ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

ΚΑΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ...ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ "ΑΝΘΡΩΠΟ";ΡΕ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;



Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός

Κάπου το έχουν χάσει... Διθύραμβοι για αυτόν τον "άνθρωπο"; Ρε πάτε καλά;;;

Πολλά άκουσα τις τελευταίες 48 ώρες. Τα κανάλια χωρισμένα σε δύο στρατόπεδα. Οι μεν υπερ του Ομπάμα (ΣΚΑΙ, ΕΡΤ), οι δε αδιάφοροι ή ελαφρώς αντιποιτευόμενοι (τα υπόλοιπα), όμως άπαντες έπλεξαν το εγκώμιο του απερχόμενου πλανητάρχη...

Μπορώ να πω ότι κυριολεκτικά τον αποθέωσαν...

Όμως τελικά ή έχουμε κοντό μυαλό (ή και καθόλου) ή τελικά τρώμε φουλ κουτόχορτο και το ευχαριστιόμαστε κιόλας. 

Δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω αυτά που είπε. Ένας ακόμα θεατρίνος που έδωσε την τελευταία του παράσταση, λίγο πριν κλείσει τελειωτικά την αυλαία. Άδεια λόγια... σαν επιταγή χωρίς αντίκρυσμα ή όπως έλεγε η γιαγιά μου ... με τα λόγια χτίζεις ανώγια και κατώγια... 

Όμως στο άρθρο αυτό θα τα βάλω με όλους εμάς, τους Έλληνες που ξαφνικά ξέχασαν ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ο σφαγέας της Ευρώπης! ΝΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας. 

Είναι αυτός που έδωσε το ΟΚ! για να ρίξουν τον Καντάφι και να γεμίσει η Ευρώπη Αφρικανούς. 

Είναι αυτός που έδωσε το ΟΚ! για να φτιάξουν και να εξοπλίσουν τον ISIS διαλύοντας τη Συρία που επίσης αποτελούσε φυσικό εμπόδιο στην επέλαση των πακιστανοαφγανών προς τηνΕυρώπη!

Είναι αυτός που έβαλε την τελική υπογραφή στη θανατική καταδίκη της Ελλάδας με τον φίλο του τον ΓΑΠ και έχωσαν το ΔΝΤ, έκαναν το PSI και μας οδηγούν στην δραχμή ή χειρότερα στο διπλό νόμισμα τους επόμενους μήνες. 

Είναι αυτός που έχει πουλήσει  το σύνολο σχεδόν των οπλικών συστημάτων που κατέχει η Τουρκία και που είναι στραμμένα προς τη χώρα μας. 

Είναι αυτός που υπέγραψε την έγκριση να έχει η Τουρκία κατασκοπευτικό δορυφόρο που βλέπει 18 ώρες στο 24ώρο τις κινήσεις των ελληνικών.

Τα θυμίζω γιατί μερικοί καρφώνονται... και δείχνουν ποίοι είναι τελικά τα αφεντικά τους!!!

ΠΗΓΗ

Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ



Γράφει ο  Μακρής Γιώργος

Το «πολυτεχνείο» δεν είναι μύθος. Το «πολυτεχνείο» πράγματι έγινε. Δεν είναι μύθος ότι κάποιοι αλητάμπουρες, αντικοινωνικά στοιχεία που μισούσαν το αστικό Κράτος και ποθούσαν την εξαφάνιση του μέσα στις φλόγες, οχυρώθηκαν μέσα στα κάγκελα του πολυτάλανου ιδρύματος και γρύλιζαν για εξέγερση και ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας. Ναι, νόμιμη νομιμότατη, μη με κοιτάτε απορημένα και ας ειπωθεί επιτέλους το αυτονόητο. Όπως σταθερά και απαρασάλευτα δέχεται η συνταγματική και πολιτειακή θεωρία, η Επανάσταση που επικρατεί δημιουργεί Δίκαιο. Το στρατιωτικό κίνημα της 21ης Απριλίου 1967 δεν ξεκίνησε βέβαια από τον «λαό», αν ως λαό θεωρήσουμε ανοργάνωτους άοπλους πολίτες που αυτοσχεδιάζουν χωρίς καθοδήγηση.

Η 21η Απριλίου εκπορεύθηκε από τον ένοπλα συντεταγμένο Λαό, τις δοξασμένες ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, τον πολεμικό ανθό του Γένους, το υγιέστερο και πιο ρωμαλέο τμήμα του Έθνους. Τους προμάχους της Πατρίδας που είχαν αναπτύξει απόλυτη ανοσία απέναντι στην κομμουνιστική πανώλη∙ τα πιο γερά αντισώματα απέναντι στην προπαγάνδα των εαμοσλάβων χασάπηδων. Δεν ήταν ελίτ του Κολωνακίου οι στρατιώτες και αξιωματικοί που έκαναν τον Απρίλη, λαϊκά επαρχιωτόπαιδα και παιδιά μικροαστών ήταν που σιχάθηκαν τη σαπίλα της ψευτοδημοκρατίας.

Το κίνημα του Απρίλη επικράτησε άμεσα και χωρίς καμία αντίσταση σε ολόκληρη τη χώρα. Ορκίστηκε ως εθνική κυβέρνηση  από τον Βασιλέα των Ελλήνων με πρώτο πρωθυπουργό τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Η ζωή συνέχισε να κυλάει όπως ακριβώς και πριν, με τη μόνη διαφορά ότι οι πολιτικοί πήγαν σπίτι τους να απολαύσουν τα φαγητά τους, τα κρασιά τους και τα βιβλία τους. Τα δικαστήρια και η δημόσια διοίκηση συνέχισαν κανονικά να λειτουργούν και να εφαρμόζουν τους νόμους και τα διατάγματα της εθνικής κυβέρνησης, πολλά από τα οποία είναι ακόμα σε ισχύ. Η Εκκλησία, ο Στρατός, η πνευματική ηγεσία του Τόπου, όλοι οι φορείς κύρους που έχουν χρέος να παιδαγωγούν και να οδηγούν τους Έλληνες, συνεργάστηκαν με το καθεστώς για το καλό του συνόλου.

Στο εξωτερικό, όλα τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί αναγνώρισαν την 21η Απριλίου. Κανένα δεν διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις του με την Ελλάδα, ούτε φυσικά οι αιμοσταγείς κόκκινες δικτατορίες της Σοβιετικής Ευρώπης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφεραν τη στήριξη τους. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με τις πολιτικές επιλογές της δικτατορίας, όπως την κατάργηση του Θρόνου, όμως το γεγονός της καθολικής αποδοχής της, σε εξωτερικό και εσωτερικό, είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση.

Δεν υπήρχε καν το «τυραννικό» καθεστώς της 21ης Απριλίου όταν έγιναν τα κομμουνιστικά έκτροπα του Πολυτεχνείου. Η εξουσία είχε παραδοθεί από τις 8 Οκτωβρίου στην πολιτική κυβέρνηση του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη, που με τη σπάνια ικανότητα του θα οδηγούσε τη χώρα σε ένα νέο δημοκρατικό καθεστώς, γνήσια φιλελεύθερο και χωρίς τις δουλείες του παρελθόντος. Οι εκλογές είχαν προγραμματιστεί για τις αρχές Φεβρουαρίου 1974. Ήταν η τελευταία ευκαιρία για να δράσουν όσοι επιβουλεύονταν το αστικό καθεστώς, μετά δεν θα είχαν κανένα πρόσχημα. Και το έκαναν. Και παρέσυραν δυστυχώς στη φωτιά της εξέγερσης τους μικρά τμήματα του λαού μας, που πάντα εντυπωσιάζεται από το θέαμα της αυτοπυρπόλησης του. Οι δυνάμεις της Τάξης συνέτριψαν την κομμουνιστική εξέγερση όπως είχαν καθήκον. Ο Στρατός και οι μονάδες αρμάτων λειτούργησαν επαγγελματικά και ψύχραιμα, παλεύοντας να μη χύσουν έστω μια σταγόνα αίματος από τους κουφιοκέφαλους που είχαν ταμπουρωθεί και ονειρεύονταν τον Τέταρτο Γύρο. Δυστυχώς κάποιοι ένστολοι δεν διέθεταν το ατσάλινο νεύρο του Έλληνα οπλίτη. Υπήρξαν κάπου 20 θύματα στη γύρω περιοχή της ανταρσίας, κανείς όμως φοιτητής δεν θανατώθηκε μέσα στο ίδρυμα.

Ακολούθησε η χούντα του Νοέμβρη, η χούντα Ιωαννίδη, που τα σκάτωσε προσπαθώντας να ρίξει τον κομμουνιστή παπά της Κύπρου και έφερε τους μογγόλους στο αβύθιστο αεροπλανοφόρο του Ελληνισμού. Την καταστροφή την συνέχισαν και την έκαναν πιο μεγάλη και ανεπανόρθωτη οι δημοκράτες πολιτικοί που διαδέχτηκαν τον Ιωαννίδη, ιδίως ο χωριάτης με τα χοντρά φρύδια που μας έμαθε ότι «η Κύπρος κείται μακράν».

Η συνέχεια είναι γνωστή. Η λοίμωξη της «μαιταπωλήτεφσυς» προσέβαλε σχεδόν κάθε υγιές κύτταρο του Έθνους. Μια εθνική εορτή μίσους καθιερώθηκε, εορτή κομμουνιστική που εορτάζει την εμφύλια σύγκρουση με σκοπό την κατάργηση του αστικού Κράτους που παρά τις  αδυναμίες του ανέβαζε κάθε μέρα το βιοτικό επίπεδο των πολιτών του και κρατούσε γερά την Ελλάδα έξω από το Σιδερένιο Πέτασμα. Οι άρπαγες, οι ύαινες, τα τρωκτικά, όλοι αυτοί που μας οδήγησαν στην χρεωκοπία ονομάστηκαν «δημοκρατία». Όμως κανένας δεν ξεφεύγει από τους ατσάλινους τροχούς της ιστορίας. Η μέρα που το καμουφλαρισμένο μίσος των ψευτοδημοκρατών και η διχόνοια τους θα πεταχτεί στα σκουπίδια της Ιστορίας, πλησιάζει. Τα σημάδια φτάνουν από παντού, προσδεθείτε γερά.

ΠΗΓΗ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ...

Δημοκρατίας τὸ ἀνάγνωσμα...

Συνταξιούχε Mπάρα-μπάρα αντετοκουμΠερκλή, ανιστόρητοι δημοσιοκάφροι και λοιπά ευρ(αι)ωπροσκυνημένα ανθελληνικά φερέφωνα. Αντιπαρερχόμενος τις βλασφημίες σας στον Περικλή και την Ελληνική Αρχαιότητα ενθυμίζω απλώς ότι:

Καταρχάς η Αθηναϊκή Δημοκρατία ουδεμία σχέση έχει με τις σύγχρονες ψευτοδημοκρατίες του ΑΙΕΝ ΒΛΑΚΟΚΡΑΤΕΙΝ. 
Ενδεικτικά αναφέρω ότι, η ιδιότητα του πολίτη ήταν αποκλειστικά θέμα καταγωγής και όχι τόπου γέννησης ή διαμονής. Ως εκ τούτου όλοι εσείς οι πάσης φύσεως εξωγενείς μετανάστες και οι απόγονοί σας, πολίτες δεν υπήρχε περίπτωση να γίνετε ούτε στον ύπνο σας.

U GOT IT ? Συνταξιούχε αρχιερέα της Νέας Τάξεως;

Στην καλυτέρα λοιπόν των περιπτώσεων ως ξένος δεν θα κατοικούσες καν μέσα στην Αθήνα αλλά εκτός των τειχών αυτής και θα λεγόσουν ΜΕΤΟΙΚΟΣ. Ως μέτοικος ΔΕΝ έχεις πολιτικά δικαιώματα, δεν συμμετέχεις στις αποφάσεις του Δήμου και δεν μπορείς να διεκδικήσεις κανένα είδος πολιτικής ή άλλης εξουσίας. Πάσης φύσεως «αλληλεγγύες» ή οικονομικές παροχές προς τους μη πολίτες ήταν κάτι αδιανόητο επί Αθηναϊκής Δημοκρατίας, αντιθέτως οι μέτοικοι κατέβαλαν το ΜΕΤΟΙΚΙΟΝ ως φόρο στην τοπική οικονομία που συγκαταλέγετο στα επίσημα έσοδα του κράτους.

Όλα τα παραπάνω βέβαια στους σύγχρονους βλακαδημαϊκούς κι εντεταλμένους πλαστογράφους της Ιστορίας προκαλούν ανατριχίλα.

Για την σαπίλα της πολιτικής σας ορθότητας και την ψευτοδημοκρατία σας, η ΑΛΗΘΕΙΑ αποτελεί απαγορευμένο καρπό και δαιμονοποιείται προς καλλιέργεια ενοχικού συνδρόμου στις μάζες. Θα ακουγόσασταν βλέπεις εντελώς γελοίοι εάν αποκαλούσατε  «ρατσιστές», «ναζί» και «φασίστες» εκείνους που δημιούργησαν Πολιτισμό την εποχή που εσείς ψάχνατε για βελανίδια.

Η σκληροπυρηνικότερη μορφή φασισμού φοράει μανδύα αντι-φασίστα, έχει μουζέτο «δημοκρατίας» με χάνδρες και καθρεπτάκια «ελευθερίας» και ονομάζεται Παγκοσμιοποίηση. Εκεί τα Έθνη αφανίζονται στο μπλέντερ της ομογενοποιήσεως εις το όνομα ενός δημοσιονομικού ΚΡΑΤΙΣΜΟΥ.

Αντεθνικά κράτη-αποικίες της Νέας Τάξεως υπό την ηγεμονία μιας Παγκόσμιας διακυβερνήσεως. Ένας αόριστος πολυπολιτισμός οπού ο προσδιορισμός της ορθότητας, το τι θα εστί ηθικό και δίκαιο, θα επιβάλλεται στις οχλόμαζες ως «πολιτισμός» και θα ορίζεται αποκλειστικά και μόνον απο τα συστημικά κέντρα εξουσίας που θα αποτελούν το αδιαμφισβήτητο και πανίσχυρο καθεστώς.

ΠΗΓΗ

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Το κεφάλι της άπληστης Μέδουσας που παρέλυσε ένα κράτος

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
(1η δημοσίευση στις 7/10/2012)
Γενιά του Πολυτεχνείου...

Η πιο άχρηστη γενιά Ελλήνων όλων των εποχών.

Η γενιά, που τα «έφαγε» όλα και χρεωκόπησε το κράτος. 

Η γενιά, που, για να σωθεί η ίδια, ...«πούλησε» τα παιδιά της στο ΔΝΤ.

…"Ξέρεις ποιος είναι αυτός ρεεεε; Ρε...ξέρεις ποιον έσπρωξες; Ρε...ξέρεις ποιου τα στοιχεία ζήτησες για εξακρίβωση;" …φώναξε ένας "δημοκράτης" των Εξαρχείων σε κάποιον νεαρό αστυνομικό, ο οποίος τόλμησε να ελέγξει τον προκλητικό Παπαχρήστο. Ένας εμφανώς κρατικοδίαιτος και άρα επαγγελματίας "δημοκράτης" έκανε αυτό, το οποίο κάνουν συνήθως όλοι οι όμοιοί του στη μεταπολίτευση. Άσκησε το πιο δημοφιλές σπορ των "αριστερών" στην "αριστερή" μεταπολίτευση. Το σπορ της εκ του ασφαλούς "απείθειας" προς την εξουσία. 
"Έβγαλε γλώσσα" στην εξουσία. Στην εξουσία του χωροφύλακα. Στη δήθεν εξουσία του δήθεν χωροφύλακα, τον οποίο οι ίδιοι διορίζουν από το 81' και πέρα και τον χρησιμοποιούν κατά βούληση. Όταν δεν τον βρίζουν στον δρόμο κάποιες πολύ συγκεκριμένες "ηρωικές" ημερομηνίες, τον έχουν έξω από τα σπίτια τους, είτε για να τους φυλάει είτε για να τον στείλουν στο σούπερ μάρκετ και να κουβαλήσει τα ψώνια τους.
Σ' αυτόν απευθύνθηκε ο επαγγελματίας "αριστερός", προφανώς για να τον ακούσει ο λαός και όχι ο ίδιος ο "χωροφύλαξ". Ο "χωροφύλαξ" έτσι κι αλλιώς πάντα γνώριζε ποιος είναι ο Παπαχρήστος και ο κάθε Παπαχρήστος. Ο "χωροφύλαξ" πάντα γνώριζε ποιοι είναι όλοι αυτοί, γιατί αναλάμβανε πάντα να τους προστατεύσει. Ο "χωροφύλαξ" πάντα τους γνώριζε, γιατί γνώριζε το χαφιεδαριό, το οποίο περιφερόταν στα γραφεία της ασφάλειας. Ο λαός είναι αυτός, ο οποίος έχει αρχίσει να "ξεχνάει" ποιος είναι ο Παπαχρήστος και αυτό είναι που τους ενοχλεί. Ο λαός μπορεί να μην "ξεχνάει" τι σημαίνει "Δεξιά", αλλά τελευταία με τους Αλαβάνους και τους Κουβέληδες έχει αρχίσει και "θυμάται" τι σημαίνει "Αριστερά". Ο λαός έχει αρχίσει να μην θυμάται αυτά που "πρέπει" και αυτό είναι που μειώνει τα κέρδη των "ηρώων" της Αριστεράς. Μειώνει την "κληρονομιά" τους …και έχουν παιδιά ν' αποκαταστήσουν. Έτσι λοιπόν, για ν' ακούσει ο λαός, μας εξήγησε ο εξοργισμένος "δημοκράτης" ότι ο Παπαχρήστος είναι η "φωνή". "Η ΦΩΝΗ του Πολυτεχνείου". Η μισή ΦΩΝΗ του Πολυτεχνείου, για να είμαστε δίκαιοι, εφόσον την άλλη μισή την ταΐζουμε τώρα στην Ευρώπη και είναι η διαβόητη Δαμανάκη.
Δαμανάκη και Παπαχρήστος. Το δίδυμο της "επιτυχίας" του Πολυτεχνείου. Η μία φώναζε …"Εδώ Πολυτεχνείο" με τον στόμφο και την ένταση που κάποιος πλανόδιος καντινιέρης φωνάζει …"εδώ μεζεδοπωλείο" και ο άλλος παρίστανε τον Ταμτάκο της κοινωνικής αντίστασης. Πραγματικός Ταμτάκος. Ο Μήτσος ο Ταμτάκος. Ούτε "Μολών Λαβέ" ως αρχαίος Έλληνας ούτε "Ελεύθερος Πολιορκημένος" ως νεώτερος. Δεν χρειάστηκε, εφόσον στο Πολυτεχνείο δεν στήθηκαν ούτε Θερμοπύλες ούτε Μεσολόγγια. Φάμπρικα στήθηκε και στις φάμπρικες δεν γίνονται μάχες, αλλά παζάρια. Γι' αυτόν τον λόγο οι "ήρωες" φώναζαν προς πάσα κατεύθυνση. Φώναζαν σε υποψήφιους "πελάτες", είτε για "βοήθεια" είτε για "έλεος".
"Ήρωες", που για τη δική τους ασφάλεια να ζητούν την "ασπίδα" του άμαχου κόσμου ή να εκλιπαρούν για το έλεος των αντιπάλων τους, μόνο στο ελληνικό Πολυτεχνείο υπήρξαν. Στο πρώτο εξειδικευόταν η Δαμανάκη και στο δεύτερο ο Παπαχρήστος. Αυτός μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ένας Ταμτάκος κανονικός …"Καλέ μου κύριε Φαντάρε. Μη μου κάνεις κακό. Αντέλφι σου είμαι. Ντεν έχω τίποτες απάνω μου. Να… ντες και μόνος σου. Τώρα τα πω και τον ετνικό ύμνο. Ίντιοι είμαστε. Για το μεροκάματο πολεμάμε. Να ζήσουμε κι εμείς αντέλφια".
Να ζήσουν ήθελαν τα μετέπειτα golden boys της μεταπολίτευσης. Να ζήσουν άκοπα και πλούσια. Ξεκίνησαν τις ζωές τους χωρίς κεφάλαιο και θέλησαν να το αποκτήσουν πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου. Στην "αυλή" του φύτεψαν ένα "δένδρο" και παίρνουν κάθε χρόνο τη "σοδειά" τους. Τα πιο golden boys απ' όλα. Τα boys και τα girls που πήραν το πιο πλούσιο μεροκάματο που δόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Πάρα πολύ πλούσιο, αν σκεφτεί κάποιος ότι εκείνο το "μεροκάματο" της Δαμανάκη εξακολουθεί ακόμα να της αποδίδει χιλιάδες ευρώ μηνιαίως. Κι όμως. Ένα απλό μαρούλι διατηρεί τη φρεσκάδα του για πολύ περισσότερο χρόνο απ' όσο διήρκησε ο αγώνας της Δαμανάκη και του Παπαχρήστου ...μαζί.
Εδώ μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης τι σημαίνει Golden Boy. Να καταλάβει αυτά, τα οποία γνώριζαν από τότε οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου. Αυτά, τα οποία όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, για να τα καταλάβουν, έπρεπε να περάσουν δεκαετίες και αφού πρώτα δουν τη Goldman Sachs. Να καταλάβουν οι άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου τις αναλογίες κόπου και αμοιβής, που καθιστούν κάποιον Golden. Για μια βραδιά υποτιθέμενης αντίστασης κάποιοι ζούνε για πάνω από τριανταπέντε χρόνια σαν βασιλείς. Χιλιάδες ώρες έχουν καταναλώσει από τις ζωές τους, για να μας περιγράψουν ένα συγκεκριμένο εικοσάλεπτο της μίζερης ζωής τους. Συνεχώς επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια, ενώ με το ίδιο βίντεο θα μπορούσαν να καλύψουν τριανταπέντε χρόνια αναλύσεων. Ελλείψει αδημοσίευτων ηρωικών περιστατικών ή άλλων δεδομένων, έχουν φτάσει σε σημείο ν' αναζητούν τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης και υγρασίας εκείνης της "ηρωικής" βραδιάς.
…Κι όμως, αυτοί είναι από τους "κορυφαίους" μιας ολόκληρης γενιάς. Τόσο "κορυφαίοι", που έδωσαν στη γενιά τους τη δική τους "ταυτότητα". Τόσο "κορυφαίοι", που πάνω τους άρχισε να "χτίζεται" το σταρ σύστεμ μιας ολόκληρης γενιάς. Πριν περιγράψουμε ακριβώς τι "χτίστηκε" πάνω τους, χρήσιμο είναι να πούμε μερικά γενικά πράγματα και τα οποία αφορούν όλες τις γενιές. Οι κορυφαίοι άνθρωποι της κάθε γενιάς είναι αυτοί που την χαρακτηρίζουν. Αυτούς θυμούνται οι επόμενοι και αυτοί λειτουργούν ως χαρακτηριστικό της. "Η Αθήνα του Περικλή" …λέμε. "Η Ελλάδα του Αλεξάνδρου". Οι κορυφαίοι λοιπόν της κάθε γενιάς λειτουργούν όπως οι "χρωστικές" στη χημεία. Δίνουν "χρώμα" στη γενιά τους. Μπορεί να μην εκφράζουν ή ν' αντιπροσωπεύουν απόλυτα τα χαρακτηριστικά τής κάθε γενιάς, αλλά είναι αυτοί, οι οποίοι της δίνουν "ταυτότητα". 
Είτε για καλό είτε για κακό, αυτό συμβαίνει πάντα. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή να είναι όμοιοι οι λίγοι, οι οποίοι δίνουν το "χρώμα", με τη μεγάλη μάζα, που "χρωματίζεται". Δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται. Δεν ήταν όλοι οι αρχαίοι Αθηναίοι ίδιοι με τον Περικλή, όπως δεν ήταν και όλοι οι αρχαίοι Μακεδόνες ίδιοι με τον Αλέξανδρο.Κάποιες φορές οι πολλοί ευνοούνται από αυτές τις ταυτίσεις και κάποιες άλλες φορές αδικούνται. Το "χρώμα" είναι αυτό το οποίο φαίνεται και από αυτό δεν ξεφεύγει ολόκληρη η γενιά. Το "χρώμα", το οποίο δεν είναι ακίνδυνο, αν συνδυάζεται με δηλητηριώδεις ιδιότητες. Δεν είναι ακίνδυνο, όταν μετατρέπει σε ομόχρωμο δηλητήριο τεράστιες ποσότητες όγκου νερού. Αρκεί ένα φιαλίδιο αρσενικού, για να δηλητηριαστεί μια ολόκληρη πισίνα. Ξαφνικά δεν μετατράπηκε το νερό σε αρσενικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε, όταν δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ως νερό.
Η γενιά λοιπόν του Πολυτεχνείου χρωμάτισε και δηλητηρίασε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων. Εξαιτίας των άθλιων και βρομερών "χρωστικών" της, είναι η χειρότερη γενιά Ελλήνων στο σύνολο της ιστορίας. Είναι η χειρότερη, άσχετα αν ο μέσος Έλληνας αυτής της γενιάς δεν διέφερε σε τίποτε από τους παλαιότερους. Η γενιά του όμως δεν παύει να είναι η χειρότερη της ελληνικής ιστορίας. Γιατί; Γιατί είχε τους χειρότερους ανθρώπους επικεφαλής της. Είχε το κατακάθι της κοινωνίας. Είχε το ίζημα του κοινωνικού βόθρου. Ως "χρωστική" είχε το χρώμα των βοθρολυμάτων. Ως παθογόνος παράγοντας είχε την τοξικότητα "αρσενικού". Το αποτέλεσμα είναι καταδικαστικό για ολόκληρη τη γενιά της μεταπολίτευσης.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι λέμε. Να καταλάβει μέσω ποιας σύγκρισης προκύπτει αυτό το αποτέλεσμα. Για να γνωρίζεις ποιος είναι ο χειρότερος, θα πρέπει να γνωρίζεις τον λόγο που οι υπόλοιποι είναι καλύτεροι. Από την εποχή λοιπόν του πολέμου μέχρι σήμερα τρεις γενιές Ελλήνων έχουν περάσει από αυτήν τη χώρα και τώρα έρχεται η τέταρτη. Η γενιά του πολέμου του 40, η μεταπολεμική γενιά και η γενιά του Πολυτεχνείου. Η ποιότητα της κάθε γενιάς κρίνεται από την ποιότητα αλλά και τον όγκο της κληρονομιάς που αφήνει πίσω της. Κρίνεται από την περιουσία που αφήνει στα παιδιά της. Άλλες γενιές αφήνουν πίσω τους μεγάλο όγκο κληρονομιάς και άλλες αφήνουν πίσω τους υψηλής ποιότητας κληρονομιές.
Όλες οι γενιές των Ελλήνων ήταν άξιες, γιατί κατά κανόνα άφηναν μια Ελλάδα ισχυρότερη από αυτήν που παραλάμβαναν οι ίδιες. Ακόμα και η γενιά της Μικρασιατικής Καταστροφής άφησε πίσω της μια Ελλάδα σε διπλάσιο μέγεθος από αυτήν που παρέλαβε. Μπορεί σε ένα γενικό επίπεδο, που αφορά τον ελληνισμό, να ήταν πράγματι καταστροφική, αλλά στο στενό εθνικό και κρατικό επίπεδο άφησε μια σημαντική κληρονομιά στους επόμενους. Όλες οι γενιές ήταν άξιες …εκτός από μία. Τη γενιά του Πολυτεχνείου …Τη γενιά της Μεταπολίτευσης …Την πιο σάπια γενιά Ελλήνων.
Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος πολλές λεπτομέρειες, για να καταλάβει ποιος είναι σημαντικός και ποιος όχι. Η "λογιστική" της ιστορίας είναι πάντα απλή. Ο σημαντικός "φωνάζει" και τον ακούνε κι οι κουφοί. Ο Λεωνίδας ήταν σημαντικός και δεν απαιτείται κάποιος καθηγητής της ιστορίας, για να μας το εξηγήσει. Ο Κολοκοτρώνης ήταν επίσης σημαντικός. Οι ασήμαντοι είναι αυτοί οι οποίοι έχουν ανάγκη την ανάλυση για τον ίδιο λόγο που χρειάζεται επιστημονική γνώση και τεχνολογικά μέσα, για να καταλάβουμε πόσο είναι το λίπος του κουνουπιού. Ο Σημίτης είναι αυτός ο οποίος έχει ανάγκη την επιστήμη, για να μας εξηγήσει αυτά, τα οποία δεν καταλαβαίνουμε και είναι η σημαντικότητά του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις γενιές. Οι σημαντικές γενιές "φωνάζουν", γιατί πάνω στα κατορθώματά τους ζουν οι επόμενες. Ζούνε καλύτερα απ' ό,τι έζησαν αυτοί, οι οποίοι θυσιάστηκαν γι' αυτούς. Ο σημαντικός είναι αυτός ο οποίος θυσιάζεται και όχι αυτός που απολαμβάνει το κέρδος της θυσίας.
Από την εποχή λοιπόν του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και εντεύθεν, τρεις ήταν οι γενιές που έχουν περάσει. Η γενιά του πολέμου του 40, η μεταπολεμική γενιά και η γενιά του πολυτεχνείου. Η γενιά της αντίστασης. Η γενιά της αναγέννησης και της δημιουργίας. Η γενιά του ξεπουλήματος. Η γενιά του πολέμου του 40 ήταν μια γενιά αξιοθαύμαστη. Μια γενιά, η οποία κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Αντιστάθηκε γενναία σε μια αυτοκρατορία και νίκησε. Θυσιάστηκε για την ελευθερία της και κέρδισε. Άφησε την Ελλάδα μεγαλύτερη από ποτέ. Κέρδισε με το αίμα της και την επανένωση με τα Δωδεκάνησα. Άφησε την Ελλάδα στους επόμενους στη μεγαλύτερή της μορφή.
Η επόμενη γενιά ήταν εξίσου ηρωική. Τόσο ηρωική, που η ειρηνική θυσία της ομοιάζει με πραγματική θυσία πολέμου. Δούλεψαν τόσο πολύ, που, όταν ίδρωναν, άφηναν αίμα και όχι ιδρώτα. Η πιο εργατική γενιά Ελλήνων όλων των εποχών. Η γενιά, που το έργο της μπορεί άνετα να συναγωνιστεί το γερμανικό "θαύμα". Παρέλαβαν μια Ελλάδα πλήρως ισοπεδωμένη από τον πόλεμο και την "έχτισαν" από την αρχή. Την έχτισαν σε σημείο να την ευθυγραμμίσουν σχεδόν με το σύνολο της ανεπτυγμένης Ευρώπης. Έχτισαν εκ του μηδενός τις υποδομές της. Δημιούργησαν ένα τεράστιο δημόσιο κεφάλαιο, το οποίο παρήγαγε υπέρ του λαού όλα τα αγαθά, τα οποία θεωρούνται στρατηγικού χαρακτήρα. Ενέργεια, ύδρευση, τηλεπικοινωνίες κλπ.. Άφησαν ένα σύστημα παιδείας, το οποίο "παρήγαγε" επιστημονικό δυναμικό ευπρόσδεκτο σε όλα τα διάσημα πανεπιστημιακά ιδρύματα αυτού του Πλανήτη. Άφησαν νοσοκομεία, όπου οι γιατροί κοιτούσαν τα συμπτώματα των αρρώστων και όχι τις τσέπες τους. Άφησαν ασφαλιστικά ταμεία γεμάτα. Δεν άφησαν σχεδόν καθόλου εξωτερικό χρέος.
Αυτές τις δύο ταλαιπωρημένες αλλά άξιες γενιές ακολούθησε η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά η οποία κληρονόμησε μια Ελλάδα μεγάλη και προπάντων "χτισμένη". Η πιο πλούσια κληρονόμος γενιά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η γενιά, η οποία είχε τον πιο εύκολο ρόλο. Μόνον σωστή διαχείριση επέβαλε ο ρόλος της να κάνει, εφόσον τα δύσκολα τα είχαν κάνει οι προηγούμενοι. Όμως, η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί και αυτή η γενιά δεν είχε καλό "πρωινό". Με το "καλημέρα" αυτή η γενιά έγινε η αιτία να "χαθεί" η Κύπρος. Η πρώτη "υποθήκη" που έβαλε, για να ανέλθει ακόπως στην εξουσία και να διαδεχθεί την προηγούμενη. Αφού κάποιοι αποφάσισαν προκαταβολικά για την "ηγεσία" αυτής της γενιάς, της ζήτησαν επίσης προκαταβολικά το αντίτιμο. Τα αφεντικά θα έπαιρναν την Κύπρο και η γενιά του Πολυτεχνείου θα έπαιρνε τη "σκυτάλη" στην Ελλάδα …Καλή μοιρασιά.
Δεν έχασε η μεταπολεμική γενιά την Κύπρο. Την Κύπρο την έχασε η γενιά της μεταπολίτευσης. Η νέα τότε γενιά, η οποία δέχθηκε να μην αντιδράσει στην εισβολή, γιατί οι "ήρωές" της είχαν προκαταβολικά καταλάβει τις θέσεις τους. Όταν μια νέα γενιά έχει "ήρωες" πριν ακόμα αγωνιστεί ηρωικά για έναν υψηλό στόχο, τότε υπάρχει πρόβλημα. Το κυπριακό ζήτημα εξακολουθεί ακόμα να σέρνεται, γιατί αυτή η ίδια γενιά το "σέρνει". Δεν λύνεται, γιατί η κυρίαρχη γενιά το "χρωστάει". Όταν δηλαδή κάποιοι μεθόδευαν την εισβολή στην Κύπρο, γνώριζαν εκ των προτέρων ότι δεν θα αντιδρούσε η Ελλάδα. Γιατί; Γιατί πάντα αυτοί, οι οποίοι αντιδρούν, είναι οι νέοι και στην περίπτωση εκείνη οι νέοι ήταν ήδη "καπελωμένοι" από "ήρωες". "Ήρωες" γενναίους και πατριώτες όσο η Δαμανάκη και ο Παπαχρήστος. "Ήρωες", που, για "ξεκάρφωμα", διαδήλωναν για τη Νικαράγουα και την Παλαιστίνη, αλλά όχι για την Κύπρο. "Ήρωες", που, για "ξεκάρφωμα", πετούσαν πέτρες και μολότοφ στην αστυνομία …Στην αστυνομία των κοινών αφεντικών.
Όλα αυτά έγιναν, γιατί κατόρθωσαν τα ντόπια και ξένα αφεντικά της Ελλάδας να "καπελώσουν" τη γενιά της μεταπολίτευσης …Να βάλουν τους χειρότερους ανθρώπους επικεφαλής της. Για να το κατορθώσουν αυτό, έπαιξαν παιχνίδια βίας τύπου Πολυτεχνείου. Τότε έγινε κάτι το πρωτοφανές. Δεν έγινε φυσιολογική αλλαγή φρουράς μεταξύ των γενιών. Δεν συγκρούστηκαν οι δυνατοί και οι γρήγοροι της νέας γενιάς με τους ισχυρούς της προηγούμενης, ώστε να διεκδικούν σιγά-σιγά μερίδιο στη διαχείριση της εξουσίας. Με τις πλάτες των ξένων και των υπηρεσιών τους η γενιά του Πολυτεχνείου ανέλαβε τη διαχείριση τους συνόλου της εξουσίας, χωρίς να αξιολογηθεί το ανθρώπινο δυναμικό της σε ένα ικανοποιητικό "βάθος" χρόνου, όπως συμβαίνει συνήθως. 
Για λόγους που γνωρίζουν οι προδότες και κάποιες ξένες μυστικές υπηρεσίες, η μεταπολεμική γενιά, η οποία εργάστηκε σαν τους "σκύλους", φορτώθηκε όλα τα κακά. Μια τίμια και εμφανέστατα αγαθή γενιά της δυστυχίας και της ορφάνιας φορτώθηκε τον εμφύλιο, τη Χούντα, αλλά και την καταστροφή της Κύπρου. Για όλα έφταιγαν εκείνοι. Έφταιγαν εκείνοι οι δυστυχείς, οι οποίοι βίωσαν όλες τις τραγικές συνέπειες του πολέμου και του εμφυλίου που τον ακολούθησε. Έφταιγαν εκείνοι οι αφελείς, γιατί δεν μπόρεσαν ν' αντισταθούν στις αποφάσεις των αφεντικών. Απέναντί τους στεκόταν όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η νέα γενιά εκείνης της εποχής. Η γενιά, η οποία, μέσω του "στημένου" Πολυτεχνείου, είχε προκαταβολικά ορίσει τη χαφιεδοηγεσία της. Η γενιά, η οποία θα τα αναλάμβανε όλα και μάλιστα αυτόματα, έχοντας τεράστια "πίστωση". Πίστωση πατριωτισμού, γενναιότητας και δημοκρατικότητας, εφόσον δεν είχε προηγούμενο έργο, προκειμένου να κριθεί με ασφάλεια. Με τις "πλάτες των" αφεντικών του Ανδρέα τα "θεία βρέφη" ανέλαβαν τα πάντα. 
Αυτό ήταν το ζητούμενο για τους ιμπεριαλιστές. Στην κυριολεξία έβαλαν το κατακάθι στην κορυφή. Τον πάτο τον έκαναν "κορυφή". Πώς γίνεται αυτό; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη συνωμοτική γνώση και μεθόδευση. Είναι το κόλπο, που γνωρίζει η κάθε νοικοκυρά. Ας φανταστεί ο αναγνώστης ότι η κοινωνία μοιάζει με ένα "τσουβάλι". Ένα "τσουβάλι" γεμάτο με πολύτιμα και όλων των ειδών τα υφάσματα. Ένα "τσουβάλι" όμως, που στον πάτο του είναι βρόμικο. Ένα "τσουβάλι", που στον πάτο του έχει σκατά. Τι πρέπει να κάνεις, όταν θέλεις αυτά τα "σκατά" να τα φέρεις στην κορυφή; Το ίδιο πράγμα που κάνεις, για να γυρίσεις ένα ρούχο από την ανάποδη. Μέσα από μια τρύπα βάζεις το χέρι σου μέχρι τον πάτο και αφού πιάσεις τα "σκατά", τα τραβάς προς τα έξω και στη συνέχεια τα βαστάς στην κορυφή.
Αυτό έκανε και το σύστημα στην Ελλάδα. Έβαλε το "χέρι" του και τράβηξε τα "σκατά" στην κορυφή. Από μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων έπιασε τους χειρότερους και τους τοποθέτησε αυθαίρετα για μια στιγμή στην κορυφή. Από εκεί και πέρα γνώριζε τον τρόπο, ώστε αυτήν τη στιγμή να την κάνει πολύχρονη. Η "τρύπα", που χρησιμοποίησε, για να βάλει το "χέρι" του, ήταν το Πολυτεχνείο. Ένα αόρατο ιμπεριαλιστικό "χέρι" μπήκε από την "τρύπα" του Πολυτεχνείου στην ελληνική κοινωνία και τη "γύρισε" ανάποδα. Την τράβηξε με τέτοιον τρόπο, που το "μέσα" έγινε "έξω". Το "πάνω" έγινε "κάτω". Από εκεί και πέρα το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να σταθεροποιήσει την κατάσταση.
Για τη σταθεροποίηση αυτού του παράδοξου φαινόμενου επιστρατεύτηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου ήταν η "πινέζα" του πάτου, που καρφώθηκε στην "κορυφή" της κοινωνίας, προκειμένου να διατηρεί την ανάποδη δομή της σταθερή. Ο Παπανδρέου ήταν ο "πατέρας" της γενιάς του Πολυτεχνείου. Αυτός, δηλαδή, πήρε πάνω του την εξουσία της προηγούμενης γενιάς και παρέδωσε τη "σκυτάλη" στην επόμενη. Αυτός "έθαψε" τη δική του γενιά και "αγιοποίησε" την επόμενη. Αυτός εξουδετέρωσε με συνοπτικές διαδικασίες την προηγούμενη γενιά. Πήρε το σύνολο της εξουσίας των συνομήλικών του και την παρέδωσε στους νεότερους, οι οποίοι λειτούργησαν ως "παιδιά" του …Στα "θεία" και άλλα "βρέφη". Στην πραγματικότητα την παρέδωσε εκεί, όπου του υπέδειξαν τα αφεντικά του. Ο Παπανδρέου, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Ο Εβραίος ιδρυτής του πρώην ΠΑΚ, το οποίο ιδρύθηκε με χρήματα του Ρότσιλντ και του Ροκφέλερ.
Αν καταλάβει κάποιος τι ακριβώς ήταν ο Ανδρέας, θα καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει "ανάποδα" για μια κοινωνία. Τι θα πει ν' ανέβει ο πάτος της στην κορυφή της και να τη δηλητηριάσει στο σύνολό της. Να τη δηλητηριάσει, γιατί τα "βαρίδιά" της εμφανίζονται να "επιπλέουν" στην κορυφή και ο "αφρός" της να μην κινείται με βάση τη φυσική και αντί να πηγαίνει προς τα "επάνω" να πηγαίνει προς τα "κάτω". Αυτό έγινε καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η κυρίαρχη γενιά αυτής της εποχής, πήγαινε στον "πάτο", γιατί απλούστατα η "κορυφή" ήταν κατειλημμένη. Απλά πράγματα. Σε κανονικές συνθήκες το κατακάθι πηγαίνει —λόγω βαρύτητας— στον πάτο και οι άξιοι με κόπο στην κορυφή. Όταν γυρίσεις ανάποδα την κοινωνία, η βαρύτητα εμφανίζεται σαν άνωση και το κατακάθι κατευθύνεται προς την κορυφή της. Οι άξιοι με κόπο και θυσίες προχωράνε διαρκώς προς τα τάρταρα της κοινωνίας. Μέχρι να καταλάβουν τι συμβαίνει, μπαίνουν στον χώρο της απαξίας και του περιθωρίου.
Αυτό συνέβη με τη γενιά της μεταπολίτευσης. Η κορυφή της ήταν μόνιμα κατειλημμένη από τους άχρηστους. Κατειλημμένη από τα σκουπίδια της κοινωνίας. Τα σκουπίδια σε όλους τους χώρους, εφόσον το κοινωνικό σταρ-σύστεμ αφορούσε μια κοινωνία απόλυτα ανεστραμμένη. Σε όλους τους χώρους υπήρχαν τα ίδια προβλήματα με τα ίδια πρόσωπα. Όλα αυτά είναι "χτισμένα" πάνω στο ίδιο πρόσωπο …Το πρώτο από τα σκουπίδια, που κυριάρχησαν στη μεταπολίτευση. Το σκουπίδι με το όνομα Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτόν ανέλαβαν να "φτιάξουν" οι μυστικές υπηρεσίες των ισχυρών σαν τον "πρώτο" και αυτός ήταν που καταδίκασε την κοινωνία στην περίεργη λειτουργία της. Όταν μια κοινωνία έχει σαν "πρώτο" έναν άνθρωπο όπως ο Ανδρέας, είναι θέμα χρόνου να την "πατήσει". Γιατί; Γιατί αυτός, προκειμένου να διατηρήσει τα "πρωτεία", θα πλαισιωθεί από ομοίους του, οι οποίοι θα δημιουργήσουν συνθήκες συμμορίας. Όμως, συμμορία με την ισχύ των ξένων ιμπεριαλιστών και του κρατικού μηχανισμού, είναι ανίκητη.
Αυτό, το οποίο πρέπει να δούμε, είναι το πώς ο Ανδρέας εμφανίστηκε σαν "πρώτος". Εμφανίστηκε σαν "πρώτος", γιατί απλά ήταν ασυναγώνιστος. Κανένας δεν μπορούσε να τον συναγωνιστεί, γιατί απλά έπαιζε μια παράσταση σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες των ισχυρών. Ακόμα και ο πιο γενναίος Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο "θεατρίνος". Ακόμα και ο πιο δημοκράτης Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο "αντιδεξιός" Ανδρέας. Ακόμα και ο πιο αντι-ιμπεριαλιστής Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο "σοσιαλιστής" Ανδρέας. Ακόμα και ο πιο αντιαμερικανός Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο Αμερικανός υπήκοος Ανδρέας. Ακόμα και ο πιο φιλοπαλαιστίνιος Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο Σιωνιστής Ανδρέας. Δεν υπήρχε Έλληνας τόσο γενναίος και ταυτόχρονα τόσο ριψοκίνδυνος, που να μπορεί να πει ό,τι έλεγε εκ του ασφαλούς ο δειλός και υποταγμένος Εβραίος.
Να τα κάνουμε όλα αυτά μια "σούμα", για να δούμε τι θα βγει; Ένας λαός κατά κανόνα δημοκρατικός, αντι-ιμπεριαλιστικός, αντιαμερικανικός και φιλοπαλαιστήνιος ποιον θα είχε ως "πρώτο"; Αυτόν, ο οποίος θα τον εξέφραζε απόλυτα. Άρα; Άρα τον Ανδρέα. Τον Ανδρέα, ο οποίος είχε συνεννοηθεί με την τοπική αμερικανική πρεσβεία να λέει ό,τι θέλει, προκειμένου να μην απειλείται το "πρωτείο" του. Ο "πρώτος" των Ελλήνων της μεταπολίτευσης με αυτόν τον τρόπο "κατασκευάστηκε". Ο "πατέρας" της γενιάς του Πολυτεχνείου. Ο πιο πατριώτης, ο πιο μάγκας, ο πιο γενναίος, ο πιο γενναιόδωρος, ο πιο... …Ο πιο "Έλληνας", που ήταν γνήσιος Εβραίος. Γνήσιος Εβραίος, εφόσον οι Εβραίοι ακολουθούν τη γραμμή της μητέρας και αυτός ήταν γιος της Μινέικο. Ο γιος της Εβραίας είναι γνήσιος Εβραίος, ακόμα κι αν ο πατέρας του είναι εξωγήινος.
Γύρω από αυτό το "σκουπίδι" των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών χτίστηκε το μεταπολιτευτικό σταρ-σύστεμ. Το σταρ-σύστεμ, που χρησιμοποίησε ως συνεκτικό του στοιχείο το "Πολυτεχνείο". Το "Πολυτεχνείο", το οποίο είναι γνωστό ότι "κατασκευάστηκε" από υπηρεσίες όπως η Μοσάντ ή η CIA. Τον "ήρωα" Ανδρέα πλαίσιωσαν οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου και από εκεί συνδέθηκαν φίλοι και κολλητοί όλοι σε μια ενιαία δομή. Τον "χέστη", που έκλαιγε, όταν τον συνέλαβαν στο σπίτι του οι αστυνομικοί της Χούντας, τον πλαίσιωσαν οι "χέστες", που έκλαιγαν, για να μην τους συλλάβουν στο Πολυτεχνείο οι ίδιοι Αστυνομικοί. Τον "χέστη", ο οποίος κρυβόταν στη σοφίτα του σπιτιού του σαν τη γάτα, τον πλαίσιωσαν οι "χέστες", οι οποίοι κρυβόταν σαν τα ποντίκια πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Το ατομικό "πρωτείο" με αυτόν τον τρόπο έγινε συλλογικό "πρωτείο" …Το "πρωτείο" της συμμορίας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα …Το πρωτείο της συμμορίας, που κυβερνά τη χώρα σχεδόν στο σύνολο της μεταπολίτευσης …Το πρωτείο της συμμορίας, που δηλώνει αυθαίρετα "σοσιαλιστική" και "αριστερή", γιατί αυτό επιβάλει το πολιτικό μάρκετινγκ του τύπου …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά". Γι' αυτόν τον λόγο ακόμα και σήμερα η νεολαιίστικη οργάνωση του ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και το σύμβολό του, που είναι μια ελληνική σημαία, ως ιδιοκτησία του. Σε μπαούλα της ΠΑΣΠ βρίσκεται η δήθεν "ηρωική" σημαία του Πολυτεχνείου.
Αυτή η συμμορία ήταν το απόλυτο κατακάθι της κοινωνίας. Παλιοί χαφιέδες της χουντικής ασφάλειας, οι οποίοι παρίσταναν τους αντιχουντικούς αγωνιστές. Παλιοί λακέδες του παρακράτους, οι οποίοι παρίσταναν τους "δημοκράτες" δημοσιογράφους. Παλιοί περιθωριακοί της τράκας και της ξεφτίλας. Χασικλήδες, οι οποίοι κινούνταν στα όρια της εμπορίας για τα έξοδά τους. Κοινά τεμπελόσκυλα, που λαθροβιούσαν στους τεκέδες και στα χαμαιτυπεία της Πρωτεύουσας. Κολομπαράδες, οι οποίοι, προκειμένου να ανελιχθούν στο σύστημα, εξυπηρετούσαν "δημοκράτες" εκδότες και άλλους ανώμαλους μεγαλοαστούς της πρωτεύουσας. Πούστηδες, οι οποίοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν εραστές, αναλάμβαναν τις πιο βρόμικες αποστολές. Πόρνες πρόθυμες να κοιμηθούν με τον "μεγάλο τιμονιέρη", προκειμένου να διακριθούν στην πολιτική. Ζιγκολό της συμφοράς, οι οποίοι εξυπηρετούσαν πλούσιες γραίες. Ό,τι σκουπίδι υπήρχε στην Αθήνα, αφέθηκε ελεύθερο μετά την "πλημμύρα" που ακολούθησε της πτώσης της Χούντας. Ό,τι λύμα υπήρχε στην επαρχία, "αποστραγγιζόταν" κι αυτό στη μεγάλη "λεκάνη" της Πρωτεύουσας. Καθάρματα με την αρχαία σημασία του όρου …Σκουπίδια δηλαδή.
Αυτά όλα τα σκουπίδια, τα οποία αφέθηκαν να κατακλύσουν την πρωτεύουσα, ήταν που συνέθεσαν το ΠΑΚ του κακοποιού Ανδρέα. Το ΠΑΚ, το οποίο στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στον σκληρό κομματικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ. Η Σάρα η Μάρα και το κακό συναπάντημα όλης της χώρας. Με αυτούς τους ανθρώπους του υποκόσμου στήθηκε η μεταπολίτευση. Αυτούς δυστυχώς ακολούθησαν οι φτωχοί και αναξιοπαθούντες της κοινωνίας. Με "θεμέλιο" τον Ανδρέα και "ακρογωνιαίους" λίθους τους "ήρωες" του Πολυτεχνείου "χτίστηκε" το άθλιο "οικοδόμημα" της μεταπολίτευσης. Με τη βοήθεια του παρακράτους, των ξένων ιμπεριαλιστών και των ντόπιων χαφιέδων τους, όλοι αυτοί σταδιακά κατέλαβαν όλους τους ζωτικούς μηχανισμούς της κοινωνίας. Με "μαγνήτη" τον Ανδρέα όλοι αυτοί άρχισαν να μονοπωλούν τους ευαίσθητους χώρους της κοινωνικής λειτουργίας. Αυτοί αυτοαναγορεύτηκαν "Αριστεροί" και "Σοσιαλιστές" και προσπαθούσαν να ζήσουν με το σύνθημα ο "λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά". Αυτοί ήταν η "Αριστερά" της μεταπολίτευσης.
Απλό κόλπο, στο οποίοι οι πάντες ήταν "μιλημένοι". Όσο "Αριστεροί" ήταν αυτοί, άλλο τόσο "Δεξιοί" ήταν οι απέναντί τους. Όλοι στο κόλπο. Θωράκισε το "μαγαζί" του ο Καραμανλής με το δήθεν "αντιδεξιό" παπανδρεϊκό σύνθημα. Θωράκισε το "μαγαζί" του ο Παπανδρέου με τη δήθεν "αντικομμουνιστική" άμυνα της Δεξιάς απέναντί του. Ο υπόδικος παιδεραστής έδειχνε τον καταδικασμένο βιαστή, για να εμφανιστεί σαν "καθαρός". Το παιχνίδι είχε ήδη στηθεί αριστοτεχνικά. Μέχρι να μάθει ο λαός τι σημαίνει "Αριστερά", θα έπρεπε να ζει, "μη ξεχνώντας" τι σημαίνει "Δεξιά". Για να μην του βάλουν "χέρι" οι "Δεξιοί", θα τον έσπρωχναν λίγο από "πίσω" οι "Αριστεροί".
Η επιτυχία αυτού του σχεδιασμού οφείλεται στην "ιδιοσυχνότητα" του παπανδρεϊσμού, τον οποίο εξέφραζε με τον πιο απόλυτο τρόπο ο ίδιος Ανδρέας. Ο παπανδρεϊσμός μοιάζει με ιδεολογία σ' ό,τι αφορά τον διαχωρισμό τόσο των φίλων και των εχθρών του όσο και των στόχων του. Είναι η "ιδεολογία" του ανίκανου, ο οποίος θέλει να προοδεύσει εις βάρος του ικανού. Είναι η "ιδεολογία" του τεμπέλη, ο οποίος θέλει να προοδεύσει εις βάρος του εργατικού. Είναι η "ιδεολογία" του βλάκα, ο οποίος θέλει να "καπελώσει" τον έξυπνο. Είναι η "ιδεολογία" του δειλού, ο οποίος θέλει να δοξαστεί εις βάρος του γενναίου. Είναι η "ιδεολογία" του "μη χειρότερου" Ανδρέα, που θέλει να "καπελώσει" μια κοινωνία αξίων ανθρώπων. Ανθρώπων, οι οποίοι είναι πιο έξυπνοι, πιο τίμιοι, πιο γενναίοι, πιο πατριώτες, πιο αξιόλογοι, πιο.... από αυτόν. Ανθρώπων που, αν ήταν λίγο πιο γενναίοι απ' ό,τι συνήθως, θα αρκούσε ένα ατύχημα στη Βουλιαγμένης, για τους "ξεφορτωθούν".
Ακριβώς εδώ βρίσκεται το μυστικό του παπανδρεϊσμού. Επειδή αναζητά το δύσκολο σε μια σύγκρουση και το οποίο είναι η νίκη του "αδύναμου" απέναντι στον δικαίως πιο ισχυρό, είναι "συμπαθές" στους αναξιοπαθούντες της κοινωνίας. Ο δικαίως ικανός ταυτίζεται με τον αδίκως ισχυρό και αυτό προκαλεί παρανοήσεις. Προκαλεί τα ένστικτα της κοινωνίας και δημιουργεί μια παράλογη ταύτιση μεταξύ των ανίκανων της κοινωνίας και των αδυνάμων της. Ταύτιση ανάμεσα σ' αυτούς που θέλουν να διακριθούν χωρίς προσόντα και σ' αυτούς που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Επειδή αυτοί οι δεύτεροι μοιάζουν "επιφανειακά" με τους πρώτους, τους "ακολουθούν". Ενώ οι φτωχοί και οι αποκλεισμένοι είναι αδύναμοι για άλλους λόγους, εντούτοις ευθυγραμμίζονται με τους τεμπέληδες, τους δειλούς και τους ανίκανους, όταν μάχονται υπό δυσμενείς συνθήκες. Αυτό είναι όλο το μυστικό.
Το ΠΑΣΟΚ είχε μόνιμη επαφή με την εξουσία, γιατί κατόρθωνε και έπειθε τους φτωχούς και τους κοινωνικά αποκλεισμένους ότι θα τους βοηθήσει να "σπάσουν" τα "στεγανά" της κοινωνίας. Ότι θα τους βοηθήσει να "νικήσουν" στη ζωή τους. Το ΠΑΣΟΚ είχε μόνιμη επαφή με την εξουσία, γιατί ο παπανδρεϊσμός δημιουργούσε μαζικά συνενόχους σε ομόκεντρους "κύκλους". Στον έναν ανάξιο "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε μεγάλη καριέρα, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε αρκετούς φτωχούς μια ταπεινή θέση στο δημόσιο. Στον έναν δειλό "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε μεγάλη δόξα, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε ανθρώπους χωρίς μέσον μια καλή προαγωγή ή μια προνομιακή μετάθεση. Στον έναν τεμπέλη "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε ένα καλό δάνειο, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε ταλαίπωρους μια αυθαίρετη σύνταξη. Τζάμπα πράμα… και μάλιστα με έξοδα του δημοσίου, αν σκεφτεί κάποιος τα κέρδη των πονηρών.
Αυτή η πυραμίδα συμφερόντων είναι εκείνη, που δίνει στο ΠΑΣΟΚ τη μακροβιότητα και την ισχύ του. Ο μικρός "κύκλος" βολεμένων γύρω από τον "πατέρα" του Πολυτεχνείου δημιουργεί μεγαλύτερους "κύκλους" βολεμάτων, οι οποίοι φτάνουν στα απώτατα όρια της κοινωνίας. Έτσι εξασφαλίζονται για την οικογένεια Παπανδρέου κοινωνικοί σύμμαχοι, που την καθιστούν πανίσχυρη. Οι λίγοι "παπανδρεϊκοί", οι οποίοι έχουν γίνει διάσημοι και πλούσιοι εξαιτίας της και χρωστάνε πολλά στην οικογένεια Παπανδρέου, ταυτίζονται με τους πολλούς "πασόκους", οι οποίοι απλά φάγανε λίγο "ψωμάκι" εξαιτίας του κόμματος. Το ένα συντηρεί το άλλο και η πορεία μέσα στον χρόνο είναι εξασφαλισμένη. Η οικογένεια βρίσκει "ορκισμένους" πανίσχυρους οπαδούς να την υπερασπιστούν ό,τι κι αν κάνει και παράλληλα δεν χάνεται, γιατί την στηρίζει μια μεγάλη μάζα φουκαράδων, που αισθάνεται μια ηθική "υποχρέωση" απέναντί της.
Όλοι οι Παπανδρέου είχαν τις δυνατότητες να συντηρήσουν αυτήν την "ιδεολογία". Ο καθένας για τους δικούς του λόγους και εξαιτίας των δικών του χαρακτηριστικών διαιώνισαν την κατάσταση. Έτσι γεννήθηκε ο παπανδρεϊσμός του δειλού Γεωργίου, ο οποίος ήθελε να διακριθεί σε μια γενναία κοινωνία, που είχε αντισταθεί στους Ναζί κατακτητές. Έτσι επέζησε ο παπανδρεϊσμός του τεμπέλη Ανδρέα, ο οποίος ήθελε να διακριθεί σε μια κοινωνία σκληρά εργαζομένων, που είχε ρίξει μια Χούντα. Έτσι φιλοδοξεί να επιβιώσει ο παπανδρεϊσμός του βλάκα Γιωργάκη, ο οποίος θέλει να διακριθεί σε μια σύγχρονη κοινωνία, η οποία —δεν γνώρισε την ανέχεια και έχει μορφωθεί— αναζητά το "βήμα" της.
Με αυτόν τον τρόπο συντηρείται ακόμα και σήμερα η κοινωνική "πυραμίδα", που διατηρεί τον πάτο στη κορυφή. Με αυτόν τον τρόπο η ελληνική κοινωνία λειτουργεί ανάποδα και βασιλεύει η αναξιοκρατία. Η αναξιοκρατία, η οποία θίγει την κοινωνία και άρα τους πολλούς και δυστυχώς διαιωνίζεται πολλές φορές με ψήφους των πολλών. Αυτή ήταν η επιτυχία του παπανδρεϊσμού, που "διαπότισε" τη γενιά του Πολυτεχνείου. Στήριζε ο κόσμος με την ψήφο του αυτήν την αθλιότητα. Μια γενιά "καμένη" από την κορυφή μέχρι τη βάση. Μια γενιά, η οποία ποτέ δεν κατάλαβε τι πραγματικά είναι κορυφή και τι πάτος. Μια γενιά, η οποία έστησε μια κοινωνική "πυραμίδα" και η οποία στην πραγματικότητα είναι ένα χωνί βυθισμένο στα κοινωνικά "σκατά". Εκεί όπου αναζητά τους "κορυφαίους".
Τα αποτελέσματα ήταν αυτά, τα οποία "απολαύσαμε" καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το "κατακάθι" εγκαταστάθηκε μόνιμα στην κορυφή της κοινωνίας. Οι "τελευταίοι" ανέλαβαν σαν "πρώτοι" να "ηγηθούν" της κοινωνίας. Οι προδότες ανέλαβαν να εκφράσουν τους πατριώτες. Οι τεμπέληδες και οι άεργοι ανέλαβαν να διεκδικήσουν δικαιώματα για λογαριασμό των εργαζομένων. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ανέλαβαν να "προστατεύσουν" τους ιδιωτικούς υπάλληλους. Οι αστοί ανέλαβαν να εκφράσουν τα "δίκια" της αγροτιάς.
Άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τη φασολιά από τη μηλιά μιλούσε, σαν εκπρόσωπος των αγροτών, επειδή είχε επαναστατικό "μπακγράουντ", άσχετα αν η μόνη τσάπα που είχε ποτέ στη ζωή του ήταν σε επάργυρο μπρελόκ της ΠΑΣΕΓΕΣ. Ό,τι μέχρι τότε απαγόρευε η λογική, έγινε μια καθημερινότητα. Γιατί; Γιατί επικεφαλής δεν ήταν οι κοινοί εκπρόσωποι των κοινωνικών τάξεων. Επικεφαλής αυτών των τάξεων ήταν οι "ήρωες". Ο "Όλυμπος" είχε κατέβει στην Ελλάδα και οδηγούσε την ελληνική κοινωνία στη "θέωση". Οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου που θα οδηγούσαν την γενιά τους στον "παράδεισο".
Δεν μιλάμε για απλή επιβίωση. Μιλάμε για υψηλούς στόχους. Οι άνθρωποι ήταν "ημίθεοι". Δεν θα άλλαζαν μόνον την Ελλάδα, αλλά και όλο τον κόσμο. Ο "ήρωας" Ανδρέας θα έσωζε τον Τρίτο Κόσμο και οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου θα έσωζαν την Ελλάδα. Δεν ήταν κοινοί δημόσιοι υπάλληλοι ή αστοί ή τεμπέληδες …Ήταν "ήρωες". Ο "ηρωισμός" τους τραγουδιόταν κάθε χρόνο. Το κράτος είχε αργία στην επέτειο του ηρωισμού τους. Τα σχολεία στολίζονταν σαν επαρχιακές ταβέρνες και έκαναν εκδηλώσεις. Όλοι οι επίδοξοι "διάδοχοί" τους έκαναν "πρόβες" ηρωισμού και πετροπόλεμου εκείνη την ημέρα με την αστυνομία. Κάθε χρόνο την ίδια μέρα καίγονταν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, για να "θυμάται" ο λαός τη μεγάλη "πυρκαγιά".
Ο ένας χώρος μετά τον άλλο "αλώνονταν" από τους "ήρωες". Στον συνδικαλισμό κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Πρωτόπαπα, Πολυζωγόπουλου και Παναγόπουλου. Στη δημοσιογραφία κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Φυντανίδη, Ψυχάρη και Κωστόπουλου. Στην πολιτική κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Τσοχατζόπουλου, Σιφουνάκη και Μαντέλη, Στην τέχνη κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Μελίνας, Ταχτσίδων και Θεοδωράκηδων. Στην πνευματική κοινότητα κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Βερέμη, Βέλτσου και Μεταξόπουλου. Όλοι αυτοί είχαν συνθέσει μια συμμορία ανίκητη.
Όποιον και να αμφισβητούσες, έρχονταν οι υπόλοιποι και σε "σακάτευαν". Όποιον και να πολεμούσες, είχες απέναντί σου ένα πανίσχυρο μπλοκ με άπειρα μέσα και δύναμη να αμυνθεί και να σου προκαλέσει ζημιά. Ένα μπλοκ, το οποίο απειλούσε ακόμα και με βία, εφόσον συνδεόταν άμεσα με παρακρατικές και δήθεν τρομοκρατικές οργανώσεις. Ένα μπλοκ, το οποίο αντιλήφθηκε γρήγορα την αξία της "διαπλοκής" και φρόντισε να δημιουργήσει και να συνδεθεί με μια οικονομική ελίτ όμοιας καταγωγής και ανάλογης ποιότητας. Ποιότητας του χειρίστου είδους τύπου Κόκκαλη, Μπόμπολα και Λαμπράκη. Όλοι "δημοκράτες", "αριστεροί" φίλοι του Ανδρέα και βέβαια κλέφτες του δημοσίου πλούτου.
Αυτή η γενιά είναι που σήμερα χρεοκόπησε. Η γενιά, που αφού συμμετείχε σε ένα πρωτοφανές πλιάτσικο τριάντα και πλέον χρόνων, αφήνει πίσω της "συντρίμμια". Η γενιά, η οποία μας έβαλε στο ΔΝΤ. Η γενιά, η οποία παρέδωσε το ελληνικό κράτος σε ξένους κατακτητές. Η γενιά, η οποία κληρονόμησε τα πάντα και αφήνει στους κληρονόμους της μόνον χρέη. Όχι απλά δεν αφήνουν ως γενιά τίποτε ως "κληρονομιά" για τους επόμενους, αλλά υποθηκεύουν τα πάντα εις βάρος όλων των μελλοντικών γενιών. Κατέστρεψαν ό,τι παρέλαβαν και άρα τις διαδοχικές κληρονομιές πολλών γενιών Ελλήνων και ταυτόχρονα "κληροδοτούν" απίστευτα χρέη στους επόμενους.
Τίποτε δεν έχουν αφήσει. Ακόμα κι αυτά που θεωρούνται ως αδύνατον να πειραχθούν, τα έχουν πειράξει. Μοιράζουν υπηκοότητες χωρίς κριτήρια και απειλούν με αλλοίωση το ίδιο το ελληνικό έθνος. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους ν' αλλάξουν την ελληνική γραμματική, για να μην "μπερδεύονται" οι λαθρομετανάστες. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους να δώσουν στους Έλληνες και δεύτερη επίσημη γλώσσα. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους να "αμβλύνουν" τις "γωνίες" της ελληνικής ιστορίας, για να μην ενοχλούνται οι γείτονες. Έχουν συμφωνήσει να παραδώσουν το κεφάλαιο "Μακεδονία" στους σκοπιανούς χασισέμπορους του Σόρος. Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν αυθεντικοί Έλληνες στο νότιο άκρο των Βαλκανίων. Θα υπάρχουν κάποιοι περίεργοι φτωχοί "σερβιτόροι" των ισχυρών, οι οποίοι δεν θα μιλάνε κανονικά ελληνικά και θα σκοτώνονται σε συνωστισμούς, όπως κάποιοι πρόγονοί τους. Όταν δεχόμαστε σήμερα οι "Μακεδόνες" να μιλάνε σλαβικά, γιατί να μιλάνε στο μέλλον οι Έλληνες ελληνικά;
Αυτά έχουν συμφωνήσει με τα αφεντικά τους. Με τους "δανειστές" μας. Εκτελώντας τις εντολές αυτών των δανειστών, έχουν αρχίσει να δημιουργούν συνθήκες μη αναστρέψιμες. Συνθήκες, οι οποίες δεν θα μπορούν ν' ανατραπούν από τους Έλληνες, ακόμα κι αν το θέλουν. Με τον προδοτικό Καλλικράτη και τα δικαιώματα που έδωσαν αυθαίρετα στη μωαμεθανική μειονότητα και στους λαθρομετανάστες, στην πραγματικότητα "παγιδεύουν" με "δυναμίτες" το σύνολο του εθνικού κρατικού "οικοδομήματος". Ακυρώνουν τον κόπο και τη θυσία της γενιάς του πολέμου. Ταυτόχρονα με την αθλιότητά τους ακυρώνουν τον κόπο και τη θυσία της γενιάς της ανασυγκρότησης. Έχουν ξεπουλήσει το σύνολο των μεγάλων κερδοφόρων και ζωτικής σημασίας για την κοινωνική λειτουργία ΔΕΚΟ. Έχουν αδειάσει τα ασφαλιστικά ταμεία και έχουν φτάσει στο σημείο να ενοχλούνται που ζουν οι προηγούμενοι και πρέπει να εισπράξουν τις συντάξεις τους.
Όμως, ως γνήσια παράσιτα, δεν αρκούνται στο να λεηλατήσουν τις προηγούμενες γενιές …Λεηλατούν και τις επόμενες. Δεν ξεπούλησαν τα πάντα και κατέφαγαν τα πάντα …Υποθήκευσαν τα πάντα. Δεν έφαγαν μόνον τα υπάρχοντα …Τρώνε και τα μη υπάρχοντα. Παίρνουν διαρκώς νέα δάνεια, υποθηκεύοντας και το μέλλον της νέας γενιάς. Υποθήκευσαν τα πάντα γι' αυτά τα δάνεια. Γι' αυτόν τον λόγο μπήκαν στο ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο μας έβαλαν στο ΔΝΤ. Προκειμένου οι ίδιοι ν' αποφύγουν το κόστος της καταστροφής, την οποία οι ίδιοι προκάλεσαν, μετακινούν την εκδήλωσή της. Προκειμένου να εισπράξουν τις δικές τους συντάξεις, θα ξεπουλήσουν και τη λιγοστή κληρονομιά, η οποία απέμεινε για την επόμενη γενιά. Προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων στο "βάθος" του χρόνου, που αφορά μόνον τους ίδιους, βάζουν το μέλλον του ελληνισμού στο "σφαγείο".
Η επόμενη γενιά αυτής του Πολυτεχνείου προβλέπεται να εργάζεται αποκλειστικά και μόνον, για να εισπράξει τη σύνταξή της η γενιά του Πολυτεχνείου. Δεν προβλέπεται σύνταξη γι' αυτήν τη γενιά. Ακόμα όμως κι αυτό δεν φτάνει. Σε μια καταστραμμένη οικονομία δεν φτάνουν ούτε οι εισφορές των λίγων εργαζομένων για τις "ρυθμισμένα" πολύ πλούσιες συντάξεις της γενιάς των "ηρώων". Την ώρα που γράφεται το κείμενο αυτό,  κάθονται και καταγράφουν το εναπομείναν δημόσιο κεφάλαιο. Το καταγράφουν, για να το πουλήσουν. Να το πουλήσουν για "ψίχουλα", για να εξασφαλίσουν τις συντάξεις τους. Να εξασφαλίσουν το "σαρκίο" τους. Παραπέρα δεν τους ενδιαφέρει τι θα γίνει. Το σκατοσάκουλό τους να γεμίζει, για όσο διάστημα υπάρχει. Το θηριώδες σκατοσάκουλο, αν κρίνουμε από τα μεγέθη των Πάγκαλων και των Βενιζέλων. Καμία μελλοντική γενιά Ελλήνων δεν πρόκειται να επιβιώσει, αν φορτωθεί τα χρέη, τα οποία μεθοδεύουν να της φορτώσουν οι άχρηστοι.
Αυτά είναι τα τελικά κατορθώματα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Τα κατορθώματα των "ηρώων". Τα κατορθώματα αυτών, οι οποίοι ανέβηκαν στην κορυφή της κοινωνίας, πετώντας την ημέρα πέτρες και καδρόνια στην αστυνομία και κυκλοφορώντας με αυτοκίνητα ξένων πρεσβειών τη νύχτα. Τα κατορθώματα αυτών, οι οποίοι "πολέμησαν" τους ιμπεριαλιστές με τα "σκονάκια" που έπαιρναν από την αμερικανική πρεσβεία. Η γενιά, η οποία τα έφαγε όλα και επειδή τελείωσαν όλα, βιάζεται να βγει στην πρόωρη σύνταξη, που εξασφαλίζει η διαχείριση του ΔΝΤ. Η γενιά, η οποία μας παρέδωσε ένα χάος …και έναν Γιωργάκη να μας κυβερνά. Τον Εβραίο εισπράκτορα της Goldman Sachs. 
Αυτά είναι τα "μεγάλα" και "θαυμαστά", που μας παρέδωσε η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά της χρεοκοπίας. Η γενιά, η οποία κατάφερε και χρεοκόπησε, παρ’ όλο που είχε τη μεγαλύτερη "πίστωση" στην ελληνική ιστορία. Η γενιά, η οποία μας παρέδωσε μια κατεστραμμένη πατρίδα και έναν γνήσιο Παπανδρέου, για να γίνει "πατέρας" της επόμενης γενιάς. Στο ίδιο έργο θεατές. Επιχειρούν να ξανατραβήξουν τα "σκατά" από τον πάτο της κοινωνίας, ώστε να διαιωνιστεί η κατάσταση. Τα "παιδιά" του Ανδρέα αποφάσισαν να βάλουν επικεφαλής της κοινωνίας μας το γνήσιο παιδί του Ανδρέα. Μαζί μ' αυτόν όλα τα φυσικά παιδιά των πρωταγωνιστών και συνεταίρων του Ανδρέα. Ο Κωστάκης του Καραμανλή και η Ντορούλα του Μητσοτάκη.
Σκαλίζουν στον "πάτο" της κοινωνίας, για να επαναλάβουν και στη νέα γενιά την ίδια επιτυχία. Προσπαθούν να μετατρέψουν τον άχρηστο Γιωργάκη σε "καρφί" του πάτου της κοινωνίας, αλλά δεν μπορούν. Προσπαθεί ο φουκαράς να δημιουργήσει τη νέα "συμμετοχική" δημοκρατία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά κανένας δεν τσιμπάει. Τον έντυσαν με κολλάν, πορτοκαλί παπούτσια και Mp3, για να τον εμφανίσουν σαν τον μοντέρνο "πατέρα" μιας μοντέρνας και σύγχρονης γενιάς, αλλά αυτός τούς βγήκε λίγο σαν gay σε εκδηλώσεις "υπερηφάνειας". Τίποτε δεν τους πιάνει με τον Γιωργάκη. Ενώ είναι μια αυθεντική "κουράδα" του πάτου, δεν τους κολλάει εύκολα στο "ταβάνι", ώστε να γυρίσουν ανάποδα την επόμενη γενιά. Δεν στέκεται με τίποτε όρθιο το ανάποδο "τσουβάλι" της Νέας Εποχής.
Τα ανάλογα προβλήματα έχουν και στην πλαισίωσή του. Προσπάθησαν τα αφεντικά του να βάλουν το χέρι τους στα "σκατά" μέσω των Δεκεμβριανών, αλλά ούτε αυτό τους έπιασε. Αμόλησαν τη νεολαία στους δρόμους, για ν' αρπάξουν και να δοξάσουν τους χειρότερους, αλλά δεν κατάφεραν πολλά πράγματα. Αμόλησαν, όπως αποδείχθηκε —από τους συλληφθέντες— τα δικά τους φυσικά παιδιά, για να τους μιμηθούν στην εύκολη "επιτυχία". Δυστυχώς όμως γι' αυτούς δεν πέτυχε η μεθόδευση. Δεν έφτασαν τα "καδρόνια", οι "μολότωφ" και οι "πέτρες", για να δημιουργήσουν ανάμεσα στα δικά τους παιδιά νέες Δαμανάκησες και Παπαχρήστους. Ό,τι κι αν έκαναν μέχρι τώρα, για να επαναλάβουν το "θαύμα" του Πολυτεχνείου, δεν τους "έπιασε". Ό,τι κι αν έκαναν, για να μεταφέρουν την παθογένεια της γενιάς του Πολυτεχνείου στην επόμενη γενιά, δεν λειτούργησε. Προώθησαν νεότερους Ραγκούσηδες και Πεταλωτήδες, αλλά αυτοί δεν μπορούν να τραβήξουν στον "πάτο" τη γενιά τους.
Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πλέον τι συμβαίνει. Αντιλαμβάνεται τον λόγο, που αυτή η γενιά των πονηρών και αθλίων έβαλε επικεφαλής της έναν βλάκα όπως τον Γιώργο. Γιατί; Για να την εξασφαλίσει. Για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της και την ατιμωρησία της. Στο ΔΝΤ μπήκαμε για πολύ απλούς λόγους. Μπήκαμε, για να εξακολουθήσει ο Ανδρέας ή ο Θεοδωράκης να "ζουν" και μας "φωτίζουν" με το σκότος τους. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο κάθε Τσοχατζόπουλος τα σπίτια του και να μην τιμωρηθεί. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο Λαλιώτης το "σπιτάκι" που κληρονόμησε από τον παππού του. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο κάθε Μαντέλης τις χορηγίες του, χωρίς να τιμωρηθεί. Μαζί μ' αυτούς να εξασφαλίσουν τα τεμπελόσκυλα και τα παράσιτα των ξεπουλημένων ΔΕΚΟ τα όσα "πρόωρα" εξασφάλισαν στις συμφωνίες τους με τους δανειστές μας …Τους γενναιόδωρους μόνο μ' αυτούς δανειστές μας. Γι' αυτό μπήκαμε στο ΔΝΤ. 
Η γενιά, η οποία με τις "πλάτες" των αφεντικών ανέλαβε τη διαχείριση εις βάρος της προηγούμενης, εκμεταλλεύεται τις ίδιες "πλάτες", για να μην παραδώσει κανονικά τη διαχείριση στην επόμενη γενιά. Αυτή η παράδοση είναι που την τρομοκρατεί τώρα. Αυτήν φοβούνται τώρα και γι' αυτό είναι τόσο υπάκουα παιδιά στους δανειστές μας. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανοίξει εσπευσμένα όλους τους επικίνδυνους φακέλους που τους αφορούν. Με δικές τους εξεταστικές προσπαθούν να κλείσουν όλα τα δικά τους θέματα. Εξεταστική για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, εξεταστική για το "μαγείρεμα" οικονομικών στοιχείων, εξεταστική για τα δομημένα ομόλογα, Βατοπέδια και Siemens κλπ.. Προσπαθούν να αυτοαπαλλαγούν και να δημιουργήσουν δεδικασμένα, τα οποία θα απαγορεύουν στην επόμενη γενιά να τους κρίνει και άρα και να μπορεί να τους τιμωρήσει. Οι σημερινοί διαχειριστές "αυτοκρίνονται", για ν' αναγκάσουν τους επόμενους ν' αναλάβουν διαχείριση χωρίς να τους κρίνουν. Όλα αυτά βέβαια και πάλι με τις "πλάτες" των αφεντικών τους. 
Φιλοδοξούν να παραδώσουν την πραγματική διαχείριση στους ξένους του ΔΝΤ, ώστε η επόμενη γενιά να κυβερνηθεί από υπαλλήλους του ΔΝΤ. Να κατακτηθεί η χώρα από το ΔΝΤ, ώστε η επόμενη γενιά να κυβερνηθεί από επιλεγμένους και διορισμένους υπαλλήλους του ΔΝΤ. Υπαλλήλους, οι οποίοι ποτέ δεν θα τολμήσουν να πειράξουν τα κοπρόσκυλα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Υπαλλήλους, οι οποίοι ποτέ δεν θ' ανοίξουν τους "φακέλους" της διαφθοράς και της προδοσίας των "ηρώων". Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουν σαν θεό τους έναν βλάκα όπως τον Γιώργο. Ο Γιώργος είναι ο εκλεκτός του ΔΝΤ και ο μόνος που μπορεί να τους υποσχεθεί σωτηρία. Γι' αυτόν τον λόγο τούς υπόσχεται άπειρες εξεταστικές επιτροπές για τα θέματα που τους απειλούν. Θα γίνει με τις εξεταστικές ό,τι έγινε με τον "φάκελο" της Κύπρου. Όσα μάθαμε τριανταπέντε χρόνια για την Κύπρο άλλα τόσα θα μάθουμε και για τα σκάνδαλα. Η γενιά, η οποία μας κόστισε μισή Κύπρο για να "διοριστεί", θα μας κοστίσει μισό Αιγαίο για να "συνταξιοδοτηθεί", χωρίς να κινδυνεύσουν τα κλοπιμαία της. 
 Όμως, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο κόσμος, έστω και την τελευταία στιγμή, δείχνει ότι δεν θα πιαστεί εκ νέου θύμα. Στις πρόσφατες εκλογές με την τεράστια αποχή τούς έστειλε το μήνυμα. Ο λαός τούς έδειξε ότι δεν θέλει να τους βλέπει ούτε "ζωγραφιστούς", άσχετα αν αυτοί εξακολουθούν να επιμένουν να τον "σώσουν". Βέβαια —και για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι— δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα σωστά, που έκανε αυτή η γενιά. Είναι σχεδόν βέβαιο, για παράδειγμα, ότι οι Έλληνες δεν θα πεθάνουν από το παθητικό κάπνισμα. Μπορεί να πεθάνουν από την πείνα ή από κανέναν συνωστισμό, αλλά όχι από τον καπνό. Φροντίζει γι' αυτό η γενιά του Πολυτεχνείου. Είναι αποφασισμένοι να μας σώσουν από το παθητικό κάπνισμα. Θα μας σώσουν, ακόμα και χωρίς να το θέλουμε. Ακόμα και επιβάλλοντάς μας πρόστιμα. Να μείνει και λίγο επιπλέον κέρδος και στους ίδιους.
Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι το "έργο" της Μεταπολίτευσης τελειώνει. Καλώς ή κακώς, εύκολα ή δύσκολα, τελειώνει. Τελειώνει, όχι γιατί "ξύπνησε" απότομα ο κόσμος, αλλά γιατί τελείωσαν τα "υπνωτικά" του συστήματος. Δεν έχουν άλλα περιθώρια. Έκλεισε ο κύκλος της Μεταπολίτευσης, γιατί ολοκληρώθηκε και η επήρεια του "χαπιού" της Αριστεράς. Απλά πράγματα. Από το 1950 μέχρι το 1980 ο λαός ήταν "υπνωτισμένος" από το "χάπι" της Δεξιάς. Για τριάντα χρόνια δούλευε άψογα αυτό το "χάπι" …Για να μην μας κυβερνήσουν οι σταλινικοί προλετάριοι, οι Έλληνες προτιμούσαν τα "σκατά" της Δεξιάς. Από το 1980 μέχρι το 2010 ο λαός ήταν "υπνωτισμένος" από το "χάπι" της Αριστεράς. Για τριάντα επίσης χρόνια δούλευε αυτό το "χάπι" …Για να μην μας κυβερνήσει η Δεξιά, οι Έλληνες προτιμούσαν τα "σκατά" της Αριστεράς.
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Οι ίδιοι ξένοι ιμπεριαλιστικοί παράγοντες ήταν αυτοί, οι οποίοι μόνιμα μας έδιναν τα δήθεν διαφορετικά "χάπια". Οι Αγγλοαμερικανοί μάς έδωσαν το "χάπι" της Δεξιάς με "νοσοκόμο" τον Γεώργιο Παπανδρέου. Αυτόν, ο οποίος μας οδήγησε στον εμφύλιο και έχτισε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα. Αυτόν, ο οποίος θεμελίωσε τη σκληρή μεταπολεμική "Δεξιά". Αυτήν τη "Δεξιά", την οποία δεν θα "ξεχνούσε" ο δήθεν αριστερός γιος του. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος, ως "νοσοκόμος" των ίδιων Αγγλοαμερικανών, μας έδωσε το "χάπι" της Αριστεράς. Της Αριστεράς της δήθεν "αντίστασης", αλλά και των κομματικών βολεμάτων και της αναξιοκρατίας των "ηρώων". Τώρα, που τελειώνει η επήρεια αυτού του "χαπιού", έρχεται ο δικός του γιος να το εκμεταλλευτεί. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι επέλεξαν τους προηγούμενους Παπανδρέου ως "νοσοκόμους", είναι αυτοί, οι οποίοι σήμερα μας εμφανίζουν ως "νοσοκόμο" τους και τον Γιωργάκη. Τον τρίτο στη σειρά Παπανδρέου. Προσπαθεί αυτός ο βλάκας να μας δώσει το νέο "χάπι" της ραγκουσικής αξιοκρατίας, της πράσινης ανάπτυξης και της ΔΝΤκής "σωτηρίας".
Δυστυχώς όμως γι' αυτόν δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Τώρα τελείωσαν οι χρήσιμοι "βάρβαροι" και έμειναν μόνον τα "σκατά". Ο λαός είδε πλέον καί τις δύο όψεις της Σελήνης. Ο λαός, που δεν "ξεχνά" τι σημαίνει Δεξιά, "έμαθε" ακριβά τι σημαίνει Αριστερά. Είναι θέμα χρόνου να έρθουν όλοι αυτοί αντιμέτωποι με έναν λαό, ο οποίος θα "ξυπνήσει" βίαια και θα πρέπει να δώσει τη μάχη της επιβίωσης. Είναι βέβαιο ότι αυτός ο λαός θα βρει αναγκαστικά τις δυνάμεις για να επιβιώσει. Δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Τη γενιά του Πολυτεχνείου θα τη διαδεχθεί μια νέα γενιά πολύ πιο δυναμική, άξια και γενναία. Γιατί είμαστε τόσο σίγουροι; Γιατί απλούστατα δεν μπορεί καμία γενιά να είναι χειρότερη από τον "πάτο" του Πολυτεχνείου. Αρκεί να είναι γενιά ανθρώπων και θα τα καταφέρει.
Αυτό είναι, που στην πραγματικότητα τρομοκρατεί τη γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά των χαφιέδων των τεμπέληδων και των διεφθαρμένων δεν πρόλαβε να "μολύνει" την επόμενη γενιά με τη δική της παθογένεια. Δεν μπόρεσε να τη "μπολιάσει" με τον "ηρωισμό" της CIA και της Μοσάντ. Ήταν πολύ απασχολημένη με το πλιάτσικο και δεν έβλεπε ότι ο χρόνος της τελείωνε. Γέρασαν οι "ήρωες" και ακόμα νομίζουν ότι είναι τζόβενοι και τσαμπουκάδες. Επειδή βάφουν τα μαλλιά τους και ψευτοτσαμπουκαλεύονται απέναντι στους δικούς τους αστυνομικούς, νομίζουν ότι ακόμα μπορούν να τρομοκρατούν τον κόσμο. Ακόμα γελάει ο κόσμος με τον Παναγόπουλο, ο οποίος ως κινητή χαβουζοχοληστερίνη όρμηξε να χτυπήσει αυτούς που του επιτέθηκαν. Αυτή η γενιά στη δύση της θα υποκύψει στη φύση και στους νόμους της. Είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει ν' αντισταθεί για πολύ ακόμα στη δύναμη και την πίεση της νεότερης γενιάς. Μιας γενιάς εξαιρετικά μορφωμένης και καθαρής, εφόσον δεν έπεσε θύμα κάποιου μαζικού καπελώματός της. Μια γενιά, η οποία δεν έχει ακόμα τους ήρωές της, γιατί ακόμα δεν έχει δώσει τις μάχες της. 
Από τη στιγμή που αυτές οι μάχες δεν έχουν "στηθεί", ευνόητο είναι ότι δεν θα υπάρχουν οι παρενέργειες των στημένων καταστάσεων. Ευνόητο είναι ότι αυτή η γενιά θα διακρίνεται από μια στοιχειώδη αξιοκρατία. Γι' αυτόν τον λόγο είμαστε αισιόδοξοι. Η γενιά που ακολουθεί είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθεί να ζήσει σκλαβωμένη, για να παραμείνουν πλούσιοι και ατιμώρητοι οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου. Είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθεί να ζει με τις στερήσεις που μας επιβάλει το ΔΝΤ, μόνο και μόνο για να πάρει την "ηρωική" του σύνταξη ο Πρωτόπαπας ή ο Πολυζωγόπουλος. Η γενιά, η οποία εκ των πραγμάτων θ' αναγκαστεί να γίνει σκληρή, εφόσον θα κληθεί να επιβιώσει σε συνθήκες απόλυτης κρίσης. Αυτή η γενιά, που ακολουθεί, δεν θα δεχθεί ν' αναλάβει τη διαχείριση, χωρίς να ελέγξει αυτά τα οποία παραλαμβάνει. Δεν θα δεχθεί να την "πατήσει", όπως η μεταπολεμική γενιά. Δεν θα δεχθεί να πληρώσει σφάλματα άλλων. Δεν θα δεχθεί να "φορτωθεί" a priori τα σφάλματα μιας άλλης γενιάς …Πόσο μάλλον μιας γενιάς άχρηστης, προδοτικής και διεφθαρμένης.
Αυτό είναι που φοβούνται τα σκουπίδια του Πολυτεχνείου. Φοβούνται τους σαραντάχρονους και σαρανταπεντάχρονους δικαστές και πολιτικούς, οι οποίοι πολύ σύντομα θα αναλάβουν να παραλάβουν τη διαχείριση. Φοβούνται τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν κινούνται από τα ίδια "ελατήρια" κι ούτε ελέγχονται με τις ίδιες συλλογικές συνενοχές. Αυτό βέβαια δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο. Παντού στην Ευρώπη της χρεοκοπίας το ίδιο συμβαίνει. Για όσο διάστημα θα επιμένουν οι προηγούμενοι να φορτώνουν τα κόστη των λαθών τους στους επόμενους, τόσο πιο πολύ "λάδι" θα ρίχνουν σε μια "φωτιά", η οποία θα απειλεί τα πάντα με "πυρκαγιά". Όλο και πιο συχνά θα βλέπουμε φαινόμενα αμφισβήτησης και προσπάθειας ανατροπής της σημερινής κυρίαρχης και φθαρμένης γενιάς. Τους επαγγελματίες "επαναστάτες" των μυστικών υπηρεσιών θα τους απειλήσουν αυθεντικοί επαναστάτες. Τον πολυτεχνειακού τύπου χαφιέ του "Μάη" Κον Μπετίτ σύντομα θα τον σακατέψει η δύναμη του τραχύ αλλά αυθεντικού Καντονά. Ξεκίνησε ο πόλεμος της διαδοχής και θα δούμε όλα τα επεισόδιά του.
…"…Ρε το είπαμε ...ξέρουμε ποιος είναι ο Παπαχρήστος" ...δυστυχώς γι' αυτόν.

ΠΗΓΗ

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ ΠΑΚΗ...Γιατί ντρέπομαι που είμαι Ελληνας.

Λες και δεν υπάρχουν στην ιστορική μνήμη του Πενταγώνου οι φάκελοι με τους μιζαδόρους



Κύριε Ομπάμα, σας παρακαλώ μην ξεχνάτε τη χώρα μου. Κλαψ, κλαψ, κλαψ…

Αυτά είπε ανάμεσα στα άλλα ο ανεκδιήγητος Πάκης που έχει διορίσει 1.000.000 κηφήνες στη Δημόσιο και περνάει τη μέρα του σε ένα χλιδάτο παλάτι-το Προεδρικό Μέγαρο-που έκανε ακόμη κι αυτόν τον Ομπάμα να ψαρώσει και να τον ρωτήσει εάν αυτό είναι το σπίτι του.

Λίγο πριν ο πρωθυπουργός Τσίπρας  εκλιπαρούσε κι αυτός με τη σειρά του τον Ομπάμα να παρέμβει στη Μέρκελ ώστε να μειωθεί το χρέος για να μπορεί πληρώνει χαλαρά τους 2.500 κηφήνες της ΕΡΤ που πάρκαραν εδώ όλες οι κυβερνήσεις. Με γλειψίματα και εκβιασμούς το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης απαιτεί, σαν κακομαθημένο παιδί, να του κουρευθεί το χρέος που δημιούργησαν οι πάσης φύσεως αναθέσεις και μίζες της μεταπολίτευσης. Λες και δεν υπάρχουν στα Αρχεία της CIA και στην ιστορική μνήμη του Υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ και στο Πεντάγωνο οι φάκελοι με τους μιζαδόρους Ακηδες που έριξαν μια χώρα με απίστευτες φυσικές ομορφιές, πλούσιο υπέδαφος και αστείρευτες πηγές ενέργειας, στα βράχια. Αυτό το ταξίδι ήταν πράγματι ωφέλιμο για τον Ομπάμα μια και γνώρισε από κοντά την Μπανανία των Νεοελλήνων της οποίας οι ηγέτες περιφέρουν το άχρηστο σαρκίο τους σε χλιδάτα ανάκτορα, διορίζουν τους κομματικούς στρατούς τους, παντελονιάζουν τις μίζες τους και δεν αφήνουν κομπίνα και αρπαχτή που να μην κάνουν όσο τους δίνεται η δυνατότητα. Και στην συνέχεια δεν έχουν πρόβλημα να ξεφτιλίζονται παγκοσμίως για να διαγραφούν τα κρατικά φέσια που φέρουν την υπογραφή τους.

Το πολιτικό προσωπικό και μια χούφα οικογενειών-κρατικοδίαιτων μαφιόζων που πέταξαν τη χώρα στα βράχια εκλιπαρούν τώρα με τα (πρόχειρα) δακρυά τους έλεος και κούρεμα του χρέους.

Γαμώ την εθνική αξιοπρέπειά μας μια και για προσωπική δεν το συζητάμε.

Ετσι έχουν τα πράγματα και αλίμονό μας εάν δεν ντρεπόμαστε που είμαστε Ελληνες όταν βλέπουμε την απίστευτη υποκρισία του πολιτικού προσωπικού να ξετυλίγεται μπροστά μας.

Κανείς Ομπάμα δεν μπορεί να σώσει ένα κράτος το οποίο από την πρώτη στιγμή της γέννησής του (με σπάνιες φωτεινές εξαιρέσεις) κυβερνάνε διεφθαρμένοι και μαφιόζοι που μεταγγίζουν το DNA τους από την μία φαμίλια στην διάδοχό της…

killbill

44unspecified

ΠΗΓΗ

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

«Μας έδωσαν εκατομμύρια για να διαμελιστεί η Γιουγκοσλαβία - Δε θα πιστέψετε τι συνέβη στη Σρεμπρένιτσα!» Ομολογία-σοκ !!!

Με αφορμή το πανό στο «Γ. Καραϊσκάκης» για την σφαγή στην Σρεμπρένιτσα εντοπίσαμε ένα άκρως αποκαλυπτικό δημοσίευμα.
Αποτέλεσμα εικόνας για Σρεμπρένιτσα

Πριν από σχεδόν έναν χρόνο σε ένα βρετανικό ΜΜΕ, έσκασε μια μεγάλη «βόμβα». 
Ένας πρώην πράκτορας της CIA, ονόματι Ρόμπερτ Μπέιρ αποκάλυψε τα μυστικά της υπηρεσίας και ξεδίπλωσε όλη τη δράση των κυβερνήσεων του Μπιλ Κλίντον και του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ.

Ομολογία-σοκ: «Μας έδωσαν εκατομμύρια για να διαμελιστεί η Γιουγκοσλαβία - Δε θα πιστέψετε τι συνέβη στη Σρεμπρένιτσα!»  | onsports.gr

Ως πράκτορας της CIA ο Μπέιρ εργάστηκε στη Γιουγκοσλαβία το 1991-94 και στη Μέση Ανατολή. Έκτοτε αποσύρθηκε από την υπηρεσία και κυρίως με βιβλία του έχει κατηγορήσει την κυβέρνηση Μπους ότι προκαλούσε πολέμους για το πετρέλαιο.  Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως ακόμη και ο Μιτ Γουόσπουρ, ένας προσωπικός του φίλος εργαζόμενος στη Γερουσία, ο οποίος του έδινε πληροφορίες, έχει δολοφονηθεί.

Στο θέμα μας όμως τώρα. Ο Μπέιρ με συνέντευξη που έδωσε στο ebritic.com στις 26 Νοεμβρίου του 2015 προέβη σε εκπληκτικές αποκαλύψεις για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και την σφαγή στην Σρεμπρένιτσα που από το βράδυ της Κυριακής βρίσκεται στο επίκεντρο μετά το εμετικό πανό το οποίο εμφανίστηκε στην ελληνική εξέδρα στο παιχνίδι με τη Βοσνία.

Ιδού μέρος των δηλώσεων του πρώην πράκτορα και νυν αναλυτή αμερικανικών ΜΜΕ:

«Στη Γιουγκοσλαβία πήγα στις 12 Ιανουαρίου 1991, με ελικόπτερο, στο Σεράγεβο. Δουλειά μας ήταν να επιτηρούμε τους υποτιθέμενους Σέρβους τρομοκράτες ώστε να μην επιτεθούν στην πόλη. Μας είχαν ενημερώσει για μια οργάνωση με την ονομασία Ανώτερη Σερβία, η οποία σχεδίαζε βομβιστικές επιθέσεις στην πόλη λόγω της επιθυμίας της Βοσνίας να αποσχιστεί από τη Γιουγκοσλαβία».

«Στην πραγματικότητα αυτή η οργάνωση ούτε καν υπήρχε. Οι επικεφαλής μας, μας έλεγαν ψέματα. Η αποστολή μας ήταν απλώς να προκαλέσουμε πανικό στους πολιτικούς στη Βόσνια, να τους πείσουμε ότι επίκειται σερβική επίθεση. Η αποστολή αυτή τελείωσε για μένα σε δύο εβδομάδες. Ανέλαβα νέα στη Σλοβενία. Η επιχείρηση στη Βοσνία διήρκεσε έναν μήνα και είχε κωδική ονομασία Ίστινα (αλήθεια)».

«Πήγα στη Σλοβενία διότι είχαμε πληροφορίες ότι σκόπευε να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Διαθέσαμε μερικά εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση ορισμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, κομμάτων της αντιπολίτευσης και διαφόρων πολιτικών. Πολλοί πράκτορες που διαφωνούσαν εξαφανίζονταν όταν αρνούντο να εκτελέσουν αποστολές προπαγάνδας κατά των Σέρβων».

«Προσωπικά είχα εκπλαγεί από τα ψέματα τα οποία μας έλεγαν οι επικεφαλής και οι πολιτικοί μας. Πολλοί πράκτορες καλλιεργούσαν την προπαγάνδα χωρίς να γνωρίζουν τι κάνουν. Ο καθένας μας γνώριζε μόνο ένα μέρος της υπόθεσης και μόνο αυτοί που δημιούργησαν την όλη υπόθεση γνώριζαν το σύνολό της, δηλαδή οι πολιτικοί. Στόχος της προπαγάνδας ήταν να διχάσουμε τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας ώστε να αποσχιστούν».

«Έπρεπε να υπάρχει ένας αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο θα έπεφτε το ανάθεμα. Επελέγη η Σερβία καθώς αυτή, κατά κάποιο τρόπο, είναι η διάδοχος κατάσταση της Γιουγκοσλαβίας. Δώσαμε χρήματα στον Στίπε Μέσιτς, στον Φράνιο Τούσμαν, στον Αλί Ιζετμπέκοβιτς, σε βουλευτές και μέλη της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης, σε δημοσιογράφους, σε στρατηγούς του Γιουγκοσλαβικού στρατού, ακόμα και σε ολόκληρες μονάδες».

«Ο Ράντοβαν Κάραζιτς έπαιρνε χρήματα, για κάποιο διάστημα, αλλά σταμάτησε να δέχεται χρήματα όταν κατάλαβε ότι θα κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου που έγιναν στη Βοσνία. Όλο αυτό κατευθυνόταν από την αμερικανική κυβέρνηση. »Κάποιοι αξιωματούχοι της CIA έγραφαν ακόμα και τις επίσημες ανακοινώσεις που διαβάζονταν στα δελτία ειδήσεων. Στόχος ήταν η πρόκληση μίσους, εθνικισμού και προβολή της διαφορετικότητας».

«Το 1992 ήμουν ξανά στη Βοσνία με αποστολή την εκπαίδευση μονάδων του Βοσνιακού στρατού, καθώς η Βοσνία είχε μόλις ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Η Σρεμπρένιτσα είναι μια παραφουσκωμένη ιστορία και πολλοί άνθρωποι την έχουν αποδεχτεί. Ο αριθμός των νεκρών είναι ο ίδιος με τον αριθμό των Σέρβων και άλλων που σκοτώθηκαν, αλλά η Σρεμπρένιτσα πουλήθηκε στην πολιτική αγορά».
Αποτέλεσμα εικόνας για Σρεμπρένιτσα
«Ο επικεφαλής μου, πρώην γερουσιαστής, έλεγε συνεχώς πως μερικά καθάρματα θα σταλούν στη Βοσνία. Έναν μήνα πριν την υποτιθέμενη γενοκτονία στην Σρεμπρένιτσα, μου είπε πως η πόλη θα «γίνει πρωτοσέλιδο» σε όλο τον κόσμο. Όταν ρώτησα το γιατί μου είπε απλώς «θα δεις». Ο Βοσνιακός στρατός πήρε εντολή να επιτεθεί σε σπίτια και σε αμάχους, στους κατοίκους της Σρεμπρένιτσα. Την ίδια ώρα οι Σέρβοι δέχονταν επίθεση από την άλλη πλευρά. Προφανώς κάποιος είχε πληρωθεί για τους υποκινήσει».

«Ένοχοι για την Σρεμπρένιτσα είναι οι Βόσνιοι, οι Σέρβοι και οι Αμερικανοί. Όλοι όμως ρίχνουν τις ευθύνες στους Σέρβους. Δυστυχώς πολλά από τα θύματα που θεωρούντο μουσουλμάνοι ήταν Σέρβοι ή άλλων εθνικοτήτων. Πριν μερικά χρόνια, ένας φίλος πρώην πράκτορας ο οποίος τώρα εργάζεται στο ΔΝΤ μου είπε ότι η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα ήταν προϊόν συμφωνίας αμερικανικής κυβέρνησης και Βόσνιων πολιτικών».
Αποτέλεσμα εικόνας για Σρεμπρένιτσα
«Η πόλη θυσιάστηκε για κερδίσουν οι ΗΠΑ μια δικαιολογία για να επιτεθούν κατά των Σέρβων. »Είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι που προκάλεσαν τον πόλεμο και υπαγόρευσαν τους όρους της ειρήνης κατέχουν τώρα εταιρείες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο των περιοχών αυτών. Απλώς υποδούλωσαν λαούς και τα παραγόμενα καταλήγουν στη Γερμανία και στις ΗΠΑ».

«Αυτοί είναι οι νικητές, καθώς οι λαοί υποχρεώνονται να εισάγουν, κατόπιν από αυτούς και καθώς δεν έχουν χρήματα αναγκάζονται να δανείζονται. Αυτή είναι η ιστορία στα Βαλκάνια. Το Κόσοβο, για παράδειγμα, δημιουργήθηκε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί η περιοχή είναι πλούσια σε ορυκτά και δεύτερον διότι αποτελεί στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ. Είναι η μεγαλύτερη Νατοϊκή βάση στην καρδιά της Ευρώπης»

«Θέλω να πως στους λαούς της Γιουγκοσλαβίας ότι πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν. Χειραγωγήθηκαν τότε και είναι ανόητο να υπάρχει μίσος μεταξύ τους. Πρέπει να δείξουν ότι είναι οι ισχυροί και να καταλάβουν ποιος το δημιούργησε όλο αυτό. Προσωπικά ταπεινά ζητώ συγνώμη και αυτό γιατί για καιρό δεν αποκάλυπτα τα μυστικά της CIA και του Λευκού Οίκου».

ΠΗΓΗ

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

…Η πολιτική "πανούκλα" τής παγκόσμιας κοινωνίας

…Ο πληρωμένος "φονιάς" τού ελληνισμού

…Ο πολιτικός "υπόκοσμος" του Πλανήτη

…Οι φοβεροί "κύνες" τού σύγχρονου "κυνοβουλευτισμού". 






Ο καπιταλισμός νίκησε…
...ζήτω οι σταλινικοί ηγέτες, που θα τον εφαρμόσουν.

Αυτό, το οποίο συμβαίνει σήμερα στον κόσμο είναι εκπληκτικό. Το σοβιετικό "εργοστάσιο" κατέρρευσε και οι τοπικές κομμουνιστικές "αντιπροσωπείες" αντιμετωπίζουν πρωτοφανή "ζήτηση" των προϊόντων τους. Τα κομμουνιστικά καθεστώτα —μετά από εγκλήματα δεκαετιών— κατέρρευσαν και τα στελέχη τους όχι απλά δεν τιμωρήθηκαν, αλλά αντίθετα ανέλαβαν να "οδηγήσουν" τα κράτη και τους λαούς τους στον "θρίαμβο" του καπιταλισμού …Ούτε καν στο κοινωνικό "περιθώριο" δεν μπήκαν ως αποτυχημένοι οπαδοί ενός αποτυχημένου συστήματος. Κυριαρχούν σε όλους τους τομείς σαν να "δικαιώθηκαν" πλήρως για τις επιλογές τους ...Το σύστημα, το οποίο παρήγαγε οργανωμένα υπανθρώπους τύπου Μέρκελ, είναι αυτό το οποίο σήμερα οδηγεί τον φασισμό εναντίον των λαών τής Ευρώπης.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία κι ούτε προέκυψαν από συγκυρίες ...Είναι αποτέλεσμα του σχεδιασμού των σημερινών Κυρίαρχων ...Των Προτεσταντών και των Σιωνιστών συνεταίρων τους. Αυτοί λοιπόν οι δύο ισχυροί παράγοντες, είναι στην κυριολεξία οι "ιδιοκτήτες" τού κομμουνισμού. Με τον κομμουνισμό αυτοί οι πονηροί "συνέταιροι" έκαναν κάτι το πρωτοφανές: Διέσπασαν τις κοινωνίες και τις παρέδωσαν λεία στις "κρεατομηχανές" των σύγχρονων Democracy. Αυτό ήταν το κόλπο τους και σήμερα αυτό το κόλπο αποδίδει τους "καρπούς" του. Παντού στον κόσμο έχει επικρατήσει η ψευδοδημοκρατία που "πουλάνε" οι Προτεστάντες και παντού τη διαχείριση την έχουν πρώην σταλινικοί. Παντού επιβλήθηκε η Democracy εγκληματιών τύπου Μπους και Κλίντον και παντού κυβερνάνε σταλινικοί όπως η Μέρκελ, η Ρούσεφ ή ο Τσίπρας. 

Για να καταλάβει κάποιος την "αξία" του κομμουνισμού ως φονικού "εργαλείου" θα πρέπει να γνωρίζει τη χρήση του ...Θα πρέπει να γνωρίζει το "περιβάλλον" μέσα στο οποίο αναπτύσσεται και τις ανάγκες τις οποίες καλείται να καλύψει. Το "περιβάλλον" αυτό ήταν η ψευδοδημοκρατία τής σύγχρονης εποχής, την οποία όλοι μας γνωρίζουμε ως Democracy. Τι ήταν αυτή η προτεσταντική "πατέντα" με το ελληνικό όνομα; ...Μια παρωδία τής ελληνικής Δημοκρατίας ...Μοιάζει στο "τυπικό" με τη Δημοκρατία, αλλά δεν είναι τέτοια ...Μοιάζει με ελληνικό αγώνα, αλλά είναι αγώνας "στημένος". Δίνει το δικαίωμα στον λαό να ψηφίζει, αλλά στην πραγματικότητα δεν του δίνει δικαίωμα επιλογής ...Του δίνει το δικαίωμα να ψηφίσει αποκλειστικά ανάμεσα σ' αυτά, τα οποία έχουν προεπιλέξει --γι' αυτόν, και χωρίς αυτόν-- οι "εκλεκτοί" ...Να ψηφίσει ανάμεσα σ' αυτά, τα οποία ο "ελέω Θεού" βασιλιάς —με τα δικά του κριτήρια και άρα με βάση τα δικά του συμφέροντα— του παρέχει ως επιλογές και άρα θεωρεί νόμιμα. 

Ο "ελέω θεού" Μονάρχης, δηλαδή, είναι αυτός ο οποίος αποφασίζει μόνος του τι επιλογές έχει ο λαός και άρα 

παραμένει υπεράνω του λαού, μετατρέποντας την διαδικασία των εκλογών σε μια παρωδία δημοκρατίας, που μόνο στόχο έχει να του δώσει μια προσχηματική "επικύρωση" των αποφάσεών του ..."Στάχτη" δηλαδή στα μάτια του κόσμου. Σαν την επιλογή που δίνουν κάποιοι χιουμορίστες γονείς στα παιδιά τους ..."Γύρνα ΟΤΙ ΩΡΑ θέλεις ...πριν τις εννιά". Έχεις δηλαδή στη διάθεσή σου όλες τις επιλογές, οι οποίες δεν συγκρούονται με τη βασική επιλογή της εξουσίας. Αυτή η επιλογή στην Democracy ανήκει στον Μονάρχη ...Ο Μονάρχης είναι αυτός, ο οποίος ελέγχει απόλυτα την Democracy ...Αυτός την ελέγχει, γιατί μόνος του ορίζει την έννοια της "νομιμότητας" και μέσα σ' αυτήν πρέπει να μπουν όλοι, όπως μπαίνει κάποιος στο κρεβάτι τού Προκρούστη. 

Ο Μονάρχης, δηλαδή, αποφασίζει ποια είναι νόμιμη ιδεολογία, νόμιμο κόμμα και νόμιμος αρχηγός και μετά βάζει όλους αυτούς τους νόμιμους να τρέχουν σαν τα "σκυλιά" για το έπαθλο της εξουσίας. Όποιος δεν είναι "νόμιμος" —και άρα ελεγχόμενος, υποταγμένος, σκυμμένος και "δαρμένος"— απλά δεν υπάρχει ...Δεν έχει καν δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία. Από εκεί και πέρα ο "νόμιμος", αφού νικήσει στις εκλογές, πηγαίνει στον Μονάρχη να υποβάλει την υποταγή του, προκειμένου ν' αναλάβει την εξουσία ...Την εξουσία τού Μονάρχη ...Την εξουσία που του "δανείζει" ο Μονάρχης και όχι αυτήν που του δίνει ο λαός ...Αυτή είναι η Democracy που "εφευρέθηκε" στη Βρετανία και "φορέθηκε" για πρώτη φορά στους Βρετανούς.

Από τη στιγμή λοιπόν που υπάρχει πολιτικό σύστημα, το οποίο "υπνωτίζει" τον λαό και παραδίδει την απόλυτη εξουσία στον Μονάρχη, τα πάντα είναι επικίνδυνα. Γιατί; ...Γιατί παντού ελλοχεύει ο κίνδυνος της επικράτησης του φασισμού. .Γιατί μπορούν να γίνουν πολλές παραλλαγές τής ίδιας φασιστικής αθλιότητας ...Γιατί η έννοια του Μονάρχη είναι πολύ γενική και μπορεί να "παιχτεί" με πολλούς τρόπους και πολλές παραλλαγές. Μπορεί αυτός ο Μονάρχης να είναι ένας εμφανής βασιλιάς, αλλά μπορεί να είναι και μια αφανής διαπλεκόμενη πολιτικοοικονομική "Χούντα".

Μπορεί, δηλαδή, ο συνταγματικά ανώτατος Άρχων να "αντικατασταθεί" σε κάποιες περιπτώσεις από πλούσιους και ισχυρούς ιδιώτες, οι οποίοι θα ελέγχουν τα πάντα και θα έχουν δημοκρατική "βιτρίνα" που θα τους κάνει πανίσχυρους. Από τη στιγμή, δηλαδή, που εφευρέθηκε μια "ψευδοδημοκρατική" Democracy, η οποία δίνει την απόλυτη εξουσία σε "κέντρα" πέρα και πάνω από τον λαό, τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα ...Είναι πολύ επικίνδυνα, γιατί δεν ξέρει κανένας ποιοι βρίσκονται "πίσω" από το αδιαφανές "παραβάν" τής εξουσίας.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι αυτή η σκοτεινή εξουσία μπορεί να "μεταδοθεί" και εκτός του συστήματος που την παρήγαγε. Μπορεί να γίνει ένας "τυφλοσούρτης", ο οποίος θα παραδίδει το ένα κράτος μετά το άλλο σ' αυτούς που μπορούν να εξουσιάζουν πίσω από αδιαφανή "παραβάν". Μπορεί αυτός ο "αφανής" Μονάρχης με τον ίδιο τρόπο να γίνει κυρίαρχος και πάνω σε άλλους λαούς, οι οποίοι θα "υιοθετήσουν" το σύστημά του …Με διαφθορά, εκβιασμούς και απειλές να μεταδίδεται η εξουσία του όπου μεταδίδεται και η ιδιωτική Democracy του. Μπορεί δηλαδή ο Βρετανός "εφευρέτης" να γίνεται σταδιακά "Μονάρχης" όλων των υπολοίπων κρατών. Μέσα στα πλαίσια αυτού του ύπουλου και απολύτως "αδιαφανούς" σχεδιασμού υπάρχουν και λειτουργούν όλα όσα βλέπουμε. Μέσα σα πλαίσια αυτού του κοινού για όλους τους λαούς σχεδιασμού υπάρχουν όλα αυτά τα κοινά, τα οποία βλέπουμε να ισχύουν σε όλα σχεδόν τα σύγχρονα κράτη. 
Οι Προτεστάντες μονάρχες θέλησαν —και όπως φαίνεται πλέον το κατάφεραν— μέσω της Democracy όχι μόνον να επιβιώσουν στη βρετανική κοινωνία, αλλά να "κατακτήσουν" βουβά ολόκληρο τον Κόσμο. Δεν είναι παράξενο αυτό το οποίο ισχυριζόμαστε γι' αυτούς που αποφάσισαν μόνοι τους για τον παγκόσμιο "δικομματισμό", ο οποίος υπάρχει στο σύνολο του Πλανήτη. Αυτοί δημιούργησαν και ελέγχουν απόλυτα τα ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ του συστημικού δικομματισμού παγκοσμίως. Αυτοί δημιούργησαν τα "χριστιανοδημοκρατικά" κόμματα και τα έβαλαν απέναντι από τα "σοσιαλοδημοκρατικά", τα οποία είναι επίσης δικά τους. Καθόλου δύσκολο δεν ήταν αυτό γι' αυτούς. Δίχασαν τις κοινωνίες και τα "κομμάτια" τους τα παγίδευσαν μέσα στα δικά τους κόμματα. Απλά χώρισαν τις "πελατείες" των κομμάτων με στόχο να μην ξεφεύγει κανένας

...Οι πλούσιοι, ισχυροί αλλά και οι θρησκόληπτοι πολίτες μιας κοινωνίας θα εγκλωβίζονταν στη χριστιανοδημοκρατική "στάνη" και οι πολλοί φτωχοί, αντιδραστικοί, αλλά και πονηροί πολίτες θα εγκλωβίζονταν στη σοσιαλοδημοκρατική "στάνη". Αυτά τα κόμματα κάθε τέσσερα συνήθως χρόνια θα έδιναν  μια "παράσταση" δημοκρατίας, η οποία θα κατέληγε πάντα στο φιάσκο τής υποταγής του ηγέτη τους στον Μονάρχη. Τα δύο κόμματα θα εναλλάσσονταν στην εξουσία —-έτσι, για να "δουλεύουν" τον κόσμο με τη "δημοκρατία"— και οι ηγέτες τους θα έκαναν μόνιμα αυτά, τα οποία τους υποδείκνυαν τα αφεντικά τους. . Κανένας δεν θα μάθαινε ποτέ πώς, γιατί και από ποιους αυτοί οι —συνήθως διεφθαρμένοι ή ανώμαλοι— ηγέτες τοποθετούνταν στις θέσεις τους. Αυτά θα τα γνώριζαν μόνο αυτοί, οι οποίοι βρίσκονταν πίσω από το "παραβάν" τής πραγματικής εξουσίας …Αυτοί, οι οποίοι θα τους εκβίαζαν, για να προδίδουν τους λαούς τους.

Όμως, για να γίνουν όλα αυτά, απαιτούν σχεδιασμό ...Απαιτούν "εργαλεία". Δεν αρκεί απλά το να θέλεις να
"αποκτηνώσεις" τους λαούς, προκειμένου να μπορείς να τους χειρίζεσαι σαν ποίμνια ζώων ...Πρέπει να έχεις τη δυνατότητα και να το κάνεις. Δεν αρκεί να θέλεις να "εγκλωβίσεις" τους λαούς σαν τα "πρόβατα" μέσα στις "στάνες" σου ...Πρέπει να έχεις και τα "σκυλιά" που θα τα τρομοκρατούν, κάθε φορά που απειλούν να τις εγκαταλείψουν. Για την κάλυψη αυτής της ανάγκης "εγκλωβισμού" των πολιτών οι Προτεστάντες "συνάντησαν" τους Σιωνιστές Εβραίους …Η Democracy συνάντησε τις ιδεολογικές "επινοήσεις" των τεμπέληδων των γκέτο …Των γκέτο των πληρωμένων χαφιέδων, των μαχαιροβγαλτών και των πορνών.

Το αποτέλεσμα αυτής της "συνάντησης" ήταν ο κομμουνισμός …Ο "νόμιμος" κομμουνισμός εντός της εμετικής Democracy …Ο σιωνιστικός κομμουνισμός εντός της Προτεσταντικής Democracy ...Η σιωνιστική "αρρώστια" εντός του προτεσταντικού "σφαγείου". Ο κομμουνισμός είναι η θεωρία-"πανούκλα" για όλα τα συστήματα. Με αυτόν "ψέκασαν" το σύνολο των κρατών και στην πραγματικότητα εξαπέλυσαν έναν τρομερό "βιολογικό" πόλεμο, ο οποίος οδηγούσε τα κράτη στην παράλυση που ευνοούσε τους Προτεστάντες "σφαγείς" των λαών. Αυτή η κατά παραγγελία "αρρώστια" ήταν το απόλυτο μυστικό τής προτεσταντικής κυριαρχίας. 







Η σιωνιστική "πατέντα" τού κομμουνισμού.

Δεν μπορεί να λειτουργήσει ο "κυνοβουλευτικός" φασισμός
χωρίς τα κομμουνιστικά κόμματα.

Η "κορωνίδα" τής "παράνομης" σχέσης των Προτεσταντών με τους Σιωνιστές ήταν ο κομμουνισμός …Το μεγάλο τους "κόλπο" …Το "κόλπο" εκείνο, το οποίο θα τους επέτρεπε να κατακτήσουν ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς να πληρώσουν το κόστος της κατάκτησης …Το "κόλπο" εκείνο, το οποίο θα τους επέτρεπε όχι απλά να γίνουν οι "πρώτοι" μεταξύ ίσων "αδερφών", αλλά να γίνουν Υπεράνθρωποι με εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στο σύνολο της ανθρωπότητας …Περί αυτού πρόκειται …Αυτό είναι που βλέπουμε σήμερα. Οι άνθρωποι, οι οποίοι δήθεν "πουλάνε" με τη βία και τα όπλα "Democracy" στα διάφορα Ιράκ και τις Συρίες, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που "κατασκεύασαν" τον κομμουνισμό. Αυτοί, οι οποίοι "πόνταραν" στον "κυνοβουλευτισμό", ήταν οι ίδιοι που δημιούργησαν τους πιο φοβερούς "κύνες" τής Democracy. Με τη βοήθεια των "λυσσασμένων" κομμουνιστών παραδίδουν τις εξουσίες των χωρών στα προδοτικά "τζάκια" των δικών τους χριστιανοδημοκρατικών ή σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. 


Δεν μπορεί να λειτουργήσει η φασιστική Democracy χωρίς τη βοήθεια του φασιστικού κομμουνισμού. . Δεν θα μπορούσε να τους είναι χρήσιμη η Democracy χωρίς την "παθογένεια" που της δίνει ο κομμουνισμός. Δεν θα μπορούσε να τους είναι χρήσιμη η "εξαγωγή" της Democracy, χωρίς παράλληλα να έχουν βρει τρόπο να "αρρωστήσουν" κατάλληλα την κοινωνία που θα την "εισάγει". Ο κομμουνισμός είναι αυτή η απαραίτητη "αρρώστια", για να επιβληθεί σε έναν λαό η "φονική" Democracy ...Το απόλυτο όπλο τους. Με αυτό προκαλούν "εμφύλιο" εντός όλων των θρησκειών, εθνών, κοινωνιών, ακόμα και

οικογενειών …Στήνοντας παντού "εμφύλιους", μπορούν με το πλεονέκτημα του "πολιτισμένου" και του "διαιτητή" να επεμβαίνουν παντού. Αυτό το πλεονέκτημα τους το δίνει ο προβοκατόρικος φασιστικός κομμουνισμός. Τον "κατασκεύασαν", για να "νικήσουν" όλους ανεξαιρέτως τους αντιπάλους τους…

…Να τους νικήσουν όμως με ύπουλο τρόπο και όχι στα "ίσα" …Να τους νικήσουν όχι σε πεδίο μάχης —για να τους αρπάξουν ως τρόπαια αυτά τα οποία διέθεταν—, αλλά να τους οδηγήσουν στο "κρεβάτι" τής "αρρώστιας" για να τους σκυλέψουν, όταν δεν θα είχαν δυνάμεις ν' αντιδράσουν. Οι Προτεστάντες εκμεταλλεύτηκαν την τεχνογνωσία των "μολυσματικών" Εβραίων των γκέτο και "μόλυναν" τις χριστιανικές κοινωνίες στη βάση τους, που είναι η παιδεία τους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της λειτουργίας τού "μολυσματικού" κομμουνισμού. Μπήκε μέσα στις χριστιανικές κοινωνίες —ανεξαρτήτως δόγματος— και τις διαχώρισε στα φυσικά τους ταξικά "συστατικά" …Τις διέλυσε, καθιστώντας τες ακατάλληλες ακόμα και για μια στοιχειώδη κοινωνική "συνεννόηση. 

Οι κοινωνίες έπαψαν να έχουν κοινούς θρησκευτικούς ή εθνικούς "άξονες", οι οποίοι συνέδεαν μεταξύ τους ΟΛΑ τα μέλη τους. Διασπάστηκαν οι κοινωνίες με ιδεολογικά κριτήρια, τα οποία προέρχονταν από τις οικονομικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των μελών τους. Η κάθε κοινωνική τάξη απέκτησε το δικό της "λειτουργικό" δόγμα και λειτουργούσε ανεξάρτητα από τις άλλες. Είχε πλέον τους δικούς της εχθρούς και σύμμαχους και βέβαια εξωτερικούς "προστάτες". Οι Προτεστάντες είχαν "μπει" πλέον μέσα στις ξένες κοινωνίες ως ρυθμιστές των εσωτερικών τάσεων και συγκρούσεων. Αυτό ήταν και το αρχικό ζητούμενο γι' αυτούς. Είχαν ανακαλύψει ένα "δηλητήριο", το οποίο διασπά τις κοινωνίες με οικονομικά κριτήρια. Διαχωρίζει, δηλαδή, τους λίγους πλούσιους από τους πολλούς φτωχούς και τους οδηγεί σε εσωτερική σύγκρουση. 

 Όπως, όταν "κόβεται" το "γάλα", "κόβεται" σε ένα μίγμα μεγάλης ποσότητας "φτωχού" τυρόγαλου και σε μια μικρή ποσότητα πλούσιων "υποπροϊόντων" γάλακτος, έτσι έγινε και με τις κοινωνίες. Οι Προτεστάντες ήταν ευτυχείς. Είχαν πλέον έτοιμη την "πελατεία" για την Democracy. Είχαν έτοιμη την ιδεολογία εκείνη, η οποία "προφόρτιζε" την κοινωνία και την έκανε έτοιμη να υποταχθεί στις δικές τους εξουσίες. Γιατί; …Γιατί, ακόμα και σε συνθήκες κοινωνικής ειρήνης, τα ταξικά "στοιχεία" τής κοινωνίας διαχωρίζονται μεταξύ τους και το καθένα εγκλωβίζεται στις νόμιμες "στάνες" τής Democracy …Οι μισοί θα πάνε στη χριστιανοδημοκρατική "στάνη" και οι άλλοι μισοί θα πάνε στην "σοσιαλοδημοκρατική "στάνη" …Εκεί όπου τους περιμένουν οι διορισμένοι από τους Προτεστάντες χαφιέδες και προδότες, που παριστάνουν τους ηγέτες καί των δύο "ιδιόκτητων" πολιτικών "πόλων".

Η κοινή θρησκευτική ή εθνική πίστη παύουν να έχουν ισχύ και να ενώνουν τον λαό ως άκοπο "γάλα" και αυτό το οποίο πλέον κυριαρχεί είναι η νέα πίστη τής ιδεολογικής διαφοράς …Αυτή που διχάζει, "κόβει" και σκορπίζει. Με τον τρόπο αυτόν η νέα γνώση κάνει απαγορευτική την εκ νέου ανάμιξή τους. Πλούσιους και φτωχούς τους διατηρεί μονίμως σε ξεχωριστά "στρατόπεδα". Διατηρεί, καλλιεργεί και προωθεί ένα μόνιμο κλίμα καχυποψίας και ταξικού μίσους. Επωφελείται από τα μίση των ανθρώπων και ενθαρρύνει τη μεταξύ τους σύγκρουση. Λειτουργεί αντίθετα —και άρα διασπαστικά— από τη θρησκευτική γνώση, η οποία προσπαθεί να εντάξει τους πάντες μέσα σε μια κοινή πορεία ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο κάνουν οργανωμένα —και πολλές φορές με καταναγκασμό— οι θρησκείες και τα δόγματα των θρησκειών, που βάζουν τις κοινωνίες σε μια "πορεία" προς τον υπέρτατο στόχο …υποτίθεται.

Ξαφνικά, δηλαδή, ο εχθρός δεν βρίσκεται απ' "έξω", αλλά από "μέσα". Δεν είναι η αντίπαλη θρησκεία ή το ανταγωνιστικό δόγμα που πρέπει να νικηθεί, κρατώντας την κοινωνία ενωμένη …Εχθρός είναι η αντίπαλη κοινωνική τάξη και άρα εκείνη είναι που πρέπει να νικηθεί. Ξαφνικά, δηλαδή, για τους φανατικά καθολικούς Ιταλούς δεν ήταν εχθρός τους οι Προτεστάντες τού βορρά …Εχθροί τους ήταν οι πλούσιοι Ιταλοί ομόδοξοί τους ...Φίλοι τους ήταν οι Προτεστάντες του βορρά, οι οποίοι τους άνοιγαν τα "μάτια" ...Ο ορθόδοξος Έλληνας δεν έβλεπε τον Εβραίο Μπεναρόγια ως εχθρό τής πίστης του, αλλά σαν έναν φίλο, ο οποίος του άνοιγε τα "μάτια", ιδρύοντας το ΚΚΕ.

Ήταν όμως τόσο σωστή αυτή η θεωρία, που κατόρθωσε και βρήκε παγκόσμια απήχηση μέσα σε ελάχιστα χρόνια; …Απήχηση, η οποία συγκρίνεται με αυτήν των μεγάλων θρησκειών; Πιο "γρήγορος" και χαρισματικός ο Μαρξ από τον Ίδιο τον Χριστό; …Όχι βέβαια …Απολύτως λάθος ήταν η κομμουνιστική θεωρία και ο Μαρξ ένας βλάκας και μισός …Ούτε καν πρωτότυπη δεν ήταν η θεωρία αυτή. Ανά τους αιώνες ΠΟΛΛΟΙ ακραίοι και βίαιοι φτωχοί θεωρούσαν —είτε το "έντυναν" με κάποια θεωρία είτε όχι— ότι η μόνη λύση των προβλημάτων τους ήταν η βίαιη αρπαγή τού κεφαλαίου των ΛΙΓΩΝ ισχυρών. Αυτή πάνω-κάτω είναι και η θεωρία τού κομμουνισμού και όλα τα άλλα είναι "σάλια", για να την κάνουν να φαίνεται δήθεν "επιστημονική". Ακόμα και τα κοπρόσκυλα του δρόμου, τα οποία παρακολουθούν γρυλίζοντας —με τα σάλια να τους τρέχουν— τα πιο ισχυρά σκυλιά να τρώνε λείες, χωρίς να μοιράζονται τίποτε, μια μορφή "κομμουνιστών" είναι.

Πάντα, δηλαδή, υπήρχαν αυτές οι απόψεις μέσα στην κοινωνία και κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους φτωχούς. Απλά το σύστημα —ανεξαρτήτως θρησκείας—, εφόσον είχε ταυτισμένα τα συμφέροντά του με τους ισχυρούς, αναγκαστικά "σκότωνε" εν τη γενέση της κάθε τέτοια θεωρία. Δεν υπάρχει δηλαδή καμία θρησκεία, η οποία να επέτρεπε αυτήν τη χαοτική άποψη των πολλών φτωχών, οι οποίοι, αν αφήνονταν να πυροδοτήσουν μια "πυρκαγιά" αναρχίας, αυτή δεν θα σταματούσε μέχρι την απόλυτη καταστροφή. Ως εκ τούτου, ΟΛΕΣ οι θρησκείες είχαν τις κομμουνιστικού τύπου θεωρίες εις γνώση τους και απλά τις είχαν απαγορευμένες.

Καμία θρησκεία και κανένα σύστημα δεν πριμοδοτούσε μια θεωρία αυτού του είδους, ακόμα κι αν αυτή επρόκειτο να στραφεί εναντίον κάποιου αντιπάλου της ...Σε αυτό το επίπεδο δεν υπήρχαν αντίπαλοι …Ήταν όλοι σύμμαχοι απέναντι σε έναν τέτοιο κοινό κίνδυνο, που τους απειλούσε όλους …Θεωρούνταν απαγορευμένος "ιός" για τα συστήματα, γιατί γνώριζαν πως όποιος και να τον ξαπολούσε, στο τέλος θα γινόταν και ο ίδιος θύμα του. Κανένας δεν ρίσκαρε μια πανχριστιανική "πανδημία" και ως εκ τούτου τον αντιμετώπιζαν άμεσα και απόλυτα. Έβαζαν μια "ετικέτα" αιρετικού ή άπιστου σε όποιον πρέσβευε μια τέτοια θεωρία και εκεί τελείωνε η απειλή της …Εξίσου αιρετικός καί για την εκκλησία καί για το σύστημα τόσο ο "λάτρης" τού 666 όσο και ο αμφισβητίας τής περιουσίας των "πιστών" και πλούσιων χριστιανών.



 Ήταν πολύ έξυπνα και έμπειρα τα συστήματα εξουσίας, για να επιτρέψουν την καλλιέργεια και τη διάδοση της "πανούκλας" των συστημάτων. Ήταν πολύ έξυπνα τα συστήματα, για να αφήσουν τα "ποντίκια" των βόθρων να κουβαλάνε ελεύθερα παθογόνους "ιούς" μέσα στη χριστιανική κοινωνία με κίνδυνο να τη "μολύνουν". Αλληλοβοηθούνταν μεταξύ τους, προκειμένου να εξουδετερωθεί ένας τέτοιος κίνδυνος. Όμως αυτό, το οποίο δεν έκαναν τα μεγάλα συστήματα για χιλιάδες χρόνια, το δοκίμασαν και το πέτυχαν οι Αγγλοσάξονες τον τελευταίο αιώνα. Οι Αγγλοσάξονες, θεωρώντας πως έχουν το "αντίδοτο", εξαπέλυσαν αυτήν την φοβερή "αρρώστια" των συστημάτων χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Παρίσταναν τους "γιατρούς", οι οποίοι ήταν οι δήθεν ειδικοί στην αντιμετώπισή της, ενώ στην πραγματικότητα αυτοί την διέσπειραν οργανωμένα. Δεν είναι τυχαίο δηλαδή που οι ίδιοι οι εφευρέτες τής Democracy —και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού— δεν άφησαν τον κομμουνισμό να "ανθίσει" στα κράτη τους. Τα μολυσμένα "ποντίκια" μόνον στα "καράβια" των άλλων ενθαρρύνονταν να δράσουν.

Γιατί όμως είχε τόση αποδοχή ο κομμουνισμός στις ημέρες μας; Γιατί, δηλαδή, ενώ δεν άλλαξε ο άνθρωπος και η κοινωνία του —και άρα και τα συμφέροντα τους—, αφέθηκε ο κομμουνισμός να ισχυροποιηθεί τόσο επικίνδυνα; …Γιατί απλούστατα η διασπορά και η ανάπτυξή του έγινε με την συνεργασία των διάσπαρτων ανά την Ευρώπη εβραϊκών κοινοτήτων. Συνωμότησαν αυτές οι κοινότητες εις βάρος των λαών που τις φιλοξενούσαν. Τις στήριξαν αυτές τις μειονότητες πολιτικά και οικονομικά οι Προτεστάντες, προκειμένου να "αρρωστήσουν" τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Όπως συνέβη και με την πραγματική "πανούκλα", και πάλι τον "ιό" τον μετέφεραν στην Ευρώπη τα "ποντίκια" τής Μέσης Ανατολής.

Χρησιμοποίησαν τους "μολυσματικούς" Εβραίους, για να μεταφέρουν την κομμουνιστική "πανούκλα" σε όλα κράτη. Όπως τα μολυσμένα ποντίκια με την ανεξέλεγκτη μετακίνησή τους σκορπίζουν τους "ιούς" πρώτα στις φωλιές τους και μετά στο περιβάλλον τους, έτσι έκαναν και οι Εβραίοι με τις μετακινήσεις τους. Όπως τα ποντίκια των λιμανιών μπαίνουν στα διάφορα αμπάρια των πλοίων και σκορπίζουν την αρρώστιά τους, έτσι έκαναν και οι Εβραίοι …"Μόλυναν" τις κοινότητές τους και μετά αυτές οι κοινότητες "μόλυναν" τις κοινωνίες οι οποίες τις φιλοξενούσαν. Έτσι χρησιμοποίησαν οι Προτεστάντες τους Εβραίους, για να μολύνουν τα διάφορα κρατικά "σκάφη", ξεκινώντας από το ευρωπαϊκό "λιμάνι" …Τα "σκάφη" εκείνα, τα οποία δεν ήθελαν να τα αντιμετωπίσουν σε "ναυμαχία", αλλά τα καλόβλεπαν ως "λεία" …Τα "σκάφη" εκείνα, τα οποία θα τους ήταν εύκολο να τα καταλάβουν, εκμεταλλευόμενοι την "πανούκλα" των πληρωμάτων τους. Αυτό ήταν το όλο κόλπο: Παγίδευσαν τους λαούς, για να περάσουν μέσω των Εβραίων τον κομμουνισμό μέσα στα κράτη τους

Γι' αυτόν τον λόγο είχαν απόλυτη ανάγκη τη συνεργασία με τις κατά τόπους προδοτικές εβραϊκές μειονότητες. Μέσω της εβραϊκής διασποράς "έσπειραν" τον κομμουνισμό σε όλες τις χώρες τής Ευρώπης. Δημιούργησαν ενσυνείδητα "μολυσμένους" κομματικούς θύλακες εβραϊκού τύπου μέσα σε κάθε κοινωνία …Περί αυτού πρόκειται …Ροκφέλερ, Ρότσιλντ, Λεμπ, Γκόλντμαν, Σακς και το κακό συναπάντημα ήταν οι εμπνευστές και χρηματοδότες τού κομμουνισμού.


Οι ίδιοι, οι οποίοι εμφανίζονται σήμερα ως οι μεγάλοι νικητές τής παγκόσμιας εξουσίας, είναι οι ίδιοι που χρηματοδότησαν και τον Μαρξ, τον Λένιν, τον Τρότσκι κλπ …Αυτοί, οι οποίοι σήμερα παριστάνουν τις "Αγορές" και καταστρέφουν ολόκληρα κράτη με μία τους "πρόβλεψη", ήταν οι ίδιοι που χρηματοδότησαν κάποτε τον Μαρξ, για να μπορούν να κάνουν σήμερα αυτά τα οποία κάνουν. 

Εβραίοι τοκογλύφοι πλήρωσαν τους "πατέρες" τού κομμουνισμού να φτιάξουν την κατά παραγγελία "ιδεολογία" τής εργατικής τάξης. Πολυεκατομμυριούχοι απατεώνες έβαλαν χαφιέδες τους να κατασκευάσουν την "ιδεολογία" των φτωχών ανθρώπων τού μόχθου …"Ιδεολογία" τρόπος τού λέγειν, εφόσον στην πραγματικότητα πρόκειται περί "παπαρολογίας", η οποία ωθεί στο ένοπλο "γιουρούσι" κατά των πλουσίων. Με στόχο να τρομοκρατήσουν τους πάντες μέσα στην κοινωνία, έβαλαν τα τεμπελόσκυλα να φτιάξουν το "δόγμα" τής εργατικής τάξης …Έβαλαν τα παράσιτα να ηγηθούν των εργαζομένων. Γι' αυτόν τον λόγο τούς ήταν πολύτιμοι συνεργάτες τα εβραϊκά κοπρόσκυλα των γκέτο. Οι μεγαλύτεροι τεμπέληδες της παγκόσμιας ιστορίας έγιναν οι συντάκτες του εργατικού "δόγματος". Έβαλαν τους νταβατζήδες, τους μαχαιροβγάλτες και τους χαρτοκλέφτες να "ηγηθούν" του εργατικού κινήματος.  Πληρωμένα μολυσματικά "ποντίκια" των βρόμικων εβραϊκών "γκέτο" βγήκαν και μόλυναν όλες τις κοινωνίες.

Με τον τρόπο αυτόν κατάφεραν όλους τους στόχους τους ταυτόχρονα. Την ώρα που οι λαοί έπρεπε να διεκδικούν την εκβιομηχάνισή τους και την εργασία στα εργοστάσια, οι Εβραίοι κομμουνιστές διέβαλαν όχι μόνον τους εργοστασιάρχες, αλλά και την ίδια τη βιομηχανική παραγωγή …Δεν ήταν μόνον σκληροί εκμεταλλευτές οι βιομήχανοι, αλλά και τα εργοστάσιά τους ήταν φάμπρικες" που "διέλυαν" τους ανθρώπους …Δεν ήταν μόνον "διάβολοι" οι εργοστασιάρχες, αλλά και τα εργοστάσια ήταν "κόλαση". Οι λαοί από τη μία λαχταρούσαν την ανάπτυξη και από την άλλη τη φοβούνταν …Τους τρόμαζαν οι κομμουνιστές με εργοστάσια που "έτρωγαν" ανθρώπινες ζωές …Οι κομμουνιστές, οι οποίοι στο μεταξύ είχαν πιάσει όλα τα "πόστα" …Έμμισθοι χαφιέδες στους χώρους εργασίας …Πάντα με συγκεκριμένη "ατζέντα" …Η πρώτη και κύρια δουλειά τους ήταν να "σαμποτάρουν" όσα εργοστάσια ανταγωνίζονταν τους Αγγλοσάξονες.

 
Όταν δεν ξεσήκωναν τους εργάτες σε καταστροφικές απεργίες, "ξεσήκωναν" τα απόρρητα μυστικά τής τοπικής παραγωγής, που τα παρέδιδαν στους Αγγλοσάξονες, οι οποίοι παρέμεναν σταθερά τα πραγματικά τους αφεντικά …Μόνιμα "φορτισμένοι", για να προκαλούν τριβές μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας. Αυτός ήταν ο ρόλος των κομμουνιστών στην κοινωνία …Αυτοί έδιναν την επιθυμητή "γραμμή" στην κοινωνία …Από τις Πρεσβείες κατ' ευθείαν στα πεζοδρόμια της "πιάτσας" …Τα "γραφεία" τους ήταν στα εργοστάσια και στις φυλακές …Πληρώνονταν για να μπαίνουν στα εργοστάσια και να προκαλούν προβλήματα και ταυτόχρονα να μετατρέπουν τις φυσικές ανισότητες στην παραγωγή σε αφύσικες κοινωνικές ανισότητες στην κοινωνία …Πληρώνονταν για να μπαίνουν φυλακή, ώστε να παρακολουθούν και να χαφιεδίζουν τους πραγματικούς αγωνιστές τής κοινωνίας. 

Οι στόχοι τους ήταν πολύ συγκεκριμένοι. Βασικός τους στόχος ήταν να διατηρούν τις κοινωνίες σε μόνιμη κατάσταση ταξικής σύγκρουσης …Να διατηρούν σε εχθρότητα —και αν μπορούν σε βαθμό μίσους— τους κεφαλαιοκράτες με τους εργαζόμενους. Το μίσος των Εβραίων τεμπέληδων απέναντι στην εργασία έγινε μίσος των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία. Εξαιτίας τους έφταναν στο σημείο οι εργαζόμενοι να "υποσκάπτουν" μόνοι τους το δικό τους κεφάλαιο, που είναι η δυνατότητα εργασίας. Ο δεύτερος στόχος —και πολύ βασικός— ήταν να "φιλτράρουν" μέσα από τις φυλακές και τον συνδικαλισμό το πολιτικό προσωπικό κάθε χώρας …Χαφιέδες, οι οποίοι έδιναν κανονική αναφορά για τον καθένα που αγωνιζόταν πραγματικά και το σύστημα εξουσίας ήθελε να έχει γι' αυτόν πληροφορίες. Αυτά, δηλαδή, τα οποία πάντα έκαναν οι Εβραίοι για την εξουσία —είτε στις φυλακές είτε στα πορνεία—, τα ανέλαβαν οργανωμένα οι κομμουνιστές, οι οποίοι στα πρώτα βήματα του κομμουνισμού ήταν όλοι τους Εβραίοι. 

Εδώ πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης, γιατί αυτό το οποίο θα πούμε είναι σημαντικό: Η ύπαρξη του κομμουνισμού ήταν η βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει η Democracy. Καμία Democracy δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει στοιχειωδώς, αν δεν υπήρχε από "πίσω" της ο προδοτικός και εκφυλιστικός κομμουνισμός. Αν δηλαδή η Democracy είναι ο "πάγκος" τού σφαγέα, όπου θα ξαπλώσει η κοινωνία για να την "σφάξουν" οι Αγγλοσάξονες, ο κομμουνισμός είναι η "αρρώστια", για να μπορέσουν να τη βάλουν πάνω σ' αυτόν …Αν δεν εξασθενίσεις κάποιον μέχρι θανάτου, δεν μπορείς να τον βάλεις στο "σφαγείο". Αυτήν τη δυνατότητα τους παρείχε ο κομμουνισμός. Αυτό το κατάφερνε, γιατί έχει διπλό ρόλο μέσα στην κοινωνία …Δεν αφορά μόνον τους κομμουνιστές, όπως εσφαλμένα νομίζουν κάποιοι. Ως θεωρία διχάζει τον λαό —και άρα τον "προφορτίζει", για να τον ωθήσει στα προκάτ-"κόμματα"—, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί και φανατικούς "σκύλους", οι οποίοι έχουν ως δουλειά τους να "σπρώχνουν" προς την επιθυμητή κατεύθυνση αυτά τα "προφορτισμένα" άτομα.

 Με τα κομμουνιστικά "σάλια", δηλαδή, "αρρωσταίνει" η κοινωνία στο σύνολό της και ταυτόχρονα παράγονται και τα κομμουνιστικά "σκυλιά" των κομμουνιστικών κομμάτων …Τα λίγα δηλαδή που ξέρει ο καθένας περί "μαρξισμού" είναι ικανά —ανάλογα με το αν αυτός συμφωνεί ή διαφωνεί— να τον τοποθετήσουν φανατικά σε ένα συγκεκριμένο "κόμμα" …και τα πολλά περί του "μαρξισμού" απλά τον κάνουν "σκύλο" του κομμουνιστικού κόμματος …Τα "λίγα", δηλαδή, κάνουν κάποιον "χριστιανοδημοκράτη" ή "σοσιαλοδημοκράτη" —ανάλογα με τους φόβους και τις προτιμήσεις του— και τα "πολλά" κάνουν κάποιον μέλος του τοπικού κομμουνιστικού κόμματος. Τα "πολλά" κάνουν τον "διαφορετικό" και αυτή η "διαφορετικότητα" είναι το ζητούμενο σε μια "προφορτισμένη" κοινωνία.

 
Το πώς ακριβώς λειτουργεί αυτό το "κόλπο" είναι πολύ εύκολα κατανοητό για τον σύγχρονο Έλληνα. Γνωρίζει ο σύγχρονος Έλληνες πως οι κάποιοι λίγοι "διαφορετικοί" μπορούν να διχάσουν μια ολόκληρη κοινωνία και να την "σπρώξουν" προς συγκεκριμένα "κέντρα" εξουσίας, τα οποία είναι προετοιμασμένα να τους "υποδεχθούν". Με κάποιους, για παράδειγμα, πρόσφυγες και λαθρομετανάστες σήμερα διχάζουν την κοινωνία σε "ρατσιστές" και "αντιρατσιστές" και αυτούς όλους τους περιμένουν "εξειδικευμένοι" πολιτικοί φορείς για να τους "εκφράσουν" και βέβαια να τους "καπελώσουν" …Με τον τρόπο αυτόν "κόβεται" η κοινωνία σε δύο μεγάλες μερίδες. Τους μισούς τους "κουρδίζουν" οι χρυσαυγίτες και τους άλλους μισούς οι κομμουνιστές "αλληλέγγυοι" …Οι πολλοί θα παρακάμψουν τους "ακραίους" και θα καταλήξουν εκεί όπου προβλέπεται γι' αυτούς. Οι μισοί θα πάνε στα χριστιανοδημοκρατικά "μαγαζιά" και οι άλλοι μισοί στα σοσιαλδημοκρατικά …Κάτι ανάλογο γινόταν με τους κομμουνιστές, οι οποίοι είχαν πάντα τον ρόλο του "διαφορετικού", τον οποίο σήμερα έχουν πάρει οι λαθρομετανάστες… 

…Απλή "προπαίδεια" είναι αυτή για τους έμπειρους προβοκάτορες των μυστικών υπηρεσιών και των κομμουνιστικών "παραμάγαζων". Πάντα η ύπαρξη "διαφορετικών" μέσα σε μια κοινωνία τη διχάζει και ο κομμουνισμός παρήγαγε συνειδητά "διαφορετικούς" γι' αυτόν τον λόγο …Παρήγαγε τους φασίστες "λαθροπολίτες" τής Democracy, οι οποίοι εκνεύριζαν αλλά και τρόμαζαν τους κοινούς πολίτες. Αυτοί οι "διαφορετικοί" βρίσκονταν σε διαρκή επαφή και συνεννόηση μ' εκείνους, οι οποίοι θα εκμεταλλεύονταν τις συνέπειες της ύπαρξής τους …Οι χριστιανοδημοκράτες να τους "πολεμήσουν" επειδή ήταν "φανατικοί" και οι σοσιαλοδημοκράτες να τους "προστατεύσουν" επειδή ήταν "ευαίσθητοι" …Τα γνωστά χιλιοπαιγμένα "παιχνίδια" της Democracy.

Αυτοί οι "διαφορετικοί" —λόγω κομμουνισμού— άνθρωποι είναι άκρως επικίνδυνοι, γιατί η παραμόρφωσή τους από τον κομμουνιστικό κομματισμό έχει μόνιμο χαρακτήρα. Είναι παραμορφωμένοι σε βαθμό πολιτικής "αναπηρίας" και αυτό δεν ξεπερνιέται ποτέ απ' αυτόν που την έχει υποστεί. Αυτή η μεγάλη αποτελεσματικότητα του κομμουνισμού οφείλεται στο γεγονός ότι μοιάζει με θρησκευτικό "προσηλυτισμό" …Υπόσχεται "σωτηρία" μέσω κονόμας και βολέματος στους "νεοφώτιστους" …Υπόσχεται σίγουρη πρόοδο σε άχρηστους. Τα κομμουνιστικά κόμματα στην πραγματικότητα προκαλούν έναν ιδιόμορφο εξιουδαϊσμό στα μέλη τους …Ιδιόμορφο, 

γιατί ο κομμουνιστής όχι μόνον δρα όπως ο Εβραίος, αλλά συνδέεται και με τα ίδια προτεσταντοσιωνιστικά κέντρα εξουσίας. 

Ο εκπαιδευμένος κομμουνιστής είναι "διαφορετικός" από τον μέσο πολίτη και μοιάζει στη συμπεριφορά με τον Εβραίο …Δεν είναι δηλαδή παράξενο που ακόμα και ως τεμπέλης και άεργος θέλει να ηγηθεί των εργαζομένων. Δεν είναι παράξενο που ακόμα και ως αγράμματος τενεκές θέλει να ηγηθεί των επιστημόνων. Είναι εκπαιδευμένος σαν Εβραίος και αυτό κάνει …Κλέβει, και φωνάζει "…κλέφτης !!" …Λέει ψέματα, κι ορκίζεται ...Μαχαιρώνει, και κλαίει …Φοβάται, κι απειλεί …Οι απόλυτα ειδικοί στο να αυτοθυματοποιούνται, ακόμα κι όταν είναι θύτες …Αυτό κάνουν οι Εβραίοι ως απόλυτα ειδικοί και αυτούς μιμούνται οι κομμουνιστές. Οι άνθρωποι αυτοί τις φυλακίσεις και τα "ολοκαυτώματα" τα έχουν κάνει "μαγαζιά" …Είναι οι απόλυτα ειδικοί στο να κάνουν τους "ήρωες" ακριβώς την ώρα που έχουν προδώσει εκείνους που τους εμπιστεύτηκαν …Οι απόλυτοι χαφιέδες όταν "εξομολογούν" τους συναγωνιστές τους. Αποτέλεσμα εκπαίδευσης είναι όλη αυτή η κατάσταση και όχι κάποιο προσωπικό ελάττωμα.

Με την οργάνωση των κομμουνιστικών κομμάτων και τα "βολέματα" που εξασφάλιζαν μέσα στους κρατικούς μηχανισμούς —χάρη στην πίεση των αγγλοσαξονικών μυστικών υπηρεσιών— ήταν εύκολο οι ιμπεριαλιστές να δημιουργήσουν στρατιές δικών τους χαφιέδων μέσα στα κράτη …Ήταν τα "σκυλιά" τους, που με τη "λύσσα" τους τρομοκρατούσαν τις κοινωνίες και γέμιζαν τις νόμιμες "στάνες" τής Democracy …Τα "σκυλιά" των κομμουνιστικών κομμάτων, που χιμούσαν στην κοινωνία μόνο και μόνο για να τη διχάσουν και να τη μοιράσουν στις νόμιμες "στάνες" των Αγγλοσαξόνων. Χιμούσαν στη μάζα των φτωχών πολιτών τού κάθε κράτους, η οποία αποτελούσε και τον βασικό στόχο των ιδιοκτητών τής Democracy …Στη μάζα, η οποία με την ψήφο της νομιμοποιούσε στην εξουσία τους προδότες, τους οποίους είχαν προεπιλέξει ερήμην των λαών οι Αγγλοσάξονες. Όσοι φτωχοί μισούσαν και φοβούνταν τους κομμουνιστές πήγαιναν στη χριστιανοδημοκρατική "στάνη" και όσοι στοιχειωδώς τους άκουγαν πήγαιναν προς τη σοσιαλοδημοκρατική "στάνη". 


Μόνον τα άγρια εκπαιδευμένα "σκυλιά" παρέμεναν στο "φυλάκιο" των ΚΚ. Με τη χρηματοδότηση των Σιωνιστών και τις "πλάτες" των Προτεσταντών η ιδιότητα του κομμουνιστή έδινε "μισθό" και βόλεμα εξ' αρχής και γι' αυτό προσέλκυσε εξ' αρχής ό,τι χειρότερο και παρασιτικότερο περιφερόταν στην κοινωνία.

 
Στην κυριολεξία τα κομμουνιστικά κόμματα "ψάρευαν" ό,τι υπήρχε στον "πάτο" της. Στην κυριολεξία ο κομμουνισμός συγκέντρωνε τον "κατιμά" τής κοινωνίας …Όποιον είχε λόγο να μισεί την κοινωνία και τα μέλη της —ειδικά τα επιφανή μέλη της, τα οποία ξεχώριζαν με τα προσωπικά τους ταλέντα—. Αυτόν τον κομπλεξικό και μισαλλόδοξο "κατιμά" συγκέντρωνε πάντα ο κομμουνισμός …Τεμπέληδες, βλάκες, άσχημους, άχρηστους, σακάτηδες, αστοιχείωτους …Όποιους μισούσαν την κοινωνία και έψαχναν τρόπο να "παρακάμψουν" τις διαδικασίες προόδου, οι οποίες προβλέπονταν για τους πολίτες της. 
Οι συνωμότες επένδυσαν σ' αυτούς τους αριστερόστροφους φασίστες, τους οποίους οι ίδιοι ισχυροποιούσαν μέσα σε όλα τα κράτη …Κράτη, τα οποία "αρρώσταιναν" εξαιτίας τους και παραδίδονταν στους Αγγλοσάξονες προστάτες τους. Το σύνολο του προτεσταντικού ιμπεριαλισμού στηριζόταν στη "σήψη" που προκαλούσε στην κοινωνία ο κομμουνισμός και τα μολυσματικά στοιχεία που αυτός παρήγαγε και τα οποία σταδιακά κυριαρχούσαν στην κοινωνική λειτουργία, ακόμα κι όταν αυτά "μεταμφιέζονταν" σε μη κομμουνιστές. 

Τα κατά τόπους κομμουνιστικά κόμματα έγιναν οι μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες εστίες "μόλυνσης" των χριστιανικών κοινωνιών …Κανονικά εβραϊκά γκέτο, τα οποία μέχρι και εκπόρνευση απαιτούσαν από τα μέλη τους για τα συμφέροντα του κόμματος …Πραγματικές "πληγές", οι οποίες στην κυριολεξία ξεχείλιζαν μολυσματικό "πύον" μέσα στην κοινωνία …Απόλυτα χρήσιμα, όχι επειδή θα παρήγαγαν τους πολλούς κομμουνιστές, οι οποίοι θα κομμουνιστοποιούσαν την κοινωνία —δεν ήταν αυτός ο ρόλος τους, και δεν τους ενδιέφερε αυτός ο στόχος—, αλλά ρόλος τους ήταν να μπουν στα συστήματα παιδείας και εκπαίδευσης, ώστε να "μολύνουν" την κοινωνία …Να "παράγουν" μόνιμα "διαφορετικούς" για να τη διχάζουν επίσης μόνιμα. Να τη διχάζουν και να τη "μοιράζουν" οργανωμένα και σταθερά στα ιδιόκτητα "μαγαζιά" των κομματαρχών …Στόχος των σκληρών κομμουνιστών ήταν να παράγουν σκληρούς δούλους για όλα τα νόμιμα κόμματα, οι οποίοι θα υπέτασσαν την κοινωνία στα δικά τους αφεντικά …απ' όποιο "πόστο" κι αν κατείχαν.

 Γι' αυτόν τον λόγο —ακόμα και σήμερα—, στην υποτιθέμενη περίοδο του θριάμβου τού καπιταλισμού, διατηρούνται τα κατά τόπους κομμουνιστικά κόμματα με κρατικές χορηγίες …Εντολή των αφεντικών είναι να μην διαλύονται αυτά, ώστε να μην "πέφτει" η παραγωγή "μολυσματικών" στοιχείων.

Εντολή των αφεντικών ήταν να μπει ο συνδικαλισμός στα σχολεία, ώστε η "μόλυνση" να ξεκινήσει από την τρυφερή ηλικία των πολιτών. Να μπορούν οι κομμουνιστές να "σπρώχνουν" ανθρώπους και "αρρώστιες" στα δεκαπενταμελή συμβούλια των μαθητών. Όσο κι αν αυτό το οποίο θα πούμε φαίνεται παράξενο, είναι αληθές: …Το ΚΚΕ το πληρώνουν κάποιοι, όχι για να διεκδικεί την εξουσία, αλλά για να διατηρεί όλες τις παραμέτρους τού σχεδιασμού τους …Σε περιόδους μεγάλης κρίσης —με την ύπαρξή του και μόνον— να "ανασταίνει" τον ναζισμό και στην ήρεμη καθημερινότητα να διατηρεί ζωντανή την ΚΝΕ και την ΠΣΚ…

…Τη βασική "μηχανή", που στόχο έχει να "μολύνει" την κοινωνία στο σύνολό της. Να "μολύνει" την κρατική διοίκηση και την παραγωγική διαδικασία. …Από το δημοτικό σχολείο, που αφορά τους πάντες, μέχρι και το Πανεπιστήμιο, το οποίο αφορά τα μελλοντικά στελέχη. Αυτή είναι η βασική "φάμπρικα" του οργανωμένου εξιουδαϊσμού των μελλοντικών φασιστών. Ζητούμενο είναι η ΚΝΕ να μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί σε καθημερινή βάση. Ζητούμενο ήταν η ΠΣΚ να μολύνει τις νέες γενιές των "μορφωμένων" φτωχών, οι οποίοι θα στελεχώσουν τις κρατικές υπηρεσίες, τα συστημικά κόμματα, τον συνδικαλισμό ή τα εργοστάσια …Να τις εκπαιδεύει στο μίσος τού τεμπέλη και στον τυχοδιωκτισμό τού πρόθυμου δούλου. 

Αυτή πρέπει να υπάρχει, για να παράγει τους "καλύτερους" φασίστες που έχει δει ποτέ η ανθρώπινη ιστορία …Τους πιο άπληστους, αδίστακτους, σκληρούς, ανηλεείς και αξιόπιστους φασίστες που έχει "δει" ποτέ η κοινωνία …Αυτούς, οι οποίοι μετά την "εκπαίδευσή" τους στην ΠΣΚ και στα Πανεπιστήμια θα διασκορπιστούν σε όλα τα "μήκη" και "πλάτη" τής κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής και θα "σαρώσουν" τα πάντα μέσα στην Democracy. Αυτοί οι αριστερόστροφοι "φασίστες" ήταν η απόλυτη δύναμη του προτεσταντικού ιμπεριαλισμού και βέβαια το κρυφό "κλειδί" τού ιμπεριαλισμού τους.

Ας μελετήσει κάποιος την περίπτωση Τσίπρα. Από δεκαπέντε χρονών είναι μπλεγμένος σε συνωμοσίες μυστικών υπηρεσιών και συμφωνίες "προώθησης". Στην ηλικία που οι μορφωμένοι συνομήλικοί του είναι ευτυχείς που πιάνουν την πρώτη τους δουλειά, αυτός είχε "διοριστεί" —πρωτοφανές στα ελληνικά πολιτικά χρονικά— αρχηγός κόμματος της Βουλής. Μπορεί κάποιος να φανταστεί έναν οποιονδήποτε σαραντάχρονο άνθρωπο να γίνεται Πρωθυπουργός της κρίσης και των Μνημονίων, χωρίς να έχει θητεύσει στο χαφιεδομάγαζο της ΚΝΕ; Ποιος κοινός άνθρωπος θα μπορούσε να πει τα ψέματα που έχει πει ο Τσίπρας τη στιγμή που είναι φανερό πλέον ότι έχει συνωμοτήσει με τους ιμπεριαλιστές; …ΚΑΝΕΝΑΣ …Κωλοπετσωμένος σαραντάχρονος να δρα με την κυνικότητα ενός υπέργηρου Μητσοτάκη δεν είναι φυσιολογικός …Μόνον εκπαιδευμένος Κνίτης μπορεί να το κάνει αυτό …Μία φορά Κνίτης, για πάντα χαφιές…!!


Αριστερόστροφοι και δεξιόστροφοι φασίστες
…Η μεταξύ τους "μάχη".

Από τη στιγμή που οι Προτεστάντες αποφάσισαν να "μολύνουν" όλες τις κοινωνίες των αντιπάλων τους, ευνόητο είναι ότι η "μάχη" τους θα δινόταν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής κοινωνίας. Απέναντι στον φασισμό των ηγετών, οι οποίοι διατηρούσαν την κοινωνία στο επιθυμητό επίπεδο του τοπικού χριστιανικού δόγματος, θα έπρεπε να βάλουν τον φασισμό των δικών τους δούλων, οι οποίοι θα είχαν τον αντίθετο στόχο …Τον στόχο να διχάσουν την κοινωνία για να την κάνουν εκμεταλλεύσιμη από τα αφεντικά …Να την "κόψουν", όπως κόβεται το "γάλα" και να παραδώσουν τα "υποπροϊόντα" του στα αφεντικά τους.

Ήταν δηλαδή δεδομένο το ότι θα γινόταν μάχη μέσα στο εσωτερικό τής κάθε κοινωνίας …Από τη μία πλευρά οι παλιοί φασίστες των βασικών χριστιανικών δομών και από την άλλη οι δήθεν "επαναστάτες" …και εξίσου φασίστες …Από τη μία οι δούλοι τής εκκλησίας και των ηγετών τής προτιμήσεώς της και από την άλλη οι δούλοι των Προτεσταντών, οι οποίοι απλά θα "κρύβονταν" πίσω από μια δήθεν ιδεολογική κομμουνιστική "βιτρίνα" …Από τη μία οι φασίστες της "χριστιανοδημοκρατίας" και από την άλλη οι φασίστες της "σοσιαλοδημοκρατίας" …Οι δεξιόστροφοι φασίστες και οι αριστερόστροφοι φασίστες. Μία μάχη, η οποία για τους έμπειρους Σιωνιστές και τους Αγγλοσάξονες συνωμότες ήταν εξ αρχής κερδισμένη.

Εκ του αποτελέσματος βλέπουμε ότι αυτό επιβεβαιώνεται. Τι είναι όμως αυτό, το οποίο κάνει εκ των προτέρων βέβαιη την ολοκληρωτική επικράτηση των αριστερόστροφων φασιστών; ...Των φασιστών εκείνων, τους οποίους "παράγει" το αριστερό άκρο τού κομμουνισμού; Ακόμα και σήμερα, στην υπερκαπιταλιστική Νέα Τάξη, η υπεροχή των "πρώην" κομμουνιστών είναι απόλυτη. Όλοι οι ηγέτες των χρήσιμων για τους Σιωνιστές και τους Προτεστάντες κρατών είναι πρώην σταλινικοί κομμουνιστές και όλα τα στελέχη όλων των μηχανισμών είναι "ομοϊδεάτες" τους. Όλοι τους, δηλαδή, πρώτα κάθισαν στα "κομμουνιστικά" θρανία και μετά έγιναν ειδικοί και λάτρεις τού καπιταλισμού. Πώς αυτοί οι άνθρωποι με ελάχιστα μέσα κατόρθωσαν και επιβλήθηκαν σε όλους τους χώρους; Πώς είναι δυνατόν να είναι σχεδόν αποκλειστικά κομμουνιστικής "παιδείας" οι άνθρωποι-"κλειδιά", οι οποίοι ελέγχουν σε απόλυτο βαθμό τις χριστιανικές κοινωνίες όλων των δογμάτων;

Το χαρακτηριστικό που τους δίνει την τεράστια υπεροχή τους, είναι το διαφορετικό εκείνο "ελατήριο", το οποίο τους κινεί σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους …Το διαφορετικό "κίνητρο" στη ζωή τους. Αυτό το κίνητρο είναι το "μίσος" …Το μίσος είναι αυτό που τους δημιουργεί …Σε αυτό διαφέρουν από τους αντίστοιχους δεξιόστροφους φασίστες, τους οποίους τούς "κινεί" η έννοια της "αγάπης". Προσοχή εδώ, για να μην υπάρξει παρεξήγηση ...Η λανθασμένη αντίληψη της έννοιας της "αγάπης" είναι το ίδιο κακή με το "μίσος", αλλά είναι διαφορετικό πράγμα. Το ότι αγαπάς, για παράδειγμα, τη θρησκεία σου, δεν σε κάνει αυτόματα καλό άνθρωπο όταν θέλεις να σκοτώσεις όλους τους άλλους. Το ότι αγαπάς την πατρίδα σου, δεν σε κάνει αυτόματα καλό άνθρωπο όταν θέλεις να αφαιρέσεις τις πατρίδες απ' όλους τους άλλους …Είσαι εξίσου φασίστας, είτε αγαπάς κάτι με λάθος τρόπο είτε μισείς κάτι άλλο. Η αγάπη, δηλαδή, ως κίνητρο, δεν σε κάνει λιγότερο φασίστα από τους άλλους …Ιδιόμορφο σε κάνει, και όχι διαφορετικό.

Αυτοί λοιπόν οι ιδιόμορφοι δεξιόστροφοι φασίστες έχασαν ολοκληρωτικά τη μάχη από τους αριστερόστροφους φασίστες. Γιατί; …Γιατί έχουν μια θανάσιμη αδυναμία …Την "αγάπη" τους. Έχουν το μειονέκτημα του θηρίου εκείνου, του οποίου τη φωλιά γνωρίζεις και μπορείς ανά πάσα στιγμή είτε να το καθηλώσεις στη φωλιά του —αναγκάζοντας το να την προστατεύει— είτε να του κάνεις ζημιά, εκμεταλλευόμενος την απουσία του. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό στην περίπτωσή μας; …Ότι τον δεξιόστροφο φασίστα όσο εύκολα τον εκμεταλλεύεται η νόμιμη εξουσία άλλο τόσο εύκολα τον εκμεταλλεύονται και οι σφετεριστές τής εξουσίας. Όσο εύκολα τον εκμεταλλεύονται οι "προστάτες" του, άλλο τόσο εύκολα τον εκμεταλλεύονται και οι εχθροί του. Τον δεξιόστροφο φασίστα μπορείς να τον εκμεταλλεύεσαι επ' άπειρον με όλους τους τρόπους. Είτε φτωχός είτε πλούσιος, είναι το ίδιο εκμεταλλεύσιμος. Μπορείς —όποτε θέλεις— να τον εκμεταλλεύεσαι και —όποτε θέλεις— να τον αναγκάζεις να αντιδράσει, για να τον "κοπανίσεις".

Μπορείς, ως εργοδότης, να αδικείς έναν δεξιόστροφο θρησκόληπτο εργαζόμενο και αυτός να μην αντιδρά ΠΟΤΕ ως εργαζόμενος, αν πιστεύει πως είσαι καλός χριστιανός. Μπορείς, ως εργοδότης, να αδικείς έναν δεξιόστροφο εθνικιστή εργαζόμενο και αυτός να μην αντιδρά ΠΟΤΕ, αν εσύ έχεις φήμη "πατριώτη". Φτιάξε μερικά καμπαναριά και δώσε μερικές στολές στον στρατό και οι "δεξιόστροφοι" εργαζόμενοί σου δεν θα αντιδράσουν ποτέ στην εκμετάλλευση, ακόμα κι αν τους μαστιγώνεις. Αιώνες μπορείς να βαστάς τέτοιους ανθρώπους —όπως γινόταν και στον Μεσαίωνα—, χωρίς αυτοί ποτέ να επαναστατήσουν. Πάντα θα θεωρούν την αδικία σαν μια μικρή "θυσία" για την υπερπολύτιμη αγάπη τους …Μια θυσία, η οποία θα δώσει τη δύναμη στους εκμεταλλευτές τους να προστατεύσουν την αγάπη τους. 

Όμως, τα ίδια συμβαίνουν ακόμα κι όταν τους βρίσκεις "απέναντι". Αν —για λόγους σφετερισμού τής νόμιμης εξουσίας— θέλεις να τους στρέψεις εναντίον κάποιων δικών σου εχθρών, εύκολο είναι. Ακόμα κι αν το αφεντικό τους είναι το καλύτερο του κόσμου και τους ευνοεί ως εργαζόμενους, αυτοί θα κινηθούν εναντίον του αν είναι θρησκόληπτοι και τους πείσεις πως είναι αμαρτωλός ή ακόμα χειρότερα πως είναι άθεος. Ακόμα κι αν τους ευνοεί ως εργαζόμενους, αυτοί θα ξεσηκωθούν αν είναι εθνικιστές και τους πείσεις πως είναι προδότης τού έθνους. Πάντα δηλαδή είναι έτοιμοι να κάνουν μια θυσία, ανεξαρτήτως προς ποια "κατεύθυνση" γίνεται αυτή και χωρίς πάντα να γνωρίζουν ποιος τους εκμεταλλεύεται. 

Όταν όλα αυτά τα "μειονεκτήματα" τα γνωρίζουν οι "απέναντι", ευνόητο είναι πως διαρκώς θα σε εξασθενούν μέχρι να σε γονατίσουν …Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι "απέναντι" είναι οι πονηροί Σιωνιστές, οι οποίοι διατηρούν κοινότητες σε όλα τα κράτη και αντλούν πληροφορίες όλων των επιπέδων, αν σκεφτεί κάποιος ότι κινούνται στο κοινωνικό "περιθώριο". Οι Προτεστάντες, δηλαδή, γνωρίζοντας πώς λειτουργεί το σύστημα και έχοντας τη συνεργασία των Εβραίων, μπορούσαν να του δημιουργούν πρόβλημα, γιατί μπορούσαν να το "χτυπάνε" στην "καρδιά" του …Γνώριζαν σε κάθε κράτος ποιους να "χτυπάνε" και με ποιους τρόπους.

Μπορούσαν να χτυπάνε τους ανεπιθύμητους εξουσιαστές, ακόμα κι αν αυτοί ήταν οι καλύτεροι άνθρωποι ή εργοδότες τού κόσμου. Γιατί; …Γιατί μπορούσαν να τους εμφανίζουν στους φτωχούς και στους αγράμματους με τον τρόπο εκείνον, ο οποίος ακύρωνε τη μέχρι τότε πολιτική τού κοινωνικού κατευνασμού, που επέβαλαν τα τοπικά θρησκευτικά δόγματα ή οι τοπικές εξουσίες …Έβαζες έναν αριστερόστροφο φασίστα μέσα στον κόσμο κι αυτός άρχιζε τις προβοκάτσιες …"Άθεος" ο εξουσιαστής ή ο εργοδότης όταν ο ακροατής είναι θρησκόληπτος εργαζόμενος …"Προδότης" ο εξουσιαστής ή ο εργοδότης όταν ο ακροατής είναι εθνικιστής εργαζόμενος. Αν μάλιστα έχεις και πληροφόρηση από τον Εβραίο νταβατζή τού γκέτο, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμα "καλύτερη".


Αυτό είναι το συντριπτικό πλεονέκτημα του αριστερόστροφου φασίστα. Γνωρίζει τις αδυναμίες των αντιπάλων του και δεν έχει τέτοιες αδυναμίες ο ίδιος …Δεν έχει "φωλιά", που να την "αγαπάει" και να λειτουργεί ως "παγίδα" για τον ίδιο …Δεν έχει καν "φωλιά" ...Ούτε στο περίπου δεν έχει "φωλιά" …Ακόμα και στη "φωλιά" που γεννήθηκε μπορεί ν' "αποπατήσει" και να φύγει. Εκτός από τον εαυτό του δεν αγαπάει κανέναν άλλο. Ακόμα και τα αφεντικά του τα "αλλάζει" με "μέτρο" το πόσο αυτά τον εξυπηρετούν. Ως εκ τούτου μισεί τους άλλους με κάποια κριτήρια συγκεκριμένα. Μισεί αυτούς, οι οποίοι έχουν ό,τι θα ήθελε ο εαυτός του να έχει, για να είναι ικανοποιημένος …Μισεί τους πλούσιους και όχι τον πλούτο, τον οποίο τον επιθυμεί για τον εαυτό του …Μισεί τον άριστο και όχι την κοινωνική διάκριση, την οποία την επιθυμεί για τον εαυτό του …Μισεί αυτούς, οι οποίοι κατέχουν εκείνο που επιθυμεί ο ίδιος και μισεί αυτούς, οι οποίοι διεκδικούν εκείνα που έχει στην κατοχή του.

Είναι φανατικός κομμουνιστής όταν ο κομμουνισμός τού δίνει τη δυνατότητα να ισχυροποιηθεί και γίνεται ο χειρότερος αντικομμουνιστής εάν διαπιστώσει ότι κι εκεί έχει "ψωμί". Δεν μπορείς να τον ανταγωνιστείς αυτόν τον άνθρωπο. Αν μπεις στον "δρόμο" του, θα σε νικήσει. Μπορεί να γίνει ό,τι τον βολεύει, απλά για να σε νικήσει. Ακόμα και η πιο επικίνδυνη "κόμπρα" να είσαι, αυτός θα γίνει μια πονηρή "μαγκούστα". Αν είσαι θρησκόληπτος, θα γίνει "προοδευτικός" άθεος, ώστε να σου δημιουργήσει εχθρούς και να μπει επικεφαλής τους. Αν είσαι άθεος, για τον ίδιο λόγο θα γίνει θρησκόληπτος. Θα γίνει πατριώτης, αν τον συμφέρει …και μπορεί να γίνει και προδότης αν τον συμφέρει περισσότερο …Θα γίνει ό,τι χρειάζεται, για να πετύχει τον στόχο του.

 
Αυτή η διαφορά είναι το συντριπτικό του πλεονέκτημα. Δεν αγαπάει κάτι συγκεκριμένο, ώστε να περιστρέφεται γύρω από έναν συγκεκριμένο "άξονα". Ο δεξιόστροφος φασίστας "γαντζώνεται" άθελά του απ' αυτό που αγαπάει —και το οποίο είναι γνωστό στους εχθρούς του— και αυτό τον καθιστά ευάλωτο. Αντίθετα, ο αριστερόστροφος φασίστας "γαντζώνει" ο ίδιος συνειδητά ό,τι μισεί …που μπορεί να είναι οτιδήποτε και ν' αλλάξει με οτιδήποτε. Γίνεται "ζευγάρι" με τον στόχο του …Τον όποιο στόχο του. Δεν έχει κανέναν ενδοιασμό, γιατί δεν θεωρεί ότι προδίδει κάτι. Δεν έχει σταθερό ηθικό κώδικα, ώστε να τον περιορίζει, αλλά και να λειτουργεί "ενημερωτικά" για τον περίγυρο των εχθρών και αντιπάλων. Έχει έναν περιστασιακό κώδικα "κομμένο και ραμμένο" στα δικά του "μέτρα". Υπηρετεί τον εαυτό του και αυτό τον κάνει χαρούμενο …Φανατικός κομμουνιστής για όσο διάστημα είναι άφραγκος και, αν τα "κονομήσει", θα γίνει ένας αντικομμουνιστής, που πιο σκληρός δεν έχει υπάρξει. Κομμουνιστής ήταν ο Μουσολίνι πριν γίνει ο "γενάρχης" των δεξιόστροφων φασιστών.

Με την οργανωμένη "παραγωγή" αυτών των ανθρώπων σύντομα οι Προτεστάντες άλωσαν όλες τις χριστιανικές κοινωνίες. Εκεί ήταν που "κοιμήθηκε" η κεντρική εξουσία των χριστιανικών δογμάτων …Δεν κατάλαβαν τι έκαναν οι Προτεστάντες και ποιος ήταν ο λόγος που στήριζαν και χρηματοδοτούσαν τα τοπικά κομμουνιστικά κόμματα. Τα κόμματα εκείνα δεν είχαν στόχο την εξουσία. Τα κόμματα εκείνα είχαν στόχο "εκπαιδευτικό" …Είχαν στόχο να "αρρωστήσουν" την κοινωνία …Είχαν στόχο να ανασύρουν και να αναδείξουν ό,τι "σαβούρα" υπήρχε στον κοινωνικό "πάτο" …Είχαν ως στόχο να "παράγουν" τα άτομα εκείνα, τα οποία επί αιώνες οι ηγεσίες των δογμάτων δεν ήθελαν να παράγονται και τα τιμωρούσαν εν τη γενέσει τους. Αυτά τα κόμματα και οι μηχανισμοί τους ήταν τα "δίκτυα" των Προτεσταντών στο κοινωνικό περιθώριο των κοινωνιών. Μέσα από εκείνα τα θολά "νερά" έβρισκαν ανθρώπους …Αγράμματους κομπλεξικούς, οι οποίοι μισούσαν τους πάντες και ήταν έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να πετύχουν την κοινωνική και οικονομική τους άνοδο. Εκεί "συναντιόταν" σε κάθε κοινωνία οι πιο κομπλεξικοί και αδύναμοί της με τους Εβραίους "ειδικούς".

 
Αυτοί λοιπόν οι τεχνητά δημιουργημένοι αριστερόστροφοι φασίστες μοιάζουν με τα αφεντικά τους και γι' αυτό είναι απροβλημάτιστη η μεταξύ τους συνεργασία. Δεν έχουν "κολλήματα" πίστης ή αγάπης ή αφοσίωσης. Φροντίζουν να έχουν κοινά συμφέροντα με τα "αφεντικά" απέναντι σ' αυτούς που μισούν και οι οποίοι συνήθως είναι εκείνοι, οι οποίοι κατέχουν αυτά που οι ίδιοι επιθυμούν. Μοιάζουν με τους Προτεστάντες στη νοοτροπία, εφόσον και ο προτεσταντισμός από το μίσος έχει παραχθεί ...Το μίσος των Προτεσταντών απέναντι στην "πετυχημένη" Ρώμη και όχι την επιπλέον δική τους αγάπη προς τον Θεό. Μοιάζουν και με τους Σιωνιστές στη νοοτροπία, εφόσον και ο σιωνισμός από το μίσος προς τον χριστιανισμό έχει παραχθεί. Όσο πιο αποτυχημένος κάποιος, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να καταλήξει στα "δίχτυα" τους, εφόσον θέλει να "επιτύχει" …Εκεί υπερέχουν. Γιατί; …Γιατί δεν έχουν "φωλιά" …δεν έχουν αυτού του είδους σημείο αδυναμίας.

 
 Αυτοί είναι οι πιο αδίστακτοι υπηρέτες τής εξουσίας. Λατρεύουν την εξουσία ως λειτουργία και βέβαια λατρεύουν τους ισχυρούς τής εξουσίας —οι οποίοι έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες τους— …Τους όποιους ισχυρούς …Δεν έχουν προτιμήσεις. Αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι και καλύτεροι σύμμαχοι της εξουσίας …Αυτοί, οι οποίοι θα αντισταθούν σε οποιαδήποτε αλλαγή θίγει την εξουσία και άρα και τις δικές τους φιλοδοξίες …Αυτοί, οι οποίοι θα πολεμήσουν τον οποιονδήποτε φορέα νέας γνώσης ή ακόμα και λύσης των ανθρωπίνων προβλημάτων …Αυτοί, οι οποίοι πρώτοι θα τον εντοπίσουν, θα τον ζηλέψουν, θα τον μισήσουν και θα τον πολεμήσουν… 
…Οργανωμένες "αγέλες" σκύλων, οι οποίες θα επιτεθούν μαζικά σε όποιον στέκεται εμπόδιο στις φιλοδοξίες τους …Σε όποιον στέκεται ανάμεσα στους ίδιους και σε αυτό το οποίο θεωρούν λεία τους. Δεν υπάρχει τομέας κοινωνικός, πολιτικός, συνδικαλιστικός, επιστημονικός, αθλητικός ή πολιτιστικός, που να μην μεταφέρουν την ιδεολογική τους "παθογένεια", μετατρέποντας τα πάντα σε προβλήματα της "εξειδίκευσής" τους και κατ' επέκταση σε εξουσία. Δεν υπάρχει χώρος που να μην τον έχουν "αλώσει" και να μην έχουν προσπαθήσει να τον φέρουν στα "μέτρα" τους. Δεν υπάρχει χώρος που να μην προσπάθησαν με τη λογική τής συμμορίας να εξουδετερώσουν τους άριστούς του …Από κοινού, με αλληλοβοήθειες και κάνοντας τις πιο απίθανες και ανίερες συμμαχίες.

 Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πως όλοι αυτοί από τη φύση τους μισούν τον ελληνισμό …Μισούν τον ελληνισμό και ό,τι αυτός αντιπροσωπεύει …Μισούν το φως του, την αλήθεια του, την ανιδιοτέλειά του, την ατομικότητά του και βέβαια την τάση του για δωρεά και αφύπνιση των ανθρώπων …Μισούν τη δόξα και την τιμή που του έχουν αποδώσει οι λαοί και θέλουν να την "υπεξαιρέσουν", για να την προσθέσουν στον δικό τους συλλογικό "λογαριασμό". Ήθελαν οι ίδιοι, σαν "λαός" που γεννήθηκε υποτίθεται με τον ίδιο τρόπο —και άρα μέσω της γνώσης—, να πάρουν την ελληνική θέση στην καρδιά τής ανθρωπότητας. Έχοντας ταυτίσει τα συμφέροντά τους με την πολιτική "μόλυνση" των κοινωνιών, μισούν ό,τι μπορεί να τους βγάλει από το "παιχνίδι" των κερδών …Μισούν ό,τι μπορεί να εξουδετερώσει τον χρυσοφόρο μαρξισμό, και ο ελληνισμός είναι ένας από τους πιο ισχυρούς εχθρούς του …Ένας εχθρός, τον οποίο λατρεύουν να μισούν …ΜΙΣΟΣ και τίποτε άλλο ...Δηλητηριασμένοι από το ΜΙΣΟΣ μέχρι το "μεδούλι". 

Δεν είναι τυχαίο που ο χειρότερος διώκτης του ελληνισμού της Κάτω Ιταλίας ήταν ο Μουσολίνι …Ένα "σκουπίδι" τού κομμουνισμού, ο οποίος ήταν καθαρά πράκτορας των Βρετανών με βάση τα επίσημα στοιχεία που έχουν πλέον αποκαλυφθεί …Ένα κομμουνιστικό "σκυλί", που, εξαιτίας των προτεσταντικών συμφερόντων, "μετακινήθηκε" στον "φασισμό" και έγινε ο "πατέρας" τού φασισμού ...Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος διώκτης τού ελληνισμού τής Magna Grecia. Επιτέθηκε με λύσσα σε έναν ελληνισμό αιώνων στην ιταλική χερσόνησο. Επιτέθηκε με λύσσα σε μια γλώσσα, η οποία μιλιόταν για χιλιάδες χρόνια στην περιοχή. Μιλάμε για την πιο ύποπτη, "βουβή" και ατιμώρητη πράξη εθνοκάθαρσης στην ιστορία τής Δυτικής Ευρώπης. 

Αυτές ήταν οι εντολές που είχε λάβει από τους Προτεστάντες και τους Σιωνιστές ο κομμουνιστικός "σκύλος" και αυτές εκτέλεσε …Τις εκτέλεσε σε βαθμό παράνοιας, που έφτασε στο σημείο να επιτεθεί και στην ίδια την Ελλάδα. Όπου υπάρχει ελληνική καταστροφή τον τελευταίο αιώνα, υπάρχει κομμουνιστική παρέμβαση …Την καταστροφή του ελληνισμού τού τουρκικού Πόντου τη μεθόδευσαν οι κομμουνιστές τής Ρωσίας πολύ πριν τη διανοηθεί ο Κεμάλ …Τον ελληνισμό του ρωσικού Πόντου τον "ξήλωσαν" οι ίδιοι κομμουνιστές και τον έστειλαν νύχτα στο Καζακστάν …Οι κομμουνιστές πρόγονοι του κομμουνιστή Πούτιν, τον οποίο σήμερα κάποιοι φαντάζονται σαν "σωτήρα" τής Ελλάδας.

Εννοείται βέβαια ότι οι χειρότεροι κομμουνιστές ως άνθρωποι είναι οι Έλληνες κομμουνιστές, γιατί ο μισελληνισμός τους είναι ταυτόχρονα και προδοσία των προγόνων τους. Όταν, για παράδειγμα, θεωρούμε τον Ιταλό Μουσολίνι σκουπίδι, επειδή επιτέθηκε στον ελληνισμό με στόχο να τον πλήξει, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του και την "ιδεολογία" του, αντιλαμβανόμαστε πόσο σκουπίδια είναι οι Έλληνες κομμουνιστές, οι οποίοι λειτούργησαν με έναν ανάλογο ανθελληνικό τρόπο. Αυτοί, οι οποίοι προκάλεσαν έναν ολόκληρο Εμφύλιο μόνο και μόνο για να "ματώσουν" τον ελληνισμό, εφόσον αυτές τις εντολές είχαν. Για κανέναν άλλο λόγο δεν έγινε ο Εμφύλιος. Ο κόσμος είχε "μοιραστεί" μεταξύ Στάλιν και Προτεσταντών και δεν είχε κανένας κανέναν λόγο να θέλει να ανατρέψει αυτήν τη συμφωνία. 

Όταν τα ελληνικά "δουλικά" τού Στάλιν έκαναν έναν Εμφύλιο, ευνόητο είναι ότι ο στόχος τους δεν ήταν ο προφανής. Με πρόφαση την "επανάσταση" τσάκισαν τον ελληνικό λαό και τον έστειλαν δεκαετίες πίσω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, γιατί αυτό εξυπηρετούσε τους Προτεστάντες και τους Σιωνιστές. Εκείνα τα δουλικά τού Στάλιν έκαναν ενσυνείδητα το μεγαλύτερο κακό στον ελληνισμό …Με ευχαρίστηση και όχι από "αγγαρεία". Ο ίδιος ο Γκρουέφσκι, ο οποίος επί χρόνια προσπαθεί να κάνει κακό στον ελληνισμό, χτυπώντας τον στην "καρδιά" του, είναι ένα σκουπίδι που είναι γόνος εκείνων των "Ελλήνων" κομμουνιστών.  Μέρα και νύχτα μηχανεύεται τρόπους να κάνει κακό στον ελληνισμό σαν λυσσασμένο "σκυλί".

 
 Αυτοί ήταν οι μεγαλύτεροι προδότες στην ιστορία τού ελληνισμού και ήταν οι κομμουνιστές. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε και τον πιο διάσημο "ήρωα" των Ελλήνων κομμουνιστών και τη συμπεριφορά του απέναντι στα ελληνικά "σύμβολα" …Τον Γλέζο, ο οποίος πήγε και προσκύνησε με θρησκευτική ευλάβεια στον "βόθρο" τού κομμουνιστή Χότζα και είναι ο ίδιος που έκανε "εκστρατεία" για να μην τοποθετηθεί μνημείο για τον Μέγα Αλέξανδρο στο νησί του. 
Ακόμα και η αθεΐα τους προέρχεται από το μίσος τους και δεν είναι σε καμία περίπτωση "προϊόν" θεολογικής αναζήτησης, υπαρξιακής ανησυχίας ή απλά μιας πολιτικής διαφωνίας. Άλλωστε τι είδους ανησυχίες και αναζητήσεις να κάνουν οι κομμουνιστές, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν τραγικά αγράμματοι και αστοιχείωτοι; Για όλους αυτούς τους οπορτουνιστές είναι αδιάφορο αν υπάρχει ή δεν υπάρχει ο Θεός, αλλά τους ενδιαφέρουν τα παλάτια, οι εξουσίες και τα πλούτη, τα οποία αποδίδονται σ' Αυτόν. Η κραυγαλέα αθεΐα τους είναι φυσική, εφόσον "ψάχνουν" αιτία να συγκρουστούν με αυτούς τους οποίους μισούν και τους αντιλαμβάνονται σαν ανταγωνιστές και πιθανή "λεία" τους …και ξεκινά από το μίσος απέναντι στους ιερείς, οι οποίοι απολαμβάνουν παλάτια, λιμουζίνες και υπηρέτες. 

Αντιλαμβανόμενοι τους εαυτούς τους σαν "σωτήρες"-αντιπρόσωπους του αφεντικού τους, μισούν εκείνους οι οποίοι κάνουν περίπου τα ίδια στο όνομα κάποιου άλλου αφεντικού …Μισούν τους "συναδέλφους" τους, που το "αφεντικό" τους τούς προσφέρει πιο πολλά απ' αυτά που απολαμβάνουν οι ίδιοι εξαιτίας των δικών τους αφεντικών …Μισούν τους διαχειριστές εκείνους, οι οποίοι με προσόντα ανάλογα των δικών τους απολαμβάνουν "μεγαλεία" και πλούτη. Απλά —κατά την πάγια τακτική τους— όλα αυτά τα "ντύνουν" με ψευδοϊδεολογικά και ανθρωπιστικού τύπου "πασαλείμματα" …"Για το "καλό" του κόσμου και της κοινωνικής τους τάξης", όπως θα έλεγε και ο σύγχρονος Καϊάφας …Για το "καλό" των άλλων και το "καλύτερο" δικό τους.


Η "μέγγενη" του κοκκινόμαυρου φασισμού...
…Δεν Έτυχε, Πέτυχε !!

Αυτή η συνεχής "παραγωγή" χαφιέδων από το κομμουνιστικό κόμμα έχει μια τεράστια πολιτική "αγορά", η οποία έχει τεράστιες "ανάγκες" και απορροφά τα πάντα. Δεν υπάρχει πολιτικός χώρος που να μην έχει την ανάγκη τόσο καλά εκπαιδευμένων χαφιέδων. Μιλάμε για κανονικό "ακροβολισμό" …Παντού μυστικοσύμβουλοι των ΠΑΝΤΩΝ, έμπειροι στις συνομωσίες και στους χαφιεδισμούς. Από τον Ρουσόπουλο του δεξιού Καραμανλή και τον Λαζαρίδη τού δεξιού Σαμαρά μέχρι τον Πανταγιά τού σοσιαλιστή Σημίτη ή τον Λοβέρδο τού σοσιαλιστή Παπανδρέου και όλη τη "σαβούρα" αριστερότερα, όλοι είναι εκπαιδευμένοι Κνίτες. Από τη Δαμανάκη, τον Τατούλη και τον Κύρτσο, όπως κι αν παρουσιάζονται, ό,τι κι αν υποτίθεται πως "πρεσβεύουν", ένα είναι το κοινό τους χαρακτηριστικό …η εκπαίδευση στην ΚΝΕ. 

Μιλάμε για κανονική πολιτική "πανούκλα", που εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς στο "σώμα" τής κοινωνίας. Έχουν αλώσει τα πάντα. Μέχρι και το Άγιο Όρος έχει "προσβάλει" αυτή η "πανούκλα", αν σκεφτεί κάποιος ότι ο βασικός πρωταγωνιστής τού σκανδάλου τού Βατοπεδίου ήταν ένας Κνίτης, που παριστάνει τον "μοναχό" με το όνομα Αρσένιος. Ακόμα και το αντίθετο άκρο τού αριστερού φασισμού έχει ανάγκη τα καλά εκπαιδευμένα "σκυλιά" τού κομμουνισμού. 

Στην πραγματικότητα οι "καλύτεροι" ναζιστές τής ιστορίας ήταν όλοι τους καλά εκπαιδευμένοι πρώην κομμουνιστές.

Ο κομμουνιστής Μουσολίνι, δηλαδή, δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που "μετακινήθηκε" στο άλλο άκρο, γινόμενος ένας δολοφόνος …Ίδια περίπτωση είναι και ο κομμουνιστής δολοφόνος Ρουπακιάς, ο οποίος σκότωσε άνθρωπο στο όνομα της Χρυσής Αυγής. Ο "σταρ" της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρης είναι καθαρά δημιούργημα της κομμουνίστριας Κανέλλη …Με την παλιά "συνταγή" που γέννησε τον Χίτλερ η Λούξεμπουργκ …Η "συνταγή" που καπελώνει τους πάντες και "καταπίνει" όλους τους αντιπάλους των Προτεσταντών και των Σιωνιστών.

Αυτή η "συνταγή" είναι και η μεγαλύτερη προσφορά τού κομμουνισμού στους ιδιοκτήτες του. Είναι η δυνατότητα που τους δίνει να μετατρέπουν κατά βούληση την Democracy σε μια "κρεατομηχανή", η οποία "αλέθει" στην κυριολεξία τους λαούς. Κάθε φορά που ένας λαός, ωθούμενος στα όρια, πάει να "ξεφύγει" από τον έλεγχο των "αφεντικών", η "κρεατομηχανή" αρχίζει και "αλέθει" ανθρώπινες υπάρξεις. Κάθε φορά που ο κόσμος έτεινε να φύγει από τις νόμιμες "στάνες", ξεκινούσε η δολοφονική "μηχανή" τού σχεδιασμού. Πώς γίνεται αυτό; …Απέναντι στην προβοκατόρισσα Λούξεμπουργκ "στήνεται" ένας τρελός Χίτλερ …Απέναντι από τον δωσίλογο Παπανδρέου "στήνεται" ένας τρελός Ζαχαριάδης …Απέναντι στην προβοκατόρισσα Κανέλλη "στήνεται" ένας τρελός Κασιδιάρης. Πάντα κάποιος θα "προκαλέσει" και πάντα θα υπάρχει εκείνος, ο οποίος έχει συνεννοηθεί να αντιδράσει, για να την "πατήσουν" όλοι οι υπόλοιποι. Η κομμουνίστρια Κανέλλη δημιούργησε τον "σταρ" τής Χρυσής Αυγής και η δεξιά Παναγιωταρέα δημιούργησε τον "σταρ" τού ΣΥΡΙΖΑ…

…Μιλάμε για "τυφλοσούρτη". Το φασιστικό άκρο τού κομμουνισμού στήνει "παράσταση" σύγκρουσης με το επίσης φασιστικό άκρο τού ναζισμού. Κομμουνισμός και ναζισμός, ως ένοπλα μέρη τού παρακράτους, μπλέκουν τον λαό σε μια εμφυλιοπολεμική σύγκρουση, η οποία τον καθηλώνει στην αδυναμία. Αυτό είναι το μόνιμο κόλπο των προβοκατόρων. Κομουνισμός και ναζισμός είναι οι δύο όψεις τού ίδιου νομίσματος, το οποίο ανήκει στους ίδιους ιδιοκτήτες. Αυτή ήταν βέβαια και η "επένδυσή" τους. Η συμμορία τής Wall Street δεν χρηματοδοτούσε μόνον τα σκουπίδια τού κομμουνισμού, αλλά και τα σκουπίδια τού ναζισμού …Ίδιους χρηματοδότες είχαν τόσο ο Μαρξ όσο και ο Χίτλερ …Στα ίδια αφεντικά έδιναν αναφορά τόσο ο Χίτλερ όσο και η Λούξεμπουργκ…
…Συγκοινωνούντα "δοχεία", δηλαδή, είναι ο κομμουνισμός με τον ναζισμό …"Δοχεία" κενά περιεχομένου, εφόσον υπάρχουν απλά και μόνον γιατί "επενδύουν" στα ένστικτα των κοινωνιών, όταν αυτές φτάνουν στα όριά τους. Απέναντι στο κομμουνιστικό "γιουρούσι" εναντίον των πλουσίων στέκεται και ο ναζισμός με ένα αντίστοιχο "αντιγιουρούσι" εναντίον των κομμουνιστών. Είναι τόσο "στημένη" η κατάσταση, που ο ναζισμός δεν είχε καν την ανάγκη ούτε μία "βιτρίνα" ιδεολογίας να φτιάξει …"Καλυπτόταν" από τους κομμουνιστές ...Οι κομμουνιστές σού "εξηγούσαν" την ιδεολογία τού ένοπλου "γιουρουσιού" και οι ναζιστές σου υποσχόταν απλά να τους σταματήσουν, επίσης ενόπλως …Ο ένας έγινε "ειδικός" στην αντιμετώπιση του άλλου. Οι μισοί μισούσαν τους μεν, οι άλλοι μισοί τους δε, και ΟΛΟΙ μαζί παγιδεύονταν στα "κόμματα" των κοινών τους αφεντικών.

Το βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα μπροστά στα μάτια μας …Το ΚΚΕ "γέννησε" τη Χρυσή Αυγή ακριβώς όταν υπήρξε ανάγκη …Όταν τη χρειάστηκαν οι δανειστές μας …Όταν τη χρειάστηκαν οι Σιωνιστές και οι Προτεστάντες ιδιοκτήτες των δύο μεγάλων κομμάτων, οι οποίοι μας πρόδωσαν. Κάθισε το ΚΚΕ να φάει μερικές "καρπαζιές" από τους έμμισθους ναζιστές και αυτόματα "γεννήθηκε" η "ηρωική" Χρυσή Αυγή. Γιατί τους ήταν απολύτως χρήσιμη; …Για να μην αντιδράσει ο κόσμος στην εξαθλίωση των Μνημονίων και αρχίσει και αναζητά πολιτική διέξοδο πέρα από τον δικομματισμό. Πριν αυτός ο λαός παρακάμψει τους πολιτικούς των πρεσβειών, οι ιδιοκτήτες τής Democracy έβγαλαν το "χαρτί" τής βίας και τους προβοκάτορες. Άρχισαν να προωθούν τη βίαιη έκφραση της λαϊκής οργής και έβγαλαν τους "μπράβους" τού φασισμού στην πιάτσα για να την εκφράσουν. 

Πριν αρχίσει λοιπόν ο κόσμος ν' αναζητά το δίκιο του —μέσω της πολιτικής και της Δικαιοσύνης— προσπάθησαν να τον "εκτροχιάσουν" από την πιθανότητα να βρεθεί στον σωστό "δρόμο" τής αναζήτησης. Ανέλαβε η δική τους Χρυσή Αυγή να μιλάει για "κρεμάλες" και "λιντσαρίσματα", για να φύγει η κουβέντα από την πολιτική επίλυση του προβλήματος. Ανέλαβε η Χρυσή Αυγή να δίνει κλωτσιές και μπουνιές σε δημοσιογράφους και πολιτικούς, για να αρχίσουν οι πολίτες να "ιεραρχούν" τις προτεραιότητές τους και να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να σώσουν πρωτίστως τη Δημοκρατία. Αυτός ήταν ο ρόλος τής Χρυσής Αυγής με τα παρελαύνοντα "Χάιλ-βάνια" …Να εμφανιστεί σαν απειλή για τη Δημοκρατία, ώστε να "σώσει" τους προδότες, δίνοντάς τους θετικό ρόλο …


Η Χρυσή Αυγή είναι αυτή που έσωσε τον χοντροβενιζέλο και τη δικομματική συμμορία, η οποία γρήγορα πήρε την "πάσα" της και έκανε το δικό της "παιχνίδι". Γρήγορα "έστησε" την "παράσταση" του "δημοκρατικού τόξου", που, μπορεί να μας πρόδωσε, αλλά, προστατεύει τη "δημοκρατία" από τα "άκρα". Ακόμα και η δολοφονία τού Φύσσα μπορεί να έγινε σε συνεννόηση με το σύνολο του δικομματισμού και βέβαια υπό την επίβλεψη των γνωστών Πρεσβειών …"Στημένο" ήταν όλο το παιχνίδι τής Χρυσής Αυγής. 

Γνώριζαν εκ των προτέρων όλοι οι προδότες πως την κρίσιμη στιγμή τής προδοσίας θα εμφανιζόταν η "σωτήρια" ναζιστική Χρυσή Αυγή. Έτσι λειτουργούσε πάντα το σχέδιο και έτσι θα λειτουργούσε και στη συγκεκριμένη περίπτωση …Γνώριζαν από την αρχή οι προδότες Καραμανλήδες, Παπανδρέου και Βενιζέλοι πως δεν κινδυνεύουν με τιμωρία για όσο διάστημα τα αφεντικά τους έχουν το "χαρτί" τού ναζισμού στο "μανίκι" τους. Η Χρυσή Αυγή των Κασιδιάρηδων και των Παππάδων ήταν το ναζιστικό "ιππικό", το οποίο θα τους έσωζε την τελευταία στιγμή. Γι' αυτόν τον λόγο κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο οι φωτογραφίες τους με τα "κραυγαλέα" φέσια και τις σβάστικες …Για να μπορούν ακόμα και οι πιο αγράμματοι και ανύποπτοι πολίτες να καταλάβουν ότι πρόκειται περί ναζιστικού κόμματος …Για να καταλάβουν όλοι πως οι μόνοι που "ευαγγελίζονται" τη "σωτηρία" μακριά από τα κόμματα των αφεντικών είναι οι φασίστες, οι οποίοι απειλούν τη "δημοκρατία" …Για να καταλάβουν όλοι ότι ο "πατριωτισμός" βρίσκεται στα "χέρια" των ναζιστών, ώστε να "φύγουν" από εκεί. Περί αυτού πρόκειται. Η φασιστική Χρυσή Αυγή με την ύπαρξή της και μόνον μετατρέπει σε αναγκαίο κακό ακόμα και την ίδια την προδοσία.

Από εκεί και πέρα το σενάριο είναι πάντα το ίδιο: Μια "στημένη" και ανούσια "κόντρα" με τους "διεθνιστές" κομμουνιστές, προκειμένου να αποσπάται η προσοχή τού κόσμου από τους πραγματικούς προδότες. Η εξειδίκευση της Χρυσής Αυγής είναι η γνωστή και χιλιοειπωμένη ναζιστική ρητορική κατά των κομμουνιστών. Όταν δεν ξύνονται με τις "τζουγκράνες" σε κάποιοι υπόγειο, ακονίζουν "ξιφολόγχες" στα πεζοδρόμια …Μιλάμε για σούργελα …Μέχρι την αποτρίχωση και τα βαράκια φτάνει το μυαλό τους …Ο πολιτικός σχεδιασμός είναι αυτός που τους σώζει. Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι είναι πέρα για πέρα αγράμματοι, αποκτάνε —μέσω της επανάληψης— έναν πολιτικοφανή λόγο, ενώ είναι πολιτικά "αναλφάβητοι" και μορφωτικά τενεκέδες …Το ακριβές "είδωλο" των συναδέρφων τους κομμουνιστών.

 
Αυτοί οι επαγγελματίες προβοκάτορες εξυπηρετούν το σύστημα όποτε καλούνται να το κάνουν. Γι' αυτόν τον λόγο την ώρα που ψηφίζονταν τα Μνημόνια οι κομμουνιστές και οι χρυσαυγίτες αλληλοβρίζονταν στη Βουλή, προσπαθώντας να τραβήξουν την προσοχή από τους προδότες και να πετάξουν τη "μπάλα" στην εξέδρα. Λογικό είναι αυτό, εφόσον η συζήτηση στη Βουλή δεν συνέφερε τους δανειστές μας…
…Δεν συνέφερε τα κοινά αφεντικά των φασιστών. Περί αυτού πρόκειται. Ο άεργος και ανεπάγγελτος Κουτσούμπας έχει τα ίδια αφεντικά με τον επίσης άεργο και ανεπάγγελτο Μιχαλολιάκο …Γι' αυτών των αφεντικών τα συμφέροντα "στήνουν" τον σκυλοκαυγά ...Μιλάμε για "τυφλοσούρτη". Οι δύο αποκλειστικοί εκφραστές τής απειλής εκδήλωσης κοινωνικής βίας απέναντι στους προδότες τού αστικού δικομματισμού είναι "στημένοι" και υπάλληλοι των ίδιων αφεντικών. Για άλλη μια φορά λειτούργησε τέλεια η απόλυτη παγίδα των λαών …Ο εφιάλτης των ελεύθερων δημοκρατών πολιτών. Απ' όπου κι αν πας να "ξεφύγεις", πέφτεις πάνω στα "μαχαίρια" των φασιστών.

Αυτό είναι το μέγα επίτευγμα των ιδιοκτητών τής Democracy. Οι Σιωνιστές και οι Προτεστάντες "τσουβαλιάζουν" τους πάντες ανάμεσα στα δικά τους —στην κυριολεξία ιδιόκτητα— πολιτικά όρια. Ούτε καν τα θρησκευτικά δόγματα μπορούν να απειλήσουν την αντοχή αυτού του "τσουβαλιού" …Η μοναδική φορά στην ιστορία τού χριστιανισμού, όπου αναπτύχθηκαν —εντός του— πάθη πιο ισχυρά και πιο φονικά από τα θρησκευτικά. Εύκολο ήταν για τους συνωμότες να το πετύχουν αυτό, από τη στιγμή που εμφανίστηκαν οι ίδιοι σαν προστάτες τής "Δημοκρατίας" και μπόρεσαν και όπλισαν τους δήθεν ιδεολογικούς αντιπάλους της. Όρισαν μόνοι τους τα απώτατα όρια των πολιτικών συστημάτων της δικής τους "δημοκρατίας" και τα "καπάρωσαν". 

Από τη στιγμή που το κατάφεραν αυτό, δεν έχουν πρόβλημα να βάζουν τους δούλους τους να κυβερνάνε σαν "δημοκρατικό τόξο" …Να κυβερνάνε εναλλάξ, είτε ως χριστιανοδημοκράτες είτε ως σοσιαλοδημοκράτες …Να τους βάζουν ακόμα και να προδίδουν τους λαούς τους, εφόσον μπορούν να "καπελώνουν" τους πάντες. Δεν υπάρχει πολιτικό προσωπικό, το οποίο να μπορεί να απειλήσει το τρομερό φασιστικό "μπλοκ" που έχουν στήσει. Όλους τους αριστερόστροφους φασίστες τους ελέγχουν και τους παράγουν οργανωμένα μόνοι τους στα κομμουνιστικά κόμματα, και όλους τους δεξιόστροφους φασίστες τους ελέγχουν επίσης και τους παρήγαγαν οργανωμένα στα ναζιστικά κόμματα. Προς τα που να πάει κάποιος και τι είδους λόγο να εκφράσει για να "ξεφύγει" απ' αυτούς; …Όπου και να πας θα σε "πιάσουν" και θα σε "καλύψουν" μέχρι να σε "εξοντώσουν. 

Ακόμα και φανατικός να είσαι, θα "καπελωθείς" ανεξαρτήτως "αφετηρίας". Οι δεξιόστροφοι εθνικιστές "καπελώνονται" ΟΛΟΙ τους από τους οργανωμένους ναζιστές και οι αριστερόστροφοι αντιδραστικοί "καπελώνονται" ΟΛΟΙ τους από τους οργανωμένους κομμουνιστές. ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι —και μεταξύ αυτών και οι πραγματικοί Δημοκράτες— εγκλωβίζονται μέσα στο νόμιμο δημοκρατικό "τόξο" τής Democracy ...Ακόμα και με την αξία ή το έργο σου να παρακάμψεις τους Κνίτες, οι οποίοι λειτουργούν ως "φίλτρα" των ΜΜΕ —όπως η Τρέμη, ο Αναστασιάδης, ο Λαζόπουλος, ο Ευαγγελάτος, ο Βερύκιος, ο Λάτσιος, ο Τέλλογλου, ο Παπαχελάς, ο Μαλέλης  ή ακόμα και η "δόκιμη" Σαράφογλου—, δεν μπορείς να διακριθείς και να ξεχωρίσεις στην κοινωνία ως εναλλακτική "πρόταση". Οι πάντες εγκλωβίζονται μέσα σε αυτό το "τσουβάλι" τού δικομματισμού, το οποίο —όταν βολεύει τους ιδιοκτήτες του— "κλείνει" από τις πλευρές των οπλισμένων φασιστικών άκρων και μετατρέπεται" σε "σφαγείο" τού λαού. 

Ελέγχοντας το πολιτικό προσωπικό τής χώρας, δεν έχουν λόγο να φοβούνται το "κεφάλι" τής Democracy. Το σύνολο της παραγωγής πολιτικού "προσωπικού" έχει "βραχυκυκλωθεί". Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν χωρίς δεύτερη σκέψη την Ελλάδα στο "σφαγείο" τού ΔΝΤ. Δεν τη φοβούνταν …Δεν φοβούνταν ούτε το πολιτικό ούτε το δημοσιογραφικό της προσωπικό. Το σύνολο του μηχανισμού ανάδειξης νέων πολιτικών προσώπων μέσω της κομμουνιστικής "μόλυνσης" ήταν απόλυτα ελεγχόμενο και άρα δεν είχαν λόγο να φοβούνται όταν υπέγραφαν τα Μνημόνια της προδοσίας. Μόνον "Λεβέντηδες" άφηναν να "αντιδρούν" και αυτούς είχαν τον τρόπο τους να τους χαρτζιλικώνουν, για να μην ξεπερνάνε τα επιτρεπτά όρια. Το "κεφάλι" δηλαδή της κοινωνίας δεν τους φόβιζε με τις αντιδράσεις του …Είχαν όμως λόγο να φοβούνται το "κορμί" της. 

Όμως, ακόμα και σε αυτό το επίπεδο, κανένα πρόβλημα, όπως αποδείχθηκε …Εκεί υπάρχει το "πεζικό" τού παρακράτους …Ο "στρατός" του, ο οποίος εκπαιδεύεται και πληρώνεται για να μπορεί να ελέγχει τις λαϊκές κινητοποιήσεις και αντιδράσεις … Ο πραγματικός παρακρατικός "στρατός" και όχι τα χρυσαυγίτικα "χαϊβάνια", τα οποία με το ζόρι εκπαιδεύονται να κάνουν στρατιωτικό "βήμα" …Ο "στρατός" των προβοκατόρων, ο οποίος λειτουργεί με την ακρίβεια στρατιωτικής μονάδας, χωρίς να φοράει ρούχα παραλλαγής. Ποιος είναι αυτός ο "στρατός" τού παρακράτους; …Το τρομερό "εργαλείο" τού ΚΚΕ …Το Π.Α.ΜΕ (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο) …Το "μεταμφιεσμένο" ΚΚΕ …Οι κρυφοί ανθέλληνες …Η βάση των αστοιχείωτων και των αγράμματων κομμουνιστών ανθελλήνων …Αυτοί, οι οποίοι αποδεδειγμένα συμμετέχουν σε ανθελληνικές ενέργειες, εφόσον το διατάξουν τα αφεντικά. Γι' αυτόν τον λόγο άλλωστε κυκλοφορούν και "μεταμφιεσμένοι" ανάμεσα στον λαό. Έχοντας οι κομμουνιστές και τα αφεντικά τους γνώση τής αποστροφής που προκαλεί στον λαό ο "μολυσματικός" κομμουνισμός, δημιούργησαν το ΠΑΜΕ, που είναι το μεταμφιεσμένο ΚΚΕ …Ένα ΠΑΜΕ αμιγώς κομμουνιστικό, το οποίο πουθενά δεν το αναφέρει ως χαρακτηριστικό του και πουθενά δεν έχει "αποτυπωμένο" το γνωστό σφυροδρέπανο.


Αυτό το ΠΑΜΕ ανήκει στο ανθελληνικό ΚΚΕ, που, για να εκτελέσει τις εντολές των αφεντικών του, δεν θα διστάσει να "ξαναματώσει" τον ελληνικό λαό, όπως το έκανε και στον Εμφύλιο. Αυτό είναι το ΠΑΜΕ των προβοκατόρων κομμουνιστών …Το ΠΑΜΕ, το οποίο "ανατριχιάζει" κάθε φορά που κάποιος επιχειρήσει να υψώσει μια ελληνική σημαία σε κάποια λαϊκή διαδήλωση. Αυτοί οι επαγγελματίες ανθέλληνες προβοκάτορες προσπαθούν να "παρεισφρήσουν" ανάμεσα στους Έλληνες που αντιδρούν, όπως προσπαθούσαν οι ίδιοι να παρεισφρήσουν στην εθνική αντίσταση στα χρόνια της γερμανικής Κατοχής …Πάλι φτιάχνοντας δήθεν "παν-μέτωπα" και αποκρύπτοντας την πραγματική τους ταυτότητα. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το ΚΚΕ σήμερα μιμείται τον εαυτό του. Όπως κάποτε "καπέλωσε" το ΕΑΜ και μπήκε "μπροστά" στη σύγκρουση μεταξύ λαού και δωσίλογων του δικομματισμού —προκειμένου να τους "σώσει" από την τιμωρία— έτσι κάνει και σήμερα. 

Το ΠΑΜΕ σήμερα —υπό τις εντολές των Πρεσβειών— προσπαθεί να "καπελώσει" την αντίδραση του ελληνικού λαού, για να σώσει τους προδότες …Τους ίδιους Παπανδρέου, Καραμανλήδες και Μητσοτάκηδες προσπαθεί και πάλι να σώσει …Προσπαθεί να "χρωματίσει" την παλλαϊκή αντίδραση με τα δικά του κομματικά "μολυσματικά" χρώματα, προκειμένου να την κατατάξει στις κομμουνιστικές και άρα μη δημοκρατικές αντιδράσεις. Αυτός είναι ο ρόλος του. Αυτό είναι το ΠΑΜΕ των χαφιέδων. Μιλάμε για κανονικό κοινωνικό "κατιμά". Μιλάμε για "στρατευμένο" πολιτικό "υπόκοσμο". Όλοι αυτοί είναι επαγγελματίες χαφιέδες …Έμμισθοι προβοκάτορες. "Ρουπακιάδες" στο σύνολό τους. Στην κυριολεξία τα εγγόνια των χαφιέδων που συμμετείχαν στον Εμφύλιο και τα παιδιά των χαφιέδων τής Χούντας …Χαφιέδες γόνοι χαφιέδων. Συνεχίζουν την "παράδοσή" τους σε καλά ελεγμένο περιβάλλον. Ανεπάγγελτοι και άεργοι οι περισσότεροι, όπως και ο ηγέτης τους Κουτσούμπας …"Επιστήμονες", οι οποίοι δεν έχουν περάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ μάθημα στις εξετάσεις και είναι απλά εξειδικευμένοι από την ΠΣΚ και την ΚΝΕ στον συνδικαλισμό των "επιστημόνων". 

Στην πιο κρίσιμη στιγμή τής Μεταπολίτευσης, όπου ο λαός πράγματι μπορούσε να αλλάξει την ιστορία, εμποδίζοντας με τη μαζικότητά του την ψήφιση του πρώτου και βασικότερου Μνημονίου, το ΠΑΜΕ ήταν εκεί για να τον σταματήσει …Την εποχή που δεν είχε γίνει το καταστροφικό PSI των ασφαλιστικών ταμείων …Την εποχή που ακόμα το δημόσιο χρέος ήταν ομολογιακό και χωρίς την έγκριση της Βουλής δεν μπορούσε να συναφθεί το δάνειο που θα το μετέτρεπε σε ενυπόθηκο …Την εποχή που η οικονομία ακόμα λειτουργούσε, το ΑΕΠ ήταν αρκετά μεγάλο και δεν υπήρχε capital control …Την εποχή που κανένα "αγγλικό δίκαιο" δεν θα μπορούσε να σώσει τους τοκογλύφους. Και όμως. Εκείνη την εποχή, που ο λαός μπορούσε να αρνηθεί το Μνημόνιο και να δώσει και το "άλλοθι" στους πολιτικούς να μην το ψηφίσουν, βγήκαν οι έμμισθοι ροπαλοφόροι μπράβοι τού παρακράτους και τον σταμάτησαν …Αυτοί, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να χιμήξουν πάνω του με τα ρόπαλα, προκειμένου εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους, που είναι οι Σιωνιστές τοκογλύφοι …Προκειμένου να τον εμπόδισαν να πάρει την τύχη του στα χέρια του και να "γράψει" μόνος του την ιστορία του.

Όπως εκ των υστέρων μαθαίνουμε, τον ρόλο των "στρατηγών", οι οποίοι κατεύθυναν τις δυνάμεις των χαφιέδων, τον είχαν η Κανέλη με τον Παφίλη …και μάλιστα μέσα από το κτίριο της Βουλής …Αυτοί, οι οποίοι δήθεν αρνούνταν να ψηφίσουν το Μνημόνιο των αφεντικών τους και το κατήγγειλαν.

Από τότε μέχρι τώρα το ΠΑΜΕ δίνει πάντα το "παρόν", για να "καπελώσει" την όποια λαϊκή αντίδραση πριν καν αυτή εκδηλωθεί. Όπου αυτό εμφανίζεται, απλά ο κόσμος αποχωρεί. Παντού εμφανίζεται "οπλοφορώντας", εφόσον τόσο χοντρά παλούκια για τόσο μικρές σημαίες δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ και κανένας άλλος …Αυτός είναι ο ρόλος του. Όπως, πετώντας λίγα κόπρανα μέσα σε μια πισίνα, απωθείς τον κόσμο από το να μπει μέσα σ' αυτήν —ακόμα κι αν έξω "βράζει" από τη ζέστη— έτσι γίνεται και με τις λαϊκές διαδηλώσεις. Το ΠΑΜΕ είναι αυτά τα μολυσματικά "κόπρανα", τα οποία το σύστημα ρίχνει μέσα στη "δεξαμενή" τής αντίδρασης κάθε φορά που αυτή τείνει να γεμίσει κόσμο …Τα "κόπρανα" αυτά, που, από τη στιγμή που εμφανίζονται, "σχολάνε" κάθε μαζική εκδήλωση …Το "πεζικό" τού παρακράτους …Ο κοινωνικός "κατιμάς". 

Με μερικές χιλιάδες χαφιέδων ελέγχουν τη συμπεριφορά ενός ολόκληρου λαού …Γι' αυτό υπάρχουν και γι' αυτό πληρώνονται …Σκουπίδια με όλη τη σημασία τής λέξεως. Γι' αυτόν τον λόγο καμία Δικαιοσύνη και κανένα ελεγκτικό όργανο του κράτους δεν μπορεί να ελέγξει τα οικονομικά τού ΚΚΕ. Δεν μπορεί κανένας να ελέγξει την "τσέπη" που πληρώνει αυτούς τους επαγγελματίες ανθέλληνες και βέβαια να ανακαλύψει τους χρηματοδότες τους. Επιβεβαιώνουν με την πολιτική τους δραστηριότητα το νέο σύνθημα, το οποίο γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένο μέσα στην κοινωνία: …ΚΚΕ, το κόμμα τού ΧΑΦΙΕ...

ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΉΝ ΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ



Ο καπιταλισμός νίκησε ...Ζήτω οι Σταλινικοί.
Ο "κυνοβουλευτισμός" νίκησε ...Ζήτω οι "σκύλοι".

Όλα δείχνουν πως οι μεγάλοι συνωμότες επιτέλους τα κατάφεραν ...Κατάφεραν και "δούλεψαν" ολόκληρο τον 

κόσμο. Μετά από εκατό χρόνια προσπάθειας κατάφεραν και έγιναν οι νέοι ζωντανοί "θεοί" του. Το σύνολο του πανανθρώπινου κεφαλαίου όλων των μορφών βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο των Προτεσταντών και των Σιωνιστών και την πολιτική διαχείριση του συστήματος την έχουν αναλάβει εξ' ολοκλήρου τα κομμουνιστικά "σκυλιά" τους. Όλοι οι υπόλοιποι βρίσκονται εκτός νομής εξουσίας και βέβαια κερδών, εφόσον οι συνωμότες μπορούν κι εκμεταλλεύονται μόνοι τους το σύνολο των ανθρωπίνων επιτευγμάτων όλων των ειδών. Το σύνολο σχεδόν τής ανθρώπινης γνώσης έχει παραδοθεί σε μια μικρή ομάδα προτεσταντικών πολυεθνικών εταιρειών τύπου Μονσάντο. Το σύνολο των τραπεζών —οι οποίες ελέγχουν τα νομίσματα, στα οποία αποτυπώνονται τα κέρδη τής αγοράς—, ελέγχονται από μία επίσης μικρή ομάδα σιωνιστικών τραπεζών. Το σύνολο σχεδόν τής παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής δουλεύει "φασόν" για τις δικές τους πολυεθνικές εταιρείες. Το σύνολο σχεδόν τού παγκόσμιου παραγωγικού κεφαλαίου βρίσκεται υποθηκευμένο στα "χαρτοφυλάκια" των δικών τους τραπεζών.   

Το φαινόμενο της "μόλυνσης" της χριστιανικής —και όχι μόνον— κοινωνίας έχει επιτευχθεί στον απόλυτο βαθμό, εφόσον το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών εξουσιάζονται από τα δουλικά τους ...Εξουσιάζονται από τους αριστερόστροφους φασίστες τύπου Μέρκελ, Ναπολιτάνο, Τσίπρα, Χριστόφια, Ρέντζι, Ολάντ, Σίλβα, Μπορίσοφ, Φίτσο, Σομπότκα, Γκριμπαουσκάιτε, Ράμα και Γκρουέφσκι,  Όσοι ηγέτες δεν είναι "γεννήματα" των τοπικών κομμουνιστικών κομμάτων, είναι "υπότροφοι" των Κολεγίων τού Σόρος. Η χριστιανική κοινωνία είναι απολύτως διχασμένη και "μολυσμένη" και άρα πρακτικά αδύνατον να βρεθεί σε κατάσταση να δώσει λύση στα προβλήματά της ...Να αλληλοσπαραχθεί μπορεί ...λύση να δώσει, αποκλείεται. 

Όλα καλά ...αλλά, υπάρχει και μία λεπτομέρεια: ...Ακόμα και ο καλύτερος συνωμοτικός σχεδιασμός κινδυνεύει να πάει στα σκουπίδια, αν τα αφεντικά "αποτύχουν" στις "δοσολογίες" τού ύπουλου σχεδίου, που είναι δική τους αρμοδιότητα. Η Νέα Τάξη, η οποία πέτυχε όλους τους στόχους της, δείχνει σήμερα αδύναμη να επιβιώσει …Η "εγχείριση" πέτυχε αλλά ο ασθενής μάλλον δεν θα τα καταφέρει …Είναι αδύνατον να τα καταφέρει, γιατί αυτοί οι οποίοι την μεθόδευσαν θα αποδειχθούν πολύ βλάκες …Βλάκες, γιατί η "αρρώστια" την οποία προσπάθησαν να διασπείρουν είναι "θανατηφόρα" για την κοινωνία. Δεν είναι μια απλή "γρίπη", την οποία την ελέγχεις και διατηρείς τον ασθενή σε μια μόνιμη και βολική για τα σχέδιά σου "εξάντληση". Δεν έχεις μια κατάσταση ελεγχόμενη, η οποία διατηρεί το θύμα σου σε μια μόνιμη αδυναμία να αντιδράσει στην αρπαγή σου …Έξυπνος σχεδιασμός, αλλά ...ατυχής η επιλογή τού ιού. Λογικό είναι. Όταν θέλεις να πάρεις τη θέση του συμμαθητή σου στην ομάδα για το κυριακάτικο ντέρμπι, με μια "γριπούλα" τον μολύνεις και όχι με τον ιό τού Έμπολα.

Η "αρρώστια" του κομμουνισμού είναι στα "κυβικά" τού Έμπολα …Είναι μια θανατηφόρα "πανούκλα" …"Σκοτώνει" την κοινωνία …Την οδηγεί στον "θάνατο" …Την φέρνει σε μια αδιέξοδη κατάσταση, όπου σε κάποια στιγμή θα πρέπει να δώσει τον υπερπάντων αγώνα τής επιβίωσης …Θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο "όριο" του Κιμ Γιόνκ Ουν ή στην πλήρη "εξυγίανση". Δεν μπορείς την "πανούκλα" να τη διατηρείς σε μια "ενδιάμεση" κατάσταση. Η "ενδιάμεση" κατάσταση της εξασθένισης —η οποία σε εξυπηρετεί— μπορεί να υπάρχει στην αρχή τής δρομολόγησης του σχεδιασμού, αλλά δεν μπορεί η "πανούκλα" να γίνει τελική κατάσταση. Ο "μολυσματικοί" φορείς τού κομμουνισμού και της τοκογλυφίας —που την εξουσιάζουν— αργά ή γρήγορα θα τα αρπάξουν όλα και θα την εξωθήσουν στα όρια. Επειδή είναι αδύνατον η σημερινή κοινωνία να δεχθεί να πάει στα κορεατικά "πρότυπα", είναι βέβαιον ότι θα αντιδράσει. Θα επιχειρήσει να απαλλαγεί από τους κομμουνιστές και τα αφεντικά τους πίσω από το "παραβάν" …Τους διεφθαρμένους κομμουνιστές, οι οποίοι κυβερνάνε ελέω τοκογλύφων και είναι πλέον ορατοί και προκλητικοί στο σύνολό τους. 

Σε μια τέτοια περίπτωση αλίμονο στα πανταχού διάσπαρτα ανά τον κόσμο δουλικά των ιμπεριαλιστών …Αλίμονο στους συνεργάτες των τοκογλύφων τής Wall Street …Αλίμονο στους κομμουνιστές χαφιέδες, οι οποίοι πρόδωσαν τους λαούς, για να εξυπηρετήσουν τους παγκόσμιους τύραννους —όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο— …Τότε θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Ζούμε στην εποχή τής πληροφορίας και της μεγάλης ταχύτητας διάδοσής της. Αλίμονό τους αν αποκαλυφθούν …Αλίμονό τους αν καταλάβουν οι λαοί τον προδοτικό τους ρόλο …Αλίμονό τους αν ταυτιστούν με την πολιτική "πανούκλα", που "κατατρώγει" το πανανθρώπινο "κορμί". Είναι τόσο διαφορετικοί και τόσο βρόμικοι, που θα ξεχωρίσουν από την υπόλοιπη κοινωνία όπως ξεχωρίζει η τρίχα στο ζυμάρι ...Χώρια που τα ονόματά τους υπάρχουν σε όλους τους φακέλους των προτεσταντικών και όχι μόνον Πρεσβειών…
…Αλίμονο στα μολυσματικά "ποντίκια", που αρρώστησαν την πανανθρώπινη κοινωνία, για να φάνε το "σιτάρι" της και τώρα πρέπει να το εγκαταλείψουν γιατί βυθίζεται …Αλίμονο στα "ποντίκια" που τρύπωσαν στο διάσημο ελληνικό "καράβι" …Αλίμονο στο "ελληνικό" ΚΚΕ αν καταρρεύσει η Νέα Τάξη των τοκογλύφων ιδρυτών και χρηματοδοτών του …Αλίμονό τους αν ελεγχθούν τα οικονομικά τους στοιχεία από τον Εμφύλιο κι εντεύθεν...  

…Σουργκούτ συντρόφια !!!
…GAME OVER, όπως θα έλεγαν και τα αφεντικά τους.






ΠΗΓΗ