Ας μιλήσουμε για..."Human Rights"! Μέρος Β'

Κι ο Τζώνυ πολέμησε ξανά και ξανά.. Έκαψε αναθρώπους, ισοπέδωσε πόλεις και πρόσφερε Εθνικές Ελευθερίες στους εξουσιαστές της Πατρίδας του, έτσι, για να προσφέρουν στους Λαούς..."Freedom, Democracy and Human Rights". Καμιά φορά αναρωτιότανε ο Τζώνυ.. Πώς γίνεται να πολεμά για την Πατρίδα του τόσο μακρυά απ' αυτήν; Κι αν αυτό γίνεται για χάρη των "Human Rights", πως τα υπερασπίζεται καίγοντας ζωντανούς αυτούς που τους αφορούν; Και γιατί όλοι οι "τόσο διαφορετικοί" αυτοί τύποι να συμφωνούν στην προστασία αυτών των "Human Rights"; Και θέλησε να λύσει τις απορίες του. Άρχισε να διαβάζει. Έμαθε πως κάπου στα Βαλκάνια, σε μια περιοχή που τη λέγανε Κόσοβο, η Πατρίδα του σκότωσε κόσμο πολύ για τα "Human Rights". To ίδιο έκανε πριν χρόνια και στο Βιετνάμ. Το ίδιο και στη Βαγδάτη, έτσι δε λέγανε τη Γη που απελευθέρωσε κι ο ίδιος; Έμαθε πως "Human Right" είναι το δικαίωνα στο γάμο των ομοφυλόφιλων και στην υιοθεσία, όχι όμως των ετεροφυλόφιλων να διατηρήσουν τον Πολιτισμό τους και των παιδιών να μεγαλώσουν σ' ένα κόσμο με υγιείς εικόνες. "Human Right" είναι σε κάποια μέρη η χρήση ναρκωτικών, "Human Right" αρκετά προσοδοφόρο για κάποιους. Για τους υπερασπιστές τους.. "Human Right" είναι στην Ευρώπη η εγκατάσταση μαύρων, κίτρινων και άλλων δύστυχων ανθρώπων, που φύγανε από τις Πατρίδες τους ίσως λόγω των "Human Rights" τους, αλλά όχι και το δικαίωμα των γηγενών Ευρωπαίων, Λευκών στην όψη, να ζουν ήρεμα, ειρηνικά και με τον Πολιτισμό τους στις Πατρίδες τους. "Human Right" είναι, στο σύστημα που συνοδεύει το "Human Rights and Democracy", το δικαίωμα του καπιταλιστή να μεταφέρει τις επιχειρήσεις του σε χώρες μακρινές, όπου 10χρονα αγοράκια, αφού ικανοποιήσουν σε αυτά τις ανώμαλες ορέξεις του, δουλεύουν ώρες ατέλειωτες για ένα κομμάτι ψωμί. Αλλού, πάλι, ακόμη και η Ιθαγένεια είναι "Human Right". Κι ο Τζώνυ άρχισε να καταλαβαίνει.. Πως στον κόσμο τούτο, ό,τι απάνθρωπο κι αντιανθρώπινο περιβάλλεται το μανδύα του ανθρωπιστικού. Πως αυτό το, διαολεμένο, "Human Right" δεν είναι παρά μόνο το ισχυρότερο όπλο των "εκλεκτών" της εποχής του. Το όπλο με το οποίο αυτοί θανατώνουν την Ελευθερία, την Ομορφία, το Δίκαιο της Φύσης, τον Άνθρωπο.. Κι άρχισε να τρέχει σαν τρελός, να κλαίει να καταριέται τον εαυτό του που δεν κατάλαβε πως δίκιο είχε το στόμα του που δε μπορούσε, ή μάλλον δεν ήθελε, να προφέρει αυτή τη φράση. Μίλησε στους ανθρώπους του και σε άλλους πολλούς. Μάταιος κόπος. Αυτός ήταν πλέον "παράξενος". Και, δυστυχώς γι' αυτόν, Αληθινός Παράξενος. Οι άλλοι; Ρομπότ ρυθμισμένα από μια μηχανή απάνθρωπη, ζωντανοί-νεκροί, ζόμπι που με ρυθμό ανατριχιαστικό επαναλάμβαναν "Human Rights". Είπε να φύγει ένα ταξίδι στη Γη των προγόνων του, στη Ευρώπη. Πήγε στη Γαλλία. Το ίδιο. Μόνο ο Jean τον κατάλαβε. Και φύγανε μαζί στη Γη των Τευτόνων. Μόνο ο Jan ήταν ζωντανός. Όλοι μαζί κατέβηκαν στην Πόλη της Παλλάδος. Όπου μονάχα ένας Γιάννης είχε μείνει όρθιος. Τον βρήκαν χαράματα, να Χαιρετά τον Ήλιο κάτω από την Ακρόπολη. Και πήγανε κι αλλού κι αλλού.. Παντού το ίδιο. Λίγοι οι Ζωντανοί. Και δώσαν έναν όρκο, αυτοί οι λίγοι, οι παράξενοι, οι απ' τους πολλούς κυνηγημένοι κι απ' την Ιστορία των "εκλεκτών" καταραμένοι. Να Πολεμήσουν για το Δίκαιο. Που δεν περνά δίπλα, αλλά πάνω απ' τα "Human Rights". Και μ' ένα στόμα είπανε "Απέναντι στον κόσμο τους, οι Ιδέες μας. Απέναντι στις Ιδέες μας, τα 'Human Rights" τους. Μαζί μας; Όσοι ζωντανοί!". Γιατί οι υπόλοιποι δεν είναι μόνο δειλοί, αλλά και ηλίθιοι..                                                                          ΠΗΓΗ:resistance-hellas.blogspot.com