Η ακόλουθη φωτογραφία προέρχεται από την
ιστοσελίδα του γνωστού και μη εξαιρετέου «φιλέλληνα» Νικόλαου Στοΐδη (ή
Στογιάνοφ· ας μην του αρνούμαστε την βουλγαρική καταγωγή του). Απεικονίζει μερικούς άνδρες ενός λόχου πεζικού του ελληνικού στρατού, στον οποίο ήταν επικεφαλής ο αξιωματικός Βασίλειος Γεννηματάς, μπροστά στον σιδηροδρομικό σταθμό Εδέσσης (πρώην Βοδενά) στις 18 Οκτωβρίου 1912. Είναι η ημέρα, που και τυπικά η πόλη απελευθερώνεται από τον ελληνικό στρατό, μετά από 530 τουρκικής χρόνια κυριαρχίας.
Παρατηρήτε όμως κάτι περίεργο στην φωτογραφία;
Λίγο…κακογραμμένη δεν είναι η επιγραφή του σιδηροδρομικού σταθμού;
Νικολιό παλικάρι μου, αφού δεν το κατέχεις το «άθλημα», άσ’ το να πάει στον διάολο. Δεν το ξέρεις ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια; Και το ψέμα δεν είναι ότι η Έδεσσα λεγόταν Βοδενά τότε. Το ξέρουμε αυτό. Αλλά βρε αδελφέ παίζεις με την νοημοσύνη και την ιστορική άγνοια του κόσμου. Κατ’ αρχάς, όπως προαναφέρθηκε, η Έδεσσα βρισκόταν υπό τουρκική κυριαρχία και όχι υπό βουλγαρική, όπως θες να παρουσιάσεις ή να υπονοήσεις με το τσαπατσούλικο «VODENA» που έγραψες μόνος σου (αλήθεια, γιατί δεν το έγραψες με κυριλλικό αλφάβητο; [Воден]). Κατά δεύτερον, όπως είναι λογικό, οι επιγραφές μέχρι και το 1912 αναγράφονταν στα τούρκικα. Δηλαδή με αραβικούς χαρακτήρες (το νεοτουρκικό αλφάβητο δημιουργήθηκε το 1928). Επιπλέον, αναγράφονταν και στα γαλλικά (αν δεν κάνω λάθος, ως «Vodine»), λόγω του ότι, την κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου Θεσσαλονίκης-Μοναστηρίου, είχε αναλάβει η γαλλική εταιρεία «Societe de Construction de Chemin de Fer Salonique a Monastir», θυγατρική της «Societe de Construction et Exploitation de Chemin de Fer».
Για την ιστορία να αναφέρουμε, πως ουσιαστικά, την Έδεσσα δεν την απελευθέρωσε ο ελληνικός στρατός, καθώς οι Τούρκοι είχαν ήδη λακίσει 2-3 μέρες πριν την είσοδό του στην πόλη, όταν είδαν ότι πλησίαζε το μοιραίο.
Τι λες; Θα βάλεις την κανονική φωτογραφία τώρα, ή θα μας παιδέψεις μέχρι να βρούμε την απείραχτη;
ΠΗΓΗ:www.pare-dose.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου