Οικονομική ανάλυση ΣΟΚ από τον Βασίλη Βιλιάρδο που ανατρέπει όσα γνωρίζαμε

ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ: Οι Η.Π.Α. έχουν τεράστια ελλείμματα, η Ιαπωνία είναι βυθισμένη για δεκαετίες στην ύφεση και οι Ευρωπαϊκές τράπεζες είναι κάτι παραπάνω από υπερχρεωμένες - τέτοιου είδους αδιέξοδα λύνονται συνήθως με... δύο τρόπους: είτε με τη διαγραφή χρεών, είτε με πόλεμο

“Η φιλοσοφία του Πλάτωνα επικεντρώνεται στην ηθική, όπου όμως κύριο μέλημα του ήταν να αποδείξει τη δυνατότητα βέβαιης γνώσης. Ενώ οι ηθικές αμφισβητήσεις του Σωκράτη αφορούσαν κατά κύριο λόγο προβλήματα ατομικής ηθικής, ο Πλάτωνας έδωσε έμφαση στη γενικότερη άποψη της κοινωνικής ηθικής.

Πρόθεση του, με τη θεωρεία των ιδεών, ήταν να εγκαταστήσει ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο, με τη βοήθεια του οποίου θα μπορούσε να αποδείξει ότι, είναι εφικτή η αντικειμενική γνώση της αλήθειας.

Η αφετηρία για τις εκτιμήσεις του ήταν το επιστημονικό αξίωμα ότι, το όμοιο αναγνωρίζεται μόνο από το όμοιο – δηλαδή, πως τα αντικείμενα της γνώσης ανταποκρίνονται στην ικανότητα για γνώση και το αντίστροφο. Αυτό σημαίνει ότι, η βεβαιότητα της γνώσης εξαρτάται από το αντικείμενο της – οπότε, τα μεταβαλλόμενα αντικείμενα του εμπειρικού κόσμου, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να οδηγήσουν σε μόνιμη, βέβαιη γνώση.

Κατά τον Πλάτωνα, υπάρχουν «ιδέες» (καθαρή γνώση) για όλα τα γνωστά πράγματα της φύσης – ενώ με στόχο να καταστήσει ευλογοφανή αυτή τη δυνατότητα γνώσης των ιδεών εξιστορεί κάποιο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο οι ψυχές που θεωρούνται αθάνατες έχουν, κατά την προγεννητική τους κατάσταση, έλθει σε επαφή με όλες τις ιδέες. Η γέννηση εξαλείφει αυτή τη γνώση, η οποία όμως μπορεί να ενεργοποιηθεί ξανά με την ανάμνηση.

Επομένως, η μάθηση δεν είναι η γνώση από την αρχή, αλλά μία πορεία προς την ανάμνηση – κάτι που ανάλυσε επίσης οKant και μάλλον εφάρμοσε ο Einstein, όταν ανέπτυξε «από μνήμης» τη θεωρεία της σχετικότητας (χωρίς δηλαδή να κάνει χρήση της πειραματικής απόδειξης της, η οποία ακολούθησε αρκετές δεκαετίες αργότερα)”.

ΑνάλυσηΑνεξάρτητα από τα παραπάνω, είναι αρκετοί αυτοί που αναρωτιούνται σήμερα, εάν είναι δυνατόν να διασωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες - θύματα ουσιαστικά της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας η οποία, πέφτοντας στην παγίδα της υπερδύναμης, κατάφερε να επιτρέψει στην κρίση ρευστότητας μίας μικρής χώρας της Ευρωζώνης, της Ελλάδας, να «μεταλλαχθεί» σε μία ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομική κρίση, τεραστίων διαστάσεων.

Είναι προφανές ότι, εάν η Ελλάδα είχε βοηθηθεί από τους «εταίρους» της, με ένα ποσόν της τάξης των 20 δις €, πριν ακόμη καταδικαστεί στην θανατική ποινή του ΔΝΤ, τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά: οι αγορές θα είχαν πεισθεί για την αλληλεγγύη των χωρών της Ευρωζώνης μεταξύ τους, θα είχαν σταματήσει αμέσως τις τοκογλυφικές επιθέσεις τους και δεν θα αναγκαζόταν η ευρωπαϊκή περιφέρεια να αντιμετωπίζει σχεδόν καθημερινά τους «μπράβους των τοκογλύφων» - οι οποίοι συνεχίζουν την επέλαση τους, μετά την επιτυχημένη εισβολή στην Ευρωζώνη, με τη βοήθεια των καταστροφικών όπλων τους (εταιρείες αξιολόγησης, επενδυτικές τράπεζες, hedge funds, αστέρες οικονομολόγοι κλπ.).

Το γεγονός αυτό είναι το πρώτο μεγάλο λάθος, το έγκλημα καλύτερα της Γερμανίας η οποία, αρνούμενη να δανειοδοτηθεί η Ελλάδα από την ΕΕ με ένα σχετικά ελάχιστο ποσόν, έθεσε τα θεμέλια μίας κρίσης, η οποία έχει ήδη κοστίσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια - ενώ οδηγεί τη μία μετά την άλλη χώρα στον πανάκριβο δανεισμό, στο δόγμα της λιτότητας, στη χρεοκοπία και στα νύχια του ΔΝΤ.

Περαιτέρω, όταν δύο χρόνια αργότερα, τον Οκτώβρη του 2011, η Ελλάδα καταδικάστηκε ακόμη μία φορά, σε μία άνευ προηγουμένου Πύρρειο χρεοκοπία, ξανά από τη Γερμανία, άνοιξε διάπλατα το κουτί της Πανδώρας: επειδή οι αγορές υποχρεώθηκαν, μέσω της γνωστής διαγραφής του ελληνικού χρέους (PSI), σε οικονομικές απώλειες από ομόλογα μίας χώρας του ευρώ - γεγονός που είχε (θα συνεχίσει να έχει) τρομακτικές συνέπειες για τους ισολογισμούς και τη βιωσιμότητα των περισσότερο «μοχλευμένων» τραπεζών του πλανήτη: των ευρωπαϊκών.


Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΕιδικότερα, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας μίας τράπεζας καθορίζει ουσιαστικά το ρίσκο που αναλαμβάνει, με βάση τα κατατεθειμένα κεφάλαια της. Εάν ο δείκτης αυτός είναι, για παράδειγμα, 10%, σημαίνει ότι η τράπεζα επενδύει δέκα φορές τα ίδια κεφάλαια της - μία μόχλευση, η οποία θεωρείται σχετικά ασφαλής και δεν υποχρεώνει την τράπεζα σε αύξηση κεφαλαίου (ή σε περιορισμό των επενδύσεων της). 

Ο δείκτης όμως αυτός αφήνει εκτός μέτρησης (σταθμισμένο ρίσκο) εκείνες τις επενδύσεις, οι οποίες αξιολογούνται ως 100% ασφαλείς. Όταν λοιπόν η τράπεζα του παραδείγματος μας υποχρεώνεται να διατηρεί 10 € ίδια κεφάλαια (σε γενικές γραμμές), για κάθε 100 € επενδύσεις, δεν συμπεριλαμβάνει σε αυτές τις απολύτως σίγουρες - όπως ήταν μέχρι πρότινος τα ομόλογα του δημοσίου.

Επομένως, τη συνέφερε μέχρι πρόσφατα να επενδύει σε κρατικά ομόλογα της ζώνης του ευρώ, ακόμη και με χαμηλές αποδόσεις (επιτόκιο), αφού αυτό δεν την υποχρέωνε να διατηρεί ίδια κεφάλαια για τη συγκεκριμένη τοποθέτηση – ενώ η ίδια η αγορά κρατικών ομολόγων εκ μέρους των τραπεζών, μείωνε περαιτέρω τα επιτόκια τους (λόγω αυξημένης ζήτησης, όπως συνεχίζει να συμβαίνει στις Η.Π.Α., στη Μ. Βρετανία, στην Ιαπωνία κλπ.).

Μετά τον Οκτώβρη όμως του 2011, τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά, αφού οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες (όχι ακόμη θεσμικά), να «σταθμίζουν» πλέον το ρίσκο των κρατικών ομολόγων, οπότε

(α) είτε να αυξήσουν άμεσα τα ίδια κεφάλαια τους - γεγονός που δεν αντιμετωπίζεται θετικά από τους μετόχους τους, με δυσμενή επακόλουθα για την τιμή των μετοχών τους (πόσο μάλλον όταν η συνθήκη της Βασιλείας ΙΙΙ, απαιτεί υψηλότερη κεφαλαιακή επάρκεια),

(β) είτε να μειώσουν τις επενδύσεις και λοιπές τοποθετήσεις τους - κάτι που έχει αρνητικά αποτελέσματα τόσο για την πραγματική οικονομία (περιορίζεται ο δανεισμός), όσο και για τη χρηματοδότηση των κρατών (αύξηση των επιτοκίων, δυσκολία διάθεσης νέων ομολόγων κλπ.).

Επειδή δε οι περισσότερες τράπεζες είναι εκτεθειμένες σε μεγάλες, «ακάλυπτες» πια, επενδύσεις, ενώ αρκετές αντιμετωπίζουν και άλλα προβλήματα (κόκκινα δάνεια λόγω της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, της φούσκας ακινήτων στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιρλανδία κλπ.), η βιωσιμότητα τους δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη - κάτι που θεωρείται ως μία πραγματική βόμβα μεγατόνων για το σύστημα.

Η ΕΛΒΕΤΙΑΤα ρίσκα του χρηματοπιστωτικού τομέα αντιμετωπίζονται πολύ σοβαρά από τη συγκεκριμένη χώρα - επειδή διαθέτει, παρά το μικρό μέγεθος της, δύο μεγάλες, συστημικές τράπεζες: την UBS και την Credit Suisse. Το σύνολο του ισολογισμού και των δύο αυτών τραπεζών είναι της τάξης των 2.500 δις φράγκων - δηλαδή, πέντε φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Ελβετίας (υπενθυμίζουμε ότι, συστημικές θεωρούνται εκείνες οι τράπεζες, το μέγεθος των οποίων είναι τόσο μεγάλο που εάν κάτι τους συμβεί, κινδυνεύει ολόκληρο το σύστημα).

Το Φεβρουάριο του 2012 η Ελβετία ψήφισε ένα πακέτο νόμων, το οποίο υποχρεώνει τις τράπεζες της να αυξήσουν σταδιακά την κεφαλαιακή τους επάρκεια στο 19%, να έχουν πολύ πιο αυστηρές προδιαγραφές ρευστότητας συγκριτικά με τις τράπεζες άλλων χωρών, καθώς επίσης να κατανέμουν τα επενδυτικά τους ρίσκα ορθολογικότερα.

Συνεχίζοντας, η σημερινή κεφαλαιακή επάρκεια της UBS τοποθετείται στο 18,7% και της Credit Suisse στο 15,6% - δείκτες που θεωρούνται ως οι καλύτεροι παγκοσμίως. Ο διάβολος όμως κρύβεται στις λεπτομέρειες, σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Ελβετίας η οποία, με κριτήριο το «αστάθμητο ποσοστό μόχλευσης των ιδίων κεφαλαίων» των τραπεζών, τις επενδύσεις τους δηλαδή, για τις οποίες δεν διατηρούν ίδια κεφάλαια, υπολόγισε ότι καλύπτουν μόλις το 1,7% και το 2,7% αντίστοιχα του συνόλου

Απλούστερα ότι, για κάθε 100 € επένδυση έχουν μόλις 1,7 € (2,7 €) ίδια κεφάλαια - οπότε ο συντελεστής μόχλευσης είναι 58 και 37 αντίστοιχα. Τα ίδια κεφάλαια τους είναι λοιπόν 58 και 37 φορές χαμηλότερα από τις απαιτήσεις τους - ένα πραγματικά τρομακτικό μέγεθος για μία τράπεζα. Για να γίνει περισσότερο κατανοητό δε το μέγεθος, αρκεί να τονίσει κανείς πόσο επικίνδυνη θα ήταν μία επιχείρηση της πραγματικής οικονομίας, η οποία θα είχε κατατεθειμένα κεφάλαια 100.000 € και απαιτήσεις από τους πελάτες της 5.800.000 €.

Ακριβώς για τους λόγους αυτούς (τα κρατικά ομόλογα συνεχίζουν να θεωρούνται θεσμικά ως 100% σίγουρα), οι Ελβετοί αναρωτιούνται εάν απειλούμαστε με μία μαζική τραπεζική καραμπόλα - αφού οι τράπεζες, ιδιαίτερα οι ευρωπαϊκές, είναι πολύπλοκα συνδεδεμένες μεταξύ τους, αποτελώντας επικίνδυνα συγκοινωνούντα δοχεία.
Δεν μπορούν δε να δώσουν καμία υπεύθυνη απάντηση στο κατά πόσον είναι σίγουρες οι τράπεζες, από ποιο σημείο και μετά δεν είναι κοκ. Αν και οι εισροές καταθέσεων λοιπόν στην Ελβετία είναι απίστευτα μεγάλες, λόγω της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, η κυβέρνηση και οι λοιποί θεσμοί της χώρας είναι πάρα πολύ ανήσυχοι για το μέλλον.

Η ΙΣΠΑΝΙΑΣύμφωνα με τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής, η Ισπανία θα υποχρεωθεί να παραδώσει τον έλεγχο των τραπεζών της, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, σε ευρωπαϊκές οργανώσεις - ενώ έχει ήδη εισβάλλει το ΔΝΤ, «διατηρώντας την ανωνυμία του», κατά κάποιον τρόπο (η χώρα ευρίσκεται υπό τη σκιώδη εξουσία του, για να αποφευχθούν οι αντιδράσεις των Πολιτών).

Επί πλέον, η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει υποχρεωθεί να επιβαρύνει με τις μελλοντικές ζημίες των τραπεζών τους Ισπανούς μετόχους τους - αφού μόνο υπό αυτήν την προϋπόθεση θα λάβει από το ESM τα 100 δις €, για τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού της συστήματος.

Σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ, οι ζημίες θα επιβαρύνουν κυρίως εκείνους τους Ισπανούς, οι οποίοι έχουν στην ιδιοκτησία τους είτε ομόλογα των τραπεζών χωρίς δικαιώματα πρώτης προτίμησης, είτε προνομιούχες μετοχές τους - γεγονός που σημαίνει ότι, θα ζημιωθούν σε μεγάλο βαθμό οι μικροεπενδυτές, οι οποίοι έχουν αγοράσει τέτοιους τίτλους από τις τράπεζες, για αποταμιευτικούς περισσότερο λόγους.

Οι παραπάνω «ιδιομορφίες», σε συνδυασμό με τα τεράστια προβλήματα της οικονομίας της Ισπανίας (εκτεταμένη κρίση ακινήτων, καταστροφική ανεργία, υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα, χρεοκοπημένοι δήμοι κλπ.), έχουν σαν αποτέλεσμα μία εκτεταμένη εκροή καταθέσεων από τις ισπανικές τράπεζες, η οποία αυξάνει ακόμη περισσότερο τους κινδύνους. Ο Πίνακας Ι που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικός:

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι, οι εκροές καταθέσεων από την Ισπανία συνεχίζονται με μεγάλο ρυθμό - ενώ τους πέντε πρώτους μήνες του 2012 ξεπέρασαν τα 100 δις €. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ιρλανδία, η κρίση της οποίας είναι αδύνατον να ξεπεραστεί χωρίς πολύ μεγάλες διαγραφές χρεών ή/και χρεοκοπίες τραπεζών, παρά το ότι ανακοινώνεται η επιστροφή της στις αγορές.

Αν και στην αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης λοιπόν οι ισπανικές τράπεζες θεωρούταν ασφαλείς, επειδή δεν είχαν εκτεθεί στην αμερικανική κρίση των ενυπόθηκων δανείων, ενώ είχαν υποχρεωθεί από την κεντρική τράπεζα τους να δημιουργήσουν ειδικά αποθεματικά για την αντιμετώπιση της τοπικής κρίσης ακινήτων, η κατάσταση τους επιδεινώθηκε.

Σύμφωνα δε με τη διεθνή ένωση τραπεζών (IIF), λόγω του ότι έχουν δώσει ενυπόθηκα δάνεια ύψους άνω του 1 τρις €, θα απαιτηθεί μία ανακεφαλαιοποίηση της τάξης των 260 δις € και όχι τα ποσά που ανακοινώνονται (62 δις €).

Η ΣΛΟΒΕΝΙΑΌπως έχει ανακοινωθεί, η μικρή αυτή χώρα (52,4 δις € ΑΕΠ 2011, 934.700 εργαζόμενοι, 11,8% ανεργία) είναι αντιμέτωπη με τραπεζικά προβλήματα - οπότε θεωρείται ως το επόμενο υποψήφιο θύμα του ΔΝΤ και της Τρόικας.

Έχοντας υιοθετήσει το ευρώ μόλις το 2007, δεν έχει ακόμη καταφέρει να αναπτυχθεί σωστά - με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να ενισχύσει με 400 εκ. € μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της (Nova Ljubljanska Banka). Η υπαγωγή της λοιπόν στο μηχανισμό στήριξης είναι μάλλον δεδομένη – γεγονός που θα έχει σημαντικές συνέπειες για τους πολίτες της.

Η ΓΑΛΛΙΑΗ δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης είναι σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένη σε μία ενδεχόμενη κρίση των τραπεζών -επειδή διαθέτει τέσσερις πολύ μεγάλες (συστημικές, too big to fail) τράπεζες: την BNP Paribas, τη Societe Generale, την Credit Agricole και την BPSE (δημιουργήθηκε από την ένωση λαϊκών τραπεζών και ταμιευτηρίων το 2009).

Αν και οι τράπεζες αυτές έχουν καταφέρει, στο χρονικό διάστημα μετά το ξέσπασμα της κρίσης, να μειώσουν τις τοποθετήσεις τους στα υπερχρεωμένα κράτη, δεν είναι ακόμη εκτός κινδύνου - ενώ τις μεγαλύτερες ανησυχίες προκαλεί η BNP, η οποία έχει στην κατοχή της ομόλογα του ιταλικού δημοσίου ύψους 11,6 δις € (συνολικά στις χώρες του νότου 33,9 δις €).

Σε κάθε περίπτωση η Γαλλία, με τον τραπεζικό τομέα της να είναι τετραπλάσιος του ΑΕΠ της, είναι σε πολύ δύσκολη θέση - ειδικά επειδή οι συνολικές απαιτήσεις της απέναντι στην Ιταλία υπολογίζονται στα 309 δις € (112 δις € προς την Ισπανία).

Η ΙΤΑΛΙΑΤο πρόβλημα των ιταλικών τραπεζών επικεντρώνεται στο ότι, έχουν επενδύσει πάρα πολλά χρήματα σε ομόλογα του δημοσίου τους - ενώ αντιμετωπίζουν σήμερα δυσκολίες, όσον αφορά τα επιχειρηματικά δάνεια τους, λόγω της ύφεσης. Εν τούτοις, η χώρα θα μπορούσε να επιλύσει μόνη της τα προβλήματα των τραπεζών της, αφού το σύνολο των ισολογισμών τους είναι συγκριτικά χαμηλό – «μόλις» 2,3 φορές το ΑΕΠ της.

Όμως, οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται τη βιωσιμότητα των τραπεζών της Ιταλίας, επειδή τη συνδέουν με τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο της χώρας τους - πόσο μάλλον όταν η πιστοληπτική αξιολόγηση τους διαμορφώνεται ανάλογα με την αντίστοιχη της χώρας τους.

Η ΑΥΣΤΡΙΑΜε τις τράπεζες να αντιστοιχούν στο 300% του ΑΕΠ της χώρας, σε συνδυασμό με το ότι είναι επικίνδυνα εκτεθειμένες στην Ανατολική Ευρώπη, η οποία μαστίζεται σε μεγάλο βαθμό από την κρίση, η Αυστρία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ασφαλής.

Εν τούτοις, η αυξημένη εισροή καταθέσεων, κυρίως από την Ιταλία, καλύπτει εν πρώτοις τα αναμφίβολα μεγάλα προβλήματα της - όπως συμβαίνει στο Βέλγιο, στη Δανία, στην Ολλανδία και αλλού, κυρίως λόγω του ότι έχουν καταφέρει να διατηρηθούν στο περιθώριο της δημοσιότητας (σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα, η οποία συνεχίζει να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα).

Η ΚΥΠΡΟΣΗ πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μειώθηκε (στο BB+ με αρνητικές προοπτικές από τη Fitch), λόγω των μεγάλων προβλημάτων των τραπεζών της. Μόνο και μόνο η διαγραφή χρέους εκ μέρους της Ελλάδας, επιβάρυνε τις κυπριακές τράπεζες με σχεδόν 7 δις € - με την Fitch να υπολογίζει τις ανάγκες αναφαλαιοποίησης τους στα 4 δις €.

Για τους περισσότερους όμως το ποσόν θα αναμορφωθεί σημαντικά, αφού η Κύπρος θα οδηγηθεί επίσης στην παγίδα της λιτότητας, ενώ θα αυξηθούν αρκετά οι εκροές καταθέσεων - όπως συνέβη στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία κοκ., θύματα της απίστευτα εγκληματικής πολιτικής που επιβάλλει η Γερμανία (πιθανότατα κατ’ εντολή των Η.Π.Α.) σε όλους τους εταίρους της.

Αν και θα μπορούσε λοιπόν να χρηματοδοτηθεί από άλλες χώρες, έτσι ώστε να αποφύγει την λεηλασία της από το ΔΝΤ, είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι δεν θα της επιτραπεί – πόσο μάλλον μετά την εύρεση μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στην υποθαλάσσια περιοχή της, καθώς επίσης την εξαιρετικά σημαντική σήμερα γεωπολιτική της θέση

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ Παρά το ότι η Γερμανία ήταν το κεντρικό θύμα της μεγαλύτερης και μάλιστα νόμιμης ληστείας όλων των εποχών, εκ μέρους των Η.Π.Α., με τη βοήθεια της χρεοκοπίας της Lehman Brothers, η κατάσταση των τραπεζών της έχει ομαλοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό.

Εκείνη την εποχή (Φθινόπωρο του 2008), ο μέσος δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών της ήταν μόλις 8,3% - από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη. Σήμερα όμως έχει αυξηθεί στο 13,1% - στο μέσον όρο περίπου της ΕΕ.

Η αιτία ήταν ο αυξημένος ρυθμός ανάπτυξης και η κρίση του νότου, η οποία είχε ευεργετικά αποτελέσματα στα επιτόκια δανεισμού της χώρας, στα φορολογικά της έσοδα, στη χρηματοδότηση (αυξημένες εισροές καταθέσεων) και στις εξαγωγές (διατήρηση της ισοτιμίας του € σε χαμηλά επίπεδα κοκ.).

Εν τούτοις, εμείς έχουμε την άποψη ότι, οι τράπεζες της κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό από τη σύνδεση της γερμανικής οικονομίας με τις υπόλοιπες - κάτι που επισήμανε και το ΔΝΤ σε πρόσφατη ανάλυση του. Σύμφωνα δε με την BIS, οι γερμανικές τράπεζες είχαν στα τέλη του 2011 εγγεγραμμένες απαιτήσεις στα βιβλία τους, απέναντι στην Ιταλία και στην Ισπανία, ύψους 280 δις €.

Η ισχυρότερη τώρα γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank, η οποία με βάση το σύνολο του ισολογισμού της είναι το μεγαλύτερο τραπεζικό ίδρυμα της Ευρώπης, παρά τις αντίθετες δηλώσεις της διοίκησης της, έχει εξαιρετικά χαμηλή κεφαλαιακή επάρκεια. Ο Πίνακας ΙΙ που ακολουθεί εμφανίζει τα βασικά μεγέθη της:

Περαιτέρω, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του υπουργείου οικονομικών της Γερμανίας προς την επιτροπή προϋπολογισμού, η χώρα έχει αναλάβει εγγυήσεις ύψους 310,3 δις € στα πλαίσια των πακέτων στήριξης της Ευρωζώνης (στα EFSF και ESM285,3 δις €, στον προϋπολογισμό της Ευρωζώνης 9,8 δις € και στο πρώτο Ελληνικό πακέτο 15,2 δις €).

Εάν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τις απαιτήσεις της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας απέναντι στην ΕΚΤ, από το σύστημα διακανονισμού πληρωμών Target II, ύψους 700 δις € στα τέλη Μαΐου (αυξάνονται κατά 50-100 δις € μηνιαία), θα ξεπεράσει το 1 τρις € - ποσόν που διακινδυνεύει σαν κράτος, σε περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης (επί πλέον αυτού που διακινδυνεύουν οι εμπορικές τράπεζες της, οι επιχειρήσεις, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι επενδυτικές κλπ.).

Με κριτήριο το ΑΕΠ της Γερμανίας του 2011 (περί τα 2,5 τρις €), καθώς επίσης το δημόσιο χρέος της ως προς το ΑΕΠ (81,5%),τυχόν απώλεια του παραπάνω ποσού θα εκτόξευε το χρέος της στο 117% του ΑΕΠ της – σε ένα επίπεδο δηλαδή, με το οποίο είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθει μία οικονομία, ειδικά λόγω των αυξημένων επιτοκίων που συνήθως απαιτούν οι αγορές από υπερχρεωμένα κράτη (εάν δε η Γερμανία εγκατέλειπε μόνη της την Ευρωζώνη, δεν θα μπορούσε να απαιτήσει ουσιαστικά αυτά τα χρήματα, με βάση τη σύμβαση).

Επομένως, οι τράπεζες της δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ασφαλείς – τόσο λόγω των δικών τους προβλημάτων, όσο και της εξαιρετικά δυσχερούς θέσης της χώρας τους, έτσι όπως αυτή θα φανεί πολύ σύντομα.


Η ΕΛΛΑΔΑΌπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν (άρθρο μας), η Ελλάδα δεν αντιμετώπισε προβλήματα με τις τράπεζες της – ενώ το σύνολο των ισολογισμών των χρηματοπιστωτικών της ιδρυμάτων το 2009 αντιστοιχούσε στο 165,3% του ΑΕΠ της(όπως διαπιστώνεται από τον Πίνακα ΙΙΙ που ακολουθεί, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά παγκοσμίως). Η μόχλευση δε των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών μας ήταν μόλις 14,86%, συμπεριλαμβανομένων όλων των επενδύσεων τους (άρθρο μας,Πίνακας V).

Δυστυχώς όμως, οι τεράστιες εκροές καταθέσεων (πάνω από 100 δις €), σαν αποτέλεσμα της καταστροφικής (εάν όχι προδοτικής) πολιτικής που ακολουθήθηκε, σε συνδυασμό με την εγκληματική διαγραφή χρέους, όπου στην κυριολεξία πυροβολήσαμε τα πόδια μας, οδήγησαν τις ελληνικές (και τις κυπριακές) τράπεζες στο χείλος του γκρεμού – με αποτέλεσμα να απαιτηθούν πολλαπλές εγγυήσεις και η ανακεφαλαιοποίηση τους.

Είναι λοιπόν αδιανόητο να κατηγορούμε τις τράπεζες ή/και να υποστηρίζουμε την κλοπή εκείνων των μικρομετόχων, οι οποίοι συνεχίζουν να τις στηρίζουν – μέσω της «αποκρατικοποίησης» τους από τους ευρωπαϊκούς (γερμανικούς) μηχανισμούς, κατά το παράδειγμα της Ισπανίας.

Σε κάθε περίπτωση, από όποια πλευρά και αν το εξετάσουμε, η πατρίδα μας οδηγήθηκε σκόπιμα και αδικαιολόγητα στο ικρίωμα – ενώ ελπίζουμε να μην ενσαρκώσει τελικά το ρόλο της Ιφιγένειας, για τη σωτηρία της υπερχρεωμένης Δύσης, καθώς επίσης να τιμωρηθούν όλοι όσοι την οδήγησαν, χωρίς κανένα λόγο, στην καταστροφή.

Κλείνοντας η Ελλάδα έχει τον καλύτερο κρατικό ισολογισμό από όλες σχεδόν τις χώρες (περιουσιακά στοιχεία πολύ υψηλότερα των χρεών της) - ενώ το μοναδικό της πρόβλημα ήταν και είναι η ανεπαρκής ή/και διεφθαρμένη πολιτική της, η οποία ήταν κατά πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Κανένας άλλωστε δεν μπορεί να αποδεχθεί ως λογικό το γεγονός ότι,οδηγήθηκε από ένα δημόσιο χρέος της τάξης του 110% του ΑΕΠ της, σε συνδυασμό με ένα ελάχιστο ιδιωτικό, σε δημόσιο χρέος άνω του 160%, στα νύχια του ΔΝΤ, στα διάφορα υφεσιακά μνημόνια και στη χρεοκοπία.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑΣτον Πίνακα ΙΙΙ που ακολουθεί αναγράφονται οι υποχρεώσεις των τραπεζών ορισμένων χωρών, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ των χωρών τους (μεγέθη κατά προσέγγιση, επειδή προέρχονται από διάγραμμα):

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ: Τραπεζικές υποχρεώσεις (συνολικές = καταθέσεις συν λοιπές υποχρεώσεις) ως ποσοστό επί του ΑΕΠ

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα ΙΙΙ, το τραπεζικό πρόβλημα της ΕΕ είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό του υπολοίπου πλανήτη - πόσο μάλλον από το αντίστοιχο στις Η.Π.Α., το οποίο συγκριτικά είναι σχεδόν μηδαμινό. Σε πολλές χώρες δε (Ιρλανδία, Μ. Βρετανία κλπ.), είναι κάτι παραπάνω από εκρηκτικό.

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις η εγγύηση των καταθέσεων των πολιτών της Ευρωζώνης από έναν κεντρικό οργανισμό είναι σχεδόν αδύνατη - αφού είναι πολλαπλάσιες των ΑΕΠ των χωρών τους.

ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΟι τράπεζες της Ευρώπης, ειδικά μετά τα εγκληματικά λάθη της Γερμανίας και τη διαγραφή χρέους της Ελλάδας, είναι εξαιρετικά ασταθείς και ευάλωτες. Η κρίση έχει πρακτικά αποκόψει τα τραπεζικά ινστιτούτα του Νότου από τις αγορές, ενώ η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, οι χρεοκοπίες των επιχειρήσεων, η πτώση των τιμών των ακινήτων και τα υπερδανεισμένα σε πολλές χώρες νοικοκυριά, αυξάνουν σε μεγάλο βαθμό τα μη εξυπηρετούμενα, κόκκινα δάνεια, επιδεινώνοντας σχεδόν δραματικά τους τραπεζικούς ισολογισμούς.

Η Κομισιόν, μεταξύ του Οκτωβρίου του 2008 και του Οκτωβρίου του 2011, ενέκρινε συνολικά 4,5 τρις € σε κρατικές βοήθειες, για την ενίσχυση των προβληματικών τραπεζών - ποσόν που αντιστοιχεί στο 35% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Εν τούτοις, το τέλος του καθοδικού σπειροειδή κύκλου δεν φαίνεται στον ορίζοντα - ενώ μάταια προσπαθεί η ΕΚΤ να σταθεροποιήσει το σύστημα και να ανακόψει την πορεία προς το χάος.

Με δύο διαδοχικές αποφάσεις της (Δεκέμβριος του 2011 και Φεβρουάριος του 2012), έθεσε στη διάθεση των εμπορικών τραπεζών 1 τρις €, με μηδαμινά επιτόκια, για τρία ολόκληρα έτη, ενώ πρόσφατα μείωσε το βασικό επιτόκιο στο 0,75%.Τα αποτελέσματα όμως των ενεργειών της είναι σχεδόν αμελητέα αφού, «όταν κλείνει μία τρύπα σε ένα σημείο, ανοίγει αμέσως η επόμενη».

Πολλοί αναρωτιούνται λοιπόν εάν είναι τελικά δυνατόν να διασωθούν οι τράπεζες της Ευρώπης, ή μήπως θα αντιμετωπίσουμε σκηνές πανικού, πολύ μεγαλύτερες από αυτές μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers - όπου οι μικροκαταθέτες άδειαζαν τους λογαριασμούς τους τρομοκρατημένοι, οι τράπεζες σταμάτησαν να δανείζονται μεταξύ τους, η πραγματική οικονομία έχασε την πρόσβαση της στη χρηματοδότηση και η παγκόσμια οικονομία βυθίστηκε στην ύφεση.

"Η εντεινόμενη ύφεση στις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου οδηγεί σε συνεχώς αυξανόμενες απώλειες των τραπεζών, οι οποίες καθιστούν απαραίτητη την ενίσχυση τους από τα κράτη - με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα δημόσια χρέη και τανάπαλιν.Είμαστε στο κέντρο ενός διαβολικού κύκλου, από το οποίο δεν μπορούμε δυστυχώς να ξεφύγουμε", αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ολοκληρώνοντας, η Ευρώπη υποφέρει σε μεγάλο βαθμό από το υπερδιογκωμένο τραπεζικό της σύστημα, όπου τα χρέη των 20 μεγαλύτερων τραπεζών της είναι υψηλότερα από το 50% του ΑΕΠ της χώρας, όπου έχει την έδρα της η κάθε μία - με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πείσουν οι κυβερνήσεις ότι έχουν τη δυνατότητα να διασώσουν τις τράπεζες και να εγγυηθούν τις καταθέσεις των πολιτών τους, οι οποίες υπολογίζονται στα 11 τρις €.

Εάν λοιπόν τυχόν καταρρεύσει μία μεγάλη ευρωπαϊκή τράπεζα, η κατάσταση θα ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχο - με οδυνηρά αποτελέσματα για ολόκληρο τον πλανήτη. Οι κίνδυνοι αυτοί φαίνεται να είναι γνωστοί στα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια, τα οποία έχουν μειώσει δραστικά τις τοποθετήσεις τους στις τράπεζες της ΕΕ - από 40% το 2009, στο 12% με πρόσφατες μετρήσεις.


ΕΠΙΛΟΓΟΣΟι Η.Π.Α., ένας χάρτινος πύργος στην κυριολεξία, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, όσον αφορά το δημόσιο χρέος, καθώς επίσης τα ιλιγγιώδη ελλείμματα του προϋπολογισμού και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (τα προβλήματα των τραπεζών τους τα έλυσαν, «εξάγοντας» τα το 2008 στην ΕΕ και στον υπόλοιπο πλανήτη). Η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος πάνω από το 230% του ΑΕΠ της, ενώ είναι βυθισμένη στην ύφεση από το 1990.

Η Ευρώπη, ο μεγαλύτερος δανειστής του πλανήτη (πάνω από το 50% των παγκοσμίων δανείων προέρχονται από τις ευρωπαϊκές τράπεζες), είναι εγκλωβισμένη στον κύκλο του διαβόλου – με τις τράπεζες της να είναι μάλλον αδύνατον να διασωθούν(το μέσο δημόσιο χρέος της ΕΕ δεν ξεπερνάει ευτυχώς το 85% του ΑΕΠ, ενώ το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της είναι θετικό).

Ειδικότερα, εάν τυχόν αποφασιζόταν να αποκτήσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες τους ίδιους συντελεστές με τις αμερικανικές, θα έπρεπε να «καούν» χρήματα («απομόχλευση», μείωση δανείων κλπ.), της τάξης του 250% του ΑΕΠ της Ευρώπης – ένα απίστευτα μεγάλο ποσόν, αφού ξεπερνάει τα 30 τρις € .

Επομένως, η κατάσταση σε όλη τη Δύση είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμη – με το βιοτικό επίπεδο όλου του υπόλοιπου πλανήτη να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί της. Δυστυχώς, τέτοιου είδους παγκόσμια αδιέξοδα αντιμετωπίζονται συνήθως με δύο τρόπους: είτε με μία ευρεία διαγραφή χρεών τύπου «σεισάχθειας», είτε με πόλεμο – όπου φυσικά εμείς ελπίζουμε να μην επιλεχθεί τελικά ο πόλεμος.

Μία ενδιάμεση λύση θα ήταν ίσως η φορολόγηση των υψηλών εισοδηματικών στρωμάτων (10% του συνολικού πληθυσμού) όλης της Δύσης, με συντελεστή 10-15% επί των περιουσιακών τους στοιχείων – γεγονός που θα λειτουργούσε έμμεσα ως μία αναδιανομή εισοδημάτων, η οποία θα μείωνε τα δημόσια χρέη και στη συνέχεια θα ενίσχυε την κατανάλωση, τις επενδύσεις, την ανάπτυξη και το ΑΕΠ. Κάτι τέτοιο όμως θα απαιτούσε μεγάλη ωριμότητα εκ μέρους των πλούσιων αυτών πολιτών – κάτι που δυστυχώς θεωρούμε πολύ δύσκολο.


Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)
Αθήνα, 14. Ιουλίου 2012
viliardos@kbanalysis.com
Facebook Twitter Netlog TV

                                          

    Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι συγγραφέας, οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Έχει εκδώσει πρόσφατα τρία βιβλία της σειράς «Η κρίση των κρίσεων» (διάθεση με παραγγελία στο kb@kbanalysis.com).

Οι Τούρκοι βρήκαν «Ευαγγέλιο» που γκρεμίζει το Χριστιανισμό

«Οι Τούρκοι βρήκαν στην Κατεχόμενη Κύπρο ένα Ευαγγέλιο που θα γκρεμίσει τον Χριστιανισμό και θα φέρει παγκόσμια ανατροπή ισορροπιών».

Η είδηση αυτή που συγκλονίζει τον χριστιανικό αλλά και ισλαμικό κόσμο μεταδίδεται ήδη από δεκάδες τουρκικά και ιρανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία επιμένουν με συγκεκριμένα στοιχεία ότι Τούρκοι αξιωματικοί στην Κατεχόμενη Κύπρο ανακάλυψαν το επονομαζόμενο «Ευαγγέλιο του Βαρνάβα», το οποίο είναι γραμμένο στα αραμαϊκά, τη γλώσσα του Ιησού.
Ειδικοί επιστήμονες στην Τεχεράνη αποκωδικοποίησαν και μετέφρασαν τα κείμενα που βρίσκονται σε αυτό το χαμένο «Ευαγγέλιο του Βαρνάβα» και τα οποία, όπως υποστηρίζουν οι Ιρανοί επιστήμονες «αποκαλύπτονται σε αυτό όλες οι αλήθειες που διαλύουν τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε η Χριστιανική Εκκλησία».
Στην υπόθεση αυτή εμπλέκονται Τούρκοι αξιωματικοί που μπήκαν στην Κατεχόμενη Κύπρο και έπιασαν ένοπλους ληστές που στις 16 Μάρτη 1996 είχαν συλήσει τον τάφο του Αποστόλου Βαρνάβα στο ομώνυμο μοναστήρι στην Κατεχόμενη Κύπρο.
Ανάμεσα στα κειμήλια που εκλάπησαν τότε ήταν ένα Ευαγγέλιο, που κατά την κυπριακή Εκκλησία θα μπορούσε να είναι το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, αφού με αυτό είχε ενταφιαστεί ο Απόστολος Βαρνάβας. Αντίθετα, στην Άγκυρα και στην Τεχεράνη οι ειδικοί αρχαιολόγοι επιμένουν ότι το Ευαγγέλιο με την αραμαϊκή γραφή ήταν το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα που γράφτηκε αποκαλύπτοντας την πραγματική αλήθεια για την ιστορία του Χριστιανισμού, που είναι τελείως διαφορετική από αυτή που ξέρουμε μέχρι σήμερα.
Όταν ρωτήθηκε για το θέμα ο Τούρκος υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Ερτουγκρίλ Γκουνάι, είπε ότι η Τουρκία έχει στην κατοχή της «ένα χαμένο αντίγραφο της Βίβλου, ηλικίας 1.500 ετών, γραμμένο με χρυσόσκονη πάνω σε δέρμα, στην αραμαϊκή γλώσσα που ήταν η γλώσσα που μιλούσε ο Ιησούς Χριστός», το οποίο θα εκτεθεί δημοσίως στο κοινό μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασής του.
Κι ενώ ο Τούρκος υπουργός απέφυγε να ονομάσει το ιερό αυτό κείμενο «Ευαγγέλιο του Βαρνάβα», ένας μεγάλος αριθμός ακαδημαϊκών, καθηγητών πανεπιστημίων και δημοσιογράφων στην Τουρκία και το Ιράν πανηγυρίζουν ότι βρήκαν τη Βίβλο, που είναι και η μεγαλύτερη και σημαντικότερη ανακάλυψη της παγκόσμιας ιστορίας και αφορά στην πραγματικότητα στην ιστορία του Χριστιανισμού.
Το ρεπορτάζ αποκαλύπτει ότι το ιερό αυτό βιβλίο το 2000 κλάπηκε από τον τάφο του Απόστολου Βαρνάβα στην Κατεχόμενη Κύπρο, από μία ομάδα αρχαιοκάπηλων που όταν προσπάθησαν να φύγουν από την Κατεχόμενη Κύπρο στην Τουρκία, συνελήφθησαν από την τουρκική αστυνομία.
Πρώτος σταθμός της «Βίβλου» ήταν τότε το δικαστικό μέγαρο της Άγκυρας, όπου υπάρχουν κι άλλα θρησκευτικά κειμήλια κι εκεί ξεχάστηκε για 12 ολόκληρα χρόνια. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο Εθνογραφίας της Άγκυρας, όπου γίνεται με ειδικά μηχανήματα και η αποκωδικοποίησή του.
Ωστόσο, πίσω από την υπόθεση αυτή, υπάρχει ένα σκοτεινό παρασκήνιο με πρωταγωνιστές το τουρκικό παρακράτος, αξιωματικούς της εθνικιστικής οργάνωσης «Εργκένεκον», της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ, υπάρχουν δολοφονίες και μία άφθονη θρησκευτική προπαγάνδα από σκληρούς ισλαμικούς κύκλους.                                                                                                               ΠΗΓΗ

Απαντητική επιστολή ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στην εφημερίδα 'Πρώτο Θέμα'

Στις 9/7/2012 εστάλη στην διεύθυνση της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα" η ακόλουθη επιστολή, ως απάντηση σε δημοσίευμα, -και ανάλογη ανάρτηση στον ιστότοπο της εφημερίδας-, σχετικά με την εγκατάσταση των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Άννας-Μαρίας στην Ελλάδα. Ενώ η δημοσιογραφική δεοντολογία επιτάσσει άμεση δημοσίευση της επιστολής, στην οποία επισημαίνονται οι ελλείψεις, οι υπερβολές και τα λάθη του άρθρου, δεν έχει ακόμα αναρτηθεί στον ιστότοπο της εφημερίδας. Στις 11/07/2012 έγινε μερική διόρθωση της ήδη υπάρχουσας ανάρτησης χωρίς αναφορά στην επέμβαση του Γραφείου. Ενδεικτικό είναι ότι ο προκλητικός τίτλος του άρθρου παρέμεινε ίδιος. Αναμένουμε την δημοσίευση ολόκληρης της διορθωτικής επιστολής στην επόμενη έντυπη έκδοση του 'Πρώτου Θέματος', όπως επιβάλλει ο -άφαντος μέχρι στιγμής- ηθικός δημοσιογραφικός κώδικας. Κύριοι, Στο άρθρο της εφημερίδας σας, (έκδοση 8ης Ιουλίου), με τον μακροσκελή τίτλο που αρχίζει 'Με δυο offshore..' και τελειώνει '..ανάκτορα' και πραγματεύεται την αγορά γης από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο με σκοπό την εγκατάσταση αυτού και της οικογενείας του στην Ελλάδα, ο συντάκτης σας, κ. Βασίλης Γούλας, δυστυχώς, θυσίασε την δημοσιογραφική έρευνα προς χάριν εντυπωσιασμού και την ορθότητα των πληροφοριών προς χάριν ανακριβειών. Παρόλο που είχε επικοινωνήσει με το γραφείο της πρώην Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας, από όπου είχε λάβει γνώση ότι τα στοιχεία που παρέθετε δεν ισχύουν και παρόλο που είχαμε τεθεί στην διάθεσή του για παροχή διευκρινίσεων και πληροφοριών, η διάψευση ούτε καν αναφέρεται στο δισέλιδο άρθρο. Για ακόμα μια φορά, παραθέτουμε τα στοιχεία που αφορούν στην εγκατάσταση των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Άννας-Μαρίας στην Ελλάδα: Η αρχική αγορά των οικοπέδων έγινε μέσω μιας (όχι δυο) offshore εταιρείας γιατί ήταν ο μόνος τρόπος να αποκτήσουν γη στην πατρίδα τους. Εάν γνωρίζετε κάποιον άλλο τρόπο, μπορείτε να μας τον γνωστοποιήσετε. Ο φόρος κατεβλήθη, στο ακέραιο της τιμής αγοράς. 166 περίπου στρέμματα πουλήθηκαν σε ελληνική εταιρεία ενώ τα υπόλοιπα 40 σε κυπριακή, για λογαριασμό του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Οι φόροι κατεβλήθησαν και πάλι στο ακέραιο της τιμής αγοράς. Δηλαδή, για το ίδιο κομμάτι γης, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος επέλεξε να πληρώσει δυο φορές φόρους αγοράς, προκειμένου η ιδιοκτησία να μην βρίσκεται σε offshore εταιρεία και να γίνουν όλα με πλήρη διαφάνεια. Έχουν ζητηθεί και έχουν δοθεί 4, όχι 8 άδειες για τα 40 στρέμματα που ανήκουν στον Βασιλέα Κωνσταντίνο. Δυο εκ των τεσσάρων κτισμάτων είναι βοηθητικά. Η επιλογή της περιοχής είναι χαρακτηριστική της απλής και διακριτικής παρουσίας που διέπει τους πρώην Βασιλείς: εκτός της κοσμοπολίτικης, τσουχτερής ζώνης του Πορτο-Χελιού, σε έναν απόμακρο λόφο, όπως δείχνει και το τοπογραφικό που δημοσιεύσατε. Για να συνοψίσουμε: τα στρέμματα προσωπικής ιδιοκτησίας είναι 40, όχι 207, τα κτίσματα είναι 4, όχι 8, η εταιρεία δεν είναι offshore και σίγουρα δεν μιλάμε για 'αναβίωση του Τατοίου' ή για 'ανάκτορο', καθώς η βασική κατοικία θα κυμαίνεται στα 250 τμ. Το γραφείο της Βασιλικής Οικογένειας παραμένει στην διάθεσή σας για διευκρινίσεις και πληροφορίες, πάντοτε με την ελπίδα ότι αυτές θα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Προσωπικό Γραφείο Βασιλέως Κωνσταντίνου

Η «μυστική» Γερμανία του Σόιμπλε

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

...Ο ναζιστικός "υπόκοσμος" της Ευρώπης.

...Η "αρρώστια" της Γερμανίας απειλεί με "μόλυνση" ολόκληρη την Ευρώπη.

"Εσείς από ποιους κρύβεστε;"... Αυτή η μικρή φράση, θα μπορούσε να είναι τίτλος τηλεπαιχνιδιού, φτιαγμένου ειδικά, για να παιχτεί στη Γερμανία. Ποιο θα μπορούσε να είναι το "κόνσεπτ―σενάριο" ενός τέτοιου παιχνιδιού; Να πηγαίνουν οι παίκτες σε τυχαία σπίτια των προαστίων του Βερολίνου, του Μονάχου και της Φρανκφούρτης και αφού χτυπήσουν το κουδούνι, να κάνουν στους ενοίκους την παραπάνω ερώτηση ..."Εσείς από ποιους κρύβεστε"; Είστε καταδικασμένοι εγκληματίες ―αλλά ζείτε ελεύθεροι, έστω και κρυπτόμενοι― εξαιτίας της Siemens, της Bayer, των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, της γερμανικής ενοποίησης, του ντόπινγκ, της Στάζι κλπ.; Για τι ακριβώς κρύβεστε; Γιατί ακριβώς δεν θέλετε να μάθει ο κόσμος πού ζείτε; Για τι ακριβώς αποφεύγετε κάθε δημόσια εμφάνιση;

Μόνον στη Γερμανία μπορεί να παιχθεί αυτό το παιχνίδι, γιατί μόνον εκεί υπάρχει η βεβαιότητα ότι οι παίκτες του φανταστικού μας παιχνιδιού θα "πέσουν" γρήγορα και εύκολα πάνω σε κάποιον Γερμανό εγκληματία, ο οποίος πράγματι κρύβεται. Μόνον εντός του γερμανικού κράτους υπάρχει μια "μυστική" κοινωνία, η οποία ζει παράλληλα και εν αγνοία της κανονικής κοινωνίας. Μόνον στη Γερμανία υπάρχει τέτοια περίεργη κοινωνική "διαστρωμάτωση" με ισχυρό και τεράστιο "υπόστρωμα". Κάτω από τον ίδιο ήλιο ζει μια φυσιολογική κοινωνία πολιτών —όμοιων με των υπολοίπων λαών— και μια κοινωνία εγκληματιών του υπόκοσμου ...Του παρακρατικού και φασιστικού υπόκοσμου και όχι του ποινικού ...Του υπόκοσμου, ο οποίος συνδέεται με βαριά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και όχι αυτά του κοινού ποινικού δικαίου.

Για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε, θα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αφορμή γι' αυτό το κείμενο στάθηκε το πρόσφατο και πολύ αξιόλογο ρεπορτάζ του Δανέζη. Ένα ρεπορτάζ-έρευνα για το ντόπινγκ στην Ανατολική Γερμανία και με τον τίτλο "14.25". Εξαιτίας αυτού "θυμηθήκαμε" ένα σωρό ανάλογες περιπτώσεις ...Περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι εγκλημάτησαν εις βάρος των ανθρώπων και με τις "ευλογίες" της γερμανικής Δικαιοσύνης ζουν ελεύθεροι — έστω και κρυπτόμενοι κάπου στη γερμανική επαρχία. Έναν τέτοιο άνθρωπο αναζητούσε ο Δανέζης ...Τον Μάνφρεντ Χέπνερ ...Τον καταδικασμένο αλλά ταυτόχρονα ελεύθερο εγκληματία αθλίατρο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας ...Έναν συνάδελφο του "Μέγκελε", ο οποίος με τα ιατρικά του "πειράματα" οδήγησε συνανθρώπους μας στον θάνατο, την τρέλα ή ακόμα και στην αλλαγή φύλου.

...Ένα κτήνος, που ήταν υπεύθυνο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ...Ένα κτήνος, που όχι μόνον έσπρωξε μαζικά στον θάνατο νέους ανθρώπους, αλλά και "νόθευσε" το αθλητικό πνεύμα και άρα απείλησε ένα "επίτευγμα" αυτής της ανθρωπότητας ...Ένα κτήνος, που δεν έκανε τίποτε διαφορετικό από αυτό το οποίο έκαναν παλαιότερα κάποιοι εξίσου φασίστες ομοεθνείς του. Για να αποδείξει την "ανωτερότητα" της φυλής του ή της ιδεολογίας της φυλής του, έσπρωξε ανθρώπους εν αγνοία τους στον θάνατο ή τη φυσική τους καταστροφή ως όντα. Αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος εγκλημάτησε εις βάρος ανθρώπων, εξυπηρετώντας μια περίπου "χρόνια" ασθένεια του γερμανικού "είδους", σήμερα ζει ελεύθερος και κρυπτόμενος, προκειμένου να αποφύγει την κρίση της κοινωνίας και βεβαίως την οργή των θυμάτων του.

Βλέποντας λοιπόν την εκπομπή και τα πλάνα των επαρχιακών δρόμων και των αναζητήσεων, "θυμηθήκαμε" ανάλογες εκπομπές, που έχουμε δει ...Εκπομπές, για παράδειγμα, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν μέσα στη Γερμανία και πάλι κρυπτόμενοι Γερμανοί ...Εκπομπές, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν από "περίεργους" δημοσιογράφους κάποιοι παλιοί "εργαζόμενοι" στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ...Εκπομπές, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν κάποιοι παλιοί "προϊστάμενοι" των μυστικών υπηρεσιών της Στάζι ...Εκπομπές, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν κάποιοι παλιοί διαχειριστές των μυστικών "ταμείων" της Siemens. Η κάμερα, δηλαδή, μέσα από το αυτοκίνητο, που αναζητούσε μυστηριώδη και προπάντων μυστικά "σπίτια", δεν μας ξένισε ...Ίσα-ίσα, που μας φάνηκε πολύ "συμβατή" με τα όσα γνωρίζαμε για ανάλογες περιπτώσεις στη Γερμανία. Εάν δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο περί νέας εκπομπής, θα ήμασταν σίγουροι ότι την έχουμε ξαναδεί.

Έχουμε συνηθίζει από διάφορα ρεπορτάζ, που αφορούν τη Γερμανία, να βλέπουμε ν' αναζητούνται μυστικά σπίτια ...Να καταδιώκονται από δημοσιογράφους Γερμανοί πολίτες με σκυφτά τα κεφάλια, οι οποίοι αρνούνται την ταυτότητά τους ...Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε δίπλα σε σπίτια ανύποπτων Γερμανών πολιτών να κατοικούν διαβόητοι Γερμανοί εγκληματίες ...Εγκληματίες επώνυμοι, των οποίων όμως την ταυτότητα αγνοούν οι γείτονές τους. Αυτά τα ρεπορτάζ αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι τα διαφορετικά "υποστρώματα" των δύο γερμανικών κοινωνιών, ενώ "ακουμπάνε" μεταξύ τους, δεν έχουν επαφή. Μιλάμε για τεράστια "στρώματα" και εκτεταμένες επαφές. Γιατί όμως αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σε αυτήν την έκταση μόνον στη Γερμανία; Γιατί δεν συμβαίνει στη Γαλλία ή την Ιταλία ή την Ελλάδα για παράδειγμα;

Κατ’ αρχήν συμβαίνει στη Γερμανία, γιατί υπάρχει ένα ικανό σε μέγεθος ανθρώπινο δυναμικό, ώστε να συνθέσει τέτοιο υπόστρωμα. Λόγω του παλαιότερου —αλλά και του πρόσφατου— εγκληματικού παρελθόντος της Γερμανίας, υπάρχει ένα ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο εγκλημάτησε μαζικά και έπρεπε να τιμωρηθεί ...και δεν τιμωρήθηκε ...και ως εκ τούτου κρύβεται ...Ένα ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο έχει αναπτύξει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και αναγκάζει ολόκληρη την κοινωνία να φέρεται με ενοχή, είτε αυτή αισθάνεται συνένοχη είτε όχι ...Ένα ανθρώπινο δυναμικό εγκληματιών, το οποίο παλαιότερα συνδεόταν με τα εγκλήματα των Ναζί, ενώ αργότερα συνδεόταν με τις δραστηριότητες του σταλινικού καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας ...Ένα ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο στο άμεσο μέλλον μπορεί να κρύβεται για τις δραστηριότητες της Siemens ή της MAN.

Αυτό το "κρυφτό" μέσα στη γερμανική κοινωνία δεν υπήρξε ποτέ προκλητικό γι' αυτήν, γιατί στην πραγματικότητα δεν την "προκαλούσε". Ο τρόπος, με τον οποίον λειτουργεί αυτή η κοινωνία, κάνει το "κρυφτό" αυτό ανεκτό. Γιατί; Γιατί η γερμανική κοινωνία είναι μια κοινωνία εξοικειωμένη εδώ και αιώνες στα "μυστικά" και "ψέματα". Αυτός ο τρόπος λειτουργίας συνδέεται και με τη θρησκεία της. Η κοινωνία της, παρ' ότι χριστιανική, έχει τις ιδιομορφίες της. Ως γνωστό η χριστιανική κοινωνία δεν λειτουργεί πάντα με τον ίδιο τρόπο. Η λειτουργία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το δόγμα ...Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτό, το οποίο επιδιώκει το δόγμα.

Στο Καθολικό ή το Ορθόδοξο δόγμα η κοινωνία λειτουργεί με πιο συλλογικά χαρακτηριστικά. Προτεραιότητα αυτών των κοινωνιών είναι το "εμείς" και σε αυτό υποτάσσεται το "εγώ" ...Μια προτεραιότητα, η οποία βασίζεται στις ανάγκες μιας κεντρικής εξουσίας, η οποία έχει λόγους να υποτάσσει το "εγώ", που την αμφισβητεί, στο "εμείς", που ελέγχει και άρα στη δική της εξουσία. Σε αυτές τις κοινωνίες, είτε για καλό είτε για κακό, ενδιαφέρεται ο ένας πιστός να μάθει για τον άλλο. Αυτό είναι καί καλό καί κακό. Άλλες φορές λειτουργεί θετικά για την κοινωνία και άλλες φορές αρνητικά. Καλό είναι όταν οδηγεί στην αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη και κακό είναι όταν οδηγεί στο κουτσομπολιό, την κριτική και την επέμβαση στις ζωές των άλλων.

Στην προτεσταντική κοινωνία αυτή η συλλογική λειτουργία δεν επιδιώκεται πάντα. Η ίδια η Εκκλησία —ως μηχανισμός— έχει υποβαθμισμένο ρόλο και άρα το ίδιο συμβαίνει και με τις δραστηριότητές της. Στην κοινωνία αυτήν το "εμείς" υποχωρεί πίσω από την υποτιθέμενη διασφάλιση των δικαιωμάτων του "εγώ" ...Άλλωστε από την αμφισβήτηση του "εγώ" του Λούθηρου δημιουργήθηκε και το ίδιο το δόγμα. Από αυτήν την ανάγκη της προστασίας του "εγώ" του πιστού από τις παρεμβάσεις της Εκκλησίας ξεκίνησε το ίδιο το δόγμα του Λουθηρανισμού. Γι' αυτόν τον λόγο το ατομικό "εγώ" "θωρακίζεται" πίσω από "μαντρότοιχους" και παραμένει άγνωστο ακόμα και για το στενό του περιβάλλον ...Συγκατοικεί με αυτό, αλλά δεν είναι γνωστό σε αυτό. "My home is my Castle"... λένε οι προτεστάντες ...και το εννοούνε. Ως εκ τούτου η κοινωνία τους δεν είναι ένα θωρακισμένο και ενιαίο "κάστρο", όπως συμβαίνει με τα άλλα δόγματα, αλλά ένα χαλαρό σύνολο πολλών τέτοιων ανεξάρτητων "κάστρων".

..."Κάστρα" απλών ανθρώπων απόλυτα κενά και αθώα, που όμως συνθέτουν ένα περιβάλλον, το οποίο είναι φιλόξενο και για "κάστρα" που κρύβουν "σκελετούς" ..."Σκελετούς", των οποίων οι εγκληματίες κάτοχοι δεν είναι ορατοί στην κοινωνία. Το προστατευμένο "εγώ" του προτεστάντη πολίτη το εκμεταλλεύεται —και επωφελείται από αυτό— και ο εγκληματίας. Προστατεύεται το "εγώ" από τις αδιακρισίες και έτσι σώζεται και ο εγκληματίας. Ως εκ τούτου, αν κάποιος θέλει να "κρυφτεί", μπορεί να το κάνει εύκολα στις κοινωνίες αυτές. Αυτός, ο οποίος έχει λόγους να κρυφτεί, μπορεί να το κάνει εύκολα στις προτεσταντικές κοινωνίες, γιατί θα το κάνει δίπλα σε ανθρώπους, οι οποίοι, εξαιτίας της ιδιοσυγκρασίας τους, κρύβονται, χωρίς να έχουν ιδιαίτερους λόγους που το κάνουν.

Αυτά σ' ό,τι αφορά τη θρησκευτική "ιδιοσυχνότητα" της προτεσταντικής κοινωνίας της Γερμανίας. Από εκεί και πέρα το ιδιαίτερο αυτό χαρακτηριστικό κάποιοι το εκμεταλλεύονται — και κυρίως το γερμανικό κράτος. Το γερμανικό κράτος εκμεταλλεύεται αυτήν την "ιδιαιτερότητα", προκειμένου να υπόσχεται ασφάλεια και ατιμωρησία ακόμα και σε εγκληματίες, οι οποίοι μπορούν να εξυπηρετήσουν τις "ανάγκες" του ...Τις "ειδικές" ανάγκες του, για τις οποίες έχει καταδικαστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η Γερμανία μέσα στον χρόνο έχει αποδείξει ότι είναι αυστηρή μόνον με τους κοινούς εγκληματίες. Απέναντι στους κοινωνικούς εγκληματίες είναι ιδιαιτέρως ελαστική ...αν όχι "φιλόξενη".

Αν κλέψεις ένα καρβέλι ψωμί, θα σε "ταλαιπωρήσει" απίστευτα η γερμανική Δικαιοσύνη. Αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο, θα πας φυλακή για όλη σου τη ζωή στη Γερμανία. Αν όμως "σκοτώσεις" έναν ολόκληρο λαό ή σακατέψεις μια κοινωνική τάξη, προσφέροντας κέρδη στο γερμανικό σύστημα, θα "αξιολογηθείς" διαφορετικά ...Θα "αξιολογηθείς" με βάση το κέρδος που απέφερε στη Γερμανία η πράξη σου αυτή. Όσο πιο μεγάλο το κέρδος, τόσο πιο μεγάλη η "μυωπία" αυτών, οι οποίοι αναζητούν τις ευθύνες σου. Αν από τα πειράματά σου επωφελήθηκε η γερμανική φαρμακοβιομηχανία, η "μυωπία" αυξάνεται. Αν από τις διαφθορές σου επεκτάθηκαν τα γερμανικά συμφέροντα στο εξωτερικό, η "μυωπία" μπορεί να προχωρήσει σε "τύφλωση".

Η Γερμανία έχει αποδείξει μέσα στον χρόνο πως δεν έχει καμία ηθική αναστολή να αποδεχθεί σαν "κέρδος" το οποιοδήποτε αποτέλεσμα προκύψει ακόμα και μέσα από την πιο μεγάλη εγκληματική πράξη. Λειτουργώντας υποκριτικά, ακόμα και όταν φαίνεται ότι "καταδικάζει" τους εγκληματίες, στην πραγματικότητα τους προστατεύει και τους φιλοξενεί ...Ακόμα κι αυτούς, οι οποίοι εγκλημάτησαν εις βάρος του ίδιου του γερμανικού λαού ...Ευδιάκριτο κέρδος να υπάρχει και από εκεί και πέρα δεν τους νοιάζει. Με αυτό το σκεπτικό "καταδίκασαν" αλλά ποτέ δεν τιμώρησαν μεγάλο πλήθος από Ναζί εγκληματίες. Κάποιους από αυτούς, οι οποίοι εγκληματούσαν με ένα πιστόλι στους δρόμους, η γερμανική Δικαιοσύνη απλά τους απέκρυψε, ενώ κάποιους άλλους —πολύ χειρότερους— τους ανέδειξε σαν κοινωνικά πρότυπα της μεταπολεμικής περιόδου. Όσοι εγκληματούσαν με ενέσεις, νυστέρια ή κατσαβίδια και μοιρογνωμόνια, ήταν "ευπρόσδεκτοι" ..."Χρήσιμοι" και "ευπρόσδεκτοι".

Το μεγάλο "πλυντήριο".

Δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων —και μεταξύ αυτών και εκατομμύρια Γερμανοί πολίτες— εξοντώθηκαν εξαιτίας των Ναζί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πέντε εκατομμύρια νεκροί ήταν μόνον οι Γερμανοί στρατιώτες. Εγκληματίες ξεπάτωσαν τον "ανθό" της νεολαίας μιας ολόκληρης ηπείρου ...Και όμως, γι' αυτό το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία "λουτρό" αίματος θεωρήθηκαν υπεύθυνοι και τιμωρήθηκαν καμιά εικοσαριά άτομα. Δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων "εξατμίστηκαν" στην κυριολεξία εξαιτίας του γερμανικού μεγαλοϊδεατισμού και για το ανείπωτο αυτό έγκλημα τιμωρήθηκαν με θάνατο δέκα άτομα ...Δέκα άτομα ...και μάλιστα από δικαστήριο με διεθνή σύνθεση. Όλοι οι υπόλοιποι οι εγκληματίες, οι οποίοι παραδόθηκαν στη γερμανική Δικαιοσύνη, παρ' όλο που ήταν υπεύθυνοι για εκατομμύρια θανάτων Γερμανών πολιτών, είτε προστατεύτηκαν είτε "αξιοποιήθηκαν" στη "δημοκρατική" Γερμανία της μεταπολεμικής εποχής.

Τα γερμανικά δικαστήρια τους προστάτευσαν, "συνεχίζοντας" στην πραγματικότητα τον πόλεμο όχι μόνον εις βάρος της ανθρωπότητας, αλλά και εις βάρος της γερμανικής κοινωνίας. Γιατί; Γιατί αυτοί, οι οποίοι προστατεύτηκαν από τα εγκλήματά τους, στη συνέχεια λειτούργησαν συλλογικά και όχι μόνον επιβίωσαν, αλλά και επιβλήθηκαν στη γερμανική κοινωνία της μεταπολεμικής εποχής. Αυτοί, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τα εκατομμύρια των νεκρών Γερμανών —και για την απόλυτη ισοπέδωση της Γερμανίας—, όχι μόνον δεν τιμωρήθηκαν, αλλά "αξιοποιήθηκαν" με τον καλύτερο τρόπο ...Τα θύματα θα εξακολουθούσαν να δουλεύουν στις φάμπρικες του πόνου και του αίματος, για να εισπράξουν οι εγκληματίες τα κέρδη από το γερμανικό "θαύμα".

Η απόδειξη αυτού του οποίου λέμε είναι πολύ απλή. Απαιτεί μια απλή σύγκριση γνωστών μεγεθών, για να αποκαλυφθεί η τραγικότητα της κατάστασης. Χιλιάδες εκτελέσεις συνεργατών των Ναζί έγιναν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης και η Γερμανία δεν εκτέλεσε τους ίδιους τους Ναζί. Εκτελέστηκαν οι συνεργάτες των δολοφόνων και όχι οι ίδιοι οι δολοφόνοι. Εξαιτίας αυτής της γερμανικής "πλύσης" εγκληματιών δημιουργήθηκαν οι διάφοροι μεταπολεμικοί μύθοι ...Μύθοι, οι οποίοι προστάτευαν τη Γερμανία από τις πρακτικές της. Για να μην σχολιάζει η παγκόσμια κοινωνία τη γερμανική αθλιότητα, κατασκευάστηκε ο μύθος της μαζικής "φυγής" ναζιστών στη Λατινική Αμερική ...Έφυγαν τόσοι όσοι χρειάζονταν, ώστε να δημιουργηθούν ψευδείς εντυπώσεις και να "ξεφορτωθεί" η Γερμανία το "βάρος" της υποχρέωσης ν' αναζητά τους εγκληματίες της μέσα στις γειτονιές της.

...Απλά πράγματα ...Μια απλή "μέθοδος των τριών" είναι. Όταν στη μικρή Ολλανδία φυλακίστηκαν ως συνεργάτες των Ναζί 33.819, πόσοι Ναζί θα έπρεπε να φυλακιστούν στη Γερμανία; Πόσοι θα έπρεπε να διαφύγουν στη Λατινική Αμερική, για να δικαιολογηθούν οι ελάχιστες φυλακίσεις στη Γερμανία; Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος επιστήμονας ή μέλος σιωνιστικών οργανώσεων που καταδίωκαν Ναζί. Αν στην Ολλανδία φυλακίστηκαν 33.819, στη Γερμανία, λόγω πληθυσμού και υπαιτιότητας, αναλογικά θα έπρεπε να φυλακιστούν τουλάχιστον 150.000. Αν αυτοί διέφευγαν στη Λατινική Αμερική μαζί με τις οικογένειές τους, θα γνωρίζαμε ένα "κύμα" εποικισμού και μετανάστευσης σαν αυτό των Άγγλων εποίκων στη Βόρεια Αμερική. Γίνονται αυτά τα πράγματα; ...Όχι βέβαια. Όλα μαζί τα επιβατικά πλοία της εποχής να ναυλώνονταν από τους βιαστικούς Ναζί φυγάδες, δεν θα αρκούσαν γι' αυτόν τον "φόρτο". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για μύθο, στον οποίο είχαν συμφωνήσει "θύτες" και "θύματα".

Όμως, αν αυτή η προστασία αφορά τους εγκληματίες του στρατιωτικού δεδομένου, τα χειρότερα έγιναν με τους εγκληματίες του βιομηχανικού δεδομένου. Αυτοί δεν είχαν ανάγκη ούτε καν τη δικαιολογία τους από τη γερμανική Δικαιοσύνη. Αυτοί τα κατάφεραν ακόμα πιο εύκολα, γιατί η γερμανική Δικαιοσύνη αποδείχθηκε ότι στην περίπτωσή τους εκτός από άχρηστη είναι και ρατσιστική. Τους πλούσιους και τους ισχυρούς ποτέ δεν τους αγγίζει. Δεν θεωρεί καν υποχρέωσή της να τους δικαιολογήσει. Γι' αυτόν τον λόγο όλοι ανεξαιρέτως οι βιομήχανοι της ναζιστικής εποχής, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί, έγιναν οι βιομήχανοι της "δημοκρατικής" και "ανταγωνιστικής" Γερμανίας. Αποκαταστάθηκαν πλήρως οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος απόρρητα έγγραφα του τύπου Red House Report, για να βρει την "τύχη" των βιομηχάνων, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ ...Των βιομηχάνων, οι οποίοι για τα κέρδη τους αντλούσαν εργατικό δυναμικό από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

...Οι άνθρωποι είναι απίθανοι. Δεν καταδέχθηκαν καν να κρυφτούν. Ούτε καν τα ονόματα των εταιρειών τους δεν άλλαξαν. Εταιρείες όπως η Siemens, IG Farben, Daimler Benz, Volkswagen, Krupp ή Messerschmitt όχι απλά δεν διαλύθηκαν, αλλά χρηματοδοτήθηκαν εκ νέου, για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Οι ιδιοκτήτες τους όχι μόνον δεν τιμωρήθηκαν, αλλά ανταμείφθηκαν με προνομιακά δάνεια και επιδοτήσεις. Γιατί να τιμωρηθούν οι βιομήχανοι;... θα έλεγε ο ανυποψίαστος αναγνώστης ...Αναγκάστηκαν οι "κακομοίρηδες" από τους Ναζί φασίστες να συνεργαστούν ...Έτσι δεν είναι; ...Όχι βέβαια. Στην πραγματικότητα αυτοί στήριξαν τους φασίστες να ανέλθουν στην εξουσία. Αυτοί εκμεταλλεύτηκαν τους φασίστες, για να επωφεληθούν από τον φασισμό τους ...Για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους με τους "τζάμπα" εργάτες, όπως θα έλεγε η φράου Μέρκελ ...Για να μεγαλώσουν τις αγορές τους μέσω των νέων αναγκών του γερμανικού στρατού και βέβαια μέσω των νέων κατακτήσεων.

Όλα αυτά είναι εγκλήματα ...Εγκλήματα, τα οποία έχουν καταλογιστεί στους υπευθύνους ως τέτοια. Μεταξύ των Ναζί εγκληματιών, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι, ήταν ο Friedrich Flick της Daimler-Benz. Ο Flick ήταν από τους πλέον φανατικούς οπαδούς τού ναζιστικού κόμματος ...Φανατικούς και γενναιόδωρους, αν σκεφτεί κάποιος ότι χάρισε στο κόμμα το απίστευτο ποσό των 7 εκατομμυρίων μάρκων. Πίστευε στην ιδεολογία... θα έλεγε κάποιος ...Είναι έγκλημα αυτό; Έγκλημα δεν είναι αυτό. Έγκλημα είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν υπεύθυνος για 48000 νεκρούς από τα στρατόπεδα εργασίας. Έγκλημα είναι το ότι 48000 άνθρωποι εργάστηκαν υποχρεωτικά —και κάτω από απάνθρωπες συνθήκες— μέχρι θανάτου, για να πλουτίσει ένα κτήνος.

Εγκληματία δεν τον λέμε εμείς. Κρίθηκε ως εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Τιμωρήθηκε ποτέ; ...Βεβαίως. Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ο πιο πλούσιος άνθρωπος της Γερμανίας και ο πέμπτος πλουσιότερος του κόσμου. Προφανώς έπιασαν "τόπο" οι δωρεές του στους φασίστες και ο κόπος των χιλιάδων νεκρών της τζάμπα καταναγκαστικής εργασίας.

Τα ίδια έγιναν με όλους τους Γερμανούς, οι οποίοι στήριξαν τον Χίτλερ, για να μεγαλώσουν τα δικά τους κέρδη και όχι βέβαια επειδή "πίστευαν" στην ιδεολογία των τρελών. Ο Gustav Krupp —πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων του Ράιχ και θαυμαστής του Φύρερ— χαρακτηρίστηκε υπερ-Ναζί και μέσω του κληροδοτήματος Γερμανών βιομηχάνων συγκέντρωνε χρήματα για τον Α. Χίτλερ.

Ο Gustav Krupp, ήταν ο προμηθευτής των τανκ Panzer, πυροβόλων, πυρομαχικών, αντιαρματικών, αντιαεροπορικών και των υποβρυχίων του Γ΄ Ράιχ από το 1933. Παρά του ότι του απαγγέλθηκαν κατηγορίες ως εγκληματία πολέμου, δεν δικάστηκε ποτέ.

Ο υιός Alfried Krupp, μέλος των SS, ποτέ δεν αποκήρυξε την πίστη του στον Χίτλερ. Κατάσχεσε όλες τις βιομηχανίες των κατακτημένων χωρών, χρησιμοποίησε τους αιχμαλώτους, τους κομμουνιστές και τους Εβραίους ως εργάτες στις επιχειρήσεις του. Για όλα αυτά καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου και η περιουσία του κατασχέθηκε. Ωστόσο, πήρε αμνηστία και του επεστράφη το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας του. Από το 1953 και μετά, με μυστικές συμφωνίες και πωλήσεις όπλων, η εταιρεία Krupp κατέστη κολοσσός, ενώ από το 1997 συγχωνεύτηκε με την Thyssen στη γνωστή μας Thyssen Krupp Stahl AG

 ...Για να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι δεν είναι και τόσο "τιμητικό" ή "ένδοξο" να ονομάζεις τους Γερμανούς ποδοσφαιριστές "πάντσερ" ...Όπως επίσης να γνωρίζει ποια είναι η εταιρεία, η οποία σήμερα διέφθειρε Έλληνες εγκληματίες πολιτικούς και φτάσαμε στο ΔΝΤ ...Να καταλάβει ποια είναι η "ηθική" υπερδύναμη, που σήμερα κατηγορεί την Ελλάδα για "ανηθικότητα".

Σημασία έχει —για να συνεχίσουμε την ανάλυσή μας— ότι αυτό το "φιλτράρισμα" ήταν η δουλειά των γερμανικών δικαστηρίων μεταπολεμικά. Αυτά τα δικαστήρια μοίραζαν νομιμότητα όπου μπορούσαν και απλή ατιμωρησία όπου δεν μπορούσαν να προσφέρουν νομιμότητα ...Αυτά ήταν που αποκαθιστούσαν την "τιμή" και την "υπόληψη" των εγκληματιών της ναζιστικής εποχής ...Αυτά ήταν που προστάτευαν τους βιομηχάνους από τις μηνύσεις των εξοργισμένων θυμάτων τους, τα οποία αφελώς νόμιζαν ότι θα "αποκατασταθούν" από τη Δημοκρατία ...Αυτά τρομοκρατούσαν στην κυριολεξία την κοινωνία, κάθε φορά που αυτή στρεφόταν εναντίον των εγκληματιών της "επιστήμης", βλέποντάς τους να κάνουν εκ νέου ακαδημαϊκές καριέρες. Τα γερμανικά δικαστήρια, αντί να τιμωρήσουν τους εγκληματίες, τρομοκρατούσαν τα θύματά τους.

...Όλοι μαζί στο κόλπο. Μαζί με τους βιομηχάνους προστατεύτηκαν και οι "επιστήμονες" του ναζιστικού καθεστώτος ...Όλοι μαζί μπήκαν στην "κολυμπήθρα του Σιλωάμ" και έγιναν το επιχειρηματικό ή το επιστημονικό δυναμικό της μεταπολεμικής Γερμανίας. Όσοι δεν ήταν δυνατόν να αξιοποιηθούν, είτε ως "επιχειρηματίες" είτε ως "επιστήμονες", γιατί ήταν απλοί εγκληματίες, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν τόσο όσο χρειαζόταν, ώστε να μην φυλακιστούν και να ζήσουν ελεύθεροι — έστω και κρυπτόμενοι. Αυτή είναι η τευτονική Δικαιοσύνη και —όπως θα δούμε σε άλλο σημείο— αυτή έγινε και η "αχίλλειος πτέρνα" της γερμανικής φυλής. Η Δικαιοσύνη, η οποία φτιάχτηκε, για να υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα των Γερμανών, έγινε η αιτία, για να υποταχθεί ο γερμανικός λαός σε ξένους κατακτητές.

Όμως, αυτές οι εγκληματικές "συνήθειες" του γερμανικού κράτους δεν αφορούν μόνον το παρελθόν ...Αφορούν και πολύ νεότερα χρόνια ...Πάρα πολύ νεότερα χρόνια. Για παράδειγμα, κατέρρευσε το σταλινικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας και κανένας δεν τιμωρήθηκε. Ένα καθεστώς με δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες πολιτών δεν δικάστηκε ποτέ και βεβαίως δεν καταδικάστηκε. Ένα καθεστώς, για το οποίο υπήρχε η πολυτέλεια —μέσω των αρχείων της Σταζι— να τιμωρηθεί παραδειγματικά και δίκαια, όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε, αλλά προστατεύτηκε. Γιατί; ...Γιατί ήταν "χρήσιμο" για τη Γερμανία που το έκρινε ...Γιατί θα παρέδιδε τη μισή Γερμανία "δώρο" στους Γερμανούς "κριτές". Οι πάντες προστατεύτηκαν και όσοι δεν "αξιοποιήθηκαν" μπήκαν και πάλι στην εν κρυπτώ ζωή ...Το κέρδος της Γερμανίας πάνω από όλα.

Τα ανάλογα —σε μικρότερο βαθμό— αφορούσαν και την έρευνα του Δανέζη. Πάνω από 1000 άτομα ήταν αναμεμειγμένα στα εγκλήματα αθλητικού τύπου, προκειμένου η Ανατολική Γερμανία να "διαφημίζει" την ιδεολογία της. Άνθρωποι πέθαναν από καρκίνους ή τρελάθηκαν και οι υπεύθυνοι δεν τιμωρήθηκαν. Άνδρες έβγαλαν μαστάρια γκαστρωμένων γυναικών και κανένας δεν συγκινήθηκε. Γυναίκες απέκτησαν "πέη" και κανένας δεν έδωσε σημασία. Γιατί; Γιατί η νέα ενιαία Γερμανία, η οποία έκρινε τους εγκληματίες, "έβλεπε" κέρδος στις πράξεις τους. Κληρονομούσε ολόκληρη "μελέτη" περί ντόπιγκ και άρα την ευκαιρία να εισπράξει εκ του ασφαλούς αθλητική δόξα για την νέα ενιαία Γερμανία ..."Γιατί να πάνε χαμένα τόσα "ωραία" αναβολικά;", σκέφτηκαν κάποιοι στη Βόννη.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για το παιχνίδι: "εσείς από ποιους κρύβεστε;" Σε όποιο θέμα και να ψάξει κανένας τη Γερμανία, θα βρει άπειρους "σκελετούς". Η τακτική με την οποία αντιμετωπίζει τα πράγματα είναι αυτή που δημιουργεί τέτοιους "σκελετούς". Λίγες ημέρες πριν γραφεί το κείμενο αυτό, άλλη μια υπόθεση που δημιουργεί νέους "σκελετούς" ...Άλλη μια υπόθεση, που θα αναγκάσει κάποιους επιπλέον "επιστήμονες" να ζουν κρυμμένοι στη γερμανική επαρχία. Στο αρχείο μπήκε από δικαστήριο του Βερολίνου η αγωγή ενός Γερμανού, ο οποίος υποστήριζε ότι γεννήθηκε ανάπηρος, εξαιτίας ενός σκευάσματος της εταιρείας Bayer Schering ...Του σκευάσματος του Duogynon, το οποίο τη δεκαετία του 1970 το χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες ως τεστ εγκυμοσύνης.

Για να προστατεύσουν την Bayer, που κάνει τα χρυσά "αβγά" για τη Γερμανία, δεν τιμωρούν εγκληματίες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για χιλιάδες ανύποπτα θύματα ...Θύματα, τα οποία γεννήθηκαν ανάπηρα, εξαιτίας των κερδοσκοπικών παιχνιδιών των εταιρειών ...Των γερμανικών εταιρειών, οι οποίες συστηματικά παρανομούν, γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα τιμωρηθούν ποτέ. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι τραγικό. Μιλάμε ότι, εξαιτίας αυτής της τακτικής, η γερμανική Δικαιοσύνη έχει δημιουργήσει έναν απέραντο υπόκοσμο, ο οποίος κρύβεται πίσω από τις ψηλές μάντρες της γερμανικής επαρχίας ...Μιλάμε για ανθρώπους εγκληματίες, οι οποίοι συνυπάρχουν ακόμα και με τα θύματά τους σε αποστάσεις λίγων μέτρων και κανένας δεν γνωρίζει τις ταυτότητές τους.

Αν 1000 πρώην Ανατολικογερμανοί κρύβονται μόνον από την περίπτωση του παράνομου ντόπιγκ, πόσες δεκάδες χιλιάδες Ανατολικογερμανών εγκληματιών κρύβονται εξαιτίας του σταλινικού καθεστώτος; Πόσες δεκάδες χιλιάδες Γερμανών εγκληματιών κρύβονται εξαιτίας της Στάζι; ...Ζωντανοί "νεκροί", οι οποίοι λαθροβιούν ανάμεσα στα θύματά τους υπό την προστασία των ομοίων τους. Υπό την προστασία παλαιών Ναζιστών, οι οποίοι ελέγχουν τη Γερμανία, επιβιώνουν οι εγκληματίες του σταλινισμού, του ντόπινγκ, της διαφθοράς "ενοποίησης", της τρόιχαντ κλπ..

Γι' αυτήν την αμαρτωλή "συνήθεια" του γερμανικού κράτους, που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του γερμανικού λαού, δεν ευθύνεται ο ίδιος ο λαός. Σε αυτήν τη "συνήθεια" των εγκληματιών να προσφέρουν προστασία σε ομοίους τους με γνώμονα το κέρδος, συμμετέχει ως πρωταγωνιστής ο καθ’ ύλην αρμόδιος να κρίνει τα εγκλήματα αυτά και αυτός είναι η γερμανική Δικαιοσύνη. Η γερμανική Δικαιοσύνη αποτελεί στην κυριολεξία το όνειδος του πολιτισμένου κόσμου ...Στην κυριολεξία είναι ένα "μαγαζί", το οποίο συντηρείται, για να υποστηρίζει τη λειτουργία του γερμανικού παρακράτους ...Ένα "μαγαζί", το οποίο συντηρείται οικονομικά από πρώην Ναζί μεγιστάνες και στελεχώνεται από πρώην υπαλλήλους τους ...Ένα "μαγαζί", το οποίο λειτουργεί ως ένα τεράστιο "πλυντήριο" παρανόμων.

Αυτή είναι η "δουλειά" της γερμανικής Δικαιοσύνης ...Δίνει άδεια "ελευθερίας" σε παρανόμους ...Δεν δίνει νομιμότητα, προκειμένου να μην εξευτελιστεί, αλλά διατηρεί ανθρώπους ελεύθερους, τους οποίους για λόγους βιτρίνας "καταδικάζει" ...Το σύστημα του "τόσο όσο" ...Τόσο όσο χρειάζεται, για να μην έρχεται το γερμανικό σύστημα αντιμέτωπο με τα δικά του "παιδιά" ...Τόσο όσο χρειάζεται, για να είναι κάποιος έξω από τη φυλακή ...έστω και κρυβόμενος, είτε από την κοινωνία είτε από τα θύματά του. Το κριτήριο είναι ένα και μοναδικό. Αρκεί με τις πράξεις του να έχει εξυπηρετήσει το σύστημα εξουσίας και η "τυφλή" Δικαιοσύνη θα "δει" με μεγάλη ακρίβεια το πώς πρέπει να χειριστεί την περίπτωσή του.

Αυτός είναι και ο λόγος που η γερμανική Δικαιοσύνη ακολουθεί μια πάγια σκληρή τακτική απέναντι στους πολίτες ...Απέναντι στους απλούς πολίτες. Είναι απίστευτα και αφόρητα σκληρή απέναντι στους αδύναμους της κοινωνίας και αυτό είναι φυσιολογικό. Έχει ανάγκη να δείχνει ότι τιμωρεί σκληρά, για να μην κρίνεται για την επιείκεια της απέναντι στους πραγματικά ισχυρούς. Έχει μια συμπεριφορά ανάλογη αυτής, που ακολουθούν οι σεξουαλικά ανίκανοι, οι οποίοι από ανασφάλεια μιλάνε συνέχεια για σεξ. Τέτοια ανάγκη έχει και η γερμανική Δικαιοσύνη ...Μια ανάγκη, που βολεύει τα αφεντικά της, εφόσον τους συμφέρει να διατηρούν τους πολίτες τρομοκρατημένους.

Πάνω σ' αυτήν την ανάγκη προστασίας της Δικαιοσύνης από την κρίση του λαού της Γερμανίας έχει στηθεί μια ολόκληρη φάμπρικα προπαγάνδας. Αυτή η άδικη Δικαιοσύνη έχει ανάγκη την καλή "προπαγάνδα" ως προς την έξωθεν μαρτυρία της. Έχει ανάγκη αυτή η Δικαιοσύνη-"πλυντήριο" τους επαίνους του κράτους και τα χρήματα του παρακράτους. Κανένα κράτος της Ευρώπης δεν "διαφημίζει" την "ηθική" του συστήματος της Δικαιοσύνης του όσο το κάνει η Γερμανία. Υποπτευόμαστε ότι μέχρι και μαθήματα υποκριτικής πρέπει να παίρνουν οι Γερμανοί δικαστές ...Δεν γίνεται διαφορετικά ...Με τόσο άδικες αποφάσεις αυτής της συμμορίας θα πρέπει ένας Γερμανός δικαστικός να έχει ταλέντο ηθοποιού, για να διατηρεί το γνωστό ύφος "Καρδιναλίου" ...Με τόσους "σκελετούς" στις ντουλάπες τους και να δίνουν τα νομικά τους "φώτα" σε όλη την Ευρώπη, μάλλον κάτι "παίρνουν" ...Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Οι Γερμανοί δικαστικοί στον "αγώνα" τους αυτόν έχουν και τους κατάλληλους συμπαραστάτες. Όλοι όσοι "ευνοήθηκαν" από τη Δικαιοσύνη αυτήν, μιλάνε με θαυμασμό γι' αυτήν ...Οι "καλύτεροι" την θαυμάζουν. Όλοι οι δωσίλογοι της Ευρώπης —και άρα και της Ελλάδας— είναι υμνητές του νομικού "πολιτισμού" τής Γερμανίας ...Ο Δημήτρης Τσάτσος παλαιότερα, ο Σημίτης, ο Γιαννίτσης, ο Βενιζέλος κλπ. ...Όλοι "λάτρεις" του "πολιτισμού" αυτού. Σε ποιον νομικό πολιτισμό αναφέρονται; ...Σε αυτόν, που τιμωρεί με τον πιο σκληρό τρόπο άρρωστα πρεζόνια και μέσα στον χρόνο έσωσε όλους τους Ναζί; ...Αυτόν, που απειλεί εκ νέου την Ευρώπη με τους απογόνους τους; Τι είδους νομικός πολιτισμός είναι αυτός, που δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα στοιχειώδες "φράγμα" για τους εγκληματίες;

Η Ευρώπη εκ νέου σε κίνδυνο.

Η Γερμανία, εξαιτίας της επιλογής της να μην τιμωρεί όλους αυτούς τους κοινωνικούς εγκληματίες, ήταν θέμα χρόνου να δημιουργήσει προβλήματα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Γιατί; Γιατί τα εγκλήματα της Γερμανίας δεν εξαντλούνται εις βάρος του λαού της. Συνήθως αυτά τα εγκλήματα διαπράττονται ως προαπαιτούμενο για εγκλήματα των Γερμανών εναντίον και των άλλων λαών. Αυτό συμβαίνει, γιατί απαιτείται να δημιουργηθεί μια ισχυρή εθνική συμμορία πριν η Γερμανία επιτεθεί με όλα τα μέσα εις βάρος των άλλων λαών. Συνήθως το έγκλημα ξεκινάει από τους Γερμανούς, για να "φτάσει" στους υπολοίπους.

Σήμερα, που η Γερμανία, λόγω οικονομίας, ξαναθάρρεψε και ασκεί και πάλι ιμπεριαλισμό, προστατεύει τους Γερμανούς αλλά και τους αλλοεθνείς συνεργάτες της όταν αυτοί εγκληματούν. Απλά τώρα δεν έχει να κάνει με στρατιωτικούς φονιάδες και τοπικούς δωσίλογους, αλλά με μάνατζερ γερμανικών επιχειρήσεων και τοπικά διεφθαρμένα στελέχη. Τώρα —στην Νέα Τάξη Πραγμάτων— η Γερμανία δεν εγκαταλείπει τις "συνήθειές" της, όπως δεν εγκαταλείπει και τους συνεργάτες της ...Δεν εγκαταλείπει τους Γερμανούς, οι οποίοι της φέρνουν "κέρδος" ...και βέβαια δεν εγκαταλείπει και τους αλλοεθνείς συνενόχους τους.

...Ειδικά εμείς οι Έλληνες γίναμε μάρτυρες της νέας γερμανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Καταδικάζεται η Siemens, η οποία διέφθειρε μέχρι σήψης το ελληνικό κράτος, αλλά όχι με σκοπό για να δικαιωθεί η Ελλάδα, αλλά για να αποκτήσει έννομο συμφέρον το γερμανικό κράτος να της ζητήσει μερίδιο από τη διαφθορά ...Η Siemens υποχρεώθηκε σε καταβολή αποζημιώσεων για τη διαφθορά ...όχι όμως υπέρ του ελληνικού λαού, αλλά υπέρ του γερμανικού κράτους ...Αυτό κι αν είναι πρωτοφανές ...Ένα ευρωπαϊκό κράτος επιστρατεύει τη Δικαιοσύνη του, όχι για να τιμωρήσει μια παράνομη εταιρεία, αλλά για να ζητήσει "μερίδιο" από τη διαφθορά που η εταιρεία αυτή διέπραξε, ώστε να επωφεληθεί εις βάρος ενός άλλου κράτους.

Σε επίπεδο προσώπων η τακτική παραμένει η ίδια ...Προστατεύουμε πάντα τους συνεργάτες μας ...Αυτούς, οι οποίοι με τις πράξεις τους ―ακόμα και τις παράνομες― έφεραν κέρδη στη Γερμανία. Όλοι τους, τόσο οι Γερμανοί τύπου Σίκατσεκ όσο και οι Έλληνες δωσίλογοι τύπου Χριστοφοράκου, εξασφαλίζουν ατιμωρησία και ασφάλεια στη Γερμανία ...Έστω κι αν αναγκάζονται να κυκλοφορούν με σκυμμένα τα κεφάλια, προκειμένου να μην αναγνωρίζονται από τα θύματά τους ...Εξαιτίας της γερμανικής Δικαιοσύνης διαρκώς προστίθενται νέοι "ένοικοι" στον ήδη τεράστιο υπόκοσμο της Γερμανίας ...Νέα μέλη για το δυναμικό του παιχνιδιού: "εσείς από ποιους κρύβεστε;"

Ο Χριστοφοράκος στο Μόναχο.

Άλλος ένας σκυφτός άνθρωπος του υποκόσμου στη Γερμανία.

Μήπως γνωρίζει κανένας από ποιους "κρύβεται" η κυρία με το ποδήλατο;

Αυτή η "συνήθεια" της Γερμανίας είναι κι αυτήν, που την διατηρεί πάντα δυνάμει εγκληματία. Πάντα δυνάμει απειλή όχι μόνον για την Ευρώπη, αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό δεν συμβαίνει, επειδή οι Γερμανοί —ως λαός— είναι πιο εγκληματίες από κάποιους άλλους. Αυτό συμβαίνει, γιατί η Γερμανία δεν "ξεμένει" ποτέ από εγκληματικό "προσωπικό". Ένα προσωπικό εκβιάσιμο, αλλά και πρόθυμο να εξυπηρετήσει με το αζημίωτο τους εκβιαστές του. Ακόμα και όταν φαινομενικά "κλείνει" ένας "κύκλος" εγκλήματος, στην πραγματικότητα αυτός παραμένει "ανοικτός", εφόσον κανένας από τους εγκληματίες δεν τιμωρείται. Αυτό συνέβη με τη Γερμανία και "επιμένει" να εμφανίζεται αμετανόητη.

Η Γερμανία έχασε την ευκαιρία να γίνει ευνομούμενο και πολιτισμένο κράτος την επομένη της παράδοσής της στους νικητές. Στην πραγματικότητα έχασε την ευκαιρία να παραμείνει κράτος. Γιατί; Γιατί το ναζιστικό καθεστώς, το οποίο παρέδωσε τη Γερμανία στους συμμάχους, προκειμένου να γλιτώσει το "τομάρι" του, την υποδούλωσε για πάντα στους ξένους. "Υποθήκευσε" την ύπαρξή της, για να γλιτώσει τα μέλη του. Την υποδούλωσε απόλυτα και μόνιμα, παραδίδοντάς τους τον έλεγχο της Δικαιοσύνης της. Στη Δικαιοσύνη βρίσκεται το μυστικό της ελευθερίας ενός κράτους. Τον έλεγχο της Δικαιοσύνης έχασαν οι Γερμανοί και υποτάχτηκαν στους συμμάχους για πάντα.

...Αυτό, δηλαδή, το οποίο επεδίωκαν να κάνουν οι ιμπεριαλιστές στην Κύπρο με το σχέδιο Ανάν, θέλοντας να παραχωρήσουν τον έλεγχο της κυπριακής Δικαιοσύνης στους Βρετανούς ...Αυτό έγινε στη Γερμανία. Για να γλιτώσουν οι Ναζί την τιμωρία, επέτρεψαν σε ξένους να ελέγχουν την Δικαιοσύνη της. Όλα τα άλλα ήταν το φυσικό αποτέλεσμα των επιλογών των εγκληματιών. Από τη στιγμή που η Γερμανία προέβη στο μέγα έγκλημα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την απαίτηση της ατιμωρησίας και οι εγκληματίες δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, ευνόητο είναι να εξακολουθούν να υπάρχουν και να αποτελούν μια συνεχή απειλή για όλους.

Αν, εξαιτίας αυτής της κατάστασης, το εγκληματικό αυτό προσωπικό "εμπλουτίζεται" συνεχώς με νέα μέλη, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Αυτό, το οποίο λέμε, δεν είναι παράξενο. Η πρώην Δυτική Γερμανία "κληρονόμησε" όλους τους Ναζί, τους οποίους προστάτευσε και "αξιοποίησε" στη μεταπολεμική περίοδο. Σήμερα, ως ενιαία Γερμανία, γίνεται ακόμα χειρότερη, γιατί "εμπλουτίστηκε" το προσωπικό της και με τους εγκληματίες του σταλινισμού. Ναζιστές και σταλινικοί συνθέτουν σήμερα ένα εκρηκτικό "μίγμα", το οποίο απειλεί ολόκληρη την ΕΕ.. Κοντά στους αυθεντικούς Ναζί άρχισαν να μαζεύονται και κτήνη σαν τη σταλινικιά τη Μέρκελ ...Κοντά στα "λουλούδια" της Γκεστάπο φύτρωσαν και τα "λουλούδια" της Στάζι.

Ποτέ δεν ξεμένει η Γερμανία από εγκληματικό "προσωπικό", γιατί το προστατεύει ακόμα και μετά την αποκάλυψή του. Γι' αυτόν τον λόγο δεν έχει πρόβλημα η Γερμανία να βρει ανθρώπους σαν τον Ράιχενμπαχ ή τον Φούχτελ ...Ανθρώπους, οι οποίοι ακόμα και το κοινωνικό έγκλημα το βλέπουν σαν εργασία ...Ανθρώπους, οι οποίοι συνειδητά εγκληματούν εις βάρος των λαών με τους οποίους ασχολούνται. Τέτοιους ανθρώπους στέλνει η Γερμανία στην Ελλάδα, για να διαπράξουν τα εγκλήματά τους ...και αν στο μέλλον αποδειχθούν τα εγκλήματα αυτά, θα τους "κρύψει" κάπου στη γερμανική επαρχία. Η επιβίωσή τους θα είναι η "εγγύηση" για τους μελλοντικούς διαδόχους τους. Γι' αυτόν τον λόγο η Γερμανία δεν αλλάζει ποτέ στάση ...Με τους ίδιους "ηθοποιούς" το ίδιο έργο παίζεις.

Από τη στιγμή που δεν έχεις κανέναν ηθικό ενδοιασμό να τους προστατεύεις, δεν υπάρχει πρόβλημα. "Φάμπρικα" είναι αυτό για το "δίκαιο" δικαστικό σύστημα της Γερμανίας. Το είδαμε στο ρεπορτάζ του Δανέζη για το ντόπιγκ και το γνωρίζουμε και από την υπόθεση Siemens. Πώς είπαν οι αθλητικογράφοι στην Ίνες Γκέιπελ πριν ξεκινήσει η δίκη εναντίον του Χέπνερ για το ντόπινγκ; ..."Δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει η δίκη, αλλά η καταδίκη θα είναι λίγο "κάτω" από τους 24 μήνες". Αρκετά χρόνια μετά είδαμε μια ανάλογη "καταδίκη" για ανάλογα σημαντικά εγκλήματα.

...Είδαμε τι έγινε στη δίκη της Siemens ...Τη δίκη του Σίκατσεκ ...Τη δίκη ενός ακόμα "χρήσιμου" εγκληματία για το γερμανικό κράτος. Η εισαγγελέας του Μονάχου Νόρα Κάιζερ ζήτησε την "καταδίκη" του πρώην διευθυντή της SIEMENS Ράινχαρτ Σίκατσεκ. Πρότεινε ως "ποινή" 24 μήνες φυλάκιση και ένα ασήμαντο για την υπόθεση πρόστιμο των 180.000 ευρώ. 24 μήνες με αναστολή για έναν εγκληματία υπάλληλο μιας εταιρείας, που βίασε την Ελλάδα και όχι μόνον ...Για έναν εγκληματία, ο οποίος κατηγορείται για το αδίκημα της απιστίας σε 49 περιπτώσεις ...οι έξι εκ των οποίων αφορούν στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Μισό μήνα φυλάκισης περίπου για κάθε "απιστία" ...και μάλιστα χωρίς εγκλεισμό. Τόσο αξιολόγησε η "άτεγκτη" γερμανική Δικαιοσύνη το έγκλημα της απιστίας ...Παγκόσμιο ρεκόρ ...Ακόμα και στη ζούγκλα πέντε βαρβάτες βουρδουλιές θα τις έτρωγε ο "άπιστος" για την κάθε "απιστία" του.

...Γιατί όμως 24 μήνες; Γιατί αυτό είναι το όριο, για να μην φυλακιστεί κάποιος στη Γερμανία ...Αυτή είναι η "ζώνη αγνότητας" της γερμανικής Δικαιοσύνης. Τιμωρεί, για να μην χαλάει την "εικόνα" της και τιμωρεί μέχρι εκεί, που δεν θίγει τον "τιμωρημένο" ...Όλοι ικανοποιημένοι. Τα γερμανικά δικαστήρια και οι δικαστές εμφανίζονται αδέκαστοι και οι εγκληματίες παραμένουν ελεύθεροι, συνεχίζοντας το έργο τους. Η θεατρική παράσταση και τα ύφη καρδιναλίων συνεχίζονται και δεν μιλάει κανείς. Αλίμονο στα θύματα, τα οποία περιμένουν να δικαιωθούν από τη Δικαιοσύνη αυτήν. Από εκεί και πέρα οι Γερμανοί εγκληματίες αισθάνονται σίγουροι υπό την προστασία του γερμανικού κράτους. Φοβούνται μόνον από τα θύματά τους και γι' αυτόν τον λόγο κρύβονται. Λόγω φόβου γίνονται και λίγο παραπάνω χαφιέδες απ' ό,τι ήταν και όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Κατά τη γνώμη μας η γερμανική Δικαιοσύνη είναι η χειρότερη του πολιτισμένου κόσμου ...Χειρότερη ακόμα και από την πιο διεφθαρμένη Δικαιοσύνη της χειρότερης "Μπανανίας". Γιατί; Γιατί είναι "στρατευμένη". Γιατί είναι "στρατευμένη" στα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών της. Είναι "στρατευμένη" σε κοινά συμφέροντα και αυτό την κάνει μονίμως επικίνδυνη. Αν, ακόμα και για την πιο διεφθαρμένη Δικαιοσύνη, υπάρχει η στατιστική πιθανότητα να αποδώσει κάποια ελάχιστη δικαιοσύνη, για μια "στρατευμένη" Δικαιοσύνη δεν υπάρχει ούτε αυτή η πιθανότητα. Ας προσπαθήσει κάποιος να βρει μια απόφαση της γερμανικής Δικαιοσύνης, η οποία να έβαζε "φραγμό" στα γερμανικά συμφέροντα ...Μια απόφαση, η οποία να μην εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτά ...Μια απόφαση, η οποία να μην προστατεύει τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι παρανόμησαν εξαιτίας των συμφερόντων αυτών.

Με αυτού του είδους τη Δικαιοσύνη η Γερμανία ως κράτος λειτουργεί καθαρά πλέον ως μια οργανωμένη συμμορία, που στρέφεται εναντίον της Ευρώπης και των λαών της. Έχοντας αποκρυσταλλώσει πλήρως τα συμφέροντά της, κινείται ολοταχώς προς την άλωση των ευρωπαϊκών κρατών. Έχει "πλημμυρίσει" η Ευρώπη χαφιεδοπράκτορες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, που παριστάνουν τα στελέχη των γερμανικών επιχειρήσεων και σαρώνουν τα πάντα. Κανένας δεν έχει ενδοιασμό να επιχειρήσει το οποιοδήποτε έγκλημα, γιατί κανένας από αυτούς δεν αισθάνεται απροστάτευτος. Διαφθείρουν, εκβιάζουν και απειλούν, χωρίς να φοβούνται τίποτε. Κανένας δεν γνωρίζει καλύτερα από τα στελέχη της Siemens, της MAN κλπ., ποιος πολιτικός της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της οποιασδήποτε άλλης χώρας είναι μοιχός ή ανώμαλος ή διεφθαρμένος.

Μιλάμε για εταιρείες, οι οποίες λειτουργούν ως "τερματικά" μυστικών υπηρεσιών. Μιλάμε για εταιρείες, οι οποίες έχουν πάντα τις "πλάτες" της γερμανικής Δικαιοσύνης και υπόσχονται ασφάλεια σε όλους τους συνεργάτες τους. Αυτό, το οποίο σήμερα απολαμβάνει ο Χριστοφοράκος, θα το απολαύσει και ο Κόκκαλης και ο Σκαρπέλης και ο οποιοσδήποτε κινδυνεύσει από τις διωκτικές αρχές των "κατώτερων" λαών ...Μιλάμε για "φάμπρικα ατιμωρησίας". Ό,τι δεν παραγράφεται από τον χρόνο, διαγράφεται από τους Γερμανούς δικαστές ...Αρκεί να συμφέρει τη Γερμανία και να εξυπηρετεί τους στόχους της.

...Οι Γερμανοί ξανάρχονται

και το "σκότος" επιστρέφει στην Ευρώπη.

...Ο "καλπασμός" ενός σακάτη.

Αυτό, το οποίο μας κάνει εντύπωση, είναι ότι κανένας δεν μαθαίνει από την ιστορία ...Ούτε τα θύματα αλλά ούτε και οι θύτες. Η σημερινή συμπεριφορά της Γερμανίας έναντι των ευρωπαϊκών λαών δεν είναι πρωτοφανής. Γιατί λοιπόν οι ευρωπαϊκοί λαοί απορούν με τη σημερινή της στάση; Γιατί δεν μπορούν να εξηγήσουν την "αλλαγή" της; Η Γερμανία, η οποία υποκριτικά μέχρι σήμερα ζητούσε συγνώμη, σήμερα εμφανίζεται πιο απειλητική από ποτέ ...Εμφανίζεται και πάλι με τις γνωστές υστερίες της εναντίον των λαών ...Εμφανίζεται να "μαλώνει" και να "τιμωρεί" ολόκληρους λαούς, όπως έκανε πάντα. Και πάλι με τη λογική των συλλογικών ευθυνών και των ρατσιστικών στερεοτύπων άρχισε να ξεχωρίζει τους λαούς σε "ικανούς" και "ανίκανους", σε "εργατικούς" και "τεμπέληδες" ...Σε υποτακτικούς φίλους της και ανυπάκουους εχθρούς της.

Γιατί απορούν όλοι αυτοί οι λαοί, που σήμερα πέφτουν θύματα αυτής της ρατσιστικής συμπεριφοράς; Όταν τιμωρούσαν τη Γερμανία για τη ναζιστική της θηριωδία, επέβλεπαν τη Δικαιοσύνη της; Επιβεβαίωσαν ότι τιμώρησε όλους τους εγκληματίες; Η γερμανική επαρχία είναι διάσπαρτη από ανθρώπους, οι οποίοι εγκλημάτησαν κατά της ανθρωπότητας και παρέμειναν ατιμώρητοι και τα κράτη "αποδέχονταν" την άποψη ότι οι Ναζί εγκληματίες διέφυγαν στη Λατινική Αμερική. Ποιος φταίει, λοιπόν, που σήμερα αυτοί οι εγκληματίες ανέκαμψαν; Από τη στιγμή που επιβίωσαν όλοι αυτοί εντός της Ευρώπης, ήταν θέμα χρόνου να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες και να φερθούν όπως γνωρίζουν να φέρονται.

Όμως, αυτοί δεν είναι οι μόνοι, που στέκονται με απορίες ...Απορούν και οι ίδιοι οι Γερμανοί με τον αντιγερμανισμό, που ήδη "σκεπάζει" την Ευρώπη. Γιατί απορούν; Απορούν με το φαινόμενο αυτό και δεν απορούν για το πώς μετά από τόσα γερμανικά εγκλήματα, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην πρώην Ανατολική Γερμανία, στις γερμανικές φυλακές υπάρχουν μόνον τσαντάκηδες, πρεζόνια και νταβατζήδες; Πού είναι οι φυλακισμένοι εγκληματίες, που με τα εγκλήματά τους προκάλεσαν και εξακολουθούν να προκαλούν τον αντιγερμανισμό στην Ευρώπη; Πού ήταν οι φυλακισμένοι Ναζί του παρελθόντος; Πού είναι οι φυλακισμένοι Σταζίτες της Νέας Εποχής; Δεν είναι πουθενά, γιατί απλούστατα δεν ήταν και δεν είναι φυλακισμένοι ...Διάσπαρτοι στην επαρχία είναι. Οι άγνωστοι γείτονές τους είναι, που κάνουν πως δεν τους γνωρίζουν. Γιατί; Γιατί οι Γερμανοί εγκληματίες δεν καταδικάζονται ποτέ ως τέτοιοι, αλλά επιβιώνουν και στις επόμενες "φάσεις".

Όλα αυτά δεν τα βλέπουν οι Γερμανοί; Δεν βλέπουν ότι ξαναμπαίνουν στη "ζώνη" του κινδύνου; Είναι σίγουρο ότι θα μπουν σ' αυτήν τη "ζώνη" για όσο διάστημα δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Λίγες ημέρες πέρασαν από την παραίτηση του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας για μια ανάλογη περίπτωση. Με τις πράξεις και τις παραλείψεις του "κάλυψε" μια συμμορία νεοναζιστών, που σκότωσε πολλούς μετανάστες. Για λόγους ιδεολογίας τούς κάλυψε και όχι επειδή πληρώθηκε. Δεν "κάλυψε" τα εγκλήματα κοινών κλεφτών, νταβατζήδων ή εμπόρων ναρκωτικών. Κάλυψε μια συμμορία ρατσιστών εγκληματιών γερμανικού τύπου, που σκότωσαν για την ιδεολογία τους και την "ανωτερότητά" τους και όχι για να επιβιώσουν, να φάνε ή να πλουτίσουν, όπως συμβαίνει στο κοινό έγκλημα. Λογικό είναι από εκεί και πέρα αυτό το οποίο συμβαίνει. Η Γερμανία πάντα θα είναι επικίνδυνη, τόσο για τον εαυτό της όσο και για τους άλλους. Ο αντιγερμανισμός άλλες φορές θα βρίσκεται σε ύφεση και άλλες φορές θα "φουντώνει".

Όταν οι Γερμανοί εγκληματίες γνωρίζουν πως η όποια "ιδέα" τους, όσο απάνθρωπη κι αν είναι στην εφαρμογή της, δεν θα τους απειλεί ποτέ, δεν θα έχουν ενδοιασμούς να τη δοκιμάσουν. Θα ξανασκοτώσουν, θα ξαναπειραματιστούν και θα ξαναβρίσουν όποιον τους βολεύει, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα προστατευτούν από το κράτος τους ...θα προστατευτούν για ό,τι κι αν κάνουν εις βάρος της δικής τους κοινωνίας ή τις κοινωνίες των άλλων λαών. Όταν ισχύει αυτό, πάντα θα βρίσκονται μέσα στη Γερμανία άνθρωποι, οι οποίοι θα είναι σε θέση να επιχειρήσουν το οτιδήποτε. Όταν γνωρίζουν πως η "ανθρώπινη" Δικαιοσύνη της Γερμανίας έχει εθνικιστικά και ρατσιστικά "γυαλιά", πάντα θα τολμούν να κάνουν οτιδήποτε εις βάρος του οποιουδήποτε. Είτε για το χρήμα είτε για τη δόξα, πάντα θα βρίσκονται άνθρωποι έτοιμοι να μιμηθούν τον "Μέγκελε" που θαυμάζουν.

Όλα αυτά τα τρομακτικά τα είδαμε να επιβεβαιώνονται για ακόμα μία φορά στην εκπομπή του Δανέζη. Γιατί; Γιατί πάντα θα βρίσκονται στη Γερμανία εγκληματίες, οι οποίοι θα επιχειρούν "μικρά" εγκλήματα και όσο δεν θα τιμωρούνται θα προχωρούν σε "μεγαλύτερα". Ποτέ δεν θα "ξεμένει" η Γερμανία από τέτοιους πρόθυμους. Ακόμα και σήμερα έχει στις τάξεις της επιφανείς ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν να κατηγορηθούν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Υπάρχει ακόμα και στη σημερινή γερμανική Κυβέρνηση ένα πρόσωπο με αυτά τα χαρακτηριστικά και αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τι σημαίνει υποκρισία.

Ποιο είναι αυτό το πρόσωπο; ...Ο Σόιμπλε ...Ο πολύς Σόιμπλε. Ο Σόιμπλε είναι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ της αναλλοίωτης μέσα στον χρόνο γερμανικής νοοτροπίας ...Της νοοτροπίας του αμετανόητου εγκληματία, ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει εναντίον όποιου θέλει ...Του εγκληματία, ο οποίος διαρκώς "προοδεύει" στον χώρο του εγκλήματος ...Του εγκληματία, ο οποίος όχι απλά νιώθει ασφαλής, αλλά θεωρεί ότι μπορεί ακόμα και να ηθικολογεί εις βάρος των θυμάτων του. Απόλυτα σίγουρος για τον εαυτό του, έχοντας εξασφαλίσει την προστασία της αυθεντικής γερμανικής κοσμοθεωρίας ...Της θεωρίας του "συμφεροντολογισμού". Αυτός ο εγκληματίας, ως γνήσιο τέκνο του ναζισμού και οπαδός της θεωρίας του "συμφεροντολογισμού", τολμά σήμερα και ηθικολογεί, αποδίδοντας συλλογικές ευθύνες στους Έλληνες.

Ο Σόιμπλε δεν είναι αυτό που θα λέγαμε "χθεσινός" ...Εμπλέκεται σε όλες τις υποθέσεις, που αναφέρουμε στο κείμενο αυτό. Είτε μιλάμε για ανυποψίαστους Γερμανούς αθλητές, οι οποίοι έπεσαν θύματα του εγκληματία αυτού, είτε μιλάμε για Ανατολικογερμανούς εργαζόμενους, οι οποίοι έχασαν τις δουλειές τους εξαιτίας του, είτε μιλάμε για Έλληνες συνταξιούχους, μιλάμε για το ίδιο πράγμα ...Μιλάμε για έναν εγκληματία, ο οποίος για λόγους συμφέροντος δεν δίστασε ούτε για μία στιγμή να τους καταστρέψει. Αυτός είναι ο Σόιμπλε και τα εγκλήματά του έχουν ένα τεράστιο εύρος, που αφορούν πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους ανθρώπους.

Ο Σόιμπλε δεν ήταν πάντα Υπουργός Οικονομικών. Την ίδια εγκληματική δράση, που τον χαρακτήριζε ως άτομο, την έφερνε εις πέρας και με άλλες ιδιότητες. Ήταν, για παράδειγμα, ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος "συγχώρησε" τον Χέπνερ για τα ντοπαρίσματα. Ήταν αυτός, ο οποίος "μέτρησε" τα κέρδη της τεχνογνωσίας τού Χέπνερ για τη Γερμανία και τον άφησε ελεύθερο να κρύβεται στη γερμανική επαρχία ...Η απόλυτη ειρωνεία. Ο ανάπηρος σήμερα Σόιμπλε ήταν τότε Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα σπορ. Αυτός θέλησε να "κρύψει" τον Χέπνερ, προκειμένου η Γερμανία να εκμεταλλευτεί τη γνώση του και να εξασφαλίσει "δόξα" ...έστω και πάνω σε νέα πτώματα ή ψυχοπαθείς.

Μετά από αυτήν την υψηλής απόδοσης εθνική αποστολή ο Σόιμπλε συνέχισε ακόμα πιο "ψηλά". Κάποιοι έκριναν ότι θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα περισσότερα κέρδη στη Γερμανία και τον έκαναν Υπουργό ειδικών υποθέσεων, Αρχηγό της Καγκελαρίας, αλλά και Υπουργό Εσωτερικών. Τα αφεντικά τής Γερμανίας και των Ναζί εκτίμησαν τις "υπηρεσίες" του και τον έσπρωξαν στα ύπατα αξιώματα του γερμανικού κράτους. Έκριναν ότι είναι ο "κατάλληλος" άνθρωπος, για να διεκδικήσει τα κέρδη της Γερμανίας εις βάρος όποιου αυτή έβρισκε μπροστά της ...Εις βάρος των Ανατολικογερμανών εκείνη την εποχή.

Ο Σόιμπλε ήταν ο επικεφαλής της διαπραγμάτευσης της Κυβέρνησης Κολ με την Ανατολική Γερμανία. Αυτός έταζε ατιμωρησίες στους σταλινικούς ηγέτες της, προκειμένου οι Δυτικοί να λεηλατήσουν την πατρίδα εκατομμυρίων Ανατολικογερμανών. Αυτός έδωσε το σύνθημα για το μεγαλύτερο "πλιάτσικο" στην ιστορία της Γερμανίας. Ο Σόιμπλε, υπηρετώντας απόλυτα τον στόχο του, έγινε ο άνθρωπος, ο οποίος ξεπούλησε για "ψίχουλα" την περιουσία της Ανατολικής Γερμανίας στους βιομηχάνους της Δυτικής Γερμανίας ...σ' αυτούς, που είδαμε παραπάνω με μεγάλη ακρίβεια ποιοι ήταν. Ο Σόιμπλε ήταν ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος "απεκατέστησε" τις λίγες ζημιές που υπέστησαν οι Ναζί μεταπολεμικά και εξαιτίας του κομμουνισμού. Ο Σόιμπλε τούς έδωσε πίσω τις περιουσίες, που κάποτε έχασαν στην Ανατολική Γερμανία.

Αφού αυτοί οι κυρίαρχοι Ναζί της Γερμανίας τον χρησιμοποίησαν, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ισχυρών Γερμανών εις βάρος όλων των αδυνάτων ομοεθνών τους, έκριναν ότι θα τους ήταν χρήσιμος ακόμα πιο πολύ. Όλες τις εξετάσεις είχε περάσει ο Σόιμπλε. Εφόσον είχαν αποφασίσει να κάνουν οικονομική επίθεση εναντίον των "κατώτερων" της Ευρώπης, θα τους εξυπηρετούσε ως "στρατηγός" της νέας τους στρατηγικής ...Θα γινόταν ο νέος Υπουργός Οικονομικών της Κεντρικής γερμανικής Κυβέρνησης. Θα γινόταν μια νέα "αλεπού" της Γερμανίας, αλλά διαφορετική από τον Ρόμελ.

Το νέο μεγάλο "κόλπο" της Γερμανίας και των Ναζί ήταν έτοιμο ...Θα επαναλάμβαναν τους εαυτούς τους ...Μέσω της δήθεν ευρωπαϊκής ενοποίησης, θα κατακτούσαν την Ευρώπη. Όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Krupp και οι όμοιοί του κατήσχαν όλες τις βιομηχανίες των ανταγωνιστών τους, έτσι περίπου κάνουν και σήμερα οι επίγονοί τους. Ας ψάξει να δει κάποιος πότε και εξαιτίας ποιων εξελίξεων συνέβαιναν εξελίξεις στο θέμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η πορεία τής Γερμανίας και η σχέση της με τις υπόλοιπες χώρες ήταν αυτή, που προκαλούσε τις εξελίξεις στην Ευρώπη ...Ο σχεδιασμός άλλαξε και όχι οι στόχοι. Οι νέοι Ναζί της Γερμανίας απλά λόγω σχεδιασμού δεν εμφανίζονται με στρατιωτικές στολές, αλλά σαν "επενδυτές", που αγοράζουν. Γι' αυτό θέλουν "περισσότερη" Ευρώπη. Θέλουν "περισσότερη" Ευρώπη μόνον όταν μπορούν να "καταπιούν" αυτό το "περισσότερο".

Αυτό, το οποίο κάνουν πλέον καθημερινά και εις βάρος όλων των λαών δεν διαφέρει από αυτό, το οποίο έκαναν οι Ναζί με τα τανκ. Καθημερινά επιτίθενται στα κράτη, πρωταγωνιστώντας σε έναν ακήρυχτο πόλεμο. Με τα ασυναγώνιστα επιτόκια της Γερμανίας αγοράζουν στην πραγματικότητα τα πάντα τζάμπα. Απλά εκμεταλλεύονται την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και κάνουν αυτό, το οποίο πάντα απαγορευόταν. Χρησιμοποιούν την κρατική δύναμη της Γερμανίας, για να επιβληθούν στον ιδιωτικό ανταγωνισμό και άρα με αθέμιτες συνθήκες. Αγοράζουν, λόγω γερμανικής οικονομίας —και άρα με μηδενικά επιτόκια— ευρωπαϊκές κερδοφόρες επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα έγινε πρόσφατα με την Ducati. Στην πραγματικότητα τούς βγαίνει "τζάμπα", εφόσον με τα κέρδη των ίδιων των εταιρειών κάνουν απόσβεση των δανείων που συνάψανε, προκειμένου να τις αποκτήσουν.

Όμως, αυτό το οποίο περιγράψαμε είναι απόλυτα παράνομο και ανήθικο, γιατί είναι αθέμιτος ανταγωνισμός. Όταν ιδιωτικές εταιρείες "νικούν" ανταγωνίστριες εταιρείες με τις δυνατότητες των οικονομιών αλλά και τις μυστικές υπηρεσίες των κρατών τους, υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός. Με τη δύναμη του κράτους της Γερμανίας "νικούν" οι ιδιώτες Γερμανοί επιχειρηματίες τους αβοήθητους ιδιώτες Ιταλούς επιχειρηματίες στο παράδειγμά μας. Έχουν γίνει προκλητικά επιθετικοί ...σε σημείο να γίνονται μισητοί. Όπως για παράδειγμα είναι μισητός ο εγγονός του Ναζί Πόρσε, ο οποίος σήμερα, ως ιδιοκτήτης της Φόλκς Βάγκεν, πιέζει την Άλφα Ρομέο για εξαγορά.

...Την πιέζει ως γνήσιος Ναζί κακοποιός και πέρα από κάθε δεοντολογία της αγοράς και της οικονομίας. Πιέζει τη διοίκησή της με απειλές και εκβιασμούς, που είναι ανήθικοι ακόμα και όταν ασκούνται στα πεζοδρόμια από αλήτες. Ούτε οι νταβατζήδες του δρόμου δεν διεκδικούν εξαγορές με τον τρόπο που το κάνει ο Φέρντιναρντ Πιχ. Μιλάμε για πράγματα, τα οποία έχουν ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Αν αυτά τα κάνουν οι ιδιώτες Γερμανοί εις βάρος των περιουσιών ιδιωτών επιχειρηματιών, φαντάζεται κάποιος τι κάνουν απέναντι σε πολιτικούς και στελέχη, οι οποίοι διαχειρίζονται κρατικές επιχειρήσεις ...Τι κάνουν εκεί όπου τους "παίρνει" καί να διαφθείρουν καί να "απειλούν". Φαντάζεται κάποιος πώς συμπεριφερόταν ο Πρόεδρος της Ντόιτσε Τέλεκομ απέναντι στους αρμόδιους υπουργούς και στη διοίκηση του ΟΤΕ, όταν τον "πολιορκούσε" ...Όταν τον "πολιορκούσε" με τη βοήθεια των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών και των δωσίλογων τύπου Χριστοφοράκου και Κόκαλη.

Επικεφαλής όλων αυτών των "ανταγωνιστικών" και επικίνδυνων επιχειρηματιών είναι ο Σόιμπλε, ως Υπουργός των Οικονομικών της "ασυναγώνιστης" Γερμανίας. Ο άνθρωπος κάνει ό,τι έκανε πάντα ...Δικηγόρος του "διαβόλου" είναι και όχι οικονομολόγος ...Δεν έχει σχέση με τα οικονομικά ...Ακόμα και ως Υπουργός Οικονομικών δεν ασχολείται με τα οικονομικά ...Δεν τον έχουμε ακούσει ποτέ να μιλάει για οικονομικά. Τον έχουμε ακούσει να μιλάει γι' αυτούς, που αφορούν τα οικονομικά. Αυτός λαμβάνει τις έτοιμες εκθέσεις και τους στόχους των Γερμανών γραφειοκρατών και προσπαθεί να τις "περάσει" ως πολιτική ...Προσπαθεί να τις επιβάλει ως πολιτική εις βάρος όλων εκείνων, οι οποίοι θίγονται από τους γερμανικούς "στόχους".

Στην πραγματικότητα δεν είναι Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας ...Είναι Υπουργός Πολέμου με πρόφαση το Οικονομικό. Με αυτόν τον πόλεμο ασχολείται καθημερινά. Γι' αυτόν τον λόγο βρίσκεται σε διαρκή επαφή με τα ΜΜΕ της Γερμανίας. Από αυτόν ξεκινάνε όλες οι "επιθέσεις", που κατά καιρούς έχουν δεχθεί οι Ευρωπαίοι από τις διάφορες Bild και τα Focus. Αυτός συντονίζεις τις "προβοκάτσιες" των ΜΜΕ και τις προσαρμόζει κατόπιν στους σχεδιασμούς τους. Μέσω των ΜΜΕ ανοίγει τη "συζήτηση" αυθαίρετα με τους όρους που θέλει και την ολοκληρώνει όπως εξ αρχής είχε αποφασίσει. Όλη την ημέρα στις εγκαταστάσεις των ΜΜΕ βρίσκεται και προπαγανδίζει τις επιλογές της γερμανικής Κυβέρνησης ...Κάνει αυτό, το οποίο έκανε πάντα ...Υπερασπίζεται ό,τι συμφέρει την "ντοπαρισμένη" Γερμανία.

Κάποτε προπαγάνδιζε το "δίκαιο" των ντοπαρισμένων αθλητών της Γερμανίας έναντι των "τεμπέληδων" και των "κατώτερων" αθλητών. Μετά προπαγάνδιζε το "δίκαιο" της "ντοπαρισμένης" Δυτικής Γερμανίας έναντι της "τεμπέλικης" Ανατολικής Γερμανίας των "άχρηστων" κομμουνιστών. Σήμερα κάνει το ίδιο για την "ντοπαρισμένη" γερμανική οικονομία έναντι των "τεμπέληδων" του Νότου ...Αυτή είναι η εξειδίκευση το Σόιμπλε και όχι η οικονομία ...Δεν ασχολείται καν με την οικονομία ...Ηθικολογεί εις βάρος των θυμάτων της γερμανικής ανηθικότητας ...Βρίζει πρώτος στο όνομα της Γερμανίας πριν αρχίσουν να βρίζουν οι άλλοι τη Γερμανία ...Κατηγορεί τους μη ανταγωνιστικούς πριν αυτοί αρχίσουν να ψάχνουν τα περί αθέμιτων ανταγωνισμών.

Αυτό ακριβώς είναι η γερμανική οικονομία. Πρώτη στην Ευρώπη, εξαιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού. Στην κυριολεξία "ντοπαρισμένη" ..."Ντοπαρισμένη" με αμερικανικά δολάρια. Όταν η Γερμανία δανειζόταν τεράστια ποσά, για ν' αποκτήσει την ανταγωνιστικότητά της, διέφθειρε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, προκειμένου να γίνονται αυτά οι σπάταλοι πελάτες της και να βάζουν "λουκέτα" στις δικές τους επιχειρήσεις. Με τον τρόπο αυτόν οι Γερμανοί έστησαν μια τεράστια "πυραμίδα", η οποία, μέσω της διαφθοράς όλων των υπολοίπων κρατών, έφερε τη Γερμανία στην κορυφή τής ευρωπαϊκής οικονομίας. Τώρα προσπαθούν οι Γερμανοί να "προσφέρουν" στα θύματά τους τα μυστικά της "ανταγωνιστικότητας", τη στιγμή που γνωρίζουν ότι στις "πυραμίδες" το μυστικό δεν είναι στη γνώση, αλλά στη σειρά με την οποία "μπήκε" κάποιος στο "παιχνίδι" ...Μας δουλεύουν τα κτήνη.

Αυτήν την "ντοπαρισμένη" οικονομία υπερασπίζεται ο Σόιμπλε ...Την υπερασπίζεται με τον γνωστό προτεσταντικό τρόπο ...Τον τρόπο της ηθικολογίας ...Την εξηγεί με τον γνωστό γερμανικό τρόπο ...Τον τρόπο του ρατσισμού των "ανωτέρων", που η "φύση" τούς έκανε ασυναγώνιστους. Πριν προλάβουν οι λαοί να κατηγορήσουν τη Γερμανία για ανηθικότητα μέσα στην ΕΕ, τρέχουν οι Γερμανοί να κατηγορήσουν τους πάντες για ανηθικότητα. Πριν προλάβουν οι λαοί να καταγγείλουν τον νεοναζισμό τής σημερινής Γερμανίας, τρέχουν οι Γερμανοί να κατηγορήσουν τους πάντες για τεμπελιά και ανικανότητα ...Αυτής της στρατηγικής είναι επικεφαλής ο Σόιμπλε.

Αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε από καμία Δικαιοσύνη, επειδή ως Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα σπορ έστειλε στον τάφο και στα ψυχιατρεία πολλούς νέους αθλητές, αλλά έχει "προαχθεί" και ανέλαβε να στείλει στον "τάφο" ολόκληρους λαούς. Αυτό το τροχοφόρο σκουπίδι όχι μόνον δεν απεβίωσε, εξαιτίας της υπόθεσης Τρόιχαντ, αλλά παριστάνει τον "ευεργέτη" μιας Ανατολικής Γερμανίας, η οποία σήμερα δυστυχεί και υποφέρει, εξαιτίας του ξεπουλήματος που υπέστη.

Όμως, αυτό το οποίο δεν έκανε η γερμανική Δικαιοσύνη, το έκανε η μοίρα. Ο Σόιμπλε, ο οποίος ήθελε να "τιμωρήσει" τους Έλληνες και όλους τους Ευρωπαίους του Νότου, γιατί έζησαν πέρα από τις δυνατότητές τους, τιμωρείται από τη μοίρα, επειδή έζησε πέρα από τις δυνατότητές του. Για το κτήνος, που λέγεται Σόιμπλε, είναι πέρα από τις δυνατότητές του να ζει ως φυσιολογικός άνθρωπος. Πολύ πριν ο Σόιμπλε λοιπόν βάλει σε "μνημόνιο" τους λαούς, τον έβαλε τον ίδιο σε "μνημόνιο" η μοίρα.

Ο Σόιμπλε, όταν "ζούσε" όρθιος ...και πέρα από τις δυνατότητές του.

Ο Σόιμπλε σε "μνημόνιο".

Ο πολιτικός, που, λόγω θέσης, γνωρίζει καλύτερα από όλους τα "άπλυτα" των ηγετών της Ευρώπης.

Μιλάμε ότι ο άνθρωπος ζει με τις κατάρες εκατομμυρίων ανθρώπων. Εάν δεν είχαν συλλάβει επ’ αυτοφώρω τον παρ' ολίγον δολοφόνο του, θα ήταν αδύνατον να τον εντοπίσουν με τους συμβατικούς τρόπους. Θα ήταν σαν έργο της Αγκάθα Κρίστι, όπου εκατομμύρια τέτοιων ανθρώπων θα είχαν λόγο και κίνητρο να τον σκοτώσουν. Γιατί; Γιατί ο άνθρωπος είναι κτήνος. Γιατί ο άνθρωπος αυτός όλους αυτούς τους κατέστρεψε. Γιατί προσπάθησε να φέρει κέρδος στη Γερμανία εις βάρος τους. Στη θέση του εκτελεστή Ντίτερ Κάουφμαν θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε από τα πάμπολλα θύματά του ...Θα μπορούσε να είναι ένας Γερμανός αθλητής, του οποίου η υγεία καταστράφηκε εξαιτίας του ...Θα μπορούσε να είναι ένας Ανατολικογερμανός εργαζόμενος, ο οποίος σήμερα είναι ένας άνεργος αλκοολικός εξαιτίας του ...Θα μπορούσε να είναι ένας Έλληνας συνταξιούχος, ο οποίος σήμερα στην κυριολεξία πεινάει εξαιτίας του.

Ενώ για τον κοινό άνθρωπο μια σωματική αναπηρία είναι το άκρο άωτο της ατυχίας, για τον άθλιο Σόιμπλε αυτή η αναπηρία ήταν η "τύχη" του ...Είναι τυχερός, που ακόμα ζει ανάμεσά μας ...Είναι τυχερός που ζει ακόμα κάτω από τον Ήλιο και δεν βρίσκεται μέσα στο χώμα ...Είναι τυχερός, που ζει ανάμεσα σε τόσα εκατομμύρια θυμάτων, πολλά εκ των οποίων αυτοκτόνησαν, μη αντέχοντας τη δυστυχία που αυτός τους "φόρτωσε". Ενώ, ως θνητοί άνθρωποι, σεβόμαστε την αναπηρία και αγαπάμε τους ατυχείς συνανθρώπους μας, στην περίπτωση του Σόιμπλε δεν συμβαίνει αυτό ...Persona non grata για την ίδια τη ζωή είναι. Την αναπηρία του τη θεωρούμε ελάχιστο τίμημα, για να εξακολουθεί να βρίσκεται ανάμεσά μας ένα τέτοιο τρομερό κτήνος.

Είναι από τους λίγους σοβαρά ανάπηρους, που, αν αφεθεί απροστάτευτος, θα βρεθεί άνθρωπος να του στερήσει ακόμα κι αυτήν τη "ζωή" που ζει. Ούτε αυτήν τη δυστυχία δεν είναι διατεθειμένοι κάποιοι άνθρωποι να του "χαρίσουν". Τη δυστυχία τού να είναι ψυχικά, σωματικά, πνευματικά και σεξουαλικά ανάπηρος ...Ένα ανθρώπινο "κουφάρι", που η μόνη του χαρά είναι να σκορπά τη δυστυχία στους υγιείς ανθρώπους ...Ένα κτήνος, το οποίο με ευχαρίστηση σκορπά τη δυστυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη ...Ένας από τους χειρότερους ανθρώπους, που περπάτησαν, σύρθηκαν ή κύλησαν πάνω στην ευρωπαϊκή γη ...Celebrity στην Κόλαση δικαιούται αυτός ο άνθρωπος να γίνει.

Μέχρι τότε η ζωή θα του κάνει "πλάκα" ...Ανελέητη "πλάκα". όπως μόνον σε αυτόν αξίζει. Μέχρι τότε θα είναι ο ηγέτης, που σε όλες τις ομαδικές φωτογραφίες είναι μόνος του ...Ο ηγέτης, που ακόμα και στις πιο μεγάλες του "στιγμές" θα φωτογραφίζεται με τους κώλους των υπολοίπων. Έτσι θέλησε η μοίρα να τον τιμωρήσει, δίνοντας του την "αθανασία" που του ταιριάζει. Για τους ανθρωπολόγους του μέλλοντος —και όχι μόνον— το κεφάλι του Σόιμπλε θα είναι το απόλυτο "μέτρο" των ευρωπαϊκών κώλων του τελευταίου αιώνα ..."Πάχυνες "χρυσή" μου σου λέω !! ...αφού είδα περσινές φωτογραφίες του Σόιμπλε !!".

...Ο πολιτισμός πάντα τιμωρεί τη βαρβαρότητα.

...Μετά την Ύβρη έρχεται η Νέμεσις.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως, όταν υπερβείς τα όρια και φτάσεις στην Ύβρη, δεν υπάρχει γυρισμός. Θα τιμωρηθείς και μάλιστα σκληρά. Πίστευαν στη Νέμεση και απέφευγαν την Ύβρη. Ως οι πιο διάσημοι μελετητές και εφευρέτες συστημάτων εξουσίας, γνώριζαν την αξία της Δικαιοσύνης στη λειτουργία ενός κράτους και γι' αυτόν τον λόγο την συνέδεσαν απευθείας με την έννοια του Θείου. Γι' αυτόν τον λόγο την "έκαναν" τυφλή. Με αυτήν τη σύνδεση και με αυτά τα χαρακτηριστικά ήθελαν να αποτρέψουν τυχόν πειραματισμούς σε θέματα τέτοια, τα οποία δεν επιδέχονται πειραματισμούς.

Η Γερμανία, ως νεόκοπη —και άρα δίχως πείρα— δύναμη της ανθρώπινης ιστορίας, ποτέ δεν κατάλαβε ποια είναι τα όρια της Ύβρεως για ένα κράτος ...Τα όρια εκείνα, τα οποία ποτέ δεν ξεπερνάς όσο κι αν αυτό φαίνεται βολικό τη δεδομένη στιγμή. Η Γερμανία δεν γνώριζε πως, όταν χρησιμοποιείς τον πολιτισμό, για να εξυπηρετήσεις τα βάρβαρα ένστικτά σου, είναι θέμα χρόνου να ξεπεράσεις τα όρια αυτά. Όταν "επιστρατεύεις" εις βάρος της έννοιας της Δικαιοσύνης τη δικαστική εξουσία, προκειμένου να επεκτείνεις τα συμφέροντά σου ή να προστατεύσεις εγκληματίες, είναι θέμα χρόνου να την "πατήσεις". Γιατί; Γιατί η καλλιέργεια της πεποίθησης περί ατιμωρησίας σε κάνει υπερόπτη και αλαζόνα και εκεί κάπου θα σε "χτυπήσει" η Νέμεσις.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα φτάσεις σε ένα σημείο να χάσεις την επαφή με την πραγματικότητα και την έννοια της Δικαιοσύνης και η συμπεριφορά σου θα είναι απολύτως λανθασμένη. Λάθη θα προστίθενται επάνω σε λάθη και αυτά θα τα εκμεταλλευτούν οι εχθροί σου. Κάποιοι θα εκμεταλλευτούν τα άγρια ένστικτά σου, εφόσον μπορούν να τα στρέψουν εναντίον σου. Τα ένστικτα πάντα είναι επικίνδυνα, γιατί είναι ζωώδη και τα ζώα παγιδεύονται εύκολα. Αυτό έπαθε και η Γερμανία. Εξυπηρετώντας χωρίς ενδοιασμούς τα εθνικά της συμφέροντα, "αρρώστησε". Η Γερμανία, η οποία δεν δίστασε μπροστά σε οποιοδήποτε έγκλημα, προκειμένου να επεκτείνει τα συμφέροντά της, "έπεσε" θύμα της "αρρώστιας" της.

...Είναι "αρρώστια" για ένα σύστημα να "εκμεταλλευτεί" την έννοια του πολιτισμού, για να εξυπηρετήσει τα ένστικτά του ...Είναι "αρρώστια" για ένα σύστημα να νοθεύσει τη λειτουργία του συστήματος Δικαιοσύνης, προκειμένου να επωφεληθεί ...Είναι "αρρώστια" για ένα σύστημα να έχει "ανοιχτομάτα" Δικαιοσύνη. Είναι "αρρώστια", γιατί, το όποιο κέρδος θα απολαύσει στιγμιαία, στη συνέχεια θα μετατραπεί σε τεράστια ζημιά. Η "στρατευμένη" Δικαιοσύνη για ένα κράτος είναι ό,τι το μυαλό της πόρνης ..."Χαλασμένη". Όπως η πόρνη, εξαιτίας της κακής της σκέψης, "ξεπερνά" τα ανθρώπινα όρια, ώστε να επωφεληθεί, έτσι και ένα κράτος ξεπερνά τα "όρια" τού πολιτισμού, όταν νοθεύει τη Δικαιοσύνη.

Σε πρώτη φάση η τραγικότητα αυτής της επιλογής δεν φαίνεται, αλλά είναι θέμα χρόνου να σε χτυπήσει σαν "κεραυνός". Η πόρνη, επειδή εξωτερικά δεν διαφέρει από μια κοινή γυναίκα, αρχικά αισθάνεται ασφαλής, αλλά δεν γνωρίζει ότι οι πράξεις της την αποκαλύπτουν ...Μια αποκάλυψη αναπόφευκτη, εφόσον είναι αδύνατον να μην πέσει θύμα εκβιασμού ακόμα και του ίδιου του μοναδικού "πελάτη" της ...Μια αποκάλυψη με οδυνηρές συνέπειες. Γιατί; Γιατί, ακόμα κι αν αυτός ο "πελάτης" δεν την εκμεταλλευτεί ο ίδιος, θα την "πουλήσει", για να την εκμεταλλευτούν κάποιοι άλλοι. Αυτή είναι η μοίρα της γυναίκας που εκπορνεύεται. Όπως η πονηρή πόρνη έλκει γύρω της ολόκληρο τον υπόκοσμο μιας κοινωνίας και στο τέλος την "πατά", έτσι παθαίνει και το κράτος εκείνο, το οποίο δεν σέβεται τις αρχές του πολιτισμού και "παίζει" με τη Δικαιοσύνη.

Με τη Δικαιοσύνη δεν μπορεί να παίζει ένα κράτος. Η Δικαιοσύνη είναι το υπέρτατο κοινωνικό αγαθό, το οποίο έχει ανάγκη η κοινωνία, για να υπάρξει η ίδια ...Είναι το υπέρτατο κοινωνικό αγαθό, το οποίο οι λαοί εμπιστεύονται στο κράτος τους να διαχειριστεί ...Το απόλυτο αγαθό, που, σε περίπτωση που γίνει κακή διαχείρισή του, επέρχεται το χάος και η καταστροφή ...Αναπόφευκτα. Όταν κάποιοι θεωρούν πως έχουν εξασφαλισμένη την ατιμωρησία ό,τι κι αν κάνουν, είναι θέμα χρόνου να κάνουν τα χειρότερα. Όταν κάποιοι δεν έχουν τους ηθικούς "φραγμούς", που προσδιορίζει ο ανθρώπινος πολιτισμός, είναι θέμα χρόνου να βρεθούν απέναντι από τον πολιτισμό αυτόν.

Η Γερμανία "έπαιξε" με τον πολιτισμό και τις ακλόνητες "σταθερές" του και αυτό το "παιχνίδι" το πληρώνει συνεχώς με "αίμα", γιατί δεν τελειώνει ποτέ. Έχει "μπλέξει" σε έναν φαύλο κύκλο, όπου το αρχικό λάθος έγινε απλά το πρώτο λάθος μιας μεγάλης αλυσίδας λαθών. Από εκεί και πέρα οι αλλεπάλληλοι εκβιασμοί την οδηγούν σε αλλεπάλληλα λάθη. Σαν τη γυναίκα εκείνη, η οποία νόμιζε ότι θα έλυνε τα προβλήματά της αν εκπορνευόταν μόνον μία φορά και δεν γνώριζε ότι στην αθλιότητα δεν υπάρχει ποτέ μόνον μία φορά. Όπως γνωρίζει ακόμα και η τελευταία γυναίκα ότι ο δρόμος της εκπόρνευσης δεν έχει γυρισμό, έτσι γνωρίζουν και τα κράτη ότι δεν μπορούν να "παίζουν" με την έννοια της Δικαιοσύνης.

Αυτό ακριβώς έπαθε η Γερμανία. Συνέχεια κάνει τα ίδια λάθη ...πάντα για τελευταία φορά. Η Γερμανία, προκειμένου να μπορεί ακόμα και να εγκληματεί για τα εθνικά της συμφέροντα, νόθευσε την ίδια τη λειτουργία της Δικαιοσύνης της. Προκειμένου να προστατεύσει αυτούς, που έκρινε ότι λειτουργούσαν υπέρ των εθνικών της συμφερόντων, "έμπλεξε" στον φαύλο κύκλο της αθλιότητας. Η αδυναμία του γερμανικού λαού να ελέγξει τη συμπεριφορά της ήταν αυτήν, που στο τέλος την κατέστρεψε. Η ευκολία, με την οποία ξεπερνούσε τα όρια του πολιτισμού, την κατέστρεψε. Στο τέλος έπεσε θύμα αυτής της αφέλειάς της. Προσπαθώντας να εξυπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα με κάθε μέσο —ακόμα και με το πιο ανήθικο μέσο— έπεσε στην "παγίδα". Γιατί; Γιατί κάποιοι γνώριζαν αυτά τα χαρακτηριστικά της και την "παγίδευσαν". Της επέτρεψαν να "εξευτελίσει" κάθε έννοια Δικαιοσύνης και μετά την εκβίαζαν ...Μια πόρνη είναι εύκολο θύμα των μαστροπών και δεν υπάρχουν πιο πονηροί μαστροποί από τους Εβραίους.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία στην πραγματικότητα δεν είναι ελεύθερο κράτος ...Είναι καθαρά ένα αμερικανικό προτεκτοράτο με τους Εβραίους να παίζουν τον ρόλο του διαχειριστή του προτεκτοράτου αυτού. Όλο το μυστικό της σημερινής κατάστασης βρίσκεται στη σχέση μεταξύ Γερμανών και Εβραίων ...Στη σχέση μεταξύ των πρωταγωνιστών του Ολοκαυτώματος ...Στη σχέση μεταξύ του υποτιθέμενου θύτη και του υποτιθέμενου θύματος ...Μεταξύ του κουτοπόνηρου θύτη, ο οποίος προσπαθεί με "πατέντες" να αποφύγει να αποδώσει την τιμωρία στους "εκλεκτούς" του και του πολύ πονηρού θύματος, το οποίο κάνει τα "στραβά" μάτια. Οι Γερμανοί, αντιλαμβανόμενοι τα εθνικά τους συμφέροντα με τον γνωστό τρόπο, απέφυγαν να τιμωρήσουν τους "αγαπημένους" τους Ναζί και οι Εβραίοι —για να τους "διευκολύνουν"— έκαναν πως δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε. Όταν οι Γερμανοί τα "τακτοποίησαν" όλα όπως τους βόλευε, έπεσαν θύματα των Εβραίων, εφόσον αυτοί μπορούσαν και τους εκβίαζαν.

Οι πονηροί Εβραίοι, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις γερμανικές "συνήθειες", άφησαν τη Γερμανία να τις διαιωνίζει ...Άφησαν τη ναζιστική Γερμανία να κρίνει μόνη της τον εαυτό της. Γνώριζαν τα "ήθη" της και γνώριζαν εκ των προτέρων τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής τους. Εκ του πονηρού την άφησαν να ξεδιαλέγει ελεύθερα τους Ναζί εγκληματίες της με την "ανοικτομάτα" ναζιστική Δικαιοσύνη της. Της επέτρεπαν να προστατεύει τους "εκλεκτούς" της. Την άφησαν να προστατεύει τους βιομηχάνους της ...Τους ίδιους βιομηχάνους, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τους χιλιάδες θανάτους της καταναγκαστικής εργασίας. Την άφησαν να προστατεύει τους "επιστήμονές" της ...Τους ίδιους "επιστήμονες", οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τους χιλιάδες θανάτους των παράνομων πειραμάτων. Την άφησαν να κλείνει "φακέλους" με το άλλοθι της μαζικής φυγής των εγκληματιών στη Λατινική Αμερική.

Όλα αυτά ήταν εκ του πονηρού. Γιατί; Για να την παγιδεύσουν. Όχι απλά δεν την "αποναζιστοποίησαν", αλλά την άφησαν να συντηρήσει το ναζιστικό και φιλοναζιστικό προσωπικό της για την ασφάλεια όλων των εγκληματιών. Στην πραγματικότητα όχι απλά έκαναν τα "στραβά μάτια", αλλά τη βοηθούσαν σε αυτήν την παρανομία ...Οι ίδιοι οι Εβραίοι ήταν, που επέτρεπαν στους Γερμανούς δικαστές να προστατεύουν τους Ναζί. Οι ίδιοι ήταν, που τους ενθάρρυναν να "καταδικάζουν", χωρίς να τιμωρούν τους εγκληματίες ...Οι ίδιοι επέτρεψαν στη γερμανική Δικαιοσύνη να "σπείρει" τους εγκληματίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γερμανικής επικράτειας ...Οι ίδιοι ήταν, που, ως κατακτητές και τοποτηρητές, βοήθησαν τους ίδιους τους Ναζί να "προαχθούν" ακόμα και στις ανώτατες θέσεις του δικαστικού συστήματος ...Οι ίδιοι ήταν, που βοήθησαν τους Ναζί όχι μόνον να επιβιώσουν, αλλά και να προοδεύσουν στη μεταπολεμική περίοδο ...Οι ίδιοι ήταν, που, μέσω του Χόλυγουντ, "καλλιέργησαν" παγκοσμίως —και όχι μόνον στη Γερμανία— την άποψη για τη δήθεν "φυγή" των Ναζί στη Λατινική Αμερική.

Ακόμα και η "υπερπαραγωγή" του Άιχμαν "επιβεβαίωνε" αυτήν την άποψη. Εφόσον οι "ψαγμένοι" Εβραίοι έβρισκαν εγκληματίες μόνον εκτός Γερμανίας, η Γερμανία μάλλον θα ήταν "καθαρή" ...Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Όταν ολόκληρο ίδρυμα Βίζενταλ δεν μπορούσε να "βρει" εγκληματίες μέσα στη Γερμανία και τους έβρισκε στην άλλη πλευρά του ωκεανού, ευνόητα είναι μερικά πράγματα ...Δεν μπόρεσε να βρει, για παράδειγμα, τον ιδιοκτήτη της Mercedes ή τον Krupp μετά τον πόλεμο ...Δεν μπόρεσε να βρει κανέναν συγκεκριμένα ...Έπρεπε να ψάχνουν στις φάρμες της Αργεντινής, για να κάνουν το σώου με τη Μοσάντ και το Ισραήλ. Όλοι ευχαριστημένοι. Οι Εβραίοι θα εμφανίζονταν και πάλι στο παγκόσμιο κοινό σαν "θύματα" και οι Γερμανοί θα εμφανίζονταν σαν οι μετανοήσαντες, που απέδωσαν τη "δικαιοσύνη" ...Οι "ενάρετοι", οι οποίοι μέσα στην επικράτειά τους προφανώς δεν επέτρεψαν να "επιβιώσει" κανένας εγκληματίας.

Γιατί το έκαναν αυτό το σώου οι Εβραίοι; Για να ελέγχουν απόλυτα τη Γερμανία. Της επέτρεψαν να παραμείνει ναζιστική, για να μπορούν να την εκβιάζουν. Της επέτρεψαν να παραμείνει ναζιστική, για να την κατακτήσουν ολοκληρωτικά. Οι Εβραίοι είχαν το "μαχαίρι" και με αυτό θα διεκδικούσαν και το γερμανικό "καρπούζι" ...Απλά πράγματα. Αν οι Εβραίοι καταδίωκαν πραγματικά τους Ναζί, θα είχαν ένα εφήμερο ηθικό κέρδος. Θα τιμωρούνταν οι Ναζί για τα εγκλήματά τους, αλλά αυτό δεν ήταν και πολύ δελεαστικό για τους άπληστους Εβραίους. Η Γερμανία ήταν σχεδόν κατεστραμμένη και ελάχιστα θα ήταν τότε τα κέρδη τους. Ακόμα κι αν η Γερμανία ανέκαμπτε οικονομικά, δύσκολα θα την εκμεταλλεύονταν επί μακρόν με μια "καθαρή" ηγεσία.

 Όλα αυτά τα παρέκαμψαν με την επιλογή τους. Με το να σώσουν τους Ναζί, κατέκτησαν τη Γερμανία. Παρέμειναν ιδιοκτήτες της και τώρα —που πλούτισε— εξακολουθούν να την "αρμέγουν" ασυστόλως. Μέρα και νύχτα την εκμεταλλεύονται από το τέλος του πολέμου μέχρι και σήμερα. Ό,τι θέλουν κάνουν οι Εβραίοι μέσα στη Γερμανία. Η δικαστική εξουσία της Γερμανίας είναι ένας ναζιστής υπηρέτης των Εβραίων, ο οποίος είναι έτοιμος να τους υπηρετήσει σε οτιδήποτε κι αν του ζητηθεί. Πριν από μερικούς μήνες η γερμανική Δικαιοσύνη αποφάσισε να δώσει συντάξεις σε Εβραίους των ΗΠΑ, οι οποίοι ήταν βρέφη ή ακόμα και αγέννητοι την εποχή του Ολοκαυτώματος. Στο μέλλον οι Γερμανοί φορολογούμενοι ίσως αναγκαστούν να δίνουν συστηματικά συντάξεις σε όλους τους Εβραίους, οι οποίοι "ταράχτηκαν", επειδή έμαθαν για το Ολοκαύτωμα.  

Για αυτόν τον λόγο οι Εβραίοι ταυτίστηκαν με τους Ναζί. Οι Ναζί ήταν το μεγάλο "Lotto" του σιωνισμού ...Ο τυχερός "λαχνός" του. Οι Εβραίοι τους "καταδίωκαν" και οι ίδιοι "αναδείκνυαν" όσους μπορούσαν να εκβιάσουν, εξαιτίας της προηγούμενης "καταδίωξης". Έχοντας τον έλεγχο της εξουσίας, γρήγορα, φτηνά και εύκολα απέκτησαν τον έλεγχο όλων των μηχανισμών προπαγάνδας στη Γερμανία. Γιατί; Για να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να απειλούν με την απόλυτη καταστροφή τον οποιονδήποτε τους απειλούσε ή τους αμφισβητούσε. Από εκεί και πέρα ήταν αυτοί, οι οποίοι γνώριζαν το Who is Who ολόκληρης της ναζιστικής —και όχι μόνον— συμμορίας. Αυτοί τους προστάτευαν και αυτοί τους "έσπρωχναν" στα ανώτατα κρατικά και κυβερνητικά πόστα της Γερμανίας. Με αυτό τον τρόπο τα πάντα πέρασαν στον έλεγχό τους.

Όταν η πολιτική ηγεσία, η κεφαλαιοκρατία και ο πνευματικός κόσμος ενός κράτους είναι υποχείριά σου, τότε σου ανήκει το ίδιο το κράτος. Ποιος θα αμφισβητούσε τη μεταπολεμική κυριαρχία των Εβραίων; Οι Γερμανοί πολίτες, οι οποίοι ήταν μονίμως τρομοκρατημένοι από τους εβραιόδουλους πρώην Ναζί δικαστές; Οι φτωχοί στρατιώτες του πολέμου, που, ως ευτυχείς επιβιώσαντες του πολέμου, ήταν οι μονίμως τρομοκρατημένοι εργάτες του ναζιστή Krupp και του ομοϊδεάτη του Flick; Οι μορφωμένοι φοιτητές, που, ως μελλοντικοί επιστήμονες, ήταν μονίμως τρομοκρατημένοι από τους Ναζί "επιστήμονες", οι οποίοι παρίσταναν τους βλοσυρούς καθηγητές των Πανεπιστημίων; ...Φόβος και τρόμος βασίλευε στη γερμανική κοινωνία ...Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ...Σε όλα τα ύψη και τα βάθη της.

Το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον τραγικό. Οι Ναζί τρομοκρατούσαν τους απλούς Γερμανούς και οι Εβραίοι τους Ναζί. Η χώρα, η οποία πέρασε στον χώρο της Ύβρεως, για να εξυπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα, όχι μόνον δεν τα κατάφερε, αλλά καταστράφηκε πλήρως. Η Γερμανία είναι το μόνο πραγματικά και ολοκληρωτικά κατακτημένο κράτος στον πολιτισμένο κόσμο ...Στην πραγματικότητα δεν είναι καν κράτος. Αν αληθεύουν τα στοιχεία, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, είναι απλά μια ταπεινή ΕΠΕ ...Μια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, η οποία προφανώς ανήκει σε κάποιους ιδιώτες και όχι βέβαια στον γερμανικό λαό ...Τόσο "καλά" τα κατάφεραν οι Γερμανοί, "κλείνοντας" τα "μάτια" απέναντι στους εγκληματίες, που τους υπόσχονταν αυτοκρατορικά "μεγαλεία" ...Ούτε ίσα με το Λουξεμβούργο δεν "μετρά" Γερμανία ...Έτσι "τιμωρεί" ο πολιτισμός τούς βαρβάρους.

Αυτούς τους βάρβαρους σήμερα τους χρησιμοποιούν εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών. Οι πονηροί Εβραίοι εκμεταλλεύονται την κυριαρχία τους στη Γερμανία και την στρέφουν εναντίον ολόκληρης της Ευρώπης. Οι Γερμανοί είναι αυτοί, που φαίνονται να "επιτίθενται" σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι οι Εβραίοι, οι οποίοι βρίσκονται "πίσω" τους και παίρνουν τις αποφάσεις. Ο κόσμος έχει αρχίσει ήδη να μισεί τους Γερμανούς και δεν υποπτεύεται καν τον ρόλο των Εβραίων. Ο τρόπος, με τον οποίο μεθοδεύτηκε αυτή η επίθεση, είναι ο γνωστός. Εκμεταλλευόμενοι οι Εβραίοι τους εγκληματίες Ναζί, "επιτέθηκαν" στη Δυτική Γερμανία και την "κατέκτησαν". Εκμεταλλευόμενοι την εβραιοκρατούμενη ναζιστική Δυτική Γερμανία, "επιτέθηκαν" στην Ανατολική Γερμανία και την "κατέκτησαν" επίσης. Εκμεταλλευόμενοι την εβραιοκρατούμενη σταλινοναζιστική ενιαία Γερμανία, "επιτίθενται" τώρα στην Ευρώπη με τον ίδιο στόχο ...Τον στόχο της κατάκτησης.

Όλα τα προβλήματα, που έχουν ν' αντιμετωπίσουν, τα αντιμετωπίζουν με τον γνωστό τρόπο. Τοποθετούν εκβιάσιμους εγκληματίες σε όλες τις θέσεις εξουσίας, που θα μπορούσαν να τους εξυπηρετήσουν στους στόχους τους. Στην περίπτωση της απόπειρας κατάκτησης της Ευρώπης, το πρόβλημα είχε ένα όνομα ..."Ρώμη". Η Γερμανία δεν μπορούσε να επιτεθεί στην Ευρώπη και να την κατακτήσει, χωρίς να επιλύσει το πρόβλημα της "Ρώμης". Κάθε της κίνηση ενεργοποιούσε τα ένστικτα των λαών, οι οποίοι επί αιώνες αλληλοσφάζονταν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Η Γερμανία είναι κραυγαλέα προτεσταντική και οι "τεμπέληδες" του Νότου ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία καθολικοί ...Φανατικοί καθολικοί. Άρα; Άρα έπρεπε να ελεγχθεί το κέντρο ελέγχου των καθολικών και άρα η Ρώμη.

Πώς θα το έκαναν αυτό; Με τα γνωστά κόλπα των Εβραίων. Τοποθέτησαν έναν πρώην Ναζί εγκληματία στη θέση του Ποντίφικα της Ρώμης, προκειμένου να την ελέγξουν ...Προκειμένου να ελέγχουν τον ηγέτη της και με τον τρόπο αυτόν να αποφύγουν την αντίδραση των καθολικών κρατών στη νέα γερμανική επίθεση.

Ράτσιγκερ... ο άρχοντας των παιδεραστών.

Αρκούσε όμως μόνον ένας άθλιος εγκληματίας Ποντίφικας, για να ελεγχθεί μια οργάνωση με ένα δισεκατομμύριο πιστών; Όχι βέβαια. Ο Πάπας είναι η κορυφή ενός "παγόβουνου" αθλιότητας. Η Καθολική Εκκλησία έχει "παγιδευτεί" σχεδόν στο σύνολό της από τους Εβραίους ...Έχει παγιδευτεί, επειδή οι Εβραίοι κατόρθωσαν και ελέγχουν τον Ανώτατο Κλήρο της. Ό,τι έκαναν με τους Ναζί στον γερμανικό κρατικό μηχανισμό, έκαναν με τους ανώμαλους στον οργανισμό της Καθολικής Εκκλησίας. Όπως "καταδίωκαν" όλους τους Ναζί στη Γερμανία, αλλά τους τοποθετούσαν σε όλα τα κρίσιμα πόστα εξουσίας, έτσι "καταδίωκαν" τους ανώμαλους στην Καθολική Εκκλησία. Ό,τι ήταν οι Ναζί για τη μεταπολεμική Γερμανία, ήταν οι παιδεραστές για την Καθολική Εκκλησία του Ράτσιγκερ.

Πώς τα κατάφεραν αυτά; Με τον γνωστό τρόπο των νταβατζήδων ...Εξαναγκάζοντας την Καθολική Εκκλησία να μπει στον χώρο της Ύβρεως ...Εξαναγκάζοντάς την στην εκπόρνευση ...Αναγκάζοντάς την να "νοθεύσει" την εσωτερική της Δικαιοσύνη ...Αναγκάζοντας τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της να λειτουργούν στο εσωτερικό της με τον γνωστό "ανοικτομάτικο" τρόπο. Ποιος είχε αναλάβει την "καταδίωξη" και την "κρίση" των ανώμαλων ιερέων της Καθολικής Εκκλησίας; Ποιος, δηλαδή, έχει στη διάθεσή του τους φακέλους όλων των ανώμαλων παιδεραστών της Καθολικής Εκκλησίας; Ποιος έχει τον "χάρτη" της ανωμαλίας του μεγαλύτερου χριστιανικού δόγματος του κόσμου; Ποιος τους "έκρινε" όλους αυτούς και τους άφησε ατιμώρητους; Αυτός, που ο αναγνώστης ήδη υποπτεύεται ...Ο ίδιος ο Ράτσιγκερ ...Ο πρώην Ναζί Ράτσιγκερ ...Ο Ράιτζιγκερ, που, πριν γίνει Πάπας, ήταν υπεύθυνος για την "καταδίωξη" και βεβαίως για την "τιμωρία" όλων αυτών. Αυτός έχει όλους τους φακέλους των ανώμαλων καθολικών ιερέων.

Όταν αυτός, ο οποίος έχει όλους τους φακέλους των "χρήσιμων" ανώμαλων, είναι ταυτόχρονα και αυτός, ο οποίος έχει το "αλάθητο", για να διορίζει αξιωματούχους, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα δεν είναι απλά. Όταν οι υψηλά ιστάμενοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας εκβιάζονται με μαρτυρίες, DVD και κασέτες, πώς θα αντιδράσουν, όταν οι εκβιαστές τους απειλούν το "ποίμνιό" τους; ...Απλά πράγματα ...Σύσσωμη η ηγεσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο "τσουβάλι" των Εβραίων. Οι Εβραίοι εκβιάζουν τον ναζιστή Πάπα και ο ναζιστής εκβιάζει τους ανώμαλους ...Με αυτόν τον τρόπο έπεσε ο Καθολικός Κόσμος στα δίχτυα των τοκογλύφων ...Αβοήθητοι στην εβραϊκή λαίλαπα είναι οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Ιρλανδοί και οι υπόλοιποι.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Η "αρρώστια" της Γερμανίας έγινε "αρρώστια" της Ευρώπης και αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, ο "θάνατος" απειλεί τους πάντες. Οι Νεοταξίτες Σιωνιστές και τοκογλύφοι αλώνουν τα κράτη το ένα μετά το άλλο με τον αναίμακτο τρόπο με τον οποίο το πέτυχαν στη Γερμανία και δεν ολοκλήρωσαν στην Κύπρο. Θέλουν ν' αρπάξουν τις πατρίδες από τους λαούς τους και να τις μετατρέψουν σε ιδιόκτητες ΕΠΕ, όπως έκαναν στη Γερμανία. Αυτό είναι το μέγα κόλπο της Νέας Τάξης. Στα συστήματα Δικαιοσύνης βρίσκεται η πονηριά της στρατηγικής τους και όχι στην οικονομία, όπως νομίζουν πολλοί. Χρησιμοποιώντας την κατακτημένη Γερμανία σαν "μπράβο", επιχειρούν να γερμανοποιήσουν όλα τα κράτη ...Χρησιμοποιούν το "πειραματόζωο", για να βάλουν και τους υπόλοιπους στο "εργαστήριο" ...Χρησιμοποιούν τον κατακτημένο "δούλο", για να υποτάξουν και όλους τους υπόλοιπους.

 Υπό την ανοχή και την πίεση της Γερμανίας —και των Εβραίων, που βρίσκονται πίσω τους— "εκπορνεύονται" πλέον όλα τα εθνικά συστήματα της Ευρώπης. Οι Γερμανοί, μέσω των μυστικών τους υπηρεσιών, κάνουν στα εθνικά συστήματα δικαιοσύνης ό,τι έκαναν στο δικό τους οι Εβραίοι. Εκβιάζουν τους δικαστές, προκειμένου η Δικαιοσύνη σε ολόκληρη την Ευρώπη να είναι ευθυγραμμισμένη με αυτήν της Γερμανίας ...Προκειμένου η Δικαιοσύνη σε ολόκληρη την Ευρώπη να στελεχώνεται από "θαυμαστές" της γερμανικής νομικής "επιστήμης" ...Χαϊδελβέργη και "πάνω".

Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί γνωρίζουν αυτά, τα οποία αγνοεί ο μέσος πολίτης. Γνωρίζουν πως, όποιος ελέγχει τη Δικαιοσύνη, ελέγχει και την οικονομία, ενώ αυτό δεν ισχύει αντίστροφα. Όταν η Δικαιοσύνη ελέγχει τους κανόνες ανταγωνισμού, ευνόητο είναι πως, όποιος την ελέγχει, υπερέχει συντριπτικά έναντι των ανταγωνιστών του ...Μια αλυσίδα είναι όλα. Όποιος ελέγχει τη Δικαιοσύνη, ελέγχει την οικονομία και άρα και τα κράτη. Όποιος με όρους αθέμιτου συναγωνισμού "σαρώνει" την οικονομία, "σαρώνει" και τα κράτη. Όποιος ελέγχει την Ελληνική Δικαιοσύνη, μπορεί μέσα σε λίγα χρόνια να αποκτήσει την ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους. Γι' αυτόν τον λόγο η Τρόικα των δανειστών μας κάνει τις φαινομενικά άσχετες επαφές της με τους ανώτατους δικαστικούς.

Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι, που ο Παναγιώτης Πικραμένος είναι Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας; ...Του Συμβουλίου εκείνου, το οποίο απεφάνθη για τη νομιμότητα του γερμανικού "μνημονίου" ...Του Συμβουλίου εκείνου, το οποίο είναι υπεύθυνο για την εφαρμογή του μνημονίου του Σόιμπλε. Είναι τυχαίο που ο Πικραμένος είναι γιος ατιμώρητου δωσίλογου της Κατοχής; Είναι τυχαίο που ο Πικραμένος είναι απόφοιτος του Γερμανικού Κολεγίου Αθηνών; Είχαν συμβολή στην καριέρα του οι Γερμανοί προστάτες τόσο του ιδίου όσο και του πατέρα του; Πριν του παραδώσουν το Μνημόνιο, για να το κρίνει, τον είχαν διαβεβαιώσει ότι θα έχει μεζονέτα δίπλα σε αυτήν του Χριστοφοράκου, αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά; ...Του φίλου του Χριστοφοράκου από το Κολέγιο ...και επίσης γιου ατιμώρητου δωσίλογου;

Ο γερμανόφωνος συμμαθητής, φίλος και ίσως μελλοντικός συγκάτοικος του Χριστοφοράκου.

Από ποια Δικαιοσύνη περιμέναμε εμείς να τιμωρήσει τον Χριστοφοράκο στην Ελλάδα, όταν ο Πικραμένος είναι κορυφαίος παράγοντάς της; Αντιλαμβανόμαστε ότι καθημερινά όλο και περισσότερο η ελληνική Δικαιοσύνη τείνει προς το γερμανικό μοντέλο ..."Ανοικτομάτα" και με τη διάθεση να εξυπηρετήσει πάση θυσία τα αφεντικά της. Εύκολη υπόθεση γι' αυτά τα αφεντικά να το καταφέρουν, εφόσον υπάρχουν στην Ελλάδα τα δεδομένα, για να μιμηθούν το παράδειγμα της Γερμανίας. Στη Γερμανία οι Εβραίοι αναζητούσαν τους Ναζί, για να τους κάνουν συνεργάσιμους Δικαστές και στην Ελλάδα οι Γερμανοί αναζητούν τους πρώην δωσίλογους των Ναζί για τον ίδιο λόγο.

Γι' αυτόν τον λόγο σήμερα οι "Ζαγοριανοί" πλειοδοτούν για το ποιος θα τους εξυπηρετήσει καλύτερα. Όσο πιο πολλές παραχωρήσεις τούς κάνουν, τόσο πιο μεγάλες καριέρες θα λάβουν. Τους έχουν εγγυηθεί ατιμωρησία και έχουν αποθρασυνθεί πλήρως. Το αποτέλεσμα είναι αυτό, το οποίο βλέπουμε. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό την απειλή ξένων δυνάμεων και το σύστημα Δικαιοσύνης δεν αντιδρά. Το σύστημα, το οποίο είναι υπεύθυνο γι' αυτήν την άμυνα και τον "συναγερμό" της, έχει εξουδετερωθεί. Αυτό δεν γίνεται μόνον στην Ελλάδα. Αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες του μεσογειακού Νότου. Οι ντόπιοι συνεργάτες των Γερμανών και των Σιωνιστών παραδίδουν τα πάντα στους νέους κατακτητές, χωρίς να φοβούνται τίποτε. Τα "πάντσερ" των Ναζί ξαναεισβάλουν στις ευρωπαϊκές χώρες ...Εισβάλουν πιο άπληστα και επικίνδυνα από ποτέ.

Γιατί να φοβηθεί ο Βενιζέλος να παραδώσει τζάμπα στους Γερμανούς Ναζί τον ΟΤΕ; Θα τιμωρηθούν ο Βενιζέλος, ο Κόκαλης ή ο Σκαρπέλης για το ξεπούλημα του ΟΤΕ από τους δικαστικούς, οι οποίοι κάνουν καριέρες χάρη στους Ναζί; Θα τιμωρηθούν αυτοί, οι οποίοι διαφθάρηκαν από τον Χριστοφοράκο, από τους συμμαθητές και φίλους του; Θα ακυρωθούν οι πράξεις τους από δικαστικούς, οι οποίοι δίνουν αναφορά στη γερμανική πρεσβεία και ήδη παίρνουν τις προαγωγές τους από τον Ράιχενμπαχ; Η ατιμωρησία του Βενιζέλου στην περίπτωση του ΟΤΕ θα είναι η εγγύηση για την ατιμωρησία του Σαμαρά στην περίπτωση της ΔΕΗ. Η ατιμωρησία του γιου του δωσίλογου Παπακωνσταντίνου είναι η εγγύηση για την ατιμωρησία του Στουρνάρα. Οι προδότες προστατεύονται από τα εθνικά συστήματα Δικαιοσύνης και τα λάθη συσσωρεύονται το ένα πάνω στ' άλλο.

Τώρα μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και μερικά πράγματα, τα οποία μέχρι τώρα τού φαινόταν περίεργα και δεν μπορούσε να τα φανταστεί. Πολλοί, για παράδειγμα, αναρωτιόταν πώς θα ήταν δυνατόν μετά την προδοσία του ΔΝΤ οι προδότες να μείνουν στην Ελλάδα. Αναρωτιόταν, για παράδειγμα, αν ο Γιωργάκης, ο Βενιζέλος ή ο Παπακωνσταντίνου θα έμεναν ή θα έφευγαν από την Ελλάδα. Τους φαινόταν περίεργο το πώς θα μπορούσαν να κατοικούν ανάμεσα στα θύματά τους. Τώρα όλοι αυτοί γνωρίζουν τι έχουν στο μυαλό τους οι προδότες. Γνωρίζουν από το προηγούμενο της Γερμανίας τι θα γίνει στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι εγκληματίες θα μείνουν στην Ελλάδα, όπως έμειναν οι εγκληματίες Ναζί στη μεταπολεμική Γερμανία. Θα αποκτήσει και η Ελλάδα τη "μυστική" της κοινωνία. Θύτες και θύματα θα κατοικούν στον ίδιο χώρο, χωρίς να γνωρίζει ο ένας την ύπαρξη του άλλου.

Ολόκληρες περιοχές προετοιμάζονται, για να φιλοξενήσουν τους σύγχρονους δωσίλογους ...Εκάλες και Ψυχικά με τα αφιλόξενα για τους περίεργους στενά τους. Με τους προτεσταντικού τύπου ψηλούς μαντρότοιχούς τους. Ήδη έχουν αλλάξει κάποιες πάγιες ελληνικές συμπεριφορές και έχουν αντικατασταθεί με ξένες. γερμανικές συνήθειες. Για παράδειγμα, επί αιώνες τα σπίτια των Ελλήνων "φώναζαν" για την ταυτότητα των ιδιοκτητών τους. Ήταν οι αιώνιες διαφημίσεις του πλούτου τους και της κοινωνικής τους καταξίωσης. Σήμερα αυτό δεν συμβαίνει. Οι επιφανείς και πάμπλουτοι προδότες κατοικούν σε μυστικές διευθύνσεις ...Σε διευθύνσεις, που γνωρίζουν μόνον οι δικαστές, οι οποίοι τους αθώωσαν και οι αστυνομικοί που τους προστατεύουν. 

Αυτοί οι άνθρωποι, κάθε φορά που για τον οποιονδήποτε λόγο θα δημοσιοποιείται η διεύθυνση της πολυτελούς κατοικίας τους, θα μετακομίζουν. Η ελληνική κοινωνία "γερμανοποιείται" με τρομερούς ρυθμούς. Από σύμπτωση μόνον μπορεί να μάθει κάποιος Έλληνας πού κατοικούν οι "σημαντικοί" της Διαφθοράς ...Από τυχαία γεγονότα, εφόσον ούτε οι γείτονές τους γνωρίζουν ποιοι κατοικούν δίπλα τους ...Από τυχαίο γεγονός, όπως είναι μια διάρρηξη ενός γειτονικού σπιτιού ...Από τη διάρρηξη του σπιτιού του Δώνη μάθαμε πρόσφατα όλοι πού κατοικεί ο απόγονος των δωσίλογων Παπακωνσταντίνου ...Όταν λέμε "όλοι", εννοούμε "όλοι", εφόσον ούτε οι γείτονές του γνώριζαν ποιος φυλασσόμενος "επώνυμος" κατοικούσε εκεί. 

Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι εμείς δεν βλέπουμε μέλλον σε αυτόν τον σχεδιασμό τους. Όλα σωστά τα έκαναν ...σε έναν λάθος σχεδιασμό ...Η Ελλάδα είναι πολύ "φωτεινή", για ν' αντέξει τον μεσαιωνικό τους σχεδιασμό ...Η Ελλάδα είναι πολύ ανοικτή και εξόχως "περίεργη", για να συνυπάρξει με τα πλούσια και κρυπτόμενα ανθρωπάκια με τα σκυφτά κεφάλια ...Η Ελλάδα είναι πολύ "σκληρή", για να "πεθάνει" με τόσο ταπεινωτικό τρόπο ...Η Ελλάδα έχει επιβιώσει από πολύ μεγαλύτερους κινδύνους, για ν' απειληθεί σήμερα από τα διεφθαρμένα ζώα του ΔΝΤ και των Μνημονίων των σακάτηδων.

Θεωρούμε ότι η τραγωδία γι' αυτούς δεν είναι μακριά. Η αλαζονεία και η υπεροψία των σύγχρονων βαρβάρων έχει αρχίσει να ενοχλεί τους πάντες. Η απόπειρά τους να βιάσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό και να βυθίσουν το ανθρώπινο είδος σε έναν νέο Μεσαίωνα δεν θα έχει επιτυχές τέλος. Οι δυστυχείς έχουν μπει στον χώρο της Ύβρεως και δεν γνωρίζουν τη συνέχεια, που οι αρχαίοι Έλληνες είχαν περιγράψει με απόλυτη λεπτομέρεια. Εκπόρνευσαν την τυφλή Θεά και ούτε φαντάζονται τι συνέπειες έχει αυτό το έγκλημά τους ...Η Νέμεσις των Ελλήνων έρχεται ...Η "Θεία Δίκη" των χριστιανών δεν αργεί. 

Τα "ψιλά γράμματα" του "τηλεπαιχνιδιού".

...Περιττό να πούμε ότι στο παιχνίδι "εσείς από ποιους κρύβεστε;" οι μόνοι που δεν μπορούν να "παίξουν" είναι οι Εβραίοι. Γιατί; Για τους ίδιους λόγους που σε ένα τηλεπαιχνίδι δεν μπορούν να συμμετάσχουν άτομα της "παραγωγής" και βέβαια οι στενοί συγγενείς τους ...Υπάρχει θέμα αξιοπιστίας. Αν, δηλαδή, για τους Γερμανούς και για τον οποιονδήποτε ερευνητή υπάρχει νόημα ν' αναζητεί τυχαία τους εγκληματίες, που κρύβονται στη Γερμανία, για τους Εβραίους αυτό δεν έχει νόημα. Οι Εβραίοι έχουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις όλων των Γερμανών εγκληματιών. Είναι οι "παραγωγοί" του παιχνιδιού και οι ιδιοκτήτες της Γερμανίας ...Υπάρχει ζήτημα ηθικής και δεοντολογίας για τη μη συμμετοχή τους.    ΠΗΓΗ