Εθνικά υπερήφανη ηλιθιότητα

Γράφει ο Ευθύλογος

Πλάκα – πλάκα το ρίξαμε το παπόρι της Ψωροκώσταινας στην ξέρα! (Κι είμαστε και ναυτικός λαός τρομάρα μας!!)
Πως και δεν ακούγεται κανένας μαλάκας τώρα να μας πει ότι η «Ελλάδα δεν είναι Ψωροκώσταινα» ή «ότι η Ελλάδα ανήκει στα αναπτυγμένα κράτη» ή ότι «έχουμε ισχυρή και θωρακισμένη οικονομία»;
Έβγαλαν το σκασμό όλοι οι αρμόδιοι αγύρτες που για δεκαετίες έκρυβαν την αλήθεια από τη «μάζα».
Βέβαια οι εχέφρονες πολίτες αυτής της χώρας είχαν συνειδητοποιήσει προ πολλού ότι (από οικονομική τουλάχιστον άποψη και όχι μόνον) πάμε κατά διαόλου. [1]
Από χρόνια αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να επιβιώνει μια χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτε και εισάγει σχεδόν τα πάντα.
Πως είναι δυνατόν να επιβιώνει μια χώρα που έχει την εντύπωση ότι ο Εθνικός Πλούτος αυξάνει όταν απλώνουμε την αρίδα μας στα ευημερούντα μπαράκια μεταφέροντας ουίσκι (εισαγόμενο) από το μπουκάλι στο ποτήρι ή όταν ξυνόμαστε στις ανά την Ελλάδα υπεράριθμες καφετέριες και γυρίζουμε τον (επίσης εισαγόμενο) καφέ από το μπρίκι στο φλιτζάνι;
Και για να μη ξεχνιόμαστε, είμαστε ο μοναδικός λαός που χρειαζόμαστε πάνω από μια ώρα για να ......πιούμε ένα «στιγμιαίο καφέ». [2] Και ενώ όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι βολεύονται σε μια καρέκλα, εμείς χρειαζόμαστε 3 – 4 καρέκλες για να «αράξουμε». (Εθνική Αρετή κι αυτή!!!)
Πως είναι δυνατόν να επιβιώνει μια χώρα που δανειοδοτεί με τον αποθεματικό ιδρώτα των εργατών, τους κατ’ όνομα «βιομήχανους»;
Πως είναι δυνατόν να επιβιώνει μια χώρα στην οποία οι μικροί δεν διαβάζουν και οι μεγάλοι δεν δουλεύουν; Εξαιρούνται οι εργάτες και οι πραγματικοί αγρότες. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους επιδιώκουν απλά ένα πτυχίο – συχνά αγορασμένο -, για να αποκτήσουν την έπαρση του «μορφωμένου»)
Υπήρξαμε τόσο ανόητοι που είχαμε αποθέσει όλες τις ελπίδες μας για ανάπτυξη στον Τουρισμό[3] που υπερηφάνως και βλακωδώς τον αποκαλούμε «βαριά βιομηχανία», αγνοώντας ότι ο τουρισμός – με τον τρόπο που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα – δημιουργεί εποχική ανεργία τουλάχιστον 8 μηνών το χρόνο, ενώ στην πραγματική βαριά βιομηχανία δουλεύουν τρεις βάρδιες το 24ωρο. Όσο για την προκοπή που έκανε η Ελλάδα λόγω του τουρισμού, αρκεί να σκεφτούμε ότι πριν λίγα χρόνια οι ξενοδόχοι της Ρόδου(!) ζητούσαν δάνεια για να βάψουν τις προσόψεις των ξενοδοχείων τους.
Υπήρξαμε τόσο ανόητοι που εγκαταλείψαμε κάθε πηγή δημιουργίας πραγματικού πλούτου και στραφήκαμε σε έναν κουτοπόνηρο μεταπρατισμό, πρωτοτυπώντας σε παγκόσμιο επίπεδο και καθιερώνοντας ένα μοντέλο ανάπτυξης που περνάει κατ΄ευθείαν από την πρωτογενή (και πρωτόγονη) παραγωγή στον τριτογενή τομέα, υπερπηδώντας κάθε ενδιάμεση εξέλιξη. Ξεχάσαμε όμως ότι «όποιος πηδάει πολλά παλούκια…»
Υπήρξαμε τόσο ανόητοι που δημιουργήσαμε έναν καπιταλισμό της αντιπαροχής ξεχνώντας ότι τα τούβλα και τα ντουβάρια δεν παράγουν πλούτο αλλά λύνουν παροδικά το πρόβλημα της ανεργίας, ενώ ταυτόχρονα οδηγούν σε κατασπατάληση συναλλάγματος για εισαγωγή πολυτελών ειδών. [4] Η οικοδομή, δηλαδή η πλέον αντιπαραγωγική επένδυση, χαρακτηρίστηκε «ατμομηχανή της οικονομίας».
Χτίσαμε τα πάντα, δεν αφήσαμε παραλία και βουνό χωρίς τσιμέντο, ρέμα χωρίς να το μπαζώσουμε, καταστρέψαμε ανεπανόρθωτα το περιβάλλον αλλά η ατμομηχανή όπως ήταν φυσικό εκτροχιάστηκε παρασέρνοντας και το τρένο στο γκρεμό!
Και όλα αυτά δεν είναι πρόσφατα. Η καταστροφή άρχισε τη 10ετία του ’60.
Ναι! Από τότε ξεκίνησε η στρεβλή ανάπτυξη της Ελλάδας, έστω και αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Από τότε ξεκίνησε η άναρχη δόμηση και η παραμόρφωση της φυσιογνωμίας των ελληνικών πόλεων.[5] Από τότε ξεκίνησαν οι εκτεταμένες καταπατήσεις δημόσιας γης. Από τότε ξεκίνησε η εγκατάλειψη της υπαίθρου. Από τότε φαίνονταν πως θα καταντήσει η Αθήνα.
Τότε που οι μισοί σχεδόν κάτοικοι της Αθήνας ήταν θυρωροί και οικοδόμοι, σιγά- σιγά περάσαμε στην γενιά των δημοσίων υπαλλήλων (με γλείψιμο βέβαια)και τελικά φτάσαμε στο σημερινό χάλι της γενιάς των πτυχιούχων προλεταρίων.
Υπήρξαμε τόσο ανόητοι που αντί να δημιουργήσουμε μια συνεκτική κοινωνία, διαλύσαμε τον κοινωνικό ιστό, αναλωθήκαμε σε συντεχνιακές διεκδικήσεις και μαξιμαλιστικά κλαδικά αιτήματα, στα οποία οι αγύρτικες πολιτικές ηγεσίες ενέδιδαν κατά κανόνα για τις δικές τους βέβαια επιδιώξεις.
Ακόμη και τούτες τις μέρες άκουσα εκπρόσωπο κάποιας (αριστοκρατικής) ΔΕΚΟ [6]να διεκδικεί και να συγκρίνει τις αμοιβές εδώ με τις αμοιβές που παίρνουν σε κάποιες ευημερούσες χώρες της Ευρώπης οι ομόλογοι υπάλληλοι. Προφανώς αγνοεί ότι υστερεί τόσο σε προσόντα, ώστε αν ζούσε σε αυτές τις χώρες, μάλλον δεν θα προσλαμβάνονταν ούτε για να καθαρίζει τις σκάλες των αντίστοιχων υπηρεσιών. Και για να μας πείσει ισχυρίζεται ότι φυλάει Θερμοπύλες!!!
Υπήρξαμε τόσο ανόητοι που για δεκάδες χρόνια εμπιστευτήκαμε τις τύχες της χώρας σε ανθρώπους που μου είναι δύσκολο να πω αν ήταν βλάκες ή απατεώνες ή δημοκόποι αλλά οπωσδήποτε αποδείχτηκαν κατώτεροι των προβλημάτων που έπρεπε να αντιμετωπίσουν.
Γι αυτό και οι θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε ο αφελής λαός υπήρξαν χωρίς αντίκρισμα.
Γι αυτό και το ξεπούλημα των ασημικών της οικογένειας δεν είχε αποτέλεσμα. (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΘΝΙΚΗ κλπ)
Θυμάστε το εκείνο το φωτάκι στο βάθος του τούνελ;
Έ! αν το ξαναδείτε να με χέσετε!
Θυμάστε εκείνη την μέχρι πρόσφατα θωρακισμένη εθνική οικονομία;
Έ! τώρα που ξεβρακωθήκαμε φάνηκε πόσο χάρτινος ήταν αυτός ο θώρακας!
Θυμάστε ότι η Ελλάδα θα γίνει ένα απέραντο εργοτάξιο;
Έ! Δεν έγινε κι ούτε θα γίνει!
Και γιατί να γίνει άλλωστε; Δεν μας αρκεί που είναι ένα ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ; [7]
Μόνο που δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοι κερατάδες το έχτισαν και ποιος πούστης το σχεδίασε!
Αυτό θα αποτελεί εσαεί το Εθνικό μας Μυστικό!!!

* * * * * * * * *

[1] Ακριβώς αυτή η δυσάρεστη προοπτική ήταν που οδήγησε από τη δεκαετία του ’80 (και παρά την επίπλαστη και δανεική ευημερία) σχεδόν ενστικτωδώς, την ελληνική κοινωνία στην υπογεννητικότητα. Κανένας δεν κάνει παιδιά για να ζήσουν χειρότερα από τον ίδιο.
Οι μόνοι που δεν καταλάβαιναν μέχρι πρόσφατα τι συμβαίνει, ήταν όσοι υποστήριζαν ότι «λεφτά υπάρχουν» ή «θα βρεθούν τα λεφτά». Αλλά είπαμε, μιλάμε για εχέφρονες.
[2] Πριν χρόνια είχα διαβάσει ότι έχουμε τα περισσότερα «πολιτιστικά κέντρα» αυτού του είδους από όλη την Ευρώπη (αναλογικά με τον πληθυσμό βέβαια).
[3] Ο μόνος φόβος μας ήταν να μη γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Δεν είχαμε σκεφτεί ότι για να σερβίρουμε κάποιον, πρέπει πρώτα να μπει στο μαγαζί μας.
[4] Σπάνια θα βρεθεί σπίτι στην Ελλάδα χωρίς ευρωπαϊκά πλακάκια, ευρωπαϊκή κουζίνα, χαλιά εισαγωγής, σαλόνι εισαγωγής κλπ. Αν και μέχρι πρόσφατα πουρναρόβιοι, ξημερώσαμε κάποια στιγμή νεόπλουτοι αρχοντοχωριάτες με απαιτήσεις Ευρωπαίου μεσοαστού. Τρομάρα μας!!
-Τι σου λείπει κασιδιάρη;
- Σκούφια με μαργαριτάρι!!!
[5] Σύμφωνα με μέτριους υπολογισμούς, ψάχνοντας για χώρο να παρκάρουμε στις απάνθρωπες πόλεις μας, ξοδεύουμε 100 εκατομμύρια € το χρόνο για βενζίνη! Χώρια ο χρόνος που χάνουμε, χώρια ο εκνευρισμός, οι καθυστερήσεις κλπ. Παραγωγικότητα!!!
[6] Τι σημαίνει να έχει μια οικογένεια 2500 € εισόδημα και μια άλλη 5000 €, θα το δούμε σε επόμενη ανάρτηση.
[7] Όχι πως δεν το ξέραμε αλλά να, από τότε που το είπε ο θείος – θεός, μπορούμε να το φωνάζουμε κι εμείς χωρίς το φόβο ότι κάποιος μαλάκας θα μας σύρει στο δικαστήριο γιατί δήθεν προσβάλλουμε το εθνικό γόητρο!!

Ευθύλογοςvacon28@gmail.com

ΥΓ. Κάποιες λέξεις του κειμένου ίσως να ενοχλούν. Αισθάνομαι τόση οργή που είναι οι πιο ήπιες που μπορούσα να χρησιμοποιήσω. Άλλη γλώσσα χρειάζεται για να αποδοθεί η ελληνική πραγματικότητα.
Ο ίδιος                                                                     ΠΗΓΗ:kafeneio-gr.blogspot.com