ΕΛΛΗΝΕΣ και Ελλαδίτες

Γράφει ο Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος
Το πρωί ήμουν στο γυμναστήριο για την πρωινή μου προπόνηση. Στη διπλανή τροχαλία ένας τύπος γύρω στο 1.80 με μια τεράστια κοιλιά, αγκομαχούσε με την κάθε του κίνηση, ενώ φορούσε μία μπλούζα με τα σήματα των Μονάδων Ελληνικών Καταδρομών, δύο τρία νούμερα μικρότερα από όσο ήταν το νούμερό του.
Ο τύπος από την αρχή φαινόταν ότι είχε θέμα με τον … εαυτό του, φωνάζοντας και βρίζοντας δεξιά αριστερά. Σαν κάτι σκυλάκια που γαυγίζουν, γαυγίζουν και συνεχίζουν να γαυγίζουν, αλλά όταν έλθει η ώρα να αποδείξουν ότι η δύναμή τους δεν εξαντλείται μόνο στην φωνή τους … λουφάζουν με την ουρά στα σκέλια.
Αν και λόγω τόσο επαγγέλματος όσο και στάσης ζωής  δεν μου αρέσει να έρχομαι στα χέρια με κάποιον, κάποιες φορές καλείσαι να αμυνθείς … άλλωστε όποιος γνωρίζει από Πολεμικές Τέχνες, γνωρίζει πως η φιλοσοφία τους βασίζεται στην απόκρουση της εχθρικής επίθεσης.
Τέλος πάντων… λίγο η αδρεναλίνη, λίγο η ατμόσφαιρα που έχει ένα γυμναστήριο και ευνοεί τα … κοκοράκια,  ο τύπος θέλησε να κάνει επίδειξη ανδρισμού, “πουλώντας μου μαγκιά”. Παίρνοντας θάρρος από το ότι δεν ασχολήθηκα μαζί του, αλλά και ότι μου έριχνε κοντά ένα κεφάλι στο μπόι, ήλθε κατά πάνω μου για να “αρπαχτούμε”. Ένα μικρό βήμα στο πλάι από μέρους μου και μια “λυκίσια” ύπουλη τρικλοποδιά (ένα sasae tsurikomi ashi για όσους ξέρουν από judo) και ο τύπος βρέθηκε τρία μέτρα μακρύτερα, χωρίς καν  να ανεβάσω παλμούς.
Μπήκαν φυσικά στη μέση άλλα παιδιά, μας χώρισαν (τρόπο του λέγειν, μιας και δεν είχε επίσημα … κηρυχθεί πόλεμος) και ο τύπος το πρώτο που σκέφτηκε να φωνάξει έχοντας δεχθεί ένα μεγάλο πλήγμα στον εγωισμό του από κάποιον “μικρότερο” ήταν:
“Θα σου δείξω εγώ ρε… Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ο αδελφός μου ήταν καταδρομέας!!!”
Και τότε κατάλαβα …
Κατάλαβα στην πράξη αυτό που χρόνια γράφω στη θεωρία για τους “ελλαδίτες” και όχι Έλληνες… οι ελλαδίτες επαναπαύονται στην γενετική τους συγγένεια με τους Έλληνες και δεν κάνουν ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ για να ενισχύσουν την Ηθική και Πνευματική τους συγγένεια.
Ο ελλαδίτης (ή ελληναράς) ζει στον καναπέ του, με την μεγάλη του κοιλιά γεμάτη μπίρες και λουκάνικα, δεν έχει ακουμπήσει καν ποτέ του ένα βιβλίο αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας και ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΕΤΑΙ …
Φαντασιώνεται  πως είναι ο Μαραθωνομάχος που έτρεξε από τον Μαραθώνα στο Φάληρο μετά την μάχη, για να αποκρούσει ξανά τους Πέρσες, ενώ οι συμπολίτες του τον καμαρώνουν από τα τείχη.
Φαντασιώνεται πως είναι ο Αχαιός που θα κάνει τον Έκτορα να “λακίσει” μπροστά στο πολεμικό του σθένος… τον Αχιλλέα να του δίνει το χέρι και να τον αποκαλεί “σύντροφε”.
Φαντασιώνεται πως είναι Έλληνας … ενώ παράλληλα παρακολουθεί τούρκικες σειρές στην “ελληνική” τηλεόραση.
Ενώ παράλληλα τρέχει στις εφορίες και τις τράπεζες να πληρώσει ΠΑΡΑΝΟΜΑ και ΑΝΗΘΙΚΑ “νταβατζιλίδικα” ποσά που οι ΑΦΕΝΤΕΣ του τον εκβιάζουν να πληρώσει.
Ενώ παράλληλα κάνει τα πάντα για να επιβεβαιώσει στους κατηγόρους του πως παραμένει ένας ραγιάς με σκυμμένο το κεφάλι, που προσκυνά ξένους φεουδάρχες και πολυεθνικές για ένα ξεροκόμματο από τα Θυέστεια γεύματα που αυτοί τρώνε, με “μενού” την ίδια του την σάρκα …
Φαντασιώνεται μέσα στην σκλαβωμένη του μιζέρια πως είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ …
Και δεν πρόκειται ΠΟΤΕ έτσι να απελευθερωθεί από ένα Σύστημα που τον κρατά υπόδουλο με σύμμαχο το ίδιο του το “εγώ”…
Γιατί το πρώτο βήμα για την Ελευθερία, είναι να έχεις αντιληφθεί πρώτα τα δεσμά που σου έχουν περάσει …                                                                                                                                                  ΠΗΓΗ