ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010
Το θερμοκήπιο του καπιταλισμού
Θέλουμε ανάπτυξη, δηλαδή ανταγωνιστική παραγωγή, αλλά ποιος θα την κάνει; Μήπως το κράτος; Αυτός ο τρόπος απέτυχε τόσο στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, όσο και στη δική μας χώρα. Ποιος άλλος θα κάνει παραγωγή; Μήπως ο μικροβιοτέχνης της γειτονιάς, ο μικροαγρότης που γίνεται εύκολο αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον μεσάζοντα ή εκείνος που έχει κάποια δωμάτια και μισθώνει στους τουρίστες; Μήπως θα κάνει παραγωγή ο δικηγόρος, ο συμβολαιογράφος, ο μηχανικός, ο γιατρός ή ο δημόσιος υπάλληλος. Όλοι αυτοί είναι....
βοηθητικά πρόσωπα της παραγωγής.Για να γίνει γρήγορη ανάπτυξη απαιτείται καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής. Να μην κοροϊδευόμαστε άλλο. Απαιτείται ο ξορκισμένος σ’ αυτόν τον τόπο καπιταλισμός. Όμως για να γεννηθεί καπιταλισμός απαιτούνται συνθήκες «θερμοκηπίου». Δηλαδή να βρεθούν κλεισμένα στον ίδιο χώρο δύο στοιχεία: Εργασία και Κεφάλαιο, τα οποία θα αναγκαστούν να αλληλοπυροδοτηθούν. Θα πρέπει να υπάρξει άφθονη προσφορά εργασίας και κεφάλαια έτοιμα προς επένδυση. Μια φορά στην ιστορία μας αναπτύξαμε στοιχεία καπιταλισμού και από τότε ζούμε ακόμα. Στοιχεία καπιταλισμού εμφανίστηκαν στην Ελλάδα μετά την μικρασιατική καταστροφή όταν βρέθηκαν εγκλωβισμένα στη χώρα το ελληνικό μεταπρατικό κεφάλαιο της διασποράς και ενάμιση εκατομμύριο εξαθλιωμένοι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία.
Σήμερα, απ’ ότι φαίνεται, η εργασία θα υπάρχει σε λίγο καιρό άφθονη. Από το ένα μέρος οι Έλληνες που απολύονται και από το άλλο οι εξαθλιωμένοι οικονομικοί μετανάστες θα δημιουργήσουν την κατάλληλη υπερπροσφορά εργασίας. Τα κεφάλαια όμως για να έρθουν στη χώρα δεν θα κάνουν ελεημοσύνη. Θα πρέπει να βρούν κατάλληλο έδαφος δημιουργίας κερδών ή υπερκερδών αν θέλετε. Εδώ η Πολιτεία θα πρέπει άμεσα να αποφασίσει. Θα εξασφαλίσει τις κατάλληλες συνθήκες μέσα στο «θερμοκήπιο», δηλαδή θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του κεφαλαίου ή όχι; . Αν υπάρχουν μεγάλοι φόροι, γραφειοκρατία, μίζες και υπερπροστατευτισμοί της εργασίας δεν γεννιέται καπιταλισμός. Τα κεφάλια φεύγουν και πάνε αλλού.
Είχαμε πει και σε προηγούμενη ανάρτηση ότι θα πρέπει ταυτόχρονα το παραγόμενο προϊόν να είναι ανταγωνιστικό και στο εξωτερικό. Όμως μέχρι η ελληνική παραγωγή να αποκτήσει τις υποδομές και την ανάλογη ποιότητα στα παραγόμενα προϊόντα για να γίνει ανταγωνιστική στο διεθνές εμπόριο, θα πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή, η οποία και θα χρησιμοποιηθεί αρχικά ως όπλο διεθνούς ανταγωνισμού.
Ρωτάμε όμως: Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε συμβιβασμούς σε σχέση με την προστασία της εργασίας και των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα; Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε συμβιβασμούς με μια αναπόφευκτη μόλυνση του περιβάλλοντος; Τα περί πράσινης ανάπτυξης είναι προπαγανδιστικά παραμύθια για αφελείς. Είμαστε έτοιμοι να μειώσουμε τον δημόσιο τομέα ή να τον κάνουμε μη ελκυστικό ώστε να αποβληθεί δια παντός το όνειρο του κάθε Έλληνα να προσληφθεί στο Δημόσιο;
Αν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τα πιο πάνω, τότε είμαστε έτοιμοι και για καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης.
Εμείς πάντως, δεν είμαστε έτοιμοι να γυρίσουμε στο Μεσαίωνα. ΠΗΓΗ:hassapis-peter.blogspot.com
Πέταξαν παπούτσια στον λαοπρόβλητο! Παρά τα δρακόντια μέτρα ασφαλείας, μέλος του ΠΑΜ κατάφερε να προσεγγίσει και…
…να κάνει τη συμβολική κίνηση.ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΝΕΙ Η ΕΙΔΗΣΗ!!
Δυστυχως οι ισχυρές δυνάμεις δεν επέτρεψαν από το πρωΐ την ειρηνική και συμβολική κίνηση που είχε ετοιμάσει το πατριωτικό μέτωπο, έτσι κάποιες εκατοντάδες παπούτσια έμειναν αδιάθετα.
Εκτός βέβαια από τα συγκεκριμένα που τέλεσαν τον συμβολισμό.
Οι συλληφθέντες είναι δύο μέχρι στιγμής, διότι η δημοκρατία δεν έχει χιούμορ. Ο Σταύρος Βιτάλης, συντονιστής του Πατριωτικού Μετώπου και άλλο ένα μέλος. Υπό περιορισμό αυτή τη στιγμή γύρω στα 10 άτομα, ενώ οι εκατοντάδες παρευρισκόμενοι απομακρύνθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις.
ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΤΟΜΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ (!!) ΣΤΗ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ. ΑΦΟΡΗΤΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ. ΕΧΟΥΝ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΤΗΣ ΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔ.
ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟΝ Σ. ΠΡΑΠΑΒΕΣΗ (ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ) ΩΣ “ΓΟΝΙΟ ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ”!!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ. ΚΑΤΕΒΑΣΑΝ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ!!
ΑΦΕΘΗΚΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
“ΜΕΛΟΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ” ΛΕΕΙ Ο ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ!!!!! ( Α ΒΡΕ ΖΩΑ – ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ!). Κυρία Μανωλάκου, ψάξτε για έναν άνθρωπο πριν κουνήσετε καταφατικά το κεφάλι, ξεφτιλίζετε το κόμμα που εκπροσωπείτε.
Μπράβο Παπαδημούλη!
ΠΗΓΗ:olympia.gr
Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010
Καθημερινοί Ήρωες
οια στάση στο μετρό, συζητούν δύο νέοι, με αφορμή το τραγικό συμβάν της πτώσης του F-16 και την απώλεια των δύο χειριστών. Ο ένας από τους νεαρούς σε κάποια στιγμή γυρνάει προς τον άλλον και λέει: «τι τα θες, καλοί, χρυσοί οι πιλότοι αλλά κορόιδα. Γιατί τρέχουν και σκοτώνονται χωρίς να πληρώνονται, μήπως πρόκειται και ποτέ να γίνει πόλεμος;» Ο καθημερινός μίζερος αστός, έβγαλε το συμπέρασμά του, με βάση αυτά που σκέφτεται ίσως ένα μεγάλο ποσοστό των συμπολιτών μας. Κορόιδα οι πιλότοι. Και κάθομαι και αναρωτιέμαι: τόσο πολύ πια αυτός ο λαός έχει χάσει τις όποιες ευαισθησίες και τα αντανακλαστικά του; Τόσο πολύ έχει υποδουλωθεί σε μία πραγματικότητα που δεν του αφήνει περιθώρια για περαιτέρω σκέψεις και προβληματισμούς; Οι πιλότοι μας, είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, όπως όλοι μας. Απλά το όνειρό τους ήταν να πετάνε. Μπήκαν στην Σχολή Ικάρων, προσπάθησαν, ζορίστηκαν και τελικά κατάφεραν να κάνουν καθημερινότητα το όνειρό τους. Να πετάνε με πολεμικό αεροσκάφος και να υπερασπίζονται τον εθνικό μας εναέριο χώρο.Για κουρασμένους στη νοοτροπία και στις απόψεις και εφησυχασμένους αστούς, αυτό ίσως να ηχεί ακραίο. Οι πιλότοι μας δεν ξέρουν αργίες, γιορτές. Χάνουν πολύτιμες στιγμές ξεκούρασης και ηρεμίας. Όταν οι υπόλοιποι νεοέλληνες γλεντάνε και κάνουν διακοπές, εκείνοι βρίσκονται δίπλα στο αεροπλάνο τους, στην Σκύρο, στην Λήμνο, στην Αγχίαλο, στην Ανδραβίδα και όπου αλλού, περιμένοντας το τηλέφωνο για να απογειωθούν. Να απογειωθούν για να αναχαιτίσουν τουρκικά αεροπλάνα που έχουν εισέλθει στον εθνικό εναέριο χώρο. Τον εθνικό εναέριο χώρο που οι πολιτικές ηγεσίες αυτού του τόπου ίσως να μην κατάλαβαν ποτέ τι σημαίνει και ποια είναι η σημασία του. Για αυτό και τον ξεπουλάνε. Με την αδρεναλίνη στα ύψη και με κίνδυνο κάθε λεπτό, αυτοί οι άνθρωποι δίνουν καθημερινά τεράστιο αγώνα. Δεν ήταν τα χρήματα το ζητούμενο για αυτή τους την επιλογή ζωής, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των συμπολιτών τους, ούτε σώζονται με κάποια αύξηση πτητικού επιδόματος, που και αυτό στην άσχημη οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε, φροντίζουν «κάποιοι» να τους το μειώσουν.
Αυτοί οι άνθρωποι στερούνται τις οικογένειές τους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, λόγω του καθήκοντός τους. Προβλήματα στην προσωπική τους ζωή δημιουργούνται από τον δικό τους τρόπο ζωής. Από έναν τρόπο ζωής που δεν τους επιτρέπει να ξέρουν αν θα γυρίσουν το βράδυ σπίτι τους, από έναν τρόπο ζωής που τους κάνει ασυναίσθητα να αφήνουν τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο μέσα στην Βάση που υπηρετούν, γιατί μπορεί να χρειαστεί να το γυρίσει πίσω κάποιος άλλος... Και δυστυχώς, κάποιος άλλος γυρνάει πίσω τα αυτοκίνητα κάποιων. Κάποιος άλλος γύρισε το αυτοκίνητο του Σιαλμά, του Κώστα του Ηλιάκη. Κάποιοι άλλοι τις προάλλες του Τάσου Μπαλατσούκα και του Σήφη Αναστασάκη και τόσων άλλων νεκρών πιλότων μας. Ξεκίνησαν όλοι ένα πρωινό για την καθημερινή τους μάχη. Για την μάχη της υπεράσπισης των ελληνικών ουρανών. Τους ήταν γραφτό να μην γυρίσουν. Έπεσαν κάνοντας το καθήκον τους, έπεσαν με το αεροπλάνο τους, φορώντας την φόρμα του πιλότου Η έκφραση κορόιδα, μπορεί να γίνεται αποδεκτή από κάποιους. Δεν γίνεται αποδεκτή από εμάς, όσο και αν βλέπουμε γύρω μας μία πατρίδα που καθημερινά μας πληγώνει.
Για μας αυτοί οι άνθρωποι είναι καθημερινοί ήρωες. Ζουν έναν ηρωικό τρόπο ζωής, η καθημερινότητά τους είναι όμορφη, δεν είναι μίζερη και ανούσια. Είναι τυχεροί, γιατί μπορούν και κάνουν αυτό που θέλουν, είναι τυχεροί αφού κάθε στιγμή είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για την πατρίδα. Όσοι από αυτούς φεύγουν, είναι ακόμα πιο τυχεροί αφού πετάνε για πάντα στον Ουρανό των Ηρώων. Από κει που όλα φαίνονται τόσο μικρά και ασήμαντα...
Τάσος ΔημητρακόπουλοςΠΗΓΗ:www.elkosmos.gr
Καραγκιόζης ο... αντισημίτης
Το ΚΙΣ απαγόρευσε τηλεοπτική διαφήμισηΑπίστευτο και όμως αληθινό. Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της χώρας μας ζήτησε και πέτυχε να απαγορευθεί τηλεοπτική διαφήμιση του γνωστού πολυκαταστήματος παιδικών παιχνιδιών Jumbo. Ο λόγος; Στο σποτάκι χρησιμοποιείτο ο πασίγνωστος καραγκιόζης (αυτός που κατοχυρώθη στην Τουρκία) και μαζί του η γνωστή φιγούρα του εβραίου. Σκοπός του σποτ ήταν να καταδείξει πως σε περίοδο ακρίβειας και κερδοσκοπίας το πολυκατάστημα μπορεί και κρατά τις τιμές των προϊόντων του χαμηλά. Τι ήθελαν όμως οι διαφημιστές να χρησιμοποιήσουν τον εβραίο; Δεν ξέρουν ότι καραδοκεί και στην χώρα μας πλέον η πνευματική δικτατορία του παγκόσμιου αδερφού; Έτσι λοιπόν το αγρυπνών ΚΙΣ εξέδωσε αμέσως την ακόλουθη ανακοίνωση για να καταπνίξει τον υφέρποντα αντισημιτισμό που ελλοχεύει στα παιδικά παιχνίδια. Διαβάστε και γελάστε ή κλάψτε για την κατάντια κάποιων ανθρώπων:
«Ως διαμαρτυρία σε αντι-εβραϊκή τηλεοπτική διαφήμιση της εταιρείας καταστημάτων JUMBO, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος απέστειλε προς τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Εταιρείας κ. Ευάγγελο - Απόστολο Βακάκη, την παρακάτω επιστολή: «Σε διαφημιστικό σποτ της Εταιρείας σας στην τηλεόραση χρησιμοποιείτε κατά τρόπο ανάρμοστο τη φιγούρα του Εβραίου από το θέατρο Σκιών, προσδίδοντας μάλιστα σ΄ αυτόν την ιδιότητα του τοκογλύφου.
Επειδή το εν λόγω σποτ περιέχει μηνύματα άκρως ρατσιστικά και δυσφημιστικά ζητούμε όπως αποσυρθεί ΑΜΕΣΩΣ ώστε να σταματήσει η επιχειρούμενη προκλητικότητα η οποία δεν έχει καμία σχέση με την καθεαυτή εμπορική σας δραστηριότητα».
Όπως φυσικά αναμενόταν, η εταιρεία εξέδωσε ανακοίνωση που ζητούσε συγγνώμη και βέβαια δήλωνε πως θα αποσύρει το επίμαχο σποτ, όπως και έγινε. Θα μπορούσε βέβαια απλά να τους παραπέμψει στο «Σπαθάρειο Μουσείο» όπου υπάρχει η παρακάτω περιγραφή: «Ο Εβραίος: Το όνομά του είναι Σολομών ή Σολωμός, όπως τον αποκαλεί ο Καραγκιόζης. Είναι χαρακτήρας εμπόρου της πόλης και συγκεκριμένα της Θεσσαλονίκης, αρκετά πλούσιος, πολύ τσιγκούνης, πονηρός και δειλός. Σαν φιγούρα είναι πολύ ευχάριστη γιατί είναι δεμένος σε δυο μεριές και όταν χορεύει κουνιέται η μέση και το κεφάλι του σαν να είναι "ξεβιδωμένος", με αποτέλεσμα να γελάνε οι θεατές».
Στην Ελλάδα λοιπόν της κρίσης απαγορεύεται κανείς να θεωρεί πως οι Εβραίοι σχετίζονται με το κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το θράσος κάποιων να απειλούν μια εταιρεία που πουλά παιχνίδια ή το φόβο αυτής της εταιρείας ώστε να υποχωρεί στις πιέσεις των ταυτιζόμενων με την φιγούρα του τσιγκούνη;
ΥΓ: Πληροφορίες που αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο γεγονός εντάσσεται στα πλαίσια της τουρκοισραηλινής κόντρας, μιας και ο καραγκιόζης είναι πλέον πατενταρισμένος τούρκος, κρίνονται ως ανακριβείς. Ίσως απλά οι Ισραηλίτες να ζήλεψαν και να θέλουν να ταυτιστούν και αυτοί με τον καραγκιόζη. ΠΗΓΗ:www.elkosmos.gr
Μνημόνιο για την Ελλάδα ως το 2020!
Για ένα «Μνημόνιο Νο2», που θα «προστατεύσει» την Ελλάδα από τις αγορές ίσως και μέχρι το 2020 –με βαρύ κόστος, βέβαια, για τους Έλληνες που θα υποστούν τη μακρόχρονη διεθνή κηδεμονία…- πιέζουν πλέον ανοικτά οι ισχυροί του διεθνούς τραπεζικού συστήματος την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, επιβεβαιώνοντας πλήρως το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που πρώτο παρουσίασε χθες στους αναγνώστες του το “S10”. «Μνημόνιο Νο2, ή χρεοκοπία», ήταν ο τίτλος του αποκαλυπτικού δημοσιεύματος του “S10” και, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, η ισχυρότερη τράπεζα του διεθνούς συστήματος, η αμερικανική JP Morgan, ήλθε να προτείνει δημόσια ακριβώς αυτό, ανοίγοντας επίσημα τη διεθνή συζήτηση για την παράταση ισχύος της διεθνούς συμφωνίας δανεισμού.
Ο κορυφαίος αναλυτής ευρωπαϊκής χρηματαγοράς της JP Morgan, ο Πάβαν Γουάντα, τόνισε ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί να επεκτείνει κατά τρία έως έξι (!) χρόνια τη διεθνή συμφωνία δανεισμού, για να αποφύγει χρεοκοπία, που χωρίς το δεύτερο μνημόνιο θα είναι αναπόφευκτη.
«Δεν πιστεύω ότι έχουν άλλη επιλογή, δεδομένου ότι το έλλειμμα είναι τόσο μεγάλο», τόνισε χαρακτηριστικά, μιλώντας στο Bloomberg. «Ή θα επιμηκύνουν οι άλλες χώρες τη διάρκεια των δανείων τους στην Ελλάδα, ουσιαστικά απαλείφοντας ένα μέρος του χρέους, ή η Ελλάδα θα αναδιαρθρώσει το χρέος της και η αγορά θα αρχίσει να παγώνει ξανά. Θα χρειασθούν περισσότερη βοήθεια όταν η χρονική διάρκεια του σημερινού “πακέτου” εκπνεύσει, αν πρόκειται να αποφύγουν μια καθαρή χρεοκοπία».
Το μήνυμα της JP Morgan, που ασφαλώς εκφράζει και τις περισσότερες μεγάλες τράπεζες του διεθνούς συστήματος, προς τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης είναι απλό και αποτελεί συνέχεια της πάγιας στρατηγικής των τραπεζιτών, να μεταφέρουν στους φορολογουμένους τους κινδύνους των χαρτοφυλακίων τους, ιδιωτικοποιώντας τα κέρδη και κοινωνικοποιώντας τις ζημιές: ή θα «φορτώσετε» τους κρατικούς προϋπολογισμούς της Ευρωζώνης με τα «τοξικά» χρέη (ελληνικά σήμερα, πορτογαλικά, ισπανικά, ή ιρλανδικά αύριο) ή θα κληθείτε να διαχειριστείτε μια νέα παγκόσμια τραπεζική κρίση.
Σύμφωνα με πληροφορίες του “S” από στελέχη του τραπεζικού κλάδου, το διεθνές «ιερατείο» των αγορών ανοίγει από σήμερα τη συζήτηση για παράταση του καθεστώτος διεθνούς κηδεμονίας της Ελλάδας όχι τυχαία: από το 2012 το αργότερο, η Ελλάδα θα πρέπει βάσει του «Μνημονίου 1» να αρχίσει τις εκδόσεις μακροχρόνιων τίτλων, δηλαδή να θέσει στις αγορές το δίλημμα αν πρέπει να σταματήσουν το «εμπάργκο» δανεισμού, ή όχι. Δηλαδή, η χώρα θα βρεθεί και πάλι στο σημείο που βρισκόταν στις αρχές του χρόνου, πριν τη διεθνή διάσωση. Ή θα καταφέρει να καλύψει με ανεκτό κόστος τις χρηματοδοτικές της ανάγκες από την αγορά, ή θα βρεθεί και πάλι να φλερτάρει με μια ακάλυπτη έκδοση ομολόγων, που θα ισοδυναμεί με χρεοκοπία.
Οι διεθνείς τραπεζίτες γνωρίζουν, ότι το «καθάρισμα» των ισολογισμών τους από «τοξικά» στοιχεία θα πάρει αρκετό χρόνο, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις ενός αυστηρότερου πλαισίου εποπτείας και κεφαλαιακής επάρκειας, σύμφωνα με τους όρους της «Βασιλείας 3» και των νέων περιορισμών στις αγορές που επιβάλλουν τα κράτη, αντλώντας διδάγματα από την κρίση.
Με αυτά τα δεδομένα, οι τραπεζίτες υπολογίζουν από σήμερα, ότι η στρατηγική τους για μείωση κινδύνων και ενίσχυση των ισολογισμών δεν θα συνάδει από το 2012 με την τοποθέτηση κεφαλαίων σε στοιχεία ενεργητικού υψηλού κινδύνου, όπως το ελληνικό χρέος. Ως εκ τούτου, αρχίζουν από σήμερα να πιέζουν τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης να… σηκώσουν το ελληνικό βάρος για αρκετά χρόνια, μέχρι το σύστημα να είναι πάλι έτοιμο να αναλάβει νέους κινδύνους.
Το ερώτημα που έχει σε αυτό το πλαίσιο ιδιαίτερη σημασία για τους Έλληνες πολίτες και την κυβέρνηση είναι αν μπορεί η Ελλάδα και η Ευρωζώνη να εφαρμόσουν το μνημόνιο με τους αρχικούς του όρους, πηγαίνοντας κόντρα στη βούληση του διεθνούς «ιερατείου» των ισχυρών τραπεζιτών. Η πρόσφατη ιστορία απέδειξε, ότι το πεπρωμένο που χαράζουν οι αγορές για τις αδύναμες χώρες του διεθνούς στερεώματος φυγείν αδύνατον: όσο και αν προσπάθησε η κυβέρνηση Παπανδρέου και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να κρατήσουν την Ελλάδα εντός αγοράς, τελικά αποκλείσθηκε και η ευθύνη της εξυπηρέτησης του εθνικού χρέους πέρασε στις κυβερνήσεις και το ΔΝΤ.
Αν, όμως, η υποταγή στις διαθέσεις των αγορών καταστεί αναπόφευκτη, το επόμενο ερώτημα που προβάλλει… απειλητικό για τους Έλληνες πολίτες είναι άλλο: πώς θα πείσουν οι κυβερνήσεις της Ευρώπης τους φορολογούμενους πολίτες, ότι είναι αναγκαίο και σκόπιμο να συνεχίσουν να πληρώνουν… ελληνικές αμαρτίες ίσως και μέχρι το 2020; Δεν θα υποχρεωθούν, άραγε, για να το πετύχουν τελικά, να καταδείξουν στην κοινή γνώμη, ότι η Ελλάδα θα πάρει μεν νέο δάνειο, αλλά θα εφαρμόσει και ένα πρόγραμμα λιτότητας άνευ προηγουμένου, με ακόμη αυστηρότερη διεθνή επίβλεψη; Και, αν έτσι εξελιχθούν τα πράγματα, ποια ελληνική κυβέρνηση θα καταφέρει να «πουλήσει» στους Έλληνες πολίτες νέες… θυσίες, όταν θα είναι ήδη εξαντλημένοι από τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου 1; Δεν θα κινδυνεύσει η Ελλάδα και η Ευρώπη να βρεθεί μπροστά σε ένα ανεξέλεγκτο ξέσπασμα κοινωνικής οργής;
Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι τόσο… μελλοντολογικά και θεωρητικά, όσο φαίνονται. Η διεθνής πολιτική και τραπεζική ηγεσία ήδη έχει αρχίσει να προβληματίζεται για τις απαντήσεις τους, έστω και αν η ελληνική κοινή γνώμη θα πληροφορηθεί, ως συνήθως, τελευταία τα συμπεράσματα αυτού του προβληματισμού…
Κατά τα λοιπά, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Πέτρος Χριστοδούλου του ΟΔΔΗΧ, ανησυχώντας για πολύ πιο βραχυπρόθεσμες εξελίξεις, όπως η έκβαση της δημοπρασίας εντόκων γραμματίων της επόμενης εβδομάδας, επιχείρησαν χθες να κάνουν φραστικό «μασάζ» στους δύσπιστους διεθνείς επενδυτές, δηλώνοντας σε διεθνή μέσα ότι οι ελληνικοί τίτλοι αποτελούν ευκαιρία και δεν πρέπει να φοβίζουν τους επενδυτές και διαψεύδοντας για πολλοστή φορά τα σενάρια χρεοκοπίας της χώρας.
Όμως, όπως έχει αποδείξει η πρόσφατη εμπειρία της χώρας με τις αγορές, τέτοιες διαβεβαιώσεις από ελληνικά χείλη (ή ακόμη και από τα χείλη αξιωματούχων διεθνούς εμβέλειας) αποτελούν έπεα πτερόεντα για τους παράγοντες του διεθνούς τραπεζικού συστήματος. Γι’ αυτό και το spread της δεκαετίας εξακολουθεί να… τα χιλιάζει (βρίσκεται «κολλημένο» κοντά στις 1.000 μονάδες, ή 10%), όσο και αν κουράζονται οι Έλληνες αξιωματούχοι με συνεντεύξεις σε διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Όσοι, μάλιστα, βιάζονται να πανηγυρίσουν, επειδή το νορβηγικό Sovereign Wealth Fund, με ενεργητικό 450 δις. δολ., δηλώνει ότι έχει τοποθετήσει λίγα δισεκατομμύρια σε ελληνικούς τίτλους και θα συνεχίσει να αγοράζει, ας μην ανοίξουν από σήμερα τις… σαμπάνιες. Ακόμη και τα SWF, που έχουν την πολυτέλεια να αγνοούν τις αξιολογήσεις των διεθνών οίκων και να ρισκάρουν μερικά κεφάλαια με μακροχρόνιο ορίζοντα επένδυσης, αγοράζουν ελληνικά ομόλογα επειδή οι τριτοκοσμικές τους αποδόσεις (και, αντίστοιχα, οι εξευτελιστικές τιμές τους) θεωρούν ότι καλύπτουν σχετικά επαρκώς τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας. Οι ίδιοι διαχειριστές, όμως, είναι πολύ αμφίβολο αν θα ρίσκαραν να αγοράσουν ελληνικούς τίτλους, έστω και το 2012, με τις «λογικές» αποδόσεις που θα είναι υποχρεωμένη η Ελλάδα να εκδώσει τίτλους, όταν θα επιχειρήσει τη μεγάλη επιστροφή της στην αγορά…
ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΦΤΕΡΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΑΓΑΖΟ
Δυσάρεστη οσμή πολιτικής αποσύνθεσης αναδίδουν οι εξελίξεις στον χώρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την επιλογή υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής. Κωμικοτραγική είναι η εμφάνιση τριών (!) υποψηφίων για τη θέση αυτή από ένα κόμμα που είχε πάρει μόλις 4,6% στις περυσινές βουλευτικές εκλογές, όταν ακόμη ήταν τυπικά ενιαίο, πριν γίνει κομμάτια και θρύψαλα, όπως έχει καταντήσει σήμερα.
του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Και όμως, δεν έχουν περάσει ούτε τρία χρόνια καλά καλά από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό την ηγεσία του Αλέκου Αλαβάνου, εμφανιζόταν ως μια συνιστώσα της Αριστεράς που θα μπορούσε να κάνει το ιστορικό άλμα και να διεισδύσει σε ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, βοηθούσης και της κρίσης ηγεσίας που αντιμετώπιζε τότε το ΠΑΣΟΚ, μετά την ήττα του στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 και της εσωτερικής αναμέτρησης που αυτή πυροδότησε. Μοιάζουν να έχουν περάσει πολιτικοί αιώνες από τότε.
Σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτή η φάση! Η προ καιρού αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη και των ομοϊδεατών του και η δημόσια πλέον σύγκρουση Αλέκου Αλαβάνου και Αλέξη Τσίπρα επισφράγισαν το πολιτικό ναυάγιο αυτής της προσπάθειας μακροημέρευσης και υποτυπώδους ομογενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ σε βαθμό που απλώς να γίνει αποδεκτή από όλους η συνύπαρξη των διαφόρων οργανώσεων, ομάδων και τάσεων που τον συναπαρτίζουν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι προσωπικές αντιπάθειες θολώνουν το πολιτικό κριτήριο και έχουν συμβάλει κι αυτές στην απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια του ελληνικού λαού και ιδίως πολλών δυνάμει ψηφοφόρων του.
Θα ήταν όμως σοβαρό λάθος να αποδώσει κανείς την προϊούσα διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και την ήδη συντελεσθείσα πρώτη διάσπαση του ΣΥΝ με την αποχώρηση των περί τον Φ. Κουβέλη αποκλειστικά ή κυρίως στις προσωπικές διαφορές των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Πολιτικές - και μάλιστα βαθύτατες σε ορισμένες περιπτώσεις - είναι οι διαφορές που προκάλεσαν την κατάρρευση αυτού του σχήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε εξαρχής ένα αντιφατικό εγχείρημα. Η μια συνιστώσα του ήταν το ιστορικό ρεύμα του "ευρωκομμουνισμού" της δεκαετίας του 1970, το οποίο εκφράστηκε στη χώρα μας από το παλιό ΚΚΕ εσωτερικού του Κύρκου, του Δρακόπουλου, του Φιλίνη κ.λπ., που στη συνέχεια μετονομάστηκε σε ΕΑΡ. Το ρεύμα αυτό είχε απήχηση εγκλωβισμένη επί είκοσι χρόνια στο 2% - 3% του εκλογικού σώματος, κάποτε και λιγότερο. Αυτή την τάση εκφράζει σήμερα ο Φ. Κουβέλης. Η δεύτερη συνιστώσα είναι οι προερχόμενοι από το ΚΚΕ οι οποίοι παρέμειναν στον ΣΥΝ και μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού ΚΚΕ - ΕΑΡ, το 1991. Η μισή σχεδόν Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ παρέμεινε στον ΣΥΝ, αλλάζοντας σταδιακά τη φυσιογνωμία του.
Η εκλογή στην ηγεσία του ΣΥΝ του Αλέκου Αλαβάνου αποτέλεσε τομή στην πορεία του. Προερχόμενος από το ΚΚΕ, αλλά επιδιώκοντας να το υπερκεράσει από αριστερά σε επίπεδο κινημάτων (σε πολιτικές θέσεις αυτό δεν το έκανε ποτέ), ο Α. Αλαβάνος συγκρότησε τον ΣΥΡΙΖΑ συμμαχώντας με οργανώσεις και ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Υιοθετώντας ριζοσπαστική πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ αποκατέστησε πολιτική επαφή με νέα ριζοσπαστικοποιούμενα τμήματα της κοινωνίας και ιδίως της νεολαίας. Η πολιτική αυτή ήταν εντελώς ασύμπτωτη με τις πολιτικές απόψεις του ρεύματος Κύρκου, Κουβέλη κ.λπ. Οσο η γραμμή αυτή αύξανε τα εκλογικά και εν συνεχεία τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, οι εκπρόσωποι της παλιάς ευρωκομμουνιστικής σκέψης σιωπούσαν και δεν εξέφραζαν τις αντιρρήσεις τους, μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς. Oταν όμως ο Αλ. Αλαβάνος έκανε το μοιραίο λάθος να εγκαταλείψει την ηγεσία του ΣΥΝ και να τοποθετήσει στη θέση του τον Α. Τσίπρα, νομίζοντας ότι ο ίδιος θα ασχολείται με τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα και ο Τσίπρας με το "καρκίνωμα" των οργανωτικών ζητημάτων του ΣΥΝ, οι συσχετισμοί άλλαξαν. Καθώς πέρασε ταυτόχρονα η εποχή των παχιών εκλογικών και δημοσκοπικών αγελάδων, η δεξιά πτέρυγα του ΣΥΝ κινητοποιήθηκε. Με τις κατάλληλες συμμαχίες με τον Α. Τσίπρα και εκμεταλλευόμενη τα λάθη του Α. Αλαβάνου, ταχύτατα και εύκολα τον περιθωριοποίησε, καθιστώντας έτσι αγεφύρωτο το χάσμα ανάμεσα στον ΣΥΝ και τις υπόλοιπες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλλαγή συσχετισμού όμως δεν ήταν αρκετή για να πάρουν οι περί τον Φ. Κουβέλη τον ΣΥΝ του Α. Τσίπρα και έτσι αποχώρησαν φτιάχνοντας δικό τους κόμμα, ελπίζοντας ότι με την κίνησή τους ο ΣΥΝ δεν θα μπει στη Βουλή.
ΡΗΞΗ Δευτερεύον ποιος έχει τις ευθύνες
Εκτοξεύονται με ιδιαίτερη φραστική βιαιότητα οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ των ηγετικών στελεχών του ΣΥΝ αναφορικά με τις ευθύνες και την τακτική του καθενός που οδήγησε στην ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να βρει έναν κοινό υποψήφιο για την Αττική, ο οποίος ούτως ή άλλως θα χάσει. Αναμφισβήτητα ο επιμερισμός των ευθυνών έχει μια κάποια αξία για τους αναλυτές. Είναι όμως εντελώς δευτερεύων ο καταμερισμός ευθυνών, όταν διαλύεται ένας πολιτικός συνασπισμός. Μάλλον δυσκολεύονται τα στελέχη του ΣΥΝ να αντιληφθούν ότι το καθοριστικό πολιτικό γεγονός που αφορά σε κάποιο βαθμό και την ελληνική κοινωνία είναι η επικείμενη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και όχι η στάση του Αλαβάνου, του Κουβέλη ή του Τσίπρα. ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
ΑΠΡΟΘΥΜΟΙ... ΑΝΙΚΑΝΟΙ... ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ... ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Οι ιεροφάντες του Μνημονίου.
Τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά η πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης παραμένει αταλάντευτη. Η εμμονή του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι απόδειξη ότι κινείται στον σωστό δρόμο. Ούτε πια επαρκεί το επιχείρημα - εκβιασμός «Μνημόνιο ή χρεοκοπία».
Τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας εμφανίζουν άλλη εικόνα. Η κλιμάκωση της ύφεσης δείχνει να επιβεβαιώνει όσους εξ αρχής υποστήριζαν ότι η αναγόρευση του Μνημονίου σε ευαγγέλιο της κυβερνητικής πολιτικής οδηγεί σ’ αυτό που προσπαθεί να αποτρέψει, τη χρεοκοπία. Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ανατροφοδοτούμενης ύφεσης, πρέπει να εφαρμοσθεί παραλλήλως ένα εθνικό σχέδιο εξυγίανσης και ανάπτυξης.
Οι γραμμικές περικοπές του Μνημονίου ήταν ο εύκολος δρόμος.
Ο δύσκολος είναι στοχευμένες παρεμβάσεις στο επίπεδο και των εσόδων και των δαπανών.
Η κλεπτοκρατία, η σπατάλη και ο ανορθολογισμός είναι ακόμα τόσο εκτεταμένα φαινόμενα, που από τη δραστική καταπολέμησή τους μπορούν να εξοικονομηθούν τεράστια ποσά. Εχει φθάσει πια η ώρα να πληρώσουν όσοι τα προηγούμενα χρόνια έκαναν πάρτι σε βάρος της πολιτείας και της κοινωνίας.
Η χώρα ζει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ως εκ τούτου απαιτούνται νέα εργαλεία, τα οποία θα εξαντλούν τις μεγάλες και κατά κανόνα αναξιοποίητες δυνατότητες που διαθέτει η πολιτεία. Στο σημείο που έχουμε φθάσει, το ζητούμενο δεν είναι να πάνε μερικοί φυλακή. Ζητούμενο είναι τα κάθε είδους αρπακτικά να τεθούν τεκμηριωμένα αντιμέτωπα με το δίλημμα: ή να πληρώσουν ένα (ανάλογα με την περίπτωση) πολύ τσουχτερό πρόστιμο ή να μπουν φυλακή. Η εξυγίανση μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά, αλλά το παιχνίδι θα κριθεί στο επίπεδο της ανάπτυξης. Καλοί οι αναπτυξιακοί νόμοι και το ΕΣΠΑ, αλλά εδώ χρειάζονται τολμηρές πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση των μεγάλων αναπτυξιακών δυνατότητων της χώρας, που σήμερα λιμνάζουν.
Θα μπορούσαν να γίνουν πάρα πολλά χωρίς χρήματα, εάν υπήρχε πολιτική βούληση, επεξεργασμένο σχέδιο και ευελιξία για να επιλυθούν τα όποια οργανωτικά και θεσμικά προβλήματα. Δυστυχώς, η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδεικνύεται απρόθυμη ή ανίκανη να κινηθεί προς μία τέτοια κατεύθυνση. Πορεύεται με αποκλειστικό μπούσουλα το Μνημόνιο. Επειδή, μάλιστα, δεν υφίσταται εναλλακτική λύση εντός του πολιτικού συστήματος (η Ν.Δ. θα πληρώνει για αρκετό χρόνο ακόμα τις αμαρτίες της κυβέρνησης Καραμανλή), προκύπτει ένα μπλοκάρισμα. Ολα δείχνουν ότι βρισκόμαστε προς το τέλος της πρώτης φάσης, που στην κοινωνία κυριαρχούσε ο φόβος για το χειρότερο και η ελπίδα ότι με τα μέτρα θα ξεπεραστεί η κρίση.
του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
Τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά η πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης παραμένει αταλάντευτη. Η εμμονή του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι απόδειξη ότι κινείται στον σωστό δρόμο. Ούτε πια επαρκεί το επιχείρημα - εκβιασμός «Μνημόνιο ή χρεοκοπία».
Τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας εμφανίζουν άλλη εικόνα. Η κλιμάκωση της ύφεσης δείχνει να επιβεβαιώνει όσους εξ αρχής υποστήριζαν ότι η αναγόρευση του Μνημονίου σε ευαγγέλιο της κυβερνητικής πολιτικής οδηγεί σ’ αυτό που προσπαθεί να αποτρέψει, τη χρεοκοπία. Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ανατροφοδοτούμενης ύφεσης, πρέπει να εφαρμοσθεί παραλλήλως ένα εθνικό σχέδιο εξυγίανσης και ανάπτυξης.
Οι γραμμικές περικοπές του Μνημονίου ήταν ο εύκολος δρόμος.
Ο δύσκολος είναι στοχευμένες παρεμβάσεις στο επίπεδο και των εσόδων και των δαπανών.
Η κλεπτοκρατία, η σπατάλη και ο ανορθολογισμός είναι ακόμα τόσο εκτεταμένα φαινόμενα, που από τη δραστική καταπολέμησή τους μπορούν να εξοικονομηθούν τεράστια ποσά. Εχει φθάσει πια η ώρα να πληρώσουν όσοι τα προηγούμενα χρόνια έκαναν πάρτι σε βάρος της πολιτείας και της κοινωνίας.
Η χώρα ζει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ως εκ τούτου απαιτούνται νέα εργαλεία, τα οποία θα εξαντλούν τις μεγάλες και κατά κανόνα αναξιοποίητες δυνατότητες που διαθέτει η πολιτεία. Στο σημείο που έχουμε φθάσει, το ζητούμενο δεν είναι να πάνε μερικοί φυλακή. Ζητούμενο είναι τα κάθε είδους αρπακτικά να τεθούν τεκμηριωμένα αντιμέτωπα με το δίλημμα: ή να πληρώσουν ένα (ανάλογα με την περίπτωση) πολύ τσουχτερό πρόστιμο ή να μπουν φυλακή. Η εξυγίανση μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά, αλλά το παιχνίδι θα κριθεί στο επίπεδο της ανάπτυξης. Καλοί οι αναπτυξιακοί νόμοι και το ΕΣΠΑ, αλλά εδώ χρειάζονται τολμηρές πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση των μεγάλων αναπτυξιακών δυνατότητων της χώρας, που σήμερα λιμνάζουν.
Θα μπορούσαν να γίνουν πάρα πολλά χωρίς χρήματα, εάν υπήρχε πολιτική βούληση, επεξεργασμένο σχέδιο και ευελιξία για να επιλυθούν τα όποια οργανωτικά και θεσμικά προβλήματα. Δυστυχώς, η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδεικνύεται απρόθυμη ή ανίκανη να κινηθεί προς μία τέτοια κατεύθυνση. Πορεύεται με αποκλειστικό μπούσουλα το Μνημόνιο. Επειδή, μάλιστα, δεν υφίσταται εναλλακτική λύση εντός του πολιτικού συστήματος (η Ν.Δ. θα πληρώνει για αρκετό χρόνο ακόμα τις αμαρτίες της κυβέρνησης Καραμανλή), προκύπτει ένα μπλοκάρισμα. Ολα δείχνουν ότι βρισκόμαστε προς το τέλος της πρώτης φάσης, που στην κοινωνία κυριαρχούσε ο φόβος για το χειρότερο και η ελπίδα ότι με τα μέτρα θα ξεπεραστεί η κρίση.
Η επόμενη φάση θα σφραγισθεί από την απόγνωση και όταν θα έχει συγκεντρωθεί η κρίσιμη μάζα, η απόγνωση θα αρχίσει να μετατρέπεται σε οργή.
Τότε, μια αφορμή, ένα τυχαίο γεγονός θα είναι ικανό να προκαλέσει κοινωνική ανάφλεξη. ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
Απαξίωση του Ναού του Επικούρειου Απόλλωνα στην Ηλεία
Παρά το πέρασμα άνω των 24 αιώνων από την κατασκευή του είναι πολύ καλά διατηρημένος.
Αντιπροσωπεύονται δε και οι τρεις αρχιτεκτονικοί ρυθμοί της αρχαιότητας: ιωνικός, δωρικός και κορινθιακός.
Ο ναός είναι κτισμένος σε μια εντυπωσιακά όμορφη τοποθεσία σε υψόμετρο 1.131 μ., που φέρει το αρχαίο όνομα "Βάσσαι", που σημαίνει μικρή κοιλάδα μέσα στα βράχια και είναι κτισμένος από ντόπιο ασβεστόλιθο.
Αποτελείται από πρόναο, σηκό και οπισθόδομο και έχει προσανατολισμό από βορρά προς νότο.
Στον σηκό υπήρχε κίονας με κορινθιακό κιονόκρανο, που είναι το αρχαιότερο γνωστό παράδειγμα. Στο ναό υπήρχε μαρμάρινη, ανάγλυφη ζωφόρος με παράσταση αμαζονομαχίας και κενταυρομαχίας.
Οι πλάκες της ζωφόρου, ωστόσο, έχουν υφαρπαγεί και βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο.
Ο ναός, ο οποίος είναι έργο του περίφημου αρχιτέκτονα Ικτίνου, χρονολογείται γύρω στα 420 π.Χ. και κτίσθηκε πάνω σε παλαιότερο ναό, από τους κατοίκους της Φιγάλειας προς τιμήν του Επικουρίου Απόλλωνα σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη σωτηρία τους από λοιμό.
Ότι ωστόσο μας κληρονόμησαν οι πρόγονοι μας και μάλιστα με απαράμιλλη κατασκευαστική τελειότητα και ποιότητα (διάρκειας 2,5 χιλιάδων χρόνων!), το Ελληνικό κράτος προσπαθεί να το υποβαθμίσει και να το κρύψει ωσάν να επρόκειτο για εχθρό του Ελληνικού πολιτισμού.
Πως αλλιώς να δικαιολογηθεί πως το έργο της αναστήλωσης και συντήρησης του ναού δεν λέει να ολοκληρωθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια!
Και πως γίνεται να μην υπάρχει, εδώ και ένα χρόνο περίπου, έντυπο του ναού στην Ελληνική γλώσσα, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις των εργαζομένων προς το Υπουργείο Πολιτισμού; ΠΗΓΗ:www.nikosnikolopoulos.gr
Αυτοκίνητα, παπάκια και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς τάζει το ΠΑΣΟΚ
Σε μια αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική, η οποία στηρίζεται στον εντυπωσιασμό και στην εύκολη λύση, δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει μέτρα προκειμένου να αναστήσει την αγορά αυτοκινήτου. Όλη αυτή την ιστορία και τη φημολογία περί κινήτρων απόσυρσης Ι.Χ. και απελευθέρωσης της πετρελαιοκίνησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, την έχουμε ζήσει κι άλλες φορές.
Μας θυμίζει το γνωστό σύνθημα της περιόδου ’90-93 «καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη», αν και το μέτρο της απόσυρσης ήταν ίσως το μόνο σωστό που πήρε ο τότε πρωθυπουργός.
Μας θυμίζει επίσης τις περσινές επικοινωνιακές πιρουέτες της κυβέρνησης Καραμανλή που αποφάσισε να μειώσει το τέλος ταξινόμησης, έτρεξαν όλοι κι αγόρασαν τζιπάρες και 3λιτρα και μετά ήρθε ο Παπαθανασίου και τους άλλαξε τα φώτα στους φόρους.
Έτσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να ακολουθήσει την πεπατημένη, χωρίς να σκεφτεί ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος για να βρεθούν χρήματα. Θα ανακοινώσει μέτρα για το αυτοκίνητο, για να ξανατρέξει ο κόσμος να αγοράσει. Αν και αυτή τη φορά μάλλον δεν υπάρχει χρήμα για αγορές, ούτε οι τράπεζες δανείζουν.
Ωστόσο, η πολιτική γύρω από το Ι.Χ. είναι καθαρά αντιαναπτυξιακή. Μέτρα για να σημειωθεί έκρηξη των πωλήσεων αυτοκινήτων και να τα κονομήσουν ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες και οι εδώ μεγαλοεκπρόσωποί τους. Να φύγει συνάλλαγμα στο εξωτερικό και η κυβέρνηση απλά να γεμίσει τα ταμεία με τους φόρους που θα εισπράξει. Από εκεί και πέρα κανένα άλλο ουσιαστικό καλό.
Είναι τόσο δύσκολο για τους οικονομικούς φωστήρες να βρουν μέτρα τόνωσης της οικονομίας με άλλους τρόπους; Για παράδειγμα γιατί δεν δίνονται κίνητρα για την αγορά ακινήτων και για την οικοδομή η οποία καταρρέει;
Να μειωθούν φόροι, να υπάρξουν φοροαπαλλαγές, να βοηθηθούν τα νέα ζευγάρια να αγοράσουν το δικό τους κεραμίδι.
Περίπου 400.000 άμεσα εργαζόμενοι στην οικοδομή και συνολικά 1 εκατ. από συναφή επαγγέλματα, βρίσκονται σε απόγνωση. Τόσο δύσκολο είναι να «αναστηθεί» η κτηματαγορά, να μείνουν τα χρήματα στην Ελλάδα, να βρουν δουλειά κι όλοι αυτοί και να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία;
Αλλά όταν τάζεις αυτοκίνητα, παπάκια ή άλλα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς στο μόνο που ποντάρεις είναι να είσαι αρεστός, όχι χρήσιμος. ΠΗΓΗ:www.antinews.gr
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΝ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Μετέτρεψαν την Αθήνα σε κόλαση και μαζί της μετέτρεψαν σε κόλαση την ίδια τη ζωή μας.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτή η πόλη δεν είναι πλέον η πόλη με την ιστορία και τον πολιτισμό χιλιετιών…
Η Αθήνα δεν αποτελεί πλέον την πόλη – όνειρο του πολίτη της γης που έθετε ως σκοπό του το να καταφέρει να την επισκεφθεί έστω και μια φορά στη ζωή του.
Αυτή την πόλη – στολίδι της γης, την έχουν μετατρέψει σε πόλη φάντασμα. Τσάκισαν την αξιοπρέπειά της.
Παντού σκουπίδια… Παντού βαποράκια…
Πλατείες χρυσοπληρωμένες με αίμα και ιδρώτα από τον Έλληνα φορολογούμενο, έχουν παραδοθεί στην ακολασία, στους εισβολείς, στη βρωμιά και τη δυσωδία, και έχουν καταστεί απαγορευμένη ζώνη για τους κατοίκους που τις χρυσοπλήρωσαν.
Αδέσποτα σκυλιά παντού…
Ανεξέλεγκτοι μικροπωλητές όλων των αποχρώσεων παντού…
Ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα παντού…
Παντού σαπίλα…
Παντού εγκατάλειψη…
Παντού βρωμιά, μιζέρια και ανεξέλεγκτοι πλιατσικολόγοι.
Στη ζωή μας, στα όνειρά μας, και στα τραγούδια μας, αυτή η πόλη ήταν γεμάτη μεγαλείο, ρομαντισμό και γειτονιές που είχαν σε όλους κάτι να θυμίσουν.
Στα δικά τους όνειρα, στα σχέδια τους, στις πρόστυχες πολιτικά σκέψεις τους, ήταν μια πόλη εφιάλτης.
Και το κατάφεραν…
Μετέτρεψαν την Αθήνα σε κόλαση και μαζί της μετέτρεψαν σε κόλαση την ίδια τη ζωή μας. Μετέτρεψαν το στολίδι του κόσμου και την κορυφαία τουριστική πρωτεύουσα της υφηλίου σε κολαστήρι για τους κατοίκους της και στην πλέον απωθητική πρωτεύουσα για τον επισκέπτη όπου γης.
Εγκληματούν καθημερινά σε βάρος της ιστορίας μας.
Σκοτώνουν τον πολιτισμό μας.
Προσβάλουν την αξιοπρέπειά μας.
Δισεκατομμύρια φόροι πληρωμένοι με αίμα απ αυτό το λαό, έχουν παραδοθεί για να λυμαίνεται η ανομία, η εγκληματικότητα και οι εισβολείς με τρόπο ανεξέλεγκτο και κατάφωρα προκλητικό τις υποδομές για τις οποίες ματώσαμε προκειμένου να γίνει αυτή η πόλη πιο φιλόξενη και λειτουργική για τους ίδιους της τους κατοίκους.
Και το χειρότερο απ όλα είναι το θράσος τους.
Οι εγκληματίες που κατήντησαν αυτή την πόλη χαβούζα, ζητούν και πάλι ψήφο από αυτό το λαό για να ολοκληρώσουν το εγκληματικό τους έργο…
Τους απαντάμε:
Το μόνο που δικαιούστε, είναι να πάρετε «πόδι» από αυτή την πόλη και να εξαφανιστείτε οριστικά. Υποχρεούστε να μας παραδώσετε ξανά και την πόλη μας και τη ζωή μας ελεεινοί. ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
"Όποιος πηγαίνει κόντρα στο μνημόνιο, θα πηγαίνει εξορία"
Τα παμε πολλές φορές, αλλά μυαλό δε βάζουν.Υπάρχει μια ομάδα "πονηρών", που κάνει πλάκες σε κάποιους ελαφρόμυαλους bloggers, οι οποίοι "τσιμπάνε".
Άλλες φορές κάνουν πιό επαγγελματική δουλειά όπως εκείνη η απάτη με την...
εταιρεία που (δήθεν) δάνειζε το δημόσιο με επιτόκιο 1,25% και ο Παπανδρέου την απέρριψε. Με λίγη έρευνα βέβαια μπορεί κανείς να αποφύγει τέτοιες παγίδες, αλλά οι περισσότεροι μπλόγκερς, έχουν σαλτάρει (του θανατά!) με το κυνήγι της επισκεψιμότητας και δεν έχουν χρόνο να διασταυρώσουν κάποια είδηση, παρά μόνο, ανεβάζουν ακατάπαυστα ό,τι πετάει και τσουλάει, για να πιάσουν τα "μεγάλα μπλογκς", σε επισκεψιμότητα, σε ένα ανόητο κυνήγι μαγισσών.
Το σημερινό, είναι πολύ χοντροκομμένο και κάνει "κρα". Και ένα παιδί 5 χρονών θα καταλάβαινε ότι είναι μούφα. Δεν είναι "επαγγελματίας" προβοκάτορας, αυτός που το έστησε, αφού η παράγραφος, που προστέθηκε στο υποτιθέμενο "μνημόνιο", είναι για πολλά γέλια, αφού λέει:
"Εαν διατρέχεται κίνδυνος να μην εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα λόγω μη συμμόρφωσης ατόμων σε αυτά, επιβάλλεται η σύλληψη και εξορία έως ότου ολοκληρωθεί η αποπληρωμή σε τόπο που επιλέγει η πλειοψηφία του κοινοβουλίου"
Κι όμως! Αυτό το χοντροκομμένα γελοιωδέστατο κείμενο, οδήγησε πολλούς μπλόγκερς, να ανακαλύψουν συνομωσίες, ξερονήσια και άλλα χαζά, γελοιοποιώντας ένα -πολύ μικρό ευτυχώς- μέρος της δημοσιογραφίας των πολιτών.
....
Για την ιστορία,
αυτό δεν είναι το μνημόνιο, είναι απλά ένα άρθρο σε οικονομικό περιοδικό το οποίο αναλύει συνοπτικά, τι είναι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που προβλέπεται στο μνημόνιο και μπορείτε να το διαβάσετε (το αυθεντικό εννοείται), στο φορολογικό portal, taxheaven (http://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/6047)
Περαστικά μας...
...
hoax nr.47 ΠΗΓΗ:taxalia.blogspot.com
ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ
Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές που έρχονται οφείλουμε να πούμε τα πράγματα με τα όνομά τους.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Για το πολιτικό σύστημα, η κυρίαρχη επιδίωξη είναι να εδραιώσει την αντίληψη πως και αυτή τη φορά αυτό που θα κριθεί, δε μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που εκρίνετο κάθε φορά στο παρελθόν, και το οποίο οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή και τον Ελληνικό λαό στην απόλυτη απαξίωση.
Για τις συνιστώσες του πολιτικού συστήματος, το ζητούμενο της επόμενης μέρας, θα είναι το χαμόγελο στα πρόσωπα των πολιτικών τους αρχηγών.
Πίσω από αυτά τα χαμόγελα θα επιχειρήσουν να επενδύσουν σε δήθεν δικαιωμένες πολιτικές και σε υποτιθέμενες πολιτικές αποδοκιμασίες.
Θα επιχειρήσουν να επενδύσουν σε δήθεν δικαιωμένες πολιτικές φανφαρολογίες.
Θα επιχειρήσουν να αυτοχειροκροτηθούν για τον γενικόλογο και ξύλινο «πολιτικό» λόγο που εξέπεμψαν.
Υπάρχει όμως ένας απαγορευμένος καρπός για τον οποίο κανείς μα κανείς δε θα τολμήσει να μιλήσει. Γιατί αυτός ο καρπός προϋποθέτει την υπέρβαση του Ρουβικώνα...
Κι αυτή η υπέρβαση θέλει πολιτικά σώβρακα που κανείς από δαύτους δεν έχει αποδείξει πως μπορεί να τα φορά. Για όλους αυτούς, οι αυτοδιοικητικές εκλογές, θα αποτελέσουν απλά την «κορύφωση μιας πολιτικής αναμέτρησης» και τα παρκαρισμένα κουκιά στην κομματική τους κάλπη, θα είναι τα επίχειρα ή απλώς τα λάφυρα αυτής της αναμέτρησης.
Για τον πολίτη όμως που καταδυναστεύεται και γι αυτόν τον τόπο που καντονοποιείται, για την εθνική κυριαρχία που εκχωρήθηκε αλλά και για την ίδια την εδαφική ακεραιότητα που βάσιμα πλέον τίθεται εν αμφιβόλω, το ζητούμενο είναι διαφορετικό.
Θα αποτελέσει η πορεία γι αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές και κυρίως η επόμενη μέρα την απαρχή της ελπίδας???
Θα αναδειχθεί έστω και ένας ηγέτης αποφασισμένος να αμφισβητήσει στην πράξη τις πολιτικές του χειροπέδες, και να οργανώσει ένα κίνημα καθολικής πολιτικής απειθαρχίας στο θεσμικό πλαίσιο του κατοχικού δυνάστη σηματοδοτώντας το δρόμο της γενικευμένης ανατροπής του???
Θα καταστήσει τον πολίτη του τόπου του πρωταγωνιστή και θεματοφύλακα μιας γενικευμένης διαδικασίας ανατροπών και αποδόμησης της υποταγής, της δουλοπρέπειας και των αντιδραστικών θεσμών και νομοθετημάτων που αποσυνθέτουν την κοινωνία και καταδυναστεύουν τη ζωή μας???
Θα επιχειρήσει αταλάντευτα και με συνέπεια να αποτελέσει ο τόπος του πρότυπο αντίστασης – εξέγερσης οικοδομημένο και στηριγμένο στον αηδιασμένο από το φαύλο πολιτικό σύστημα πολίτη, έτσι ώστε να τροφοδοτήσει το ντόμινο των μεγάλων ανατροπών που θα τσακίσει τα σχέδια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και θα αποδείξει πως εκτός από αναγκαίο είναι και απόλυτα ρεαλιστικό να πάρει αυτός ο λαός στα χέρια του τις τύχες του και τη ζωή του???
Θα υπάρξει ένας – έστω ένας – εκλεγμένος τοπικός «άρχοντας» ικανός και αποφασισμένος με τη δράση του και την πολιτική του στάση, να αποτελέσει την επόμενη κιόλας ημέρα το φωτεινό παράδειγμα που θα ανάψει το φυτίλι όχι απλά της απειθαρχίας στην πράξη, αλλά της γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης που θα ανατρέψει τα τσιράκια της παγκόσμιας διακυβέρνησης και θα ακυρώσει το σύνολο του καταστροφικού για τον τόπο πολιτικού τους έργου, που είναι έργο δουλοπρέπειας, ενδοτισμού, μειωμένης εθνικής αξιοπρέπειας και ύπουλης απόπειρας αποδόμησης της ίδιας της Ελληνικής κοινωνίας???
Θα σηματοδοτήσει τέλος αυτή τη δράση του, μια στάση και μια πρακτική που θα εξασφαλίζει την ευρύτατη δυνατή λαϊκή συσπείρωση με χειρισμούς που θα ενώνουν και δε θα διχάζουν τους εργαζόμενους, αναδεικνύοντας σε συνεκτικό κρίκο όλα εκείνα που εν δυνάμει τους ενώνουν και θα τους εμπνεύσουν στον αγώνα τους για τη γενικευμένη ανατροπή, χωρίς να αναμασά τα παραπλανητικά ιδεολογήματα που διχάζουν και καθηλώνουν???
Αυτός είναι ο απαγορευμένος καρπός για τον οποίο κανείς δε μιλά και όσοι τολμούν φραστικά να τον αναφέρουν, με τη στάση τους έχουν φροντίσει προηγουμένως να τον αφυδατώσουν από το ουσιαστικό περιεχόμενό του.
Και το κάνουν αυτό, ακριβώς για να μη του δώσουν ανάσα ζωής αλλά να τον καθιστούν κενό γράμμα στα πολιτικά τους κείμενα και στην «ηχορύπανση» της ντουντούκας σε παρελάσεις εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Αυτός είναι ο Ρουβίκωνας του οποίου η υπέρβαση αποτελεί ζήτημα άμεσης προτεραιότητας και ύψιστης Εθνικής σημασίας.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ…
...Και η χρησιμοποίηση της μάχης των αυτοδιοικητικών εκλογών ως εργαλείο για την οργάνωση και το «εκ των πραγμάτων» ξέσπασμά της.
Αυτό είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών και η οργάνωση τηυς κοινωνικής εξέγερσης πρέπει ν αποτελέσει το κορυφαίο στοίχημά τους.
Ας κριθούμε όλοι από τη στάση μας απέναντι σ αυτή την υπέρτατη αξία, την ώρα που κάποιοι θα επιδίδονται μετά μανίας στην καταμέτρηση των παρκαρισμένων ψηφοφόρων τους.
Ιδού λοιπόν η πρόκληση… Ιδού η Ρόδος… Ιδού και το πήδημα… ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
Ελλάδα: Λιγότερο ανταγωνιστική και από τη... Ρουάντα!!
Τη χειρότερη θέση ανάμεσα στα 27 μέλη της Ε.Ε. «κατέκτησε» η Ελλάδα όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της, η οποία αποδεικνύεται λιγότερο φιλόξενη για τις επιχειρήσεις και από χώρες όπως το Καζακστάν και το Ελ Σαλβαδόρ
Η ετήσια έκθεση του World Economic Forum για το 2010, η οποία αξιολογεί την ανταγωνιστικότητα 139 κρατών, κατατάσσει την Ελλάδα στην 83η θέση, κάτω από χώρες όπως η Ρουάντα, η Μποτσουάνα και η Ναμίμπια. Παράλληλα, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας είναι το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η προτελευταία των 27, η Βουλγαρία, πήρε την 71η θέση.
Στην έκθεση του 2009, η Ελλάδα είχε καταταχτεί 71η ενώ οι συντάκτες αποδίδουν την πτώση στην αναθεώρηση του ελλείμματος και στην επακόλουθη κρίση χρέους.
«Δεδομένης της πρόσφατης αναταραχής, δεν αποτελεί έκπληξη πως η αξιολόγηση των δημόσιων θεσμών έχει δεχτεί σημαντικό πλήγμα,» αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ σημειώνεται πως μια άλλη πηγή ανησυχίας είναι η «μη αποδοτική αγορά εργασίας» της χώρας, κάτι που «δυσκολεύει την προσπάθεια της χώρας να αναδυθεί από την κρίση και καταδεικνύει τη σημασία των πρόσφατων προσπαθειών για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας.»
Πάντως, υπογραμμίζεται πως ένα από τα πλεονεκτήματα της χώρας είναι το καλά καταρτισμένο εργατικό δυναμικό το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει τις νέες τεχνολογίες για αύξηση της παραγωγικότητας.
Παράλληλα, εκτός από τις εργασιακές σχέσεις, στους πιο προβληματικούς παράγοντες για τις επιχειρήσεις αναδεικνύονται η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η πολιτική αστάθεια και το φορολογικό πλαίσιο.
Σύμφωνα με την έκθεση, η πιο ανταγωνιστική χώρα είναι η Ελβετία, ακολουθούμενη από τη Σουηδία, τη Σιγκαπούρη, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. ΠΗΓΗ:online-pressblog.blogspot.com
Η ετήσια έκθεση του World Economic Forum για το 2010, η οποία αξιολογεί την ανταγωνιστικότητα 139 κρατών, κατατάσσει την Ελλάδα στην 83η θέση, κάτω από χώρες όπως η Ρουάντα, η Μποτσουάνα και η Ναμίμπια. Παράλληλα, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας είναι το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η προτελευταία των 27, η Βουλγαρία, πήρε την 71η θέση.
Στην έκθεση του 2009, η Ελλάδα είχε καταταχτεί 71η ενώ οι συντάκτες αποδίδουν την πτώση στην αναθεώρηση του ελλείμματος και στην επακόλουθη κρίση χρέους.
«Δεδομένης της πρόσφατης αναταραχής, δεν αποτελεί έκπληξη πως η αξιολόγηση των δημόσιων θεσμών έχει δεχτεί σημαντικό πλήγμα,» αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ σημειώνεται πως μια άλλη πηγή ανησυχίας είναι η «μη αποδοτική αγορά εργασίας» της χώρας, κάτι που «δυσκολεύει την προσπάθεια της χώρας να αναδυθεί από την κρίση και καταδεικνύει τη σημασία των πρόσφατων προσπαθειών για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας.»
Πάντως, υπογραμμίζεται πως ένα από τα πλεονεκτήματα της χώρας είναι το καλά καταρτισμένο εργατικό δυναμικό το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει τις νέες τεχνολογίες για αύξηση της παραγωγικότητας.
Παράλληλα, εκτός από τις εργασιακές σχέσεις, στους πιο προβληματικούς παράγοντες για τις επιχειρήσεις αναδεικνύονται η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η πολιτική αστάθεια και το φορολογικό πλαίσιο.
Σύμφωνα με την έκθεση, η πιο ανταγωνιστική χώρα είναι η Ελβετία, ακολουθούμενη από τη Σουηδία, τη Σιγκαπούρη, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. ΠΗΓΗ:online-pressblog.blogspot.com
Γιατρέ μου, μήπως είμαι μαλάκας;
Από το πρωτοσέλιδο της Αυριανής:
Ομαδικός τουρισμός της κυβέρνησης και εκατοντάδων παρατρεχάμενων στη Θεσσαλονίκη (47 υπουργοί, Γενικοί γραμματείς,Διοικητές ΔΕΚΚΟ μαζι με ένα τσούρμο οδηγών, γραμματέων, συμβούλων,σωματοφυλάκων, κάνουν διακοπές με έξοδα του Ελληνικού Δημοσίου!).
Έκλεισαν όλες τις σουίτες και τα ακριβά δωμάτια των πολυτελών ξενοδοχείων για να δώσουν στο λαό το μήνυμα για λιτότητα και θυσίες....
Στην υγεία του Έλληνα μαλάκα..... ΠΗΓΗ:online-pressblog.blogspot.com
Ανάπτυξη χωρίς επιστροφή στη δραχμή δεν γίνεται.
Καλά είμαστε σοβαροί; Πιστεύουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε εμείς οι Έλληνες ποτέ ανάπτυξη έτσι όπως πάμε; Και μάλιστα τέτοια ανάπτυξη ώστε να ρίξουμε το δημόσιο χρέος σε ποσοστό κάτω από το ΑΕΠ; Ας συνέλθουμε λίγο. Πρέπει επιτέλους να έχουμε τουλάχιστον το «γνώθεις σ΄ αυτόν». Αναρωτιόμαστε: Με τι να κάνουμε ανάπτυξη, αφού δεν παράγουμε τίποτα; Έχουμε θεοποιήσει τον τριτογενή τομέα εμπορίου και υπηρεσιών. Έχουμε επιπλέον κατασκευάσει ένα τεράστιο γραφειοκρατικό τέρας μέσα στο οποίο κινείται η πλειοψηφία της κοινωνίας και ο ένας πουλάει στον άλλο υπηρεσίες γραφειοκρατίας, δηλαδή σκέτο αέρα. Μάλιστα πέφτουν και μίζες γι’ αυτόν τον αέρα. Μιλάμε για τέτοια κατάσταση. Στην ουσία....
ο ένας δουλεύει τον άλλο και όλοι μαζί συναλλασσόμαστε με τα δανεικά του κράτους. Εκτός αυτού, πρέπει επιπλέον να είμαστε και λίγο πραγματιστές και να μην ακούμε τις αερολογίες της κυβέρνησης και του κάθε πολιτικού που μιλάνε αβασάνιστα για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Αν μελετήσει κανείς την πορεία της ανταγωνιστικότητας της χώρας, όπως αυτή την υπολογίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), θα δει ότι το 2001 η χώρα ήταν στην 35η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της ανταγωνιστικότητας και σήμερα είμαστε στην 83η, πιο κάτω και από τα Σκόπια. Παράλληλα δε το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε. Τι συνέβη λοιπόν μετά το 2001 και πήγαμε τόσο κατά διαβόλου;
Εμείς παρατηρούμε το εξής: Από την αρχή του 2002 ισχύει ως νόμισμα της χώρας το ΕΥΡΩ. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η μεν ανταγωνιστικότητα της χώρας κατρακύλησε, το δε δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε. Πήραμε λοιπόν στα χέρια μας ένα σκληρό νόμισμα το οποίο για να μπορέσεις να το εκμεταλλευτείς πρέπει να έχεις παραγωγή και ανταγωνιστικότητα, διαφορετικά θα σε καταστρέψει. Εμείς, όχι μόνο δεν βελτιώσαμε την όποια παραγωγή μας, αλλά αντιθέτως αρχίσαμε να καταναλώνουμε υπερβολικά με χρήματα που προέρχονταν από τον δημόσιο δανεισμό. Μάλιστα το ΕΥΡΩ μας έδωσε την ευκαιρία να αγοράσουμε ποιοτικά και φτηνά εισαγόμενα προϊόντα με αποτέλεσμα να ατονήσει τελείως η όποια τέλος πάντων ντόπια παραγωγή υπήρχε, ενώ το δανεικό χρήμα, αντί να μένει τουλάχιστον εδώ, το διώχναμε με τις εισαγωγές πάλι έξω. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που δεν έμεινε ούτε «σάλιο», όπως είπε και ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ.
Τώρα μας υπόσχονται ότι θα γίνει ανάπτυξη. Όμως η ανάπτυξη τι είναι; Μήπως είναι ένα κουμπί που το πατάμε; Όχι βέβαια.
Μέσα σε ένα σκληρό νόμισμα, εν προκειμένω το ΕΥΡΩ, για να επιτύχουμε ανάπτυξη θα πρέπει πρώτα πρώτα, όπως είπαμε, να παράγουμε κάτι. Έπειτα αυτό το κάτι θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικό και για να είναι ανταγωνιστικό θα πρέπει να είναι ποιοτικά καλύτερο και ταυτόχρονα φτηνότερο από το αντίστοιχο γερμανικό ή το Γαλλικό ή το Ιταλικό ή ακόμα και το Κινέζικο. Λέτε να μπορούμε εμείς, που επί τόσα χρόνια δεν παράγουμε τίποτα και με καθόλου τεχνογνωσία και εμπειρία να επιτύχουμε ξαφνικά τέτοιου είδους ανταγωνιστικότητα μέσα στο ΕΥΡΩ και μάλιστα μέσα σε ένα περιβάλλον γραφειοκρατίας και βαριάς φορολογίας που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις; Δεν νομίζουμε ότι το πιστεύει κανείς σοβαρά αυτό. Τι μένει λοιπόν;
Εκείνο που εμείς βλέπουμε ότι μπορεί κάτι να προσφέρει στην περίπτωσή μας είναι δυστυχώς η επάνοδος στη δραχμή, με ταυτόχρονη υποτίμηση και δραστική μείωση της φορολογίας και ως εκ τούτου η «δια της βίας» παραγωγή ελληνικού προϊόντος καθόσον τα ξένα αγαθά θα είναι απαγορευτικά ακριβά. Τότε μόνο θα επενδυθούν κεφάλαια και ταυτόχρονα θα πέσει η ανεργία. Εννοείται βέβαια ότι το επίπεδο ζωής που είχαμε μέχρι τώρα με την κατανάλωση καλών και φθηνών εισαγόμενων προϊόντων θα πέσει μέχρι να αναγκαστούμε, έπειτα από μακροχρόνια σκληρή δουλειά, να το επιτύχουμε μόνοι μας και όχι να είναι δανεικό.
Μπορούμε να το αντέξουμε αυτό;
Φίλοι μας αυτή είναι η μια λύση. Η άλλη είναι η μετανάστευση.
Πάντως αυτό που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή να εξαθλιωθεί ο λαός ώστε να εξοφληθούν οι ξένοι τοκογλύφοι, με νέα δυσβάστακτα δάνεια, οδηγεί σε αδιέξοδο και φυσικά στο τέλος θα οδηγήσει με τη βία και όχι με δική μας επιλογή στην πτώχευση και στη δραχμή.
Τότε όμως θα είμαστε εξαθλιωμένοι, υπερχρεωμένοι, απροετοίμαστοι και ηθικά παραδομένοι στις ορέξεις ξένων παραγόντων και τα πράγματα θα είναι τότε πολύ πιο δύσκολα με κινδύνους ακόμα και για την ίδια τη χώρα.
Ο ρόλος των πολυεθνικών στην οικονομική καταστροφή της χώρας. Το παράδειγμα της Mercedes Benz Ελλάς.
Γράφει ο Χειρούργος
Η εν λόγω λοιπόν εταιρεία, έχει να ελεγχθεί φορολογικά 15 ολόκληρα χρόνια! Βέβαια, αυτό δεν αποτελεί είδηση. Το παρακάτω όμως είναι:
Μια από τις μεγαλύτερες αντιπροσώπους αυτοκινήτων της χώρας, με τζίρο περίπου 500 εκατ. ευρώ κατ’ ετος, αποφέρει απειροελάχιστο κέρδος στη μητέρα Daimler Benz: 7,5 εκατ. ευρώ κέρδη προ φόρων το 2008, δηλαδή ούτε καν 1,5% κέρδος! Λέτε η Mercedes να διατηρεί ολόκληρη εταιρεία εδώ για μόνο 1,5% κέρδος;
Το κόλπο είναι αλλού: Η μητέρα Mercedes της Γερμανίας πουλά στην Mercedes Ελλάς τα αυτοκίνητα υπερτιμολογημένα. Έτσι, η Mercedes Ελλάς παρουσιάζει μικρό κέρδος, εν αντιθέσει με την Γερμανική Mercedes, η οποία παίρνει όλα τα κέρδη. Εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται ότι αυτή η πληροφορία παρουσιάζει ενδιαφέρον. Όμως εδώ είναι όλο το ζουμί: Αφού το κέρδος παρουσιάζεται στην Γερμανία, άρα και φορολογείται εκεί. Έχουμε καραμπινάτη διαφυγή φόρων από την Ελλάδα με αποτέλεσμα την .........
οικονομική αιμορραγία αλλά και οικονομική ζημία.
Η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα, οπότε η οικονομική ζημία που υφίσταται η χώρα μας από το παραπάνω κόλπο δεν είναι ολοφάνερη όπως είναι στο επόμενο παράδειγμα:
Ας πάρουμε την περίπτωση των Γερμανικών και Γαλλικών σούπερ μάρκετ. Αυτά λοιπόν, όχι μόνο ανταγωνίζονται Ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και πουλάνε Γερμανικά και Γαλλικά προϊόντα. Εφαρμόζοντας το ίδιο κόλπο της υπερτιμολόγησης, τα πολυεθνικά σούπερ μάρκετ όχι μόνο πληρώνουν λιγότερους φόρους στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα γίνονται και περισσότερο ανταγωνιστικά, κατατροπώνοντας τα αντίστοιχα ελληνικά σούπερ μάρκετ αλλά και τα ελληνικά προϊόντα. Το πλεονέκτημα έναντι των ελληνικών προϊόντων αποκτάται και με ένα άλλο κόλπο: Την χαμηλή φορολόγησή των πολυεθνικών στην χώρα καταγωγής τους. Με αυτούς τους όρους λοιπόν, ελεύθερη αγορά δεν μπορεί να υπάρξει, παρά μόνο αγορά του ισχυρού.
Με εκτίμηση,
Ο Χειρουργός σας ΠΗΓΗ:kafeneio-gr.blogspot.com
Νέες δηλώσεις υπέρ του Ισραήλ από τον Φιντέλ Κάστρο. Μίλησε και για το ολοκαύτωμα…
“ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ”… Για μια ακόμη φορά ο Φιντέλ Κάστρο, που τόσο τον θαυμάζουν εκτός από τους κομμουνιστές και κάποιοι «εναλλακτικοί πατριώτες», έκανε δηλώσεις υπέρ του Ισραήλ. Καμμία έκπληξη. Από την πρώτη στιγμή της υπάρξεώς του ο μπολσεβικισμός είχε ακατάλυτους δεσμούς με τον σιωνισμό.ΡΑΜΑΖΑΝΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ!
Mε την Μέκκα μοιάζει αυτή την στιγμή η πλατεία Κοτζια από εκατοντάδες μουσουλμάνους που προσεύχονται
Εκατοντάδες Μουσουλμάνοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας για τον εορτασμό του τέλους του Ραμαζανίου με το «Αΐντ Αλ Φιτρ», στην πλατείας Κοτζιά. H πλατεία Κοτζιά αυτή την στιγμή μοιάζει περισσότερο με την Μέκκα παρά με την πρωτεύουσα μιας χώρας της Ε.Ε.Το «Αΐντ Αλ Φιτρ» είναι μια μία εορταστική πρωινή προσευχή που ακολουθείται από έναν εορταστικό λόγο. Την προσευχή θα οδηγήσουν δύο Ιμάμηδες που έχουν προσκληθεί από την Αίγυπτο.
Η προσευχή θα διαρκέσει έως τις 09:30 ενώ τον χώρο παραχώρησε ο Δήμος Αθηναίων. Η επιστροφή του Ισλάμ στην Αθήνα μετά το 1821...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr Σ.Ε Η :ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΑ ΜΑΛΑΚΕΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ
ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΤΑΝ Η ΧΩΡΑ
ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΣ Β.ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑ, ΑΚΟΥΓΑ, ΔΙΑΒΑΖΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΣΥΣΟΥΛΜΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, ΚΕΝΤΡΟΥ, ΠΛ.ΑΤΤΙΚΗΣ, ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΛΠ. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΚΛΑΜΒΑΝΑ ΛΙΓΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ.
ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΑΙΤΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΜΕ ΤΑ 2 ΜΙΚΡΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΟΚΤΩΒΡΗ. ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΩΝ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΝΑ ΜΕ ΣΕΒΟΝΤΑΙ.
ΣΗΜΕΡΑ ΛΟΓΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΤΡΟΧΟ ΟΧΗΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΠΛ.ΑΤΤΙΚΗΣ ΜΕΧΡΙ ΠΛ.ΚΟΤΖΙΑ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ. ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, ΚΑΜΜΙΑ ΤΑΞΗ, ΚΑΜΜΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΞΕΧΥΘΗΚΑΝ ΑΛΑΛΑΖΟΝΤΑΣ, ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ, ΑΓΡΙΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ ΥΦΟΣ, ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΕΦΕΡΑΝ ΙΜΑΜΗΔΕΣ ΑΠΟ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΕΔΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ, ΕΤΣΙ ΑΠΑΙΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΙΒΑΛΛΩ.
ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ, ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΝ ΠΟΥ ??????????????
ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΙΔΡΩΤΑ , ΣΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, ΤΩΝ ΠΕΡΗΦΑΝΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΑΥΤΑ ΧΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΣΦΕΡΟΥΝ, ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΡΩΤΗΘΗΚΑΜΕ, ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΕΝ ....ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΜΑΣ, ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, ΝΑ ΒΙΑΣΟΥΝ, ΝΑ ΚΛΕΨΟΥΝ, ΝΑ ΚΑΠΗΛΕΥΘΟΥΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΜΑΣ.
ΜΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΑ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΗΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΙ ???? ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΜΑΣ ????
ΠΟΣΟ ΠΑΤΟ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ?????
ΜΑΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΑΝ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ, ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΧΡΗΜΑΤΙΖΟΥΜΕΝΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΙΝΑΣ.
Ο Χ Ι ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο Χ Ι. ΔΕΝ ΤΑ ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΙΠΑ, ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΙΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ. ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΔΩ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΒΙΑΣΜΟ, ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ, ΤΗΝ ΑΠΛΥΣΙΑ, ΤΗ ΒΡΩΜΙΑ, ΤΗ ΔΥΣΩΔΙΑ, ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ ΠΑΛΙ, ΤΗ ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΣΗ, ΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ, ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΡΩΤΗΘΗΚΑΜΕ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ , ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Τ Ε Λ Ο Σ. ΠΗΓΗ:tro-ma-ktiko.blogspot.com
ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
"Ήμασταν οι πρώτοι που φωνάξαμε ανάμεσα στις μάζες των ανθρώπων τις λέξεις 'Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφότητα'. Αυτές οι λέξεις έφεραν στις τάξεις μας, χάρη στους πράκτορες μας, ολόκληρες λεγεώνες που κρατούσαν τα πανό μας με ενθουσιασμό! Ο κόσμος συνήθιζε να αντιμετωπίζει τους βασιλιάδες στους θρόνους τους σαν μια πλήρη εκδήλωση της θέλησης του Θεού, εώς ότου εμείς διεισδύσαμε στο μυαλό τους την ιδέα των ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ δικαιωμάτων. Επίσης τους κλέψαμε τη πίστη τους στο Θεό' Πρωτόκολλα 1 και 5
"Υποστηρίζουμε τον Κομμουνισμό! Ο κόσμος έχει πέσει αιχμάλωτος στα χέρια ανελέητων χρηματομανών αχρείων. Τότε εμφανιζόμαστε εμείς στο σκηνικό διατεινόμενοι τους σωτήρες των εργατών" Πρωτόκολλο 3
"Η αριστοκρατία, ως πολιτική δύναμη, είναι νεκρή. Όμως ως γαιοκτήμονες οι αριστοκράτες μπορούν ακόμα να μας είναι επιβλαβείς, εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι αυτάρκεις με τις πηγές από τις οποίες επιβιώνουν. Είναι επομένως ουσιώδες να τους στερήσουμε με κάθε μέσο από τα κτήματά τους. Ταυτόχρονα πρέπει να πατρονάρουμε έντονα το εμπόριο και τη βιομηχανία". Πρωτόκολλο 6
Οι εβραίοι ήταν οι γεννήτορες του Κομμουνισμού, οι ηγέτες του και ο κινητήριος μοχλός του από την αρχή μάλιστα. 'Ενας αρκετά αναμεμειγμένος που γνώριζε το ρόλο που είχαν παίξει οι εβραίοι στην επανάσταση των Μπολσεβίκων, και που στην αρχή της καριέρας του δε φοβήθηκε να τους εκθέσει, ήταν ο Winston Churchill. 'Εγραψε:
"Θα έμοιαζε σχεδόν σαν το Ευαγγέλιο του Χριστού και το ευαγγέλιο του Αντιχρίστου να σχεδιάστηκαν για να κατάγονται από τον ίδιο λαό κι ότι αυτό το μυστηριώδες γένος έχει εκλεγεί για τις μέγιστες εκδηλώσεις εξίσου του θεϊκού και του διαβολικού! Από τις ημέρες του 'Σπάρτακου' Weishaupt (Adam Weishaupt, επίσημος ιδρυτής των Ιλλουμινάτων) σε εκείνες του Karl Marx και μέχρι τον Trotsky, αυτή η Παγκόσμια Συνωμοσία για την έκπτωση του πολιτισμού συνεχίζει να αναπτύσσεται σταθερά. 'Έχει υπάρξει η κυριότερη πηγή κάθε ανατρεπτικού κινήματος στη διάρκεια του 19ου αιώνα και τώρα αυτή η ιδιόμορφη ομάδα προσωπικοτήτων από τον υπόκοσμο των μεγαλουπόλεων Αμερικής και Ευρώπης έχουν γραπώσει το Ρωσικό λαό από τα μαλλιά και πρακτικά έχουν καταστεί οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες αυτής της γιγαντιαίας αυτοκρατορίας. Δεν είναι ανάγκη να υπερβάλλουμε για το ρόλο που παίχτηκε για τη δημιουργία του κινήματος των Μπολσεβίκων και της Οκτωβριανής Επανάστασης από αυτούς τους διεθνείς, και κατά κύριο λόγο, άθεους εβραίους. Είναι σίγουρα πολύ σημαντικός. Ενδεχομένως να υποσκελίζει και όλους τους υπολοίπους" ("Illustrated Sunday Herald", 8 Φεβρουαρίου 1920)
Το Λευκό Έγγραφο της Βρεταννικής Κυβερνήσεως του 1919 ("Russia, No.1, A Collection of Reports on Bolshevism") μνημόνευε την αναφορά που στάλθηκε στον κύριο Balfoyr στο Λονδίνο το 1918 από τον Πρέσβυ της Ολλανδίας στην Αγία Πετρούπολη, τον Μ. Oudendyke :
"Το Κίνημα των Μπολσεβίκων οργανώνεται και απεργάζεται από εβραίους, που δεν έχουν εθνικότητα και που ο μόνος τους σκοπός είναι να καταστρέψουν προς δικό τους όφελος την ισχύουσα τάξη πραγμάτων."
Ο Πρέσβυς των Ηνωμένων Πολιτειών στη Ρωσία. ο David R. Francis, ανέφερε παρομοίως :
"Οι Μπολσεβίκοι ηγέτες εδώ, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εβραίοι και το 90% των οποίων είναι εξόριστοι που έχουν επιστρέψει, ελάχιστα ενδιαφέρονται για τη Ρωσία ή για οποιαδήποτε άλλη χώρα. Είναι όμως διεθνιστές, και προσπαθούν να ξεκινήσουν μια παγκόσμια κοινωνική επανάσταση".
Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι εβραίοι περηφανεύονταν για ότι είχαν καταφέρει στη Ρωσία. Το 1917, οι "New York Times" ανέφεραν από το διάσημο εβραίο ηγέτη της Αμερικής, Rabbi Stephen Wise :
"Πιστεύω ότι από όλα τα κατορθώματα του λαού μου, κανένα δεν είναι ευγενέστερο από το ρόλο που οι υιοί και οι κόρες του Ισραήλ έχουν αποκορυφώσει στην ελεύθερη Ρωσία".
'Ενας άλλος εξέχων εβραίος της Αμερικής που κόμπαζε για τη Ρωσική Επανάσταση ήταν ο Jacob H. Schiff, κύριος συνεργάτης της πλουσιότατης τραπεζικής φίρμας Kuhn, Loeb & Co. Διακήρυξε δημοσίως ότι χάρη στη δική του οικονομική βοήθεια είχε επιτύχει η Επανάσταση. Σύμφωνα με το "New York Journal-American" της 3ης Φεβρουαρίου 1949 :
"Υπολογίζεται σήμερα από τον εγγονό του Jacob, John Schiff, ότι ο παππούς του ξόδεψε περίπου 20.000.000 δολλάρια για τον τελικό θρίαμβο των Μπολσεβίκων στη Ρωσία".
Η εβραϊκή φύση του νέου καθεστώτος αποκαλυπτόταν από επίσημες πληροφορίες που αναδύονταν από τη Ρωσία και που πληροφορούσαν τον κόσμο ότι ο 'περίφημος' Κομμουνισμός, ενώ αντιτίθετο με βαρβαρικό μένος σε κάθε μορφή χριστιανισμού, μετέτρεψε σε ποινικό αδίκημα για κάθε σύντροφο το να προφέρει έστω και μια λέξη ψέγους ενάντια στους εβραίους! Η ανατίναξη εκκλησιών με δυναμίτη, η διάλυση του χριστιανικού κλήρου και η εγκατάσταση άθεου και αντίθεου μουσείου στον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου απεκάλυψε πόσο αντίχριστη ήταν αυτή η διοικούμενη και υποστηριζόμενη από εβραίους επανάσταση.
Ο ίδιος ο Lenin, όπως επισημαίνει η "Der Tog" (Νέα Υόρκη), εξύμνησε τον παγκόσμιο εβραϊσμό για την οικονομική του συνεισφορά στην επανάστασή του, αλλά επίσης και για το γεγονός ότι παρείχε οργανωτικά μυαλά που εγκαθίδρυσαν το πρώτο Κομμουνιστικό Κράτος :
"Στον ιστορικό του μέλλοντος θα ανατεθεί το έργο να εκτιμήσει κατάλληλα τον ειδικό ρόλο των εβραίων στη νίκη του Οκτώβρη (1917). Είναι πολύ απίθανο να ήμασταν ικανοί να καταφέρουμε αυτή τη νίκη αν δεν είχαμε βοηθηθεί από εβραίους που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε πνευματικό επίπεδο, καθιστώντας δυνατό για εμάς να κατασκευάσουμε ένα διοικητικό όργανο τη στιγμή που οι άνθρωποι των γραμμάτων μας έκαναν σαμποτάζ. Ο μεγάλος αριθμός ιουδαίων διανοητών μας παρείχε μια ανεκτίμητη πηγή από την οποία μπορούσαμε να αντλήσουμε ικανούς και αξιόπιστους λειτουργούς."
Αν και το καθεστώς ήταν ανοικτά και απόλυτα αντιχριστιανικό, ο Dr. Chaim Weizmann εξυμνούσε την επανάσταση λέγοντας : "Δεν υπάρχει επίσημος αντισημιτισμός στη Σοβιετική Ρωσία. Ο αντισημιτισμός εκεί θεωρείται ως έγκλημα κατά του κράτους".
25 χρόνια μετά την επανάσταση, ο αμερικανικός εβραϊσμός συνέχιζε να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στους Μπολσεβίκους δηλώνοντας:
"Ο εβραϊκός λαός δε θα ξεχάσει ποτέ ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν η ΠΡΩΤΗ χώρα - και ακόμα η ΜΟΝΗ χώρα στον κόσμο - στην οποίο ο αντισημιτισμός είναι έγκλημα". - "The Jewish Voice", Nέα Υόρκη, Ιανουάριος 1942.
Κατά τη Σταλινική Περίοδο, οι εβραίοι επικεφαλής μειώθηκαν σημαντικά στη στήλη των κορυφαίων διοικούντων που βρίσκονταν αναγεγραμμένοι στον τοίχο του Κρεμλίνου στις μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις. Πολλοί εβραίοι ενοχοποιήθηκαν επίσης σε διάφορες δίκες, ενώ άλλοι εξαφανίστηκαν αδικαιολόγητα από το πολιτικό προσκήνιο. Αυτό οδήγησε πολλούς παρατηρητές στο να πιστέψουν ότι οι εβραίοι κατά κάποιο έχασαν την εύνοια των Ρώσων, οι οποίοι προφανώς επαναδιεκδικούσαν την εθνική τους ανεξαρτησία. Σημαντικά όμως στοιχεία υπάρχουν που υποδεικνύουν ότι ακόμα βρίσκονται εκεί σε θέση ισχύος και ελέγχου, αν και κρυμμένοι στο παρασκήνιο. Ας αναλογιστούμε τα ακόλουθα :
To 1933, το αμερικανοεβραϊκο Opinion Journal δήλωσε ότι οι εβραίοι καταλάμβαναν σχεδόν όλα τα σημαντικά πρεσβευτικά πόστα της Ρωσίας και ότι στη Λευκορωσία το 61% όλων των διοικούντων ήταν εβραίοι! Επίσης το 1933, τα "Ιουδαϊκά Χρονικά" δήλωναν ότι το 1/3 των εβραίων της Ρωσίας είχαν γίνει αξιωματούχοι. Αν όντως συνέβη έτσι, τότε απλά είχαν διατηρήσει τις θέσεις τους στην κομμουνιστική κοινωνία και μορφοποίησαν μια νέα κυβερνώσα τάξη.
'Επειτα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το 1945 η επανάσταση άρχιζε να εξαπλώνεται σε περιοχές εγκαταλειμμένες από τη Δύση, η ιστορία της Ρωσίας του 1917-8 επαναλαμβανόταν. Μια ταλμουδική εκδίκηση ξέσπασε ενάντια στα γκόϋμ και εβραϊκές κυβερνήσεις με προφανείς διαθέσεις ξεκίνησαν να στήνονται σχεδόν παντού, επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά την εβραϊκή φύση, σκοπό και διευθύνουσα δύναμη της επανάστασης.
Μια ξεκάθαρη απόδειξη του παραπάνω μπορεί να φανεί στην κομμουνιστική Ουγγαρία όπου 8 χρόνια αργότερα, το 1953, το Associated Press ανέφερε ότι :
"90% των υψηλών αξιοματούχων στο Ουγγρικό Κομμουνιστικό καθεστώς είναι εβραίοι, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Matyas Rakoski."
Οι "Times" του Λονδίνου έγραψαν το ίδιο έτος ότι το υπουργικό συμβούλιο του κυρίου Rakoski ήταν "εβραϊκό -90% στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια του Κομμουνιστή Προέδρου Matyas Rakoski, ο οποίος είναι και ο ίδιος εβραίος". Στην Ουγγαρία, όπως και στις υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες η επίθεση στη θρησκεία ξεκίνησε αμέσως με τη φυλάκιση όλων των υψηλόβαθμων εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Για την κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, ο Λονδρέζικος "New Statesman" έγραψε 7 χρόνια έπειτα από το τέλος του πολέμου :
"Στην Τσεχοσλοβακία, όπως και αλλού στην Κεντρική και Νοτιανατολική Ευρώπη, τόσο οι διανοούμενοι του κόμματος όσο και οι άνθρωποι-κλειδιά της μυστικής αστυνομίας είναι κατά κύριο λόγο εβραίοι στην καταγωγή".
Για τη Ρουμανία, η "New York Herald-Tribune"ανέφερε το 1953 :
"Η Ρουμανία, μαζί με την Ουγγαρία, διαθέτουν πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό εβραίων στη διοίκησή τους".
Το περιοδικό "Jewish Life" της Νέας Υόρκης σημείωνε το 1957 ότι :
"Στην επιστροφή του από μια επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση, ο S. Mikunis, Γραμματέας του Ισραηλινού Κομμουνιστικού Κόμματος, δήλωσε στις 18 Ιανουαρίου του 1956 στο Tel Aviv ότι υπήρχαν 260000 εβραίοι που συμμετείχαν στην Σοβιετική κρατική μηχανή. Προσέθεσε επίσης ότι το 40% όλων των Σοβιετικών καθηγητών ήταν εβραίοι".
Τι αποδεικνύουν λοιπόν όλα αυτά; Ο Ρωσικός Κομμουνισμός ξεκίνησε ως εβραϊκός και συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από εβραϊκή επιρροή και έλεγχο. Αποτελεί κοινή γνώση ότι ο Σοβιετικός ηγέτης Yuri Andropov είχε εβραία σύζυγο. Μάλιστα αποδίδεται στον Leonid Brezhnev να έχει πει ότι "Πως θα μπορούσαν οι Σοβιετικοί ηγέτες να είναι αντισημιτιστές όταν τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν εβραίες γυναίκες; - Συμπεριλαμβανομένων των Marshal Voroshilov και τον Πρόεδρο Podgorny."
Οι παγκόσμιες συνωμοτικές δυνάμεις (Ιλλουμινάτοι, Σιωνισμός, Μασονία) αναμφίβολα υποστήριζαν εξίσου τον Κομμουνισμό και τον Καπιταλισμό, ακόμη και τη φαινομενική εχθρότητα και μεταξύ τους σύγκρουση προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος και να τους στρέψουν σταδιακά στην ιδέα της Παγκόσμιας Κυβερνήσεως, αρχής γενομένης με την προσφάτως εναρχθείσα αμερικανική πλανηταρχία.
ΠΗΓΗ:truth.freeforums.org
"Υποστηρίζουμε τον Κομμουνισμό! Ο κόσμος έχει πέσει αιχμάλωτος στα χέρια ανελέητων χρηματομανών αχρείων. Τότε εμφανιζόμαστε εμείς στο σκηνικό διατεινόμενοι τους σωτήρες των εργατών" Πρωτόκολλο 3
"Η αριστοκρατία, ως πολιτική δύναμη, είναι νεκρή. Όμως ως γαιοκτήμονες οι αριστοκράτες μπορούν ακόμα να μας είναι επιβλαβείς, εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι αυτάρκεις με τις πηγές από τις οποίες επιβιώνουν. Είναι επομένως ουσιώδες να τους στερήσουμε με κάθε μέσο από τα κτήματά τους. Ταυτόχρονα πρέπει να πατρονάρουμε έντονα το εμπόριο και τη βιομηχανία". Πρωτόκολλο 6
Οι εβραίοι ήταν οι γεννήτορες του Κομμουνισμού, οι ηγέτες του και ο κινητήριος μοχλός του από την αρχή μάλιστα. 'Ενας αρκετά αναμεμειγμένος που γνώριζε το ρόλο που είχαν παίξει οι εβραίοι στην επανάσταση των Μπολσεβίκων, και που στην αρχή της καριέρας του δε φοβήθηκε να τους εκθέσει, ήταν ο Winston Churchill. 'Εγραψε:
"Θα έμοιαζε σχεδόν σαν το Ευαγγέλιο του Χριστού και το ευαγγέλιο του Αντιχρίστου να σχεδιάστηκαν για να κατάγονται από τον ίδιο λαό κι ότι αυτό το μυστηριώδες γένος έχει εκλεγεί για τις μέγιστες εκδηλώσεις εξίσου του θεϊκού και του διαβολικού! Από τις ημέρες του 'Σπάρτακου' Weishaupt (Adam Weishaupt, επίσημος ιδρυτής των Ιλλουμινάτων) σε εκείνες του Karl Marx και μέχρι τον Trotsky, αυτή η Παγκόσμια Συνωμοσία για την έκπτωση του πολιτισμού συνεχίζει να αναπτύσσεται σταθερά. 'Έχει υπάρξει η κυριότερη πηγή κάθε ανατρεπτικού κινήματος στη διάρκεια του 19ου αιώνα και τώρα αυτή η ιδιόμορφη ομάδα προσωπικοτήτων από τον υπόκοσμο των μεγαλουπόλεων Αμερικής και Ευρώπης έχουν γραπώσει το Ρωσικό λαό από τα μαλλιά και πρακτικά έχουν καταστεί οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες αυτής της γιγαντιαίας αυτοκρατορίας. Δεν είναι ανάγκη να υπερβάλλουμε για το ρόλο που παίχτηκε για τη δημιουργία του κινήματος των Μπολσεβίκων και της Οκτωβριανής Επανάστασης από αυτούς τους διεθνείς, και κατά κύριο λόγο, άθεους εβραίους. Είναι σίγουρα πολύ σημαντικός. Ενδεχομένως να υποσκελίζει και όλους τους υπολοίπους" ("Illustrated Sunday Herald", 8 Φεβρουαρίου 1920)
Το Λευκό Έγγραφο της Βρεταννικής Κυβερνήσεως του 1919 ("Russia, No.1, A Collection of Reports on Bolshevism") μνημόνευε την αναφορά που στάλθηκε στον κύριο Balfoyr στο Λονδίνο το 1918 από τον Πρέσβυ της Ολλανδίας στην Αγία Πετρούπολη, τον Μ. Oudendyke :
"Το Κίνημα των Μπολσεβίκων οργανώνεται και απεργάζεται από εβραίους, που δεν έχουν εθνικότητα και που ο μόνος τους σκοπός είναι να καταστρέψουν προς δικό τους όφελος την ισχύουσα τάξη πραγμάτων."
Ο Πρέσβυς των Ηνωμένων Πολιτειών στη Ρωσία. ο David R. Francis, ανέφερε παρομοίως :
"Οι Μπολσεβίκοι ηγέτες εδώ, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εβραίοι και το 90% των οποίων είναι εξόριστοι που έχουν επιστρέψει, ελάχιστα ενδιαφέρονται για τη Ρωσία ή για οποιαδήποτε άλλη χώρα. Είναι όμως διεθνιστές, και προσπαθούν να ξεκινήσουν μια παγκόσμια κοινωνική επανάσταση".
Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι εβραίοι περηφανεύονταν για ότι είχαν καταφέρει στη Ρωσία. Το 1917, οι "New York Times" ανέφεραν από το διάσημο εβραίο ηγέτη της Αμερικής, Rabbi Stephen Wise :
"Πιστεύω ότι από όλα τα κατορθώματα του λαού μου, κανένα δεν είναι ευγενέστερο από το ρόλο που οι υιοί και οι κόρες του Ισραήλ έχουν αποκορυφώσει στην ελεύθερη Ρωσία".
'Ενας άλλος εξέχων εβραίος της Αμερικής που κόμπαζε για τη Ρωσική Επανάσταση ήταν ο Jacob H. Schiff, κύριος συνεργάτης της πλουσιότατης τραπεζικής φίρμας Kuhn, Loeb & Co. Διακήρυξε δημοσίως ότι χάρη στη δική του οικονομική βοήθεια είχε επιτύχει η Επανάσταση. Σύμφωνα με το "New York Journal-American" της 3ης Φεβρουαρίου 1949 :
"Υπολογίζεται σήμερα από τον εγγονό του Jacob, John Schiff, ότι ο παππούς του ξόδεψε περίπου 20.000.000 δολλάρια για τον τελικό θρίαμβο των Μπολσεβίκων στη Ρωσία".
Η εβραϊκή φύση του νέου καθεστώτος αποκαλυπτόταν από επίσημες πληροφορίες που αναδύονταν από τη Ρωσία και που πληροφορούσαν τον κόσμο ότι ο 'περίφημος' Κομμουνισμός, ενώ αντιτίθετο με βαρβαρικό μένος σε κάθε μορφή χριστιανισμού, μετέτρεψε σε ποινικό αδίκημα για κάθε σύντροφο το να προφέρει έστω και μια λέξη ψέγους ενάντια στους εβραίους! Η ανατίναξη εκκλησιών με δυναμίτη, η διάλυση του χριστιανικού κλήρου και η εγκατάσταση άθεου και αντίθεου μουσείου στον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου απεκάλυψε πόσο αντίχριστη ήταν αυτή η διοικούμενη και υποστηριζόμενη από εβραίους επανάσταση.
Ο ίδιος ο Lenin, όπως επισημαίνει η "Der Tog" (Νέα Υόρκη), εξύμνησε τον παγκόσμιο εβραϊσμό για την οικονομική του συνεισφορά στην επανάστασή του, αλλά επίσης και για το γεγονός ότι παρείχε οργανωτικά μυαλά που εγκαθίδρυσαν το πρώτο Κομμουνιστικό Κράτος :
"Στον ιστορικό του μέλλοντος θα ανατεθεί το έργο να εκτιμήσει κατάλληλα τον ειδικό ρόλο των εβραίων στη νίκη του Οκτώβρη (1917). Είναι πολύ απίθανο να ήμασταν ικανοί να καταφέρουμε αυτή τη νίκη αν δεν είχαμε βοηθηθεί από εβραίους που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε πνευματικό επίπεδο, καθιστώντας δυνατό για εμάς να κατασκευάσουμε ένα διοικητικό όργανο τη στιγμή που οι άνθρωποι των γραμμάτων μας έκαναν σαμποτάζ. Ο μεγάλος αριθμός ιουδαίων διανοητών μας παρείχε μια ανεκτίμητη πηγή από την οποία μπορούσαμε να αντλήσουμε ικανούς και αξιόπιστους λειτουργούς."
Αν και το καθεστώς ήταν ανοικτά και απόλυτα αντιχριστιανικό, ο Dr. Chaim Weizmann εξυμνούσε την επανάσταση λέγοντας : "Δεν υπάρχει επίσημος αντισημιτισμός στη Σοβιετική Ρωσία. Ο αντισημιτισμός εκεί θεωρείται ως έγκλημα κατά του κράτους".
25 χρόνια μετά την επανάσταση, ο αμερικανικός εβραϊσμός συνέχιζε να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στους Μπολσεβίκους δηλώνοντας:
"Ο εβραϊκός λαός δε θα ξεχάσει ποτέ ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν η ΠΡΩΤΗ χώρα - και ακόμα η ΜΟΝΗ χώρα στον κόσμο - στην οποίο ο αντισημιτισμός είναι έγκλημα". - "The Jewish Voice", Nέα Υόρκη, Ιανουάριος 1942.
Κατά τη Σταλινική Περίοδο, οι εβραίοι επικεφαλής μειώθηκαν σημαντικά στη στήλη των κορυφαίων διοικούντων που βρίσκονταν αναγεγραμμένοι στον τοίχο του Κρεμλίνου στις μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις. Πολλοί εβραίοι ενοχοποιήθηκαν επίσης σε διάφορες δίκες, ενώ άλλοι εξαφανίστηκαν αδικαιολόγητα από το πολιτικό προσκήνιο. Αυτό οδήγησε πολλούς παρατηρητές στο να πιστέψουν ότι οι εβραίοι κατά κάποιο έχασαν την εύνοια των Ρώσων, οι οποίοι προφανώς επαναδιεκδικούσαν την εθνική τους ανεξαρτησία. Σημαντικά όμως στοιχεία υπάρχουν που υποδεικνύουν ότι ακόμα βρίσκονται εκεί σε θέση ισχύος και ελέγχου, αν και κρυμμένοι στο παρασκήνιο. Ας αναλογιστούμε τα ακόλουθα :
To 1933, το αμερικανοεβραϊκο Opinion Journal δήλωσε ότι οι εβραίοι καταλάμβαναν σχεδόν όλα τα σημαντικά πρεσβευτικά πόστα της Ρωσίας και ότι στη Λευκορωσία το 61% όλων των διοικούντων ήταν εβραίοι! Επίσης το 1933, τα "Ιουδαϊκά Χρονικά" δήλωναν ότι το 1/3 των εβραίων της Ρωσίας είχαν γίνει αξιωματούχοι. Αν όντως συνέβη έτσι, τότε απλά είχαν διατηρήσει τις θέσεις τους στην κομμουνιστική κοινωνία και μορφοποίησαν μια νέα κυβερνώσα τάξη.
'Επειτα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το 1945 η επανάσταση άρχιζε να εξαπλώνεται σε περιοχές εγκαταλειμμένες από τη Δύση, η ιστορία της Ρωσίας του 1917-8 επαναλαμβανόταν. Μια ταλμουδική εκδίκηση ξέσπασε ενάντια στα γκόϋμ και εβραϊκές κυβερνήσεις με προφανείς διαθέσεις ξεκίνησαν να στήνονται σχεδόν παντού, επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά την εβραϊκή φύση, σκοπό και διευθύνουσα δύναμη της επανάστασης.
Μια ξεκάθαρη απόδειξη του παραπάνω μπορεί να φανεί στην κομμουνιστική Ουγγαρία όπου 8 χρόνια αργότερα, το 1953, το Associated Press ανέφερε ότι :
"90% των υψηλών αξιοματούχων στο Ουγγρικό Κομμουνιστικό καθεστώς είναι εβραίοι, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Matyas Rakoski."
Οι "Times" του Λονδίνου έγραψαν το ίδιο έτος ότι το υπουργικό συμβούλιο του κυρίου Rakoski ήταν "εβραϊκό -90% στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια του Κομμουνιστή Προέδρου Matyas Rakoski, ο οποίος είναι και ο ίδιος εβραίος". Στην Ουγγαρία, όπως και στις υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες η επίθεση στη θρησκεία ξεκίνησε αμέσως με τη φυλάκιση όλων των υψηλόβαθμων εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Για την κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, ο Λονδρέζικος "New Statesman" έγραψε 7 χρόνια έπειτα από το τέλος του πολέμου :
"Στην Τσεχοσλοβακία, όπως και αλλού στην Κεντρική και Νοτιανατολική Ευρώπη, τόσο οι διανοούμενοι του κόμματος όσο και οι άνθρωποι-κλειδιά της μυστικής αστυνομίας είναι κατά κύριο λόγο εβραίοι στην καταγωγή".
Για τη Ρουμανία, η "New York Herald-Tribune"ανέφερε το 1953 :
"Η Ρουμανία, μαζί με την Ουγγαρία, διαθέτουν πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό εβραίων στη διοίκησή τους".
Το περιοδικό "Jewish Life" της Νέας Υόρκης σημείωνε το 1957 ότι :
"Στην επιστροφή του από μια επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση, ο S. Mikunis, Γραμματέας του Ισραηλινού Κομμουνιστικού Κόμματος, δήλωσε στις 18 Ιανουαρίου του 1956 στο Tel Aviv ότι υπήρχαν 260000 εβραίοι που συμμετείχαν στην Σοβιετική κρατική μηχανή. Προσέθεσε επίσης ότι το 40% όλων των Σοβιετικών καθηγητών ήταν εβραίοι".
Τι αποδεικνύουν λοιπόν όλα αυτά; Ο Ρωσικός Κομμουνισμός ξεκίνησε ως εβραϊκός και συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από εβραϊκή επιρροή και έλεγχο. Αποτελεί κοινή γνώση ότι ο Σοβιετικός ηγέτης Yuri Andropov είχε εβραία σύζυγο. Μάλιστα αποδίδεται στον Leonid Brezhnev να έχει πει ότι "Πως θα μπορούσαν οι Σοβιετικοί ηγέτες να είναι αντισημιτιστές όταν τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν εβραίες γυναίκες; - Συμπεριλαμβανομένων των Marshal Voroshilov και τον Πρόεδρο Podgorny."
Οι παγκόσμιες συνωμοτικές δυνάμεις (Ιλλουμινάτοι, Σιωνισμός, Μασονία) αναμφίβολα υποστήριζαν εξίσου τον Κομμουνισμό και τον Καπιταλισμό, ακόμη και τη φαινομενική εχθρότητα και μεταξύ τους σύγκρουση προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος και να τους στρέψουν σταδιακά στην ιδέα της Παγκόσμιας Κυβερνήσεως, αρχής γενομένης με την προσφάτως εναρχθείσα αμερικανική πλανηταρχία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)