ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014
ΤΡΥΠΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΤΗ ΒΑΡΚΑ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ....ΒΙΝΤΕΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ..!!!!!!
Παρακατω ενα βιντεο ντοκουμεντο που δειχνει οτι οι παρανομοι λαθρομεταναστες που πηγαν να εισελθουν στα ελληνικα χωρικα υδατα στη περιοχη του Φαρμακονησιου τρυπουν μονοι τους τη βαρκα που τους μεταφερει για να
θεωρηθουν ναυαγοι.
Απο ποιους ειναι δασκαλεμενοι να κανουν κατι τετοιο?
Ποιοι τους εκαναν ν αλλαξουν καταθεσεις κι ενω στην αρχη ελεγαν οτι αν δεν ηταν οι λιμενικοι θα ειχαν πνιγει ενω στη συνεχεια καποιοι απο αυτους ειπαν οτι τους βουλιαξαν οι λιμενικοι?
Εμεις ειμαστε σιγουροι οτι κατι μεγαλυτερο απο τη διακινηση παρανομων λαθρομεταναστων κρυβεται πισω απο την υποθεση.
Ο λογος ειναι η περιοχη που εγινε το συμβαν που ειναι κομβικης σημασιας, ο τροπος που εγινε καθως και η διασταση που πηρε το θεμα πριν καν ακομα διερευνηθει...
Ειμαι πολυ περιεργος να δω μετα το βιντεο αυτο τι δηλωσεις θα κανουν καποιοι τωρα και ποσα συλλαλητηρια θα χρειστουν απο τα τσιρακια του Sorros....τους γνωστους εμμισθους απατριδες!!!
Δειτε εδω το βιντεο...
ΠΗΓΗ
Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
Η Ελληνοφρένεια σχεδίασε την ενδυματολογική εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ [σκίτσο]
Με την γνωστή καυστική και χιουμοριστική διάθεση που διακρίνει την ομάδα της «Ελληνοφρένειας», οι συντελεστές της εκπομπής ανέβασαν στην ιστοσελίδα της ένα σκίτσο το οποίο περιγράφει την ενδυματολογική εξέλιξη που ακολούθησαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ από το 1974 μέχρι και σήμερα. Συγκεκριμένα η πορεία έχει χωριστεί σε τέσσερις εποχές:
1. 1974-1981 όπου κυριαρχούσε το ζιβάγκο
2. 1981-1995 το γκρι κουστούμι με την κόκκινη γραβάτα
3. 1995-201? το μπλε κουστούμι με την μπλε γραβάτα
4. ΠΡΟΣΕΧΩΣ στολή φυλακισμένου
Οπως ήταν λογικό το σκίτσο έκανε το γύρο του διαδικτύου και πολύ το σχολιάζουν με ακόμα πιο σκληρή διάθεση όπως το tsantirinews.gr που γράφει «Ενδυματολογική εξέλιξη και σύγχρονη μόδα ακόμα και για ευτραφείς. Προπωλήσεις στο μέγαρο Κορυδαλλού στην πτέρυγα του καταναλωτή, υπεύθυνος Κος Ακης»
ΠΗΓΗ
1. 1974-1981 όπου κυριαρχούσε το ζιβάγκο
2. 1981-1995 το γκρι κουστούμι με την κόκκινη γραβάτα
3. 1995-201? το μπλε κουστούμι με την μπλε γραβάτα
4. ΠΡΟΣΕΧΩΣ στολή φυλακισμένου
Οπως ήταν λογικό το σκίτσο έκανε το γύρο του διαδικτύου και πολύ το σχολιάζουν με ακόμα πιο σκληρή διάθεση όπως το tsantirinews.gr που γράφει «Ενδυματολογική εξέλιξη και σύγχρονη μόδα ακόμα και για ευτραφείς. Προπωλήσεις στο μέγαρο Κορυδαλλού στην πτέρυγα του καταναλωτή, υπεύθυνος Κος Ακης»
ΠΗΓΗ
Η ΦΟΝΙΚΟΤΕΡΗ ΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ.
Μία νέα εποχή ανατέλλει στην αναπτυσσόμενη -με καλπάζοντα ρυθμό- αγορά της οπλοχρησίας και των πυρομαχικών! Μία νέα σφαίρα η οποία λέγεται πως είναι τόσο θανατηφόρα, που δεν θα χρειαστεί δεύτερη για να επιφέρει το θάνατο.
H ονομασία της: Radically Invasive Projectile που, σε ελεύθερη μετάφραση, σημαίνει «Ριζικά Παρεισφρητικό Βλήμα» και κατασκευάστρια εταιρεία η G2 Research, με έδρα την Τζόρτζια των ΗΠΑ.
Ο λόγος; Το γεγονός ότι είναι έτσι κατασκευασμένη, ώστε να προκαλεί εννέα διαφορετικά κανάλια τραύματος, διαλύοντας -κυριολεκτικά και ολοκληρωτικά- όλα τα ζωτικά όργανα του θύματος. Με άλλα λόγια, εκεί όπου οι στάνταρντ σφαίρες διαπερνούν το στόχο, αυτή είναι σχεδιασμένη να προκαλεί πολλαπλά θανατηφόρα εσωτερικά τραύματα.
«Θαυμάστε» το νέο προϊόν στο βίντεο που ακολουθεί:
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014
Ο ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ Αρχιεπίσκοπος "σπρώχνει" για συγκυβέρνηση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ
Έκπληξη προκάλεσε χθες βράδυ ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στο παρεκκλήσιο του Μεγάλου Βασιλείου εντός της Σιβιτανιδείου Σχολής στη Καλλιθέα ζητώντας επί της ουσίας να δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει με την ΝΔ!
Δήλωσε πως «ο θόρυβος όταν δεν υπάρχει συνεργασία θα συνεχίζει να μας κουράζει όταν ο καθένας παίζει το βιολί του»
Επιπλέον, ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε πως «για παράδειγμα όλοι λαχταράμε να έχουμε άκουσμα μουσικής, να έχουμε μια ορχήστρα. Δε μας φτάνει, όμως, να έχουμε κάποιον που θα παίζει μόνο βιολί ή κάποιον που θα παίζει μόνο αρμόνιο, χρειάζονται όλα τα όργανα... Επίσης αν υπάρχει κάποιος που δεν είναι καλός, θα δημιουργείται θόρυβος και το αποτέλεσμα δεν θα είναι ωραίο».Ο Αρχιεπίσκοπος είπε με νόημα πως «Δεν υπόσχεται κανείς ότι μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας τη Γη παράδεισο, αλλά μπορούμε να μην την κάνουμε κόλαση».
Η δήλωση αυτή έρχεται να "κουμπώσει" με την δήλωση του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου,καθώς μίλησε για υπό όρους συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ!Συγκεκριμένα, ο κ. Γλέζος είπε: «Όσο για την πρόταση που μας ήρθε δείχνει ότι η ΝΔ αποδέχεται ότι έχει χάσει την δύναμή της γι αυτό και ζητά συγκυβέρνηση. Δηλαδή νασυγκυβερνήσει το ναδίρ με το ζενίθ» και πρόσθεσε: «Θα εγκαταλείψει η κυβέρνηση την πολιτική του δανεισμού; Θα σταματήσει να αρπάζει από τον λαό για να σώσει τις τράπεζες; Αν το κάνει αυτό, δεν πιστεύω συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουμε αντίρρηση».
Σε συνδυασμό με την πρόσφατη δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Έθνος της Κυριακής όπου το 58% των πολιτών θέλει κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά, καθίσταται πλέον εμφανές ότι υπάρχει ένα "σπρώξιμο" για την δημιουργία συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.
Στην ΝΔ γνωρίζουν ότι θα είναι δεύτερο ή και τρίτο κόμμα στις ευρωεκλογές και ελπίζουν ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα κερδίσουν περισσότερες περιφέρειες από τον ΣΥΡΙΖΑ ποντάροντας στις τοπικές ισορροπίες και θεωρώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τις απαραίτητες συμμαχίες.
Όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν από 16% μέχρι 19% (οι φιλικές προς την ΝΔ) στην πρόθεση ψήφου για την "γαλάζια" παράταξη, που σημαίνει ότι μπορέι να γίνει 15 και 14% στην κάλπη.Στην ΝΔ γνωρίζουν ότι δεν θα έχει πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση εθνικών εκλογών.Γνωρίζουν επίσης ότι με 23% μαζί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν στέκεται κυβέρνηση, παρά τον ευσεβή πόθο των Γερμανών να κρατηθεί η κυβέρνηση αυτή ακόμα και με 20% αθροιστικά!
Σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι ένα άθροισμα 27-28% και με επικράτηση στα 2/3 των περιφερειών στις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα είναι ένα αποτέλεσμα που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν να κυβερνούν.
Όμως Αττική και Θεσσαλονίκη ήδη είναι χαμένες. Δεν μπορούν να κυβερνήσουν και δεν θέλουν να διαλυθεί η τωρινή Βουλή. Θέλουν μεγάλο συνασπισμό, με αυτή τη Βουλή και με το ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχει.
Το "τυρί" που θα προσφέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ για να εισέλθει στον συνασπισμό-"φάκα" θα είναι η προγραμματική συμφωνία ότι θα βγούμε από το Μνημόνιο εντός του 2014
Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να φτιάξουν τον δικό τους κυβερνητικό συνασπισμό με την συμμετοχή των ΑΝΕΛ, της ΔΗΜΑΡ (για την οποία πιστεύουν ότι θα καταφέρει να μπει έστω οριακά στην Βουλή) και με μέρος του ΠΑΣΟΚ ή ενός κεντροαριστερού σχήματος μαζί με το ΠΑΣΟΚ που θα αποσπάσει ποσοσ΄το 5-7% στις εκλογές.
Με δεδομένο ότι ο ξένος παράγοντας και ειδικά ο αμερικανικός θα έβλεπε πολύ ευχάριστα μια τέτοια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα δεν αποκλείεται ειδικά αν στην ΝΔ υπάρξει μετεκλογικά και αλλαγή ηγεσίας.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑ
[Περιγραφή εικόνων: Στ' αριστερά, ο Ιησούς κατά την βάπτισή του. Εμφανίζεται χωρίς γεννητικά όργανα. Στα δεξιά, η οσία Μαρία η Αιγυπτία. Απεικονίζεται χωρίς μαστούς.]
Αν ρωτήσετε έναν χριστιανό, γιατί η θρησκεία του δεν έχει καλή σχέση με το σώμα, θα σας πει ότι κάνετε λάθος. Διότι ο Χριστός είπε ότι το σώμα είναι το “δοχείον της ψυχής” και ο “ναός του Αγίου Πνεύματος”, και είναι απαραίτητο, γιατί όπως πιστεύουν, κατά την πολυαναμενόμενη από αυτούς “Δευτέρα Παρουσία”, οι χριστιανοί θα αναστηθούν με...τα ίδια τα σώματά τους.
Ας δούμε για παράδειγμα, μια σχετική δημοσίευση με τίτλο “Το σώμα μου”, μια φοιτητικής ιστοσελίδας του ιεραποστολικού συλλόγου “Μέγας Βασίλειος”, που έχει όλα τα σχετικά. Προσέξτε την ερώτηση, που προφανώς θέλει να μας πει, ότι η απάντηση είναι αρνητική, ακριβώς για να διασκεδάσει την εντύπωση που όλοι έχουμε, ότι ναι, το έχουν καταδικάσει το σώμα.
“Να καταδικάσουμε λοιπόν το σώμα; Να το ανακηρύξουμε εχθρό ύπουλο; Θα διαπράττουμε αδικία μεγάλη! Γιατί κάθε άνθρωπος είναι και σώμα και πνεύμα· δεν είναι ένα από τα δύο. Ο διαχωρισμός είναι σφάλμα”.
Αυτό θα δούμε αν ισχύει παρακάτω. Μόνο που γρήγορα αρχίζουν οι εκπτώσεις...
Ο Λόγος έγινε σώμα! «Ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. α΄ 14). Έτσι το σώμα του ανθρώπου έγινε σώμα του Θεού”!
Άρα το σώμα δεν ανήκει στον χριστιανό αλλά στον θεό του. Δηλαδή δεν μιλάμε για ανθρώπινο σώμα. Ας το εξειδικεύσουμε:
Οι αδυναμίες που παρουσιάζει επιβαρύνουν μάλλον το πνεύμα, την ψυχή, που κυριαρχεί και κυβερνά.
Εδώ διαφαίνεται ήδη η ιδιαίτερη σημασία του πνεύματος ή της ψυχής. Τελικά, το πνεύμα τούς ενδιαφέρει, όχι το σώμα· απλά το ανέχονται.
Εδώ επιτρέψτε μου μια μικρή παρέμβαση. Η ψυχή που αναφέρεται συνέχεια από τους χριστιανούς είναι μια αρχαία έκφραση που βγήκε από την αναπνοή. Σήμερα, με όρους επιστήμης, δεν λέει απολύτως τίποτα το ουσιαστικό· χρησιμοποιείται όμως σαν επίθετο για να προσδιορίσει καταστάσεις που δεν είναι εμφανώς σωματικές, αλλά νοητικές όπως “ψυχικές ασθένειες”. Επειδή όμως οι χριστιανοί πιστεύουν ότι υπάρχει η ψυχή και την δημιουργεί ο θεός τους, έχει μπει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, χωρίς στην πραγματικότητα σαφή προσδιορισμό. (“μου βγήκε η ψυχή” λέμε όταν μιλάμε για υπερβολική προσπάθεια ή και κούραση).
Παρακάτω, τα χριστιανόπουλα αναφέρουν ότι το σώμα είναι “ναός του Αγίου Πνεύματος” για να δείξουν την σημασία του και φυσικά την γνωστή ιδεοληψία για “ανάσταση νεκρών” με τα σώματά τους!
Στο τέλος είναι η κατήχηση, δηλαδή τι πρέπει και τι όχι:
...έχουμε γι’ αυτό υποχρέωση να το σεβόμαστε και να το προσέχουμε. Να το διατηρούμε αμόλυντο, αγνό και ακηλίδωτο. Κανένα μέλος του σώματος δεν επιτρέπεται να το χρησιμοποιήσει κανείς άσκοπα και μάλιστα για το κακό· όπως λόγου χάρη τα χέρια για να κλέψει, τη γλώσσα για να κακολογήσει, τα αφτιά για ν’ ακούσει το πονηρό. Όποιος κάνει μια τέτοια χρήση των μελών του σώματός του αμαρτάνει.
Φυσικά, τα ωραία λόγια πλέον δεν πείθουν κανένα και δεν αποδεικνύουν την σχέση που πραγματικά έχουν αυτοί οι άνθρωποι με το σώμα, αν και διαφαίνεται από τα λεγόμενά τους. Τελικά, τους ενδιαφέρει σαν ένα εργαλείο ζωής ή θανάτου; Θέλουν να το αναδείξουν ή να το διατηρήσουν στον ελάχιστο βαθμό, σε όσο θεωρούν ότι τους χρειάζεται; Ενδιαφέρονται μόνο για το σώμα τους, ή και για τους άλλους, υποχρεώνοντάς τους στις στρεβλές δοξασίες τους;
Ας δούμε τι λέει σχετικά ο Παύλος:
ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί, τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ·
[Επειδή, όταν εμείς ζούσαμε στη ζωή τής σάρκας, τα πάθη των αμαρτιών, εκείνα που ενεργούνταν εξαιτίας τού νόμου, ενεργούνταν μέσα στα μέλη μας, για να καρποφορήσουμε στον θάνατο.]
(Προς Ρωμαίους, 7: 5)
...ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα. οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν· [...] Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, ὀφειλέται ἐσμέν, οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν· εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, μέλλετε ἀποθνῄσκειν· εἰ δὲ Πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε ζήσεσθε. ὅσοι γὰρ Πνεύματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Θεοῦ.
[...για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη τού νόμου, σε μας, που δεν περπατάμε σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα. Επειδή, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα, φρονούν αυτά που ζητάει η σάρκα· ενώ, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα, αυτά που ζητάει το Πνεύμα. Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη. Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· [...] Άρα, λοιπόν, αδελφοί, είμαστε χρεώστες, όχι στη σάρκα, ώστε να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα. Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου τού Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε. Επειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι γιοι τού Θεού. ]
(Προς Ρωμαίους, 8: 4-14)
...ἀλλ' ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
[Αλλά, ντυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό, και μη φροντίζετε για τη σάρκα, στο να εκτελείτε τις επιθυμίες της.]
(Προς Ρωμαίους, 13: 14)
Στα παραπάνω βλέπουμε ξεκάθαρη προτίμηση στο πνεύμα που θα οδηγήσει στην θέωση -όπως φαντάζεται ο Παύλος- και αποστροφή στην σάρκα (το σώμα), που είναι φορέας των επιθυμιών, των απολαύσεων και των αμαρτιών, καθώς προηγουμένως, λέει:
ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ.
[Επειδή, όταν υπήρχατε δούλοι τής αμαρτίας, ήσασταν ελεύθεροι από τη δικαιοσύνη.]
(Προς Ρωμαίους, 6: 20)
Δεν υπάρχει λοιπόν ενδιάμεση κατάσταση. Η υποβίβαση του σώματος, που είναι υπεύθυνο για την αμαρτία, είναι μονόδρομος.
Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας.
[Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτού τού θανάτου; Ευχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας. Άρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού· με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.]
(Προς Ρωμαίους, 7: 24-25)
Επειδή η αμαρτία έχει να κάνει και με άλλες απολαύσεις, τέρμα οι πρωτεΐνες και το κρασάκι (που σε άλλο επεισόδιο ο Ιησούς υποτίθεται ότι το ευλόγησε)· αυτό θα πρέπει να είναι και ο ύμνος των χορτοφάγων -ευτυχώς που δεν μας επιβλήθηκε:
μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ. πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι. καλὸν τὸ μὴ φαγεῖν κρέα μηδὲ πιεῖν οἶνον...
[Μην καταστρέφεις το έργο τού Θεού εξαιτίας κάποιου φαγητού. Όλα μεν είναι καθαρά· όμως, είναι κακό στον άνθρωπο που τρώει σκανδαλωδώς. Είναι καλό το να μη φας κρέας, ούτε να πιεις κρασί...]
(Προς Ρωμαίους, 14: 20-21)
Και να η πρόταση του Παύλου για το σώμα, σε αντιδιαστολή με των αθλητών:
ἐγὼ τοίνυν οὕτω τρέχω, ὡς οὐκ ἀδήλως, οὕτω πυκτεύω, ὡς οὐκ ἀέρα δέρων, ἀλλ' ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι.
[Εγώ, λοιπόν, έτσι τρέχω, όχι σαν χωρίς στόχο· έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπάω τον αέρα· αλλά, δαμάζω το σώμα μου και το χαλιναγωγώ, μήπως, ενώ κήρυξα σε άλλους, εγώ γίνω αδόκιμος.]
(Προς Κορινθίους Α', 9: 26-27)
Εδώ η διάκριση δεν μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρη:
Λέγω δὲ πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ τελέσητε. ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἐὰν θέλητε ταῦτα ποιῆτε.
[Λέω, λοιπόν: Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία τής σάρκας. Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε. ]
(Προς Γαλάτες, 5: 16-17)
...ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον.
[...αυτός που σπέρνει στη σάρκα του, θα θερίσει από τη σάρκα φθορά· αλλά, εκείνος που σπέρνει στο Πνεύμα, θα θερίσει από το Πνεύμα αιώνια ζωή.]
(Προς Γαλάτες, 6: 8).
...συναχθέντων ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος σὺν τῇ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον τῷ Σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκός, ἵνα τὸ πνεῦμα σωθῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ”
[...αφού συγκεντρωθείτε εσείς, και το δικό μου πνεύμα, μαζί με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να παραδώσετε τον άνθρωπο αυτού τού είδους στον Σατανά προς όλεθρο της σάρκας, ώστε το πνεύμα του να σωθεί κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού.]
(Προς Κορινθίους Α', 5: 4-5)
Παρακάτω, ένα κειμενάκι προτροπή από τον “Κύριο”, ωδή στον ευνουχισμό -πραγματικό ή νοητικό, εσείς κρίνετε:
εἰσὶν γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτως, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.
[Επειδή, υπάρχουν ευνούχοι, που γεννήθηκαν έτσι από την κοιλιά τής μητέρας τους· και υπάρχουν ευνούχοι, που ευνουχίστηκαν από τους ανθρώπους· και υπάρχουν ευνούχοι, που ευνούχισαν τον εαυτό τους για τη βασιλεία των ουρανών. Όποιος μπορεί να το δεχθεί, ας το δεχθεί.]
(Κατά Ματθαίον, 19: 12)
Αυτά διάβασε ο Ωριγένης και κάποιοι άλλοι χριστιανοί και τα πήραν κατά γράμμα.
Δεν νομίζω ότι θέλει επιπλέον επεξήγηση, χάριν του πνεύματος η καταβαράθρωση του σώματος, ακόμα και ευνουχισμός του (με όποιον τρόπο και να τον σκεφθεί κάποιος) είναι προφανής. Αφού το ένα είναι αντίθετο του άλλου, όπως ευθαρσώς είπε. Άρα, το σώμα χρειάζεται υποταγμένο στον ελάχιστο βαθμό για να μην εμφανίσει τις ορμές του.
Βέβαια, έρχεται μια ενδιαφέρουσα ερώτηση, αφού το σώμα το “έπλασε”, όπως λένε, ο Ιεχωβάς που ήξερε τα πάντα, γιατί του έδωσε τόσες ορμές και απολαύσεις, αφού αυτές είναι φορέας του κακού; Μην ξεχνάτε, οι χριστιανοί μετά βδελυγμίας αρνούνται τον θεό τους σαν δημιουργό ή αίτιο του κακού· λένε ότι το κακό προήλθε από την “ελεύθερη βούληση” του ανθρώπου, μα εδώ βλέπουμε ότι ήδη έχει φορτωθεί έναν φορέα “κακού” όπως λένε από τον πάνσοφο “κατασκευαστή”, που το έκανε με τα χεράκια του, πριν επέμβει εμφυσήσει και δώσει ζωή και πριν φυσικά έρθει η βούληση. Άλλωστε, η βούληση δεν μπορεί να φτιάξει το σώμα, μπορεί μόνο να το “ευνουχίσει”, όπως προτείνει το δεύτερο αφεντικό τους και απ' ό,τι βλέπουμε αυτό κάνουν και οι χριστιανοί. Όχι ότι περιμένω λογική απάντηση.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας είχαν εξαιρετική σχέση με το σώμα, όπως και με τον αθλητισμό, την υγεία, τον έρωτα, την ομορφιά και την καλαισθησία. Υπάρχει μια σχέση απελευθέρωσης από πιθανές προϋπάρχουσες παραδοσιακές φόρμες και αξίες. Το σώμα, χωρίς ταμπού ή αναστολές, θεωρείται ισάξιο του πνεύματος και αναδεικνύεται ξέχωρα ή και μαζί του.
Αυτό με τον Χριστιανισμό άλλαξε. Την θέση των γιατρών και των δεκάδων αρχαίων νοσοκομείων (ασκληπιεία) σταδιακά παίρνει ο θεραπευτής καλόγερος με προσευχές και ματζούνια· η αρχαία καλαισθησία των γλυπτών και οι φυσιοκρατικές παραστάσεις δίνουν την θέση τους σε εικόνες με αποστεομένες μορφές, αγέλαστες, σοβαρές σε ένα ξένο ανατολίτικο γυμνό πεδίο, πεδίο ερήμου. Το σώμα δείχνεται ημίγυμνο μόνο όταν πονάει όταν υποφέρει. Τα θέατρα και τα γυμναστήρια έκλεισαν (ειδικά τα θέατρα άλλαξαν τελείως μορφή και είδος· έγιναν “του πεζοδρομίου”), οι αθλητικοί αγώνες απαγορεύτηκαν, τα ρούχα πλέον καλύπτουν όλο το σώμα. Πάλη και αθλητισμός με κελεμπία φυσικά δεν γίνεται· χωρίς αυτό δεν θα ήταν και πρέπον.
Γυμνά σώματα; Με τίποτα. Μύδροι κατά της γυμνότητας, της άθλησης και των λουτρών (Κλήμης, Παιδαγωγικός Γ'). Ξεχάσατε τις λιτανείες που κάναν κατά των γυμνιστών σε απόμερες παραλίες ακόμα και πριν λίγα χρόνια; Δεν τους απασχολεί λοιπόν μόνο το σώμα τους, θέλουν να καταδικάσουν και τα σώματα των άλλων στην ίδια πλάνη. Ο έρωτας ωθήθηκε στο πυρ το εξώτερον· μόνο ο θεϊκός έρωτας είναι σωστός, δηλαδή η αγαμία και η απόλυτη αφιέρωση στον Θεό. Δεν συζητάμε καν για την ερωτική όρεξη και τον αυνανισμό· αποδίδονται ξεκάθαρα σε δαιμόνια και πρέπει να “κοπούν μαχαίρι”, κατά παράβαση κάθε επιστημονικής λογικής.
Από τον 12ο αιώνα, η Εκκλησία αφού δεν υπήρχε άλλος τρόπος αναπαραγωγής, δέχθηκε “κατ' οικονομίαν”, όπως λένε όταν δεν θέλει κάτι αλλά το ανέχεται, να ευλογεί τον γάμο, όχι όμως για την απόλαυση. Η συνεύρεση πρέπει να είναι σπάνια, όσο γίνεται χωρίς απόλαυση και μόνο για την γέννηση νέων “προβάτων”. Το ιδανικό είπαμε είναι η αγαμία και η αγνεία όπως τονίζει και ξανατονίζει ο Παύλος:
... καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι· διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, καὶ ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω. [...] μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους, εἰ μή τι ἂν ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν, ἵνα σχολάζητε τῇ νηστείᾳ καὶ τῇ προσευχῇ καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνέρχησθε, ἵνα μὴ πειράζῃ ὑμᾶς ὁ σατανᾶς διὰ τὴν ἀκρασίαν ὑμῶν. [...] θέλω γὰρ πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς καὶ ἐμαυτόν· ἀλλ' ἕκαστος ἴδιον χάρισμα ἔχει ἐκ Θεοῦ, ὃς μὲν οὕτως, ὃς δὲ οὕτως. strong>Λέγω δὲ τοῖς ἀγάμοις καὶ ταῖς χήραις, καλὸν αὐτοῖς ἐστιν ἐὰν μείνωσιν ὡς κἀγώ. εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν· κρεῖσσον γάρ ἐστι γαμῆσαι ἢ πυροῦσθαι. [...] Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν Κυρίου οὐκ ἔχω, γνώμην δὲ δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ Κυρίου πιστὸς εἶναι. νομίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην, ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ τὸ οὕτως εἶναι. δέδεσαι γυναικί; μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; μὴ ζήτει γυναῖκα· ἐὰν δὲ καὶ γήμῃς, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν γήμῃ ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε· θλῖψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι· ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι.[...] θέλω δὲ ὑμᾶς ἀμερίμνους εἶναι. ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ· ὁ δὲ γαμήσας μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει τῇ γυναικί. μεμέρισται καὶ ἡ γυνὴ καὶ ἡ παρθένος. ἡ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, ἵνα ᾖ ἁγία καὶ σώματι καὶ πνεύματι· ἡ δὲ γαμήσασα μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει τῷ ἀνδρί. [...] ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν τῇ καρδίᾳ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιεῖ. ὥστε καὶ ὁ ἐκγαμίζων καλῶς ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων κρεῖσσον ποιεῖ. Γυνὴ δέδεται νόμῳ ἐφ' ὅσον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς· ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι, μόνον ἐν Κυρίῳ. μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐὰν οὕτω μείνῃ...
[...είναι καλό στον άνθρωπο να μη αγγίζει γυναίκα. Για τις πορνείες, όμως, κάθε ένας ας έχει τη δική του γυναίκα, και κάθε μία ας έχει τον δικό της άνδρα. [...] Μη αποστερείτε ο ένας τον άλλον, εκτός αν είναι κάτι, ύστερα από συμφωνία, για λίγο καιρό, για να καταγίνεστε στη νηστεία και στην προσευχή· και πάλι να συνέρχεστε στα ίδια, για να μη σας πειράζει ο Σατανάς εξαιτίας τής ακράτειάς σας. [...] Επειδή, θέλω όλοι οι άνθρωποι να είναι όπως και εγώ ο ίδιος· αλλά, κάθε ένας έχει από τον Θεό ιδιαίτερο χάρισμα, άλλος μεν έτσι, άλλος δε έτσι. Προς τους αγάμους και προς τις χήρες, όμως, λέω: Είναι καλό σ' αυτούς αν μείνουν όπως και εγώ· αλλά, αν δεν εγκρατεύονται, ας έρθουν σε γάμο· επειδή, είναι καλύτερο να 'ρθουν σε γάμο, παρά να εξάπτονται. [...] Για τις παρθένες, όμως, προσταγή τού Κυρίου δεν έχω· αλλά, γνώμη δίνω, ως ελεημένος τού Κυρίου να είμαι πιστός. Τούτο, λοιπόν, νομίζω ότι είναι καλό για την παρούσα ανάγκη, ότι στον άνθρωπο είναι καλό να είναι έτσι: Είσαι δεσμευμένος με γυναίκα; Μη ζητάς λύση. Είσαι αποδεσμευμένος από γυναίκα; Μη ζητάς γυναίκα. Όμως, και αν έρθεις σε γάμο, δεν αμάρτησες· και αν η παρθένα έρθει σε γάμο, δεν αμάρτησε· αλλά, οι άνθρωποι αυτής τής κατηγορίας θα έχουν θλίψη στη σάρκα τους· και εγώ σας λυπάμαι. [...] Θέλω, μάλιστα, να είστε αμέριμνοι· ο άγαμος μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού Κυρίου, πώς να αρέσει στον Κύριο· ενώ αυτός που έχει έρθει σε γάμο μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού κόσμου, πώς να αρέσει στη γυναίκα. Διαφέρει η γυναίκα και η παρθένα· η άγαμη μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού Κυρίου, για να είναι αγία, και στο σώμα και στο πνεύμα· ενώ, αυτή που ήρθε σε γάμο, μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού κόσμου, πώς να αρέσει στον άνδρα. [...] Όποιος, όμως, στέκεται στερεός στην καρδιά του, μη έχοντας ανάγκη, και έχει εξουσία για το δικό του θέλημα, και το αποφάσισε μέσα στην καρδιά του, να διατηρεί τη δική του παρθένα, ενεργεί καλώς. Ώστε, και όποιος δίνει σε γάμο, ενεργεί καλώς· αλλά, εκείνος που δεν δίνει σε γάμο, ενεργεί καλύτερα. Η γυναίκα είναι δεσμευμένη διαμέσου τού νόμου για όσον καιρό ζει ο άνδρας της· αν, όμως, ο άνδρας της πεθάνει, είναι ελεύθερη νάρθει σε γάμο με όποιον άνδρα θέλει, μόνον τούτο να γίνεται εν Κυρίω. Είναι, όμως, μακαριότερη αν μείνει έτσι...]
(Προς Κορινθίους Α', 7: 1-40)
Η θεωρία που λέει ότι δεν τους απασχολεί η παρούσα ζωή αλλά η επόμενη, υποβάθμισε ακόμα πιο πολύ την φροντίδα και ανάδειξη του σώματος. Δεν είναι τυχαίο, που σε αρκετά μοναχικά τάγματα, αυτοτιμωρούνταν και αυτομαστιγωνόντουσαν και αυτοτραυματιζόντουσαν για να εξαλείψουν τα πάθη τους και τις ορμές τους· άλλωστε όλοι οι βίοι των μοναχών μάχη με “δαιμόνια” είναι, προσπαθούν δηλαδή να δαμάσουν τις φυσιολογικότατες ορμές τους χάριν της δεισιδαιμονίας. Δεν είναι τυχαίο που τα ρωμαϊκά λουτρά έκλεισαν και η απλυσιά κυριαρχούσε ακόμα μέχρι και πριν λίγους αιώνες με θεολογικό υπόβαθρο. Η λογική της καθαριότητας στον Μεσαίωνα αφορούσε τα χέρια και το πρόσωπο, ότι δηλαδή φαινόταν (G. Vigarello, «Το καθαρό και το βρώμικο», Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2000, συμπεράσματα). Οι βίοι και οι δράσεις των μοναχών, στυλιτών και των περιφερόμενων σαλών ήταν πρότυπο απλυσιάς και ακαθαρσίας, γιατί αν έπλεναν το γυμνό σώμα, τους ξυπνούσαν οι “διαβολικές” ορμές, έτσι απλά δεν έβγαζαν ποτέ τα ρούχα τους.
Γράφει ο Αθανάσιος Αλεξανδρείας -ο γνωστός και ως “Άγιος Αθανάσιος” για το πρότυπό του, τον Άγιο Αντώνιο και την αποστροφή του για το νερό:
τὸ δὲ ἔνδυμα εἶχεν ἔνδον μὲν τρίχινον, ἐπάνω δὲ δερμάτινον, ὃ καὶ ἕως τελευτῆς τετήρηκε, μήτε σῶμα διὰ ῥύπον ὕδατι λούσας, μήθ' ὅλως τοὺς πόδας ἀπονίψας, ἢ κἂν ἁπλῶς εἰς ὕδωρ αὐτοὺς χωρὶς ἀνάγκης ἀνασχόμενος ἐμβαλεῖν.
(Βίος και πολιτεία του αγίου Αντωνίου)
Τί λέτε τώρα, πέρα από τις χαζομάρες που οι ίδιοι οι χριστιανοί λένε, ποιά είναι η πραγματική σχέση αυτής της θρησκεία με το σώμα;
Φιλίστωρ
ΠΗΓΗ
Αν ρωτήσετε έναν χριστιανό, γιατί η θρησκεία του δεν έχει καλή σχέση με το σώμα, θα σας πει ότι κάνετε λάθος. Διότι ο Χριστός είπε ότι το σώμα είναι το “δοχείον της ψυχής” και ο “ναός του Αγίου Πνεύματος”, και είναι απαραίτητο, γιατί όπως πιστεύουν, κατά την πολυαναμενόμενη από αυτούς “Δευτέρα Παρουσία”, οι χριστιανοί θα αναστηθούν με...τα ίδια τα σώματά τους.Ας δούμε για παράδειγμα, μια σχετική δημοσίευση με τίτλο “Το σώμα μου”, μια φοιτητικής ιστοσελίδας του ιεραποστολικού συλλόγου “Μέγας Βασίλειος”, που έχει όλα τα σχετικά. Προσέξτε την ερώτηση, που προφανώς θέλει να μας πει, ότι η απάντηση είναι αρνητική, ακριβώς για να διασκεδάσει την εντύπωση που όλοι έχουμε, ότι ναι, το έχουν καταδικάσει το σώμα.
“Να καταδικάσουμε λοιπόν το σώμα; Να το ανακηρύξουμε εχθρό ύπουλο; Θα διαπράττουμε αδικία μεγάλη! Γιατί κάθε άνθρωπος είναι και σώμα και πνεύμα· δεν είναι ένα από τα δύο. Ο διαχωρισμός είναι σφάλμα”.
Αυτό θα δούμε αν ισχύει παρακάτω. Μόνο που γρήγορα αρχίζουν οι εκπτώσεις...
Ο Λόγος έγινε σώμα! «Ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. α΄ 14). Έτσι το σώμα του ανθρώπου έγινε σώμα του Θεού”!
Άρα το σώμα δεν ανήκει στον χριστιανό αλλά στον θεό του. Δηλαδή δεν μιλάμε για ανθρώπινο σώμα. Ας το εξειδικεύσουμε:
Οι αδυναμίες που παρουσιάζει επιβαρύνουν μάλλον το πνεύμα, την ψυχή, που κυριαρχεί και κυβερνά.
Εδώ διαφαίνεται ήδη η ιδιαίτερη σημασία του πνεύματος ή της ψυχής. Τελικά, το πνεύμα τούς ενδιαφέρει, όχι το σώμα· απλά το ανέχονται.
Εδώ επιτρέψτε μου μια μικρή παρέμβαση. Η ψυχή που αναφέρεται συνέχεια από τους χριστιανούς είναι μια αρχαία έκφραση που βγήκε από την αναπνοή. Σήμερα, με όρους επιστήμης, δεν λέει απολύτως τίποτα το ουσιαστικό· χρησιμοποιείται όμως σαν επίθετο για να προσδιορίσει καταστάσεις που δεν είναι εμφανώς σωματικές, αλλά νοητικές όπως “ψυχικές ασθένειες”. Επειδή όμως οι χριστιανοί πιστεύουν ότι υπάρχει η ψυχή και την δημιουργεί ο θεός τους, έχει μπει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, χωρίς στην πραγματικότητα σαφή προσδιορισμό. (“μου βγήκε η ψυχή” λέμε όταν μιλάμε για υπερβολική προσπάθεια ή και κούραση).
Παρακάτω, τα χριστιανόπουλα αναφέρουν ότι το σώμα είναι “ναός του Αγίου Πνεύματος” για να δείξουν την σημασία του και φυσικά την γνωστή ιδεοληψία για “ανάσταση νεκρών” με τα σώματά τους!
Στο τέλος είναι η κατήχηση, δηλαδή τι πρέπει και τι όχι:
...έχουμε γι’ αυτό υποχρέωση να το σεβόμαστε και να το προσέχουμε. Να το διατηρούμε αμόλυντο, αγνό και ακηλίδωτο. Κανένα μέλος του σώματος δεν επιτρέπεται να το χρησιμοποιήσει κανείς άσκοπα και μάλιστα για το κακό· όπως λόγου χάρη τα χέρια για να κλέψει, τη γλώσσα για να κακολογήσει, τα αφτιά για ν’ ακούσει το πονηρό. Όποιος κάνει μια τέτοια χρήση των μελών του σώματός του αμαρτάνει.
Φυσικά, τα ωραία λόγια πλέον δεν πείθουν κανένα και δεν αποδεικνύουν την σχέση που πραγματικά έχουν αυτοί οι άνθρωποι με το σώμα, αν και διαφαίνεται από τα λεγόμενά τους. Τελικά, τους ενδιαφέρει σαν ένα εργαλείο ζωής ή θανάτου; Θέλουν να το αναδείξουν ή να το διατηρήσουν στον ελάχιστο βαθμό, σε όσο θεωρούν ότι τους χρειάζεται; Ενδιαφέρονται μόνο για το σώμα τους, ή και για τους άλλους, υποχρεώνοντάς τους στις στρεβλές δοξασίες τους;
Ας δούμε τι λέει σχετικά ο Παύλος:
ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί, τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ·
[Επειδή, όταν εμείς ζούσαμε στη ζωή τής σάρκας, τα πάθη των αμαρτιών, εκείνα που ενεργούνταν εξαιτίας τού νόμου, ενεργούνταν μέσα στα μέλη μας, για να καρποφορήσουμε στον θάνατο.]
(Προς Ρωμαίους, 7: 5)
...ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα. οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν· [...] Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, ὀφειλέται ἐσμέν, οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν· εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, μέλλετε ἀποθνῄσκειν· εἰ δὲ Πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε ζήσεσθε. ὅσοι γὰρ Πνεύματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Θεοῦ.
[...για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη τού νόμου, σε μας, που δεν περπατάμε σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα. Επειδή, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα, φρονούν αυτά που ζητάει η σάρκα· ενώ, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα, αυτά που ζητάει το Πνεύμα. Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη. Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· [...] Άρα, λοιπόν, αδελφοί, είμαστε χρεώστες, όχι στη σάρκα, ώστε να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα. Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου τού Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε. Επειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι γιοι τού Θεού. ]
(Προς Ρωμαίους, 8: 4-14)
...ἀλλ' ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
[Αλλά, ντυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό, και μη φροντίζετε για τη σάρκα, στο να εκτελείτε τις επιθυμίες της.]
(Προς Ρωμαίους, 13: 14)
Στα παραπάνω βλέπουμε ξεκάθαρη προτίμηση στο πνεύμα που θα οδηγήσει στην θέωση -όπως φαντάζεται ο Παύλος- και αποστροφή στην σάρκα (το σώμα), που είναι φορέας των επιθυμιών, των απολαύσεων και των αμαρτιών, καθώς προηγουμένως, λέει:
ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ.
[Επειδή, όταν υπήρχατε δούλοι τής αμαρτίας, ήσασταν ελεύθεροι από τη δικαιοσύνη.]
(Προς Ρωμαίους, 6: 20)
Δεν υπάρχει λοιπόν ενδιάμεση κατάσταση. Η υποβίβαση του σώματος, που είναι υπεύθυνο για την αμαρτία, είναι μονόδρομος.
Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας.
[Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτού τού θανάτου; Ευχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας. Άρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού· με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.]
(Προς Ρωμαίους, 7: 24-25)
Επειδή η αμαρτία έχει να κάνει και με άλλες απολαύσεις, τέρμα οι πρωτεΐνες και το κρασάκι (που σε άλλο επεισόδιο ο Ιησούς υποτίθεται ότι το ευλόγησε)· αυτό θα πρέπει να είναι και ο ύμνος των χορτοφάγων -ευτυχώς που δεν μας επιβλήθηκε:
μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ. πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι. καλὸν τὸ μὴ φαγεῖν κρέα μηδὲ πιεῖν οἶνον...
[Μην καταστρέφεις το έργο τού Θεού εξαιτίας κάποιου φαγητού. Όλα μεν είναι καθαρά· όμως, είναι κακό στον άνθρωπο που τρώει σκανδαλωδώς. Είναι καλό το να μη φας κρέας, ούτε να πιεις κρασί...]
(Προς Ρωμαίους, 14: 20-21)
Και να η πρόταση του Παύλου για το σώμα, σε αντιδιαστολή με των αθλητών:
ἐγὼ τοίνυν οὕτω τρέχω, ὡς οὐκ ἀδήλως, οὕτω πυκτεύω, ὡς οὐκ ἀέρα δέρων, ἀλλ' ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι.
[Εγώ, λοιπόν, έτσι τρέχω, όχι σαν χωρίς στόχο· έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπάω τον αέρα· αλλά, δαμάζω το σώμα μου και το χαλιναγωγώ, μήπως, ενώ κήρυξα σε άλλους, εγώ γίνω αδόκιμος.]
(Προς Κορινθίους Α', 9: 26-27)
Εδώ η διάκριση δεν μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρη:
Λέγω δὲ πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ τελέσητε. ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἐὰν θέλητε ταῦτα ποιῆτε.
[Λέω, λοιπόν: Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία τής σάρκας. Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε. ]
(Προς Γαλάτες, 5: 16-17)
...ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον.
[...αυτός που σπέρνει στη σάρκα του, θα θερίσει από τη σάρκα φθορά· αλλά, εκείνος που σπέρνει στο Πνεύμα, θα θερίσει από το Πνεύμα αιώνια ζωή.]
(Προς Γαλάτες, 6: 8).
...συναχθέντων ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος σὺν τῇ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον τῷ Σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκός, ἵνα τὸ πνεῦμα σωθῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ”
[...αφού συγκεντρωθείτε εσείς, και το δικό μου πνεύμα, μαζί με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να παραδώσετε τον άνθρωπο αυτού τού είδους στον Σατανά προς όλεθρο της σάρκας, ώστε το πνεύμα του να σωθεί κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού.]
(Προς Κορινθίους Α', 5: 4-5)
Παρακάτω, ένα κειμενάκι προτροπή από τον “Κύριο”, ωδή στον ευνουχισμό -πραγματικό ή νοητικό, εσείς κρίνετε:
εἰσὶν γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτως, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.
[Επειδή, υπάρχουν ευνούχοι, που γεννήθηκαν έτσι από την κοιλιά τής μητέρας τους· και υπάρχουν ευνούχοι, που ευνουχίστηκαν από τους ανθρώπους· και υπάρχουν ευνούχοι, που ευνούχισαν τον εαυτό τους για τη βασιλεία των ουρανών. Όποιος μπορεί να το δεχθεί, ας το δεχθεί.]
(Κατά Ματθαίον, 19: 12)
Αυτά διάβασε ο Ωριγένης και κάποιοι άλλοι χριστιανοί και τα πήραν κατά γράμμα.
Δεν νομίζω ότι θέλει επιπλέον επεξήγηση, χάριν του πνεύματος η καταβαράθρωση του σώματος, ακόμα και ευνουχισμός του (με όποιον τρόπο και να τον σκεφθεί κάποιος) είναι προφανής. Αφού το ένα είναι αντίθετο του άλλου, όπως ευθαρσώς είπε. Άρα, το σώμα χρειάζεται υποταγμένο στον ελάχιστο βαθμό για να μην εμφανίσει τις ορμές του.
Βέβαια, έρχεται μια ενδιαφέρουσα ερώτηση, αφού το σώμα το “έπλασε”, όπως λένε, ο Ιεχωβάς που ήξερε τα πάντα, γιατί του έδωσε τόσες ορμές και απολαύσεις, αφού αυτές είναι φορέας του κακού; Μην ξεχνάτε, οι χριστιανοί μετά βδελυγμίας αρνούνται τον θεό τους σαν δημιουργό ή αίτιο του κακού· λένε ότι το κακό προήλθε από την “ελεύθερη βούληση” του ανθρώπου, μα εδώ βλέπουμε ότι ήδη έχει φορτωθεί έναν φορέα “κακού” όπως λένε από τον πάνσοφο “κατασκευαστή”, που το έκανε με τα χεράκια του, πριν επέμβει εμφυσήσει και δώσει ζωή και πριν φυσικά έρθει η βούληση. Άλλωστε, η βούληση δεν μπορεί να φτιάξει το σώμα, μπορεί μόνο να το “ευνουχίσει”, όπως προτείνει το δεύτερο αφεντικό τους και απ' ό,τι βλέπουμε αυτό κάνουν και οι χριστιανοί. Όχι ότι περιμένω λογική απάντηση.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας είχαν εξαιρετική σχέση με το σώμα, όπως και με τον αθλητισμό, την υγεία, τον έρωτα, την ομορφιά και την καλαισθησία. Υπάρχει μια σχέση απελευθέρωσης από πιθανές προϋπάρχουσες παραδοσιακές φόρμες και αξίες. Το σώμα, χωρίς ταμπού ή αναστολές, θεωρείται ισάξιο του πνεύματος και αναδεικνύεται ξέχωρα ή και μαζί του.
Αυτό με τον Χριστιανισμό άλλαξε. Την θέση των γιατρών και των δεκάδων αρχαίων νοσοκομείων (ασκληπιεία) σταδιακά παίρνει ο θεραπευτής καλόγερος με προσευχές και ματζούνια· η αρχαία καλαισθησία των γλυπτών και οι φυσιοκρατικές παραστάσεις δίνουν την θέση τους σε εικόνες με αποστεομένες μορφές, αγέλαστες, σοβαρές σε ένα ξένο ανατολίτικο γυμνό πεδίο, πεδίο ερήμου. Το σώμα δείχνεται ημίγυμνο μόνο όταν πονάει όταν υποφέρει. Τα θέατρα και τα γυμναστήρια έκλεισαν (ειδικά τα θέατρα άλλαξαν τελείως μορφή και είδος· έγιναν “του πεζοδρομίου”), οι αθλητικοί αγώνες απαγορεύτηκαν, τα ρούχα πλέον καλύπτουν όλο το σώμα. Πάλη και αθλητισμός με κελεμπία φυσικά δεν γίνεται· χωρίς αυτό δεν θα ήταν και πρέπον.
Γυμνά σώματα; Με τίποτα. Μύδροι κατά της γυμνότητας, της άθλησης και των λουτρών (Κλήμης, Παιδαγωγικός Γ'). Ξεχάσατε τις λιτανείες που κάναν κατά των γυμνιστών σε απόμερες παραλίες ακόμα και πριν λίγα χρόνια; Δεν τους απασχολεί λοιπόν μόνο το σώμα τους, θέλουν να καταδικάσουν και τα σώματα των άλλων στην ίδια πλάνη. Ο έρωτας ωθήθηκε στο πυρ το εξώτερον· μόνο ο θεϊκός έρωτας είναι σωστός, δηλαδή η αγαμία και η απόλυτη αφιέρωση στον Θεό. Δεν συζητάμε καν για την ερωτική όρεξη και τον αυνανισμό· αποδίδονται ξεκάθαρα σε δαιμόνια και πρέπει να “κοπούν μαχαίρι”, κατά παράβαση κάθε επιστημονικής λογικής.
Από τον 12ο αιώνα, η Εκκλησία αφού δεν υπήρχε άλλος τρόπος αναπαραγωγής, δέχθηκε “κατ' οικονομίαν”, όπως λένε όταν δεν θέλει κάτι αλλά το ανέχεται, να ευλογεί τον γάμο, όχι όμως για την απόλαυση. Η συνεύρεση πρέπει να είναι σπάνια, όσο γίνεται χωρίς απόλαυση και μόνο για την γέννηση νέων “προβάτων”. Το ιδανικό είπαμε είναι η αγαμία και η αγνεία όπως τονίζει και ξανατονίζει ο Παύλος:
... καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι· διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, καὶ ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω. [...] μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους, εἰ μή τι ἂν ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν, ἵνα σχολάζητε τῇ νηστείᾳ καὶ τῇ προσευχῇ καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνέρχησθε, ἵνα μὴ πειράζῃ ὑμᾶς ὁ σατανᾶς διὰ τὴν ἀκρασίαν ὑμῶν. [...] θέλω γὰρ πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς καὶ ἐμαυτόν· ἀλλ' ἕκαστος ἴδιον χάρισμα ἔχει ἐκ Θεοῦ, ὃς μὲν οὕτως, ὃς δὲ οὕτως. strong>Λέγω δὲ τοῖς ἀγάμοις καὶ ταῖς χήραις, καλὸν αὐτοῖς ἐστιν ἐὰν μείνωσιν ὡς κἀγώ. εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν· κρεῖσσον γάρ ἐστι γαμῆσαι ἢ πυροῦσθαι. [...] Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν Κυρίου οὐκ ἔχω, γνώμην δὲ δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ Κυρίου πιστὸς εἶναι. νομίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην, ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ τὸ οὕτως εἶναι. δέδεσαι γυναικί; μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; μὴ ζήτει γυναῖκα· ἐὰν δὲ καὶ γήμῃς, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν γήμῃ ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε· θλῖψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι· ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι.[...] θέλω δὲ ὑμᾶς ἀμερίμνους εἶναι. ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ· ὁ δὲ γαμήσας μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει τῇ γυναικί. μεμέρισται καὶ ἡ γυνὴ καὶ ἡ παρθένος. ἡ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, ἵνα ᾖ ἁγία καὶ σώματι καὶ πνεύματι· ἡ δὲ γαμήσασα μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει τῷ ἀνδρί. [...] ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν τῇ καρδίᾳ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιεῖ. ὥστε καὶ ὁ ἐκγαμίζων καλῶς ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων κρεῖσσον ποιεῖ. Γυνὴ δέδεται νόμῳ ἐφ' ὅσον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς· ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι, μόνον ἐν Κυρίῳ. μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐὰν οὕτω μείνῃ...
[...είναι καλό στον άνθρωπο να μη αγγίζει γυναίκα. Για τις πορνείες, όμως, κάθε ένας ας έχει τη δική του γυναίκα, και κάθε μία ας έχει τον δικό της άνδρα. [...] Μη αποστερείτε ο ένας τον άλλον, εκτός αν είναι κάτι, ύστερα από συμφωνία, για λίγο καιρό, για να καταγίνεστε στη νηστεία και στην προσευχή· και πάλι να συνέρχεστε στα ίδια, για να μη σας πειράζει ο Σατανάς εξαιτίας τής ακράτειάς σας. [...] Επειδή, θέλω όλοι οι άνθρωποι να είναι όπως και εγώ ο ίδιος· αλλά, κάθε ένας έχει από τον Θεό ιδιαίτερο χάρισμα, άλλος μεν έτσι, άλλος δε έτσι. Προς τους αγάμους και προς τις χήρες, όμως, λέω: Είναι καλό σ' αυτούς αν μείνουν όπως και εγώ· αλλά, αν δεν εγκρατεύονται, ας έρθουν σε γάμο· επειδή, είναι καλύτερο να 'ρθουν σε γάμο, παρά να εξάπτονται. [...] Για τις παρθένες, όμως, προσταγή τού Κυρίου δεν έχω· αλλά, γνώμη δίνω, ως ελεημένος τού Κυρίου να είμαι πιστός. Τούτο, λοιπόν, νομίζω ότι είναι καλό για την παρούσα ανάγκη, ότι στον άνθρωπο είναι καλό να είναι έτσι: Είσαι δεσμευμένος με γυναίκα; Μη ζητάς λύση. Είσαι αποδεσμευμένος από γυναίκα; Μη ζητάς γυναίκα. Όμως, και αν έρθεις σε γάμο, δεν αμάρτησες· και αν η παρθένα έρθει σε γάμο, δεν αμάρτησε· αλλά, οι άνθρωποι αυτής τής κατηγορίας θα έχουν θλίψη στη σάρκα τους· και εγώ σας λυπάμαι. [...] Θέλω, μάλιστα, να είστε αμέριμνοι· ο άγαμος μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού Κυρίου, πώς να αρέσει στον Κύριο· ενώ αυτός που έχει έρθει σε γάμο μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού κόσμου, πώς να αρέσει στη γυναίκα. Διαφέρει η γυναίκα και η παρθένα· η άγαμη μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού Κυρίου, για να είναι αγία, και στο σώμα και στο πνεύμα· ενώ, αυτή που ήρθε σε γάμο, μεριμνάει γι' αυτά που είναι τού κόσμου, πώς να αρέσει στον άνδρα. [...] Όποιος, όμως, στέκεται στερεός στην καρδιά του, μη έχοντας ανάγκη, και έχει εξουσία για το δικό του θέλημα, και το αποφάσισε μέσα στην καρδιά του, να διατηρεί τη δική του παρθένα, ενεργεί καλώς. Ώστε, και όποιος δίνει σε γάμο, ενεργεί καλώς· αλλά, εκείνος που δεν δίνει σε γάμο, ενεργεί καλύτερα. Η γυναίκα είναι δεσμευμένη διαμέσου τού νόμου για όσον καιρό ζει ο άνδρας της· αν, όμως, ο άνδρας της πεθάνει, είναι ελεύθερη νάρθει σε γάμο με όποιον άνδρα θέλει, μόνον τούτο να γίνεται εν Κυρίω. Είναι, όμως, μακαριότερη αν μείνει έτσι...]
(Προς Κορινθίους Α', 7: 1-40)
Η θεωρία που λέει ότι δεν τους απασχολεί η παρούσα ζωή αλλά η επόμενη, υποβάθμισε ακόμα πιο πολύ την φροντίδα και ανάδειξη του σώματος. Δεν είναι τυχαίο, που σε αρκετά μοναχικά τάγματα, αυτοτιμωρούνταν και αυτομαστιγωνόντουσαν και αυτοτραυματιζόντουσαν για να εξαλείψουν τα πάθη τους και τις ορμές τους· άλλωστε όλοι οι βίοι των μοναχών μάχη με “δαιμόνια” είναι, προσπαθούν δηλαδή να δαμάσουν τις φυσιολογικότατες ορμές τους χάριν της δεισιδαιμονίας. Δεν είναι τυχαίο που τα ρωμαϊκά λουτρά έκλεισαν και η απλυσιά κυριαρχούσε ακόμα μέχρι και πριν λίγους αιώνες με θεολογικό υπόβαθρο. Η λογική της καθαριότητας στον Μεσαίωνα αφορούσε τα χέρια και το πρόσωπο, ότι δηλαδή φαινόταν (G. Vigarello, «Το καθαρό και το βρώμικο», Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2000, συμπεράσματα). Οι βίοι και οι δράσεις των μοναχών, στυλιτών και των περιφερόμενων σαλών ήταν πρότυπο απλυσιάς και ακαθαρσίας, γιατί αν έπλεναν το γυμνό σώμα, τους ξυπνούσαν οι “διαβολικές” ορμές, έτσι απλά δεν έβγαζαν ποτέ τα ρούχα τους.
Γράφει ο Αθανάσιος Αλεξανδρείας -ο γνωστός και ως “Άγιος Αθανάσιος” για το πρότυπό του, τον Άγιο Αντώνιο και την αποστροφή του για το νερό:
τὸ δὲ ἔνδυμα εἶχεν ἔνδον μὲν τρίχινον, ἐπάνω δὲ δερμάτινον, ὃ καὶ ἕως τελευτῆς τετήρηκε, μήτε σῶμα διὰ ῥύπον ὕδατι λούσας, μήθ' ὅλως τοὺς πόδας ἀπονίψας, ἢ κἂν ἁπλῶς εἰς ὕδωρ αὐτοὺς χωρὶς ἀνάγκης ἀνασχόμενος ἐμβαλεῖν.
(Βίος και πολιτεία του αγίου Αντωνίου)
Τί λέτε τώρα, πέρα από τις χαζομάρες που οι ίδιοι οι χριστιανοί λένε, ποιά είναι η πραγματική σχέση αυτής της θρησκεία με το σώμα;
Φιλίστωρ
ΠΗΓΗ
Τσίπρας: Η παραβίαση του Συντάγματος δικαιολογείται εν μέρει από τις έκτακτες περιστάσεις!
Καμαρώστε τον λεβέντη που σέβεται το Σύνταγμα αναλόγως των... περιπτώσεων!
Τι ακριβώς θέλει να πει μέσα από μία δήλωση - κόλαφο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και -κατά τα φαινόμενα των δημοσκοπήσεων- αυριανός πρωθυπουργός της χώρας;
Είναι δυνατόν να αποδέχεται την παραβίαση του Συντάγματος, πριν καν καταλάβει θέση εξουσίας και διαχείρισης της χώρας;
Γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας πως πρώτος ο πρωθυπουργός μίας χώρας οφείλει -είναι υποχρεωμένος- να σέβεται και να ακολουθεί ΠΛΗΡΩΣ τις επιταγές του Συντάγματος;
Αν, δικαιολογείται η παραβίαση του Συντάγματος σε έκτακτες περιστάσεις, μήπως θα έπρεπε να μας ανακοινώσει και τις περιστάσεις που διευκολύνουν την παραβίαση, δηλαδή την κατάργηση του νόμου και την εφαρμογή εξουσίας υπεράνω και κατά του νόμου;
"...Θα ήθελα τέλος να επισημάνω τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε μια παρατεταμένη και διαρκή παραβίαση του συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζονται από το σύνταγμα σε σχέση με τη διαδικασία λήψης απόφασης. Αυτό δικαιολογείται εν μέρει από τις έκτακτες περιστάσεις. Κατά την άποψή μας όμως αυτή η παρατεταμένη παραβίαση του συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζει συνιστά στο βαθμό που πρόκειται για μια διαδικασία που γίνεται κατ΄ εντολή των δανειστών και των εταίρων μας συνιστά παραβίαση του σκληρού πυρήνα της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας..."
Δείτε το βίντεο με τις σχετικές δηλώσεις από την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην εισαγγελέα Διαφθοράς και το ΣτΕ...
Τι ακριβώς θέλει να πει μέσα από μία δήλωση - κόλαφο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και -κατά τα φαινόμενα των δημοσκοπήσεων- αυριανός πρωθυπουργός της χώρας;
Είναι δυνατόν να αποδέχεται την παραβίαση του Συντάγματος, πριν καν καταλάβει θέση εξουσίας και διαχείρισης της χώρας;
Γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας πως πρώτος ο πρωθυπουργός μίας χώρας οφείλει -είναι υποχρεωμένος- να σέβεται και να ακολουθεί ΠΛΗΡΩΣ τις επιταγές του Συντάγματος;
Αν, δικαιολογείται η παραβίαση του Συντάγματος σε έκτακτες περιστάσεις, μήπως θα έπρεπε να μας ανακοινώσει και τις περιστάσεις που διευκολύνουν την παραβίαση, δηλαδή την κατάργηση του νόμου και την εφαρμογή εξουσίας υπεράνω και κατά του νόμου;
"...Θα ήθελα τέλος να επισημάνω τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε μια παρατεταμένη και διαρκή παραβίαση του συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζονται από το σύνταγμα σε σχέση με τη διαδικασία λήψης απόφασης. Αυτό δικαιολογείται εν μέρει από τις έκτακτες περιστάσεις. Κατά την άποψή μας όμως αυτή η παρατεταμένη παραβίαση του συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζει συνιστά στο βαθμό που πρόκειται για μια διαδικασία που γίνεται κατ΄ εντολή των δανειστών και των εταίρων μας συνιστά παραβίαση του σκληρού πυρήνα της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας..."
Δείτε το βίντεο με τις σχετικές δηλώσεις από την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην εισαγγελέα Διαφθοράς και το ΣτΕ...
Μετά από αυτό, πολλοί ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσουν την ό,ποια άποψη είχαν για τον κύριο Τσίπρα (και τον κύκλο του) περί εκφραστή της δημοκρατίας, υπερασπιστή του Συντάγματος, της χώρας και των πολιτών. Γιατί, αν μη τι άλλο, αυτή η δήλωση από μόνη της είναι προάγγελος κατάχρησης της εξουσίας. Και δεν θα υπάρχει ΚΑΜΙΑ δικαιολογία αργότερα, αφού η δήλωση έγινε πολύ πριν την οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία. Γιατί, όπως έχουμε ήδη μάθει -με τον χειρότερο τρόπο-, "μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται"...
ΠΗΓΗ
ΤΟ BINTEO ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ Η μνημονιακή χούντα αναγνωρίζει το ψευδοκράτος των Σκοπίων ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας"
Οι προθέσεις της μνημονιακής συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου για ξεπούλημα της Μακεδονίας αποκαλύφθηκαν πρόσφατα στην Βουλή. Πριν δύο μέρες σκοπιανός βουλευτής αποκάλεσε το ψευδοκράτος του «Δημοκρατία της Μακεδονίας», εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου παρουσία του Βενιζέλου, του Τραγάκη και του Μεϊμαράκη, αλλά δεν αντέδρασε κανείς!
Το επεισόδιο έλαβε χώρα στην αίθουσα Γερουσίας της Ελληνικής Βουλής, κατά τη Διάσκεψης Προέδρων των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων που διεξάγεται, στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας. Στην συγκεκριμένη διάσκεψη από ελληνικής πλευράς συμμετέχουν μόνο ο πρόεδρος της αντίστοιχης επιτροπής της βουλής και ο υπουργός εξωτερικών.
Ο σκοπιανός βουλευτής Hajrula Misini, λαμβάνοντας το λόγο, δύο φορές χρησιμοποίησε το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για τη χώρα του, παρουσία του προεδρεύοντα Γιάννη Τραγάκη, του υπουργού Εξωτερικών και Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά και του προέδρου της Βουλής, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, οι οποίοι δεν αντέδρασαν καθόλου στην πρόκληση του σκοπιανού.
Δύο μέρες μετά ούτε η κυβέρνηση ούτε το υπουργείο Εξωτερικών έχει αντιδράσει ή καταγγείλει την εν λόγω πρωτοφανής πρόκληση, ενδεικτικό του γεγονότος πως έχει συμφωνηθεί το ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας.
Διαμηνύουμε προς πάσα κατεύθυνση πως η Χρυσή Αυγή δεν θα επιτρέψει μια τέτοια εθνική προδοσία!
ΠΗΓΗ
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014
ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ Τ' @ΡΧΙΔΙ@ ΜΑΣ
Μπορούν να περιμένουν ό,τι θέλουν από τους σωτήρες τους οι ψηφοφόροι και παλαμακιστές. Μπορούν να στέκονται στην ουρά ακόμη, όπως ολόκληρες δεκαετίες, για μία χειραψία με τον πολιτικό που τους εξέφραζε. Μπορούν να κάνουν κωλοτούμπες και να στέκονται στην ουρά των γκεσταπίτικων δημοσίων υπηρεσιών για να πληρώσουν αυτό που ο σωτήρας δημιούργησε και καλείται να το πληρώσει ο λαός. Μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά αν μέχρι σήμερα εξαρτάσαι από τις πολιτικές του κάθε τυχοδιώκτη. Είχες πάρε-δώσε με αυτούς μέχρι το 2010; Εξαρτιόταν οι ζωές των πολιτών από τις αποφάσεις και διορισμούς των σωτήρων τους; Καλά θα κάνουν λοιπόν να συνεχίσουν να προσκυνάνε και να χειροκροτούνε διότι ποτέ δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτε μόνοι τους, αντιθέτως όλη η δική τους ζωή αλλά και των τέκνων τους, ήταν στα χέρια του κάθε πολιτικάντη. Η πολιτική που σχεδιάζεται, είναι σίγουρο ότι θα πετύχει για έναν λόγο. Διότι έχει υποστηρικτές εξαρτώμενους από την ίδια την πολιτική.
Το θέμα όμως είναι το υπόλοιπο του λαού που ποτέ δεν συμμετείχε σε αυτό το αλισβερίσι με την κάθε κυβέρνηση σωτήρων. Όλοι αυτοί που με το μυαλό και τις ικανότητές τους κατάφεραν να έχουν την οικονομική ανεξαρτησία τηρώντας όμως κατά γράμμα μέχρι το 2010 ό,τι η δημοκρατία τους καλούσε να πληρώσουν. Αυτό το κομμάτι του λαού είναι καμένο με την οποιαδήποτε κυβέρνηση και την οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πολιτική. Είναι οι επικίνδυνοι πολίτες για έναν και μοναδικό λόγο: Επιβίωναν χωρίς τις πλάτες όλων των κυβερνήσεων.Αυτούς λοιπόν, έρχεται η πολιτική των κατοχικών κυβερνήσεων (και των σημερινών και αυριανών) η οποία τους λέει περάστε από τον γκισέ να πληρώσετε γιατί αλλιώς θα σας πάρουμε το σπίτι και στο τέλος θα σας κλείσουμε φυλακή. Και τι να φοβηθεί από όλο αυτό το σκιάξιμο ο άνθρωπος που μόνος του έχτισε το σπίτι, μόνος του έφτιαξε την επιχείρηση, με τις ικανότητες του και μόνο στελέχωσε ως υπάλληλος ιδιωτική και δημόσια υπηρεσία, μόνος του ξεχέρσωσε ένα χωράφι και το έκανε να παράγει τροφή για 1 εκατομμύριο νοματαίους; Όλοι αυτοί έφτιαξαν την ζωή τους με μόνο δύο πράξεις της αριθμητικής: Πρόσθεση και αφαίρεση. Δύο πράξεις που οι σπουδαγμένοι οικονομολόγοι οι οποίοι μας έφθασαν εδώ που μας έφθασαν, δεν χρησιμοποίησαν ποτέ.
Όταν έρχεται το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής και σου αποδεικνύει ότι η εργασία έπεσε στο -700% αλλά η φορολόγηση αυξήθηκε μέχρι και +900% μέσα σε δύο χρόνια, τι να περιμένεις άλλο; Είσαι ήδη με τα επίσημα νούμερα τους στο -1,600%. Όταν σου λέει το ίδιο το όργανό τους ότι δεν υπάρχει πλέον ρευστό και το Κράτος σε καθιστά με το ζόρι φοροφυγά, ποιος θα είναι ο σωτήρας αυτός, από όλους αυτούς που έφτιαξαν κόμματα, που θα διασφαλίσει την επιβίωσή σου;
Όταν σου λένε ότι με τις εισπράξεις που ακόμα δεν έχουν κατατεθεί στα ταμεία του Κράτους θα έχουν πλεόνασμα 1 δις και την ίδια ώρα σου λένε τα ίδια τους τα νούμερα ότι χρωστάς 361 δις, πρέπει να είσαι τουλάχιστον ηλίθιος να θεωρείς ότι θα βγεις από αυτό τον κατασκευασμένο Λαβύρινθο που τελικά μόνο έναν σκοπό έχει: Να σε αφήσει χωρίς μία δραχμή. Ως άνθρωπος που έφτιαξες την ζωή σου δραχμή-δραχμή γνωρίζεις πολύ καλά ότι αυτή η μία δραχμή μπορεί να σε σώσει.
Με τον κεφαλικό φόρο που ετοιμάζει η Κεντρική Τράπεζα Γερμανίας να περάσει ως προϋπόθεση δανείων καθιστώντας υπεύθυνο τον κάθε πολίτη για το χρέος της κάθε κυβέρνησης μέλους-κράτους της Ε.Ε, καταλαβαίνεις, αν είσαι από αυτούς που δεν στηρίχθηκαν πουθενά, ότι τελικά, δεν φοβούνται αυτούς που μπορούν να κολαντρίσουν, αλλά εσένα που μπορείς να επιβιώσεις αρκεί να έχεις από κάπου να ξεκινήσεις. Αυτό το κάπου θέλουν να στο καταπατήσουν χωρίς καμία εγγύηση για το μέλλον σου.
Το μέλλον σου! Ένα μέλλον που σύμφωνα με τους κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας στηρίζεται μόνο στο χρήμα και όχι στην αξιοκρατία. Σε καλούν ακόμα και το κουτσουρεμένο μεροκάματο που αυτή την στιγμή βγάζεις, αλλά και τις ματωμένες οικονομίες που έχεις στην άκρη, να σου τις αρπάξουν τρομάζοντάς σε με κατασχέσεις και φυλάκιση.
Ωραία, ας το κάνουν λοιπόν. Ας σου κατασχέσουν την περιουσία και ας σε βάλουν φυλακή. Από την στιγμή που λεφτά δεν θα πάρουν παραμένεις ζωντανός. Ποιος από όλους αυτούς που σε απειλούν σου εγγυώνται καταρχάς ότι αν αρρωστήσεις εσύ ή το παιδί σου θα βγείτε ζωντανοί από ένα δημόσιο σύστημα Υγείας το οποίο είναι χειρότερο και από αυτό του Μπαγκλαντές; Με τι χρήμα θα σώσεις την ζωή σου; Με το εικονικό πλεόνασμα της κυβέρνησης;
Δες απλά τους σεισμοπαθείς της Κεφαλλονιάς. Σπίτι δεν έχουν οι μισοί αλλά οι αναδρομικοί φόροι ακινήτων γράφουν με τόκους κάθε λεπτό. Σπίτια και επιχειρήσεις, που δεν πρόκειται να είναι ποτέ όπως ήταν πια, καλούνται να περάσουν για το δάνειο της τράπεζας με δύο μήνες μόνο παράταση. Κοινώς σε έχουν γραμμένο στα παλιά τους Αρμάνι και εσένα και τα παιδιά σου.
Ας σε ανεχτούν λοιπόν, αφού δεν μπορούν να σε εξολοθρεύσουν μία και καλή. Όπως τους ανέχτηκες ολόκληρες δεκαετίες πληρώνοντάς τους για να έχεις μόνο την ησυχία σου και την δημιουργικότητά σου σε κίνηση, ας σε ανεχτούν τώρα που είσαι φοροφυγάς με τους δικούς τους νόμους. Διότι με τους δικούς σου νόμους είσαι απλά ένας κυνηγός επιβίωσης.-
ΠΗΓΗ
ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ I AM HELLENE
Είμαι Έλληνας
και γνωρίζω ότι είμαι πνευματικά σκλαβωμένος από τον 4 αιώνα
από τότε που μου σβήσαν τα πιστεύω μου ,
αναρωτιέμαι σήμερα αν γίνεται να κάνω κάτι .
Γίνεται !!!
είμαι Έλληνας και ...
μπορώ να μεγαλουργήσω πάλι ,
να αναστήσω τη ξεχασμένη Ελλάδα ,
να ερωτευτώ ελεύθερα .
είμαστε Έλληνες.
και γνωρίζω ότι είμαι πνευματικά σκλαβωμένος από τον 4 αιώνα
από τότε που μου σβήσαν τα πιστεύω μου ,
αναρωτιέμαι σήμερα αν γίνεται να κάνω κάτι .
Γίνεται !!!
είμαι Έλληνας και ...
μπορώ να μεγαλουργήσω πάλι ,
να αναστήσω τη ξεχασμένη Ελλάδα ,
να ερωτευτώ ελεύθερα .
είμαστε Έλληνες.
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014
Βλέποντας το δέντρο (το δράμα των ναυαγών) και χάνοντας το δάσος (την εξελισσόμενη γενοκτονία των ευρωπαϊκών λαών).
«Συγκίνηση, πόνος και οργή» κατέλαβε για μια ακόμη φορά τους (επιλεκτικά) «ευαίσθητους» αριστερούς και αριστερόδουλους σαπιοδεξιούς, (ευαίσθητους, όταν ένα θέμα αφορά αλλοδαπούς μετανάστες – αναίσθητους όταν ένα παρόμοιο θέμα αφορά Έλληνες) με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό πνιγμού λαθρομεταναστών κατά την διάρκεια επιχειρήσεως διασώσεώς τους από δυνάμεις της ελληνικής ακτοφυλακής, εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, στο ανατολικό Αιγαίο, πλησίον του Φαρμακονησίου.
Προτού καλά καλά ληφθούν καταθέσεις για το περιστατικό, έσπευσαν οι διάφορες υστερικές αριστερίζουσες πατσαβούρες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας να βγάλουν από τηλεοράσεως καταδικαστικά πορίσματα, ζητώντας τις κεφαλές των λιμενικών επί πίνακι, σε πλήρη σύμπλευση με σεσημασμένους ανθελληνικούς κύκλους των «ευρωπαϊκών» διευθυντηρίων (Μούιζνιεκς, κλπ). Ήδη προκύπτει από τα στοιχεία ότι όχι μόνο δεν βύθισαν το σκάφος των λαθρομεταναστών οι λιμενικοί, σπρώχνοντάς το τάχα προς τις τουρκικές ακτές όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν οι κουρδισμένοι μεταναστοπατέρες της αριστεράς, αλλά, απεναντίας, βρίσκοντας οι λιμενικοί το ακυβέρνητο σκάφος των λαθρομεταναστών ημιβυθιζόμενο και ενώ προσπαθούσαν να το ρυμουλκήσουν προς την πλησίον ελληνική ακτή στο Φαρμακονήσι, όταν κάποιοι εκ των λαθρομεταναστών έπεσαν στη θάλασσα, οι υπόλοιποι μετακινήθηκαν προς την μία πλευρά του σκάφους, με αποτέλεσμα αυτό να αναποδογυρίσει και να βυθιστεί άμεσα με κάποια άτυχα γυναικόπαιδα εντός του. Και ενώ οι άνδρες του λιμενικού φαίνεται ότι κατέβαλαν κάθε προσπάθεια για την διάσωση των ναυαγών, τα άθλια δίκτυα παραπληροφορήσεως που απηχούν τις απόψεις του ανθελληνικού Συστήματος εξουσίας που δυναστεύει τον τόπο, βρήκαν την ευκαιρία να εμέσουν για μια ακόμα φορά το αντεθνικό τους δηλητήριο. Παρακολουθούμε επί δυο μέρες ένα προπαγανδιστικό κρεσέντο ανακυκλώσεως των συνήθων στερεοτύπων περί της «δυστυχίας των προσφύγων», περί του «ανθρώπινου πόνου», περί του «δράματος των ναυαγών», περί της «αναλγησίας των αρχών», περί της «μάστιγας του ρατσισμού», κλπ. Περιστατικά όπως το τελευταίο προσφέρονται ιδιαιτέρως για την αναπαραγωγή των συστημικών προπαγανδιστικών κλισέ αφού στο «κάδρο» της τραγωδίας υπήρχαν και γυναικόπαιδα… Εμπόριο «πόνου» – βούτυρο στο ψωμί των ανθελλήνων προπαγανδιστών!
Ποια είναι λοιπόν η μεθοδολογία των μ.μ.ε. του Συστήματος; Πρόκειται για το γνωστό κόλπο παραπλανήσεως και εξαπατήσεως των ηλιθίων καταναλωτών μαζικής οπτικοακουστικής προπαγάνδας (τηλεθεατών, ακροατών, αναγνωστών): «βλέπε το δέντρο για να χάνεις το δάσος»! Όπου δένδρο, η περιπτωσιολογία, η εσκεμμένη εστίαση της προσοχής του κοινού στην εκάστοτε περίπτωση, π.χ. στα πρόσωπα των δυστυχών ναυαγών, που παρουσιάζονται έτσι ώστε να διεγείρεται το θυμικό, η στόχευση του «ρεπορτάζ» στην επίκληση του συναισθήματος και βασικά του οίκτου, προκειμένου να εξασφαλισθεί η αδρανοποίηση της όποιας λογικής σκέψεως θα ήταν πιθανόν να προκύψει, σε όσους (που δυστυχώς αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα) δέχονται άκριτα και παθητικά την τρέχουσα κάθε φορά ειδησεογραφική εκδοχή. Σκόπιμο ζουμ: στα πρόσωπα των ναυαγών, στο δάκρυ, στα κουφάρια των πνιγμένων. Καμία όμως αναφορά στο συνολικό πρόβλημα, στην μαζικότητα της λαθροεισβολής, στην γιγαντιαία κλίμακα της καθημερινής παραβιάσεως των συνόρων, δηλαδή στην παρουσίαση του φαινομένου μακροσκοπικώς, εν συνόλω, ώστε να φανούν οι πραγματικές διαστάσεις και η σημασία του! Καμία αναφορά στους αδυσώπητους δημογραφικούς δείκτες που αναδεικνύουν τις πραγματικές, τις κολοσσιαίες διαστάσεις του προβλήματος, ήτοι της μαζικής μετακινήσεως του εκρηκτικού ασιατικού και αφρικανικού υπερπληθυσμού προς την γηρασμένη και δημογραφικώς καταρρέουσα Ευρώπη.
Αυτή η συστηματική και άκρως δολία προπαγανδιστική εκστρατεία εξαπατήσεως, που εκπορεύεται από τα μ.μ.ε. του κυρίαρχου πολιτικοοικονομικού Συστήματος, με προφανή σκοπό τον πλήρη αποπροσανατολισμό του κοινού από την ουσία και τις διαστάσεις του προβλήματος της λαθρομεταναστεύσεως, του πιο σοβαρού προβλήματος που απειλεί άμεσα την ίδια την ύπαρξη των Ευρωπαϊκών λαών, την υπόσταση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ταυτότητας και οδηγεί τα ευρωπαϊκές κοινωνίες σε βεβαία κατάρρευση υπό το βάρος των αδιεξόδων των απολύτως μη διαχειρίσιμων φορτίων της μετακινούμενης τριτοκοσμικής ανθρωποπλημμυρίδος, είναι κατευθυνόμενη και ενορχηστρωμένη από αφανή κέντρα αποφάσεων που έχουν σχεδιάσει το μέλλον της Ευρώπης μετά την λήξη του β’ παγκοσμίου πολέμου, αποσκοπώντας στην εξαφάνιση των λευκών ευρωπαίων και την αντικατάστασή τους, ως νέων κατοίκων της Ευρώπης, από μια γκρίζα ακαθόριστη και χωρίς εθνική και φυλετική ταυτότητα ανθρωπομάζα, εύκολα χειραγωγούμενη από τους «περιούσιους» αφέντες του χρήματος. Πρόκειται για ένα σχέδιο στο οποίο στηρίζεται ο συγκεκριμένος τύπος στρεβλής ευρωπαϊκής «ολοκλήρωσης» (ολοκλήρωσης με τους εθνομηδενιστικούς όρους της Ε.Ε.), το οποίο, όπως έχουμε και στο παρελθόν εξηγήσει, ανάγεται στο «όραμα» ενός σκοτεινού κοσμοπολίτη μεγαλοαστού, απροσδιορίστου καταγωγής, ονόματι Count Richard Nicolaus Coudenhove-Kalergi, που θεωρείται ο προφήτης και θεμελιωτής της Ε.Ο.Κ. (και μετέπειτα Ε.Ε.). Ο εν λόγω «ταγός» των συγχρόνων πολιτικών της Ευρώπης είχε εκπονήσει ένα ανατριχιαστικό σχέδιο για το μέλλον της ηπείρου μας, το οποίο κατά γράμμα ακολουθούν τα υπερεθνικά διευθυντήρια που ορίζουν τις τύχες των λαών της Ευρώπης στην εποχή μας. Βασική επιδίωξη του σχεδίου, η αντικατάσταση των παραδοσιακών ευρωπαϊκών λαών από ένα σύμφυρμα νεγροειδών μιγάδων, ως αποτέλεσμα της μαζικής μεταφοράς ασιατών και αφρικανών στις ευρωπαϊκές χώρες και της αναμίξεώς τους με τους εναπομείναντες εκφυλισμένους γηγενείς, υπό την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των Εβραίων.
Όταν λοιπόν ο μ.ο. των γεννήσεων στην Ευρώπη βρίσκεται κάτω από το 1.4 (στην Ελλάδα κάτω από το 1.3!) και όταν κάθε χρόνο μετακινούνται από την Ασία και την Αφρική εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια λαθρομεταναστών, τα οποία εγκαθίστανται ανεμπόδιστα στις Ευρωπαϊκές χώρες, και στα οποία μάλιστα παρέχονται αφειδώς και προνόμια και διευκολύνσεις και κίνητρα γα αναπαραγωγή, τότε το ουσιώδες ζήτημα δεν είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δράματος της κατ’ εξαίρεσιν περιπτώσεως ενός φορτίου λαθρομεταναστών που ναυαγεί, αλλά το αποκρυπτόμενο, κοσμοϊστορικών διαστάσεων, εξελισσόμενο δράμα της μεθοδευμένης, συστηματικής γενοκτονίας των ευρωπαϊκών λαών (με ορατό το φάσμα του οριστικού τους αφανισμού σε μια το πολύ δύο γενιές) δια της κατευθυνομένης λαθρομεταναστεύσεως μέρους των δισεκατομμυρίων του υπερπληθυσμού των χωρών του τρίτου κόσμου στην Ευρώπη και με παράλληλη συστηματική αποβλάκωση των ευρωπαίων πολιτών από τους εξουσιαστές τους, δια των μ.μ.ε. που χρησιμοποιούνται για την ύπουλη χειραγώγηση των ναρκωμένων συνειδήσεων, με την χρήση εξελιγμένων μεθόδων υποβολής και ψυχολογικού πειθαναγκασμού (πλύσεως εγκεφάλου) ώστε, οι Ευρωπαίοι πολίτες όχι μόνο να μην είναι εις θέσιν να αντιληφθούν την επιτακτική ανάγκη αντιστάσεως στην γενοκτονία που υφίστανται, αλλά να την επιδιώκουν ενθουσιωδώς, δίκην ενός επιβεβλημένου τάχα «ανθρωπιστικού καθήκοντος» συλλογικής αυτοκτονίας!
ΠΗΓΗ
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014
Η δυστυχία ουδέποτε ταίριαζε στους Έλληνες
«Η πραγματική αλήθεια είναι ότι σ’ αυτή τη γη ήρθαμε για να ευημερήσουμε και να προκόψουμε όλοι, για να βιώσουμε τούτη την υπέρτατη ανθρώπινη εμπειρία με καρδιά χαρούμενη κι ανάλαφρη, χωρίς να πασχίζουμε διαρκώς και να τραβάμε τα μύρια όσα. Ήρθαμε εδώ για να μαθαίνουμε ψυχαγωγούμενοι, για να μεγαλώνουμε χωρίς βάσανα και να δρέπουμε αυτά που επιθυμούμε υπό το φως της απόλυτης επίγνωσης ότι μπορούμε να έχουμε τα πάντα, αρκεί να μάθουμε πώς να ελέγχουμε τις ενέργειές μας... Δηλαδή... τα συναισθήματά μας».
Lynn Grabhorn, «Ξεκίνα! Η Ζωή σε Περιμένει!», εκδόσεις Διόπτρα, σελ. 40
Εμείς οι Έλληνες γεννήσαμε την τραγωδία, η οποία είναι μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας. Και η εποχή μας κόλλησε σε μια «τραγωδία» δίχως τον ηδυσμένο λόγο, δίχως το πρέπον μέγεθος. Χωρίς την «των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Από τον περίφημο ορισμό του Αριστοτέλη κρατήσαμε μόνο τη λέξη «τραγωδία», της οποίας παραλλάξαμε το νόημα. Επικεντρωθήκαμε στην κορύφωση του σπαραγμού, όχι στην αρμονική ανάπτυξη και ολοκλήρωση του δράματος της ζωής μας – συλλογικής και ατομικής. Και στη λέξη «δράμα» παραχαράξαμε...
τη σημασία. Και σ’ αυτήν βάλαμε ως κλειδοκράτορα τον θρήνο, όχι την δράση που ταυτίζεται με την πεμπτουσία της λέξεως «δράμα». Όλα είναι οδυρμός στην πατρίδα της χαράς. Όλα τα ύδατα είναι δακρυσμένα στον τόπο που λάτρεψε τον Διόνυσο και τον υπομειδιούντα Απόλλωνα. Είναι η Άλωση της Πόλης; Είναι το τραύμα της Σμύρνης; Είναι η πίκρα της χαμένης αυτοκρατορίας που κάποιοι μας έπεισαν πως δεν ξανάρχεται; Είναι η πένθιμη νοσταλγία της πνευματικής μονοκρατορίας που απωλέσαμε επειδή την προδώσαμε εκλέγοντας τους ανελλήνιστους, τους υφέλληνες, τους ελληνόφωνους; Είναι οι χιλιετίες που βαραίνουν στην πλάτη μας και δεν μπορούμε πια να τις σηκώσουμε τόσο εύκολα; Είναι ο αποτρόπαιος εγκλεισμός στον οθωμανικό τάφο των Σουλεϊμάν και των Μουράτ; Μπορεί και να είναι όλα αυτά μαζί, αλλά και πάλι αδικαιολόγητοι είμαστε. Μπορούμε να ευτυχήσουμε και επιμένουμε να μην το βλέπουμε.
Έφοδος στον ουρανό
Το απόσπασμα από το βιβλίο που παρατέθηκε προηγουμένως, σε όλους όσοι έχουν τσαλαβουτήσει –έστω μέχρι τα γόνατα- στην ελληνική γραμματεία μπορεί να φαίνεται σαν τα... κεφτεδάκια του ΙΚΕΑ. Φτηνό, γρήγορο φαγητό με ωραία γεύση και άδηλη προέλευση. Περίεργο μείγμα που καταπίνουν οι πολλοί χωρίς να ρωτούν πολλά-πολλά. Κάτι αντίστοιχο σε ίχνη Επίκουρου που αναδεύτηκαν (στο μπλέντερ της αμερικανικής πρακτικής σκέψης) μαζί με ολίγο από Πλάτωνα και με επικάλυψη από τρίμματα Πυθαγόρα. Δεν αποκλείεται, για να σωθούμε άπαντες από την υποχρεωτική δυστυχία που ντελαλίζουν οι υπάρχοντες άρχοντες, να χρειαστεί να δούμε τους αρχαίους με αμερικάνικα γυαλιά. Αφού δεν καταφέραμε να ξεστραβωθούμε ιδίοις αναλώμασι, μόνο μια υπερδύναμη μπορεί να μας ξεκουνήσει από το τέλμα. Ακόμα και μέσω ενός ευπώλητου –και σε πολλά σοφού, μην το γελάτε- βιβλίου «αυτοβελτίωσης». Αυτό το πόνημα, της κ. Γκράμπχορν δεν είναι και τόσο τυχαίο, όσο μπορεί να δείχνει με την πρώτη ματιά. Διαβάζοντάς το συνειδητοποιείς ότι δεν γεννήθηκες για να είσαι δυστυχισμένος. Ότι η ευτυχία δεν είναι μια παραχώρηση όπως η πενθήμερη «άδεια» στους δεσμώτες τούτης της γης. Είναι αυτό για το οποίο γεννηθήκαμε και το οποίο ΜΠΟΡΟΥΜΕ να βιώνουμε. Αυτός είναι ο προορισμός μας στη γη, όχι η ήπια ή η έντονη δυστυχία που συνοδεύει τις μάζες από το λίκνο μέχρι τον τάφο.
Ηγεσία και τρόικα
Οι ηγέτες δεν επιτρέπεται να ομιλούν, να σκέφτονται, να νιώθουν και να δρουν ως διαχειριστές της κατήφειας ως συνθέτες των πένθιμων εμβατηρίων κοινωνιών που οδεύουν στα κοιμητήρια της Ιστορίας. Το συνηθίσαμε αυτό και έχουμε την ιερή υποχρέωση στους εαυτούς μας και προς όλους όσοι είναι οι αγαπημένοι μας να απαλλαγούμε από το έθος της συμφιλίωσης με την απώλεια του οράματος. Σ’ εμάς τους επιγόνους του Αλεξάνδρου τίποτα λιγότερο από την «έφοδο στον ουρανό» δεν μας πρέπει.
Η μεγαλύτερη νίκη του μισελληνισμού είναι πως μας έχει πείσει ότι δεν μπορούμε να πολεμήσουμε για ό,τι είναι δικό μας. Ο απόλυτος θρίαμβός τους συνοψίζεται στην αγωνία με την οποία παρακολουθούμε τα παρανοϊκά ψελλίσματα γκρίζων οντοτήτων που πολλαπλασιάζουν τη λύπη και το θανατικό στη Δήλο της ανθρωπότητας. Μα, σκεφτείτε το για λίγο σοβαρά: δίπλα στη λέξη «Ελληνισμός» μπορούν να χωρέσουν ονοματεπώνυμα τύπου Άγκελα Μέρκελ, Όλι Ρεν και Γκίντο Βεστερβέλε;
ΠΗΓΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)