Ο ένας-ο ανηψιός- αφού έκλεισε τη πόρτα, σηκώθηκε και “έφυγε”.
Κανείς λογικός πολίτης δεν μπορεί να διανοηθεί οτι θα περισσέψει πατρίδα, για να την κυβερνήσει ο Σαμαράς με τον Κώστα Μαρκόπουλο και τον Ευρυπίδη Στυλιανίδη.
Στα χέρια του άλλου-του υιού-θ αφήσει την τελευταία του πνοή το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα πολύ σύντομα.
Τόσο ο Κώστας Καραμανλής, οσο και ο Γιώργος Παπανδρέου έφεραν σε πέρας την αποστολή τους, που αν γράφαμε οτι σχεδιάστηκε εντός των τειχών της Λέσχης Μπιλντερμπεργκ για παράδειγμα, θα μας θεωρούσαν συνομωσιολόγους σ έναν πλανήτη που ως γνωστόν όλα γίνονται στο φως.
Η αποστολή τους ήταν να “τελειώσουν” δύο οικογενειακές υποθέσεις: Το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Αυτοί που τους ανέθεσαν την αποστολή, τους είχαν σκανάρει προσεχτικά και δεν έπεσαν έξω.
Ο Καραμανλής παραδόθηκε αμαχητί στους σεσημασμένους νταβατζήδες, δεν τόλμησε να τους βάλει φυλακή με αποτέλεσμα να τον απαξιώσουν ακόμη και σαν προσωπικότητα.
Τον ίδιο βηματισμό ακολουθεί και ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο σημερινός πρωθυπουργός τριγυρνάει σαν κολασμένος στα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη ικετεύωντας ελεημοσύνη αντί να κάνει το αυτονόητο κι αυτό που μας υποσχέθηκε: Να καθαρίσει τη σφηκωλιά των νταβατζήδων-που ήδη δημιούργησαν τους “διαδόχους” τους- και να βάλει φυλακή τα καθάρματα που μας οδήγησαν ως εδώ.
Ο σημερινός πρωθυπουργός αρνείται να καθαρίσει το σπίτι του, τη χώρα του, απο τις συμμορίες της διαπλοκής, ενω απαιτεί απο τους πολίτες θυσίες. Αίμα.
Εαν ο Παπανδρέου έβαζε φυλακή τα καθάρματα, θα τον ακολουθούσαμε ακόμη και στην κόλαση του ΔΝΤ.
Τώρα εκεί θα πάει μόνος του και θα το δείτε.
Για την ακρίβεια θα πάρει μαζί του και το ΠΑΣΟΚ του Πεταλωτή.
Ιδανικότερο σημείο απο τη Σάμο και το δάσος -δωρεά του Ανδρέα Βγενόπουλου, δεν θα μπορούσα να οραματισθώ για την ανέγερση του Νεκροταφείου ΠΑΣΟΚ.
Ομιλουμε για το ΠΑΣΟΚ των Μαντελοτσοχατζοσηφουνάκηδωπαναγόπουλων και σια.
Οι πιθανότητες να υπάρχει ΠΑΣΟΚ σ ένα χρόνο απο σήμερα, είναι όσες και να εμφανισθεί ένα βράδι στον “Διογένη” ο Ελβις Πρίσλευ.
Τι θα γίνει στην Ελλάδα. Το πιο πιθανό σενάριο είναι αυτό του διαμελισμού της χώρας: Η Τουρκία θα πάρει το φιλέτο του Αιγαίου και της Κρήτης και για τα υπόλοιπα θα πλακωθούν οι Σκοπιανοί με τους Αλβανούς και θα νικήσουν οι πρώτοι μια και οι Αλβανοί έχουν φλωρέψει.
Στην Ελλάδα που θ απομείνει-περίπου στα όρια του Νομού Αττικής-πρωθυπουργός θ αναλάβει κάποιος απο τους απεσταλμένους του ΔΝΤ και στη συνέχεια η διακυβέρνηση της Ελλάδας-Νομού Αττικής, θα περιέλθει στα κόμματα που θα ιδρύσουν τα εξώγαμα των απεσταλμένων του ΔΝΤ με τις εγχώριες Τζούλιες.
Ετσι ακριβώς θα γίνουν τα πράγματα.
Εκτός αν οι Ελληνες πολίτες πάρουμε την Ελλάδα πίσω στα χέρια μας.
Αν την απελευθερώσουμε απο τα κοράκια του ΔΝΤ και τις ξιπασμένες αγορές. Απο τους ξιπασμένους τρομοκράτες των δελτίων των “8″ που παντελονιάζουν τις χλιδάτες αμοιβές τους, πουλώντας τρόμο.
Δίχως βία, δίχως κραυγές.
Αρκεί μια φορά το μήνα 2 εκατομμύρια Ελληνες πολίτες να μαζευόμαστε ειρηνικά έξω απο τη Βουλή και να τραγουδάμε τον Εθνικό μας Υμνο.
Ο Εθνικός μας Υμνος, αυτή η συσσωρευμένη απόγνωση, θα γίνει θετική ενέργεια που θα διώξει μακριά τα ξεπουλημένα καθάρματα της πολιτικής που εξακολουθούν να κάνουν πίπες στον Χριστοφοράκο, στους νταβατζήδες, στις αγορές.
Ακολουθεί ο Εθνικός μας Υμνος>
Oι Στίχοι του Εθνικού μας Ύμνου (απόσπασμα)
1. Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βία μετρά τη γη.
2. Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
3. Εκεί μέσα εκατοικούσες
Πικραμένη, εντροπαλή,
Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
Έλα πάλι, να σου πη.
4. Aργειε νάλθη εκείνη η μέρα,
Και ήταν όλα σιωπηλά,
Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
5. Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.
6. Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
Φιλελεύθερη λαλιά,
Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι
Από την απελπισιά.
7. Κι’ έλεες: πότε, α! πότε βγάνω
Το κεφάλι από τς ερμιές;
Κι αποκρίνοντο από πάνω
Κλάψες, άλυσες, φωνές.
8. Τότε εσήκωνες το βλέμμα
Μες στα κλάιματα θολό,
Και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,
Πλήθος αίμα Ελληνικό.
9. Με τα ρούχα αιματωμένα
Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
Να γυρεύης εις τα ξένα
Aλλα χέρια δυνατά.
10. Μοναχή το δρόμο επήρες,
Εξανάλθες μοναχή
Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
Εάν η χρεία τες κουρταλή.
11. Aλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
Αλλ’ ανάσασιν καμιά
Aλλος σου έταξε βοήθεια
Και σε γέλασε φρικτά.
12. Aλλοι, οϊμέ! στη συμφορά σου
Οπού εχαίροντο πολύ,
Σύρε νάβρης τα παιδιά σου,
Σύρε ελέγαν οι σκληροί.
13. Φεύγει οπίσω το ποδάρι
Και ολοκλήγορο πατεί
Ή την πέτρα ή το χορτάρι
Που τη δόξα σου ενθυμεί.
14. Ταπεινότατη σου γέρνει
Η τρισάθλια κεφαλή,
Σαν πτωχού που θυροδέρνει
Κι’ είναι βάρος του η ζωή.
15. Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
Κάθε τέκνο σου με ορμή,
Που ακατάπαυστα γυρεύει
Ή τη νίκη ή τη θανή.
16. Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Η Ελλάς προόρισται να ζήσει και θα ζήσει ΠΗΓΗ:www.kourdistoportocali.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου