Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Παρίσης
Ακόμα δεν προλάβαμε να «ερμηνεύσουμε» το «φαινόμενο» Μίκης Θεοδωράκης και μας προκύπτουν και άλλες «ουρές του ΛΑΟΣ»; [Τον όρο αυτό χρησιμοποιεί στην προσωπική του ιστοσελίδα ο… Μεγάλος Φιλόσοφος Νίκος Δήμου, όπου ψέγει τον Μίκη για την απάντησή του στη Θ. Δραγώνα, και σημειώνει: «Με όλα τα κόμματα είχε ως τώρα συνοδοιπορήσει ο Μίκης, η ακροδεξιά του έλειπε. Φαίνεται ότι θέλει να τελειώσει την πολιτική του σταδιοδρομία ως ουρά του Καρατζαφέρη. Κρίμα στο «Άξιον Εστί»!».] (Βλ.: Ο Μίκης στο ΛΑΟΣ!)
Πάνω λοιπόν που έγραφα τις προάλες για την «εκδίκηση» της Ιστορίας, με αφορμή τις όψιμες εθνικοπατριωτικές τοποθετήσεις του Μίκη («δεν νομίζω ότι έχουμε καλύτερο επιχείρημα έναντι της όποιας Αριστεράς, όταν ένα προβεβλημένο και μη αμφισβητούμενης πολιτικής ηθικής και ορθοφροσύνης παραδοσιακό στέλεχός της εκφράζει στην πράξη τις δικές μας θέσεις και ιδέες.»), μας προκύπτει ο Στάθης της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ! Φυσικά… γνωστός «ακροδεξιός», «εθνικιστής», «φασίστας» που προφανώς έθεσε κι’ αυτός τις δυνάμεις του στην υπηρεσία του Καρατζαφέρη και του Αδώνιδος!!!
Τι μας λέει ο Στάθης στον «Ναυτίλο» του της 16/1/10; Ή μάλλον τι «σούρνει» στους συντρόφους; Αφού τους κάνει μια ιστορική υπόμνηση περί εθνικών αγώνων και πατριωτισμού, τους ξεμπροστιάζει μιλώντας για «αποβλάκωση», για «ψυχιατρεία» (τι μανία με τα ψυχιατρεία αυτοί οι αριστεροί), αποκαλώντας τους «κωμικούς» και άλλα τέτοια, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για αριστερά «που είναι ικανή να συκοφαντήσει για εθνικισμό και τη μάνα της», και ξεσπώντας στο τέλος: «Παρατράβηξε το αστείο – ούτε καν ανήθικο κι ηλίθιο δεν είναι…» (το πλήρες κείμενο στο http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=16/01/2010&s=naytilos). Φυσικά αν αυτά τα έλεγε κάποιος άλλος εκτός αριστερού συναφιού, όλοι οι γνωστοί «υποστηρικτές» της Δημοκρατίας, μαζί με τους φωστήρες των… αντικειμενικών media θα διερρύγνυαν τα ιμάτιά τους, μιλώντας για «εθνικιστική παράκρουση», «αυγό του φιδιού» και άλλα γνωστά πλέον.
Όλα αυτά εμάς μας χαροποιούν, διότι αποτελούν δικαίωση των όσων από παλιά πιστεύαμε και νίκη των δικών μας ιδεών. Που όμως όταν τα εκφράζαμε παλιότερα χαρακτηριζόμασταν «φασίστες», οπαδοί του «στείρου αντικομμουνισμού», «κατάλοιπα της δεξιάς» και άλλα πολλά. Τότε τη δεκαετία του 1980 που δεν τολμούσαμε να μιλήσουμε ανοιχτά για τη Μακεδονία και τη Βόρεια Ήπειρο. Γι’ αυτό χαιρόμαστε και για εκείνους, συναδέλφους και μη, τους τότε κομματικούς «εκπροσώπους» στο στράτευμα κι’ αλλού που «έδρασαν» ποικιλοτρόπως, αλλά τα τελευταία χρόνια είναι μαζί μας. Μάχονται για τη Γλώσσα, για την Ιστορία, για την Κύπρο, έγιναν πρωτοπόροι «Μακεδονομάχοι» κλπ. Ίσως και τότε να πίστευαν τα ίδια αλλά τους βόλευε να είναι με την εξουσία για να ανέλθουν και να καταστούν, ακόμη και πιο πρόσφατα, τη δεκαετία του 1990, κομματικοί ινστρούχτορες. Τώρα ανένηψαν και πρεσβεύουν… το εθνικώς ορθόν.
Το ερώτημα ωστόσο παραμένει: Τι συμβαίνει σύντροφοι; Επιδημία έπεσε ή πρόκειται για ομαδική παράκρουση; Μάλλον προς το… ομαδική ανάνηψη μου φαίνεται!!! Μάλλον θα πρέπει να αρχίσετε να αναρωτιέστε αν «στραβός ήταν ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζατε». Φυσικά το δεύτερο συνέβη, διότι, όπως όλοι διαπιστώσατε και κάποιοι το διαπιστώνουν με καθυστέρηση, ο γιαλός παραμένει πάντα ο ίδιος: ίσιος και… (εθνικώς) ορθός!!!
Είναι προφανές ότι, όσο ο καιρός περνάει, όλες οι πλευρές αποδεχόμαστε ότι ο κοινός στόχος είναι η επιβίωση της εθνικής μας ταυτότητας, όπως πρόσφατα μας την περιέγραψε ο σοφός ακαδημαϊκός Κ. Δεσποτόπουλος (βλ.: Ιστορική διάρκεια του ελληνικού έθνους). Πρόκειται πλέον για στόχο που τέμνει οριζοντίως όλο το πολιτικό φάσμα, αφήνοντας απ’ έξω τους εθνοαποδομιστές, σε όποια πλευρά και αν ανήκουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου