ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις..




Κατ’ αρχήν να του ζήσει να το χαίρεται... Οι ευχές στον Αλέξη Τσίπρα που μόλις πριν λίγες μέρες έγινε πατέρας. Τον Αλέξη Τσίπρα που, όπως διαβάζω, επέλεξε ένα ιδιωτικό μαιευτήριο για την γέννα, στο οποίο κατέθεσε το σεβαστό ποσό των δεκατεσσάρων χιλιάδων ευρώ. Ο καθένας για το παιδί του κάνει το καλύτερο σύμφωνα με τα όσα χρήματα έχει στη διάθεση του...

Δε με αφορά το ποσό, κουμάντο στο πορτοφόλι του κάνει ο καθείς αφ’ εαυτόν, αρκεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του προς τα κοινά, αυτό λέει η φιλελεύθερη λογική που πρεσβεύω. Το όλο θέμα όμως θέλω να το δω και από μια άλλη διάσταση του, την πολιτική. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολιτικός και μάλιστα πολιτικός όχι φιλελεύθερος, πολιτικός της αριστεράς, πολιτικός που πρεσβεύει ένα συγκεκριμένο μοντέλο όπου το κράτος θα αντικαταστήσει την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Και θέλω να το δω από αυτή την πλευρά γιατί ο κ. Τσίπρας επέλεξε να είναι πολιτικός, δεν του προέκυψε (όπως π.χ. προέκυψε στην ατυχήσασα Κερκυραία Άντζελα για να καλυφθούν οι παρανομίες του συζύγου της...). Άρα περιμένω να ακούσω από τον ίδιο τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να εμπιστευθεί και να πληρώσει αδρά ένα ιδιωτικό μαιευτήριο την ώρα που θα μπορούσε να εμπιστευθεί και να πληρώσει πολύ λιγότερα σε ένα δημόσιο μαιευτήριο, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω πληρώνει και ο ίδιος καθημερινά από την φορολογία του. Και περιμένω να ακούσω και την ολοκληρωμένη πρόταση του για το πως το συγκεκριμένο μοντέλο -που και ο ίδιος επικρότησε- θα αντικατασταθεί από ένα κρατικό μοντέλο υψηλής ποιότητας παρεχόμενης υπηρεσίας.

Γιατί, στο τέλος, είναι κοινός τόπος για τους παροικούντες την ...Ιερουσαλήμ, ότι γύρω από τη γέννα έχει στηθεί εδώ και χρόνια ένα μονοπωλιακό κύκλωμα φίλων και αρεστών που στρεβλώνει τον υγιή ανταγωνισμό στην κοινωνία, επενδύοντας στην εξαθλίωση του δημόσια παρεχόμενου αγαθού ώστε να αναδεικνύεται δια της απουσίας αξιόπιστης εναλλακτικής η καταναγκαστική και άνευ κριτηρίων ποιότητας μοναδικότητα του ιδιωτικά παρεχόμενου (ιδίου) αγαθού.

Έτσι, τα δημόσια μαιευτήρια αφήνονται (τυχαία;) σε κακή (ως και άθλια...) κατάσταση αλλά τα πληρώνουμε παράλληλα και αδρά από τους φόρους μας, μόνη διέξοδος για αξιοπρεπέστερες (κατά τα προβαλλόμενα) υπηρεσίες τα αισθητά ακριβότερα ιδιωτικά μαιευτήρια, τα ταμεία υποχρεωτικής δημόσιας ασφάλισης δεν καλύπτουν παρά ένα μικρό μέρος του κόστους των ιδιωτικών, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες έχουν προ πολλών ετών εξαιρέσει τις δαπάνες αυτές από τις καλύψεις τους και βέβαια ουδείς έλεγχος ουσίας γίνεται για το αν το κόστος ανταποκρίνεται στην παρεχόμενη υπηρεσία (για το τι φορολογείται και πως, δεν το συζητώ...). Το αποτέλεσμα είναι σήμερα το κόστος να υπερτερεί της αξίας της οικογένειας...

Στο παρελθόν δεν έτρεφα ελπίδες –και δικαιώθηκα- ότι η Παπαρήγα («...η καλή») θα μας απαντούσε αντίστοιχα τεκμηριώνοντας την επιλογή της σε ιδιωτικό -και δη αμερικάνικο- εκπαιδευτήριο, τουλάχιστον ο νεώτερος και με λιγότερες (σαφώς!) αγκυλώσεις Τσίπρας ας το πράξει δίνοντας ένα σαφές μήνυμα στην κοινωνία: ότι έχει όραμα που δικαιολογεί τις πράξεις του και ότι ο λόγος του δεν είναι κενός περιεχομένου και ότι οι πολιτικοί πρέπει να αντιμετωπίζονται με πολιτικά κριτήρια και μόνο. Α, και ότι «και με μαμή να ξεγεννούσε η σύντροφος του, ο ίδιος δεν θα γινόταν πιο αριστερός», όπως διάβασα σε ένα blog...                                                                                                                ΠΗΓΗ:networkedblogs.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: