ΔΙΚΑΙΟΝ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Όταν ρώτησαν τον Αγησίλαο (Βασιλιά Λακεδαιμόνιων) ποια από τις δύο αρετές είναι καλύτερη, η ανδρεία ή η δικαιοσύνη, είπε πως η ανδρεία δεν χρησιμεύει σε τίποτε, αν δεν συνοδεύεται από δικαιοσύνη. Αν όλοι γίνονταν δίκαιοι, δεν θα χρειάζονταν πια η ανδρεία
Πλούταρχος ( αποφθέγματα Λακωνικά, 213 C )

Κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από την δικαιοσύνη και την αρετή, είναι πανουργία και όχι σοφία
Πλάτων (Μενέξενος, 246Ε, 247 Α)

Η δικαιοσύνη είναι αρετή και σοφία, ενώ η αδικία είναι αδικία και κακία
Πλάτων (Πολιτεία, 350D)

Μην βγάζεις απόφαση καμία αν δεν ακούσεις τον λόγο και των δυο πλευρών
Πλάτων (Δημόδοκος, 383 α)

Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερο αγαθό για την ίδια την ψυχή
Πλάτων (Πολιτεία, 612 Β)

Δίκαιος άνθρωπος δεν αυτός που δεν αδικεί, αλλά αυτός που μπορεί να αδικήσει και δεν αδικεί
Φιλήμονας (Ανθ. Στοβ. Θ, 22)

Είναι δύσκολο και πολύ αξιέπαινο να περάσει κανείς την ζωή του δίκαια, ενώ έχει μεγάλη ευχέρεια να αδικεί
Πλάτων (Γοργίας, 526 Α)

(Σχετικό: Στην πολιτεία του Πλάτωνος αναφέρεται επίσης από τον Γλαύκωνα και από τον Αδείμαντο ότι δεν είναι καλός αυτός που δεν πράττει αδικίες από δειλία και φόβο, διότι αν του έδιναν ισχύ θα έκανε τα ίδια με τους άλλους, αλλά αυτός που έχει την ισχύ αλλά πράττει ενάρετα.)

Ό άνθρωπος χαρακτηρίζεται αξιόλογος ή όχι, κρινόμενος όχι μόνο από τις πράξεις του αλλά και από τις προθέσεις του
Δημόκριτος (Απόσπ. 68, Diels)

Προτιμότερο είναι να ελευθερώσουμε έναν ένοχο παρά να καταστρέψουμε έναν αθώο, διότι το μεν πρώτο είναι σφάλμα το δε δεύτερο ασέβεια
Αντιφώντας (Ανθ. Στοβ. Μς, 19)

Ποτέ μην αφήσεις αμαθείς ανθρώπους να κρίνουν
Φωκυλίδης (Γνώμαι, 86)

Εκείνος που θέλει να γίνει άριστος, δεν πρέπει να αγαπά περισσότερο τον εαυτό του, ούτε τα δικά του, αλλά τα δίκαια
Πλάτων (Νόμοι, 732 Α)

Ο άνθρωπος που είναι κατώτερος χρημάτων, δεν είναι ποτέ δυνατόν να είναι δίκαιος
Δημόκριτος (Απόσπ. 50, Diels)

Μπροστά στο δίκαιο να μην βάζεις σε ανώτερη μοίρα ούτε τα παιδιά σου, ούτε την ζωή σου, ούτε τίποτα άλλο
Πλάτων (Κρίτων, 54 Β)

Ευχάριστη είναι η ζωή όλων μας όταν επικρατεί δικαιοσύνη και ισότητα
Σόλων (Διογ. Λαερτίου Βίοι Φιλοσόφων, 1, 67)

Πρέπει να βοηθάμε όσο μπορούμε αυτούς που αδικούνται και να μην αδιαφορούμε
Δημόκριτος (Ανθ. Στοβ. Μς, 43)

Οι τρείς αιτίες που κάνουν τον άνθρωπο να αδικεί είναι η φιληδονία (σωματικές απολαύσεις), η πλεονεξία (υλικές απολαύσεις) και η φιλοδοξία
Κεινίας (Πυθαγορείου, Ανθ. Στοβ. Α, 66)

Αν ήταν ανάγκη να αδικώ ή να αδικούμαι , θα προτιμούσα να αδικούμαι παρά να αδικώ
Πλάτων (Γοργίας, 469 C)

Η αδικία είναι το δεύτερο από όλα τα κακά κατά το μέγεθος. Αυτό που πράγματι είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο είναι να μην τιμωρείται αυτός που αδικεί
Πλάτων (Γοργίας, 469 C)

Τα πιο μεγάλα αδικήματα γίνονται από τις υπερβολικές επιθυμίες και όχι για την απόκτηση των αναγκαίων
Αριστοτέλης (Πολιτικά, 1267 α)

Όποιος, ενώ είναι άδικος, έχει την ικανότητα να πείθει χρησιμοποιώντας σωστά λόγια, αξίζει μεγαλύτερη τιμωρία, γιατί με τα όμορφα λόγια σκεπάζει το άδικο και κάνει πανούργες πράξεις
Ευριπίδης (Μήδεια, 580-583)

Από όλους τους ανθρώπους, οι πιο κακοί και άξιοι της μεγαλύτερης τιμωρίας είναι εκείνοι που ενώ είναι οι ίδιοι ένοχοι, τολμούν και κατηγορούν γι αυτά άλλους
Ισοκράτης (Περί Αντιδόδεως, 14)

Δεν πρέπει διόλου να υποχωρούμε στους κακούς, αλλά να αντιδρούμε
Μένανδρος (Ανθ. Στοβ. ΜΔ, 3)

Δεν είναι οι όρκοι που κάνουν τον άνθρωπο αξιόπιστο αλλά ο άνθρωπος τους όρκους
Αισχύλος (Ανθ. Στοβ. ΚΖ, 2)

Ο Αναξανδρίδας γιος του Λέοντος από την Σπάρτη, είπε προς εκείνον που δυσφορούσε για την απόφαση που τον εξόριζε από την πόλη: ¨Μην σκιάζεσαι που εξορίζεσαι από την πόλη, αλλά που εξορίζεσαι από την δικαιοσύνη¨
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά 216 F)

Ο Αναξίλας προς εκείνον που απορούσε γιατί οι έφοροι δεν σηκώνονται μπροστά στους βασιλείς και δεν παραχωρούν την θέση τους, παρόλο που διορίζονται από αυτούς είπε: ¨Για τον ίδιο λόγο για τον οποίο είναι και έφοροι¨ (για να τσεκάρουν τους βασιλιάδες ότι πράττουν ορθά ως προς την Σπάρτη και τους Σπαρτιάτες, οπότε δεν είναι και γλείφτες τους)
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 217 C)

Ο Λέων ο γιος του Ευκρατίδα ρωτήθηκε σε ποια πόλη θα έπρεπε να ζει κανείς με ασφάλεια είπε: ¨Εκεί που δεν αποκτούν ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα από όσο χρειάζονται οι πολίτες, και το δίκαιο είναι ισχυρό και το άδικο αδύναμο¨
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 224 F)