Έγκλημα κατά του λαού σε τρία στάδια.

Παρακολουθούμε, ανήμποροι να αντιδράσουμε, να εκτελείται ένα διαρκές οικονομικό έγκλημα κατά του ελληνικού λαού και της χώρας, σε διάφορα στάδια. Είναι σαν ένα αόρατο χέρι να εκτελεί ένα οργανωμένο σχέδιο. Όλα αυτά τα στάδια έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Αφαιρούν συνεχώς πλούτο από τα μεσαία και κατώτερα λαϊκά στρώματα με διάφορα τεχνάσματα.

Πρώτο στάδιο: Χρηματιστήριο – μεταφορά λαϊκού πλούτου.

Το χρηματιστήριο υπήρξε η μεγαλύτερη, μέχρι εκείνη τη στιγμή και μαζικότερη μεταφορά πλούτου από τα μεσαία και....

κατώτερα λαϊκά στρώματα προς τα ανώτερα. Ο λαός ωθήθηκε τεχνηέντως ξαφνικά και χωρίς να έχει στο μυαλό του προηγουμένως χρηματιστήρια και μετοχές (όπως και στην περίπτωση της Λαυρεωτικής παλιότερα) να αγοράζει χαρτιά χωρίς αξία. Αποτέλεσμα ήταν μεγάλα τμήματα λαϊκού πλούτου να φύγουν από τα λαϊκά χέρια.

Δεύτερο στάδιο: Ο υπέρμετρος δανεισμός – υποθήκευση λαϊκών στρωμάτων.

Αφού τελείωσε το χρηματιστήριο και απομυθοποιήθηκε η όλη κατάσταση, μπήκαμε ταυτόχρονα στο ΕΥΡΩ και τότε άρχισε ξαφνικά ο υπέρμετρος δανεισμός. Δηλαδή η επιστροφή των χρημάτων (που είχαν αφαιρεθεί από τα λαϊκά στρώματα), με τη μορφή στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων. Ταυτόχρονα δημιουργείται η μεγάλη φούσκα των ακινήτων με πολλαπλασιασμό της αξίας τους και υποθήκευσης των λαϊκών στρωμάτων στις τράπεζες.

Τρίτο στάδιο: Μνημόνιο – πτώχευση του λαού και σωτηρία τραπεζών.

Και πάλι σήμερα, με τη δικαιολογία αυτή τη φορά της εξόφλησης του δημοσίου χρέους και της απειλής της πτώχευσης, καλείται ο λαός να πτωχεύσει εκείνος. Από το ένα μέρος καλείται να εξοφλήσει τα δάνειά του προς τις τράπεζες για να μην χάσει τα ακίνητα φούσκες που είχε αγοράσει και από το άλλο καλείται ταυτόχρονα να μειώσει τα εισοδήματά του, μέχρις εξαθλιώσεως, προκειμένου με τα δικά του χρήματα να εξοφληθούν οι ντόπιες και ξένες τράπεζες που δάνειζαν το κράτος αγοράζοντας τοξικά ομόλογα.

Αυτό το παραμύθι κάπου πρέπει να τελειώσει.

Η απάντηση είναι κήρυξη πτώχευσης και επιστροφή στη δραχμή εδώ και τώρα. Εκεί όμως που έχουμε φτάσει, αναρωτιόμαστε μήπως και αυτή τη λύση μας την εμφυτεύουν στο μυαλό και νομίζουμε ότι εμείς την επιλέγουμε;;                                                                                             Μόνο μια ανατροπή του πολιτικού συστήματος θα μας έδινε την απάντηση.                                                                                                                           ΠΗΓΗ:hassapis-peter.blogspot.com