της αρετής» του Κάλβου.
Στο κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας στην Θεσσαλονίκη, καθώς μπαίνεις δεξιά, άγνωστο στους πολλούς, είναι θαμμένες τέσσερις δασκάλες, τέσσερις ηρωίδες: Η Λίλη Βλάχου, η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, η Βελίκα Τράικου και η Αγγελική Φιλιππίδου. Και οι τέσσερις είναι δασκάλες, νέα κορίτσια, που μαρτύρησαν για την Μακεδονία την περίοδο του Αγώνος. Η τελευταία ηρωίδα, η Αγγελική Φιλιππίδου, υπηρετούσε-διακονούσε, το 1906, στην Αγριανή Σερρών. Οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες, επειδή ανασταίνει, στα φοβισμένα σκλαβόπουλα, «ψυχή και Χριστό», θέλουν να την δολοφονήσουν.
Στις 12 Δεκεμβρίου του 1906 οι συμμορίες των Κομιτατζήδων επιτίθενται στο χωριό. Η Αγγελική και ο άντρας της, επίσης δάσκαλος, είναι στο στόχαστρο. Το σπίτι της πολιορκείται. Οι δύο σύζυγοι ατρόμητοι πολεμούν. Μία σφαίρα θρυμματίζει το γόνατο της δασκάλας.
Ξημερώνει ο Θεός και οι Βούλγαροι φεύγουν. Στο χωριό καταφθάνει ο Έλληνας πρόξενος στις Σέρρες Αντώνης Σαχτούρης. Προτείνει στην τραυματισμένη δασκάλα να την μεταφέρουν αμέσως στο νοσοκομείο των Σερρών. Αρνείται. Τον παρακαλεί να την βάλουν επάνω σε φορείο και να σταματούν, για λίγο, σε όλα τα χωριά, που θα διασχίσουν ως τις Σέρρες. Έτσι και έγινε. Την βάζουν οι «αγαθοί» Μακεδόνες σε ένα πρόχειρο φορείο και διαβαίνουν τα χωριά. Σε κάθε πλατεία σταματούν. Η ηρωίδα δασκάλα φωνάζει, νουθετεί, βροντολαλεί το «εστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία».
Είναι συγκλονιστική η πορεία της, αιματοβαμμένη. «Το αίμα της στην τραγική εκείνη πορεία σταγόνα-σταγόνα έβαφε τη μακεδονική γη και γινόταν αρραβώνας με την λευτεριά», γράφει η εξαίρετη φιλόλογος-ιστορικός, Αθηνά Τζινίκου στο βιβλίο της «η Μακεδόνισσα στον θρύλο και την ιστορία».
Όταν φτάνει στις Σέρρες, ο κόσμος, ο λαός, σπεύδει δακρυσμένος και της φιλά το χέρι. Μεταφέρεται στην Θεσσαλονίκη. Εκεί αφήνει την τελευταί της πνοή, μπήκε στο Εικονοστάσι του Γένους, αιωνία η μνήμη.
Αυτές ήταν δασκάλες, φως περίλαμπρο, που εμείς τα μεταμοντέρνα απολειφάδια, δεν καταδεχόμαστε ούτε το όνομά τους στα σχολεία-τα νέα, καινά ή …κενά να δώσουμε.
Εξηγώ. Πριν από 4-5 χρόνια η δία βίου ανοησία και αμάθεια, ζήτησε από τα εκπαιδευτήρια του κράτους να υιοθετήσουν -τιμής ένεκεν- ένα όνομα, «πάνυ ακριβούς», σπουδαίου Έλληνα. Ακούστηκαν και προτάθηκαν διάφορα γελοία και πολλά σοβαρά. (Μέχρι και τον Τσε Γκεβάρα πρότειναν κάποια πολυπολιτισμικά σαπρόφυτα. Λες και δεν έχουμε Καραϊσκάκη ή Παύλο Μελά). Τα ονόματα των τεσσάρων ηρωίδων «διδασκαλισσών» ουδείς τα πρότεινε, ακόμη και εδώ στην Μακεδονία. Ο φόβος της προοδευτικής σαβούρας και λίγδας επισκίαζε τα πάντα.
Ηρωϊσμός… τι είναι αυτό; τρώγεται;
Κλείνει, η παρένθεση, επανέρχομαι στην προλογική διήγηση, στις τσιρίδες και αιτιάσεις της τωρινής δασκάλας, στα παιδιά, τους μαθητές μας. Μεταφέρω φράσεις:
«Δεν ντρέπεστε εσείς οι δάσκαλοι, που αφήνετε τα παιδιά να φέρονται έτσι», «τι τα κουβαλάτε στα μουσεία, αφού δεν φέρονται σωστά». «Είστε απαράδεκτοι» και άλλα τινά.
Σημειώνω. Τα παιδιά, φέρονταν σαν παιδιά. Δεν μπορείς να τα βάλεις φίμωτρο, είναι αδύνατο. Όταν «δραπετεύουν» από την τσιμεντένια θαυμάσια, γεμάτη παιχνίδια και ηλεκτρονικά «καλούδια» φωλιά τους, το άψογο παιδικό δωμάτιο της πολυκατοικίας ή από το τσιμεντένιο κλουβί -που κάποτε το ονομάζαμε «αύλειο χώρο»- ανοίγουν τα φτερά τους, πετούν ψηλά, οι παπαγάλοι γίνονται θαλασσοπούλια που αγναντεύουν το πέλαγος. Τα παιδιά δεν αντέχουν, σεν καταλαβαίνουν τα πρέπει. (Λέει ο Ελύτης: «Να πιάσω το πρέπει από το γιώτα και να το γδάρω μέχρι το –πι»).
Δεν άντεξα την προσβολή. Της είπα το του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, αείχλωρον ρηθέν. «Όταν τα μήλα είναι ξινά δεν φταίνε τα μήλα, αλλά οι μηλιές». Μας έρχονται από το σπίτι μοσχοαναθρεμμένοι μοναχογιοί και μοναχοκόρες, σατραπίσκοι κακομαθημένοι, και απαιτούν, οι γονείς και κηδεμόνες, να πράξουμε αυτό που δεν κάνουν αυτοί: να γίνουμε γονείς τους.
Επιπροσθέτως η ενοχλημένη «περιεργαζόταν» τις εικόνες -της Παναγίας και του Χριστού- ψιμυθιωμένη ωσάν μούμια και παντελονοφορούσα. Ήταν από αυτά τα παλιμπαιδίζοντα γραϊδια, που «επισκέπτονται» τις εκκλησιές και «προσκυνούν» τις εικόνες, ντυμένες σαν τις εγγονές τους.
Το έχω ξαναγράψει. Είμαι είκοσι τόσα χρόνια δάσκαλος-μάχιμος και όχι συνδικαλιστής-και δεν έχω ακούσει σχεδόν ποτέ να μεταφέρει μαθητής «εξωσχολική» γνώση, χωρίς να πει την κοινότοπη φράση: «Κύριε, είδα στην τηλεόραση». Πού είναι οι γονείς, πού είναι οι παππούδες; Οι σημερινές γιαγιάδες βλέπουν τα τούρκικα κοπροσήριαλ, παρέα με τα εγγόνια τους και μετά απορούν για την συμπεριφορά τους. (Φοιτητικό σύνθημα: «είμαστε αυτοί που μας έλεγαν οι γονείς μας να μην κάνουμε παρέα»).
Ζούμε σ’ έναν ξεπεσμένο «πολιτισμό», ο οποίος απεχθάνεται τα πολιτιμότερα μέλη του, τα τζιβαϊρικά του, τα παιδιά. Μόνο όμως από τα παιδιά μπορείς να «ταμιεύσεις» (για να χρησιμοποιήσω έναν επίκαιρο όρο) δύο πολυτίμητα σήμερα πράγματα. Αγάπη ανιδιοτελή και προσφορά φιλότιμη.

Νατσιός Δημήτριος                                                                                                                          ΠΗΓΗ:triepsilites.wordpress.com

Οργανωση “Χ”….Τιμη και δοξα στους πραγματικους Ελληνες….

Μια ιδεολογική άβυσσος χώριζε την «Χ» και τις κομμουνιστικές οργανώσεις (ΕΑΜ, ΕΛΑΣ κτλ). Το ΕΑΜ εγκαινίασε της επαφές του με την «Χ» προσπαθώντας δήθεν να έρθει σε συνεννόηση για κοινή δράση, προτείνοντας την στρατιωτική αρχηγεία στον Γρίβα. Ήταν μια πάγια κομμουνιστική πρακτική να προτείνει σε μόνιμους αξιωματικούς αξιώματα, ώστε να τους προσεταιρίζεται, βελτιώνοντας έτσι το στρατιωτικό επίπεδο των οργανώσεων τους και αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα τους εμβρυακούς εθνικιστικούς σχηματισμούς (π.χ. Μπαρτζώτας, Μπακιρτζής, Σαράφης κτλ)

Φυσικά ο Γρίβας αρνήθηκε και οι σχέσεις τον οργανώσεων μπήκαν σε μια περίοδο έντασης. Οι κομμουνιστές έδειξαν καθαρά τις διαθέσεις τους για την μονοπώληση του αντιστασιακού αγώνα, διαλύοντας την ΕΚΚΑ και δολοφονώντας τον συνταγματάρχη Ψαρό και τους άνδρες του, διαλύοντας την αντιστασιακή ομάδα των Κωστόπουλου και Σαράφη, εξαπολύοντας συνεχείς επιθέσεις στην Π.Α.Ο. στην Β. Ελλάδα και τελικά επιτιθέμενοι με μένος στον ΕΔΕΣ του Ζέρβα, την πιο αξιόλογη εθνικιστική οργάνωση τότε.

Ο ΕΛΑΣ δεχόμενος μια σημαντική υλικο-στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από τους Βρετανούς και ακολουθώντας μια παρελκυστική τακτική, είτε με προπαγανδιστικά εθνικο-πατριωτικά συνθήματα που συγκινούσαν εύλογα όλους, είτε με την πειθώ, είτε με την βία, μέχρι το τέλος του 1943 είχε επικρατήσει πλήρως στην ύπαιθρο.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ….

Ήδη την άνοιξη του 1943 ξεκινούν οι πρώτες έντονες προστριβές μεταξύ ΕΑΜ και «Χ».  Το ΕΑΜ διέδιδε ότι η «Χ» συνεργαζόταν με τους Γερμανούς, ότι τα μέλη της είναι φασίστες Γκεσταπίτες κτλ. Το χάσμα βάθαινε και σύντομα άρχισαν οι εκατέρωθεν εκτελέσεις. Το ποιός άρχισε, το ποιός χτύπησε πρώτος είναι μάλλον δευτερεύον. Η ΟΠΛΑ εκτέλεσε εν ψυχρώ τον Ιωάννη Καπράλο τον Οκτώβριο του 1943 και η «Χ» απάντησε με ολομέτωπη επίθεση σε αποθήκη πυρομαχικών της ΟΠΛΑ στον Βύρωνα.

Το ΕΑΜ απάντησε με δυο απόπειρες δολοφονίας κατά του Γρίβα ενώ συνολικά την εξεταζόμενη έγιναν σαράντα δολοφονίες αξιωματικών και οπλιτών της «Χ». Ο Γρίβας κρυβόταν πλέον σε ένα σπίτι στο Κολονάκι, στέλνοντας επείγουσες αναφορές στον Γ. Παπανδρέου όλες προειδοποιητικές για την επικείμενη αναμέτρηση.

Ο ιστορικός και στρατηγικός τόπος του Θησείου είχε καταστεί στην κυριολεξία η «φωλιά» των Χιτών. Η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν εθνικιστές ενώ εκεί διέμενε και ο ίδιος ο Γρίβας (Νηλέως 1). Ήδη τον Σεπτέμβριο του 1944 με την σταδιακή αποχώρηση των  Γερμανών, οι Χίτες είχαν καταλάβει στρατιωτικά την περιοχή, με ένα μεγάλο τμήμα του να στρατωνίζεται σε δημοτικό σχολείο της περιοχης. Ο ΕΛΑΣ με 2 επιθέσεις στην περιοχή, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο προσπάθησε να εξουδετερώσει την «Χ» χωρίς όμως αποτέλεσμα.  Ο ΕΛΑΣ  Θησείου συνεχώς ενισχυόταν προετοιμαζόμενος για την τελική αναμέτρηση….

Μέσα σε αυτή την τεταμένη ατμόσφαιρα, εισήλθε στην Αθήνα η κυβέρνηση εθνικής ενότητος του Γ. Παπανδρέου. Ο ίδιος  ο πρωθυπουργός αυτοπροσώπως πήγε στο Θησείο και ζήτησε την άμεση αποστράτευση της «Χ» και την κατεδάφιση κάποιων ασήμαντων οχυρωματικών έργων που είχαν γίνει.  Βέβαια ο Θεμιστοκλής Τσάτσος, μέλος της κυβέρνησης και πρόεδρος της Δημοκρατίας το 1974, επισκέφτηκε και αυτός το Θησείο, συνεχάρη τον Γρίβα και μίλησε και σε συγκέντρωση των Χιτών στην Πλατεία Θησείου. Η κεντρική πάντως επιλογή του Παπανδρέου ήταν η αποφυγή και της παραμικρής πρόκλησης στους κομμουνιστές. Ήθελε, και ήταν λογικό, μια αναίμακτη απελευθέρωση και μια τίμια συνεννόηση με την Αριστερά….

Αυτό όμως ήταν αδύνατον. Ο πειρασμός της ανάληψης της εξουσίας για τους κομμουνιστές ήταν μεγάλος. Τα μικρά στρατιωτικά τμήματα που διέθετε η κυβέρνηση (Άγγλοι, Ορεινή Ταξιαρχία «Ρίμινι», Χωροφύλακες), φάνταζαν αδύναμα να αντιπαρατεθούν με την υπεροπλία του ΕΛΑΣ. Η ρήξη έλαβε χώρα όταν οι κομμουνιστές αρνήθηκαν να αποστρατευθούν και να παραδώσουν τα όπλα, υπαναχωρώντας από τις συμφωνίες που είχαν υπογραφεί. Στο συλλαλητήριο της Αριστεράς στις 3.12.1944, έπεσαν πυροβολισμοί στο άοπλο πλήθος από Κυβερνητικό κτίριο μετά από επίθεση σε αυτό από ένοπλους αριστερούς που βρίσκονταν στο πλήθος . Η μάχη για την Αθήνα ξεκινά…

ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΚΑΙ Η «Χ» – Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ

Το μεσημέρι της 3ης Δεκεμβρίου του 1944 στην περιοχή του Θησείου υπήρχαν μόνο 120 Χίτες με δέκα αξιωματικούς λόγω της διαταγής της κυβέρνησης για απομάκρυνση των Χιτών που στρατωνίζονταν σε παρακείμενο Δημοτικό Σχολείο. Μια δεύτερη ομάδα Χιτών υπεράσπιζαν 2 φυλάκια στην οδό Σόλωνος, ενώ Χίτες στελέχωσαν την μονάδα Εθνοφρουράς που σχημάτιζε πρόχειρα η κυβέρνηση.

Η κομμουνιστική πίεση στο Θησείο, ξεκίνησε με σποραδικούς πυροβολισμούς το μεσημέρι. Το απόγευμα έλαβε χώρα συντονισμένη κομμουνιστική επίθεση από τέσσερις κατευθύνσεις, με κυριότερη αυτή του Αστεροσκοπείου. Η επίθεση ήταν σφοδρή και έλαβαν μέρος συνολικά 3.000 κομμουνιστές. Οι Χίτες με επίκεντρο το σπίτι του Γρίβα, είχαν μετατρέψει το Θησείο σε φρούριο-ασπίδα της αμυντικής προσπάθειας των κυβερνητικών. Σε όλες τις κομμουνιστικές επιθέσεις των πρώτων ημερών παρά την συντριπτική αριθμητική και υλική υπεροχή των αντιπάλων τους, πολέμησαν γενναία, με αυτοθυσία μέχρι το θάνατο. Γνώριζαν άλλωστε ότι σε περίπτωση ήττας δεν θα υπήρχε έλεος για κανέναν.

Οι κομμουνιστές έκαναν επιθέσεις με μένος, κατά κύματα, αλλά ανοργάνωτα. Οι Χίτες αντίθετα ήξεραν και είχαν οργανώσει επιτυχημένα την τοποθεσία ενώ είχαν και το πλεονέκτημα ότι ήταν υπό κάλυψη. Αλλά δεν περιορίστηκαν μόνο σε άμυνα. Διεξήγαγαν 2 επικές αντεπιθέσεις καταλαμβάνοντας 2 εχθρικές θέσεις, ένα πολυβολείο των κομμουνιστών επί της οδού Γαλάτειας καθώς και τον λεγόμενο από τους κομμουνιστές τότε, «στοιχειωμένο πύργο».  

 Το δεύτερο τμήμα των Χιτών όπως είπαμε είχε επανδρώσει 2 κρίσιμα φυλάκια στην οδό Σόλωνος.  Εκεί αμύνθηκαν οι Χίτες ηρωικά κατά των επιθέσεων των κομμουνιστών για τέσσερις κρίσιμες ημέρες. Στις 8 Δεκεμβρίου οι υπερασπιστές των φυλακίων είχαν απώλειες το ήμισυ της δυνάμεως τους και πλήρη έλλειψη πυρομαχικών, ύδατος και τροφίμων. Αποφάσισαν να απαγκιστρωθούν την νύχτα υποχωρώντας «ταράτσα-ταράτσα», κάτι που τελικά επετεύχθη χωρίς απώλειες.

Πολύτιμη ήταν και η επέμβαση του 2ου Λόχου των ηρωικών Χιτών στην λυσσαλέα μάχη του Συντάγματος Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη. Εκεί οι Χίτες επάνδρωσαν θέσεις στην Λεωφόρο Συγγρού όπισθεν των επιτιθέμενων κομμουνιστών ανακουφίζοντας τους ηρωικούς Χωροφύλακες που ως τότε είχαν δεχτεί την μεγαλύτερη πίεση (πάνω από 10.000 ένοπλοι κομμουνιστές επιτέθηκαν συνολικά!!!).

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ 

Για δύο κρίσιμες μέρες οι Χίτες του Θησείου σταμάτησαν τους κομμουνιστές στον τομέα  του Θησείου. Χωρίς την απελπισμένη αυτή άμυνα οι κομμουνιστές θα βάδιζαν ως το Σύνταγμα και θα συνελάμβαναν τον Γ. Παπανδρέου και την ελληνική κυβέρνηση. Οι 2 αυτές ημέρες έδωσαν την ευκαιρία στον στρατηγό Σκόμπυ να οργανώσει τις δυνάμεις του και να ανταπεξέλθει στις κομμουνιστικές επιθέσεις. Την επόμενη ημέρα Βρετανικές δυνάμεις περισυλλέγουν τους λίγους ηρωικούς Χίτες που είχαν απομείνει χωρίς πυρομαχικά, αντικαθιστώντας τους. Χαρακτηριστικό της σφοδρότητας της αναμέτρησης στο Θησείο ήταν ότι η «Χ» είχε το ήμισυ της δυνάμεως της σε νεκρούς και τραυματίες, ενώ οι αντίστοιχες απώλειες των κομμουνιστές ανήλθαν σε 750 νεκρούς και τραυματίες.

Γενικά η συμβολή της «Χ» και των χωροφυλάκων του Συντάγματος Μακρυγιάννη στην ελληνική νίκη ήταν κρίσιμη, λόγω κυρίως του παθιασμένου μίσους των κομμουνιστών εναντίον τους που τύφλωνε την ηγεσία τους. Έτσι ο Σιάντος, ο Μπαρτζώτας και οι άλλοι ερυθροί ηγέτες αντί να παρακάμψουν εύκολα τους δύο θύλακες εθνικιστικής αντίστασης και να βαδίσουν ήσυχα ως το Σύνταγμα για να συλλάβουν την κυβέρνηση Παπανδρέου, διέταζαν άσκοπες, πρόχειρες και ανοργάνωτες επιθέσεις αυτοκτονίας των οπαδών τους κατά οχυρωμένων σημείων. Διαβάζοντας τα κομμουνιστικά αρχεία της εποχής αντιλαμβάνεται τις εμμονές της ηγεσίας τους και την πλήρη απώλεια ελέγχου και αυτοκυριαρχίας τους.

Όλες οι κομμουνιστικές αναφορές για τα «δεκεμβριανά» κάνουν λόγο για χιλιάδες ένοπλους Χίτες που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια παντού, για φανταστικές κομμουνιστικές νίκες εις βάρος τους, για καταυλισμούς Χιτών στον Πειραιά, για θύλακες Χιτών σε αθηναϊκά ξενοδοχεία που εξολοθρεύτηκαν, Χίτες και στην Καισαριανή κτλ

Ο φόρος αίματος της «Χ» ήταν πολύ βαρύς. Δεκάδες νεκροί στο πεδίο της τιμής σφράγισαν με το αίμα τους την ελευθερία της Ελλάδος από το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» που ήδη είχε αγκαλιάσει τα υπόλοιπα Βαλκάνια. Αυτός ο φόρος αίματος ήταν διπλός γιατί κατά την διάρκεια της κατοχής της Αθήνας από τον ΕΛΑΣ, η τρομοκρατική κομμουνιστική οργάνωση ΟΠΛΑ εξετέλεσε δεκάδες μέλη της «Χ» ανάμεσα σε άλλους εθνικόφρονες πολίτες, σε ένα άνευ προηγουμένου όργιο αίματος και ερυθρής τρομοκρατίας.

Όταν οι παραζαλισμένοι Έλληνες αστοί στις κρίσιμες μέρες του Δεκέμβρη κλείδωναν τις πόρτες των σπιτιών τους και έσφιγγαν το μαξιλάρι στο κεφάλι τους, αυτοί οι λίγοι άνδρες με πίστη και ανδρεία όρθωσαν το ανάστημα τους κατά των παραστρατημένων από απατηλά συνθήματα, συμπατριωτών τους.

Την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στις 10:30 π.μ. ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ» θα τελεσει μνημόσυνο στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στην πλατεία Καρύτση για την ανάπαυση των ψυχών των πεσόντων μαχητών της οργάνωσης κατά την περίοδο 1941-44 και του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή.Θα ακολουθήσει κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του έφιππου Θ.Κολοκοτρώνη στην παλαιά Βουλή.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ!

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ

ΣΤΟ ΓΡΙΒΑ-ΔΙΓΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ “Χ”!                                             ΠΗΓΗ:triepsilites.wordpress.com

Το όνομα της Μακεδονίας ΔΕΝ είναι ελληνική υπόθεση

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει άμεσα από τις διαπραγματεύσεις.

Το "Μακεδονικό Ζήτημα" εξελίσσεται σε "βαρίδιο", που απειλεί να "βυθίσει" την ανθρωπότητα ολόκληρη σε μια νέα και πρωτοφανή βαρβαρότητα ...Μια βαρβαρότητα, που είναι βέβαιον ότι στο άμεσο μέλλον θα της κοστίσει πάρα πολύ ακριβά. Από τη στιγμή που κάποιοι ισχυροί παράγοντές της αποφάσισαν —για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων— να αγνοήσουν την επιστήμη της ιστορίας, στην πραγματικότητα ανοίγουν τον "ασκό" του Αιόλου, χωρίς να γνωρίζουν τις συνέπειες που θα κληθούν ν' αντιμετωπίσουν στο άμεσο μέλλον.

Σε μια τέτοια περίπτωση θεωρούμε βέβαιον ότι το πρόβλημα θα το βρουν "μπροστά" τους. Θα κληθούν να το αντιμετωπίσουν εκ νέου, γιατί είναι βέβαιο ότι δεν θα σταματήσει εκεί όπου τους βολεύει, παρά θα "σαρώσει" τα πάντα, απειλώντας τα με καταστροφή. Από τη στιγμή που αποφάσισαν —για λόγους οι οποίοι δεν άπτονται καμίας ιστορικής ή επιστημονικής ανάγκης— να "χαρίσουν" την ιδιότητα των "Μακεδόνων" σε κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι δεν πληρούν καμία προϋπόθεση γι' αυτήν την ιδιότητα, είναι βέβαιον ότι περνούν έναν επικίνδυνο "Ρουβίκωνα" χωρίς επιστροφή ...Ένα "Ρουβίκωνα", που, αν τον "περάσεις" μία φορά, θ' αλλάξει ο κόσμος γύρω σου.

Τι σημαίνουν πρακτικά αυτά τα οποία λέμε; ...Ότι το όνομα της Μακεδονίας δεν είναι ελληνική υπόθεση, για να το διαπραγματευτούν οι Σκοπιανοί με την Ελλάδα ...Δεν είναι πλέον ελληνική υπόθεση ...Είναι παγκόσμια υπόθεση. Γιατί; Γιατί, από τη στιγμή που δεν υπήρξε έως τώρα ένα "ζωντανό" Μακεδονικό Κρατικό Σύστημα ή ένας "ζων" λαός με αυτήν την ιδιότητα —και ως "συνέχεια" των αρχαίων και άρα ως νόμιμος συνεχιστής τους—, η έννοια της "Μακεδονίας" αντιμετωπίζεται ως ένα πνευματικό "δημιούργημα" ...Ένα "δημιούργημα" με συγκεκριμένους δημιουργούς και το οποίο ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ομοειδή του εξαιτίας των ειδικών του χαρακτηριστικών.

Ένα ανθρώπινο κοινωνικοπολιτικό σύστημα είναι ένα συλλογικό πνευματικό "δημιούργημα" και έτσι αντιμετωπίζεται από την επιστήμη της ιστορίας ...Ένα "δημιούργημα", το οποίο χαρακτηρίζεται από τις "ιδιαιτερότητές" του στο δίκαιό του, στην ιστορία του, στην καταγωγή του, στη γλώσσα του, στη παράδοσή του ...Ό,τι μπορεί να χαρακτηρίσει ένα κοινωνικό μοντέλο και να το κάνει "διακριτό" στην ανθρώπινη ιστορία. Το "Μακεδονικό" δηλαδή "δημιούργημα" δεν διαφέρει από το αντίστοιχο "Μογγολικό" ή αυτό των "Μάγια", των "Ινκα" κλπ.. ...Συστήματα, τα οποία υπήρχαν κάποτε "ζωντανά" και σήμερα δεν υπάρχουν.

Όμως, το γεγονός πως όλα αυτά τα συστήματα δεν υπάρχουν εν "ζωή", δεν σημαίνει πως είναι διαθέσιμα ως "λεία" σε όποιον πονηρό νομίζει ότι βολεύεται με αυτά. Όπως ο Τζέγκις Χαν θα παραμείνει για πάντα "Μογγόλος", είτε υπάρχει Μογγολία είτε όχι, έτσι και ο Αλέξανδρος θα παραμείνει Μακεδόνας, είτε υπάρχει Μακεδονία είτε όχι. Δεν χρειάζεται να "ζει" κάποιος "κληρονόμος", για να είναι απαγορευτική η διεκδίκηση της κληρονομιάς αυτών των "συστημάτων". Δεν χρειάζεται ν' ανησυχούν οι Έλληνες για την αρπαγή της "Μακεδονίας" από τους νέους "συγκατοίκους" τους στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας. Δεν πρέπει ν' ανησυχούν όπως δεν ανησυχούν οι αδύναμοι απόγονοι των "Κομάντσι" μήπως οι νέοι "συγκάτοικοί" τους Τεξανοί, ως ισχυροί παράγοντες των ΗΠΑ και των Ηνωμένων Εθνών, θελήσουν να τους λεηλατήσουν.

Αντιλαμβανόμαστε πως όλα αυτά τα πολιτισμικά δημιουργήματα δεν κινδυνεύουν από κανέναν ...Δεν κινδυνεύουν, είτε υπάρχουν ζώντες "κληρονόμοι" είτε όχι ...Δεν κινδυνεύουν από κανέναν, όσο ισχυρός κι αν είναι. Γιατί; Γιατί ο πολιτισμικός "καρπός" τους προστατεύεται πλέον ως Παγκόσμια Κληρονομιά ...Προστατεύεται ως "τετελεσμένο" ιστορικό γεγονός, το οποίο δεν εξελίσσεται πλέον και άρα δεν μπορεί ν' αλλάξει. Η "ύπαρξή" τους "αναπαύεται" με ασφάλεια σε ιστορικές μελέτες και επιστημονικά βιβλία. Η ιστορία τους, η γλώσσα τους και η παράδοσή τους έχουν κωδικοποιηθεί άπαξ και είναι πλέον αρμοδιότητα της Κοινωνίας των Εθνών —και συγκεκριμένα της UNESCO— να τις προστατεύσει από τους "πλαστογράφους" και τους ψεύτες ...Είναι αρμοδιότητα της επιστημονικής κοινότητας και όχι της διπλωματίας.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί η επιστήμη δεν έχει καμία σχέση με τη διπλωματία. Η ταυτότητα, η προέλευση και η "ποιότητα" αυτών των "καρπών" κρίνεται με την αντικειμενικότητα της επιστήμης και όχι με την υποκειμενικότητα της πολιτικής. Γι' αυτόν τον λόγο λέμε ότι το "Μακεδονικό" δεν είναι θέμα της Ελλάδας ...Δεν είναι διμερές θέμα μεταξύ της Ελλάδας και του κράτους των Σκοπίων ...Είναι θέμα διεθνούς νομιμότητας. Η Ελλάδα, απλώς, ως άμεσα εμπλεκόμενη χώρα, είναι ηθικά υποχρεωμένη ν' "αντιδράσει" ταχύτερα από τους άλλους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι περισσότερο υπεύθυνη από αυτούς ...Να αντιδράσει μέσα στα πλαίσια της επιστημονικής δράσης και όχι του "παζαριού" της διπλωματίας.

Δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα να μπει σ' αυτό το "παζάρι". Ακόμα δηλαδή κι αν η Ελλάδα —για λόγους συμφέροντος ή καλής γειτονίας— ήθελε να "χαρίσει" μέρος της "κληρονομιάς" της σε κάποιον τρίτο, δεν θα μπορούσε να το κάνει. Δεν μπορεί να "χαρίσει" ή να "πουλήσει" τίποτε σε κανέναν, ακόμα κι αν η ίδια αντιμετωπίζεται ως νόμιμη "κληρονόμος". Δεν μπορείς να "χαρίσεις" τη "Μακεδονία" στους βουλγαρικής καταγωγής κατοίκους της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Δεν μπορείς να "πουλήσεις" τη "Μινωϊκή Κρήτη" στους Εβραίους, ακόμα κι αν είχαν την οικονομική δυνατότητα να την αγοράσουν. Γιατί; Γιατί κανένας δεν μπορεί να "χαρίσει" ή να "πουλήσει" την ιστορική αλήθεια κατά βούληση.

Δεν μπορείς να πουλήσεις ή να χαρίσεις κανένα πολιτισμικό "δημιούργημα", όπως δεν μπορείς να πουλήσεις ή να χαρίσεις σε κανέναν μια Ολυμπιακή αθλητική διάκριση. Δεν μπορείς να "μεταβιβάσεις" την ιδιότητα του Ολυμπιονίκη, ακόμα κι αν μπορείς να μεταβιβάσεις ή να πουλήσεις το ασήμαντο υλικό του μέρος, που είναι το ίδιο το μετάλλιο. Η διάκριση δεν μεταβιβάζεται με την αλλαγή ιδιοκτησίας του μεταλλίου. Η διάκριση είναι προσωπική, σου ανήκει αναμφισβήτητα, αλλά δεν μεταβιβάζεται, γιατί στην πραγματικότητα ανήκει σε μια πολύ μεγαλύτερη "κοινότητα" και άρα ξεφεύγει από την έννοια της απλής ιδιοκτησίας.

Η έννοια της "Μακεδονίας" εδώ και αιώνες δεν "ανήκει" στους Έλληνες ...Δεν "ανήκει" υπό την έννοια της υποχρέωσης για την προστασίας της. Η Μακεδονία είναι δημιούργημα των Ελλήνων, αλλά ανήκει πλέον στην ανθρωπότητα. Είναι ίσως το πιο λαμπερό "μετάλλιο" για τον μεγάλο Έλληνα "αθλητή" του πνεύματος και δεν μπορεί να γίνει ένα χωράφι για έναν Σλάβο αγρότη της επιβίωσης. Ανήκει στην ιστορία των ανθρώπων και "φυλάσσεται" από την επιστήμη των ανθρώπων. Αν η διάσημη Μακεδονία είναι μέρος της ιστορίας των ανθρώπων και πρέπει να την "εκπέμψουμε" με μήνυμα στο διάστημα, δεν θα πάει "πακέτο" με αυτό το "μήνυμα" και η φωτογραφία του Γκρουέφσκι ...Θα πάει μόνον ό,τι έχει "κλειδωθεί" στον χρόνο ως "Μακεδονία". Ως εκ τούτου και η προστασία της ανήκει στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων της ανθρωπότητας και όχι των Ελλήνων.

Απλά πράγματα. Η ανθρωπότητα έχει καθήκον να την προστατεύσει, αν θέλει να προστατεύσει τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι υποχρεωμένη, για να εξασφαλίσει την πορεία της στο μέλλον, να προστατεύει την ιστορική αλήθεια, που αφορά το παρελθόν της ...Την αλήθεια, η οποία διασφαλίζει τους "κόπους" και τα επιτεύγματα των μελών της. Αν δεν το κάνει, είναι εις βάρος της, γιατί είναι βέβαιο ότι θ' ακολουθήσει το χάος. Αν δεν το κάνει, λειτουργεί "αυτοκτονικά" και αυτό είναι επικίνδυνο. Δεν μπορεί η παγκόσμια κοινωνία να επιβιώσει ούτε λίγες ώρες, αν αφεθούν οι κλέφτες και οι πλαστογράφοι της ιστορίας να δράσουν ανεξέλεγκτα. Η ανθρωπότητα, η οποία μπορεί ν' αντέξει ακόμα και πυρηνικές εκρήξεις, δεν  μπορεί ν' αντέξει τέτοιου είδους λεηλασίες, οι οποίες την "αποπρογραμματίζουν" και την οδηγούν στην απόλυτη σύγχυση.

Δεν χρειάζεται δηλαδή η Ελλάδα να τρέχει στα δικαστήρια για το όνομα της Μακεδονίας. Δεν χρειάζεται να τρέχει, όπως δεν χρειάζεται να τρέχουν οι Ολλανδοί να προστατεύσουν τα έργα του Βαν Γκογκ από τους σφετεριστές της τέχνης ...Όπως δεν χρειάζεται να τρέχουν οι Βρετανοί, για να προστατεύσουν τα δικαιώματα Φλέμινγκ για την Πενικιλίνη ...Όπως δεν χρειάζεται να τρέχουν οι Κινέζοι, για να προστατεύσουν τη "σινικότητα" του μεγάλου τείχους. Η επιστήμη της ιστορίας είναι αυτή που "αποφασίζει" για τα δικά της θέματα και όχι οι αυτόκλητοι Νίμιτς με πιέσεις και εκβιασμούς. Δεν μπορεί η ανθρωπότητα να συνεχίσει την πορεία της, χωρίς να υπάρχει αυτή η προστασία. Δεν υπάρχει κίνητρο για τους ανθρώπους —αλλά και για τους λαούς— να δημιουργήσουν οτιδήποτε, αν δεν υπάρχει η προστασία του έργου και της υστεροφημίας τους.

Ευνομούμενη παγκόσμια κοινωνία είμαστε και όχι ζούγκλα, όπου ο καθένας αρπάζει ό,τι θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Φορείς και εκφραστές πολιτισμών είμαστε και όχι "καρναβάλια", που φοράμε ό,τι μας "γυαλίσει", όταν μας συμφέρει. Δεν είναι δυνατόν αυτό, το οποίο απαγορεύεται ακόμα και στην πιο πρωτόγονη ή καθυστερημένη κοινωνία, να μην απαγορεύεται στη Διεθνή κοινωνία. Η Διεθνής κοινωνία είναι οργανωμένη και απόλυτα συντεταγμένη. Δεν είναι χαμαιτυπείο, για να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Δεν μπορεί ο κάθε απίθανος να βάζει ένα φτερό στο κεφάλι του και να παριστάνει τον "κληρονόμο" των Απάτσι. Τα πάντα είναι καταγεγραμμένα και αξιολογημένα.

Όπως απαγορεύεται η "πλαστοπροσωπία" στη βάση της κάθε κοινωνίας —που αφορά τα μέλη της— έτσι απαγορεύεται και στο ανώτατο επίπεδο —που αφορά τα κράτη—. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει η κοινωνία με άλλον τρόπο. Δεν είναι δυνατόν η πνευματική δημιουργία να μην ασφαλίζεται ...έστω και χωρίς να "κλειδώνεται". Δεν είναι δυνατόν οι φιλόπονοι δημιουργοί της να μην προστατεύονται από τους τεμπέληδες "σφετεριστές". Σε έναν Πλανήτη, ο οποίος "πεισματικά" παραμένει ο ίδιος, δεν είναι δυνατόν ο χρόνος και ο χώρος να μην έχουν σαφή "διαχωριστικά", για να προστατευτούν οι "ταξιδευτές" του χρόνου.

Το γεγονός, δηλαδή, ότι κάποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν στη γεωγραφική περιοχή αυτή, η οποία προσδιορίζεται με το όνομα Μακεδονία, δεν αρκεί για να τους καταστήσει αυτόματα "Μακεδόνες". Ο όρος "Μακεδόνας" είναι "κλειστός". Μπορεί να "εδράζεται" σε έναν αναλλοίωτο γεωγραφικό χώρο, αλλά περιορίζεται από συγκεκριμένα χρονικά όρια. "Μακεδόνες" ήταν εκείνοι, οι οποίοι έζησαν στον φυσικό χώρο της Μακεδονίας από το Χ μέχρι το Ψ χρονικό διάστημα ...Κανένας άλλος. Απλά πράγματα. Αν αύριο-μεθαύριο ανακαλύψουμε το σπήλαιο όπου γεννήθηκε ο Χριστός, δεν θα πρέπει να φοβόμαστε μην πλακώσουν εκεί οι γύφτοι και γεννοβολώντας παράγουν φυσικούς συγγενείς Του.

Όλα αυτά τα "όρια", τα οποία προσδιορίζονται με επιστημονικά και άρα ασφαλή κριτήρια, αφορούν το αντικείμενο της UNESCO ...Του Παγκόσμιου Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό. Δεν είναι δυνατόν η UNESCO να είναι σκληρή και απόλυτη όταν προστατεύει απλά κτίρια και μνημεία και να είναι "χαλαρή" σε πολύ πιο μεγάλες πολιτισμικές "κληρονομιές". Είναι δυνατόν να αφεθούν κοινοί αγράμματοι κλέφτες ν' αρπάξουν ένα τεράστιο πολιτισμικό "φορτίο", όπως είναι αυτό της "Μακεδονίας"; Είναι δυνατόν η συμμορία των εμπόρων ναρκωτικών και των λαθρεμπόρων όπλων, που κυβερνά τα Σκόπια, να απειλήσει την παγκόσμια "τάξη" πολιτισμικών αξιών;

Τι λέμε εμείς σε αυτό το κείμενο; Ότι δεν χρειάζεται ν' ανησυχεί και να "τρέχει" στα δικαστήρια ο ελληνικός λαός, γιατί δεν τον αφορά η κατάσταση. Η "Μακεδονία" είναι ελληνική, αλλά ανήκει στην ανθρωπότητα και αυτή είναι που πρέπει να την προστατεύσει ...Να την προστατεύσει από τους "πλαστογράφους" της ιστορίας. Δεν πρέπει ν' ανησυχούν οι Έλληνες, όπως δεν ανησυχεί ο κάθε πολίτης, ο οποίος πέφτει θύμα προφανούς πλαστοπροσωπίας. Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχουν οι Εισαγγελείς και "Εισαγγελέας" για τα πολιτισμικά εγκλήματα είναι η UNESCO. Άρα, σύμφωνα με τη λογική, θα έπρεπε η UNESCO να επεμβαίνει αυτεπάγγελτα και να σταματά όχι μόνον πολιτισμικές "αρπαγές" και "λεηλασίες", αλλά και κάθε είδους πολιτισμικά "παζάρια" μεταξύ του λαών, που δεν σέβονται καμία επιστημονική λογική.

Γιατί όμως σήμερα δεν επεμβαίνει; Περίεργο δεν είναι; Επεμβαίνει η UNESCO, προκειμένου να μην αλλάξει ένα κούφωμα σε ένα αντιπροσωπευτικό μνημείο κάποιου πολιτισμού και δεν επεμβαίνει σε καπηλεία ολόκληρου πολιτισμού, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Μακεδονίας; Δεν επεμβαίνει μάλιστα σε ένα θέμα που αφορά τον ελληνικό πολιτισμό, του οποίου σύμβολο φέρει και η ίδια στην επίσημη σημαία της ...Μας εντυπωσιάζει, δηλαδή, η σημερινή ηγεσία της UNESCO ...Η UNESCO, που, ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί με βάση τον επιστημονικό "γνώμονα" και μόνο —και ως καθ’ ύλην αρμόδια διεθνής οργάνωση—, επιτρέπει να εξελίσσεται ένα θλιβερό "παζάρι" μεταξύ Ελλήνων και Σκοπιανών πολιτικών.

Αυτό είναι παράνομο, γιατί είναι σαν να μην επεμβαίνει η αστυνομία σε συναλλαγές μεταξύ αρχαιοκαπήλων. Δεν επεμβαίνει και στην πραγματικότητα κάνει τα "στραβά" μάτια σε ένα έγκλημα. Γιατί; Αν το "ψάξει" κάποιος λίγο, εύκολα θα βρει μια άκρη. Τι θα πει "ψάξιμο" σε αυτήν την περίπτωση; Ποια είναι η ηγεσία της UNESCO και άρα αυτή που δίνει τα χαρακτηριστικά σε αυτόν τον διεθνή οργανισμό; Κατά "σύμπτωση" η γενική διευθύντριά της δεν είναι απλά ουδέτερη, αλλά είναι "μέρος" του προβλήματος. Γιατί; Γιατί αυτή είναι η Irina Bokova, η οποία είναι βουλγαρικής υπηκοότητας, καταγόμενη από τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας και πρώην κομμουνίστρια.

Είναι δηλαδή "συμπατριώτισσα", "συντοπίτισσα", αλλά και "ομοϊδεάτισσα" με τους "νεοφώτιστους" Βούλγαρους σταλινικούς, οι οποίοι προσφάτως ανακάλυψαν πως είναι "Μακεδόνες" ...Όμοια με τον Γκρουέφσκι και τη συμμορία του ...Ούτε καν όμοια θα λέγαμε ...Ακριβώς ίδια. Όμως, αυτό προκαλεί έναν μέγα προβληματισμό. Πώς και με ποια κριτήρια επιλέχθηκε για τη διεύθυνση ενός τόσο σημαντικού διεθνούς οργανισμού μια τόσο ασήμαντη γυναίκα χωρίς καμία ανάλογη επιστημονική εξειδίκευση και μάλιστα από μια χώρα ιστορικά "μικρή" και άρα με ελάχιστα ενδιαφέροντα να προστατεύσει πολιτισμικά συμφέροντα; Αυτό δεν είναι κάτι, το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει;

Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Σε έναν Πλανήτη με τεράστιες "κληρονομιές" ζώντων και πανίσχυρων λαών, επιλέχθηκε, ως διευθύντρια του κορυφαίου διεθνούς οργανισμού προστασίας των πολιτισμικών "αγαθών", η μοναδική που —ως πρόσωπο— φέρει μια ταυτότητα, η οποία την εμπλέκει σε μια κατάσταση που είναι τόσο ύποπτη. Δεν έβαλαν δηλαδή στη θέση αυτή έναν Κινέζο ή έναν Αιγύπτιο ή έναν Ιάπωνα ή έναν Ινδό —ανθρώπους, δηλαδή, οι οποίοι θα είχαν λόγους να προστατεύσουν τους πολιτισμούς από τις "λαθροχειρίες" σφετεριστών— και έβαλαν μια Βουλγάρα, η οποία δεν έχει να προστατεύσει τίποτε απολύτως ...Μια Βουλγάρα, η οποία δεν φέρει καν μια στοιχειώδη επιστημονική κατάρτιση για το εν λόγω αντικείμενο. Σε έναν οργανισμό εξειδικευμένο στην ιστορία —και στελεχωμένο από ιστορικούς— έβαλαν επικεφαλής μια γυναίκα με σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις, όπως τις αντιλαμβάνονταν κάποτε η σοβιετική Μόσχα.

Σε ένα παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον, όπου η Δημοκρατία έχει θριαμβεύσει, έβαλαν σε ένα καίριο πόστο μια εκπρόσωπο του σταλινισμού; ...Σε ένα διεθνές περιβάλλον, το οποίο έχει καταδικάσει τον σταλινισμό ως τον μεγαλύτερο "εγκληματία" της ανθρωπότητας, έβαλαν "διευθύντρια" του ιδρύματος, που παριστάνει τον θεματοφύλακα των πολιτισμών της ελευθερίας και της Δημοκρατίας μια φασίστρια; ...Από τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, που πίστεψαν στη Δημοκρατία —και τελικά δικαιώθηκαν για την πίστη τους και τους αγώνες τους— δεν βρέθηκε ούτε ένας ικανός να πάρει τη θέση και "αναγκάστηκαν" να τη δώσουν σε σταλινικικιά;

...Πραγματική σταλινικιά ...Γέννημα-θρέμμα του σταλινισμού και όχι μια απλά "ατυχήσασα" στα "αφελή" νιάτα της ...Γέννημα-θρέμμα, εφόσον ο πατέρας της ήταν ο εκδότης και διευθυντής του επίσημου σταλινικού οργάνου του κομμουνιστικού κόμματος της Βουλγαρίας ...Αυθεντική σταλινικιά, εφόσον "γαλουχήθηκε" στη "μάνα" Μόσχα ...Αμετανόητη σταλινικιά, εφόσον, μέχρι και πριν τον διορισμό της στον διεθνή οργανισμό, υπήρξε βουλευτής του κομμουνιστικού κόμματος της Βουλγαρίας ...Φανατική μιας ιδεολογίας, η οποία είναι γνωστό ότι —ανάμεσα σε όλα τα άλλα απεχθή, που τη χαρακτήριζαν— μισούσε και τον ελληνισμό.

Είναι γνωστό ότι μέσα στους αιώνες —και ανάμεσα σε όλους τους λαούς— μόνον σταλινικοί κομμουνιστές τόλμησαν να χαρακτηρίσουν τον Αλέξανδρο "σφαγέα" των λαών. ..."Σφαγέα" τον χαρακτήρισαν τα "παιδιά" του Εβραίου Μάρξ και εκλεκτοί του εβραϊκής καταγωγής σοβιετικού πολίτμπιρο ..."Σφαγέα" τον χαρακτήρισαν αυτοί, οι οποίοι εν καιρώ ειρήνης κρίθηκαν ένοχοι για θανάτους δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Μόνον ο Στάλιν και ο Μάο είναι υπεύθυνοι για μια τέτοια εκατοστάρα εκατομμυρίων. Μια φανατική αυτών των "εκπολιτιστών" έβαλαν γενική διευθύντρια του ιδρύματος αυτού, το οποίο έχει ως αντικείμενό του την προστασία του υπέρτατου παγκόσμιου "προϊόντος" ...Του εξειδικευμένου ιδρύματος σ' ό,τι αφορά την προστασία της πολιτισμικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Είναι όμως μόνον αυτά που την αφορούν; Είναι τυχαία η επιλογή της ή μήπως έχει κι άλλα "προσόντα", τα οποία την καθιστούσαν "ιδανική" για την "αποστολή" που θα της ανέθεταν; Για να σκεφτούμε και λιγάκι !! ...Κόρη κεντρικού εκδότη σε σταλινικό κράτος; ...Κόρη σταλινικού, η οποία μετά την κατάρρευση του σταλινισμού όχι μόνον δεν καταστράφηκε ως επιφανής "γόνος" ενός φασιστικού καθεστώτος, αλλά ωθήθηκε μέσω των μηχανισμών του δημοκρατικού πλέον κράτους σε διεθνή καριέρα; ...Βούλγαροι δημοκράτες πεινάνε σε μια θεόφτωχη Βουλγαρία και μια σταλινικιά "κόρη" ενός αποτυχημένου σταλινισμού ζει πλούσια εις υγείαν της δημοκρατίας στο Παρίσι; ...Αυτή, η οποία θα έπρεπε να πλένει σκάλες για να επιβιώσει, βρέθηκε να παριστάνει τη μεγαλοκυρία στα Παρίσια;

Είναι αυτό φυσιολογικό; Πώς ακούγεται; Μια σταλινικιά, ελέω δημοκρατίας, ζει ως μεγαλοαστή διευθύντρια διεθνούς οργανισμού εις υγείαν του βουλγαρικού "κορόιδου", το οποίο παραμένει φτωχό; Τέτοια "επιτυχία" για διαζευγμένη Βουλγάρα με δύο παιδιά και κόρη στελέχους ενός συστήματος που κατέρρευσε, παράξενη δεν είναι; Τέτοια "θαύματα" προσαρμογής μόνον συγκεκριμένοι άνθρωποι επιτυγχάνουν. Μήπως —εκτός όλων των άλλων— είναι και Εβραία; Ομοεθνής του Νίμιτς, της Ολντμπράιτ ή του μακαρίτη του Χόλμπρουκ, οι οποίοι τόσο πολύ "αγωνιούν" για την έκβαση του "Μακεδονικού Ζητήματος"; Εβραία σταλινικιά, η οποία παριστάνει τη Βουλγάρα, έχουμε την απαίτηση να επέμβει αυτεπάγγελτα υπέρ της Μακεδονίας;

Καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι εδώ υπάρχουν και ασυμβίβαστα; Πόσο ασυμβίβαστα; Ας επιχειρήσει να σκεφτεί πόσο διαφορετική θα ήταν η στάση της UNESCO στο Μακεδονικό Ζήτημα, αν γενικός διευθυντής της ήταν ένας Ιάπωνας ή Ινδός ή Αιγύπτιος ιστορικός επιστήμονας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι σε αυτήν την περίπτωση συμβαίνουν πολλά και πολύ ύποπτα πράγματα. Είναι "παγιδευμένη" η κατάσταση. Είναι "παγιδευμένη" και στόχο έχει να παρασύρει την Ελλάδα σε σφάλμα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Χωρίς την "υπογραφή" της Ελλάδας δεν μπορεί να υπάρξει "Μακεδονία". Η Ελλάδα είναι ο μοναδικός νομιμοποιητικός παράγοντας. Αν δεν υπογράψει αυτή, δεν αρκούν ούτε οι εκατό και πλέον "αναγνωρίσεις" του κράτους των Σκοπίων.

Αν για την Ελλάδα αυτό το κράτος είναι η "Βαρντάρσκα", αυτό σταδιακά θα γίνει δεδομένο και για ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο. Ο "αυτόπτης" μάρτυρας της ιστορικής σου "ύπαρξης" έχει σημασία τι δηλώνει και όχι αυτοί, οι οποίοι μαθαίνουν τα νέα από τις "εφημερίδες" ...όσοι κι αν είναι αυτοί. "Αυτόπτες" μάρτυρες της μακεδονικής ύπαρξης είναι μόνον οι Έλληνες και μόνον αυτοί μπορούν ν' αναγνωρίσουν νόμιμους "Μακεδόνες". Αν για τους Έλληνες οι γείτονές τους είναι βουλγαρικής καταγωγής άνθρωποι, που κατοικούν στη "Βαρντάρσκα", είναι "Βαρδάριοι", εφόσον αρνούνται τη φυσική τους καταγωγή.

Απλά πράγματα. Το "Βαρντάρσκα" δεν το επινόησαν οι Έλληνες, για να τους "βαπτίσουν" αυθαίρετα. Το επινόησαν οι ίδιοι, γιατί κάποτε έκριναν ότι δεν τους συνέφερε ως Βούλγαρους να θεωρούν την πατρίδα τους μέρος της ιστορικής Μακεδονίας. Επί δεκαετίες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βούλγαρους, που κατοικούσαν σε μια περιοχή, την οποία ονομάτιζαν με αυτόν τον βουλγαρικό γεωγραφικό όρο. Τότε είχαν αφεντικά τούς σταλινικούς της Μόσχας και "παραποιούσαν" την επιστήμη της Γεωγραφίας. Στη συνέχεια άλλαξαν αφεντικά και ανέλαβαν νέα αποστολή. Οι ίδιοι άνθρωποι εγκατέλειψαν τη βουλγαρική τους καταγωγή και θυμήθηκαν την αυθεντική γεωγραφία. Μόνοι τους εγκατέλειψαν την εθνική τους καταγωγή και δεν τους την αμφισβήτησαν οι Έλληνες.

Τώρα, εξαιτίας των νέων αφεντικών, που είναι οι Νεοταξίτες, θέλουν να "παραποιήσουν" και την επιστήμη της Ιστορίας. Από τη στιγμή που εγκατέλειψαν την εθνική τους καταγωγή, αποφάσισαν ότι θέλουν να χαρακτηρίζονται με βάση τον γεωγραφικό όρο, τον οποίο οι ίδιοι είχαν προηγουμένως παραποιήσει. Δυστυχώς όμως γι' αυτούς ο μόνος όρος, ο οποίος τους απομένει, είναι ο δικός τους γεωγραφικός όρος ...Αυτοί τον επέβαλαν και τώρα θα τον "λουστούν". Ως εκ τούτου δεν έχουν άλλες επιλογές και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι πονηροί, εκτός από τον ελληνικό λαό ...Ή θα είναι Βούλγαροι της Μακεδονίας ή θα είναι "Βαρδάριοι" της "Βάρνταρσκα".

Η απόδειξη της ορθότητας αυτού του ισχυρισμού είναι πολύ απλή. Αν οι ιμπεριαλιστές και οι βιαστές της ανθρώπινης ιστορίας δεν είχαν ανάγκη την Ελλάδα, δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να τη "σέρνουν" σε διαπραγματεύσεις. Αν οι Γερμανοί ή το Βατικανό μπορούσαν με την "αναγνώρισή" τους να μας παρακάμψουν, θα το είχαν κάνει από την πρώτη στιγμή. Δεν μας έχουν συνηθίσει άλλωστε στο να "ρωτάνε", προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Για να "ρωτάνε" σήμερα την Ελλάδα, σημαίνει ότι την έχουν ανάγκη και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από την ίδια την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι μια πνευματική "Υπερδύναμη" αυτού του Κόσμου και γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη την "υπογραφή" της.

Αυτό πρέπει να το κατανοήσει η ίδια και να κάνει την υπέρβαση. Πρέπει για άλλη μία φορά να φερθεί πολιτισμένα. Αυτήν τη φορά όμως όχι ως δημιουργός πολιτισμού, αλλά ως προστάτης πολιτισμικού αγαθού. Να φερθεί όπως θα φερόταν σε κάποιον "σφετεριστή", ο οποίος, διεκδικώντας κάτι που δεν του ανήκε, θα προσπαθούσε να την παρασύρει στην παρανομία και τη συνενοχή. Άρα, θα πρέπει να "καταγγείλει" το έγκλημα της απόπειρας "πλαστογράφησης" της ιστορικής πραγματικότητας και ν' αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις ...Δεν έχει κανέναν λόγο να διαπραγματεύεται με αγράμματα κτήνη, όπως ο Γκρουέφσκι ή ο Νίμιτς ...Δεν έχει δικαίωμα να διαπραγματεύεται κάτι, για το οποίο έχουν αποφασίσει οι "αιώνες" και η ιστορία.

Το μόνο που έχει να κάνει η Ελλάδα είναι να παραπέμψει τους Σκοπιανούς στην UNESCO ...Να αναγκάσει την UNESCO να πάρει θέση για το "Μακεδονικό Ζήτημα" ...Να αναγκάσει επιτέλους το επιστημονικό δυναμικό τού διεθνούς αυτού οργανισμού να "εκτεθεί" ...Να αποφανθεί τόσο για τον μακεδονικό πολιτισμό όσο και για την καταγωγή των Μακεδόνων ...Την καταγωγή κάποιων ανθρώπων, οι οποίοι ηγήθηκαν της προσπάθειας της πραγματοποίησης των ελληνικών "οραμάτων" ...Την καταγωγή κάποιων ανθρώπων με ονόματα όπως "Φίλιππος", "Αλέξανδρος", "Ηφαιστίωνας" ή "Ολυμπιάδα". Να αποφανθεί για το έργο τους και για τον συλλογικό "προσανατολισμό" τους ...Να αποφανθεί με βάση τα κριτήρια που δέχεται η επιστήμη της ιστορίας και όχι το γυφτοπάζαρο της πολιτικής.

Ας αποφασίσει πρώτα η UNESCO για τη "μακεδονικότητα" του Γκρουέφσκι και τότε θα δει και η Ελλάδα πώς θα αντιδράσει. Μέχρι τότε δεν έχει λόγο να κάνει τίποτε. Δεν έχει λόγο να περάσει σε διαπραγματεύσεις και στην πραγματικότητα να νομιμοποιεί με αυτόν τον τρόπο τους "τυμβωρύχους" της ιστορίας. Όποιος θέλει να περάσει τον "Ρουβίκωνα" της λογικής, της επιστήμης και της αλήθειας, ας το κάνει μόνος του. Η Ελλάδα δεν έχει λόγο ούτε να τον "περάσει" ούτε να κάνει "φασαρία" πάνω σ' αυτόν. Όποιος θέλει να τον περάσει, ας πάρει τις ευθύνες του.

Η Ελλάδα, ως κράτος, μπορεί να θέσει μια "αιώνια" γραμμή και να μην "αναγνωρίσει" ποτέ τη FYROM σαν "Μακεδονία". Όποιος άλλος λαός θέλει ας το κάνει —και βεβαίως να είναι έτοιμος να υποστεί τις συνέπειες—. Η Ελλάδα πρέπει να πετάξει το "μπαλάκι" σ' αυτούς, οι οποίοι τόλμησαν και αναγνώρισαν τη FYROM σαν "Μακεδονία" και να τους "απαντήσει" ...Να υποστούν οι αδαείς τις συνέπειες των πράξεών τους ...Να τους προσβάλει, όπως μπορεί να το κάνει ένας "ευγενής" του πολιτισμού και άρα με το χιούμορ ...Να τους "εξευτελίσει" με "παρωδίες" πολιτιστικών εκδηλώσεων και αφιερωμάτων.

Οι Ολλανδοί να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα στο μέλλον θα στηρίζει και θα υποβοηθά όποιον "σφετεριστή" παρουσιάζει τις εκθέσεις των "Φλαμανδών" ζωγράφων σαν εκθέσεις σκοπιανής ή αλγερινής Τέχνης. Οι Άγγλοι να είναι έτοιμοι να δουν στην Ελλάδα ν' ανεβαίνουν παραστάσεις του "Άμλετ" του "μεγάλου" Τίκφαρ Γκότσεφ. Οι Γερμανοί να ξεχάσουν το "Ινστιτούτο Γκαίτε", εφόσον είναι "γνωστό" ότι το "Γκαίτε" ήταν ψευδώνυμο του "διάσημου" Νάτσο Γκόλεφ. Όποιος ανοίγει την πόρτα του "τρελοκομείου", θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα "μπει" και ο ίδιος μέσα σ' αυτό ...είτε το θέλει είτε όχι.

Απλά πράγματα. Να στήσουν οι Έλληνες Μακεδόνες μια Παγόδα στη Φλώρινα και να πάνε στην UNESCO, για να τους την αναγνωρίσει σαν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ...Να της ζητήσουν να τους αναγνωριστεί η "πατρότητα" και βέβαια η "συνέχεια" του ιαπωνικού πολιτισμού ...Να της ζητήσουν να αναγνωρίσει τη Φλώρινα σαν την αυθεντική κοιτίδα του ιαπωνικού πολιτισμού εις βάρος της Νάρα ...Ό,τι έκαναν δηλαδή οι Σκοπιανοί με τον μακεδονικό πολιτισμό και το άγαλμα του Αλεξάνδρου, του οποίου το όνομα δεν μπορούν ούτε να προφέρουν ούτε να κατανοήσουν, γιατί απλούστατα είναι σε ξένη γλώσσα. Πάνω στην ίδια γεωγραφική περιοχή να "βλέπονται" η φλωρινιώτικη παγόδα και ο σκοπιανός ιππέας και να γελάει ο Πλανήτης.

Αυτό πρέπει να κάνουν οι Έλληνες για όσο διάστημα οι Σκοπιανοί επιμένουν να πουλάνε τρέλα. Το "μπαλάκι" της επιστημονικής τεκμηρίωσης πρέπει να πάει στους αρμόδιους και όχι να περιφέρεται στα καφενεία της Βόρειας Ελλάδας. Αν ένας διεθνής Οργανισμός δεν θέλει ο ίδιος να προστατευτεί από την αμφισβήτηση, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσει να υπάρχει. Όποιος διεθνής Οργανισμός δεν σέβεται τον ρόλο του, δεν έχει νόημα ύπαρξης. Αν αναγκάζονται οι λαοί να παίρνουν τα όπλα ή να κάνουν συλλαλητήρια, για να προστατεύσουν την ιστορία τους, τότε δεν υπάρχει νόημα ύπαρξης για τέτοιους οργανισμούς ...και δεν μιλάμε μόνον για την UNESCO.

...Μιλάμε και για το Διεθνές Δικαστήριο. Εντύπωση μας έκανε, που ένας άχρηστος Ιάπωνας δικαστής τόλμησε να δεχθεί να εκδικάσει μια ένσταση κάποιων, οι οποίοι την υπέγραφαν σαν "Δημοκρατία της Μακεδονίας"; Γνωρίζει πολλούς "Μακεδόνες" ο ίδιος; Αν ένας ανώτατος Δικαστικός δεν έχει τον πολιτισμό και την κουλτούρα ν' αντιλαμβάνεται "πλιάτσικο" και "ριφιφί" της ιστορικής αλήθειας και του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν έχει θέση στα έδρανα της Διεθνούς Δικαιοσύνης ...Ειδικά, όταν αυτός είναι Ιάπωνας, δεν έχει θέση ούτε στα πεζοδρόμια της πατρίδας του, γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο, ο οποίος ανήκει σε έναν από τους πιο ιστορικούς λαούς του Πλανήτη και έχει χιλιάδες λόγους να σέβεται και βεβαίως να προστατεύει την ιστορική αλήθεια.

...Εκτός κι αν δεν είναι πραγματικός Ιάπωνας από την Ιαπωνία ...Εκτός κι αν είναι "Γιάπωνας" από τη "Γιαπωνία", που θα έλεγε και ο γνωστός κοινωνιολόγος Giorgo Papandreou. Τη "Γιαπωνία" της νέας παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία θέλει τους "Σαμουράι" να μην φέρουν "κατάνες", αλλά κλαρίνα και άλλα πνευστά. Να είναι μια φυλή Ρουμανόγυφτων οργανοπαικτών, της οποίας της άρεσε να ντύνεται σαν τέτοια στα "καρναβάλια" και αποφάσισε μόνη της να ντύνεται έτσι όλο τον χρόνο.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, συμβαίνουν περίεργα πράγματα μόλις περάσεις τον "Ρουβίκωνα" της ιστορικής αλήθειας. Βλέπεις πράγματα περίεργα, σαν να κατάπιες μια χούφτα χάπια LSD. Μέχρι και ο Γκρουέφσκι μοιάζει με Ολύμπιο θεό, που οδηγά το bat mobile και εκτοξεύει ιστό αράχνης σαν τον Spiderman ...Πάνω από την Παγόδα της Φλώρινας ...να μην ξεχνιόμαστε.

Υπάρχει Μακεδονική Γλώσσα;

Η γλώσσα αποτελεί επίσης αντικείμενο της UNESCO, εφόσον η κάθε ανθρώπινη γλώσσα αποτελεί μέρος της πανανθρώπινης "κληρονομιάς". Αν η UNESCO έκανε στοιχειωδώς τη δουλειά της, δεν θα χρειαζόταν καν να μιλάμε σήμερα για "μακεδονική" γλώσσα. Η ίδια η γενική διευθύντρια του Οργανισμού θα μπορούσε να πάρει την πρωτοβουλία και ν' αποφανθεί για τη "μακεδονικότητα" της γλώσσας των Σκοπιανών. Γιατί το λέμε αυτό με τόση σιγουριά; Γιατί είναι Βουλγάρα και μπορεί να μας πει αν η ίδια καταλαβαίνει ή όχι τη γλώσσα των νεοφώτιστων "Μακεδόνων". Την καταλαβαίνει ή όχι; Την καταλαβαίνει ως μητρική της γλώσσα, παρ' όλο που είναι βουλγαρόφωνη; Αν ισχύει αυτό, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν ...Ή η ίδια είναι ένα "φαινόμενο", που ως δια μαγείας καταλαβαίνει μια άγνωστη γλώσσα, ή η γλώσσα, που μιλάνε οι Σκοπιανοί, είναι βουλγαρικά.

...Είτε όμως αποφανθεί είτε όχι, δεν έχει καμία σημασία. Η ανθρωπότητα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, που έχει ανάγκη την κάθε "Ιρίνα". Όπως δεν μπορεί κάποιος να πάρει μια παλιά "πενικιλίνη" και να πάει να τη δηλώσει σαν καινούργια επινόηση, εκμεταλλευόμενος τον θάνατο του Φλέμινγκ, έτσι δεν μπορεί κανένας λαός ν' αναγνωρίσει τη γλώσσα του με το όνομα που τον βολεύει. Οι ανθρώπινες γλώσσες, οι οποίες υπήρξαν σ' αυτόν τον πλανήτη, είναι καταγεγραμμένες σχεδόν στο σύνολό τους. Υπάρχει η επιστήμη της γλωσσολογίας, η οποία τις μελέτησε και υπάρχουν οι διεθνείς οργανισμοί που τις "πιστοποιούν".

Αν λοιπόν για κάποιον, ο οποίος προσφάτως "ανακάλυψε" πως είναι "Μακεδόνας", είναι μία φορά δύσκολο να το αποδείξει αυτό, τότε είναι χίλιες φορές δυσκολότερο ν' αποδείξει ότι η γλώσσα που μιλάει είναι "μακεδονική". Γιατί; Γιατί οι γλώσσες, οι οποίες έχουν ήδη καταγραφεί από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, αφορούν το σύνολο των γλωσσών που έχουν υπάρξει σε αυτόν τον κόσμο, είτε είναι ενεργές είτε όχι ...είτε υπάρχει κάποιος να τις μιλάει είτε όχι. Αυτό σημαίνει πως, αν υπήρχε ένας βαλκανικός πληθυσμός, που να μιλάει μια ξεχωριστή "μακεδονική" γλώσσα, αυτή θα είχε ήδη καταγραφεί ως τέτοια.

Όμως, εφόσον τέτοια καταγραφή δεν υπάρχει και υπάρχει μια νέα "δήλωση" εμφάνισης μιας νέας γλώσσας, θα πρέπει η γλώσσα αυτή, η οποία εμφανίζεται ως τέτοια, ν' "αναλυθεί" επιστημονικά. Να αναλυθεί η γραμματική της, το λεξιλόγιό της, οι συγγένειές της κλπ.. Με άλλα λόγια, η γλώσσα, που μιλάνε οι Σκοπιανοί και τη θεωρούν "μακεδονική", θα πρέπει ν' "αναλυθεί" εξ αρχής ως νέα ανακάλυψη. Θα πρέπει οι Σκοπιανοί να κινηθούν μέσα από τις προβλεπόμενες για όλους διαδικασίες, προκειμένου να "πιστοποιήσουν" τη γλώσσα τους ...Προκειμένου να την εντάξουν στις επίσημες γλώσσες των Ηνωμένων Εθνών και βέβαια στα μεταφραστικά τους τμήματα.

Σε μια τέτοια περίπτωση η "πορεία" είναι συγκεκριμένη και βέβαια δεν "περνάει" από την Αθήνα. Είναι παντελώς άσχετο και αδιάφορο τι πιστεύει ή τι δέχεται η Αθήνα γι' αυτήν τη γλώσσα. Δεν είναι δουλειά της Αθήνας να αποφαίνεται για τις γλώσσες του περιγύρου της. Όποιος "ανακάλυψε" μια νέα γλώσσα και θέλει να την "πιστοποιήσει", απευθύνεται στους αρμόδιους. Αυτοί θα τον βεβαιώσουν για όλα όσα την αφορούν.

Για τη "μακεδονικότητα" λοιπόν της γλώσσας των Σκοπίων δεν θ' αποφανθούν οι πολιτικοί ...Δεν θα γίνει "παζάρι" απατεώνων ...Δεν θ' αποφασίσει η Ντόρα με τον Γιωργάκη και τον Γκρουέφσκι υπό την επίβλεψη του Νίμιτς ...Δεν θα μπει η γλώσσα στο υποκειμενικό και το πρόσκαιρο της πολιτικής. Η γλώσσα αποτελεί αντικείμενο της επιστήμης και τα όσα την αφορούν πρέπει να εξασφαλίσουν την αντικειμενικότητα και την αιωνιότητα που χαρακτηρίζει τις επιστημονικές διαπιστώσεις. Ως εκ τούτου για τη γλώσσα θα πρέπει ν' αποφανθούν οι γλωσσολόγοι ...Θα πρέπει ν' αποφανθούν οι διεθνείς υπηρεσίες, οι οποίες "πιστοποιούν" μεταφραστές για τις λειτουργίες των οργάνων τους.

Δεν υπάρχει επιστήμονας της γλωσσολογίας, ο οποίος να "υπογράψει" ότι υπάρχει "μακεδονική" γλώσσα, η οποία σήμερα μιλιέται στα Σκόπια. Η γλώσσα των Σκοπιανών ούτε καν ως ιδιαίτερη βουλγαρική διάλεκτος δεν μπορεί να "περάσει" ...Είναι καθαρά η βουλγαρική γλώσσα ...Είναι η γλώσσα που "ήρθε" στη Νότια Βαλκανική με τους Σλάβους και άρα αιώνες μετά από το "πέρασμα" του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος και η Μακεδονία ήταν ήδη "κλειδωμένη" αρχαία ιστορία ακόμα και για εκείνους τους πρώτους Σλάβους, οι οποίοι εμφανίστηκαν στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας.

Το ελληνικό κράτος πρέπει να κλείσει άπαξ τις "πόρτες" σε αυτούς τους απατεώνες και "πλαστογράφους" της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν πρέπει να συμμετάσχει ποτέ και σε καμία διαπραγμάτευση. Θα πρέπει να τους παραπέμπει όλους στα αρμόδια διεθνή όργανα. Όποιος θέλει να "εκτεθεί", ας το κάνει αρμοδίως ...και μετά βλέπουμε. Ας αποφασίσουν οι επαγγελματίες ιστορικοί της UNESCO για τη "Μακεδονία" και τα "μακεδονικά" των Σκοπίων ...και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε εναντίον των επίορκων επιστημόνων. Ας αποφασίσουν οι επαγγελματίες γλωσσολόγοι της UNESCO για τη "μακεδονικότητα" της γλώσσας των Σκοπίων ...και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε εναντίον των επίορκων επιστημόνων.

Το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός δεν έχει καμία "δουλειά" να μάχεται τον λαό των Σκοπίων. Τα επιστημονικά θέματα δεν είναι "παιχνίδια", για να τα "υποστηρίζουν" οι λαοί με τις διαδηλώσεις τους στους δρόμους και στις πλατείες. Τα επιστημονικά θέματα δεν βοήθιουνται, μετατρέποντας τα κράτη σε "κερκίδες" φανατικών. Τα επιστημονικά θέματα επιλύονται από τους επιστήμονες με επιχειρήματα και δεδομένα. Ως εκ τούτου, έναν διεθνή οργανισμό, που "σφάλει", μπορεί ένας λαός να τον μάχεται μέχρι να βρει το δίκιο του.

Απλά πράγματα, τα οποία δεν έχουν σχέση με την υποκειμενικότητα της πολιτικής. Η επιστημονική ανεπάρκεια μπορεί να καταγγελθεί και ν' αποδειχθεί με αντικειμενικά κριτήρια — και να έχει νομικές και άρα ποινικές συνέπειες. Σε επιστημονικά θέματα δεν υπάρχει η υποκειμενικότητα της κρίσης των λαών ...Δεν υπάρχουν τα "θέλω" και τα "επιθυμώ" των λαών ...Υπάρχουν τα στοιχεία και οι αποδείξεις ...και από αυτά κρίνονται οι επιστήμονες. Από εκεί και πέρα υπάρχουν επιστημονικοί σύλλογοι αρμόδιοι ν' αποφασίσουν και να τιμωρήσουν τους άχρηστους επιστήμονες. Όποιος θέλει ας παρακάμψει την επιστημονική αλήθεια και ας εκδώσει πλαστά "πιστοποιητικά" αυθεντικότητας.

Ακριβώς, επειδή κανένας επιστήμονας δεν θέλει να υπογράψει "επιστημονικές" διαπιστώσεις, οι οποίες θα τον εκθέσουν δια παντώς στην επιστημονική κοινότητα, όλοι οι πονηροί θέλουν να βάλουν την Ελλάδα να πάρει την "ευθύνη" ...Να πάρει την "ευθύνη" της "ευθανασίας" της Μακεδονίας. Γι' αυτόν τον λόγο επιμένουν στη διαπραγμάτευση. Θέλουν καί τον σκύλο χορτάτο καί την πίτα ολόκληρη. Θέλουν να διασφαλίσουν το κύρος και την επιστημονικότητα των δικών τους διεθνών οργανισμών, απαλλάσσοντάς τους από το βάρος των γνωματεύσεων, αλλά θέλουν να εισπράξουν και το πολιτικό κέρδος της "πλαστογραφίας" της ιστορίας.

Θέλουν να πάρουν "τζάμπα" και με πολιτικούς όρους —εις βάρος της Ελλάδας— αυτό, το οποίο, αν επιχειρήσουν να το πάρουν με επιστημονικούς όρους, θα ήταν "πανάκριβο" και θα μπορούσε να τους καταστρέψει τους ίδιους. Θέλουν να πάρουν τον όρο "Μακεδονία" ανώδυνα και εκ του ασφαλούς από τη "χαζή" Ελλάδα —η οποία μοιράζει τα "προικιά" της— και όχι με το ρίσκο αυτού, ο οποίος κάνει "ριφιφί" και ανοίγει "πόρτα" για το χάος. Θέλουν να εκμεταλλευτούν τις διεφθαρμένες ελληνικές ηγεσίες, για να βάλουν την Ελλάδα να πάθει ζημιά και να πληρώσει η ίδια το κόστος της ζημιάς αυτής.

Την επόμενη φορά, που θα έρθει στην Ελλάδα κάποιο από τα λαμόγια του διεθνούς ιμπεριαλισμού, δεν πρέπει καν η ελληνική κυβέρνηση να ξεκινήσει την οποιαδήποτε "κουβέντα". Να δηλώσει αναρμόδια και να τους παραπέμψει στην UNESCO με την επιφύλαξη ότι θα πάρει θέση μετά τη γνωμάτευσή της. Μέχρι τότε μπορεί να τους απαντήσει με το γνωστό ..."Δώσαμε ...δώσαμε" ... Άλλωστε έχουμε και "δουλειές" ...Στην Παγόδα της Φλώρινας ετοιμάζουμε έκθεση ζωγραφικής με έργα του Αλγερινού Βαν Γκογκ υπό τους ήχους της Ενάτης Συμφωνίας του Ινδού Ραζντί. Τις εορταστικές εκδηλώσεις θα "ανοίξει" η ορχήστρα πνευστών των "Σαμουράι" από το Βουκουρέστι.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’                                                                 ΠΗΓΗ:eamb-ydrohoos.blogspot.com

Επικίνδυνο τερατούργημα ο νέος "αντιρατσιστικός νόμος"

Το ετοίμασε ο Καστανίδης. Αλλά δεν πρόλαβε (ή δεν θέλησε;) να το φέρει στη Βουλή. Το 'φερε προχθές ο Παπαϊωάννου. Και η Ελλάδα -αν ψηφιστεί το (δήθεν) αντιρατσιστικό νομοσχέδιο- θα μπει στη χορεία των... πεφωτισμένων ευρωπαϊκών χωρών που διαθέτουν ένα γνησίως φασιστικό νόμο, ο οποίος ποινικοποιεί την άποψη και διώκει τη γνώμη... Ας θυμηθούμε, λοιπόν, το κατάπτυστο νομοσχέδιο......


Ενα «νομικό τερατούργημα» (Πάσχος Μανδραβέλης, στην «Καθημερινή») το οποίο «συρρικνώνει την ελευθερία του λόγου με πρόσχημα τον αντιρατσισμό» (Νάσος Θεοδωρίδης, στην «Αυγή»). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 4 του νομοσχεδίου που είχε παρουσιάσει ο Καστανίδης, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή «όποιος δημόσια, προφορικά ή διά του Τύπου ή μέσω του Διαδικτύου [...] εγκωμιάζει ή αρνείται ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας [...] κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει ή να διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή εχθροπάθεια κατά τέτοιας ομάδας» (σ.σ. προσδιορισμένης από τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή κτλ)... Στις 3 Μαρτίου, η στήλη σημείωσε τα εξής, με αφορμή το νομοσχέδιο αυτό: «Ως άριστος νομικός ο κ. Καστανίδης γνωρίζει ότι το νομοσχέδιο θέτει τις βάσεις για βάναυση λογοκρισία (έκθεση γνώμης για ιστορικά γεγονότα), καθώς επιτρέπει ad hoc αυθαίρετες ερμηνείες και αξιολογήσεις». Δύο ημέρες αργότερα η στήλη επανήλθε: Το τερατούργημα Καστανίδη «θα μείνει ως στίγμα φαιό. Μιά διαρκής δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια ιστορικών, δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών, αρθρογράφων και συγγραφέων. Πρόκειται για ευθέως λογοκριτικό κατασκεύασμα, μιμούμενο τον κατάπτυστο νόμο Γκεσσό, που ισχύει στη Γαλλία από το 1990 και λειτουργεί σαν γκιλοτίνα για την ελευθερία του λόγου και της άποψης για ιστορικά γεγονότα»... Ο κ. Καστανίδης ισχυρίστηκε τότε ότι το νομοσχέδιο δεν έχει καμμία σχέση με τον νόμο, χαρακτήρισε τις αντιδράσεις «καταιγίδα ανοησίας» και δήλωσε: «Ναι, κάποιος μπορεί να πει σε αυτόν τον τόπο ότι δεν ισχύει το εβραϊκό Ολοκαύτωμα. Αυτό είναι δικαίωμά του». Δυστυχώς έλεγε ψέματα. Το κατάπτυστο νομοσχέδιο προβλέπει -όπως και ο γαλλικός νόμος- ότι π.χ. αν αρνηθείς ή σχετικοποιήσεις το Ολοκαύτωμα (π.χ. αν μιλήσει κανείς για λιγότερα θύματα) διώκεσαι ποινικά, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύεται η έκδοση και η κυκλοφορία σχετικών βιβλίων (περίπτωση Γκαροντί)... Το νομοσχέδιο που έφερε τελικά στη Βουλή ο Παπαϊωάννου είναι ακριβώς ίδιο, όπως τουλάχιστον διαπιστώσαμε διαβάζοντας χθες την «Αυγή». Η οποία δυστυχώς -ούτε τότε ούτε τώρα- φαίνεται να καταλαβαίνει τι σημαίνει το τερατούργημα αυτό. Το κατάλαβαν, όμως, κάποιοι αρθρογράφοι της καθώς και πλειάς δημοσιογράφων άλλων εφημερίδων, οι οποίοι κεραύνωσαν το φαιό νομοσχέδιο... Ενδεικτικώς παραθέτουμε απόσπασμα από το σημείωμα του Νάσου Θεοδωρίδη στην «Αυγή» (9/3/2011):


«Οι νέες ρυθμίσεις για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού αποτελούν απαράδεκτους και αντισυνταγματικούς περιορισμούς της ελευθερίας της έκφρασης. Υπό το πρόσχημα του αντιρατσισμού, επιχειρείται μια επίθεση στην ελευθερία του λόγου, που θα επιφέρει καίρια πλήγματα στο πολύτιμο αυτό δημοκρατικό αγαθό. (...) Ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι η διάταξη που ποινικοποιεί την εκμηδένιση της σημασίας ιστορικών γεγονότων, επιβάλλοντας ουσιαστικά μια ενιαία και μονόδρομη σκέψη, ανοίγοντας κερκόπορτες παντού...».

ΠΗΓΗ:www.katohika.gr

Αναρχικοί βεβήλωσαν το άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη!!!

 Αυτοί που δεν αξίζουν ούτε μια τρίχα από τα αρχίδια του Γέρου του Μοριά,τόλμησαν να βεβηλώσουν το άγαλμα του.
Άλλο ένα δείγμα το πόσο ανιστόρητοι,ανθέλληνες και μπερδεμένοι είναι όλοι αυτί οι καραγκιόζηδες που νομίζουν ότι κάνουν πόλεμο με 10 στειλιάρια,5 μολότοφ και με μεταγραφές από Αλβανία,Μαρόκο και Αλγερία..Βέβαια δεν μας έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα....τελικά τις υποτιθέμενες  "μάχες" τις κάνουν αυτοί που έγραψαν το σύνθημα ή οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί?
Γιατί τώρα τελευταία ...
όποτε γίνεται μαλακία και η κοινή γνώμη είναι εναντίων τους,τότε ξαφνικά βαφτίζουν αστυνομικούς όσους ηγούνται των επεισοδίων και βγάζουν φωτογραφίες αστυνομικών με πολιτικά που βρίσκονται στις πορείες.
Ενώ και λίγο μυαλό να έχει κάποιος θα καταλάβει ότι οι αστυνομικοί της ασφαλείας λογικό είναι να είναι καλυμμένοι γιατί εκτός από παρακολούθηση στις πορείες ή τα επεισόδια....κάνουν συλλήψεις και προσαγωγές ατόμων που ξεφεύγουν από τα όρια της νομιμότητας.

ΠΗΓΗ:www.eglimatikotita.gr

Η κυβέρνηση Παπαδήμου μας σέρνει σε χορό του Ζαλόγγου

Του Γιώργου Χαρβαλιά
Αρχίζω και υποψιάζομαι ότι μάλλον έχουν δίκιο οι περιβόητοι «οίκοι αξιολόγησης» που δεν παίρνουν σοβαρά τις πολιτικές εξαγγελίες της Καγκελαρίας για την σωτηρία της Ευρωζώνης. Μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις της Συνόδου Κορυφής, οποιοσδήποτε στοιχειωδώς εχέφρων καταλήγει σε δύο συμπεράσματα: Είτε ότι οι Γερμανοί κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους, που ελάχιστα σχετίζεται με την κοινή οικονομική προοπτική των «17» ή…των «26», είτε ότι στην προσπάθεια τους να περισώσουν τα υπολείμματα της «ευρωζωνικής» δημοσιονομικής αξιοπιστίας, αποφάσισαν να εξοντώσουν τους πιο αδύναμους παίκτες πολλαπλασιάζοντας την δοσολογία ενός θανατηφόρου σκευάσματος.
Και στις δύο περιπτώσεις, οι αγορές έχουν λόγο να ανησυχούν. Γιατί το ευρώ, στην μορφή που το ξέραμε μέχρι σήμερα, μάλλον έχει λόγους να μην αισθάνεται καλά…
Το (κατ΄ευφημισμόν) γαλλογερμανικό σχέδιο για την επίλυση της κρίσης χρέους που ταλανίζει την ευρωζώνη, στην πράξη το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι η διασφάλιση μιας μακροχρόνιας ύφεσης. Γιατί είναι πραγματικά εξωφρενικό να επιχειρείται η αντιμετώπιση των κρατικών ελλειμμάτων με δογματικούς κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας και συνταγές «λιτότητας μέχρι θανάτου», τύπου ΔΝΤ.
Δεν γνωρίζω τι μακροοικονομικά μοντέλα διδάσκονταν στην κομμουνιστική Γερμανία του Χόνεκερ, αλλά σήμερα και ο τελευταίος οικονομολόγος του πλανήτη, γνωρίζει ότι με τέτοια εργαλεία, απλώς στραγγαλίζεις το ΑΕΠ και νομοτελειακά αυξάνεις το έλλειμμα. Το αξίωμα αυτό αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε μπορεί να καταλάβει στοιχειωδώς την έννοια του μαθηματικού κλάσματος, το οποίο συνιστούν τα παραπάνω μεγέθη. Δυστυχώς, η κυρία Μέρκελ και το κυβερνητικό της επιτελείο, έχουν βαλθεί να αλλάξουν τους νόμους των μαθηματικών.
Η μήπως συμβαίνει κάτι διαφορετικό; Στρίβουν δηλαδή το τιμόνι της γαλέρας προς τα βράχια για να ξεσαβουρώσουν στο δρόμο τους «λαθρομετανάστες» της ευρωζώνης;
Η απάντηση δεν είναι σαφής. Σίγουρα όμως, τα νέα «κριτήρια δημοσιονομικής προσαρμογής» που επιχειρεί να θεσμοθετήσει το Βερολίνο, είναι αδύνατο να τηρηθούν από την πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαικής Ενωσης.
Και τα δύο βασικά κριτήρια του παλαιού, χαλαρότερου υποτίθεται, Συμφώνου Σταθερότητας, για έλλειμμα μικρότερο του 3% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος κάτω από το 60%, έχουν προ πολλού καταστεί άτυπο γράμμα, ακόμη και για τους ισχυρότερους από τους κοινοτικούς εταίρους. Πώς είναι δυνατό να θεσπιστούν αυστηρότερες προϋποθέσεις για μηδενικά ελλείμματα, φρένα χρέους και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, την ώρα που δεν τηρούνται οι σημερινές συντεταγμένες;
Κάτι δεν πάει καλά λοιπόν με το σκεπτικό των Γερμανών και ειδικότερα στη περίπτωση της Ελλάδας οι αντιφάσεις και τα οξύμωρα περισσεύουν. Πώς θα ακολουθήσει η χώρα μας σε αυτό το μαραθώνιο λιτότητας, όταν μετά από ενάμιση χρόνο βίαιης μνημονιακής «προσαρμογής» έχει επιστρέψει σε χειρότερη δημοσιονομική αφετηρία, με διαρρηγμένη κοινωνική συνοχή και πρόδηλη αδυναμία εξυπηρέτησης βασικών κρατικών αναγκών;
«Είναι σα να λές σε έναν κουτσό να τρέξει στο χιόνι και στη μέση της διαδρομής να του αρπάζεις και το παπούτσι» ,μου έλεγε πρόσφατα ένας ξένος οικονομικός ανταποκριτής που βλέπει με επιφύλαξη τις γερμανικές μεθοδεύσεις.
Για το ότι η Ελλάδα κατέχει πλέον θέση…χωλού επαίτη στην Ευρώπη των «Πειθαρχημένων Πρόθυμων» που ευαγγελίζονται οι Γερμανοί δεν χωρά καμία αμφιβολία. Το ερώτημα είναι πώς βλέπει το μέλλον μας και ο μεταβατικός πρωθυπουργός που ομολόγησε χθές, ότι παίρνει αποφάσεις με δεσμευτικό χαρακτήρα για τις επόμενες κυβερνήσεις.  Είναι δυνατόν να πιστεύει ότι μπορεί η διαλυμένη Ελλάδα του μνημονίου να προσαρμοστεί στον ακόμη υψηλότερο πήχη των γερμανικών αξιώσεων; Και αν όχι, αντέτεινε κάτι στους πιστωτές μας;  Ή αμίλητος μας σέρνει στον χορό του Ζαλόγγου…τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος;
(δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής)                                                                                             ΠΗΓΗ:www.antinews.gr