TXC - Προοίμιον - Έσσεται ήμαρ

                               
Πυρ γενώμεθα,
διά πυρός οδεύσωμεν.
Ώ πάντων επέκεινα,
τί γάρ Θέμις άλλο σε μέλπειν;
Πως λόγος υμνήση σε;
Σύ γάρ λόγω ουδενί ρητόν.
Πως νοός αθρήσει σε;
Ου γάρ νόω ουδενί ληπτός.
Μουνος εών άφραστος, επεί τέκες όσα λαλειται.
Μουνος εών άγνωστος, επεί τέκες όσα νοειται.
Πάντα σε καί λαλεόντα, καί ου λαλέοντα ηχουσι.
Πάντα σε καί νοέντα, καί ου νοέντα τιμωσι.
Πανώνυμε, πως σέ υμνήσω;
Πώς σέ καλέσω, τόν μόνον ακλήιστον;
Είς καί ουδείς!
Μέ καλεις, ίνα εισδύσω εις τό υπέρλαμπρον Φως Σου;
Έσο ευμενής πρός εμέ. 'Ιλαος, 'Ιλαος ε'ιης!
Εισέρχομαι!

Μουσαι βοηθήσατε τόν λόγον μου.
Νύμφαι, χορέψατε μαζί μου.