Όσα και αν γραφτούν, όσα και αν ειπωθούν δεν μπορούν να περιγράψουν το κατάντημα αυτής της χώρας. Η Ελλάδα δεν έχασε μόνο την αίγλη της. Έχασε και την ομορφιά της. Μαζί με την υπερηφάνεια κατακερματίστηκε και η αξιοπρέπειά της. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.
Η ζωντάνια, η χαρά και το γέλιο του Έλληνα έδωσαν τη θέση τους στην απόγνωση, στη λύπη και την οργή. Απόγνωση για το μέλλον, λύπη για το παρόν, οργή για το κατάντημα και την κατρακύλα. Μια κατρακύλα που δεν έχει σταματημό, που δεν έχει τέλος.
Και τώρα το μεγάλο ερώτημα: Τις πταίει; Οι πολιτικοί που μας κυβερνούν θα πουν οι περισσότεροι. Το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία θα πουν οι άλλοι. Οι ξένες δυνάμεις θα πουν οι αναγνώστες βιβλίων γνωστού τηλεπωλητή. Ταυτίζομαι μαζί σας αδέρφια. Ταυτίζομαι όχι γιατί αυτή είναι η αλήθεια, αλλά γιατί και εμένα όπως όλους σας, με συμφέρει αυτή η θεώρηση των πραγμάτων. Με απαλλάσσει από τις ευθύνες μου, όπως και εσάς για το κατάντημα της Ελλάδας. Διαφορετικά θα έπρεπε όλοι μας να δικαστούμε για σύσταση συμμορίας και καταστροφή του ελληνικού κράτους.
Τα δύσκολα τώρα. Αν την παραπάνω ερώτηση για το ποιος φταίει για το κατάντημα της Ελλάδας, σου τη θέσει το ίδιο το παιδί σου; Αν σε ρωτήσει στα ίσια ποιος φταίει που θα κληρονομήσει λιγότερη και χειρότερη Ελλάδα απ’ ότι κληρονόμησες εσύ, θα δώσεις τις ίδιες απαντήσεις που σε βολεύουν; Θα πεις αυτά που σε απαλλάσσουν από μερίδιο καταστροφής της Πατρίδος που σου αντιστοιχεί ή λόγω του ότι στο παιδί σου λες πάντα την αλήθεια θα αναλάβεις την ευθύνη σου;
Γιατί τα πράγματα είναι απλά. Ποιος ψηφίζει και βγάζει αυτούς τους πολιτικούς που κατά την βολική σου γνώμη καταστρέφουν την Ελλάδα; Απλή απάντηση: ΕΣΥ. Ποιος ανέχεται να τον κοροϊδεύουν και να του στερούν δικαιώματα που απέκτησε κυριολεκτικά με αίμα και ιδρώτα; Και πάλι απλή η απάντηση: ΕΓΩ
Αφού λοιπόν ΕΣΥ και ΕΓΩ είμαστε αυτοί που καταστρέφουμε την Πατρίδα, αυτοί που θα παραδώσουμε λιγότερη και χειρότερη Ελλάδα στα παιδιά μας πρέπει να περιμένουμε και την απερχόμενη τιμωρία. Από ποιόν; Από τα ίδια μας τα παιδιά. Όσο περισσότερο ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η τιμωρία μας.
Τι είδους τιμωρία θα υποστούμε; Φυλακή; Όχι. Εξευτελισμό από τα ίδια μας τα παιδιά; Και πάλι όχι. Χρηματικό πρόστιμο; Όχι. Ε τότε τι; Απλή η απάντηση. Τιμωρία μας θα είναι η θλίψη, η οδύνη και ο σπαραγμός καθώς θα βλέπουμε τα παιδιά μας, τα βλαστάρια μας χωρίς ελπίδα, χωρίς μέλλον να γυρνάνε «ικέτες εν Ελλάδι» ρωτώντας «Γιατί;» Υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία από αυτή για ένα γονιό; Μα τι κάθομαι και λέω; Σε λίγο αρχίζει το «Χίλιες και μία νύχτες» στη τηλεόραση. Να’στε καλά όπου και να’στε.
Δρομολογητής ΠΗΓΗ:www.aitolia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου