άλλες φορές, απλά συμπεριφέρεται με συγκεκριμένο τρόπο στην καθημερινότητα του ως προς την οικονομία, την καλλιέργεια και την ηθική που πάντα -όπως και να το ψάξει κανείς- γίνεται πάντα ομαδικός τρόπος..κάποτε λοιπόν καλλιέργησαν την γή και ακολούθησαν κι άλλοι το ίδιο παράδειγμα..
κάποτε ασχολήθηκαν με ανταλλαγή προϊόντων και ακολούθησαν κι άλλοι δημιουργώντας το εμπόριο..
κάποτε κάποιος έφτιαξε μια βάρκα και αναπτύχθηκε η ναυτιλία, κάποτε το ψάρεμα, κάποτε το νόμισμα κ.ο.κεκείνο που πάντα “οργάνωνε” μια κοινωνία, ήταν η επικοινωνία.. ο λόγος που βλέπουμε ταυτόχρονα αλλαγές στις συμπεριφορές και στις συνήθειες των ανθρώπων, ήταν πάντα ένας.. η επικοινωνία..
κι ο λόγος που βλέπουμε ταυτόχρονα πάνω στον πλανήτη διαφορετικές κοινωνίες να έχουν διαφορετικές συνήθειες, ήθη, ασχολίες, οικονομία, τρόπο διαβίωσης και άλλα, είναι πάντα η μη επικοινωνία μεταξύ τους..
γι αυτό την ίδια χρονική στιγμή, κάποτε υπήρχαν ανθρωποφάγοι σε ένα μέρος της γής, σε ένα άλλο φιλόσοφοι και σε ένα άλλο βιοτέχνες, έμποροι, κατακτητές, τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί (κατα κύριο τρόπο διαβίωσης)..
όλα αυτά που η ιστορία μας διδάσκει, είναι πολύ χρήσιμα για να διαπιστώσουμε εκείνο που αρχικά είπα..
πως ο άνθρωπος ως μιμητικό όν, σχηματίζει συμπεριφορές που αρχικά ίσως φαίνονται ριζοσπαστικές, ενώ στην συνέχεια γίνονται ομαδικές (επαναστάσεις)..
όταν δε, οι συμπεριφορές διαφορετικών κοινωνιών αντάμωναν -και οι ίδιες οι κοινωνίες-, τότε ή υπήρχε συνεργασία μεταξύ αυτών σε επίπεδο ανταλλαγών γνώσεων, εμπορίου και άλλα, είτε υπήρχε σύγκρουση μεταξύ αυτών, λόγω διαφορετικού επιπέδου ανάπτυξης , ηθικής και λογικής..
ενίοτε, η μία κοινωνία ενσωμάτωνε την άλλη διαφοροποιώντας ακόμη και η ίδια τον τρόπο της ώστε η νέα κοινωνία που δημιουργούνταν να είναι ισορροπημένη μεταξύ των δύο..
αυτό ονομάσαμε εξέλιξη, ανάπτυξη και τελικά εκσυγχρονισμό..
αυτές οι σκέψεις είναι πολύ απλοϊκά δοσμένες τώρα ώστε να κατανοήσουμε πώς οι κοινωνίες διαμορφώνονται..
σήμερα, ζούμε σε μιά κοινωνία την οποία έχουμε ονομάσει δημοκρατίκη..
ζούμε σε ένα κράτος πρόνοιας, στήριξης των πολιτών, με παιδεία, με ανεπτυγμένο εμπόριο, οικονομία και πολλά πολλά άλλα..
μα για να δούμε λίγο..
ποιά πρόνοια;
ποιά στήριξη των πολιτών;
ποιά παιδεία;
ποιό εμπόριο;
ποιά οικονομία;
και τελικά ποιά δημοκρατία;
πρόνοια που;
πάρα πολλοί συνάνθρωποι μας για πάρα πολλά έτη πλήρωναν ασφάλεια στο ικα και στο πρώην τεβε και οπουδήποτε αλλού..
τα τελευταία έτη, μετά την κρίση, αδυνατούν να έχουν τα βασικά, πόσο μάλλον το να αντέξουν την αποπληρωμή των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων..
ξαφνικά έγιναν αναξιόπιστοι, κακοπληρωτές και αναξιοπρεπείς..
λές και το θέλησαν.. πού είναι λοιπόν η πρόνοια;
πρόνοια σημαίνει προνοώ..
στήριξη των πολιτών πού;
βλέπουμε συναθρώπους μας να κοιμούνται στα χαρτόκουτα..
να τρώνε απο τους κάδους σκουπιδιών.. πολίτες οι οποίοι είναι της διπλανής πόρτας, ή μάλλον ήταν της διπλανής πόρτας μέχρι λίγο καιρό πρίν.. η πόρτα χάθηκε και έμεινε το πεζοδρόμιο, ο δρόμος, το παγκάκι..
αυτό δεν λέγεται στήριξη..
παιδεία που;
σε σχολειά που δεν έχουν βιβλία και λαμβάνουν οι μαθητές φωτοτυπίες; σε σχολειά που η σκέψη απαγορεύεται;
σε σχολειά που η τυποποίηση είναι θέσφατο;
σε σχολειά που δεν υπάρχει καν θέρμανση και παγωμένα σώματα προσπαθούν να λάβουν την άθλια αυτή τυποποίηση σκέψης;
αυτό δεν λέγεται παιδεία..
εμπόριο πού;
έχουν νεκρώσει τα πάντα.. ο λεγόμενος τζίρος βρίσκεται όχι πλέον στο κόκκινο αλλά στο μαύρο..
και το κράτος, μπορεί να έχει κάποια πακέτα απο το εξωτερικό, αλλά για να δώσει χρήματα για καταπληκτικές ιδέες δημιουργίας θέσεων εργασίας και εισροής χρήματος στην εγχώρια αγορά, είναι τόσο βραδυκίνητο και όποιος τολμήσει να προσπαθήσει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, θα βρεθεί ενώπιον ενός δαιδαλώδους λαβυρίνθου που τα πάντα είναι απαγορευτικά..
έτσι όλα πάνε χαμένα και το χρήμα που μας προσφέρουν οι εκ του εξωτερικού “χρηματοδότες” επιστρέφει ανεκμετάλευτο..
αυτό δεν λέγεται εμπόριο..
οικονομία πού;
ειδικός δεν χρειάζεται να είναι κανείς για να διαπιστώσει πως όταν μειώνονται μισθοί συντάξεις, ακόμη και μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, τότε έχει το κράτος μείωση εσόδων..
το χρήμα δεν κυκλοφορεί στην εγχώρια αγορά, οι επιχειρήσεις πέφτουν η μία πίσω απο την άλλη, η ανεργία χτυπάει κόκκινα ως μαύρα..
τα νοικοκυριά δεν αντέχουν πλέον απο χρέη του παρελθόντος, κανείς δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του και όλα καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος..
αυτό δεν λέγεται οικονομία..
δημοκρατία πού;
ο Κύριος Ρουπακιώτης είπε..
“δεν έγραψα τίποτε απο αυτά που υπέγραψα”. “ας μου βρείτε έστω κι έναν υπουργό που έγραψε κάποιο νομοσχέδιο που υπογράψαμε για τα νέα μέτρα”.
τι σημαίνει αυτό;
όλα ήρθαν έτοιμα γραμμένα απο το εξωτερικό;
από το χέρι του θεού;
κάποιος εκεί πάνω βλέπει οράματα, τα συγγράφει και τα στέλνει στο ελληνικό κοινοβούλιο για υπογραφή;
κάποιος υπεύθυνος τέλος πάντων να απαντήσει..
κάνω παράκληση σε κάθε υπεύθυνο σε τούτη την χώρα..
είναι αυτό δημοκρατία;
απαντήστε σας παρακαλώ και σας προκαλώ..
ζούμε σε μια υπέροχη χώρα..
τεράστια σε αξία χώρα..
με ελάχιστους (μικρότατους) στην εξουσία..
τα τελευταία χρόνια με τρομάζει το γεγονός πως όλοι οι Άξιοι που γνωρίζω, είτε γνώρισα κάποτε στην ζωή μου, δεν θέλουν να αναμιχθούν στα πολιτικά πράγματα της κοινωνίας..
ακόμη πιό λυπηρό είναι το ότι όλοι οι άχρηστοι και ελάχιστοι (σε μικρότητα και ικανότητες) επιθυμούν την συμμετοχή τους στην πολιτική..
όλοι όμως αυτοί θα αναγκαστούν να εμπλακούν στα πολεμικά πράγματα της κοινωνίας.. διότι θα έρθουν αργά η γρήγορα..
εκείνο που χάθηκε απο την σημερινή κοινωνία είναι η ελπίδα..
κι έγινε άπελπις κοινωνία..
όμως, η ιστορία μας έχει διδάξει πως πάντα υπάρχουν λιγοστοί που ανατρέπουν.. το σημερινό σύστημα θα ανατραπεί θέλει δεν θέλει..
δεν ξέρω πότε, μα θα γίνει θέλει δεν θέλει..
η ελπίδα μπορεί να χάθηκε απο την κοινωνία μα όχι και απο τα μέλη που την απαρτίζουν..
κι αυτό θα νικήσει στο τέλος..
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου