ΠΑΥΛΕ ΧΑΙΚΑΛΗ ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ...ΟΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΟΝ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟ ΔΟΣΙΛΟΓΟ ΞΕΣΚΙΖΕ ΤΟΝ.

ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΚΡΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ – ΥΠΑΡΧΕΙ “ΔΑΚΤΥΛΟΣ” ΤΗΣ… ΣΥΓΓΡΟΥ;

Κριτική απ’ όλες τις μεριές δέχεται το συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ετούτη εδώ πια ξεπερνά τα όρια και της πιο αρρωστημένης φαντασίας. Αυτή τη φορά το… κράξιμο –μέσω facebook- το ρίχνει η γνωστή τραβεστί Πάολα Ρεβενιώτη, «πρωτοπόρος στις gay και τρανς διεκδικήσεις ακτιβίστρια και εκδιδόμενη» (όπως αυτοσυστήνεται), της ροζ συνιστώσας του… έρωτα.
Ιδού: «Έχουμε μια αγάμητη αριστερά, με απωθημένα και με ζήλια για απολαύσεις, που δεν συμβαδίζουν με την μικροαστική και ελιτίστικη αντίληψη τους για τον άνθρωπο, μια αριστερά όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Μίας παλαιοκομματικής αντίληψης για την τέχνη και τον έρωτα και το sex, είναι ευνουχισμένες από κάθε λογής φαντασία μια αριστερά σκέτο ξeκ@υλwμ@».
Ρε σεις, λέτε στο περίεργο αυτό κράξιμο να υπάρχει… δάκτυλος της… Συγγρού;                            ΠΗΓΗ

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

ΕΠΟΥ ΘΕΩ. Να ακολουθούμε τον θεό.
ΘΕΟΥΣ ΣΕΒΟΥ. Να σεβόμαστε τους θεούς.
ΓΟΝΕΙΣ ΑΙΔΟΥ. Να σεβόμαστε τους γονείς μας.
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΑΙΔΟΥ. Να σεβόμαστε τους μεγαλύτερους.
ΙΚΕΤΑΣ ΑΙΔΟΥ. Να σεβόμαστε αυτούς που μας ικετεύουν.
ΣΕΑΥΤΟΝ ΑΙΔΟΥ. Να σεβόμαστε τον εαυτό μας.
ΦΟΝΟΥ ΑΠΕΧΟΥ. Να μη φονεύουμε.
ΟΡΚΩ ΜΗ ΧΡΩ. Να μην ορκιζόμαστε.
ΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙΣ, ΑΓΑΠΑ. Να αγαπάμε αυτούς που τρέφουμε.
ΕΣΤΙΑΝ ΤΙΜΑ. Να τιμάμε το σπίτι μας.
ΓΑΜΟΥΣ ΚΡΑΤΕΙ. Να σεβόμαστε τον γάμο μας.
ΓΑΜΕΙΝ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΓΝΩΘΙ. Να παντρευόμαστε την κατάλληλη στιγμή.
ΕΞ ΕΥΓΕΝΩΝ ΓΕΝΝΑ. Να προσπαθούμε να συγγενεύσουμε με καλούς ανθρώπους.
Ο ΜΕΛΛΕΙΣ ΔΟΣ. Να δίνουμε φροντίδα (αγάπη) σε όσους νοιαζόμαστε.
ΗΤΤΩ ΥΠΕΡ ΔΙΚΑΙΟΥ. Να μαχόμαστε για το δίκαιο , το καλό, το σωστό, το χρήσιμο.
ΦΡΟΝΕΙ ΘΝΗΤΑ. Να σκεφτόμαστε όπως αρμόζει σε θνητούς (όχι ως θεοί).
ΕΥ ΠΑΣΧΕ ΘΝΗΤΟΣ. Να υπομένουμε ότι συμβεί ως θνητοί.
ΑΡΧΕ ΣΕΑΥΤΟΥ. Να κυριαρχούμε (επιβαλλόμαστε) του εαυτού μας (αυτοπειθαρχία).
ΘΥΜΟΥ ΚΡΑΤΕΙ. Να συγκρατούμε τον θυμό μας.
ΟΜΙΛΕΙ ΠΡΑΩΣ. Να ομιλούμε με πραότητα.
ΗΔΟΝΗΣ ΚΡΑΤΕΙΝ. Να είμαστε εγκρατείς.
ΓΛΩΤΤΑΝ ΙΣΧΕ. Nα συγκρατούμε τη γλώσσα μας.
ΓΛΥΤΤΗΣ ΑΡΧΕ. Να κυριαρχούμε στη γλώσσα μας.
ΜΗ ΘΡΑΣΥΝΟΥ. Να μην είμαστε θρασείς.
ΑΡΡΗΤΑ ΜΗ ΛΕΓΕ. Να μην αποκαλύπτουμε μυστικά.
ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ. Να λέμε ό,τι γνωρίζουμε.
ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΡΑΤΕΙ. Να ελέγχουμε ό,τι βλέπουμε.
ΠΙΝΩΝ ΑΡΜΟΖΕΣ. Όταν πίνουμε, να είμαστε συγκρατημένοι.
ΑΚΟΥΣΑΣ ΝΟΕΙ. Να κατανοούμε αφού ακούσουμε (να αντιλαμβανόμαστε με τα μάτια του νου).
ΦΡΟΝΗΣΙΝ ΑΣΚΕΙ. Να καλλιεργούμε τη σκέψη, νου, μυαλό…
ΜΕΛΕΤΕΙ ΤΟ ΠΑΝ. Να μελετάμε τα πάντα.
ΒΟΥΛΕΥΟΥ ΧΡΟΝΩ. Να σκεπτόμαστε τα χρήσιμα.
ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ. Να πράττουμε με επίγνωση.
ΠΑΣΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥ. Να συνδιαλεγόμαστε με όλους.
ΑΚΟΥΕ ΠΑΝΤΑ. Να ακούμε τα πάντα.
ΑΚΟΥΩΝ ΟΡΑ. Όταν ακούμε, βλέπουμε.
ΔΟΞΑΝ ΔΙΩΚΕ. Να επιδιώκουμε τη δόξα ή να γνωρίζουμε και άλλες γνώμες.
ΔΟΞΑΝ ΜΗ ΛΕΙΠΕ. Να μην υποτιμούμε τη δόξα.
ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΛΕΓΕ. Να λέμε το ορθό, το δίκαιο, την αλήθεια.
ΕΥΛΟΓΕΙ ΠΑΝΤΑΣ. Να λέμε καλά λόγια για όλους.
ΟΣΙΑ ΚΡΙΝΕ. Να κρίνουμε με αγιότητα.
ΕΥΓΕΝΕΙΑΝ ΑΣΚΕΙ. Να είμαστε ευγενείς ή να έχουμε ευγενική ψυχή.
ΦΙΛΟΦΡΟΝΕΙ ΠΑΣΙΝ. Να αγαπάμε τους πάντες (ανθρώπους) και τα πάντα.
ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ ΓΙΝΟΥ. Να είμαστε ευπροσήγοροι (παρηγορητικοί).
ΕΥΦΗΜΟΣ ΙΣΘΙ. Να έχουμε καλή φήμη.
ΕΥΦΗΜΙΑΝ ΑΣΚΕΙ. Να χρησιμοποιούμε την καλή μας φήμη.
ΦΥΛΑΚΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕ. Να είμαστε σε εγρήγορση.
ΟΜΟΙΟΙΣ ΧΡΩ. Να συναναστρεφόμαστε με τους ομοίους μας.
ΟΡΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Να προνοούμε για το μέλλον.
ΥΒΡΙΝ ΜΙΣΕΙ. Να μη βρίζουμε, να μισούμε την ύβρη.
ΕΥΧΟΥ ΔΥΝΑΤΑ. Να ευχόμαστε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας (αληθινά).
ΧΡΗΣΜΟΥΣ ΘΑΥΜΑΣΕ. Να εκτιμούμε τους χρησμούς.
ΦΙΛΟΙΣ ΒΟΗΘΕΙ. Να βοηθάμε τους φίλους.
ΦΙΛΙΑΝ ΑΓΑΠΑ. Να αγαπάμε τη φιλία.
ΦΙΛΟΙΣ ΕΥΝΟΕΙ. Να ευνοούμε (βοηθάμε) τους φίλους.
ΦΙΛΙΑΝ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να διαφυλάττουμε τη φιλία.
ΦΙΛΩ ΧΑΡΙΖΟΥ. Να είμαστε πάντα διαθέσιμοι στους φίλους μας (ή σε αυτούς που αγαπάμε).
ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΔΙΔΑΣΚΕ. Να διδάσκεις τους νεότερους.
ΥΙΟΥΣ ΠΑΙΔΕΥΕ. Να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας.
ΣΟΦΙΑΝ ΖΗΤΕΙ. Να αναζητούμε τη σοφία ή να είμαστε φιλομαθείς (φίλοι της σοφίας).
ΜΑΝΘΑΝΩΝ ΜΗ ΚΑΜΝΕ. Να μην κουραζόμαστε να μαθαίνουμε.
ΓΝΩΘΙ ΜΑΘΩΝ. Να γνωρίζουμε αφού μάθουμε.
ΣΟΦΟΙΣ ΧΡΩ. Να συναναστρεφόμαστε με σοφούς ή να χρησιμοποιούμε τη σοφία τους.
ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΓΙΝΟΥ. Να γίνουμε φιλόσοφοι.
ΣΑΥΤΟΝ ΙΣΘΙ. Να μη χάνουμε τον εαυτό μας.
ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Να γνωρίζουμε τον εαυτό μας (πρώτα).
ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥ. Να προσηλωνόμαστε στην εκπαίδευσή μας και να υπομένουμε τις δυσκολίες της.
ΗΘΟΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕ. Να επιδοκιμάζεις το ήθος.
ΤΕΧΝΗ ΧΡΩ. Να ασκούμε ή να χρησιμοποιούμε την τέχνη.
ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ ΤΙΜΑ. Να εκτιμούμε τις ευεργεσίες που μας γίνονται.
ΑΓΑΘΟΥΣ ΤΙΜΑ. Να τιμούμε τους αγαθούς (τις καλές πράξεις των άλλων).
ΕΠΑΙΝΕΙ ΑΡΕΤΗΝ. Να επαινούμε την αρετή (ή τον ενάρετο).
ΤΥΧΗΝ ΝΟΜΙΖΕ. Να έχουμε κατά νου το τυχαίο που θα συμβεί (πρόληψη).
ΤΥΧΗ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕ. Να μην πιστεύουμε στην τύχη (στα τυχερά παιχνίδια) ή να μη γινόμαστε τυχοδιώκτες.
ΤΥΧΗΝ ΣΤΕΡΓΕ. Να αποδεχόμαστε τα μοιραία γεγονότα-ατυχίες της ζωής μας.
ΕΓΓΥΗΝ ΦΕΥΓΕ. Να αποφεύγουμε να εγγυόμαστε για κάποιον ή για κάτι.
ΧΑΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΙ. Να κάνουμε χάρες.
ΕΥΤΥΧΙΑΝ ΕΥΧΟΥ. Να ευχόμαστε ευτυχία.
ΟΝΕΙΔΟΣ ΕΧΘΑΙΡΕ. Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό.
ΥΒΡΙΝ ΑΜΥΝΟΥ. Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη.
ΛΕΓΕ ΠΡΑΤΤΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να πράττουμε δίκαια.
ΚΡΙΝΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να κρίνουμε δίκαια ή να είμαστε δίκαιοι στην κριτική μας.
ΑΔΙΚΕΙΝ ΜΙΣΕΙ. Να μισούμε την αδικία.
ΚΡΙΤΗΝ ΓΝΩΘΙ. Να γνωρίζουμε τον κριτή μας.
ΑΔΩΡΟΔΟΚΗΤΟΣ ΔΙΚΑΖΕ. Να δικάζουμε χωρίς δωροδοκία.
ΑΙΤΙΩ ΠΑΡΟΝΤΑ. Να αιτιολογούμε όσα μάς συμβαίνουν.
ΥΙΟΙΣ ΜΗ ΚΑΤΑΘΑΡΡΕΙ. Να μην αποκαρδιώνουμε τα παιδιά μας.
ΚΟΙΝΟΣ ΓΙΝΟΥ. Να είμαστε κοινωνικοί.
ΑΠΟΚΡΙΝΟΥ ΕΝ ΚΑΙΡΩ. Να αποκρινόμαστε τον κατάλληλο καιρό.
ΠΡΑΤΤΕ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΣ. Να πράττουμε με σιγουριά (δίχως αμφιβολίες).
ΕΛΠΙΔΑ ΑΙΝΕΙ. Να δοξάζεις την ελπίδα (να μην απογοητευόμαστε ή να μη χάνουμε την ελπίδα μας).
ΤΩ ΒΙΩ ΜΑΧΟΥ. Να μαχόμαστε (αγωνιζόμαστε) για τη ζωή.
ΑΤΥΧΟΥΝΤΙ ΣΥΝΑΧΘΟΥ. Να συμπάσχουμε με τον δυστυχή.
ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ. Να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο μας.
ΠΕΡΑΣ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΜΗ ΑΠΟΔΕΙΛΙΩΝ. Να μη διστάζουμε να τελειώνουμε ό,τι αρχίζουμε.
ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΣΥΝΤΟΜΩΣ. Να πληρώνουμε (τελειώνουμε) αμέσως ή χωρίς αναβολή.
ΚΑΙΡΟΝ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ. Να δεχόμαστε τον χρόνο.
ΓΗΡΑΣ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ. Να αποδεχόμαστε το γήρας.
ΑΜΑΡΤΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙ. Να μετανοούμε για τις ανομίες, λάθη, αμαρτίες μας.
ΕΡΙΝ ΜΙΣΕΙ. Να μισούμε την έριδα (φιλονικία).
ΟΜΟΝΟΙΑΝ ΔΙΩΚΕ. Να επιδιώκουμε την ομόνοια (ειρήνη, ομοψυχία).
ΒΙΑΣ ΜΗ ΕΧΟΥ. Να αποφεύγουμε τη βία.
ΒΙΑΝ ΜΗΔΕΝ ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Να μην κάνουμε τίποτα με βία.
ΝΟΜΩ ΠΕΙΘΟΥ. Να πειθαρχούμε στον νόμο ή να είμαστε νομοταγείς.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΦΟΒΟΥ. Να φοβόμαστε τον ανώτερο (ή τον άρχοντα).
ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ. Να πεθαίνουμε για την πατρίδα.
ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ. Να προφυλασσόμαστε από τους εχθρούς μας.
ΕΠΙ ΡΩΜΗ ΜΗ ΚΑΥΧΩ. Να μην καυχιόμαστε για τη δύναμή μας.
ΜΗ ΑΡΧΕ ΥΒΡΙΖΕΙΝ. Να μην κυριαρχούμε με αλαζονεία.
ΛΑΒΩΝ ΑΠΟΔΟΣ. Όταν λαμβάνουμε, να δίνουμε.
ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΝΟΥ. Να είμαστε ευγνώμονες.
ΠΡΟΝΟΙΑΝ ΤΙΜΑ. Να εκτιμούμε τη βοήθεια από όπου και αν προέρχεται.
ΥΦΟΡΩ ΜΗΔΕΝΑ. Κανέναν να μην βλέπουμε με καχυποψία.
ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΑΠΕΧΟΥ. Να απέχουμε από κακίες, δολοπλοκίες (αλλότρια).
ΨΕΓΕ ΜΗΔΕΝΑ. Να μην κατηγορούμε κανέναν.
ΔΙΑΒΟΛΗΝ ΜΙΣEI. Να μισούμε τη διαβολή (να μη βάζουμε λόγια).
ΦΘΟΝΕΙ ΜΗΔΕΝΙ. Κανέναν να μην φθονούμε ή ζηλεύουμε.
ΑΠΕΧΘΕΙΑΝ ΦΕΥΓΕ. Να Να αποφεύγεις την απέχθεια (κακία).
ΕΧΘΡΑΣ ΔΙΑΛΥΕ. Να διαλύουμε τις έχθρες.
ΚΑΚΙΑΝ ΜΙΣΕΙ. Να μισούμε την κακία.
ΚΑΚΙΑΣ ΑΠΕΧΟΥ. Να απέχουμε από την κακία.
ΔΟΛΟΝ ΦΟΒΟΥ. Να φοβόμαστε τον δόλο.
ΑΠΟΝΤΙ ΜΗ ΜΑΧΟΥ. Να μην κακολογούμε αυτόν που είναι απών.
ΠΛΟΥΤΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣ. Να πλουτίζουμε δίκαια.
ΔΙΚΑΙΩΣ ΚΤΩ. Να αποκτούμε τίμια (δίκαια).
ΠΟΝΕΙ ΜΕΤ’ ΕΥΚΛΕΙΑΣ. Να κοπιάζουμε δίκαια.
ΠΛΟΥΤΩ ΑΠΟΣΤΕΙ. Να αποστασιοποιούμαστε από τον πλούτο.
ΧΡΩ ΧΡΗΜΑΣΙ. Να χρησιμοποιούμε τα χρήματά μας.
ΔΑΠΑΝΩΝ ΑΡΧΟΥ. Να ελέγχουμε τις δαπάνες μας.
ΕΧΩΝ ΧΑΡΙΖΟΥ. Όταν έχουμε, να χαρίζουμε.
ΧΑΡΙΖΟΥ ΕΥΛΑΒΩΣ. Λογικά να χαρίζουμε.
ΚΤΩΜΕΝΟΣ ΗΔΟΥ. Να ευχαριστιόμαστε με αυτά που αποκτάμε.
ΕΡΓΑΖΟΥ ΚΤΗΤΑ. Να κοπιάζουμε για πράγματα άξια κτήσης.
ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ. Κάθε τι που έχει μέτρο είναι άριστο, δηλαδή το καλύτερο.
ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ. Τίποτα να μην είναι υπερβολικό.
ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να είμαστε ευσεβείς.
ΑΙΣΧΥΝΗΝ ΣΕΒΟΥ. Να σεβόμαστε την εντροπή.
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕ ΦΡΟΝΥΜΩΣ. Με σύνεση και λογική να κινδυνεύουμε.
ΜΗ ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ ΛΥΠΟΥ. Να μη λυπόμαστε για το κάθε τι.
ΑΛΥΠΩΣ ΒΙΟΥ. Να επιδιώκουμε να ζούμε χωρίς λύπες.
ΤΕΛΕΥΤΩΝ ΑΛΥΠΟΣ. Να πεθαίνουμε χωρίς λύπη.
ΙΔΙΑ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να προστατεύουμε τα δικά μας.
ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΘΗΡΩ. Να κυνηγάμε το καλό μας.
ΣΕΑΥΤΟΝ ΕΥ ΠΟΙΕΙ. Να κάνουμε ό,τι καλύτερο για τον εαυτό μας.
ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ. Να τιμούμε τους προγόνους.
ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ. Να μην κοροϊδεύουμε τους νεκρούς.
ΕΠΑΓΓΕΛΟΥ ΜΗΔΕΝΙ. Να μη διατάζουμε κανέναν.
ΠΑΙΣ ΩΝ ΚΟΣΜΙΟΣ ΙΣΘΙ, ΗΒΩΝ ΕΓΚΡΑΤΗΣ,
ΜΕΣΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ, ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΣΟΦΟΣ. Παιδιά να είμαστε κόσμιοι, έφηβοι εγκρατείς, άνδρες δίκαιοι, γέροντες σοφοί.

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

"Κι αν είναι να πεθάνωμε για την Ελλάδα, θεία είναι ή δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει!"

Frederik Mistral, 1830-1914

ΣΠΑΣΤΕ ΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Μην χαίρονται στην κατοχική κυβέρνηση για τα γεγονότα με την απεργία του μετρό. Η καταστολή δείχνει τον πανικό τους . Όποιος έπαιρνε σήμερα ταξί έβλεπε τους ταξιτζήδες να βράζουν εναντίον της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας για το πούλημα που έκανε και δεν έκανε απεργία . Ο λαός ενώνεται και σύντομα θα κάνει πέρα τους ξεπουλημένους αρχισυνδικαλιστές και θα εκλέξει με λαικές διαδικασίες δική του ηγεσία .Σύντομα πρέπει να γίνει μεγάλη , μαζική, απεργία διαρκείας με συντονισμό εργατικών και αγροτικών δυνάμεων . Να σμπαραλιάσει το ανθελληνικό αντιδραστικό κράτος . Να σκορπίσουν οι ματατζήδες και τότε θα δούμε τι θα καταφέρουν κόντρα στον ενωμένο λαό. Η νίκη θα έρθει . Σπαστε... τον σβέρκο του μεγάλου κεφαλαίου και της κατοχικής κυβέρνησης ! ΠΗΓΗ

Ο ΤΡΑΓΚΑΣ ΞΕΣΚΙΖΕΙ ΤΟΝ ...ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ALEXIS...

ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Είναι γνωστό ότι έχουν γραφτεί πολλά βιβλία για τον Αλέξανδρο,χρησιμοποιώντας σαν κυριώτερες πηγές τον Πλούταρχο και τον Αρριανό. Εχουν διατυπωθεί πολλές και διαφορετικές " ερμηνείες " για τη ζωή και το έργο του Αλέξανδρου. Αυτές οι ερμηνείες, ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση, τη θρησκευτική αντίληψη, την ψυχολογική και τη χρονική απόσταση του συγγραφέα, ποικίλουν σε τεράστιο βαθμό. Ετσι άλλοι τον θεοποιούν και άλλοι τον κατακρίνουν.

Σε αυτό το άρθρο θα τονίσουμε τις πράξεις και τα λόγια του Αλέξανδρου που αποδεικνύουν, ότι εκτός από ανίκητος Στρατηγός, τρομερός πολεμιστής και άξιος Βασιλιάς ήταν και ένας φιλόσοφος, πιο πολύ στην πράξη παρά στα λόγια.

Ο Μαθητής του Πλάτωνα Αριστοτέλης αναλαμβάνει τη Φιλοσοφική διαμόρφωση του 13χρονου Αλέξανδρου, στο Ιερό των Νυμφών, στην τοποθεσία Μίεζα, κοντά στα Στάγειρα, μαζί με μιά ομάδα νέων.
Και όπως μας γράφει ο Πλούταρχος και ο Αρριανός :  << Φαίνεται ότι ο Αλέξανδρος δεν διδάχθηκε μόνο την Ηθική και την Πολιτική επιστήμη, αλλά και τις απόρρητες και βαθύτερες διδασκαλίες που οι άνδρες τις αποκαλούσαν ακροαματικές και εποπτικές και δεν τις διέδιδαν σε πολλούς. >>
Από το Αριστοτέλη είναι που αποκτά γνώσεις Ιατρικής, έτσι ώστε να θεραπεύει τους φίλους του όταν αρρώσταιναν και να γράφει συνταγές για θεραπεία και δίαιτα.  Ο Λυσίμαχος και ο Λεωνίδας είναι που σφυρηλάτησαν έναν ολιγαρκή και σκληραγωγημένο Αλέξανδρο, που είχε συνεχώς κάτω από το προσκεφάλι του την Ιλιάδα του Ομήρου.
Είναι γνωστό πως την εποχή εκείνη στον Ελλαδικό χώρο οι πόλεις ήταν χωρισμένες μεταξύ τους και λειτουργούσαν αυτόνομα σαν μικρά κράτη. Αποτέλεσμα ήταν οι συνεχείς πόλεμοι μεταξύ των πόλεων. Μόνο κάτω από την απειλή κάποιας εχθρικής δύναμης, π.χ. των Περσών, ενώνονταν για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο.

Ο Αλέξανδρος κατάφερε να ανακηρυχθεί σε ηλικία 20 χρονών Αρχηγός των Ελλήνων, πλήν των Λακαιδεμονίων. Να ενώσει όλες τις Ελληνικές πόλεις κάτω από μία αρχή, μία εξουσία, έτσι ώστε το εκστρατευτικό σώμα που θα περνούσε τον Ελλήσποντο να αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο, ένα αρμονικό σώμα το οποίο θα είχε ένα κεφάλι, ένα μυαλό, τον Αλέξανδρο.
Στη συνέχεια κατάφερε να ενώσει όλους τους λαούς τους οποίους κατέκτησε κάτω από μία αρχή.
Και όπως γράφει ο Πλούταρχος :<< Δίδαξε τους Υρκανούς να κάνουν νόμιμους γάμους, τους Αραχωσίους να καλλιεργούν την γή των, τους Σογδιανούς έπεισε να τρέφουν και όχι να φονεύουν τους γέροντες γονείς των, τους Πέρσες να σέβονται τις μητέρες των και να μην τις νυμφεύονται. Επεισε τους Ινδούς να λατρεύουν τους Θεούς της Ελλάδας, τους Σκύθες να θάβουν τους νεκρούς των αντί να τους τρώγουν.>>
Ετσι ο Μέγας Αλέξανδρος κατάφερε να εξημερώσει την Ασία και να διαδώσει τον Ελληνικό πολιτισμό από τον Ελλήσποντο ώς την Ινδία. Κατάφερε να εφαρμόσει το πολιτειακό σύστημα του Ζήνωνος, του Ιδρυτή της στωικής φιλοσοφίας. Δηλαδή, να μήν κατοικούν οι άνθρωποι κατά πόλεις χωρισμένες, με διαφορετικούς νόμους, αλλά να θεωρούνται όλοι οι άνθρωποι συμπολίτες ( αν και από διαφορετικά έθνη ) και πολίτες του ίδιου κράτους και να υπάρχει μία τάξη και ένα δίκαιο για όλους.
Αυτό ο Ζήνων το διατύπωσε σαν ένα όνειρο για επίτευξη, σαν μια διδασκαλία προς εφαρμογή, την Φιλοσοφική Πολιτεία. Ο Μέγας Αλέξανδρος το εφάρμοσε στην πράξη.
Δεν ακολούθησε τη συμβουλή του Αριστοτέλη, να φέρεται στους Ελληνες σαν Βασιλιάς και στους υπόλοιπους σαν τύρρανος. Αλλά, θεωρώντας τον εαυτό του ως απεσταλμένο του θεού και ρυθμιστή εθνών, ένωσε όλους τους λαούς, με την πειθώ ή με τη βία και κατάφερε τη συνύπαρξη ανθρώπων με διαφορετικά ήθη και έθιμα, θρησκεία και νοοτροπία, έτσι ώστε να θεωρούν σαν συγγενείς τούς αγαθούς και τους κακούς σαν ξένους. Προωθούσε την αντίληψη ότι η διάκριση Ελληνας από βάρβαρο δεν στηρίζεται στα διαφορετικά ρούχα, στη διαφορετική καταγωγή και στα διαφορετικά έθιμα.
Αλλά υποστήριζε ότι Ελληνας είναι ο ενάρετος, ενώ βάρβαρος είναι ο κάκιστος.
Ο Μέγας Αλέξανδρος λοιπόν θέλησε να καταλάβουν οι άνθρωποι πως οι διαφορές μεταξύ των λαών είναι τελείως επιφανειακές και πρέπει να υπάρχει σεβασμός και κατανόηση στα διαφορετικά ήθη και έθιμα, στα διαφορετικά πιστεύω και όπως γράφει ο Πλούταρχος :  << Ο Αλέξανδρος πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι βασιλεύονται από το θεό γιατί η υπάρχουσα στον καθένα δύναμη " του άρχειν και εξουσιάζειν " είναι θεία. Οτι ο θεός είναι κοινός πατέρας όλων, αλλά κυρίως αναγνωρίζει σαν δικά του παδιά τους άριστους.>> Ιδρυσε και θεμελίωσε περίπου 70 πόλεις, οι οποίες αποτέλεσαν κέντρα ανάπτυξης και διάδοσης του Ελληνικού πολιτισμού. Θαυμαστό παράδειγμα είναι η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μία πόλη που έμελλε να γίνει με την αρχική ώθηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου πνευματική μήτρα της Ελληνιστικής περιόδου, αλλά και της μετέπειτα χριστιανικής επικράτησης.
Είδε σε "όνειρο" το σημείο όπου έπρεπε να χτιστεί η πόλη και έδωσε διαταγές να γίνουν τέτοια έργα τα οποία θα αποτελούσαν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί και να γίνει μία πόλη αντάξια του Ιδρυτή της.
Δικαιολογημένα λοιπόν μπορεί να παρομοιαστεί με έναν Θησέα, Ιδρυτή της Αθήνας, με έναν Περσέα, Ιδρυτή των Μυκηνών, με τον Ρωμύλο και το Ρώμο, Ιδρυτές της Ρώμης.
Ο Πλούταρχος γράφει:  << και διέταξε να χαράξουν το σχέδιο της πόλης προσαρμόζοντάς το στην τοποθεσία. Και επειδή δεν υπήρχε λευκό χώμα, πήραν αλεύρι και σχημάτισαν στη μαύρη γή μία κυκλική καμπύλη της οποίας την περιφέρεια όριζαν ευθείες βάσεις που, ξεκινώντας σαν από στρόγγυλο κράσπεδο και σχηματίζουν χλαμύδες και ίσες στο μέγεθος συνέπιπταν μεταξύ τους.>
Ο τρόπος σχεδίασης και ορισμού του σημείου ίδρυσης της πόλης φανερώνει γνώσεις και εφαρμογή αντιλήψεων Ιδρυτή πόλης που συναντάμε μόνο σε ίδρυση Ναών ή Ιερών πόλεων.
Εκεί δεν παίρνονται υπόψη μόνο γεωγραφικοί παράγοντες, αλλά και οδηγίες που έχουν σχέση με την Ιερότητα του χώρου. Είναι γνωστό πως στην ακολουθία του Αλέξανδρου βρισκόταν πλήθος ανθρώπων του πνεύματος.  Από τον μάντη Αρίστανδρο μέχρι τον γυμνόσοφο Κάλανο.
Ο Αλέξανδρος είχε μεγάλη εκτίμηση στους φιλοσόφους και τους συμπεριφερόταν ανάλογα.
Ο Πλούταρχος γράφει :  <<Είναι ίδιον ψυχής φιλοσόφου να αγαπά την σοφία και μάλιστα να θαυμάζει σοφούς άνδρας. Κανείς άλλος από τους Βασιλείς δεν έμοιασε τον Αλέξανδρο ως προς αυτό. Είναι γνωστή η Αγάπη του για τον Αριστοτέλη και η εκτίμηση που είχε για τον μουσικό Ανάξαρχο. Στον Πύρρωνα τον Ηλείο, όταν τον είδε για πρώτη φορά, του έδωσε 10.000 χρυσά νομίσματα, στον Ξενοκράτη, μαθητή του Πλάτωνα, έστειλε 50 τάλαντα δώρο, τον Ονησίκριτο, μαθητή του Διογένη, διόρισε άρχοντα των κυβερνητών του στόλου >>.   Πλήθος άλλων προσφορών και δωρεών αποδει-κνύουν όχι μόνο την γεναιόδωρη φύση του Μ.Αλέξανδρου γενικά, αλλά την γεναιοδωρία του ειδικά προς τους φιλόσοφους. Μιά γεναιοδωρία που πήγαζε από μιά ψυχή που έδινε περισότερη αξία στα πνευματικά αγαθά από ότι στα υλικά.
Οταν ξεκίνησε την εκστρατεία για την Ασία δώρισε όλα τα υπάρχοντά του και κράτησε για τον εαυτό του μόνο  " Ελπίδα ".

Μετά τη νίκη επί του Δαρείου και αφού ανακυρήχθηκε Βασιλιάς της Ασίας, ήρθαν στην κατοχή του στρατού τόσα πλούτη, που οι Μακεδόνες άρχισαν να ζούν μέσα στην πολυτέλεια.
Αποτέλεσμα ήταν η μαλθακή ζωή των στρατιωτών και ιδιαίτερα των Αξιωματικών του Αλέξανδρου.
Αποφάσισε λοιπόν, λίγο πρίν την εκστρατεία για την Ινδία, να δωρίσει όλα τα πλεονάζοντα υλικά αγαθά και να κάψει όλα όσα του ήταν εμπόδιο για την εστρατεία.
Το ίδιο έκαναν και οι Αξιωματικοί του αφού έβλεπαν το παράδειγμα ενός ανθρώπου που όχι μόνο τους έλεγε ποιό ήταν το σωστό, αλλά αυτός πρώτος το εφάρμοζε.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η καθημερινή ζωή του.

Οταν δεν πολεμούσε, ακόμα και κατά τη διάρκεια που βρισκόταν σε πορεία, αυτός εκπαιδευόταν στα όπλα, ανεβοκατέβαινε από άρματα και άλογα, πήγαινε κυνήγι και γενικά βρισκόταν σε μιά διαρκή εγρήγορση. Κάτι που συνέβαινε και κατά τη διάρκεια της μάχης.
Στο Γρανικό ένα σπαθί, κόβοντας την περικεφαλαία του, έφτασε μέχρι το τριχωτό του κεφαλιού του.
Στην Γάζα δέχθηκε ένα βέλος στον ώμο.  Στη Μαράκανδα ένα βέλος έσπασε το κόκαλο της κνήμης του. Στην Υρκανία χτυπήθηκε από λίθο, χάνοντας την όρασή του για πολλές ημέρες.
Στη μάχη του Ισσού πληγώθηκε από ξίφος στο μηρό. Στη χώρα των Μαλλών ένα βέλος τρύπησε το στήθος του και δέχτηκε χτύπημα από λοστό στο κεφάλι.
Και για όλους αυτούς τους τραυματισμούς ήταν πολύ υπερήφανος.
Τους θεωρούσε σαν απόδειξη της ανδρείας του και της γενναιότητάς του.
Αν και Βασιλιάς έμπαινε πρώτος στην μάχη, δίνοντας το παράδειγμα στους στρατιώτες του.
Ενας Βασιλιάς που δεν ήξερε μόνο να διατάζει αλλά και να εκτελεί ο ίδιος τις διαταγές που έδινε. Θεωρούσε πως η μεγαλύτερη νίκη που μπορεί να πετύχει κάποιος είναι η νίκη στον εαυτό του για να μπορεί να τον ελέγχει. Αποτέλεσμα αυτής της νίκης του Αλέξανδρου είναι η εγκράτειά του προς τις ηδονές.
Δεν δέχθηκε καμία γυναίκα δίπλα του παρά μόνο αυτήν που είχε παντρευτεί.
Αν και πολλές φορές οι φίλοι του τον παρότρυναν να γευτεί την ηδονή με διάφορες γυναίκες ή αγόρια. Ηταν τόσο εγκρατής και μεγαλόψυχος που ανάγκασε τον Δαρείο, τον Βασιλιά που ουσιαστικά κατέστρεψε, να δηλώσει:  << Θεοί, προστάτες της γέννησης των ανθρώπων και της τύχης των Βασιλέων, δώστε να μην εγκαταλείψω την τύχη των Περσών, αλλά αφού νικήσω να ανταμείψω τις ενέργειες του Αλέξανδρου, τις οποίες νικημένος δέχθηκα από αυτόν στους πιό αγαπημένους μου. Αν όμως έφτασε κάποιος χρόνος μοιραίος, από θεία εκδίκηση και μεταβολή να πάψει η βασιλεία των Περσών, κανείς άλλος άνθρωπος ας μην καθήσει στον θρόνο του Κύρου πλήν του Αλέξανδρου.>>  Αυτή τη δήλωση την έκανε αφού έμαθε την μεγαλόψυχη συμπεριφορά του Αλέξανδρου προς την οικογένειά του που είχε αιχμαλωτίσει.

Ο Αρριανός γράφει πως ο Αλέξανδρος εγκαθιστούσε τη Δημοκρατία ως πολίτευμα σε κάθε χώρα που κατακτούσε. Μιά Δημοκρατία που βοηθούσε στη λειτουργία των τοπικών θεσμών κάθε πόλης, κάτω όμως από μιά κοινή Αρχή.  Καταργούσε τους υπερβολικούς φόρους και κατάφερνε να κατακτά εκπολιτίζοντας και όχι καταστρέφοντας.

Το μόνο που κατέστρεφε ήταν το παλιό, αυτό που είχε φθαρεί και δεν δεχόταν να αλλάξει προς το καλύτερο.  Εδινε περισότερη σημασία στις ουσιαστικές δυνάμεις του ανθρώπου, όπως τη σοφία, τη δικαιοσύνη, τη μεγαλοψυχία, την Ανδρεία, ανεξάρτητα αν αυτός ήταν εχθρός ή φίλος.
Ετσι όταν καταλάβαινε πως ο κυβερνήτης της πόλης που κατακτούσε ή ο βασιλιάς του έθνους το οποίο νικούσε είχε αυτές τις αρετές, τον διόριζε πάλι άρχοντα, ανεξάρτητα αν είχε παραδοθεί ή νικηθεί μετά από μάχη.
Δίκαια λοιπόν ο Πλούταρχος γράφει : << Εάν δε μέγιστος έπαινος της φιλοσοφίας είναι ότι σκληρά και αμόρφωτα ήθη εξημερώνει και εξευγενίζει, ο Αλέξανδρος φαίνεται ότι εξεπολίτισε τόσους λαούς αγρίους και ατίθασους που δικαίως δύναται να θεωρηθεί φιλόσοφος>>.  Εδώ:
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. "Ηθικά. Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής"
Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ "Βίοι παράλληλοι. Αλέξανδρος" Εκδόσεις Πάπυρος
ΑΡΡΙΑΝΟΣ "Αλεξάνδρου Ανάβασις". Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος                                                             ΠΗΓΗ

ΑΠΛΑ,ΑΡΝΟΥΜΑΙ...

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιοδήποτε νόμο έχει μπει σε ισχύ από την ώρα που προδότες μετατρέψανε την χώρα μου σε χρεοκοπημένο υποκατάστημα παγκόσμιας τράπεζας.  Υπάρχει μια αόρατη γραμμή μεταξύ εκείνης της ημέρας και της προηγούμενης . Στέκομαι πάνω της κοντά τρία χρόνια σαν να βρίσκομαι στην ζώνη πολέμου μεταξύ της χώρας μου και του κράτους τους.

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιαδήποτε απόφαση δικαστηρίου που θα στηρίζεται σε αυτούς τους κατοχικούς νόμους και βεβαίως δεν πρόκειται να δείξω κανέναν σεβασμό στους δικαστές που θα κληθούν να με κρίνουν. Τους έχω ήδη καταδικάσει από την ώρα που περίμενα σε εκείνη την γραμμή με τα δυο μου πόδια μες στο κρύο να έρθουν να αποδώσουν την δικαιοσύνη στην οποία ορκίστηκαν να υπηρετούν μέχρι θανάτου.

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιονδήποτε κομματικό υπάλληλο, που έχει πάρει τον τίτλο-φερετζέ- του δημοσίου, ο οποίος θα έχει απαίτηση να βρει την παρανομία μου για να αποδώσει το τίμημα σε χρήμα. Να είναι σε απόσταση ασφαλείας από το χέρι μου όταν θα πατήσει την σφραγίδα του κατασχετηρίου του σπιτιού μου, διότι αυτό το σπίτι δεν έβγαλε ούτε ένα σκουλήκι που να αποδέχεται τα πάντα αρκεί να "πέφτει" ο αιματοβαμμένος του μισθός .

Αρνούμαι να αποδεχθώ γιατρό δημοσίου τομέα όταν θα έρθει η ώρα να έχει ανάγκη την επιστήμη του  συμπολίτης μου και θα έχει το θράσος να ζητήσει βιβλιάριο υγείας ή το χρηματικό ποσό που ορίζει ο νόμος για να κάνει αυτό που του επιβάλει ο υπέρτατος νόμος του λειτουργήματος του.  Η άρνησή του να τιμήσει τον όρκο του θα είναι και η δική μου άρνηση να σεβαστώ ό,τι πολυτιμότερο έχει.

Αρνούμαι να αποδεχθώ τον όποιον θεσμό ακόμα κατέχει θέση σε αυτή την χώρα. Οι θεσμοί  που έμαθα να σέβομαι είναι αυτοί που υπηρετούν την χώρα μου και δεν υπηρετούν καμία άλλη εις το όνομα του κέρδους.

Αρνούμαι να αποδεχθώ τα όρια που θα θέσει ο κάθε υπουργίσκος για το πώς θα διεκδικήσω τα δικαιώματα μου τα οποία έχουν ήδη εξαϋλωθεί από τις υποκλίσεις που έχει κάνει αυτός και οι όμοιοί του στην Μεγάλη Τράπεζα που λέγεται Ευρώπη.

Αρνούμαι να αποδεχθώ ως καθαρό πολιτικό πρόσωπο τον οποιονδήποτε διατηρεί ακόμα και τυπικές σχέσεις, συζητά ή έστω βρίσκεται τυχαία στον ίδιο χώρο  με εκπροσώπους χωρών ή ιδρυμάτων που έβαλαν την ζωή μου υποθήκη για τις δικές τους αποθήκες χρήματος.

Αρνούμαι να αποδεχθώ τον κρατικό φρουρό ο οποίος αντί να φυλλάτει την δική μου πλάτη ασκεί βία σε μένα και στους γύρω μου για να μην ματώσει ο κρατικός εχθρός που έχει ασυλία, αν και εδώ και τρία χρόνια η ασυλία του έχει αρθεί όπως έχουν αρθεί  και όλοι οι  νόμοι με τις δικές του υπογραφές. Οι κρατικοί φρουροί που προστατεύουν τον εχθρό και όχι τον συνάνθρωπο εδώ και τρία χρόνια μετατράπηκαν συνειδητά, εφόσον δεν παραιτήθηκαν, σε παρακρατικούς.

Αρνούμαι να αποδεχθώ ως Άνθρωπο οποιονδήποτε ψηφοφόρο ή παλαμακιστή του οποιοδήποτε κόμματος συμμετέχει ακόμα και με την παρουσία του μέσα στο Κατοχικό Κοινοβούλιο,  αλλά και όλους αυτούς που σπρώχνουν την κατάσταση με οποιαδήποτε κομματική ταμπέλα. Δεν σέβομαι τον μικρό, άνοο, ατομικιστή και επικίνδυνο πολίτη ο οποίος με την κρυφή του ψήφο επιμένει να συντηρεί την χώρα μου σε καταστολή και ψυχική αφαίμαξη. 

Αρνούμαι να αποδεχθώ τον καθημερινό εξευτελισμό του Ανθρώπου, τον βιασμό της αξιοπρέπειας ζωής και θανάτου, τις αυτοκτονίες, την πείνα, την κατάθλιψη, την στέρηση οξυγόνου των δικών μου ονείρων και του διπλανού μου, αλλά και το κομμάτιασμα της χώρας μου με προδοτικά χρεόγραφα. 

Αρνούμαι να θεωρώ ίσους όλους αυτούς που νομίζουν ότι η σιωπή μου είναι και η κατάφαση μου στο προμελετημένο έγκλημα που επιμένουν να συντελούν.                                                                           ΠΗΓΗ

ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΥΣ.

Είμαι από τα παιδάκια που μεγάλωσαν ακούγοντας τη περίφημη φράση
«από σήμερον και μέχρι νεωτέρας διαταγής….»
Όμως ξέρετε κάτι. Τούτο δω, μου μοιάζει χειρότερο. Πιο ύπουλο.
Δεν ξέρω.
Δεν έχεις να κάνεις με μια δικτατορία, δεν έχεις να κάνεις με πόλεμο, με μια επέμβαση ξένων δυνάμεων. Έχουμε να κάνουμε με το απόλυτο τίποτα που ακολουθεί τυφλά κι αυτό με τη σειρά του ότι του υποδεικνύουν «από σήμερα και μέχρι νεωτέρας διαταγής…»
Υπάρχουν στιγμές που δεν ξέρω αν συνειδητοποιούν και οι ίδιοι τι ακριβώς συμβαίνει και θα συμβεί σ΄αυτόν εδώ το ταλαίπωρο τόπο.
Θυμάμαι ένα φίλο που είχε ένα τρελό πρόβλημα με μια κοπέλα. Της είχε εξηγήσει χίλιες φορές πως δεν πάει άλλο. Εκείνη είχε δημιουργήσει την εντύπωση μέσα της πως την αγαπάει πάρα πολύ αλλά δεν το έχει καταλάβει. Ότι και να έκανε αυτός ο άνθρωπος εκείνη του έλεγε «μ΄αγαπάς αλλά δεν το ξέρεις»
Αυτό που συμβαίνει πλέον ανάμεσα στη πολιτική μας ηγεσία κι εμάς είναι ακριβώς αυτό. Με πολύ ήρεμο τρόπο εδώ και πάρα πολύ καιρό τους λέμε πως αυτό που κάνουν είναι η απόλυτη παράνοια. Φωνάζουμε πως για να συνεχίσει να ακολουθεί κάποιος αυτό το δρόμο ή πρέπει να είναι ανίκανος να καταλάβει το χάος που θα φέρει, ή πρέπει να το κάνει επίτηδες γιατί ακριβώς αυτή είναι η επιδίωξή του.
Και μας απαντάνε. Όχι λέτε ψέματα, ή είστε προβοκάτορες, ή είστε βαθιά νυχτωμένοι. «Σας αγαπάμε αλλά δεν το ξέρετε…»
Νομίζετε πως κάποιος θα ξεφύγει απ΄ολα αυτά?
Κι εσείς που τόσες μέρες βρίζετε τους «παλιοαπεργούς» του μετρό που σας εμποδίζουν να κινείστε με την ησυχία σας, έχετε την εντύπωση πως θα συνεχίσετε να έχετε την ησυχία σας αν κάνετε το παραμικρό κιχ…
Ήσυχος λεγόταν ο φίλος μας που πέθανε έλεγε κάποιος.  Ναι οι ήσυχοι δεν έχουν μπλεξίματα. Δεν τους κυνηγάει κανείς. Δεν τους στοχοποιεί κανένας. Είναι αμελητέοι. Μπορείς να τους σκοτώσεις σαν χόμπι. Όπως παίζει κανείς με τα μπαλάκια του γκολφ. Μπορείς να τους πετάς στη μια ουρά να πληρώνουν. Να τους πετσοκόβεις τους μισθούς αυθαίρετα. Να τους βουτάς τα φάρμακα από το ντουλάπι. Να τους κλείνεις τη πόρτα στα νοσοκομεία. Να τους αφαιρείς τη δυνατότητα να ταΐσουν τα παιδιά τους και να μην συμβαίνει τίποτα.
Γιατί είναι ήσυχοι…
Και περιμένουν. Τη νεώτερη διαταγή. Απλά.                                                                                             ΠΗΓΗ

ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ;

Ακούς εκεί να κάνουν απεργία στο Μετρό, να μη μπορώ να πάω στη δουλειά μου!
Το σκέφτηκα και έτσι, το σκέφτηκα και αλλιώς και τελικά κατέληξα…
Οι παλιοαπεργοί του Μετρό είναι αυτοί που φταίνε για την κατάντια της Ελλάδας μου!…

Για την κατάντια τη δικιά μου…

Τους μισώ και θέλω να τους δω να σέρνονται σα σκουλήκια, άμισθοι και ταπεινωμένοι να με παρακαλάνε για έλεος.

Ακούς εκεί να κάνουν απεργία διαρκείας… Παλιόπαιδα. Δημόσιοι υπάλληλοι. Προκλητικοί.

Δε με νοιάζει αν στο σπίτι μου έχουμε τρεις ανέργους.

Δε με νοιάζει που παίρνω τα μισά από όσα έπαιρνα πρόπερσι.

Δε με νοιάζει που ο γέρος μου, μετράει τα ευρώ στο τέλος κάθε μήνα για να πάει λαϊκή και δε του βγαίνουν.

Δε με νοιάζει που κυκλοφορώ με μπουφάν στο σαλόνι γιατί δε βάλαμε πετρέλαιο.

Δε με νοιάζει που το μέλλον του παιδιού μου είναι να δουλεύει σε… ΕΟΖ με αλυσίδες.

Δε με νοιάζει που ξεπουλάνε την πατρίδα μου.

Δε με νοιάζει που χθες αυτοκτόνησε ένας δύο τετράγωνα πιο κάτω.

Δε με νοιάζει που δεν έχει φάρμακα η μάνα μου.

Δε με νοιάζει η κακομοιριά μου. Με νοιάζει να μπορώ να περιφέρω την κακομοιριά μου από τη Νερατζιώτισα στο Σύνταγμα.

Δεν πάμε καλά, αγαπημένε μου, δεν πάμε καλά.

Οι τρόικες, τα ΔΝΤ, οι αυταρχικές κυβερνήσεις πονοκεφαλιάζουν για ένα πράγμα: πώς θα περάσουν τα απάνθρωπα μέτρα τους με τη λιγότερη το δυνατόν κοινωνική αντίδραση.

Ένα από τα βασικά τους κολπάκια; Να στρέφουν τη μία κοινωνική ομάδα κατά της άλλης. Μόνο στην Ελλάδα, δεν είχαν τέτοια προβλήματα.

Ο νεοελληνάρας τα καταφέρνει σε αυτόν τον τομέα χωρίς κυβερνητική προπαγάνδα…

Φωνές διαμαρτυρίας από απλούς πολίτες: “οι προκλητικά αμειβόμενοι εργαζόμενοι του Μετρό κάνουν απεργίες για να πίνουν καφεδάκια αραχτοί και στρέφονται κατά του κοινωνικού συνόλου που ταλαιπωρείται και δεν έχει να πάει στη δουλειά του” λένε πολλοί και παράλληλα ηδονίζονται όταν ακούν ότι θα πέσει νέο τσεκούρωμα στους μισθούς των εργαζομένων. “Καλά να πάθουν”…

Μα ρε ταλαίπωρε νεοελληναρά, το θέμα δεν είναι να πάρει λιγότερα ο άλλος όπως κι εσύ.

Είναι να βρεις τρόπο να ξαναπάρεις περισσότερα. Να πάρεις πίσω τα μισθολογικά σου κεκτημένα. Να ανακτήσεις τα χαμένα και βιασμένα εργασιακά σου δικαιώματα… Όχι να τα χάσει και ο άλλος..

Και το θέμα δεν είναι να λήξει η απεργία για να μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά σου.

Είναι να πας δίπλα σε αυτούς που τόλμησαν να κατεβάσουν επιτέλους τα χειρόφρενα (με κόστος ξέρεις: χαμένα μεροκάματα σε καιρούς δύσκολους, απειλές απόλυσης, ασκούμενη ψυχολογική βία) και να κάνεις κι εσύ τη δική σου αντίσταση. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Μας βίασαν τη ζωή, μας τσάκισαν τα δικαιώματα, μας γύρισαν δεκαετίες πίσω και η μόνη μας αντίδραση είναι κάποιες… 24ωρες απεργίες, σκόρπιες κι αυτές.

Γελάει μαζί μας ο κόσμος όλος, γελάνε και οι τροϊκανοί.

Αντέχουν αυτοί, σκέφτονται. Κόψε κι άλλο. Και θα κόψουν. Να είστε βέβαιοι. Ειδικά όσο η κοινωνία βράζει που δε βρίσκει μετρό να πάει στη δουλίτσα.

Εσύ που γκρινιάζεις, έρμε, σκέφτηκες ότι ένας στους τέσσερις νέους αδιαφορεί για την απεργία στο Μετρό γιατί πολύ απλά δεν έχει δουλειά;

Σκέφτηκες ότι το πρόβλημα είναι ότι σου ζητάνε ένα χιλιάρικο παλιές δραχμούλες για να σε πάνε και να σε φέρουν;

Σκέφτηκες, διάολε, ότι αύριο μπορεί να μην έχεις εσύ δουλειά. Γιατί πρέπει να χτυπήσει η μοίρα το δικό σου μικρόκοσμο για να αντιδράσεις;

Αν δεν είχαμε χάσει την υπερηφάνεια μας, το σθένος μας, την ελληνική μας ψυχή; Θα ήμασταν τρία εκατομμύρια έξω από το μετρό. Και ας έρχονταν να κάνουν επιστράτευση οι Σαμαράδες.

Αντ’ αυτού, τι κάνουμε; Έχουμε αφήσει κάποιους εκατοντάδες εργαζόμενους να δίνουν τον αγώνα τους και περιμένουμε με αγωνία πότε θα τους ξεσχίσουν, πότε θα τους δείρουν, πότε θα τους απολύσουν, για να μπορέσουμε – λέει – να πάμε στη δουλίτσα μας.

Ε, βέβαια… Να μην έχουμε λεφτά να πληρώσουμε τα χαράτσια μας; Ρε σεις. Μήπως είμαστε άξιοι της μοίρας μας;                                                                                                                                         ΠΗΓΗ

Χ.ΠΑΠΠΑΣ:"Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται σε πόλεμο με την Αλβανία! "

- Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται σε πόλεμο με την Αλβανία! 

«Το πλιάτσικο είναι η τέχνη των Αλβανών», αυτή είναι μια από τις πικάντικες δηλώσεις που έκανε σε συνέντευξη για αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι ο βουλευτής επικρατείας της Χρυσής Αυγής κ. Χρήστος Παππάς. Η Aftonomi.gr δημοσιεύει ένα από τα διαφημιστικά σποτάκια της πολυσυζητημένης συνέντευξης που έχει ήδη προκαλέσει σάλος στην Αλβανία.

«Το πλιάτσικο είναι η τέχνη των Αλβανών. Ήρθαν με μια διάθεση ληστρική, με βιασμούς με δολοφονίες, με κλεψιές. Ήρθαν και αντί να φιλήσουν το χέρι που τους έδινε ψωμί το δάγκωσαν! Ήρθαν λοιπόν αυτοί οι πληθυσμοί, όπου το 50% των εγκληματιών στις ελληνικές φυλακές είναι Αλβανοί. Έχουνε φτιάξει αλβανική μαφία στην Ελλάδα, ζουν και βασιλεύουν, κάνουν ότι θέλουν. Έχουν βρει μια Ελλάδα δυστυχώς ξέφραγο αμπέλι όπου δεν λειτουργεί η αστυνομία όπως θα έπρεπε να λειτουργεί, δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες, δεν λειτουργεί ο στρατός. Και έχουν το θράσος μέσα στην Ελλάδα να εκφράζουν απόψεις και να μιλάνε σε σταδία κλπ. περί Μεγάλης Αλβανίας. Είναι βαθιά γελασμένοι. Και αν η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε πόλεμο με την Αλβανία, βρίσκεται η Χρυσή Αυγή σε πόλεμο με την Αλβανία!» αναφέρει μεταξύ άλλων στην συνέντευξή του στο αλβανικό κανάλι ο κ. Παππάς. 

Όπως θα δείτε και παρακάτω, ο αλβανός δημοσιογράφος, Artur Zheji, παρακολουθεί όλη την ώρα άναυδος και αποσβολωμένος τις δηλώσεις του κ. Παππά. Μάλλον η αλήθεια είναι πικρή για τον αλβανό δημοσιογράφο, δεν του φταίει κανείς όμως, μόνος του τον προκάλεσε...

 ΠΗΓΗ
Χρήστος Παππάς: «Το πλιάτσικο είναι η τέχνη των Αλβανών» from aftonomigr on Vimeo.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ:Ιστορικές μνήμες 22-1-13

Λουκέτα παντού – Μόνο ΟΙ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ τα ενεχυροδανειστήρια κάνουν εγκαίνια

Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν τα ενεχυροδανειστήρια και τα καταστήματα αγοράς χρυσού το διάστημα 2010-2012 σύμφωνα με τα στοιχεία Μητρώου Φορολογουμένων.

• Το 2010 άνοιξαν 81 καταστήματα και δηλώθηκε και η έναρξη λειτουργίας 28 υποκαταστημάτων.
• Το 2011 έκαναν έναρξη 198 επιχειρήσεις και δηλώθηκε και η έναρξη 121 υποκαταστημάτων.
• Το 2012 έκαναν έναρξη 274 επιχειρήσεις και δηλώθηκε και έναρξη 245 υποκαταστημάτων.

Την ίδια ώρα ξεκίνησαν και οι έλεγχοι για τη λειτουργία των ενεχυροδανειστηρίων και των καταστημάτων αγοράς χρυσού. Από τους 292 ελέγχους που έχει διενεργήσει το ΣΔΟΕ, το ποσοστό παραβατικότητας ξεπερνά το 60%.
Πάντως όπως δείχνουν τα στοιχεία παρά την αύξηση του ενδιαφέροντος για έναρξη ενεχυροδανειστηρίων, τα στοιχεία των εισοδημάτων τους κινούνται εξαιρετικά χαμηλά.

ΠΗΓΗ

Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΟΡΚ Σιατίστης Παύλος:"Κάθε χάιδεμα ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει ακύρωση της πίστης".

Καταπέλτης κατά της Χρυσής Αυγής αλλά και των Χριστιανών - κληρικών και λαϊκών - που εναγκαλίζονται μαζί της εμφανίστηκε ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος στην ομιλία του για το μεταναστευτικό στο Συνέδριο "Εκκλησία και Αριστερά", που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη. "Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού ή πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης. Κανείς δεν μπορεί να παίζει «εν ου παικτοίς»", τόνισε ο Μητροπολίτης Παύλος. "Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος. Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου. Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού για να λύσουμε τα προβλήματα μας" επισήμανε ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του σημείωσε ότι "τον Χριστό  η «χρυσή αυγή» τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.
"Για την Εκκλησία είναι αδιαπραγμάτευτη η αξία του ανθρώπινου προσώπου", είπε ο Μητροπολίτης Σισανίου ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του έγινε σαφής η αντίθεσή του στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών. "Σε καμμία περίπτωση λύση δεν είναι ένας σύγχρονος άλλου τύπου Καιάδας, λύση δεν είναι οι χωματερές ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά οι μετανάστες δεν είναι ούτε ένα θέμα για εύκολη ρητορεία, ούτε για αδάπανη προοδευτικότητα".
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κ.Παύλου πολλές φορές το κοινό τον διέκοψε χειροκροτώντας θερμά.
H εισήγηση του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου έγινε κατά τη διάρκεια της πέμπτης Συνεδρίας με θέμα, "Εκκλησία και Αριστερά έναντι του μεταναστευτικού ζητήματος", στην οποία επίσης συμμετείχαν ο κ.Παύλος Χαραμής, Πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ και ο Επ.Καθηγητής ΑΠΘ Στυλιανός Τσομπανίδης. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Νίκος Παπαχρήστου, εκκλησιαστικός συντάκτης του ΣΚΑΪ και υπεύθυνος του Amen.gr.
Ακολουθεί η ομιλία του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου:
ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ
1. Το μεταναστευτικό πρόβλημα
Το θέμα της παρούσης εισηγήσεως αφορά το μεταναστευτικό πρόβλημα. Θέλω λοιπόν να δηλώσω από την αρχή ότι το Μεταναστευτικό Πρόβλημα δεν αφορά την Εκκλησία. Το μεταναστευτικό πρόβλημα αφορά την Πολιτεία και η επίλυσή του είναι δική της ευθύνη, πολλώ μάλλον γιατί είναι εκείνη κυρίως υπεύθυνη για την δημιουργία του και τον εκτροχιασμό του.
Εγώ  σαν πολίτης αυτής της χώρας έχω την απαίτηση η Πολιτεία να είναι σοβαρή και υπεύθυνη. Να αντιμετωπίζει τα προβλήματα έγκαιρα, να τα προλαμβάνει και προ παντός να μην εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους. Να μην χρησιμοποιεί τους ανθρώπους σήμερα και μάλιστα για λόγους ευτελείς, για να τους πετάξει αύριο, όταν δεν τους χρειάζεται, σε κάποιες χωματερές ανθρώπων.. Σαν πολίτη με ενδιαφέρουν οι ευθύνες της Πολιτείας για την δημιουργία, εξέλιξη και σημερινή κατάσταση του Μεταναστευτικού Προβλήματος. Θέλω να ξέρω αν χρησιμοποίησε σε κάποια στιγμή τους μετανάστες σαν εκλογική πελατεία και σήμερα τους κυνηγάει. Θέλω να ξέρω αν πήρε χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα τους και τα χρησιμοποίησε αλλού. Δεν ξέρω, αλλά θέλω να ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει.
2.Ο μετανάστης
Είπα στην αρχή ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι ευθύνη της Πολιτείας να το αντιμετωπίσει. Όμως πίσω από  την ταμπέλα “μεταναστευτικό πρόβλημα” κρύβονται  άνθρωποι. Και αν το πρόβλημα είναι ευθύνη της Πολιτείας να το αντιμετωπίσει, ο μετανάστης σαν πρόσωπο νοιώθω ότι είναι και δικό μου θέμα. Είναι θέμα της Εκκλησίας, γιατί η Εκκλησία είναι κοινωνία προσώπων, είναι θέμα δικό μου σαν ποιμένος  μιας Εκκλησίας που τονίζει την μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου, είναι θέμα δικό μου ως προσώπου, αφού το πρόσωπο είναι γεγονός σχέσης, από την οποία σχέση δεν αποκλείονται οι μετανάστες.
 Για τους λόγους αυτούς, έχω λόγο για τον άνθρωπο-μετανάστη, οφείλω να έχω λόγο, αφού για μένα σαν ποιμένα, ο μετανάστης μπορεί να αποκαλυφθεί ως ο ελάχιστος αδελφός του Χριστού, ως ο ξένος τον οποίο πρέπει να φροντίσω και η στάση μου απέναντι του θα κρίνει την ποιότητα της σχέσης μου με τον Χριστό. Ο μετανάστης είναι πρόκληση για την γνησιότητα της ιερατικής, χριστιανικής, και ανθρώπινης αυτοσυνειδησίας μου και τούτο γιατί εγώ πέρα από κάθε άλλον γνωρίζω ότι το μέτρο της ανθρώπινης αξίας είναι η Ενανθρώπιση του Θεού.  Γιατί περισσότερο από κάθε άλλον οφείλω να θυμάμαι ότι αυτός ο μετανάστης μπορεί να είναι ένας από αυτούς που θα έλθει από ανατολών και δυσμών και θα ανακληθεί στην Βασιλεία του Θεού και εγώ ως υιός της Βασιλείας να μείνω απ έξω. Ο λόγος και η πράξη του Χριστού δεν αφήνουν περιθώρια για την όποια διαπραγμάτευση αυτής της αλήθειας. Δεν μπορούμε να διαπραγματευθούμε αυτήν την αλήθεια στο όνομα κανενός εθνικισμού, η οποιουδήποτε άλλου “-ισμού”.
Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος είναι κατ'εικόνα Θεού δημιουργημένος. Δεν είναι ένα ωραίο ζώο για το οποίο διεκδικούμε λίγο περισσότερο σανό, αλλά ένα πρόσωπο που έχει κληθεί να υπερβεί την θνητότητα του και να γίνει μέτοχος της Θείας ζωής. Το όραμα της Εκκλησίας είναι “μία ποίμνη, Εις ποιμήν”. Και σε αυτή την ποίμνη χωράνε όλοι ακόμη και οι μετανάστες. Είναι μια κοινωνία όπου  όλοι αλληλοπεριχωρούνται εν αγάπη, όπου ο άλλος είναι η χαρά μου και όχι η κόλασή του.
3.Ποιός είναι ο μετανάστης
Θα ερωτήσει κάποιος. Για ποιόν μετανάστη μιλάμε; Για τον κάθε μετανάστη, και τον καλό και τον κακό. Για τον άνθρωπο και όπως διαμορφώθηκε μέσα στις συνθήκες της ζωής που έζησε. Ο καθένας είναι πρώτα άνθρωπος, μέτοχος της κοινής των ανθρώπων φύσεως. Ο καθένας είναι ένα πρόσωπο μοναδικό και ανεπανάληπτο. Ο κάθε άνθρωπος για τον Θεό είναι μοναδικός. Ελάτε λοιπόν τώρα να δούμε τον συγκεκριμένο άνθρωπο και να τον αντιμετωπίσουμε. Να τον γνωρίσουμε πρώτα. Να βρούμε τον τρόπο να επικοινωνήσουμε μαζί του. Να αντιμετωπίσουμε τα πρώτα άμεσα προβλήματα του. Να του εξηγήσουμε τους όρους και τις συνθήκες της κοινής ζωής όλων μας. Να σταθούμε και να τον κάνουμε να σταθεί και αυτός με ευθύνη απέναντι στην ζωή του, απέναντι στη ζωή μας απέναντι και στην παραβατικότητα του. Όλα αυτά προϋποθέτουν υπεύθυνο κράτος, συνεργαζόμενο κράτος, κράτος έτοιμο να αντιμετωπίσει προβλήματα. Ουδείς αντιλέγει ότι και το πλήθος και  η ποιότητα των ξένων που ευρίσκονται στη χώρα μας και μάλιστα σε μια εποχή σαν την σημερινή δεν είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Τα προβλήματα όμως είναι για να επιλύονται και όχι για να χρονίζουν και να σαπίζουν.
Βέβαια σε καμμία περίπτωση λύση δεν είναι ένας σύγχρονος άλλου τύπου Καιάδας, λύση δεν είναι οι χωματερές ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά οι μετανάστες δεν είναι ούτε ένα θέμα για εύκολη ρητορεία, ούτε για αδάπανη προοδευτικότητα. Είναι εύκολο να μιλάμε για το φαγητό του μετανάστη, ποιός όμως είναι εκείνος που του μαγειρεύει για να τρώει; Με την θεωρητική συμπαράσταση δεν χορταίνεται η πείνα του, με την καθημερινή διακονία της αγάπης και της προσφοράς ανακουφίζεται. Οι μετανάστες που ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και που είναι σημαντικό να αναζητήσουμε τους λόγους που τους οδήγησαν στον τόπο μας δεν είναι το πτώμα του Έκτορα που το διεκδικούν οι Τρώες και οι Δαναοί, ο καθένας για δικό του όφελος, αλλά είναι η καθημερινή ζωή συγκεκριμένων άνθρώπων που χρειάζεται αντιμετώπιση. Τελικά οι μετανάστες, οι δικοί μας και οι άλλοι είναι η ένδειξη της χρεοκοπίας και του κυνισμού μιας παγκόσμιας κοινωνίας βουτηγμένης στην υποκρισία και την διαφθορά. Η ένδειξη της χρεοκοπίας ενός πολιτισμού που υποσχέθηκε με τη δύναμη της τεχνικής και της γνώσης να κάνει τον κόσμο παράδεισο και τον έκανε κόλαση.
4.Τι είναι για την Εκκλησία ο Μετανάστης
Ο τρόπος ζωής της Εκκλησίας είναι ο τρόπος ύπαρξης του Τριαδικού Θεού. Ο ένας κατά την ουσία και τριαδικός κατά τις υποστάσεις Θεός είναι Αγάπη. Δεν ΕΧΕΙ, αλλά ΕΙΝΑΙ αγάπη. Ο κατ’εικόνα Θεού δημιουργημένος άνθρωπος είναι ένας κατά την φύση και πολλαπλούς κατά τις υποστάσεις-πρόσωπα. Στόχος είναι ο άνθρωπος, ο κατ’αυτόν τον τρόπον υπάρχων να ΕΙΝΑΙ και εκείνος Αγάπη.
 Είναι πολύ χαρακτηριστικές μερικές επισημάνσεις από το Ευαγγελικό κείμενο και την πατερική παράδοση.
Ο Θεός είναι αγάπη!
Εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων ΕΜΟΙ εποιήσατε!
Ήμουν ΞΕΝΟΣ και συνηγάγετέ με!
Είδες τον Αδελφό σου, είδες Κύριον τον Θεόν σου!
 Ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος δεν μας αφήνει περιθώρια ψευδαισθήσεων: «Αυτός που λέει  ότι αγαπά τον Θεό και μισεί τον αδελφό του είναι ψεύτης! Πως μπορείς να αγαπάς τον Θεό που δεν τον είδες και να κακοποιείς τον αδελφό σου που τον βλέπεις καθημερινά;» (Α Καθολ. Ιωάννου δ, 20).
 Μέσα λοιπόν από αυτή την προοπτική ο μετανάστης είναι και αυτός άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι και την ίδια στιγμή είναι ένας εμπερίστατος άνθρωπος που κάτω από δύσκολες συνθήκες εγκατέλειψε την πατρίδα του αναζητώντας μια καλύτερη ζωή και ακόμη ένα θύμα όσων εμπορεύονται ανθρώπινες υπάρξεις προς ίδιον όφελος.
 Δεν επιχειρώ να αγιοποιήσω τον μετανάστη, αλλά δεν δέχομαι ότι αυτός είναι παιδί ενός κατώτερου Θεού. Εάν καυχώμεθα για τον δικό μας πολιτισμό και την δική μας πίστη, οφείλουμε όλα αυτά να τα αποδεικνύουμε στην πράξη και στην καθημερινότητα και όχι να τα επικαλούμεθα φαρισσαϊκά. Χαίρομαι που η Εκκλησία μας καθημερινά διακονεί όλους εκείνους που φθάνουν στην πόρτα της. Χαίρομαι για όλους εκείνους που διακονούν τους εμπερίστατους αδελφούς μας εντοπίους και μετανάστες και μαγειρεύουν καθημερινά για χάρη τους. Χαίρομαι γιατί ο λαός παρά τις δυσκολίες του δεν έχασε την αρχοντιά του και μοιράζεται το πιάτο του με άλλους.
 Είπα προηγουμένως ότι δεν επιχειρώ να αγιοποιήσω τον μετανάστη. Στο μέτρο που ο μετανάστης η και ο ντόπιος παρανομεί πρέπει να έχει απέναντι του μια Πολιτεία που θα επιβάλλει προς κάθε κατεύθυνση το νόμο και τη δικαιοσύνη και δεν θα είναι παράλυτη και ανίκανη στην αντιμετώπιση τους, ώστε να παρέχει την ευκαιρία σε κάθε είδους σαπρόφυτα να την αντικαθιστούν.
5.Αδιαπραγμάτευτη για την Εκκλησία η αξία του ανθρώπινου προσώπου.
Εάν υπάρχει κάτι που πρέπει να το πούμε πολύ καθαρά είναι ότι για την Εκκλησία είναι αδιαπραγμάτευτη η αξία του ανθρώπινου προσώπου. Είπα και στην αρχή ότι το μέτρο αυτής της αξίας είναι η Ενανθρώπιση του Θεού. Το ότι ο Θεός γίνεται άνθρωπος φανερώνει την μοναδικότητα και την αξία του ανθρώπου. Εάν αυτό το μέτρο χαθεί τότε τι μένει σαν μέτρο της ανθρώπινης αξίας; Τότε τι είναι ο άνθρωπος; Είναι ένα ωραίο ζώο που διεκδικούμε γι’αυτόν περισσότερο σανό η τελικά ένα σωρό από σκουπίδια; Όταν αρνούμεθα την θεία καταγωγή του ανθρώπου και το θεοειδές του ανθρώπινου προσώπου μήπως προσφέρουμε ένα ιδανικό ιδεολογικό στήριγμα στην εκμετάλλευση του ανθρώπου και τον ευτελισμό του; (Ο διάλογος στην Ξάνθη). Η ιστορία απέδειξε ότι όπου η πίστη στο Θεό πολεμήθηκε το τελικό θύμα και στόχος ήταν ο άνθρωπος. (Μαντούδι: μέτρον πάντων άνθρωπος η ο Θεάνθρωπος)
6.Τα προβλήματα δεν λύνονται εναντίον της αληθείας, αλλά με βάση την αλήθεια
Είπα και προηγουμένως ότι το μεταναστευτικό είναι όντως ένα πρόβλημα το οποίο χρειάζεται να μελετηθεί με σοβαρότητα. Τα προβλήματα δεν λύνονται εναντίον της αληθείας, αλλά με βάση την αλήθεια. Εν προκειμένω η αλήθεια είναι η μοναδικότητα του ανθρώπου, που σημαίνει ότι μια λύση του προβλήματος δεν μπορεί να παραθεωρεί αυτή την αλήθεια. Με ρώτησαν γιατί αντέδρασα στην δημιουργία κέντρου μεταναστών στην περιφέρεια της Μητροπόλεως μου. Η απάντηση βέβαια υπάρχει μέσα στο κείμενο μου, αλλά οι άνθρωποι προσέχουν μόνο ότι τους συμφέρει. Ο λόγος λοιπόν της άρνησης ήταν ότι αυτό το στρατόπεδο θα ήταν ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως, μια χωματερή ανθρώπων, αφού δεν είχε καμμία υποδομή ανθρώπινης διαβίωσης, αφού θα συνιστούσε μια αθλιότητα ασυμβίβαστη με τον πολιτισμό και την παράδοση μας. Είπα ακόμη ότι αν σ’αυτούς τους ανθρώπους εξασφαλίσετε ανθρώπινη διαβίωση έρχομαι και εγώ να τους υπηρετήσω. Μπορούμε λοιπόν όλοι να συνεργασθούμε με την ευθύνη της Πολιτείας και να αναζητήσουμε τον τρόπο της αντιμετώπισης.
7.Οι μετανάστες Έλληνες και οι  μετανάστες σήμερα
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πολλοί από τους Έλληνες στο παρελθόν υπήρξαν μετανάστες κάποιοι και λαθρομετανάστες. Η Ομογένεια όπου γης η οποία διαπρέπει σήμερα στους χώρους που εγκαταστάθηκε ήταν οι μετανάστες του χθες. Είναι σημαντικό επίσης να θυμόματσε πόσο ενοχληθήκαμε όταν πριν από μερικά χρόνια οι νεοναζί στη Γερμανία κακοποίησαν συμπατριώτες μας. Εάν οι χθεσινοί δικοί μας μετανάστες είναι σήμερα καταξιωμένοι στις καινούριες πατρίδες τους, είναι γιατί συνάντησαν άλλη συμπεριφορά και άλλη αποδοχή από αυτήν που συναντάνε οι δικοί μας μετανάστες σήμερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν και κακοποιά στοιχεία, για τα οποία όμως οφείλει η Πολιτεία να τα αντιμετωπίσει. Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία ότι η πείνα και η ανέχεια οδηγούν πολλές φορές στην παραβατικότητα. Θα κρατώ πάντα στην μνήμη μου και στην καρδιά μου την αγάπη, το ενδιαφέρον και την στοργή με την οποία αντιμετώπισε τους πρώτους μετανάστες από την Αλβανία η Ενορία της πατρικής μου κατοικίας υπό την φωτισμένη ποιμαντική διακονία ενός σημερινού φωτισμένου Επισκόπου. Τους αντιμετώπισαν με στοργή και αγάπη. Με ενδιαφέρον για τα προβλήματα τους και την συμπαράσταση στις δυσκολίες τους. Σήμερα είναι εγκατεστημένοι στην πατρίδα τους και η τυχόν επίσκεψη του ταπεινού και τότε και σήμερα ιερωμένου είναι γι’αυτούς αφορμή γιορτής. Όπως και θα θυμάμαι τα δύο θύματα από την ευρύτερη οικογένεια μου τα οποία πρόσφεραν αγάπη και αντιμετώπισαν την κακοποίηση και το θάνατο από τους ευργετηθέντες.
8.Ποιοί είναι οι Έλληνες και ποιοί είναι Έλληνες
Υπάρχουν όμως κάποιοι που θεωρούν τους εαυτούς τους πιο Έλληνες από τους άλλους και οι οποίοι στο όνομα της Ελλάδος επιχειρούν με βίαιο τρόπο να εξοντώσουν όποιον δεν είναι Έλληνας. Μπήκαν κάποια στιγμή σε ένα κατάστημα και στην αγωνιώδη παρατήρηση του φιλήσυχου καταστηματάρχη ότι είναι Έλληνας η απάντησή τους ήταν ότι δεν υπάρχουν μαύροι Έλληνες και του διέλυσαν το κατάστημα. Αλήθεια λοιπόν, ποιοί είναι Έλληνες;
 Οι πρόγονοι μας είχαν πει «Έλληνες εισί οι της παιδείας της ημετέρας μετέχοντες». Αλήθεια ποιάς παιδείας είναι μέτοχοι οι της Χρυσής Αυγής ; Μπορεί αυτός που βεβαιώνει ότι στο ιατρείο μας «ασφαλώς και ΔΕΝ θα φροντίσουμε το παιδί ενός μετανάστη» να έχει ελληνική παιδεία; Πόσο σχέση έχει αυτός και οι όμοιοι του με την Αντιγόνη που λέει στον Κρέοντα «γεννήθηκα για να αγαπώ και όχι για να μισώ»! και με Εκείνον που είπε «αγαπάτε τους εχθρούς ημών;»
9.Γιατί είπα ότι η ιδεολογία της Χ.Α είναι ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Πίστη
Πρώτον: Γιατί ο Χριστός σταυρώθηκε για τους ανθρώπους, και δεν σταύρωσε τους ανθρώπους.
Δεύτερον: Γιατί ο Θεός είναι ΑΓΑΠΗ, αγάπη που στρέφεται επί αγαθούς και πονηρούς.
Τρίτον: γιατί η ιδεολογία της Χ.Α είναι ο παγανισμός και όχι η Ορθόδοξη χριστιανική πίστη
Τέταρτον: γιατί η Εκκλησία σιτίζει όλους ανεξαίρετα τους αναγκεμένους ανθρώπους και όχι μόνο τους Έλληνες
Πέμπτον: Γιατί η Εκκλησία είναι του Χριστού και όχι μια Εθνική Εκκλησία
Έκτον: Γιατί τον Χριστό  η «χρυσή αυγή» τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.
Έβδομον: Γιατί ο Χριστός είπε: «εφόσον εποιήσατε, ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε;» Δεν είναι λοιπόν ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού όποιος και εάν είναι; Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ελάχιστος αδελφός του Χριστού; Δεν είναι ο «πλησίον» της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια, τότε θα ήταν «καλός».
Όγδοον:: Θέλω λοιπόν να επαναλάβω ότι κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης. Κανείς δεν μπορεί να παίζει «εν ου παικτοίς». Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος. Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου. Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού για να λύσουμε τα προβλήματα μας. Αντιθέτως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν γιατί την αλήθεια του Θεού την αντικαταστήσαμε με την αλαζονεία μας και την επιπολαιότητα μας. Η άκρη του κουβαριού είναι του Χριστού το θέλημα και όχι οι αυθαιρεσίες και οι εξυπνάδες των ανθρώπων!
10. Φίλοι της Αριστεράς
Ένα τελευταίο λόγο σε όλους εσάς, φίλοι της Αριστεράς. Έζησα 25 χρόνια στο Μαντούδι της Εύβοιας όπου τα τότε μεταλλεία Σκαλιστήρη. Είναι μια μοναδική εμπειρία για μένα αυτά τα χρόνια γιατί γνώρισα από πρώτο χέρι και την ειλικρίνεια αλλά και την καλπιά όσων ήσαν η φορούσαν το μανδύα του «προοδευτικού». Με όσους αληθινά ήσαν, συνεργαστήκαμε υπερασπίζοντας το ανθρώπινο πρόσωπο. Έχω λοιπόν μια εμπειρία πολύτιμη. Εκείνα τα χρόνια ήταν και οι αγώνες για το κτήμα του Μπαίκερ που δεν το ξέρετε, αλλά η Εκκλησία ήταν η ψυχή τους. Ακούγοντας κάποιος από τους τότε παράγοντες την τοποθέτηση μου είπε ενώπιον όλων «εγώ δεν μπορώ να πάω πιο πέρα από τον Παπα-Παύλο» και μου ζήτησε να ομολογήσω ότι ανήκω στο δικό του πολιτικό χώρο. Χαμογέλασα και του είπα: «Δεν το λέω, γιατί δεν ανήκω. Και δεν ανήκω γιατί αν γίνω αυτό που είσαι εσύ, θα φτωχύνω. Ζώντας μέσα στην Εκκλησία νοιώθω πληρότητα. Νοιώθω ότι ανήκω σε όλους και μου ανήκετε όλοι. Μόλις προηγουμένως δήλωσες ότι σε περιέχω, αλλά βλέπεις ότι και σε ξεπερνώ.
Φίλοι της Αριστεράς,
μήπως μείνατε πίσω αγκριστρωμένοι στην δογματική μαρξιστική αντίληψη για την Θρησκεία, χωρίς να προβληματιστείτε, πότε, με ποιές προϋποθέσεις και ποιά θρησκεία είχε υπ’όψη του, όταν είπε ὅ,τι είπε ο Μαρξ; Μήπως δεν ακούσατε τον Αλβέρτο Καμύ που όταν μελέτησε «την Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας» του Βλαδίμηρου Λόσκυ είπε πολύ χαρακτηριστικά: «τώρα μπορούμε να μιλήσουμε με τους χριστιανούς»; Μήπως δεν ακούσατε τον Σάρτρ να κηρύττει τον θάνατο του Θεού λέγοντας «φέρτε μου ανθρώπους πολλούς, πάνω μου, γύρω  μου, για  να  μου  κρύβουν  τον  ουρανό»  και αργότερα να ομολογεί: «σκότωσα το Θεό γιατί νόμιζα ότι με χώριζε από τους ανθρώπους, αλλά ο θάνατος Του έκανε τελεσίδικο αυτό τον χωρισμό» για να καταλήξει στην φρικτή δήλωσή του «οι άλλοι είναι η κόλαση μου»; Μήπως πρέπει να προβληματισθείτε για τον αν η δογματική αθεία που απογυμνώνει τον άνθρωπο από την οντολογική του θεοείδια, αποτελεί το ισχυρότερο ιδεολογικό όπλο για την εκμετάλλευση του ανθρώπου; Μήπως και εμείς πρέπει να ξεπεράσουμε το φόβο το δικό σας και εσείς να ξεπεράσετε το φόβο ότι απειλείσθε από ένα Θεό που με την αγάπη Του και την θυσία Του καταξιώνει όσο τίποτε άλλο το ανθρώπινο πρόσωπο;
Σας ευχαριστώ.

ΠΗΓΗ

Σε ιστορικά υψηλά επίπεδα η "καθαρή" δεξιά στην Ελλάδα - Περί το 22% ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Σχεδόν ένας στους τέσσερις πολίτες της χώρας αναμένεται να ψηφίσουν τις "καθαρές" δεξιές-δυνάμεις των εθνικιστών της Χρυσής Αυγής και των πατριωτικών αντιλήψεων Ανεξάρτητων Ελλήνων, αν γίνονταν σήμερα γίνονταν εκλογές.
Συγκεκριμένα το ποσοστό που αθροίζουν τα δύο κόμματα βρίσκεται στο 20% βάσει όλων των πρόσφατων δημοσκοπήσεων και οι ερευνητές της επιρροπής των κομμάτων εκτιμούν ότι αυτό το ποσοστό πιθανατότατα στην κάλπη θα το βλέπαμε ενισχυμένο τουλάχιστον υπερ της Χρυσής Αυγής κατά 2-3 μονάδες ακόμα, αφού παραδοσιακά οι ψηφοφόροι της ΧΑ αποφεύγουν να δηλώνουν σε ένα σημαντικό ποσοσό την εκλογική τους προτίηση η οποία ε συνεχεία καταγράφεται στην κάλπη.
Κατ'αυτό τον τρόπο και στις δύο τελευταίες εκλογικές μάχες το ποσοστό της ΧΑ στις δημοσκοπήσεις ουδέποτε ξεπέρασε το 5% αλλά στην κάλπη ήρθε ένα "ξερό" 7%, δηλαδή 40% υψηλότερο νούμερο από αυτό που έδιναν οι δημοσκοπήσεις.
Πάντως, η έκπληξη έρχεται από το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων που δείχνει να απορροφά την πρόσφατη εσωκομματική κρίση με την αποχώρηση δύο βουλευτών και αρκετών στελεχών και να στέκεται σε υψηλά ποσοστά.

Κάτι που δείχνει ότι ο χώρος της πατριωτικής δεξιας έχει ανάγκη να εκφραστεί αν όχι προς την πλευρά των ¨σκληρών" της ΧΑ, εν πάση περιπτώσει μακριά από την "συμβιβασμένη" ΝΔ του Γ.Στουρνάρα.
Στην χθεσινή δημοσκόπηση της Marc μπορεί η ΝΔ να "χαμογελά" γιατί για πρώτη φορά "παίρνει κεφάλι", έναντι του ΣΥΡΙΖΑ από τον περασμένο Αύγουστο και συνολικά τα κυβερνητκά κόμματα συγκεντρώνουν 41%, αλλά αν τώρα δεν "κόβει" από τα δεξιά κόμματα,πότε θα κόψει;
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι εύκολη λεία μέχρι οι συνιστώσες να αντιληφθούν ότι οι πολίτες δεν θέλουν να κυβερνηθούν από τους θαμώνες της πλατείας Εξαρχείων, αλλά δεν σημαίνει το ίδιο και με την δεξιά της πτέρυγα: Στην εκτίμηση ψήφου η ΝΔ διευρύνει τη διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ, φτάνοντας στο 28,2%. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει ποσοστό 27,9%, αλλά η Χρυσή Αυγή είναι στο 12,2% , το ΠΑΣΟΚ 7,2%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 7%, η ΔΗΜΑΡ 5,8% και το ΚΚΕ 5,3%.
Αν προστεθεί και η ΝΔ τα δεξιά-κεντροδεξιά κόμματα συγεντρώνουν περί το 50%! Και μπορεί ΝΔ και ΑΝΕΛ να βρίζουν την Χρυσή Αυγή, αλλά οι ψηφοφόροι είναι όλοι από την ίδια δεξιά δεξαμενή ψήφων.
Και το ζήτημα δεν είναι μόνο αριθμητικό. Είναι και ιδεολογικό, αφού αφορά επίσης της επιρροή των θέσεων των δύο κομμάτων στην ΚΟ της ΝΔ, πρακτικά στον κόσμο της δεξιάς που εξακολουθεί και ψηφίζει ΝΔ. Κάτι που φάνηκε στην ψηφοφορία για τις παραπομπές στο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ.
Μπορεί να "φορμαρίστηκε" η ψηφοφορία και να γλίτωσε ο Ε.Βενιζέλος (η πλειοψηφία των πολιτών ήθελε παραπομπή του, όπως έδειξε η δημοσκόπηση της Marc) αλλά δεν μπόρεσε να κρυφτεί η επιρροή των προτάσεων της ΧΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων στις ΚΟ των άλλων κομμάτων
Συνολικά 110 βουλευτές στην πρώτη κάλπη,  ψήφισαν την πρόταση ΧΑ-ΑΝΕΛ για την παραπομπή Παπακωνσταντίνου – δηλαδή, περίπου 75 επιπλέον βουλευτές από τους 37 που συναποτελούν τα δύο κόμματα, τα οποία φυσικά δεν συνεργάζονται μεταξύ τους (σε επίπεδο ηγεσιών, υπάρχει χάος μεταξύ ΧΑ και ΑΝΕΛ).
Από συνειδητή πολιτική επιλογή 75 βουλευτές, το ¼ του Κοινοβουλίου, συντάχθηκαν με τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Και ανήκαν φυσικά στο μεγαλύτερο ποσοστό τους στην ΚΟ της ΝΔ. ¨οπου 88 συνολικά βουλευτές επέμεναν και δεν ψήφισαν στην μία κάλπη όπως έπραξε ο πρόεδρος του κόμματος Α.Σαμαράς.
Ο χάρτης της εκλογικής επιρροής στην χώρα αλλάζει: Η παγίωση καθαρά δεξιών αντιλήψεων στο 22-23% των ψηφοφόρων (ίσως και περισσότερων όταν θα γίνουν οι εκλογές) και η αδυναμία της ΝΔ να τους επαναφέρει στο στρατόπεδό της, παρά το γεγονός ότι κυβερνά, δείχνει ότι η το ιστορικό εκκρεμμές που έμενε κολλημένο στηνν αριστερή πλευρά του εκλογικου φάσματος επό 37 χρόνια, έχει επιστρέψει με μεγάλη δυναμική στην αντίθετη πλευρά...               ΠΗΓΗ

ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Έγκλημα που ισοδυναμεί με ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Συνυπεύθυνος ο GAP!

“Η βουλή αγνόησε τις καταγγελίες μου, όχι όμως και η δικαιοσύνη…”

                                                    “Βόμβες” Γεωργαντά κατά Παπακωνσταντίνου,Βενιζέλου,Παπανδρέου

Για έγκλημα  που ισοδυναμεί με εθνική προδοσία, κάνει λόγο η Ζωή Γεωργαντά, σχολιάζοντας την άσκηση ποινικής δίωξης, που ζήτησαν οι οικονομικοί εισαγγελείς, σε βάρος του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου και δυο ακόμα μελών της, για την υπόθεση του διογκωμένου ελλείμματος του 2009, η οποία ήρθε στο φως μετά τις δικές τις καταγγελίες.

Μιλώντας στον Real Fm στην εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου, η κυρία Γεωργαντά, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ είπε ότι υπογράφοντας ψευδείς βεβαιώσεις για ένα φουσκωμένο έλλειμμα ζημίωσαν τουλάχιστον με 28 δισ ευρώ το κράτος.

«Με βάση αυτά στοιχεία που δημοσίευσε ο κ. Γεωργίου και έστειλε στη Eurostat έγιναν όλα τα μνημόνια», ανέφερε η Ζωή Γεωργαντά, ενώ εκτίμησε ότι είχε πολιτική εντολή να κάνει κάτι τέτοιο.

 «Φαντάζομαι ότι είχε πολιτική εντολή και πρέπει να το πει, γιατί απ’ ότι έχω καταλάβει ο κ. Γεωργίου δεν καταλαβαίνει τη στατιστική», τόνισε, ενώ αναφερόμενη στον επικεφαλής της Eurostat Βάλτερ Ράντερμαχερ είπε: «Έχουμε αποδείξεις ότι μας προέτρεπε να μην εκτελούμε το καθήκον μας και να υπογράψουμε αυτές τις ψευδείς βεβαιώσεις. Χαίρομαι γιατί υπερίσχυσε η εντιμότητα  για να μην διαπράξουμε αυτά τα εγκλήματα και να μην είμαστε κι εμείς κατηγορούμενοι».

Το ίδιο έκανε σύμφωνα με την κυρία Γεωργαντά και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος όπως ανάφερε «μας παρότρυνε όταν μας έλεγε ‘δεν θα μιλάτε και θα εκτελείτε ότι λέει ο κ. Γεωργίου και ο κ. Ραντερμάχερ’.»

«Είναι εγκληματικά αυτά τα πράγματα και επισύρουν ποινικές ευθύνες. Δηλαδή μας παρότρυνε να μην εκτελέσουμε το υπηρεσιακό μας καθήκον», τόνισε, αφήνοντας αιχμές τόσο για τον Ευάγγελο Βενιζέλο όσο και για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

«Βεβαίως γνώριζε ο κ. Παπανδρέου και τήρησε σιγή ιχθύος. Πιστεύω ότι είναι και αυτός υπεύθυνος», αποκάλυψε η κυρία Γεωργαντά, λέγοντας ότι είχε ενημερώσει τον πρώην πρωθυπουργού μέσω του αδελφού του Αντρίκου ενώ του είχε στείλει και μηνύματα.

Η κυρία Γεωργαντά εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι πριν μπούμε στο μηχανισμό στήριξης το έλλειμμα ήταν μονοψήφιο. «Η μόνη επιστημονική μέθοδος που θα μπορούσαν να μας βάλουν στα μνημόνια ήταν ένα διογκωμένο έλλειμμα. Έβαλαν το δικό τους άνθρωπο και μας εξουδετέρωσαν με την πρώτη αμφισβήτηση. Μέχρι που μας απέλυσε ο κ. Βενιζέλος».

«Όσα είπα στη εξεταστική, η βουλή τα αγνόησε. Η δικαιοσύνη έδειξε σήμερα ότι μελέτησε ενδελεχώς τα πράγματα και δεν επηρεάζεται», κατέληξε η Ζωή Γεωργαντά.                                                                                                               ΠΗΓΗ

Οδηγούν την μεσαία τάξη στα άκρα…

Λένε πολλοί πως δεν έχουν σημασία οι αριθμοί αλλά οι άνθρωποι και συμπληρώνουν πως οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε! Είναι αδιανόητο να ευημερούν οι αριθμοί και να υποφέρουν οι άνθρωποι. Τι γίνεται όμως όταν υποφέρουν και οι άνθρωποι και οι αριθμοί; Για την ακρίβεια, τι γίνεται όταν οι αριθμοί μας λένε αμείλικτοι πως αυτή την στιγμή, στην χώρα μας συντελείται ένα απίστευτο έγκλημα σε βάρος ενός κομματιού της κοινωνίας (του πιο αδύναμου) με σκοπό την επιβίωση ενός άλλου κομματιού (του πιο ευνοημένου) και αυτό το έγκλημα, οδηγεί στην εξαφάνιση μέσω της υπερφορολόγησης, μιας ολόκληρης τάξης ανθρώπων (της μεσαίας τάξης), της μόνης που θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα καινούριο ξεκίνημα για την χώρα;
Γράψαμε κι αλλού, πως τα νούμερα και οι αριθμοί των δημόσιων οικονομικών ίσως να πηγαίνουν καλά. Μπορεί να οδεύουμε προς πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτό είναι θετικό, δεν μας λύνει όμως το κοινωνικό πρόβλημα. Είμαστε στο σημείο που θα πρέπει να μπουν προτεραιότητες. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και λένε πως δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι:
1.500.000 χιλιάδες άνεργοι, από τους οποίους οι μισοί και παραπάνω νέοι έως 25 ετών.
Κοντά στα 4.000.000 ανασφάλιστοι συνολικά, από τους οποίους το 1.000.000 παιδιά.
30% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας.
250.000 συνάνθρωποί μας σιτίζονται σε συσσίτια, ενώ μονάχα στην Αθήνα καταγράφονται 25.000 άστεγοι.
440.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με προφανή κίνδυνο υποσιτισμού και αποστέρησης άλλων θεμελιωδών για την υγεία τους ανέσεων (θέρμανση, υγειονομική φροντίδα, ψυχαγωγία, κλπ) (έκθεση UNICEF για την Ελλάδα 2012).
Τα νούμερα αυτά αποτυπώνουν την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία και βαίνουν συνεχώς επιδεινούμενα, καθώς συνεχίζεται η φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της, μέσω της υπερφορολόγησης τόσο με άμεσους όσο και με έμμεσους τρόπους.
Η άλλοτε «ραχοκοκαλιά» της χώρας, η μεσαία τάξη της, οδηγείται ταχύτατα στην εξαθλίωση και την φτώχεια, και παράλληλα, εξωθείται προς τα άκρα του πολιτικού φάσματος. Η αύξηση των ανείσπρακτων οφειλών προς το δημόσιο κατά 1,1 δις ευρώ τον μήνα, δείχνει πως η φοροδοτική ικανότητα του κόσμου έχει χτυπήσει «ταβάνι» και οποιαδήποτε επιπλέον επιβάρυνση, όχι μονάχα δεν θα αποφέρει νέα έσοδα αλλά θα επιταχύνει γεωμετρικά την διαφαινόμενη κοινωνική έκρηξη.
Δίπλα σε αυτή την κατάσταση και αντιμέτωπος με αυτά τα αποκαλυπτικά νούμερα, στέκεται ανέγγιχτος και θάλλων ο βαθύς πυρήνας του δημόσιου τομέα και οι συντεχνίες του. Μάλιστα, όπως έχουν έρθει τα πράγματα, φαίνεται πως η κατακρεούργηση της μεσαίας τάξης, λαμβάνει χώρα αποκλειστικά και μόνο για την διατήρηση αυτού του αχόρταγου Λεβιάθαν που καταδυναστεύει την οικονομική ζωή του τόπου.
Οι πρόσφατες απεργίες στα ΜΜΜ από συντεχνίες που απαιτούν ξεδιάντροπα να μην υπαχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο, η «διακριτική» μεταχείριση των («πιο ίσων») υπαλλήλων της Βουλής, η πεισματική άρνηση οποιασδήποτε απόλυσης (ακόμη και εγκληματιών!) από το δημόσιο, η ανάλγητη απαίτηση από προνομιούχες τάξεις κρατικών υπαλλήλων συνέχισης της εκπλήρωσης από το κράτος συμβατικών υποχρεώσεων (πρόωρη συνταξιοδότηση, τρελά εφάπαξ, υψηλές συντάξεις, υψηλές αντιμισθίες, κλπ), που είχαν αναληφθεί αφρόνως και χαριστικώς σε εποχές παχιών αγελάδων, οδηγούν μαθηματικά την κοινωνία στον διχασμό και την χώρα σε περιπέτειες.
Ειδικά, όταν όλες αυτές οι εξόχως άδικες στην παρούσα κατάσταση παροχές, προβλέπεται πια να χρηματοδοτούνται από το υστέρημα των (άλλοτε) νοικοκυραίων, μέσω της αβάσταχτης έμμεσης και άμεσης φορολογίας και του άγριου χαρατσώματος του ιδιωτικού τομέα.
Δεν είναι δυνατόν το κράτος να αυξάνει την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης αφήνοντας πολλές οικογένειες στο έλεος του ψύχους για να εισπράξει 0,5 ή 1 δις ευρώ επιπλέον (που δεν θα τα εισπράξει τελικά!), την ίδια στιγμή που επιχορηγεί τα «ευγενή» ταμεία της ΔΕΗ και του ΟΤΕ με 570 και 540 εκατομμύρια αντίστοιχα (σύνολο: 1,1 δις περίπου) για να απολαμβάνουν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι τις παχυλότατες (και αδικαιολόγητες από τις ασφαλιστικές τους εισφορές) συντάξεις τους!
Όπως δεν είναι δυνατόν να εξακολουθούμε να πληρώνουμε ακριβά συνταξιούχους 40 και 45 ετών(!), δημόσιους υπαλλήλους χωρίς αντικείμενο εργασίας, συντάξεις αγάμων θυγατέρων, μισθούς 3.000 ευρώ στους (πενταπλάσιους από άλλες χώρες) νεροκουβαλητές της Βουλής, τα αναδρομικά των δικαστικών και των εθνοπατέρων μας (που οι ίδιοι επιδίκασαν στους εαυτούς τους!), τις στρατιές των συμβούλων και παρατρεχάμενων των υπουργών και των γραμματέων (ειδικών και γενικών) και τεράστιες αντιμισθίες στα στελέχη και τα μέλη των ΔΣ των κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών, ακόμη και αυτών που δεν έχουν πια κανένα αντικείμενο εργασίας, την ίδια ώρα που αδυνατούμε να προσφέρουμε στέγη και τροφή στους ανέστιους και πεινασμένους, ένα πιάτο καλό φαγητό στα παιδιά των σχολείων μας που υποσιτίζονται, φθηνή θέρμανση στις φτωχές οικογένειες που τουρτουρίζουν στο κρύο.
Δεν είναι δυνατόν οι μέσοι μισθοί στις ΔΕΥΑ (και των άλλων δημοτικών επιχειρήσεων) ανά την χώρα να ανέρχονται στα 2.000 ευρώ καθαρά, την ίδια ώρα που δεν μπορούμε να δώσουμε το ελάχιστο έστω επίδομα ανεργίας σε όσους αυτοαπασχολούμενους έκλεισαν τις δουλειές τους κι έμειναν στο έλεος του Θεού, νεόφτωχοι και ανασφάλιστοι συνάμα, επειδή λέει υπάρχουν ειδικές συμβάσεις εργασίας που υπεγράφησαν χαριστικά όταν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές.
Δεν γίνεται να τινάζονται στον αέρα όλες οι εργασιακές συμβάσεις και συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα και να παραμένουν σε ισχύ αδιαπραγμάτευτες και ανέγγιχτες οι περισσότερες κομματικές συμβάσεις και τα προνόμια του βαθέως κράτους των διαχρονικών «πελατών» και «συνεταίρων» του πολιτικού συστήματος.
Η συνέχιση αυτής της άδικης και απάνθρωπης κατάστασης, θα οδηγήσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στην κατάρρευση και την μεσαία τάξη σούμπιτη στα άκρα.
Δεν μπορεί το πολιτικό σύστημα ατιμώρητα να διαμελίζει τις σάρκες του ενός κομματιού της κοινωνίας για να «θρέψει» με αυτές το άλλο, το ευνοημένο της κομμάτι, χωρίς να υπάρξει κοινωνική αναταραχή και βαθύς λαϊκός διχασμός.
Ένα διχασμός που θα οδηγήσει σε κοινωνική ανυπακοή αρχικά, σε στάση ιδιωτικών πληρωμών στην συνέχεια (σχεδόν έχει γίνει πράξη) και σε ανατροπή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος μέσα σε μια γενικευμένη απαξία και αποστροφή του λαού εναντίον του.
Γιατί δεν υπάρχει χειρότερη πολιτική, από την εκτεταμένη ανατροπή του αισθήματος δικαίου ολόκληρης της κοινωνίας, πράγμα που θα οδηγήσει με βεβαιότητα στην καταρράκωση κάθε έννοιας συνοχής και ηθικού που της έχει τυχόν απομείνει.
Akenaton                                                                                                                                                   ΠΗΓΗ

Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ

"THE RETURN" :Alex Kavvadias - Ψαραντώνης

Στίχοι: Μάνος Σφυράκης-Alex Kavvadias
Μουσική: Φρόσω Λάσκαρη - Τάσος Καλαϊτζής
Ενορχήστρωση: Τάσος Καλαϊτζής
Λύρα: Ψαραντώνης

ΠΑΡΑΔΟΧΗ – ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΔΝΤ. Σας δολοφονήσαμε “κατά λάθος”!

Είναι το τελικό χτύπημα στην συμμορία των διεφθαρμένων.

Στα κτήνη που διόγκωσαν το έλλειμμα για να ρίξουν την χώρα στα νύχια του ΔΝΤ.

Στα καθάρματα που τολμούν να επιτίθενται στην δικαιοσύνη.

Σε αυτούς που κατονομάζονται ακόμα και από συντρόφους τους, όπως ο Λοβέρδος, η Κατσέλη κλπ.

Σε αυτούς που τάιζαν στρατιές συμβούλων, έκαναν βόλτες με τα προεδρικά αεροσκάφη, ενώ μανάδες δεν είχαν γάλα για τα παιδιά τους.

Σε αυτούς που σήμερα τολμούν να επικαλούνται τα πλαστά στοιχεία του 2009 για να κρύψουν το ολέθριο σχέδιο που εξύφαναν εις βάρος της πατρίδας.

Έρχεται το ίδιο το ΔΝΤ για να τους διαψεύσει: “ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ”!

Τα εδώ καθάρματα, τι διάολο έκαναν;

Με τίτλο: «Λιτότητα: Έχουμε κάνει λάθος εφ’ όλης της ύλης», το εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ». Είναι το πρώτο από τα γαλλικά έντυπα που προσπαθεί να ρίξει φως και να κατανοήσει την έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου. Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα τoυ περιοδικού «Μarianne» γίνεται συνεχής αναφορά στις συνέπειες που έχει υποστεί η Ελλάδα από την επιβολή της λιτότητας που επέβαλαν οι «ειδικοί» του ΔΝΤ και αυτό, όπως λέει, εξαιτίας ενός λάθους στους υπολογισμούς.
«Πρόκειται για την απίστευτη ομολογία!», γράφουν οι συντάκτες του άρθρου. «Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της μεγάλης κρίσης που κλυδωνίζει τις δυτικές οικονομίες, ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς οικονομολόγους του πλανήτη, ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, έδωσε στη δημοσιότητα μια μελέτη στην οποία ομολογεί ότι το ΔΝΤ και μαζί του το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών, των υπουργών οικονομίας, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, έκαναν σοβαρό λάθος στους υπολογισμούς τους. Υποτίμησαν τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν στα υπερχρεωμένα κράτη».
Το απίστευτο αυτό κείμενο της 43σέλιδης έκθεσης του Ολιβιέ Μπλανσάρ έχει τίτλο: «Τα λάθη των προγνωστικών ανάπτυξης και οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές». Το λάθος αφορά σε έναν συντελεστή, γνωστό στην οικονομία με την ονομασία «πολλαπλασιαστής» (multiplicateur). Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις προβλέψεις είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία.
Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες, επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Στο «Πανόραμα της Παγκόσμιας Οικονομίας» που δημοσίευσε το ΔΝΤ τον περασμένο Οκτώβριο, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7 (!) ήτοι δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5. Την πληροφορία αυτή το ΔΝΤ την έχει γράψει στα ψιλά του «Πανοράματος» και μόνο οι ιδιαίτερα έμπειροι αναλυτές μπορούσαν να αντιληφθούν το μέγεθος της σημασίας της.
Αβυσσαλέες συνέπειες
Ο Ολιβιέ Μπλανσάρ αναγνωρίζει αυτό που κάθε πολίτης μπορούσε να αντιληφθεί περπατώντας για λίγο στις ρημαγμένες από τη λιτότητα αγορές των πόλεων της νότιας Ευρώπης -που όμως οι μεγάλοι εξπέρ στα γραφεία τους με τα κομπιουτεράκια τους φάνηκαν ανάξιοι να αντιληφθούν.
Υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις της νότιας Ευρώπης σε δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συντάξεων, αναγνωρίζει η έκθεση, προκλήθηκε μια πτώση της εσωτερικής ζήτησης δύο με τρεις φορές ταχύτερη απ’ ό,τι αναμενόταν. Οι συνέπειες ήταν αβυσσαλέες: σειρά πτωχεύσεων, εκτίναξη της ανεργίας, τεράστιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και της Λισαβόνας.
«Ο πολλαπλασιαστής δεν είναι κάτι που πέφτει εξ’ ουρανού», εξηγεί ο Ερίκ Εγέρ, οικονομολόγος στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών (OFCE). «Μεταβάλλεται ανάλογα με τις συγκυρίες: εξαρτάται από το σημείο του οικονομικού κύκλου στο οποίο βρισκόμαστε πάνω ή κάτω, από την πολιτική των γειτονικών χωρών, από το εάν μπορούμε να κάνουμε υποτίμηση στο νόμισμά μας. Μόνο συνυπολογίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία μπορούμε να εκτιμήσουμε τις συνέπειες μιας θεραπείας λιτότητας -και όχι εφαρμόζοντας έναν πολλαπλασιαστή επειδή λειτούργησε προηγούμενα, όταν η ανάπτυξη ήταν στο ραντεβού», υποστηρίζει ο Εγέρ.
Κι όμως, αυτά έκαναν τα λαμπρά μυαλά του ΔΝΤ. Τώρα που η ομολογία είναι και γραπτή, απομένει να πεισθούν Κομισιόν και ΕΚΤ, χωρίς αυτό να θεωρείται άμεσα εφικτό, σημειώνουν οι συντάκτες της «Μarianne». Παρατηρούν ότι τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η θεραπεία θα έλθει μέσα από τη θεραπεία λιτότητας και συνεχίζουν να υποτιμούν τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη.
Το άρθρο καταλήγει λέγοντας ότι τέλος πάντων δεν υπάρχει έρευνα χωρίς να γίνονται λάθη, το νοητικά σοβαρό όμως, είναι η επανάληψη του λάθους. Το δε ασυγχώρητα σοβαρό, είναι η διαιώνιση του λάθους.

Πληροφορίες από το Πρώτο Θέμα                                                                                      ΠΗΓΗ