Όλοι αυτοί οι οίκοι που μας δάνειζαν μέχρι τον περασμένον Οκτώριο δεν ήξεραν τίποτα;; Πίστευαν αφελώς τα στοιχεία μας ή τα μαγείρευαν μαζί μας εν γνώσει της ΕΕ;;
Είναι δυνατόν η ΕΕ να μην είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν στην Ελλάδα και προφανώς σε πλείστες χώρες της ΕΕ;;
Τελικά τι είναι αυτό που υποχρεώνει όλες τις χώρες της ΕΕ να δανείζονται και να έχουν μεγάλο χρέος και οι λαοί τους να έχουν συνεχώς μείωση των απολαβών τους, επαχθείς και ανασφαλείς συνθήκες εργασίας κτλ. ;;
Προφανώς η παγκοσμιοποίηση και οι ελεύθερες συναλλαγές της ΕΕ, χωρίς προστατευτισμό των χωρών της, με χώρες ελάχιστων ημερομισθίων και ελάχιστου κόστους κατασκευής, ως η Κίνα, οι Ινδίες, κτλ.
Ετσι ενώ στόχος της ΕΕ ήταν ίδιο επίπεδο ζωής για τα μέλη της, τώρα ο απόλυτα ανεδαφικός στοχος, που είναι απόρροια των πλήρως ελευθερων συναλλαγών, είναι το το ίδιο επίπεδο ζωής για όλους τους κατοίκους του πλανήτη.
Η κατάσταση αυτή μόνον το μεγάλο κεφάλαιο εξυπηρετεί που μετακομίζει μαζί με τις επιχειρήσεις του σε χώρες όπου βρίσκει καλύτερες συνθήκες για τα κέρδη του.
Αποτέλεσμα η συνεχής αύξηση της ανεργίας και της δυστυχιας στους κατοίκους της ΕΕ, το συνεχές κλείσιμο εργοστασίων που μετακομίζουν αλλού, το χάσιμο της τεχνογνωσίας, η μείωση συντάξεων, οι ελευθερες απολύσεις σε καθεστώς ανεργίας, σύνταξη μετά τα 70 και όχι σύνταξη σε αυτούς που απολυόμενοι στα 45 έως τα 50 τους δεν θα βρίσκουν δουλειά, κτλ.
Όλα όσα εξαγγέλλονται , ελέυθερες απολύσεις, μειωμένα ωράρια, κτλ., θα είχαν κάποιο νόημα μόνον σε μία ΕΕ με μηδενικήν σχεδόν ανεργία, οπότε ο καθένας θα μπορούσε να αλλάζει δουλιά σαν το πουκάμισο. Τώρα τα μέτρα αυτά μόνον δυστυχία φέρνουν και εξυπηρετούν το κεφάλαιο μέσα στη ΕΕ που παρ όλα αυτά δεν μπορεί να είναι είναι ανταγωνιστικό με τις πλήρως ελεύθερες συναλλαγές.
Σκέτη τρέλλα.
Το εκρηκτικό αυτό μείγμα των αποτέλεσμα των πολιτικών των "ηλίθιων" της ΕΕ, είναι προφανές που θα οδηγήσει.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
Το Αμερικανικό περιοδικό CounterPunch τιτλοφορεί το κύριο άρθρο του «Η Ελλάς υπογράφει το Συμβόλαιο της εθνικής της αυτοκτονίας». Επέτυχε το είδος σωτηρίας, γράφει, που αισθάνεται ένας που αδειάζει το πορτοφόλι του στον ληστή που τον απειλεί με το πιστόλι στον κρόταφο. Η παραφροσύνη των περικοπών και της αυξήσεως των φόρων θα δείξει σύντομα τα αποτελέσματά της με εξαθλίωση και ανεργία του πληθυσμού. Η κεφαλαιαγορά, όπως ο Σάϋλοκ, απαιτεί την λίβρα της σάρκας, a pound of flesh.
Πολιτικώς, αυτά σημαίνουν την ανάθεση του ελέγχου της μακροπολιτικής της ΕΕ σε εξωτερικό consortium όπου δεσπόζει απειλητική η Γερμανία και η Γαλλία. Η Ελλάς γίνεται αποικία. Στην ΕΕ ο χωρισμός των νομισματικών αρχών από το φορολογικό σύστημα έχει καταστήσει τον συντονισμό νομισματικής και φορολογικής πολιτικής αδύνατον. Φεντεραλισμός εφαρμόζεται μόνο για την ΚΕΤ. Αυτό που απαιτείται είναι φεντεραλιστική βάση και στην φορολογική πολιτική. Η Ελλάς δέχτηκε άνευ αντιστάσεως, παθητικά, να υποδουλωθεί κάτω από αυθαίρετους κανόνες που δεν έχουν βάση στην οικονομική θεωρία. Έτσι καμία χώρα δεν μπορεί να επιτύχει ανάπτυξη και οικονομική σταθερότητα. Αυτά είναι μόνο συνταγή για εθνική αυτοκτονία. Το άρθρο συνεχίζει με το αυτονόητο ότι τα όρια του 60% του χρέους και του 3% του ελλείμματος είναι απολύτως αυθαίρετα. Γιατί 60 και όχι 40 ή 80; Γιατί 3 και όχι 4 ή 5; Αυτά λέγει το άρθρο.
Γενικώς σχολιάζεται ότι η ελληνική αντιπροσωπεία προσήλθε για διαπραγμάτευση κατεχόμενη από σύμπλεγμα κατωτερότητος και από παντελή έλλειψη πείρας στις προσωπικές σχέσεις με τους Ευρωπαίους υπαλλήλους. Ο Υπουργός Οικονομικών, άπειρος σε διεθνείς σχέσεις, εδέχετο με ταπεινό ύφος να του κουνά το δάχτυλο ο Τρισέ χωρίς σθεναρά φωνή αντιστάσεως και χωρίς αυναίσθηση των όπλων που έχει στην διάθεσή της η Ελλάς. Η οποία εξευτελίζεται ως εάν ήταν η μόνη χώρα που έχει υπερβεί τα αυθαίρετα όρια του Μάαστριχτ.
Ο δε πρωθυπουργός υπόσχεται ότι η Ελλάς «θα τα καταφέρει» με την ίδια αφελή άγνοια που έδειχνε στον προεκλογικό αγώνα όταν βεβαίωνε ότι «χρήματα υπάρχουν» για να γίνουν θαύματα παροχών. Ίσως, λέγεται, κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί τι σημαίνει απόσβεση 90 δισεκ. Ευρώ κατ έτος, σε μία χώρα που έχει εκδιώξει το «μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» και έχει υποστεί πλήρη αποβιομηχάνιση με παράλληλη πλήρη αποχαλίνωση των ΣυνδικάτωνΝίκος Καλογερόπουλος. Γενεύη
Είναι δυνατόν η ΕΕ να μην είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν στην Ελλάδα και προφανώς σε πλείστες χώρες της ΕΕ;;
Τελικά τι είναι αυτό που υποχρεώνει όλες τις χώρες της ΕΕ να δανείζονται και να έχουν μεγάλο χρέος και οι λαοί τους να έχουν συνεχώς μείωση των απολαβών τους, επαχθείς και ανασφαλείς συνθήκες εργασίας κτλ. ;;
Προφανώς η παγκοσμιοποίηση και οι ελεύθερες συναλλαγές της ΕΕ, χωρίς προστατευτισμό των χωρών της, με χώρες ελάχιστων ημερομισθίων και ελάχιστου κόστους κατασκευής, ως η Κίνα, οι Ινδίες, κτλ.
Ετσι ενώ στόχος της ΕΕ ήταν ίδιο επίπεδο ζωής για τα μέλη της, τώρα ο απόλυτα ανεδαφικός στοχος, που είναι απόρροια των πλήρως ελευθερων συναλλαγών, είναι το το ίδιο επίπεδο ζωής για όλους τους κατοίκους του πλανήτη.
Η κατάσταση αυτή μόνον το μεγάλο κεφάλαιο εξυπηρετεί που μετακομίζει μαζί με τις επιχειρήσεις του σε χώρες όπου βρίσκει καλύτερες συνθήκες για τα κέρδη του.
Αποτέλεσμα η συνεχής αύξηση της ανεργίας και της δυστυχιας στους κατοίκους της ΕΕ, το συνεχές κλείσιμο εργοστασίων που μετακομίζουν αλλού, το χάσιμο της τεχνογνωσίας, η μείωση συντάξεων, οι ελευθερες απολύσεις σε καθεστώς ανεργίας, σύνταξη μετά τα 70 και όχι σύνταξη σε αυτούς που απολυόμενοι στα 45 έως τα 50 τους δεν θα βρίσκουν δουλειά, κτλ.
Όλα όσα εξαγγέλλονται , ελέυθερες απολύσεις, μειωμένα ωράρια, κτλ., θα είχαν κάποιο νόημα μόνον σε μία ΕΕ με μηδενικήν σχεδόν ανεργία, οπότε ο καθένας θα μπορούσε να αλλάζει δουλιά σαν το πουκάμισο. Τώρα τα μέτρα αυτά μόνον δυστυχία φέρνουν και εξυπηρετούν το κεφάλαιο μέσα στη ΕΕ που παρ όλα αυτά δεν μπορεί να είναι είναι ανταγωνιστικό με τις πλήρως ελεύθερες συναλλαγές.
Σκέτη τρέλλα.
Το εκρηκτικό αυτό μείγμα των αποτέλεσμα των πολιτικών των "ηλίθιων" της ΕΕ, είναι προφανές που θα οδηγήσει.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
Το Αμερικανικό περιοδικό CounterPunch τιτλοφορεί το κύριο άρθρο του «Η Ελλάς υπογράφει το Συμβόλαιο της εθνικής της αυτοκτονίας». Επέτυχε το είδος σωτηρίας, γράφει, που αισθάνεται ένας που αδειάζει το πορτοφόλι του στον ληστή που τον απειλεί με το πιστόλι στον κρόταφο. Η παραφροσύνη των περικοπών και της αυξήσεως των φόρων θα δείξει σύντομα τα αποτελέσματά της με εξαθλίωση και ανεργία του πληθυσμού. Η κεφαλαιαγορά, όπως ο Σάϋλοκ, απαιτεί την λίβρα της σάρκας, a pound of flesh.
Πολιτικώς, αυτά σημαίνουν την ανάθεση του ελέγχου της μακροπολιτικής της ΕΕ σε εξωτερικό consortium όπου δεσπόζει απειλητική η Γερμανία και η Γαλλία. Η Ελλάς γίνεται αποικία. Στην ΕΕ ο χωρισμός των νομισματικών αρχών από το φορολογικό σύστημα έχει καταστήσει τον συντονισμό νομισματικής και φορολογικής πολιτικής αδύνατον. Φεντεραλισμός εφαρμόζεται μόνο για την ΚΕΤ. Αυτό που απαιτείται είναι φεντεραλιστική βάση και στην φορολογική πολιτική. Η Ελλάς δέχτηκε άνευ αντιστάσεως, παθητικά, να υποδουλωθεί κάτω από αυθαίρετους κανόνες που δεν έχουν βάση στην οικονομική θεωρία. Έτσι καμία χώρα δεν μπορεί να επιτύχει ανάπτυξη και οικονομική σταθερότητα. Αυτά είναι μόνο συνταγή για εθνική αυτοκτονία. Το άρθρο συνεχίζει με το αυτονόητο ότι τα όρια του 60% του χρέους και του 3% του ελλείμματος είναι απολύτως αυθαίρετα. Γιατί 60 και όχι 40 ή 80; Γιατί 3 και όχι 4 ή 5; Αυτά λέγει το άρθρο.
Γενικώς σχολιάζεται ότι η ελληνική αντιπροσωπεία προσήλθε για διαπραγμάτευση κατεχόμενη από σύμπλεγμα κατωτερότητος και από παντελή έλλειψη πείρας στις προσωπικές σχέσεις με τους Ευρωπαίους υπαλλήλους. Ο Υπουργός Οικονομικών, άπειρος σε διεθνείς σχέσεις, εδέχετο με ταπεινό ύφος να του κουνά το δάχτυλο ο Τρισέ χωρίς σθεναρά φωνή αντιστάσεως και χωρίς αυναίσθηση των όπλων που έχει στην διάθεσή της η Ελλάς. Η οποία εξευτελίζεται ως εάν ήταν η μόνη χώρα που έχει υπερβεί τα αυθαίρετα όρια του Μάαστριχτ.
Ο δε πρωθυπουργός υπόσχεται ότι η Ελλάς «θα τα καταφέρει» με την ίδια αφελή άγνοια που έδειχνε στον προεκλογικό αγώνα όταν βεβαίωνε ότι «χρήματα υπάρχουν» για να γίνουν θαύματα παροχών. Ίσως, λέγεται, κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί τι σημαίνει απόσβεση 90 δισεκ. Ευρώ κατ έτος, σε μία χώρα που έχει εκδιώξει το «μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» και έχει υποστεί πλήρη αποβιομηχάνιση με παράλληλη πλήρη αποχαλίνωση των ΣυνδικάτωνΝίκος Καλογερόπουλος. Γενεύη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου