GOODY’S ΑΘΛΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ . Που πλουτίσατε κύριοι; Στην πλατεία Trafalgar;

Αυτή είναι η κατάπτυστη διαφήμιση των ταχυφαγείων – πωλητών χοληστερίνης, “Goody’s”. Ο βιασμός της γλώσσας σε μία Οργουελική πραγματικότητα.
Δεν ξέρουμε εάν αυτοί οι κύριοι πιστεύουν ότι έτσι θα αυξήσουν τις πωλήσεις τους στην Ελλάδα. Ίσως, αφού οι ηλίθιοι αναπαράγονται με γοργούς ρυθμούς κατά τα πρότυπα της αμοιβάδας.
Ξέρουμε όμως πως η εν λόγω εταιρεία, ΘΗΣΑΥΡΙΣΕ στου κασίδη το κεφάλι. Στην Ελλαδίτσα στην οποία τώρα ασελγούν.
Δεν υπάρχουν άλλα λόγια για αυτή την ενέργεια, αν αναλογιστούμε ότι τα “Goody’s” είναι και στέκι  – σημέιο συνάρθροισης πολλών παιδιών. Οπότε ΟΦΕΙΛΑΝ να είνα προσεκτικότεροι.
Ντροπή σας κύριοι. Τϊποτε άλλο.                                                                                                                           ΠΗΓΗ:olympia.gr

Η παράδοση που ζούμε...

Όσο κι αν οι εποχές αλλάζουν και εκατομμύρια γενιές διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας καινούριους πολιτισμούς και κοινωνίες, οι άνθρωποι, ανά τον κόσμο και ανέκαθεν, επιμένουμε, κάποιες μέρες του χρόνου, να σταματάμε τα ρολόγια και να καταργούμε τον μεταξύ μας χρόνο. Έθιμα, με χιλιάδες χρόνια ζωής, που ζωντανεύουμε έστω για λίγο, κρατούν σφιχτή την μακραίωνη αλυσίδα του πολιτισμού μας.

Ας πούμε πως αυτό είναι μέρος μιας σιωπηρής μας "συμφωνίας": να παραδίδουμε ο ένας στον άλλον (γι' αυτό και η λέξη "παράδοση") τη σκυτάλη που, με φροντίδα, κάποιοι πρόγονοί μας δημιούργησαν αλλά και ν' αφήνουμε σ' αυτήν κάποια δικά μας δαχτυλικά αποτυπώματα...

ΚΑΛΑΝΤΑ
Ένα απ' τα ωραιότερα έθιμα είναι τα κάλαντα ή "άσματα Αγερμού", κατά τους βυζαντινούς (1) , η μαγευτική μελωδία των γιορτών του Δωδεκαημέρου. Η ιστορία τους, γεμάτη μυρωδιές και θύμησες από φρεσκοασβεστωμένες αυλές, κόκκινα παιδικά μαγουλάκια και λογιών λογιών φωνούλες που ξεχύνονται στους δρόμους μπερδεμένες σε γλυκόηχα γιορτινά "τρίγωνα", φιλέματα, μποναμάδες και παινέματα, μπορεί να μας παρασύρει σε ένα νοσταλγικό και μακρινό ταξίδι....

Στα χρόνια της "ειρεσιώνης"

Στην αρχαία Ελλάδα, πολλούς αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού, κάποιοι "παίδες αμφιθαλείς"(2) , ξεχύνονταν στους δρόμους, δύο φορές το χρόνο, όταν γιόρταζαν τα Πυανέψια ή τα Θαργήλια (3) , με "ειρεσιώνες" στα χέρια, δηλαδή κλαδιά ελιάς ή δάφνης, στολισμένα με κομμάτια μαλλιού(4) και καρπούς και τα κρεμούσαν στην πόρτα τους (όπως ακριβώς θέλει ένα πανάρχαιο έθιμο του Πόντου(5) ή όπως κρεμάμε σήμερα τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια). Εκεί θα έμεναν μέχρι το επόμενο έτος, όποτε θα καίγονταν σε τελεστική φωτιά (όπως καίμε κι εμείς τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια στις φωτιές του Αη-Γιάννη).

Ως "ειρεσιώνη" ονομάστηκε και το τραγούδι που έλεγαν τα παιδιά, στη διαδρομή, από σπίτι σε σπίτι(6) . Παρατηρείστε τους επόμενους στίχους, που φέρεται ότι τραγούδησε στη Σάμο, κατά το έθιμο της ειρεσιώνης, ο Όμηρος:

"Δώμα προσετραπόμεσθ' ανδρός μέγα δυναμένοιο,
ος μέγα μεν δύναται, μέγα δε βρέμει, όλβιος αιεί.
Αυταί ανακλίνεσθαι θύραι πλούτος γαρ έσεισι πολλός,
συν πλούτω δε και ευφροσύνη τεθαλυία, ειρήνη τ'αγαθή...
Όσα δ' άγγεα, μεστά μεν είει κυρβαίη δ' αεί
κατά καρδόπου έρποι μάζα,
νυν μεν κριθαίην εώπιδα σησαμόεσσαν..." (7)

Δηλαδή:

"Ερχόμαστε στο σπίτι ενός πλούσιου νοικοκύρη. Αφήστε τις πόρτες ανοιχτές, γιατί μπαίνει ο Πλούτος και μαζί του η Χαρά και η Ειρήνη
Να 'ναι γεμάτα πάντα τα σταμνιά του
και στη σκάφη του ζυμώματος το ζυμάρι να φουσκώνει ψηλά.." (8)

Ευχές και παινέματα για το σπιτονοικοκύρη, όμοια των κατοπινών παραδοσιακών μας καλάντων:

"Στο σπίτι ετούτο πού' ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη
ν' ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα
να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη .." (Θράκης)


Από τις calendae στα κάλαντα

Μεχρίς ότου ωστόσο φτάσουμε από τις αρχαίες ειρεσιώνες στα σημερινά κάλαντα, μεσολάβησε μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδος για τη σημερινή διαμόρφωση των καλάντων..., τόσο σημαντική ώστε κατόρθωσε να τους χαρίσει ακόμα και το όνομα που έχουν σήμερα.

Στα αρχαία ρωμαϊκά χρόνια, κάθε μήνας διαρκούσε όσο μία περίοδος περιφοράς της σελήνης γύρω από τη γη (σεληνιακοί μήνες). Στην αρχή καθενός απ' αυτούς τους μήνες, οι ρωμαίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν τις λεγόμενες "calendae" (που μεταφράζεται: "νεομηνίες". Ο Κάλανδος, σύμφωνα με τη ρωμαϊκή παράδοση, ήταν ένας από τους τρεις αδελφούς που έσωσαν τη Ρώμη. Οι άλλοι ήταν ο Νόνος και ο Ειδός). Η πιο εντυπωσιακή δε από όλες τις γιορτές των νεομηνιών, ήταν οι Καλένδες του Ιανού (δηλαδή του μήνα Ιανουαρίου(9)). Τότε, πέραν απ' το γλέντι και την ανταλλαγή των δώρων, οι άρχοντες αναλάμβαναν τα καθήκοντά τους, σε μια πανηγυρική τελετή



Aπό τις calendae στα κάλαντα

[Η φράση, σήμερα: "παραπέμπεται στις καλένδες" σημαίνει κάτι που διαρκώς αναβάλλεται, ώστε δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ποτέ κι αυτό γιατί, εφόσον στους Έλληνες δεν υπήρχαν καλένδες, όταν παραπέμπω κάποιον σ' αυτές, τον παραπέμπω σε ημερομηνία που δεν υπάρχει (αλλιώς:στο "μήνα που δεν έχει Σάββατο")]


Ετυμολογικά τουλάχιστον, από 'κει κρατούν τα "κάλαντα". Και δεν είναι να απορεί κανείς, καθώς είναι γνωστό ότι οι χριστιανοί, προκειμένου να εξοβελίσουν από τη ζωή τους κάθε τι που θύμιζε τον ρωμαϊκό κόσμο, απ' τον οποίον καταδιώχθηκαν άγρια, χρησιμοποιούσαν, με διαφορετική νοηματοδότηση, λέξεις που σχετίζονταν με τελετουργίες ειδωλολατρικών ρωμαϊκών εορτών αλλά και επέλεγαν να γιορτάζουν τις δικές τους, σε ημερομηνίες αντιστοίχων μεγάλων και λαμπρών ειδωλολατρικών.

Ενόψει όμως του ότι οι προχριστιανικές τελετουργίες είχαν για τα καλά διεισδύσει στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων της εποχής των πρώτων ρωμαϊκών χρόνων, η χριστιανική εκκλησία έπρεπε να βρει μια συμβιβαστική λύση. Διατήρησε γι' αυτό τα περισσότερα λαοφιλή αρχαία έθιμα, υπό άλλη όμως μορφή...


25 Δεκεμβρίου-1η Ιανουαρίου

Προκειμένου λοιπόν η Εκκλησία να απαλείψει την επίδραση της μιθραΐκής λατρείας του Ήλιου, που γινόταν κάθε 25 Δεκεμβρίου, καθώς και της εορτής καθώς και των εορτών των Σατουρναλίων(10) και των Μπρουμαλίων, ενόψει της Bruma, δηλαδή του χειμερινού ηλιοτροπίου, η οποία εορταζόταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα από τους εκχριστιανισμένους Έλληνες του Βυζαντίου ως και τον 12ο αι.(11) , καθιέρωσε, ήδη από το 354 μ.Χ, την ίδια ημέρα, τον εορτασμό της Γέννησης του Χριστού, ο οποίος όχι τυχαία ονομάστηκε "ο Ήλιος της Δικαιοσύνης,...ο δίδων το φως εις τον κόσμον".



Σκηνή από αρχαία ρωμαϊκά Σατουρνάλια (www.mpa.gr)

Προκειμένου επίσης να αποδυναμώσει τη γιορτή των Καλάνδων της Πρωτοχρονιάς αλλά και την αρχαία γιορτή προς τιμήν του Πανός, τα Βοτά(12) , προτίμησε να μεταθέσει την αρχή του χρόνου, από τις 25 Δεκέμβρη, όπου την είχε προσδιορίσει αρχικά, στην 1η Ιανουαρίου και όχι μόνο αυτό, αλλά, ενώ στην αρχή την ονόμασε μέρα νηστείας, υποχρεώθηκε τελικά να υποκύψει στη δύναμη του εθίμου που απαιτούσε κάθε πρώτη του έτους "τας ευωχίας και τους πότους, την κυβείαν και τ' αμοιβαία επί τω νέω έτει δώρα, τας μεταμφιέσεις, τους αγυρμούς ομάδων παίδων ή και ενηλίκων αδόντων τα κάλανδα.."(13).


Βυζαντινό λόγιο και λαϊκό ύφος

Στο πλαίσιο αυτό, σημαντικοί λόγιοι, κατά το Βυζάντιο, ανέλαβαν να δημιουργήσουν κάλαντα, με καθαρά χριστολογικό περιεχόμενο.
Αυτό εξηγεί γιατί πολλά από τα κάλαντα έχουν λόγιο ύφος και βασίζονται σε εκκλησιαστικούς ύμνους:

"¶ναρχος Θεός καταβέβηκεν και εν τη Παρθένω κατώκησεν
Έρουρέμ,...Χαίρε ¶χραντε...
Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι " (Πόντου)

ή

"Από της Ερήμου ο Πρόδρομος, ήλθε του βαπτίσαι τον Κύριον
Βασιλέα πάντων εβάπτισεν, εις τον Ιορδάνην ο Πρόδρομος..." (Βυζαντινό Φώτων)

ή

"Εις αυτό το Νέο Έτος, Βασιλείου εορτή,
ήρθα να σας χαιρετίσω με την πρέπουσα αυτή..." (Καλύμνου Πρωτοχρονιάς)

Την ιδέα μιμήθηκε ο απλός λαός, δημιουργώντας στιχουργικά διαμάντια με το ανεπιτήδευτο αλλά ασύγκριτα γοητευτικό και πρωτότυπο ύφος του...:



Κάλαντα Πρωτοχρονιάς 1964 Μουσικοδιδάσκαλος Φάκας Θ
Πηγή Αρχείο Φάκα Θ. (www.protiserron.gr)

"Χριστός γεννιέται σα νιο φεγγάρι, σα νιο φεγγάρι σαν παλληκάρι
Χριστός γεννιέται χαρά στον κόσμο, χαρά στον κόσμο στην οικουμένη..." (Θράκης )

αλλά ακόμα και περιπαιχτικά, όπως:

"¶γιος Βασίλης έρχεται 'πο πίσ' απ' το Καμάρι,
βαστάει μυτζήθρες και τυριά, βαστάει κι ένα κυνάρι..." (Φούρνων Ικαρίας)


Kι αν ο νοικοκύρης δε δώσει μπουναμά;

....τα παιδιά βρίσκουν να τραγουδήσουν κάτι και γι'αυτόν..:
Στο έθιμο της αρχαίας "ειρεσιώνη" του έλεγαν:

"Ει μεν τι δώσεις ει δε μη, ουχ εστήξομεν
ου γαρ συνοικήσοντες ενθάδ' ήλθομεν"

Δηλαδή:

"Είτε μας δώσεις κάτι, είτε όχι, εμείς δεν θα καθίσουμε
διότι δεν ήλθαμε να συγκατοικήσουμε εδώ...

Κι αργότερα:

"Αφέντη μου στην κάπα σου χίλιες χιλιάδες ψείρες.
¶λλες γεννούν άλλες κλωσσούν κι' άλλες αυγά μαζώνουν..."

ή

"Εσέ Κυρά η ομορφιά, γρήγορα να σ' αφήσει..."

ή

"Την κόρη σου την όμορφη βάλτηνε στο ζεμπίλι
και κράτησέ την αψηλά να μη τη φαν' οι ψύλλοι"

ή

"Μωρή ψειργιάρου, ψειργιαρού και ψειροκινιδιάρα
που βάζεις πέντε δάχτυλα και βγάζεις δέκα ψείρες"

ή

"Εσένα πρέπει αφέντη μου, τορβάς(14) και δεκανίκι
να σε τραβάνε τα σκυλιά και πέντε δέκα λύκοι"....


Μεταμφιέσεις

Ένα από τα πιο διαδεδομένα επίσης έθιμα των Χριστουγέννων, σχετικό με τα κάλαντα, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, είναι οι μεταμφιέσεις, κατάλοιπα αρχαίων διονυσιακών μεταμφιέσεων αλλά και ρωμαϊκών, της εορτής των καλάνδων ή των Σατουρναλίων(15)!




Σκοπός τους είναι ο εξευμενισμός κάποιων υπερφυσικών δυνάμεων, που πίστευαν κυρίως οι παλιοί ότι καθόριζαν τις μοίρες των ανθρώπων. Οι μεταμφιεσμένοι, που συνήθως παίρνουν τη μορφή άγριων ζώων ή αγροίκων πολεμιστών ή άλλων προσώπων, όπως γαμπρός, νύφη, αράπης, γιατρός, καπετάνιος, "αλής", "καλικάντζαρος" κ.α.(16), περιφέρονται, ανά ομάδες, συνοδεύοντας τους νεαρούς καλαντιστές και τραγουδώντας μαζί τους. Είναι, ας το πούμε, οι αγυρμοί των ενηλίκων.

Οι πιο γνωστές ομάδες μεταμφιεσμένων είναι τα "ρογκάτσια" ή "ρογκατσάρια" ή "λογκατσούρια" (που σημαίνει δέρματα ζώων - ονομασία που οφείλεται στον τρόπο μεταμφίεσης των συμμετεχόντων) της Μακεδονίας και Θεσσαλίας, οι "Μπαμπαλιάρηδες" της Θράκης και οι "Μωμόγεροι"(17) του Πόντου.



Mωμόγεροι (www.apodimos.com)

Οι "ρογκατσαραίοι", καλυμένοι με προβιές (ρογκάτσια=προβιές), περιδεμένοι με κουδούνια και με χοντρά ραβδιά στα χέρια, οι "μπαμπαλιάρηδες", ντυμένοι με κουρέλια (μπάμπαλο=κουρέλι) και οι "μωμόγεροι", με γέρικη μορφή, τομάρια λύκων ή τράγων και με σπαθιά στα χέρια, τριγυρνούν, συνοδεύοντας τους καλαντιστές, ψευτοπαλεύουν μεταξύ τους, γυρεύουν χρήματα και τρομάζουν τον κόσμο, όπως οι κακές δυνάμεις του χειμώνα και του σκοταδιού αλλά και οι ψυχές των νεκρών(18) , τις οποίες, μέσω της μεταμφίεσης επιδιώκουν να εξευμενίσουν(19) .

Για τις ψυχές η σχετική δοξασία είναι πλούσια. Συνήθως ταυτίζονται με τους καλλικάντζαρους ή λυκοκατζαραίους-σκαλικατζέρια-καρκαντσέλια-κακανθρωπίσματα-κωλοβελόνηδες-βερβελούδες-παγανά-πλανήταρους-καλλισπούδηδες-ζούζουλα κ.α. ονόματα που τους έχει δώσει ο λαός μας, που συγγενεύουν είτε με το βυζαντινό "Βαβουτζικάριο" είτε με τις "κύρες", τις ψυχές του ¶δη που ανέβαιναν στη γη, στη διάρκεια των Ανθεστηρίων, προς τιμήν του Διονύσου, παιδεύοντας τους ανθρώπους(20) . Ήταν τόσο ισχυρή μάλιστα αυτή η δοξασία, ώστε οι άνθρωποι, ήδη από την αρχαιότητα, προκειμένου να εξευμενίσουν αυτές τις ψυχές, ετοίμαζαν, ως προσφορά, "μελιτόεσσες", μικρές μελόπιτες, πιθανοί πρόγονοι των "μελομακάρονων".


Μαγικό ραβδί...

Χαρακτηριστικό είναι το ραβδί που χρησιμοποιούν, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι καλαντιστές, απόρροια κι αυτό της "ειρεσιώνης" ή του βακχικού "θύρσου", ραβδιού των μυστών των διονυσιακών τελετών, με μαγικές ιδιότητες, στολισμένου με κισσό και φύλλα αμπελιού ή ακόμα και αυτών των ράβδων των ποιμένων της Βίβλου.

Στη Θράκη και τη Μακεδονία, στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, τα παιδιά κρατώντας τις λεγόμενες "σούρβες", χλωρά κλαριά κρανιάς, τα οποία, λεγόταν πως είχαν μαγικές ιδιότητες, "σούρβιζαν" είτε καρπούς, για "γόνιμη χρονιά" είτε την πλάτη συγγενών και φίλων, λέγοντας:
"Σούρβα! Γερό Κορμί, γερό σταυρί, σαν ασήμι, σαν κρανιά
και του χρόνου όλοι γεροί και καλόκαρδοι"



σούρβα (alex.eled.duth.gr Htmlfilesmousiki.htm)

Πέραν όμως απ' το συμβολισμό τους, τα ραβδιά αυτά χρησίμευαν στα παιδιά και ως αμυντικό όπλο για τα σκυλιά που θα εμπόδιζαν το δρόμο τους...

Παρόμοιο είναι το έθιμο του χτυπήματος στη ράχη με κλωνάρι ελιάς στη Στενήμαχο, στο Μαραθώνα και στον Ωρωπό(21).

Η δοξασία που κρύβεται πίσω απ' το έθιμο αυτό στηρίζεται στην αντίληψη ότι τα "αειθαλή φυτά που διατηρούν πράσινο το φύλλωμά τους κατά τη χειμερινή νάρκη έχουν ισχυρή ζωτική δύναμη"(22) και αυτήν ακριβώς επιδιώκουν να αποκομίσουν, μέσω του αγγίγματός τους οι άνθρωποι. Παρόμοια ιδιότητα εξάλλου αποδίδει ο λαός μας και στο σκιλλοκρέμμυδο - το κρεμμύδι που συνηθίζουν να κρεμούν στην εξώπορτα την Πρωτοχρονιά - το οποίο είναι άμεσος απόγονος της αρχαίας "σκίλλας" (εξ ου και "σκιλλοκρέμμυδο"), έθιμο που τηρήθηκε ευλαβικά και στα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια (23).



Kρανιά

Αυτό είναι δείγμα ελάχιστο της πλούσιας παράδοσής μας, αυτής της μαγικής παλέττας, που τροφοδοτεί με σπάνια χρώματα τον καμβά του πολιτισμού μας...Η δύναμη της ιστορίας και της ομορφιάς της, σίγουρα μας συγχωρεί που αρνούμαστε να την εκτιμήσουμε όπως της πρέπει...


ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΝΤΖΗ


Παραπομπές:

(1) "αγερμός">"αγείρω"="συλλέγω χρήματα διακονώντας"
(2) δηλαδή παιδιά με μάνα και πατέρα εν ζωή
(3) αρχαιοελληνικές εορτές, κατά τις οποίες γίνονταν προσφορές στον Ήλιο και τις Ώρες: τα Πυανέψια προς τιμήν του Απόλλωνα, το μήνα Πυανεψιώνα = 15 Δεκεμβρίου-15 Ιανουαρίου, ενώ τα Θαργήλια, αφιερωμένα στον Απόλλωνα και την Αρτέμιδα, το μήνα Θαργηλιώνα = 15 Μαΐου -15 Ιουνίου
(4) "ειρεσιώνη": από τη λέξη "είρος" = "έριον" = μαλλί - Σύμβολο γονιμότητας. πρβλ. ".Liddell/ Scott, "Μέγα Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας". Η ειρεσιώνη θεωρείται πρόγονος του χριστουγεννιάτικου δέντρου.
(5) Γ.Α.Μέγα,"Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σ..92 :"...τοποθετούν έξι κλαδιά ελιάς και έξι δάφνης στο εικονοστάσι και εύχονται:"ήρθε καλοχρονιά, ας πάει κακοχρονιά!"
(6) τέτοια τραγούδια αγερμού, όπως η "ειρεσιώνη" υπήρχαν και άλλα στην Αρχαία Ελλάδα, όπως τα "χελιδονίσματα" -ανοιξιάτικα κάλαντα - ή τα "κορωνίσματα"
(7) Ομήρου Βίοι,εκδ.Oxford,v5
(8) μτφρ.Ι.Κακριδή
(9) ο οποίος καθιερώθηκε από τα μισά του 2ου αι.π.Χ. ως ο πρώτος μήνας του Χρόνου και άρα γιορτάζονταν οι calandae της Πρωτοχρονιάς
(10) ρωμαϊκή εορτή προς τιμήν του Κρόνου (Saturnus), 17-23 Δεκεμβρίου / βλ.Ν.Πολίτη Β΄σ.335
(11) βλ. Ν.Πολίτη, "Παραδόσεις Β΄", εκδ.1994, σελ.335
(12) = ευχές, εορτάζονταν στις 3 Ιανουαρίου, βλ. Ν.Πολίτη, "Παραδόσεις Β΄", σελ.335, Μ.Μερακλή, ο.α., σελ. 258
(13) Πολίτης, Λ.Σ, τ.3, σελ.205
(14) σακίδιο τσοπάνου
(15) βλ. Ν.Πολίτη, "Παραδόσεις Β΄", εκδ.1994, σελ.339
(16) Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 58,88 Μ.Γ.Βαρβούνη, "Μελετήματα Ελληνικής Λαογραφίας", τ. Α', εκδ. Σπανίδη, 2003, σελ. 221, Καλ.Παπαθανάση-Μουσιοπούλου, "Λαογραφικά Θράκης Α΄", 1979, σελ 40
(17) από το "μίμος" ή "μώμος" και το "γέρος" - ονομασία που οφείλεται στη μεταμφίεση και τις μιμητικές κινήσεις όσων λαμβάνουν μέρος στο έθιμο. Οι ήρωες των "μίμων", όπως η Ακκώ, η Αλφιτώ, η Μορμώ ή Μορμολύκη ήταν εξάλλου σπουδαία μυθικά φόβητρα για τον αρχαίο κόσμο βλ. Ν.Πολίτη, "Παραδόσεις Β΄", εκδ.1994, σελ.343
(18) οι οποίες, σύμφωνα με τη λαϊκή πίστη επιστρέφουν κατά καιρούς ανάμεσα στους ζωντανούς, ενοχλώντας τους. Πρβλ, αντίστοιχη πίστη στη Γερμανική παράδοση, με τη θεά Perchta, η οποία εμφανίζεται κάθε δωδεκαήμερο, σέρνοντας πλήθος αβάπτιστων νηπίων και θεωρείται ως ο οδηγός της φάλαγγας των ψυχών, τις οποίες βοηθά στην επάνωδό τους στη γη, βλ. Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 59 Πρβλ. έθιμο της Βοιωτίας που λέει πως τα μωρά που πεθαίνουν αβάπτιστα "τρώνε τη μάνα τους", αν ταφούν πριν σαραντίσει η λεχώνα, ενώ σε άλλες χώρες λένε πως γίνονται νάνοι, λύκοι, στρίγκλες κ.α. βλ. Ν.Πολίτη, "Παραδόσεις Β΄", εκδ.1994, σελ.345
(19) Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 59 & 88, Καλ.Παπαθανάση-Μουσιοπούλου, "Λαογραφικά Θράκης Α΄", 1979, σελ 40, Κ.Θρακιώτη, "Λαϊκή Πίστη και Λατρεία στη Θράκη", εκδ.Ρήσος, 1991,σελ. 223. Επίσης τέτοιες θορυβώδεις πομπές συναντούμε και σε άλλες χώρες, Αυστρία, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Σκανδιναβικές χώρες, Βαλκάνια, βλ. Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 58 και Μ.Γ.Βαρβούνη, "Μελετήματα Ελληνικής Λαογραφίας", τ. Α', εκδ. Σπανίδη, 2003, σελ. 222
(20) Σχετική η δοξασία των Φαρασιωτών της Καππαδοκίας για τους "μνημοράτους"/Γ.Μ.Μέγα,σ.53,59-60
(21) Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 93
(22) Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 93
(23) Γ.Μ.Μέγα, "Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστιά, 2004, σελ. 92


Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1.Liddell/Scott, "Μέγα Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας"
2.Γ.Α.Μέγα,"Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας",2004
3.Ν.Πολίτη,"Παραδόσεις Α&Β",1994
4.Μ.Μερακλή,"Ελληνική Λαογραφία",2004
5.Μ.Γ.Βαρβούνη,"Μελετήματα Ελληνικής ΛαογραφίαςΑ΄",2003
6.Καλ.Παπαθανάση-Μουσιοπούλου,"Λαογραφικά ΘράκηςΑ΄",1979

Προτεινόμενη δισκογραφία

1."Κάλαντα-Δωδεκαημέρου",εκδ.Αρχείο-Ελληνικής-Μουσικής (Α.Ε.Μ)
2."Ελληνικά Παραδοσιακά Κάλαντα",εκδ.Α.Ε.Μ.
3."Σας τα 'παν κι άλλοι;",εκδ.Μελ.Καράβι                                                                                                 ΠΗΓΗ:www.musicheaven.gr

Ορκωμοσία αλ(λ)ά Ελληνικά!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

Αν και δεν υπάρχει πράξη σημαντικότερη για ένα Κράτος από την ορκωμοσία του πολίτη για απόκτηση υπηκοότητας, η κυρία Melissa Gold στον Καναδά (ζει στον Καναδά περισσότερα από 38 χρόνια, όλη την ενήλικη ζωή  της), για να αποκτήσει την καναδέζικη υπηκοότητα, δεν ορκίστηκε στην „Αγία Γραφή“, στην Τορά ή στο Κοράνι αλλά είχε μαζί της ένα βιβλίο με τα έργα του Ησίοδου και τους Ομηρικούς Ύμνους και ορκίστηκε σε αυτό. Η ίδια σε συνέντευξη της δηλώνει ξεκάθαρα ότι η ελληνική αρχαιότητα μας δίνει  έμπνευση και κατεύθυνση σήμερα…                                                                                      ΠΗΓΗ:pyrron.blogspot.com

Είμαστε, (όλοι!) 'Υποκριτές;

Γράφει η Αρτάνη

- Λοιπόν, χωρίς περιστροφές, κλωθογυρίσματα, κλαψουρίσματα και κατινιές πάμε ..ίσα ντογκρού στο ψητό! να «απαντήσουμε;» Χρονιάρες μέρες πού είναι, στο τεθέν ερώτημα, με απτά παραδείγματα, από τα πραγματικά! και καθημερινά συμβαίνοντα. Ωσάν τον Ήλιο πού καθημερινά «επιμένει» νά ανατέλλει, νά δύει! να μας Ζεί! Όπως τό νερό πού πίνουμε για να ξεδιψάμε, όπως ο «καθάριος» αέρας πού μας περιβάλλει, πού ανασαίνουμε και μάς φουσκώνει τα στήθια!!! όπως τό δουλεμένο ψωμί, πού τρώμε!!!. Όπως ζούμε με τήν υποκρισία (μας) από γεννησιμιού μας. Πού τήν σπουδάζουμε, την μελετάμε, και εάν προλάβουμε! την αφήνουμε κάποτε διαθήκη στους κληρονόμους μας, στα παιδιά μας…μαζί με όλα τ’ άλλα.

Παράδειγμα ένα: Στήν Άνω Ραχουλίτσα, ο Μπακάλης γερολαδάς τσιφούταρος Μπάρμπα-Θανάσης, είναι καλός Χριστιανός. Πάντα πουλά τα εδώδιμα και τα αποικιακά του, τοίς μετρητοίς. Ποτές επί πιστώσει..έτσι λέει. Την γνωστή σε όλους μας εικόνα, «ο πωλών επί πιστώσει & ο πωλών τοίς μετρητοίς», την έχει πάνω από τον πάγκο του και κάτω από τό εικονοστάσι, κοντά στην καντήλα! κρεμασμένη στο ντουβάρι, δίπλα από τις κλωστές και τα μασουράκια ντεμισέ. Νηστεύει-χρόνια τώρα, όποτε μπορεί- σ΄ όλες τις νηστείες, τις Σαρακοστές, τις Τετάρτες, τις Παρασκευές…. τού Έτους. Εκκλησιάζεται, όπως οι περισσότεροι νεοέλληνες, κάθε Πάσχα, την Ώρα της Αναστάσεως του Κυρίου… να ακούσει τον Καλό Λόγο! από τού Παπά τα χείλη ο Χριστιανός, και κάθε Χριστούγεννα, την πρώτη ημέρα!. Τότε μόνο ευκαιρεί, πνίγεται ολοχρονίς στη δουλειά.

Προχθές του Αϊ-Σπυρίδωνα τό δειλινό, άκουσε πένθιμα καμπανίσματα. Ρώτησε.. και σαν έμαθε πώς, ο Γιαννακός της
Παύλαινας σχοινιάστηκε ο δόλιος στο πλατάνι της αυλής του. Τόν έπνιγαν τα χρέη, είπαν. Άφησε τέσσερα ορφανά, την χήρα να τον κλαίνε, να τον μοιρολογούν. Κι αυτός, άρχισε να τραβά τα μαλλιά του, να χτυπιέται. Και ποιός θα μού ξοφλήσει τα βερεσέδια του, τώρα; ρωτούσε.. ξαναρωτούσε, μονολογούσε. Του ήρθε ταραχή, και άθελά του έστριψε τσιγάρο, να του φύγουν τα ντέρτια. Από την σύγχυση έσκυψε στην αναμμένη καντήλα να τό ανάψει, να γλιτώσει και τό σπίρτο!. Από τό τρέμουλο στα χέρια, λαδώθηκε στην άκρη τό τσιγαρόχαρτο. Τι τό΄θελε!!! Ήμαρτον Παναγία μου, γιορτή σήμερα κατέλυσα την νηστεία σου, ο Χριστιανός, ήμαρτον! και πώς θα κοινωνήσω ο αμαρτωλός! τα Χριστούγεννα;

Παράδειγμα δύο: Ο συμπαθέστατος Στελάρας ο χοντροκοιλαράς, είναι αυτοκινητιστής και μουστακαλής. Το ταξί, είναι όλο δικό του. Το έχει μη στάξει και μη βρέξει, σκέτο μπιμπελό! τό καλύτερο της πιάτσας. Διαθέτει όλα τα σύγχρονα κομφόρ κλιματισμού, πλοήγησης, οδήγησης, επικοινωνίας, και ραντεβού. Κι αυτός είναι καλός Χριστιανός, μαγκίτης, μπεσαλής κι άμα λάχει, ολίγον αλανιάρης να ΄ούμε! Έτσι τον ξέρουν στην πιάτσα οι συνάδελφοι. Η ανάγλυφη καλλιγραφική επιγραφή, στο πίσω παρ-μπρίζ (ανεμοθώρακα) τού ταξί του, «κράτα με σε απόσταση, όση την πεθερά σου!!!» δίνει ακριβώς τό στίγμα του, προσδιορίζει την αφεντιά του, τό αντριλίκι, τη μαγκιά του. Μά και εσωτερικά, στο νταμπλώ, τα διακριτικά φυλαχτά, τα κομποσκοίνια και τα πλαστικά σταυρουδάκια, τού προσθέτουν κύρος, πίστη και σεβασμό τού ανεβάζουν τό πρεστίζζ.

Προπαντός η απαγορευτική ευγενική πινακιδούλα «ευχαριστώ πού δεν καπνίζετε» είναι σε περίοπτη θέση. Να την βλέπουν οι μεταφερόμενοι πελάτες, όπως και τό ταξίμετρο, κι όχι τον ίδιο πού καπνίζει αρειμανίως. Προστάτης του ο Άγιος Χριστόφορος, Μεγάλη η Χάρη Του, κρέμεται εκκρεμής στο καθρεφτάκι, μέσα σε δαντελιένο λευκό κέντημα της γυναίκας του. Έχει αγκαλιά τον Κύριο! και λίγο πιό πέρα, δίπλα στο CDπλέϋρ η γλυκοφιλούσα Παναγία, με την φωτογραφία τής μονάκριβης κόρης του, και η λεζάντα να γράφει: «Μπαμπά μήν τρέχεις», και πιο κάτω: «ότι θέλεις εσύ για μένα, να δίνει ο Θεός σε σένα».
Προχθές τό πρωϊ, όπως κάθε πρωϊ, με την τσίμπλα στο μάτι κίνησε βιαστικός- με τή φραπεδιά στο χέρι - για τό αγώγι, να βγάλει τό ψωμί του, για να ζήσει την ζήση της φαμίλιας του!. Σταυροκοπήθηκε, σφηνωμένος στο βολάν και στο κάθισμά του, σαν να παίζει μαντολίνο, κάνοντας κύκλους με την χερούκλα του στην κοιλιά, έλυσε χειρόφρενο, πάτησε τό γκάζι και ξεκίνησε. Στην πρώτη διασταύρωση τον «έπιασε» τό κόκκινο! Τι τό΄θελε!!! Φτούσου μαμημένο κωλοφάναρο! μαμώ, την Παναγία σου…βλαστήμησε ο αθεόφοβος, στριγκλίζοντας στην άσφαλτο πρωϊνιάτικα!

Παράδειγμα τρία: Η μοναχοκόρη Τζένη ζεί την ζωή της. Ζωή χαρισάμενη. Κληρονόμος του πάμπλουτου εισαγωγέα αποικιακών και τυρέμπορο Πατέρα της, μακαρίτης πλέον. Μέ διαμερίσματα, με εξοχικά, και εξωλέμβια, μέ καταθέσεις- πολλές καταθέσεις- με οικονόμο, με οικιακή βοηθό και σοφέρ παρακαλώ! Είναι της γενιάς των χίππιδων, των γιεγιέδων, της καμπάνας παντελόνι, της φαβορίτας, τής μίνι φούστας, του Μάη του ΄68! και τών μπουάτ, εάν ενθυμείστε! Είναι απόφοιτος κολλεγίου, με Γαλλικά και πιάνο, και τώρα εισοδηματίας. Αριστοκράτισσα σωστή, κυρία αστή, μεστή, ώριμη κάποιων ήντα Μαΐων και βάλε, μα έμεινε στο ράφι. Οι όποιες προσπάθειες στο παρελθόν, να ζευγαρώσει «νόμιμο» άντρα και σύζυγο, τής χήρας συμβολαιογράφου Μάνας της και τού μακαρίτη Πατέρα της, απέβησαν άκαρπες. Ο ένας τής ξίνιζε, ό άλλος τής μύριζε.. ο άλλος ήταν όμορφος, νιάτα φορτωμένος, αλλά φτωχός και μπατίρης.

Όχι πώς δεν είχε «επιτυχίες» και άντρες στο πλούσιο ενεργητικό της! ΄Ισα-ίσα, είχε και παραείχε! Κανάρι για κανάρι δεν άφησε στα νιάτα της πού να μήν δοκίμασε και δεν άκουσε τό κελάηδισμά του! Κι έτσι τώρα, πλέον, ζεί με τις αναμνήσεις και πού ξέρεις, ίσως βρεί κάποια στιγμή τό τυχερό της! στον κύκλο της. Δέν τήν πήραν δά καί τα χρόνια! καυχάται εμπιστευτικά καί νοσταλγικά ενίοτε, στις ομοιοπαθείς φίλες της. Όμορφη με κότσο και γοητευτική εξακολουθεί καί είναι, με τα μπότοξ και τα λίφτινγκ, μέ τα σολάριουμ, μέ τα γυμναστήριά της, με όλα τα καλά της. Μέ την λάϊφ στάϊλ καρνταρόμπα της, με τα κομμωτήριά της, τα πεντικιούρ της. Με τα ταξίδια της, τις εκδρομές της, με τις βραδιές χορού και τσαγιού και κλασσικής μουσικής, με τούς φίλους της πού, Δόξα τώ Θεώ, έχει πολλούς και εκλεκτούς. Είναι δραστήριο ενεργό μέλος τής Φιλοπτώχου, εθελόντρια στα συσσίτια στην ενορία της σαν καλή Χριστιανή, είναι και οικολόγα γενικώς. Αγαπά και τα ζώα. Συμμετέχει σε όλα ανεξαιρέτως τα φιλανθρωπικά γκαλά της πόλεώς της, και σε πολλές φιλανθρωπικές δράσεις, εκθέσεις χαλιών, επιδείξεις εσωρούχων, δημοπρασίες πινάκων ζωγραφικής τής Φιλοπτώχου, στούς εράνους τής Ιεράς Μητροπόλεως, στις περιφορές σεπτών Ιερών Λειψάνων Θεοφόρων Οσίων - Αγίων, στα δέντρα της Αγάπης!

Την περασμένη Τετάρτη τό απόγευμα, πρίν το Ιερό Ευχέλαιο, ντυμένη στο σίκ χειμωνιάτικα λιτά με τήν βιζόν γούνα της και με γόβες πράντα στιλέτο, είπε ν’ ανάψει ένα κερί στο Ιερό Ναϊδριο τών Αγίων Ιουλίτης και Ραφαήλ, εκεί στη συμβολή τών οδών Μ. Θεοδοσίου και Αλαρίχου γωνία, πρίν τήν είσοδο τού κυρίως Ιερού Ναού τών Παμμεγίστων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης. Ωσάν κι αυτά τα Ιερά Ναϊδρια πού βρίθουν, όπως τα οβελιστήρια και σουβλακοπωλεία της λαϊκής! καί κοσμούν κάθε ενορία, κάθε Ιερού Ναού της πόλεώς της! Πέρασε τον χαλκά της αλυσίδας του τετράποδου συντρόφου της του πεκινουά- Αζώρ τον φωνάζει!- στο σιδερένιο κιγκλίδωμα του πέτρινου αυλόγυρου, δίπλα ακριβώς από την είσοδο του Ναΐσκου, και έσπευσε καμαρωτή να προσευχηθεί, να προσκυνήσει, να ανάψει τό κερί της, η Χριστιανή, να «δώσει» ευρά στο παγκάρι. Να κάνει τό καθήκον της, να σώσει την ψυχή της. Άθελά του ο Αζώρ, τό ζώο, την ακολούθησε με τα βιαστικά του βηματάκια κουνώντας την ουρίτσα του, τραβώντας καί μακραίνοντας εν τω άμα την αλυσιδίτσα του, πού τύλιξε στο διάβα της, την ανήμπορη και ρακένδυτη γονατισμένη γριά ζητιάνα, σε χοντρά χαρτόνια από γάλα νουνού, εκεί μπροστά ακριβώς στην πόρτα του Ιερού Ναΐσκου. ΄Εφυγε η δεσποινίς Τζένη περήφανα καί κορδωμένη με τον «συνοδό» της γιά την βραδιά τσαγιού στη Φιλόπτωχο Αδελφότητα. Ξεπλήρωσε τό χρέος της!

-Καλή υγεία να έχετε καλέ κυρία, καλή υγεία νάχετε!!!…μια μικρή βοήθεια παρακαλώ…μια βοήθεια…
Το λιγοστό περιεχόμενο τού μισοάδειου πλαστικού τάπερ, μάταια κουδούνιζε στά αυτιά τής Τζένης!
-Ζητιάνες θα ακούμε τώρα, όχου…ού..!!! Πάμε αγάπη μου, πάμε μωρό μου!!!…έλα χρυσό μου.. πάμε χρυσό μου!!!.

Παράδειγμα τέσσερα και ..τελευταίο: Μελιστάλαχτα τα χείλη τους. Ήσαν δύο κυρίες, με ταγιέρ, με κότσο και φιλέ στα μαλλιά τής Φιλοπτώχου, πού χτύπησαν τό κουδούνι τού μαστρο – Άλκη τού σιδερά, την περασμένη Κυριακή, μετά τό σχόλασμα της Θείας Λειτουργίας. Τόν βρήκαν στο φτωχικό του να πίνει αμέριμνος τό τσιπουράκι του, να απολαμβάνει τό πρωϊνό του, την εφημερίδα του, πριν στρώσει η κυρά του τό τραπέζι της Κυριακής. Αιφνιδιάστηκε με την παρουσία τους! σαν άνοιξε την πόρτα.

- Ο Κύριος σας χτυπάει την πόρτα!!! τού είπαν. Καλημέρα σας! Είμαστε από τον Έρανο τής Αγάπης τής Ιεράς μας Μητροπόλεως, τού ξαναείπαν!.. και έσπευσαν να τού «επιδώσουν» κουπόνια τών 5, τών 10 και τών 20 ευρώ. Ότι έχετε ευχαρίστηση, δώστε και σείς καλέ μας κύριε …όπως όλοι οι Χριστιανοί! για τό καλό των συνανθρώπων μας, να έχετε την Ευλογία του ‘Αγίου Δεσπότη μας, καί με κάθε κουπόνι των 20 ευρώ, δώρο του ‘Αγίου Δεσπότη μας τό Ημερολόγιο του Έτους 2012, συμπλήρωσαν!

‘Έμεινε άναυδος και ενεός, με αυτά πού άκουγε ο μαστρο-Άλκης.
-Ευχαριστώ κυρίες μου, αλλά δεν θα πάρω, απάντησε ορθά κοφτά.
-Μα γιατί;;;
-Μα γιατί είμαι Έλληνας!!! τις ανταπάντησε αποστομωτικά, και δεν «επιτρέπεται» σε Έλληνα τέτοια συμπεριφορά.
-Μα ο Κύριος!!! είπε, ο έχων δύο Χιτώνας….
-Κυρίες μου ο Κύριος είπε για δύο Χιτώνας.. όχι για ευρά, για κουπόνια. Και ο Έλληνας, έλεγε και λέει πώς, ο έχων δύο Χιτώνας, να μήν τού επιτρέπεται να αποκτήσει τρίτον, τέταρτον.. μετοχές, καταθέσεις δισεκατομμυρίων -για τα γεράματα- όφ-σόρ εταιρείες, άϋλους τίτλους, μέγαρα, παλάτια, τζακούζι, πισίνες, λιμουζίνες, βατοπέδια, βιστωνίδες… όταν ο διπλανός του «συνάνθρωπος» δεν έχει τίποτα και.. κανέναν «Χιτώνα». Μέ εράνους και ελεημοσύνες κουκουλώνονται οι όποιες κοινωνικές αταξίες, διαιωνίζεται και διακονείται η όποια αρρώστια.. και διαστροφή, αντί να στεφανώνεται η Υγεία και η Αρμονία στις σχέσεις των «συνανθρώπων» μας, μέ Νόμους της Πολιτείας. Τον Κύριο περίμεναν οι Έλληνες να τους ΄πεί γιά Αρετή, για Κοινωνική Δικαιοσύνη!!! για Τιμή, για Ανθρωπιά.. συμπλήρωσε.. ο Κυρ-Άλκης.

Και καθώς έφευγαν κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια, μονολογούσαν και «αφόριζαν» οι Καλές Κυρίες της Αγάπης.

«Να είσαι αφωρισμένος, κατηραμένος, και μετά θάνατον άλυτος. Αί πέτραι και ο σίδηρος να λυθούν, σύ δέ μηδαμώς. Να σχισθή ή γή και να σε καταπίη ως τον Δαθάν και τον Άβειρών. Να τρέμεις επί γής ως ο Κάϊν, και να αποκτήσης την λέπραν του Γιεζή, και την αγχόνην του Ιούδα. Περιπλέον να έχης τας αράς των 318 θεοφόρων πατέρων..» συντάχθηκε εν σωτηρίω έτη 1799 μ.Χ. επί Πατριαρχίας Γρηγορίου του Ε ΄ ( περισσότερα: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Το Χατζόπουλο».

-Τι έκανε λέει;!!! εξακολουθείτε να νομίζετε, ύστερα από αυτά, πώς δεν είμαστε υποκριτές;!
-Μήπως τής Ψυχής μας ο καθρέφτης (μας) είναι παραμορφωτικός; Ξαναλέω, μήπως;
υ.γ. Εννοείται πώς, κάθε αναφορά σε ονόματα, πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.-

Αρτάνη                                                                                                                                                     ΠΗΓΗ:visaltis.blogspot.com

Ειρεσιώνη-Ο Πρόγονος του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου

Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον, μαλλίον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λ.π., εκτός του μήλου και του αχλαδιού). Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).

Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου), παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν ,περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.

Ιδού ένα απόσπασμα από τα κάλαντα :
Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό, σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να
κοιμηθεί.
"Τα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη, ταινίες (κορδέλες), έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου, που παρίσταναν τους πλανήτας, τον Ήλιον και την Σελήνην." Ιστορία της λατρείας του Βάκχου. Χ. Ζανμέρ.
Εκτός από τα κλαδιά της ελιάς, περιέφεραν επίσης και κλαδιά Δάφνης προς τιμήν του Απόλλωνος στα Θαργήλια, εορτή που ετελείτο την Άνοιξη (27 Απριλίου – 26 Μαΐου), όπου πάλι έκαιγαν την παλιά Ειρεσιώνη και κρεμούσαν την νέα έξω από τις πόρτες τους.

Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , όπου μέσω αυτής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψεως ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που εφύοντο στον κάθε τόπο.
Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου και απαγορεύτηκε η τέλεσίς του. Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλθε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου και Πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους Βαυαρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλάδα, ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο.
Παρ’ όλα αυτά, το έθιμο της Ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων, γι αυτόν τον λόγο, το Χριστουγεννιάτικο δένδρο υιοθετήθηκε αμέσως.

(Πηγές : Λεξικό LIDDEL & SCOTT, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ, Φινέα Γιορτές Αρχαίων Ελλήνων, περιοδικό ΙΧΩΡ, Γ. Λεκάκης)

Σημείωση : Κότινος = αγριελαία – κοτινάς είναι ο καρπός του κοτίνου.
Κότινος ή Ειρεσιώνη - Κλάδος ελαίας στολισμένος με τούφες λευκού ερίου (μαλλιού) που έδιναν ακριβώς την εντύπωση του "βάμβακος". "Είρια από ξύλου", "δενδρόμαλλον"
Cotton ή coton διεθνώς σημαίνει το βαμβάκι, βαμβακερόν κ.λ.π
Στην Γερμανική είναι Baum-Wolle .Δηλαδή "έριον δένδρου". Ο συνειρμός είναι εκ του Κοτίνου : "είρια από ξύλου".

Πηγή : ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ-ΠΩΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΟΓΟ της ΑΝΝΑΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-                                                                                          ΠΗΓΗ:visaltis.blogspot.com

Θα είναι μοιραία ημέρα η 20η Μαρτίου 2012;

Σε τρεις (3) μήνες από σήμερα λήγει ένα ομόλογο 14,5 Δισεκατομμυρίων ευρώ – Αν δεν αποπληρωθεί, θα έχουμε άτακτη χρεωκοπία της Χώρας μας, αναπόφευκτη έξοδο από την Ευρωζώνη πιθανότατα δε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. - Δεν μπορεί πλέον το Κράτος να εισπράττει 55 Δισ. Ευρώ το χρόνο και να ξοδεύει 90 Δισ.

Θα πρέπει οι διάφοροι -ειδήμονες- και άλλοι βαρύγδουποι αναλυτές και οικονομικοί συνταγογράφοι να μας απαντήσουν σε ένα πολύ βασικό ερώτημα:
Την 20η Μαρτίου 2012. ήτοι σι τρείς μήνες, λήγει ένα ομόλογο 14.5 δισεκατ. ευρώ, το οποίο θα πρέπει απαραιτήτως να πληρωθεί αν οι υπεύθυνοι της χώρας θέλουν να αποφευχθεί η άταχτη χρεωκοπία της και βεβαίως, η αναπόφευκτη έξοδος της από την Ευρωζώνη -πιθανότατα δε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος τής πληρωμής των 14,5 δισεκατ ευρώ, ή υπό τον πρωθυπουργό κ Λουκά Παπαδήμο κυβέρνησες θα πρέπει να φέρει το επάνω-κάτω από πλευράς λήψεως μέτρων.
Είναι πλέον κατεπείγουσα ανάγκη να σταματήσουν οι λήψεις οριζόντιων φοροεισπρακτικών μέτρων και να ξεκινήσει μία πολύ γενναία προσπάθεια συρρικνώσεως του δημοσίου τομέα και όλων των πηγών του παραγωγής διαφθοράς και εγκληματικής στασιμότητος σε επενδύσεις.
Όπως πολύ σωστά επεσήμανε σε πρόσφατη ομιλία του ο πρώην υφυπουργός Οίκο νομικών κ. Πέτρος Δούκας, το ελληνικό πρόβλημα δημοσίου χρέους δημιουργήθηκε επειδή, πολύ χονδρικά, κάθε χρόνο το Δημόσιο εισπράττει 55 δισεκατ. ευρώ και οδεύει 80-90 δισεκατ. Ευρώ.
Χρόνο με τον χρόνο το χρέος μαζεύτηκε και έφθασε στα 370 δισεκ. εκατ. ευρώ. χωρίς να υπολογίζουμε τουλάχιστον 45 δισεκ. ευρώ εγγυήσεις πού έχει εκδώσει το Δημόσιο για να μην κλείσουν οι κρατικές και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Από τα 370 δισεκατ. χρέους, τα 225 δισεκατ. ευρώ είναι δάνεια πού πήραμε για να πληρωθούν οι τόκοι όλα αυτό τα χρόνια!
Το χρέος ανατροφοδοτείται από τους τόκους και καταβροχθίζει την οικονομία.
Έτσι, οι αγορές τρόμαξαν, το έβαλαν στα πόδια, υπέστησαν τεράστιες ζημίες από την κατάρρευση της αξίας των ομολόγων πού είχαν αγοράσει και σταμάτησαν να μας δανείζουν.
Είναι πολύ σωστή ή παρατήρηση του πρώην υφυπουργού πού είναι και έμπειρος τραπεζίτης.
Οι περίφημες αγορές έχουν ήδη χάσει τεράστια ποσό από τις επενδύσεις τους στην Ελλάδα.
Όχι μόνον όσα επένδυσαν ατό Χρηματιστήριο και σε ακίνητα, αλλά κυρίως όσο επένδυσαν σε ομόλογα τού ελληνικού Δημοσίου.
Αυτός είναι και ο λόγος πού η ιστορία τού -κουρέματος τού ελληνικού χρέους δεν θα είναι διόλου εύκολη υπόθεση.
Ωστόσο αν το δύσκολο αυτό πρόβλημα -που είναι και εξαιρετικά περίπλοκο- δεν βρει σύντομη και θετική λύση, ίσως η 20η Μαρτίου 2012 γίνει η μοιραία ήμερα για την ελληνική οικονομία και την χώρα μας σε αυτά τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα.
Συνεπώς, το τρίμηνο πού ακολουθεί είναι αδιανόητο να γίνουν εκλογές .
Όσο γι' αυτούς που για δημαγωγικούς λόγους ποντάρουν στο άλογο αυτό, στην ουσία φιλοδοξούν να παύουν τον ρόλο του νεκροθάφτη.
Ένα άλλο, επίσης πολύ σοβαρό, πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας στο τρίμηνο που έρχεται είναι αυτό των τραπεζών.
Πρόκειται δηλαδή για το πρόβλημα της καρδιάς της ελληνικής οικονομίας, πέρα από κάποιες αστειότητες που εκστομίζονται.
Όπως τόνισε προσφάτως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος, το Μνημόνιο δεν εφαρμόστηκε σωστά.
Τι σημαίνει, όμως αυτή η μή σωστή εφαρμογή για τις ελληνικές τράπεζες.
Δεδομένου ότι έχουν στο χαρτοφυλάκια τους ομόλογα περίπου 25 δισεκατ. ευρώ. η απομείωση της αξίας τους κατά 50% δημιουργεί απώλειες περίπου 25 δισεκατ. ευρώ -πολύ μεγαλύτερες από την καθαρή τους θέση- οδηγώντας τις στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για κεφαλαιακή ενίσχυση αν δεν καταφέρουν να αντλήσουν κεφάλαιο από τους μετόχους και την αγορά.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει την κρατικοποίηση τους για ένα διάστημα, αν δεν αλλάξει ο νόμος πού προβλέπει έκδοση κοινών μετοχών στα χέρια του Δημοσίου (οι ευρωπαϊκές μπορούν να εκδώσουν προνομιούχες αν προσφύγουν στο EFSF, που σημαίνει ότι οι παλαιοί μέτοχοι διατηρούν τον έλεγχο).
Για να έχουμε μία τάξη μεγέθους, η χρηματιστηριακή άξια των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών (Εθνική, Eurobank, Alpha και Πειραιώς) βρίσκεται σήμερα στα 2,6 δισεκατ. ευρώ. από 60 δισεκατ. ευρώ προ τετραετίας.
Ποιές θα είναι οι επιπτώσεις στην λειτουργία τους:
Το κουρεμά των ομολόγων θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη πιστωτική ασφυξία την αγορά καθώς οι τράπεζες στην προσπάθειά τους να επιτύχουν / διατηρήσουν υψηλό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας, θα οδηγηθούν σε μεγαλύτερο περιορισμό των χορηγήσεων, εντείνοντας την ύφεση.
Στην ίδια κατεύθυνση οδηγεί και η άνοδος των δανείων σε καθυστέρηση στο 12,8% των συνολικών από 10,5% το 2010.
Αν δε στους αριθμούς αυτούς προσθέσουμε τις κυκλοφορούσες μετά-χρονολογημένες επιταγές και το ύφος αυτών πού δεν εξυπηρετούνται το τοπίο γίνεται θεοσκότεινο.
Γι' αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας επιδιώκουν την δραστηριοποίηση τού ΕΣΠΑ μέσω του όποιου η ελληνική αγορά θα μπορούσε να δεχθεί σωτήριες δόσεις οξυγόνου.
Δυστυχώς, όμως στο επίπεδο αυτό προβάλλει το δύσμορφο τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας, που με τόσο ζοφερά χρώματα περιγράφεται στην τελευταία έκθεση τού Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ).
Αν αυτό το τέρας στην κυριολεξία δεν εξοντωθεί οι περί αναπτύξεως προσδοκίες θα παραμείνουν επικίνδυνες αερολογίες για τηλεοπτικά παράθυρα και εμποροπανηγύρεις.
Στην παρούσα εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, με την ζήτηση στην οικονομία να συρρικνώνεται, μόνη διέξοδος είναι η τόνωση των επενδύσεων.
Ποιος όμως θα αποφασίσει να επενδύσει σε μίαν Ελλάδα όπου για να ολοκληρωθεί η μεγαλύτερη τουριστική επένδυση πού έγινε τα τελευταία χρόνια χρειάστηκαν 20 έτη -και ακόμη αμφισβητείται; ΠΗΓΗ:www.elthraki.gr

Μήπως πρέπει να ετοιμαστούμε για περίοδο πείνας;

Η κυβέρνηση του τραπεζικού (υπαλλήλου) Λουκά Παπαδήμου, συνεχίζει το έργο της προηγούμενης μνημονιακής κυβέρνησης του πρωθυπουργού (υπαλλήλου) Γιώργου Παπανδρέου. Ο μοναδικός σκοπός, το μοναδικό μέλημα και ενδιαφέρον των (δια)κυβερνώντων την Ελλάδα σήμερα, είναι η διάσωση συμφερόντων των τοκογλύφων «εταίρων», «συμμάχων» και «φίλων». Καμία απολύτως μέριμνα δεν υπάρχει για τους Έλληνες πολίτες, κανένα απολύτως έμπρακτο ενδιαφέρον δεν υπάρχει για την διάσωση της χώρας.

Έχοντας κατορθώσει οι επιτηδευμένα ανίκανοι να σύρουν την χώρα στο επίπεδο του προσωπικού του ευτελισμού, γνωρίζοντας πως η επικείμενη κρίση θα είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερη της σημερινής αλλά και έχοντας απόλυτη επίγνωση της επερχόμενης εξαθλίωσης των πολιτών, οι «άρχοντες» και υποτακτικοί των τραπεζιτών, δεν ασκούν καμία απολύτως πολιτική προετοιμασίας της πατρίδας μας για την επερχόμενη πείνα.

Αθλιότεροι των αθλίων, οι κατοικούντες στο Μαξίμου και οι περί αυτών συναγελαζόμενοι ευελπιστώντες να κυβερνήσουν, αγνοούν επιδεικτικά τις τεράστιες ευθύνες τους για την απογύμνωση της πατρίδας μας από κάθε μηχανισμό άμυνας, ασφάλειας και κοινωνικής μέριμνας. Όμως, η εγκληματική τους δραστηριότητα έχει κατορθώσει να στερήσει την έσχατη άμυνα και φροντίδα υπέρ των πολιτών, την τροφή. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες οι κρατικές αποθήκες τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, είναι άδειες (από την περασμένη Άνοιξη), αφού κανείς δεν φροντίζει να μεριμνήσει για το χειρότερο δυνατό σενάριο, δηλαδή την πλήρη απομόνωση της χώρας από τους «δανειστές», τους «φίλους» και «συμμάχους» της, οι οποίοι θα επιχειρήσουν την πλήρη υποταγή και την πλήρη παράδοση ολόκληρου του εθνικού πλούτου της πατρίδας μας, μέσα από τον ύστατο εκβιασμό, την πείνα.

Είναι δεδομένο πως μόλις οι "δάνειες δυνάμεις" εξασφαλίσουν (πάρουν τις υπογραφές των λακέδων τους που έβαλαν να κυβερνούν την Ελλάδα) τις εμπράγματες υποθήκες, θα προχωρήσουν σε πιστωτικό γεγονός για να εισπράξουν τα CDS. Κι επειδή η Ελλάδα θα πτωχεύσει (επειδή έτσι βολεύει στους "εταίρους", "φίλους" και "συμμάχους" μας) θα έρθουν στη συνέχεια να εισπράξουν και τις υποθήκες τους. Το κέρδος για τους "πιστωτές" μας -σε μία τέτοια εξέλιξη- δεν είναι απλά διπλό, αλλά πολλαπλό... Και δεν πρόκειται να αφήσουν την ευκαιρία να πάρουν τα πάντα -κυριολεκτικά- από την Ελλάδα. Άλλωστε, δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα το κάνουν...

Τι έχει κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου με την κουστωδία του (βλ. κυβέρνηση), τι έχει κάνει ο Λουκάς Παπαδήμος με τους συνενοχικούς του κυβερνητικούς εταίρους, για να απομακρύνει την –καλπάζουσα προς την Ελλάδα- πιθανότητα μίας περιόδου πείνας; Τίποτε απολύτως, δυστυχώς. Οι κυβερνώντες δεν προετοιμάζουν την χώρα, δεν προετοιμάζονται για το χειρότερο και πιθανότατο σενάριο της... πείνας. Εργάζονται μανιωδώς για να απορροφήσουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν από τα Ελληνικά νοικοκυριά, από τις Ελληνικές επιχειρήσεις, από το στρατηγικό συναλλαγματικό κεφάλαιο της Ελλάδας και δεν κάνουν τίποτε απολύτως για να προετοιμάσουν την χώρα και να φροντίσουν στο ελάχιστο δυνατό, αποτρέποντας την πείνα.

Όλοι οι πολίτες, βρισκόμαστε απέναντι σε μία φοβερή πραγματικότητα και οφείλουμε να αυτοπροστατευθούμε. Οφείλουμε να προετοιμαστούμε -ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις αφού η κρατική μέριμνα είναι μηδενική- για το χειρότερο, ευελπιστώντας πως είτε αυτό δεν θα έρθει, είτε όταν έρθει θα μας βρει προετοιμασμένους. Αυτοί που μας κυβερνάνε δεν πρόκειται να πεινάσουν και το γνωρίζουμε όλοι αυτό. Στην χειρότερη –γι αυτούς- περίπτωση, θα φύγουν στο εξωτερικό για να μπορέσουν να διασωθούν. Όλοι εμείς, όμως, οι Έλληνες πολίτες, θα μείνουμε εδώ για να αντιμετωπίσουμε τα χειρότερα. Οι (δια)κυβερνώντες μας έχουν εγκαταλείψει. Τουλάχιστον ας είμαστε προετοιμασμένοι, για να αντέξουμε όσο περισσότερο μπορούμε, ελπίζοντας πως δεν θα πεινάσουμε.

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Και όμως, όλα αυτά θα συμβούν επειδή δεν αντιστεκόμαστε στον όλεθρο που μας ετοιμάζουν. Ίσως, τελικά, πρέπει να πεινάσουμε, για να αντιληφθούμε αυτά που έχουμε χάσει, αυτά που μας πήραν και αυτά που τους... "χαρίσαμε". Ίσως πρέπει να πεινάσουμε για να θυμηθούμε αξίες που ποδοπατήσαμε, για να θυμηθούμε την ιστορία μας και για να δούμε την μέγιστη ανάγκη μας που για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα αγνοήσαμε, την Δημοκρατία.                                                                ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com

Καμία προετοιμασία από την κυβέρνηση για την πείνα που έρχεται

Έκτακτες ανάγκες, Οφείλουμε να ετοιμαστούμε

• Γράφει ο Νίκος Κοτζιάς

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι ιστορικής σημασίας. Υπάρχουν σειρά αποφάσεων, ζωτικής σημασίας για τη χώρα, που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Σημαντικότατη είναι η απαίτηση απόκτησης από τη χώρα εναλλακτικής στρατηγικής, που να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα και να έχει προβλέψει κινήσεις και απαντήσεις σε βάθος χρόνου.

Η κατάσταση της χώρας είναι χειρότερη απ’ ό,τι δύο χρόνια πριν: ύφεση της οικονομίας· αύξηση του χρέους και της ανεργίας· διάλυση του κοινωνικού ιστού· κυριαρχία απαισιοδοξίας και φόβου για το αύριο στην κοινωνική ατμόσφαιρα. Όλα αυτά δυσκολεύουν την ουσιαστική έξοδό της από την κρίση. Ταυτόχρονα, ενώ η χώρα έχει πολλαπλά αποδυναμωθεί, η ίδια η ΕΕ βρίσκεται σε κρίση υπό την ηγεμονία μιας Γερμανίας, η οποία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με στενή εθνικιστική οπτική. Συνολικά, η κατάσταση της Ελλάδας χειροτερεύει. Ταυτόχρονα, το ευρωπαϊκό περιβάλλον, αντί να λειτουργεί ως πλαίσιο διευ κόλυνσης της εξόδου της χώρας από την κρίση, τη δυσκολεύει όλο και περισσότερο. Τόσο λόγω της πολιτικής που επιλέχθηκε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής όσο και εξαιτίας της δυσλειτουργίας ή της απου σίας σειράς μέσων και μηχανισμών εξόδου από την κρίση, όπως δανεισμοί, κόψιμο χρήματος, επιτόκια, εν δυνάμει μοχλεύσεις του μηχανισμού.

Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις που έγιναν στην ΕΕ πραγματοποιήθηκαν ερήμην της Ελλάδας. Η κυβέρνηση δεν υπέβαλε προτάσεις και διαπραγματευτικά κείμενα ούτε διαμόρφωσε και, πολύ λιγότερο, δεν δημοσιοποίησε «κόκκινες γραμμές». Περιορίζεται στο να διεκπεραιώνει τα καθήκοντα που της αναθέτουν οι τροϊκανοί. Η χώρα, αφοπλισμένη, δεν διαθέτει στρατηγική γραμμή για το πώς θα πρέπει να αναπτυχθεί η ίδια, η ΕΕ, καθώς και το ποιες μπορεί να είναι οι λύσεις σε τυχόν έκτακτες ανάγκες που προβάλλει όλο και πιθανότερο να προκύψουν.

Μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης –απίθανης, αλλά όλα μπορούν να συμβούν– είναι να μην διασφαλίσουν Ιταλία και Ισπανία τα 426 δις ευρώ δανείων που χρειάζονται στους επόμενους έξι μήνες. Ακόμη πιο σοβαρή θα ήταν η περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης ή διάσπασής της σε Βορρά και Νότο. Ασφαλώς και δεν είναι ώρα προβολής θέσεων εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Η χώρα, όμως, οφείλει να δια θέτει ένα «σχέδιο Β» για την περίπτωση που υπάρξει βαθύτερη κρίση και σενάρια κατάρρευσης της ΕΕ συνολικά. Δεν θα πρέπει να αιφνιδιαστεί, αν προκύψουν απευκταίες καταστάσεις. Όμως, άλλο είναι δεν θέλω μια εξέλιξη κι άλλο είμαι γυμνός αν τυχόν αυτή προκύψει.

Συνδυασμένη με την προηγούμενη περίπτωση, είναι μια κατάσταση στην οποία η Ελλάδα δεν θα διαθέτει επάρκεια σε είδη πρώτης ανάγκης, εάν τυχόν παρουσιαστεί έλλειψη τροφίμων ή φαρμάκων. Για να μην συμβεί κάτι τέτοιο, απαιτείται άμεσα ένας ελάχιστος σχεδιασμός διατροφικής και φαρμακευτικής επάρκειας της χώρας, καθώς και ειδικές συμφωνίες τροφοδοσίας της με πετρέλαιο και αέριο από τις αναδυόμενες αγορές, με ανταλλαγή σε προϊόντα και υπηρεσίες. Η Ελλάδα οφείλει, δηλαδή, να έχει τακτοποιημένο το νοικοκυριό της, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και τις χειρότερες των καταστάσεων. Καταστάσεις που απεύχομαι, αλλά μπορεί να προκύψουν.

Στην ίδια γραμμή, επειδή η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί ακόμα περισσότερο στη δίνη της κρίσης, οφείλει σε κάθε περίπτωση να φυλάξει τα νώτα της. Να μην πάθει κάποια ζημιά, ιδιαίτερα στα εθνικά της ζητήματα. Αυτό σημαίνει άμεση αξιολόγηση και ιεράρχηση των δυνητικών δύσκολων καταστάσεων σε αυτά, καθώς και συγκέντρωση απαραίτητων πόρων και δυνάμεων στα μελλοντικά «επίμαχα σημεία».

Τα μεγάλα προβλήματα διαθέτουν αυταρχικές και δημοκρατικές λύσεις. Οι πρώτες φαντάζουν ευκολότερες – συχνά ακούω κάποιους ανόητους που εκθειάζουν ακόμα και τα άμεσα εγκλήματα της χούντας του 1967-1974. Αυτές τις διαθέσεις πρέπει να τις αντικρούσουμε. Οφείλουμε, δε, να αποδείξουμε τον ανόητο χαρακτήρα εκείνων των επιχειρημάτων, σύμφωνα με τα οποία οι εκλογές και η άσκηση από το λαό των δημοκρατικών δικαιωμάτων του είναι πράξεις επικίνδυνες.


Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 15/12/11                                                                   ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com

Μπράβο στα παιδιά του ΠΑΟΚ

Μπράβο στα ΠΑΟΚια γι αυτή την ανακοίνωση. Αντε να παίρνουν κι άλλοι σειρά... και είμαστε σίγουροι πως πολύ σύντομα θα βγούνε και φίλαθλοι από άλλες μεγάλες και μικρές ομάδες, για να καταγγείλουν την πολιτική χούντα που σήμερα κυβερνάει την Ελλάδα καταπαντώντας το Σύνταγμα...

Η ανακοίνωση των φιλάθλων του ΠΑΟΚ                                                                                          Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε από τα γραφόμενα στα ΜΜΕ και τις αθλητικές ιστοσελίδες, πως η αγαπημένη μας ομάδα τιμωρήθηκε με πρόστιμο 700 € για το σύνθημα περί Βουλής, που ακούστηκε στον αγώνα μπάσκετ με τον Κολοσσό Ρόδου.

Ένα σύνθημα που φώναξαν...και φίλαθλοι Έλληνες πολίτες του Κολοσσού και καταχειροκροτήθηκε παρατεταμένα από όλο σχεδόν το κλειστό του Βενετοκλείου, πλην κάποιων παρισταμένων, που προφανώς θεωρούν το συγκεκριμένο «κτίριο» τσιφλίκι τους.

Ένα σύνθημα που γνωρίζει πλέον και ο τελευταίος λαθρομετανάστης αυτής της χώρας και χαίρει της εκτίμησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ως μέσο αντίδρασης, απέναντι σε όλα τα δεινά που τραβάει από την “υψηλού επιπέδου” πολιτική ζωή, αυτής της χώρας, των παρασκηνίων, των σκανδάλων, της διαφθοράς, του δοσιλογισμού και της ανικανότητας.

Μετά τις μειώσεις μισθών συντάξεων και την επιβολή έκτακτων φόρων και χαρατσιών με “εκβιασμό” μέσω ΔΕΗ… έρχεται και η φίμωση του Έλληνα πολίτη.

Έλληνες πολίτες ξεκίνησαν να σας φωνάζουν το σύνθημα και απλά έτυχε να φοράνε διακριτικά του Π.Α.Ο.Κ. επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά, πως στη συνέχεια το φώναξε και το χειροκρότησε όλο το κλειστό. Δυστυχώς δεν μπορούμε να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες αφού δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη.

Επειδή όμως ο λαός του Π.Α.Ο.Κ. “ενοχλεί” και θα είναι πάντα απέναντι σας και ποτέ μαζί σας, αφού δεν μπορείτε να τον φιμώσετε, επιβάλετε τιμωρίες στην ομάδα του, ως μέσο πίεσης, με τον προσφιλή σας εκβιαστικό τρόπο.

Να χαίρεστε τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη σας, που εσείς οι ίδιοι καταντήσατε παγκόσμιο περίγελο.

ΥΓ 1. Θα συνεχίσουμε να είμαστε απέναντί σας, εφιάλτης στα όνειρα σας.
ΥΓ 2. Δε θα σταματήσουμε να σας θυμίζουμε πως είστε όλοι σας υπάλληλοι μας και πληρώνεστε για να μας υπηρετείτε.
ΥΓ 3. Οι εκλογές είναι κοντά και τότε κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του μαζί με τους ακόλουθους του.
ΥΓ 4. Μάθαμε τελευταία πως η εξύβριση κτιρίων αποτελεί άνομη πράξη.
ΥΓ 5. ΝΑ ΚΑΕΙ, ΝΑ ΚΑΕΙ Η Π⓪ΥΤ… Η ΒΟΥΛΗ.

Οι Σύνδεσμοι Π.Α.Ο.Κ. Ρόδου & Κω

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΕΝΙΑΥΤΟ

Σκλαβενίτης ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ: Η δεύτερη γενιά της οικογένειας τα πάει εξ ίσου καλά, αν όχι καλύτερα …

Η πρώτη γενιά της οικογένειας Σκλαβενίτη, τα αδέλφια Σπύρος και Γιάννης Σκλαβενίτης, βρέθηκαν στον χώρο του εμπορίου από πολύ μικρή ηλικία: Μόλις 17 χρονών και σε δύσκολες εποχές, ο Σπύρος Σκλαβενίτης δούλευε σαν μικροπωλητής στην Βαρβάκειο αγορά της Αθήνας. Στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1950 οι αδελφοί Σπύρος και Γιάννης, μαζί με τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο που εργαζόταν με τον Σπύρο στην Βαρβάκειο, αποφάσισαν να συστήσουν την εταιρία «Σ. Σκλαβενίτης και Σια ΟΕ» με αντικείμενο την χονδρική πώληση τροφίμων αλλά και την συσκευασία μπαχαρικών. Η εξέλιξη της δουλειάς τους ήταν τόσο καλή ώστε το 1965 αποφάσισαν να επεκταθούν σε μια μεγάλη ιδιόκτητη αποθήκη, στην Λεωφόρο Κηφισού 80, όπου μετέφεραν και τα γραφεία της επιχείρησής τους. ΄

Ο Σπύρος Σκλαβενίτης, η «ψυχή» της αλυσίδας που απεβίωσε το 2006.

Το 1967 οι ιδρυτές της «Σκλαβενίτης» γράφουν ιστορία: Δημιουργούν μια εταιρία («Τηλεξυπ») η οποία –για πρώτη φορά στην Ελλάδα- λαμβάνει τηλεφωνικές παραγγελίες και παραδίδει εμπορεύματα κατ΄ οίκο σε τιμές χονδρικής! Όπως ήταν φυσικό, η φήμη της «αποθήκης στον Κηφισό» απλώθηκε πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα η εταιρία να απολαμβάνει ραγδαία ανάπτυξη. Έτσι, το επόμενο βήμα ήταν απόλυτα φυσιολογικό: Τον Φεβρουάριο του 1969 στο ισόγειο της «αποθήκης του Κηφισού» λειτουργεί το πρώτο κατάστημα Σουπερμάρκετ «Σκλαβενίτης».

Η συνέχεια είναι εντυπωσιακή:

Το 1971 δημιουργείται το δεύτερο κατάστημα στο Περιστέρι καθώς και η εταιρία «Ι. & Σ. Σκλαβενίτης Α.Ε.» με την συγχώνευση των μέχρι τότε ανεξάρτητων εταιριών «Σ. Σκλαβενίτης και Σια ΟΕ» και «Τηλεξυπ».

Το 1975 δημιουργείται το επόμενο κατάστημα στα Καμίνια του Πειραιά και προκειμένου να υποστηριχτούν τα σχέδια ανάπτυξης της αλυσίδας με νέα καταστήματα, συστάθηκε η εταιρία «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης ΑΕΕ»  στην οποία ο εφοπλιστής Ανδρέας Ποταμιάνος συμμετείχε με ποσοστό 49% (και ανάλογα κεφάλαια). Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι απαραίτητες οικονομικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της αλυσίδας και τα επόμενα 18 χρόνια δημιουργήθηκαν συνολικά 23 νέα καταστήματα – τουλάχιστον ένα κάθε χρόνο.  

Το κατάστημα «Σκλαβενίτης» στην Νέα Χαλκηδόνα

Το 1993 κλείνει η πρώτη περίοδος της αλυσίδας και ξεκινάει μια δεύτερη περίοδος που κράτησε 13 περίπου χρόνια. Η δεύτερη αυτή περίοδος επιφύλαξε για την αλυσίδα, εκτός από συνεχή πορεία ανάπτυξης, στεναχώριες, προβληματισμούς και διλήμματα. Καταλυτικές αφορμές, ο θάνατος του Γιάννη Σκλαβενίτη (Αύγουστος 1993) και η ολοσχερής καταστροφή των κεντρικών αποθηκών στον Αγ. Ιωάννη Ρέντη από πυρκαγιά (Σεπτέμβριος 1993).    

Το 1994 εξαγοράστηκε το εργοστάσιο «Βόμβυξ» στην Λ. Κηφισού 136 για να στεγαστούν οι αποθήκες αλλά και οι μονάδες συσκευασίας της αλυσίδας. Το 1998 εγκαινιάστηκε η πρώτη «Υπεραγορά Σκλαβενίτης» στην Νέα Χαλκηδόνα (12.000 τ.μ.) η οποία διαθέτει επί πλέον, αποθήκες 9.600 τ.μ. και χώρους στάθμευσης εκατοντάδων αυτοκινήτων.     

Εν τω μεταξύ, η δεκαετία του 1990 επέφερε ριζικές αλλαγές στην ελληνική αγορά λιανικής: O Βελγικός Όμιλος Delhaise εξαγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών της «ΑΒ Βασιλόπουλος» (1992), η Γερμανική Lidl εισήλθε στην Ελληνική αγορά (1996 – ήδη έχει σκαρφαλώσει στην δεύτερη θέση των αλυσίδων λιανικής της χώρας μας) και η Carrefour απέκτησε πλειοψηφικό μερίδιο στον Μαρινόπουλο (2000 – μέσα σε δύο μόλις χρόνια βρέθηκε στην κορυφή των αλυσίδων λιανικής της Ελλάδος).

Την ίδια αυτή περίοδο εκδηλώνεται το ενδιαφέρον της «Tesco» (πρώτη αλυσίδα λιανικής στην Μ. Βρετανία και τέταρτη στον κόσμο) για δυναμική είσοδο στην ελληνική αγορά με εξαγορές, όπως και το ενδιαφέρον επέκτασης και ισχυροποίησης του Ομίλου Delhaise στην χώρα μας. Ο «Σκλαβενίτης» (όπως και ο «Μασούτης» στην Βόρεια Ελλάδα) δέχονται δελεαστικές προτάσεις εξαγοράς, αφού συνδυάζουν ισχυρά μερίδια σε Νότια και Βόρεια Ελλάδα. Μια μάλιστα πρόταση (από την Carrefour το 1999) ήταν σε «λευκή επιταγή» αλλά ο Σπύρος Σκλαβενίτης αντιστέκεται στην προοπτική πώλησης της αλυσίδας που οικοδόμησε με τον αδελφό του και τον συνεργάτη του Μιλτιάδη Παπαδόπουλο (πέθανε το 1999), παρ΄ όλο που αντιμετωπίζει φυσιολογικά προβλήματα υγείας αλλά και αντοχής από τους αδυσώπητους κανόνες της φύσης.  

 

«Σκλαβενίτης»: Προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας

Το 2005 ο Σπύρος Σκλαβενίτης δέχεται νέα πρόταση εξαγοράς ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ, αλλά η αντίσταση παραμένει σταθερή μέχρι την τελευταία του πνοή, τον Μάρτιο του 2006. Και δεν είχε καθόλου άδικο: Η δεύτερη γενιά της οικογένειας περίμενε υπομονετικά την σειρά της για να δημιουργήσει.

Λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Σπύρου Σκλαβενίτη, κλείνει η δεύτερη περίοδος της αλυσίδας και ξεκινάει η τρίτη που προδιαγράφεται πολύ καλύτερη: Τα τέσσερα παιδιά του Σπύρου Σκλαβενίτη (Μαρία, Γεράσιμος, Στέλιος, Βίκυ) αναλαμβάνουν δράση: Απορρίπτουν ρητά κάθε πρόταση πώλησης της αλυσίδας, εξαγοράζουν το σύνολο των μετοχών των οικογενειών Γιάννη Σκλαβενίτη, Νάσου Σκλαβενίτη και Μιλτιάδη Παπαδόπουλου (με την υποστήριξη και την συμμετοχή του Νίκου Μαμιδάκη) και αποκτούν τον έλεγχο της αλυσίδας σε ποσοστό 80% (14% υπολογίζεται η συμμετοχή του Νίκου Μαμιδάκη και 6% η συμμετοχή του Ανδρέα Ποταμιάνου).

Η δραστηριοποίηση της δεύτερης γενιάς της οικογένειας Σκλαβενίτη (Διευθύνων Σύμβουλος Γεράσιμος Σκλαβενίτης) είχε άμεσα και θεαματικά αποτελέσματα: Το 2007 προστέθηκαν στο δίκτυο της «Σκλαβενίτης» 18 νέα καταστήματα με την εξαγορά της αλυσίδας «Παπαγεωργίου» και το 2008 λειτούργησε το πρώτο κατάστημα με φρέσκα προϊόντα  (Freshmarket), δημιουργώντας ένα εντελώς καινούργιο τύπο καταστημάτων.

Στις 31/5/2010 η αλυσίδα διαθέτει στο δίκτυο της 71 καταστήματα – όλα στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής. Την τριετία 2007, 2008, 2009 η αύξηση του τζίρου της «Σκλαβενίτης» είναι συνεχής: Το 2008 +13,3% σε σχέση με το 2007 (1.088 εκ. Ευρώ και κέρδη προ φόρων 15,9 εκ. Ευρώ), το 2009 +6% σε σχέση με το 2008 παρά την αρνητική οικονομική συγκυρία (1.153 εκ Ευρώ και κέρδη προ φόρων 22,5 εκ. Ευρώ).  

Σε λίγες μέρες (αρχές Ιουλίου 2010) θα λειτουργήσει μια νέα «Υπεραγορά Σκλαβενίτης» στην Καλλιθέα στο πρώην εργοστάσιο της ΙΖΟΛΑ – το 72^ο κατάστημα της αλυσίδας (τα 13 είναι ιδιόκτητα). 

 

Σκλαβενίτης Γεράσιμος & Στέλιος με τον Υφ. Ανάπτυξης Γ. Βλάχο

μετά την καταστροφική φωτιά στο Περιστέρι (Αύγουστος 2009)

Το μέλλον της αλυσίδας που παραμένει σε ελληνικά χέρια διαγράφεται ιδιαίτερα θετικό: Μια νέα, δυναμική γενιά έχει ήδη δείξει τα πρώτα δείγματα «γραφής» με στόχους και οράματα αλλά και ψύχραιμη αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων όπως φάνηκε στην μεγάλη φωτιά στο Περιστέρι την πρώτη μέρα του περασμένου Αύγουστου.

Η αλυσίδα (τέταρτη στην σειρά κατάταξης με βάση τον κύκλο εργασιών) διαθέτει εκτεταμένο πρόγραμμα προϊόντων με «ιδιωτική ετικέτα» σε τρόφιμα & non-food  και απασχολεί περισσότερους από 7.000 εργαζόμενους. Το σλόγκαν της αλυσίδας «τόσο φθηνά όσο πουθενά» παραμένει διαχρονικό, αλλά το concept της εμπλουτίζεται σήμερα με δύο ακόμα «στοιχεία»: Τον δυναμισμό και την Ελληνικότητα.  

 

Σκλαβενίτης: Θα οργανώσει πρώτος «Εβδομάδες Ελληνικών Προϊόντων»;

Μένει να δούμε αν η «Σκλαβενίτης» θα είναι η πρώτη αλυσίδα λιανικής που θα οργανώσει «Εβδομάδες Ελληνικών Προϊόντων» δείχνοντας την - ούτως ή άλλως δεδομένη- ευαισθησία της στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Εμείς πάντως προτείνουμε την ιδέα η πρώτη εβδομάδα να είναι «Εβδομάδα ελληνικής μπύρας και αναψυκτικών» με την προσφορά προϊόντων που δεν υπάρχουν καθόλου στα περισσότερα ράφια των αλυσίδων (ιδίως στα μικρότερα καταστήματα), όπως:

Στις μπύρες η FIX HELLAS από την «Ολυμπιακή Ζυθοποιία» (Τηλ. 210 2444 005), ΒΕΡΓΙΝΑ από την ακριτική «Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης» (Τηλ. Αθηνών 210 666 4407), CRAFT από τις «Ελληνικές Μικροζυθοποιίες» (Τηλ. 210 664 0143), MAGNUS MAGISTER από την  Ρόδο (Τηλ. 22410 91545) ή CORFOU BEER από την Κέρκυρα (Τηλ. 26630 52072).

Στα αναψυκτικά η ΕΨΑ από τον Βόλο η οποία ευτυχώς ήδη βρίσκεται σε αρκετά ράφια (Τηλ. 2428 091901), ΛΟΥΞ από την Πάτρα (τηλ. Αθηνών 2610 521216), ΓΕΡΑΝΙ ή ΤΕΜΕΝΙΑ από τα Χανιά (28210 99951 και 2822 051443 αντίστοιχα), ΡΕΑ από την Ένωση Αργολίδας (Τηλ. 2752 026230), ΝΕΚΤΑΡ από τις Σέρρες (Τηλ. 23210 59104) , ΚΛΙΑΦΑ από τα Τρίκαλα (Τηλ. 2431 023771) και αρκετά ακόμα!

Όταν ο Ελληνισμός της Αμερικής ή της Αυστραλίας οργανώνει ολόκληρες καμπάνιες με το σλόγκαν «Αγοράζουμε Ελληνικά» (βλπ. άρθρο μας:  «Αγοράζουμε Ελληνικά»: Δυναμική καμπάνια στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής! ) είναι κρίμα εμείς να βλέπουμε τα ράφια των «δικών μας» αλυσίδων λιανικής να πλημμυρίζουν με εισαγόμενες μπύρες και αναψυκτικά χωρίς να κάνουμε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε όχι μόνο την εθνική μας οικονομία αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό!

Λεωνίδας Κουμάκης*ΠΗΓΗ:www.casss.gr

Ποιος είσαι εσύ ρε, ανάξιε εκπρόσωπε των Ελλήνων πολιτών;;

Μέσα σε ένα παροξυσμό αυθαιρεσίας, αλαζονείας, χυδαιότητας αναξιοπρέπειας, απαξίωσης των κοινοβουλευτικών θεσμών, αλλά και σε μια κρίση τρέλας του μεγαλείου, ο Βενιζέλος μιλώντας στην Βουλή, είπε ότι αν και θα έπρεπε, δεν θα ενημερώσει τον ελληνικό λαό για την πορεία των διαπραγματεύσεων για το περίφημο PSI.
Ποιος είσαι εσύ ρε, αποτυχημένε πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, που τολμάς να λές κατάμουτρα στους εντολείς σου, στους Έλληνες πολίτες, ότι δεν τους δίνεις λογαριασμό για το πώς διαχειρίζεσαι τα χρήματά τους;
Ποιος είσαι εσύ ρε, που σύμφωνα με τον διεθνή τύπο είσαι ο πλέον αποτυχημένος υπουργός οικονομικών, που τολμάς τώρα να ισχυρίζεσαι ότι κάνεις «κρίσιμες και δύσκολες
διαπραγματεύσεις», ερήμην των ανθρώπων που σε εμπιστεύτηκαν;
Ποιος είσαι εσύ ρε, που ως μοναδικό έργο κατά την πολυετή πολιτική σταδιοδρομία σου, έχεις να επιδείξεις το κατάπτυστο νομοθετικό καρκίνωμα, το νόμο περί της (μη) ευθύνης των υπουργών, που τολμάς τώρα να αποκρύπτεις στοιχεία για την τύχη του τόπου μας;
Ποιος είσαι εσύ ρε, που μας έχεις οδηγήσει από την μια οικονομική καταστροφή στην άλλη, που νομίζεις ότι θα σώσεις το τομάρι σου, εκστομίζοντας ηλιθιότητες περί σωτηρίας της χώρας;
Ποιος είσαι εσύ ρε;;
Δ.Μ.                                                                                                                                                           ΠΗΓΗ:filotimia.blogspot.com