ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ... ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑΔΕΣ... ΚΑΜΜΕΝΑ ΧΑΡΤΙΑ... ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΔΟΣΗ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΑΝΙΛ.
Αλλά, όπως παρουσιάζεται από την Κυβέρνηση, από τους δημοσιογράφους και από τους αστυνομικούς, ο πόλεμος που διεξάγει η τρομοκρατία ενάντια στους δηλωμένους της αντιπάλους είναι κάτι τελείως εξωπραγματικό. Για να είναι πιστευτή η ιστορία που μας παρουσιάζουν τις τελευταίες ημέρες τα ΜΜΕ και η Αστυνομία απαιτεί την ταυτόχρονη συνύπαρξη:
- Μιας υπερβολικής βλακείας από την πλευρά των τρομοκρατών
- Μιας υπερβολικής ανικανότητας των αστυνομικών αρχών και
- Μιας εξωφρενικής ανευθυνότητας των ΜΜΕ.
Όμως είναι τόσο απίθανο να συμβαίνουν όλα αυτά, με αποτέλεσμα να οδηγείται κανείς στο συμπέρασμα ότι η τρομοκρατία δεν είναι αυτό που παριστάνει και ότι στην πραγματικότητα εξοφλεί γραμμάτια σε αυτούς που την χειραγωγούν.
Και εξηγούμαι. Ύστερα από τις πρόσφατες έξι συλλήψεις για συμμετοχή στο Επαναστατικό Αγώνα έγινε γνωστό ότι στα σπίτια τους βρέθηκαν προκηρύξεις, σκληροί δίσκοι με ενοχοποιητικό υλικό και χειρόγραφα για μελλοντικά χτυπήματα. Πολύ περισσότερο έγινε γνωστό ότι για αρκετό καιρό τα κινητά τηλέφωνα των συλληφθέντων παρακολουθούντο από την αρμόδια διεύθυνση της Ε.Υ.Π. Μιλάμε λοιπόν για μια υπερβολική βλακεία από την πλευρά της νέας γενιάς των τρομοκρατών. Και γενάτε το ερώτημα: αυτοί οι βλάκες απάρτιζαν την τρομερή τρομοκρατική οργάνωση του Επαναστατικού Αγώνα;
Σε αυτή την προφανώς ανακόλουθη συμπεριφορά των τρομοκρατών προστίθεται μια παρατεταμένη και εκπληκτική ανικανότητα της αστυνομίας, των αντιτρομοκρατικών δυνάμεων και των υπηρεσιών πληροφοριών. Οι τρομοκρατικές ομάδες ούτε επιτηρούνται, ούτε υπάρχει διείσδυση στους κόλπους τους. Μπορούν και εφοδιάζονται με όπλα και εκρηκτικά και να τα διακινούν και να τα διαθέτουν εκεί όπου τα χρειάζονται για να διαπράξουν τις επιθέσεις τους. Η αστυνομία δεν ξέρει ποτέ που βρίσκονται, ούτε τι ετοιμάζουν μέχρι τη στιγμή του χτυπήματος.
Σε αυτή την μοναδική ανικανότητα της αστυνομίας , συνδεδεμένη με τη μεγάλη βλακεία των τρομοκρατών, προστίθεται και η εξωφρενική ανευθυνότητα των ΜΜΕ, που μοιάζει να υπηρετεί τις τρομοκρατικές επιχειρήσεις. Ο σκοπός ενός χτυπήματος είναι πάντοτε να γίνει γνωστό το μέγεθός του καθώς και ο λόγος για τον οποίο διαπράττεται. Δεν εκπλήσσεται λοιπόν κανείς από τις σημαντικές προσπάθειες των ΜΜΕ να υπηρετήσουν τα σχέδια των τρομοκρατών. Οι απειλές τους και οι διεκδικήσεις τους δημοσιεύονται στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας. Στις τηλεοπτικές ειδήσεις τα τρομοκρατικά χτυπήματα και οι συλλήψεις έχουν προνομιακή θέση.
Επομένως η νίκη της τρομοκρατίας θα ανήκει πάντοτε και υποχρεωτικά σ’ εκείνους που κατέχουν όλα τα εργαλεία παραπληροφόρησης και τα μέσα χειραγώγησης της κοινής γνώμης και του συλλογικού συναισθήματος, δημιουργώντας γεγονότα που τους εξυπηρετούν και ερμηνεύοντάς τα όπως τους είναι βολικό.
Ωστόσο υπάρχει και κάτι ακόμη. Αν η τρομοκρατία είναι φοβερό όπλο στα χέρια του σύγχρονου κράτους, φανερώνει επίσης τη σχετική αδυναμία του. Επιβεβαιώνει καταρχάς ότι η κοινή γνώμη είναι ένα πεδίο πρωταρχικής σημασίας και διακύβευσης γι’ αυτό το κράτος, ένα πεδίο τόσο πολύ σημαντικό που δικαιολογεί εγκλήματα όπως αυτά της σύγχρονης τρομοκρατίας.
Πόσο όμως αποτελεσματική θα ήταν η τρομοκρατία αν το «μήνυμά» της δεν απασχολούσε κανέναν και η δράση της παρέμενε άγνωστη στην κοινή γνώμη;
Με άλλα λόγια η τρομοκρατία είναι αποτελεσματική όσο είναι σε θέση να ξεχρεώνει πολιτικά γραμμάτια σε αυτούς που την χειραγωγούν. Όταν σταματήσει αυτή την αποπληρωμή αρχίζουν οι συλλήψεις σαν αυτές που είδαμε χθες.
Εκτεθειμένη η ΕΛΑΣ από έναν «καμένο» συνήθη ύποπτο…
Μπορεί άραγε, ένας «καμένος» να βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης; Ο Νίκος Μαζιώτης, ο οποίος μαζί με άλλα πέντε άτομα –έως τώρα- συνελήφθη, με την κατηγορία ότι μετείχε στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», είχε συλληφθεί και φυλακιστεί στο παρελθόν, ενώ παρακολουθείτο συνεχώς, και άρα επιχειρησιακά ήταν «καμένος». Πως λοιπόν, κατάφερνε να ξεφεύγει και, μάλιστα, όπως αφήνει να εννοηθεί η ΕΛΑΣ έπαιρνε μέρος και σε επιθέσεις;
Εφόσον τα στοιχεία της Αστυνομίας για συμμετοχή του στον Ε.Α. επιβεβαιωθούν, τότε εγείρεται ένα μείζον ερώτημα σχετικά με τις ικανότητες των ελληνικών διωκτικών αρχών. Να σημειωθεί πως ήδη από την αρχή του 2005, λίγο μετά τη δολοφονία του ειδικού φρουρού, Γ. Αμανατίδη, έξω από το σπίτι του στρατιωτικού ακολούθου της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα, αξιωματικοί της ΕΛΑΣ φωτογράφιζαν, με διαρροές, ένα από τα «ορμητήρια» της οργάνωσης στη Νέα Ιωνία. Έλεγαν χαρακτηριστικά δε, ότι μετά τη δολοφονία Αμανατίδη, βρέθηκε ένα λευκό «Nissan Micra», που είχε κλαπεί λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία, από τη Νέα Ιωνία, και μάλιστα στο εσωτερικό του οχήματος βρέθηκαν κηλίδες αίματος του ειδικού φρουρού Χαράλαμπου Αμανατίδη. Τώρα, πέντε χρόνια μετά το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δείχνει ως «βάση» της οργάνωσης το σπίτι του Ν.Μαζιώτη. Όπως και να’χει το κουβάρι που θα οδηγήσει στην εξάρθρωση –ή όχι- της οργάνωσης, μόλις τώρα άρχισε να ξετυλίγεται.
Διαμαρτυρόταν γιατί τον … παρακολουθούσαν
Ενδιαφέρον πάντως, έχει μια επιστολή του Μαζιώτη, που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2007 σε ιστοσελίδα, με τίτλο «Γιατί με παρακολουθούν διαρκώς;» και παρουσιάζει το ασφυκτικό «πρέσινγκ» που δεχόταν από την Αστυνομία. Αφού αναφέρει ότι αποφυλακίστηκε «τον Αύγουστο του 2001 μετά από 3,5 χρόνια φυλάκισης για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στο υπουργείο Ανάπτυξης», εξηγεί ότι έκτοτε βρισκόταν «κάτω από καθεστώς διακριτικής παρακολούθησης από τις αρχές ασφαλείας ως ύποπτος». Στη συνέχεια, έγραφε, «μετά την επίθεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας (σ.σ.Ιανουάριος 2007) η παρακολούθηση έγινε αδιάκριτη και ασφυκτική». Επίσης, «τους τρεισήμισι μήνες που βρισκόμουν στα Κύθηρα την περασμένη άνοιξη (σ.σ.2007), όπου εργαζόμουν ως οικοδόμος, είχε εγκατασταθεί μόνιμα στη Νεάπολη Λακωνίας κλιμάκιο της αντιτρομοκρατικής, ενώ παρακολουθείτο σύμφωνα με γείτονές μου και το σπίτι μου στην Αθήνα. Εκείνο το διάστημα επιχειρήθηκε να με συνδέσουν με τη σύλληψη εκεί δύο ιδιοκτητών λατομείων για παράνομη αποθήκευση εκρηκτικών, ουσιαστικά να με συνδέσουν με τυχόν διοχέτευση εκρηκτικών για «τρομοκρατικές» ενέργειες. Οταν γύρισα στην Αθήνα, πολυπληθές κλιμάκιο της αντιτρομοκρατικής με συνόδεψε από το αεροδρόμιο μέχρι μέσα στο νοσοκομείο «Σωτηρία» που είχα πάει για ιατρικές εξετάσεις, ενώ σε πρόσφατο ταξίδι μου στη Θεσσαλονίκη, ακολουθούσαν γνωστά ασφαλίτικα αυτοκίνητα».
Εάν είναι τα πράγματα έτσι όπως τα περιγράφει ο συλληφθείς, τότε εύλογα ο κάθε πολίτης αναρωτιέται: Μα τι έκανε τόσα χρόνια η ΕΛΑΣ;
ANTINEWS ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου