ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ…
Αυτά τα συναισθήματα κυριαρχούν στην καθημερινότητα των πολιτών.
Οργή… γιατί αισθανόμαστε παραδομένοι στο έλεος ενός πολιτικού συστήματος που στοχοποιεί την ίδια την κοινωνία, προκειμένου να απαλλάξει «με βούλευμα» τον εαυτό του για το πολιτικό και οικονομικό πλιάτσικο στο οποίο μετά μανίας έχει επιδοθεί εδώ και κάμποσες δεκαετίες…
Και μίσος… γιατί κανείς τους δεν πλήρωσε.
Κανείς δε φυλακίστηκε.
Κανενός η περιουσία δε δημεύθηκε.
Κανείς δε δικάστηκε.
Κανείς δε κρεμάστηκε για παραδειγματισμό όλων των υπόλοιπων επίδοξων πλιατσικολόγων.
Ένας πρωθυπουργός και μία κυβέρνηση που πάτησαν πάνω στην πολιτική απάτη για να αναρριχηθούν στην εξουσία, βλέποντας τόση οργή και τόσο μίσος στα μάτια των Ελλήνων πολιτών, οργή και μίσος που τα γεννά και τα αναπαράγει η πολιτική τους, θα έπρεπε να είχαν επιλέξει την παραίτηση ως μονόδρομο λύτρωσης και για τους ίδιους και για τη χώρα.
Αυτός ο θίασος όμως επιμένει…
Επιμένει να νομίζει ότι κυβερνά, ενώ το μόνο που κάνει είναι να εχθρεύεται το λαό του, να ξεπουλά αξίες, ιδανικά, οράματα, ελπίδες, ακόμα και την ίδια την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια.
Είναι άραγε ανίκανος να δει την αλήθεια ωμά και κατάματα ή μήπως είναι ορκισμένος εκτελεστής πληρωμένου συμβολαίου σε βάρος της ίδιας του της χώρας???
Δυστυχώς για μας, αυτός ο θίασος είναι και ΑΝΙΚΑΝΟΣ και ΟΡΚΙΣΜΕΝΟΣ.
Γι αυτό και η άμεση ανατροπή του με κάθε κόστος και με το όποιο τίμημα, εξελίσσεται σε ζήτημα επείγουσας εθνικής σημασίας.
Και αυτό συνιστά αίσχιστο ποινικό αδίκημα.
Χρησιμοποίησε την εγκληματική του συνδιαλλαγή ως όχημα για την παράδοση της ίδιας του της χώρας.
Και αυτό συνιστά έγκλημα εσχάτης προδοσίας.
Καταδικάζει με τις επιλογές του τον Ελληνικό λαό στην ανέχεια, τη δυστυχία και την κοινωνική ανασφάλεια, την ίδια στιγμή που μοιράζει απλόχερα στους κερδοσκόπους προκλητικά τοκοχρεολυτικά δικαιώματα.
Και αυτό συνιστά απιστία σε βαθμό κακουργήματος.
Καθηλώνει τον Ελληνισμό σε λογικές μιζέριας και υποταγής, υπονομεύει την εθνική άμυνα της χώρας με τις πρακτικές του, επικαλείται προσχηματικά την οικονομική ανέχεια για να ευνουχίσει και το νόημα ακόμα και αυτών των εθνικών μας επετείων, και την ίδια στιγμή εκταμιεύει εκατομμύρια ευρώ από τον ιδρώτα του φορολογούμενου Έλληνα για την κατασκευή ...ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα, ενώ τα αεροπλάνα μας είναι καθηλωμένα στο Αιγαίο και οι πιλότοι ήρωες λοιδορούνται για ένα ξεφτιλισμένο ψωροεπίδομα που συνιστά το ελάχιστο χρέος της πολιτείας απέναντι σ αυτούς.
Κι αυτό συνιστά προσβλητικότατη πρόκληση σε βάρος του Ελληνισμού στο σύνολό του.
Αυτοί οι αγύρτες της πολιτικής έβαλαν ήδη μπροστά και το διαμελισμό της χώρας.
Κοντόφθαλμοι και υποταγμένοι αντιμετωπίζουν τη διοικητική μεταρρύθμιση ως πρόβλημα τεχνοκρατίας, απογυμνώνοντας το από την εθνική του διάσταση, αδιαφορώντας για τις εγκληματικές επιπτώσεις των επιλογών και των προτεραιοτήτων τους.
Αυτός ο θίασος δεν δικαιούται να μας κυβερνά.
Δεν νομιμοποιείται να αποδιαρθρώνει τον τόπο.
Δεν του αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να καθορίζει τις τύχες μας και να υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας.
Είναι επικίνδυνοι… είναι αδίστακτοι… εγκληματούν… βάζουν τη χώρα σε απρόβλεπτες περιπέτειες…
Γι αυτό και το να τους αφαιρεθεί άμεσα κάθε δικαίωμα άσκησης εξουσίας, καθίσταται πλέον ζήτημα επείγουσας εθνικής σημασίας.
Οι εργατικές κινητοποιήσεις με αφορμή την ημέρα της Πρωτομαγιάς, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσουν απλά μια ευκαιρία κατακραυγής για την αδίστακτη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται.
Αντίθετα επιβάλλεται να αποτελέσουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δρομολογηθούν τολμηρές πολιτικές ανατροπές με στόχο τη ραγδαία ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και την απαλλαγή του τόπου από τον καρκίνο που του τρώει τα σωθικά.
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να αφουγκραστεί την οργή που φωλιάζει στην ψυχή των εργαζομένων. Οφείλει να υπερβεί τον εαυτό του και τα τετριμμένα.
Οφείλει να τολμήσει όσα δεν τόλμησε.
Οφείλει να υπερβεί όσα το φόβισαν.
Οφείλει να δώσει και βραχυπρόθεσμους πολιτικούς στόχους στους αγώνες των εργαζομένων.
Οφείλει να καθορίσει πολιτική ατζέντα και να πάψει να ακολουθεί ασθμαίνοντας την ατζέντα που καθορίζουν άλλοι γι αυτό.
Οφείλει να διαμορφώσει όρους στην πολιτική αντιπαράθεση και όχι να χορεύει στο σκοπό που κάποιοι άλλοι αποφασίζουν να σφυρίξουν.
Οφείλει να στοχεύσει… να απαιτήσει… και εν τέλει να επιβάλλει την πρώτη του ουσιαστική πολιτική ανατροπή.
Οφείλει να δώσει ΟΡΑΜΑ και ΕΛΠΙΔΑ.
Ελπίδα πολιτικής προοπτικής και να πάψει να εξαντλείται σε μεροδούλι – μεροφάι «διεκδικήσεις».
Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει άμεσα πριν καταστρέψει τη χώρα.
Αυτή την πολιτική ανατροπή αν την επιβάλλουν οι εργαζόμενοι, τότε αυτοί θα μπορούν να είναι και πρωταγωνιστές των μελλοντικών εξελίξεων και των πολιτικών αλλαγών. Διαφορετικά θα παραμένουν ουραγοί πολιτικών που θα καθορίζουν άλλοι.
Αυτή η Βουλή δεν είναι πλέον λίκνο της Δημοκρατίας.
Σ αυτή τη Βουλή δεν γίνεται αντιπαράθεση ιδεών με στόχο της προαγωγή της δημοκρατικής λειτουργίας, αλλά παράλληλοι μονόλογοι κωφών που διαιωνίζουν τα αδιέξοδα.
Σ αυτή τη Βουλή οι κλακαδόροι χειροκροτούν άβουλοι και άτολμοι πολιτικές επιλογές που θυσιάζουν τη χώρα στους σχεδιασμούς της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της τραπεζικής Χούντας.
Οι Πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις πρέπει ν αποτελέσουν εφαλτήριο για την κατάληψη αυτής της Βουλής από τον εργαζόμενο λαό.
Όποιο και αν είναι το τίμημα, αυτός ο λαός δικαιούται να βγάλει έξω από το Ελληνικό κοινοβούλιο το σαπισμένο πολιτικό σύστημα και να το χλευάσει στην πλατεία Συντάγματος.
Σ αυτή τη Βουλή που δε δίστασε να παραβιάσει ακόμα και το Σύνταγμα για να προωθήσει τις πολιτικές της Νέας Τάξης, οι Έλληνες πολίτες της οφείλουν τον έσχατο σεβασμό.
Να επωμιστούν τη συνταγματική επιταγή που αφήνει τη σοβαρότερη υποθήκη της στον πατριωτισμό των Ελλήνων, και να την απαλλάξουν από τη σαπίλα, τον εθνικό και τον πολιτικό ξεπεσμό.
Μόνο έτσι θα καταστεί και πάλι λίκνο της δημοκρατίας και θα αποτελεί θεσμό που χρήζει του σεβασμού και της εκτίμησης όλων μας.
Ας μετατραπούν λοιπόν οι πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις σε μια καθολική πολιτική λαϊκή έφοδο με στόχο την άμεση ανατροπή αυτής της κυβέρνησης.
Την αποκατάσταση της νομιμότητας, και της χαμένης μας εθνικής αξιοπρέπειας.
Η ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος οφείλουν να αναλογιστούν τις ιστορικές τους ευθύνες, πριν έρθουν αντιμέτωπες με τον εξεγερμένο λαό που θα τις ξεπεράσει ανεπιστρεπτί.
Οι πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις ας γίνουν η αφορμή για γενική απεργία και καθολικό ξεσηκωμό με στόχο την πολιτική ανατροπή και το αποφασιστικό γύρισμα μιας νέας σελίδας για τον τόπο.
Η τραπεζική χούντα και η παγκόσμια διακυβέρνηση έχει ήδη παρατάξει το βαρύ της πυροβολικό απέναντι σ ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.
Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματικό θέατρο με στόχο την εφαρμογή μεθόδων που αποσκοπούν σε ευρύτερες κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές αλλά και γεωπολιτικές αναδιαρθρώσεις.
Απέναντι σ αυτόν τον ήδη παρατεταγμένο βαρύ οπλισμό το εργατικό κίνημα, αν θέλει να είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων, πρέπει να σταθεί στο ύψος της ιστορικής του ευθύνης με όπλο του τον πολιτικό στόχο της γενικευμένης πολιτικής ανατροπής και όχι τα πλαστικά νεροπίστολα του συν – πλην κάτι στο μεροκάματο.
Ας τους πάρουμε τα σώβρακα τώρα…
Αν καταστρέψουν την πατρίδα και τον τσαμπουκά του λαού μας, τότε θα είναι αργά για μετάνοιες.
Την Ελλάδα και το λαό της θα τον αιματοκυλίσουν σερνόμενο στη μιζέρια, τη δυστυχία και την ανέχεια.
Ας τους αφοπλίσουμε περήφανοι και να μη τους δώσουμε την ευκαιρία να μας ταπεινώσουν. ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου