Το γράψαμε νωρίς το μεσημέρι ότι εδώ που έφτασαν τα πράγματα με τους αλλοπρόσαλλους χειρισμούς της κυβέρνησης και του κ. Παπανδρέου, να γίνει “τεχνική πτώχευση”, ποιός μας ακούει όμως; Αν όχι, ο ιδρώτας των ελλήνων φορολογουμένων θα πηγαίνει στ’ αυξημένα sread και τις Τράπεζες της Wall Street!
Η κυβέρνηση Σημίτη θα καυχάται, εκτός από την κλοπή του Χρηματιστηρίου του 1999 και για τον παράνομο δανεισμό σε ομόλογα του 2000!
Και η κυβέρνηση κάνει δηλώσεις νομίζοντας ότι έτσι θα πέσουν τα επιτόκια.
Ευχαριστούμε ΠαΣοΚ!
Η ανάλυση που ακολουθεί είναι από το Capital.gr.
Έντονα ανοδικά συνεχίζει να κινείται την Τρίτη το spread του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου.
Πιο συγκεκριμένα, λίγο πριν τις 16:30, το premium που απαιτούν οι επενδυτές για τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων δεκαετούς απόδοσης έναντι των γερμανικών bund βρέθηκε στις 404 μ.β., κατά 58,6 μονάδες βάσης υψηλότερα σε σχέση με το χτεσινό κλείσιμο.
Λίγο μετά τις 17:00 διαμορφώνεται στις 392 μ.β.
Παράλληλα, τα πενταετή ελληνικά CDS βρίσκονται στις 390,05 μονάδες βάσης.
Υπενθυμίζεται ότι το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου είχε βρεθεί ξανά πάνω από τις 400 μ.β. στα τέλη Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους.
Σύμφωνα με αναλυτές της αγοράς ομολόγων η εκτίναξη των spread οφείλεται σε δύο λόγους.
Ο πρώτος αφορά την αβεβαιότητα που επικρατεί γύρω από την ελληνική οικονομία.
Αβεβαιότητα η οποία ενισχύθηκε από τα δημοσιεύματα ότι η χώρα μας επιθυμεί την παράκαμψη του ΔΝΤ από το μηχανισμό στήριξης ( Σημείωση δική μας, του Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. : Χθεσινές δηλώσεις Πάγκαλου και οι διαψεύσεις Παπακωνσταντίνου! ).
Οι αγορές δηλαδή περιμένουν να δουν συγκεκριμένες κινήσεις από την ελληνική κυβέρνηση στον τομέα των μεταρρυθμίσεων.
Γι’ αυτό, άλλωστε, και από το τέλος της περασμένης εβδομάδας η κυβέρνηση έχει βάλει στην ατζέντα της ως άμεσες προτεραιότητες τις αλλαγές στο φορολογικό, τα κλειστά επαγγέλματα, το ασφαλιστικό, το σχέδιο Καλλικράτης και τη δημόσια διοίκηση.
Η Ελλάδα πρέπει να οδηγεί τις εξελίξεις και όχι να έπεται αυτών, γεγονός που σημαίνει ότι κάθε εβδομάδα πρέπει να ανακοινώνει και κάτι νέο προς την κατεύθυνση μείωσης του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Ο δεύτερος λόγος είναι τα μηνύματα που έστειλε η προαναγγελία του δανεισμού σε ρήτρα δολαρίου, που σημαίνει έλλειψη εμπιστοσύνης στο ευρώ και στην άντληση κεφαλαίων εντός της ευρωζώνης.
Το κλίμα επιβαρύνθηκε από το ότι οι Ασιάτες επενδυτές (κυρίως η Κίνα αλλά και η Ιαπωνία) στους οποίους θα στόχευε το δολαριακό ομόλογο δείχνουν απρόθυμοι να συμμετάσχουν σε τέτοιες εκδόσεις ομολόγων.
Δηλαδή τα κινεζικά κεφάλαια δείχνουν ότι είναι δύσκολο να καταλάβουν ή να αναλάβουν το ρίσκο χρηματοδότησης του χρέους και άλλων ξένων χωρών.
Γεγονός πάντως είναι ότι η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να δανείζεται με όρους αναδυόμενων οικονομιών αφού το επιτόκιο του ελληνικού δεκαετούς είναι πλέον στο 7% όταν τα αντίστοιχα της Βραζιλίας είναι στο 4,9%, του Μεξικού στο 4,8%, της Πολωνίας στο 5,5%.
Αν όντως οι αγορές πιστέψουν ότι δεν θέλουμε το ΔΝΤ, τότε επί της ουσίας ακυρώνεται και η συμφωνία που προέκυψε κατά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής η οποία προέβλεπε «κοινή στήριξη» (σε περίπτωση ανάγκης) από χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και από το ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου