ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ο χάλκινος ανδριάντας του Μεγάλου Αλέξανδρου, στην πλατεία Κοτζιά



MEGAS_ALEKSANDROS_KOTZIA.jpg
Κυριακή 7 το πρωί, πριν από μερικές εβδομάδες. Στο ραντεβού στην πλατεία Κοτζιά ήταν όλοι τους παρόντες. Ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης , ο αρχιτέκτονας κ. Δημήτρης Κουτσογιάννης, ο γλύπτης Πραξιτέλης Τζανουλίνος, ο κ. Αλέκος Παππάς, γιος του γλύπτη Γιάννη Παππά, και κατά κάποιον τρόπο ο... Μέγας Αλέξανδρος.
Θέμα της «σύσκεψης» η τοποθέτηση του χάλκινου ανδριάντα του έφιππου Αλέξανδρου, έργου του Γιάννη Παππά, στην πλατεία Κοτζιά. Στην πρόβα, που έγινε επί τόπου, χρησιμοποιήθηκε μια πρόχειρη κατασκευή με φωτογραφία του αγάλματος σε φυσικό μέγεθος. Γεγονός είναι ότι ο Αλέξανδρος βρίσκει επιτέλους μια θέση στην Αθήνα, η οποία μπορεί να μην είναι η γενέτειρά του, υπήρξε όμως και εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο χωνευτήρι πολιτισμών από την αρχαιότητα ως σήμερα. Αλλωστε στον ανδριάντα του Γιάννη Παππά παριστάνεται ο Αλέξανδρος σε νεαρή ηλικία, όταν ήταν ακόμη ο έφηβος πρίγκιπας που ζούσε στην αυλή της Πέλλας και αγωνιζόταν με τους φίλους του στο κυνήγι με άλογο στα γύρω βουνά.
Εντός ολίγων ημερών, στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το σιντριβάνι της πλατείας- και μετά την καθαίρεσή του βεβαίως- θα αρχίσει να στήνεται ο ανδριάντας. Την απόφαση άλλωστε έχει ήδη λάβει το Δημοτικό Συμβούλιο, δίνοντας έτσι λύση σε μια ιστορία ετών, καθώς το άγαλμα είχε αγοραστεί από το υπουργείο Πολιτισμού το 1993 αλλά ουδέποτε ως σήμερα είχε βρει θέση που να του αρμόζει. Το άγαλμα θα τοποθετηθεί σε βάθρο ύψους 6,20 μέτρων (περιλαμβάνονται και δύο αναβαθμίδες, συνολικού ύψους 0,80 μ.) κατασκευασμένο από γκρίζο μάρμαρο με ειδικά επεξεργασμένη αδρή επιφάνεια (χτυπημένη με το βελόνι). Μεταξύ του βάθρου και του γλυπτού θα υπάρχει μια μεταλλική επιφάνεια πάχους 0,20 μ. Oανδριάντας του Αλέξανδρου θα ατενίζει από το δικό του ύψος (3,60 μέτρα) την περιοχή μεταξύ του Δημαρχείου και της πλατείας Μοναστηρίου, ενώ σε μια πλάγια όψη του βάθρου θα είναι τοποθετημένη σχετική επιγραφή. Την αρχιτεκτονική μελέτη για την τοποθέτηση του αγάλματος και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου έχει εκπονήσει ο κ. Κουτσογιάννης και για την ολοκλήρωση του έργου, με προϋπολογισμό περί τις 60.000 ευρώ, θα απαιτηθούν περίπου δύο μήνες. Ως τότε πάντως το έξοχο γλυπτό θα εξακολουθεί να βρίσκεται στον κήπο του εργαστηρίου-μουσείου του Γιάννη Παππά στου Ζωγράφου.
Ν α σημειωθεί ότι η πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης ήταν ο αρχικός προορισμός του συγκεκριμένου έργου, κάτι που δεν ευοδώθηκε τελικώς, πικραίνοντας τον δημιουργό του. Αλλωστε ο Γιάννης Παππάς είχε μελετήσει ιδιαίτερα τους έφιππους ανδριάντες- έκθεση με αυτό το θέμα είχε πραγματοποιηθεί το 2006 στο Μουσείο Μπενάκη. Γιατί το «έφιππο» ήταν για τον Γιάννη Παππά μια πρόκληση στο καλλιτεχνικό του έργο, ένα πολύπλοκο πρόβλημα για τη λύση του οποίου εργάστηκε επί μακρόν. Επισκέψεις σε ιπποφορβεία και ομίλους ιππασίας τον είχαν βοηθήσει να σχεδιάσει εκ του φυσικού, ενώ φωτογραφίζοντας και φτιάχνοντας προπλάσματα εξοικειώθηκε με τη μορφολογία του αλόγου, έτσι ώστε να πετύχει τη σχέση των όγκων και την αναλογία αλόγου- ιππέα. Αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία μεγάλων και γνωστών έργων, όπως του Γεωργίου Καραϊσκάκη , του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και φυσικά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ποιος ήταν ο καλλιτέχνης
Ο Γιάννης Παππάς γεννήθηκε το 1913 στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στην Εcole Superieure des Βeaux-Αrts των Παρισίων ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή της ίδιας πόλης και στο εργαστήριο του καθηγητή Ζαν Μπουσέρ . Το 1944 υπηρέτησε στην Αλεξάνδρεια, όπου έμεινε ως το 1951 δουλεύοντας και μελετώντας τα μνημεία της αιγυπτιακής τέχνης. Το 1953 εξελέγη καθηγητής των Εργαστηρίων Γλυπτικής της ΑΣΚΤ στην Αθήνα και το 1980 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Εχει φιλοτεχνήσει πολυάριθμα αγάλματα, μνημεία και ανδριάντες. Κυριότερα έργα του ο μαρμάρινος ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου στον χώρο της Βουλής των Ελλήνων, ανδριάντες του Μακρυγιάννη και του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα . Πέθανε τον Ιανουάριο του 2005 σε ηλικία 92 ετών.
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: