ή ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ "ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ" ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ???
Η Ντόρα στην Ευρώπη. (Αλλοίμονο στην ... Ευρώπη)
Προβληματισμό έχει προκαλέσει στους κόλπους της Ε.Ε. το έλλειμμα που παρατηρείται στην άσκηση των καθηκόντων της νεοδιορισθείσας ύπατης εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική, βαρώνης Αστον, με αποτέλεσμα αρκετοί να καταλήγουν στην εκτίμηση πως πρόκειται για ατυχή επιλογή.
του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ
Στο πλαίσιο αυτό, και σε σχετική συζήτηση που έλαβε χώρα την περασμένη εβδομάδα σε πολύ στενό κύκλο κεντροδεξιών ηγετών στο περιθώριο της συνάντησης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αναφέρθηκε το όνομα της Ντόρας Μπακογιάννη ως πιθανής εναλλακτικής λύσης στο μέλλον. Το ενδιαφέρον είναι ότι το θέμα ετέθη διακριτικά με πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά. Δεν συζητήθηκε η πιθανότητα πρόωρης αντικατάστασης της βαρώνης Αστον, η θητεία της οποίας άρχισε πριν από τρεις μήνες και διαρκεί τουλάχιστον δυόμισι χρόνια. Ομως, σε θεωρητικό επίπεδο, ετέθη το ενδεχόμενο υποψηφιότητας της κ. Μπακογιάννη, την άνοιξη του 2012.
Η κίνηση του προέδρου της Ν.Δ., που δεν είχε μέχρι στιγμής γίνει ευρέως γνωστή, παρουσιάζει πολλαπλά οφέλη για τον ίδιο αλλά και το κόμμα του. Θα ικανοποιήσει την πρώην υπουργό Εξωτερικών η οποία θα έβλεπε με ενδιαφέρον τη μεταπήδησή της στην ευρωπαϊκή σκηνή, σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία συνειδητοποιεί ότι το άμεσο μέλλον δεν της επιφυλάσσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο εσωτερικό. Αλλωστε, θα ήταν ύψιστη τιμή για την ίδια, αλλά και για τη χώρα, να αναλάβει μια Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, η πρώην υποψήφια για την προεδρία της Ν.Δ. θα αποχωρούσε, έστω και προσωρινά, από την εσωτερική πολιτική σκηνή «διευκολύνοντας» το έργο του Αντώνη Σαμαρά. Ομως, ανεξάρτητα από προσωπικά κίνητρα, η πρωτοβουλία του τελευταίου να συζητήσει το θέμα με Ευρωπαίους ομολόγους του δεν αποτελεί μόνο ευφυή κομματικό ελιγμό, αλλά είναι και εθνικώς ορθή.
Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι εάν η προοπτική –και όχι η βεβαιότητα– τοποθέτησης της κ. Μπακογιάννη στη θέση της ύπατης εκπροσώπου της Ε.Ε. για την εξωτερική πολιτική θα είναι αρκετή για να δώσει τέλος σε άλλες σκέψεις της, όπως η επιμονή σε διαφοροποιήσεις εντός της Ν.Δ., η αποχώρηση και η ίδρυση νέου κόμματος ή η διεκδίκηση της θέσης του περιφερειάρχη Αττικής, ακολουθώντας το παράδειγμα του Παναγιώτη Ψωμιάδη στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Πιθανή επιλογή του κ. Σαμαρά να ηγηθούν του κόμματος στις πρώτες σημαντικές εκλογές μετά την αναρρίχησή του στην προεδρία της Ν.Δ., οι δύο ανθυποψήφιοί του, οι οποίοι, ως πρώην δήμαρχος Αθηναίων η πρώτη και νυν νομάρχης Θεσσαλονίκης ο δεύτερος, διαθέτουν εμπειρία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα έπειθε και τους πλέον δύσπιστους για την ειλικρινή επιθυμία του να διατηρήσει το κόμμα ενωμένο, και θα άφηνε εκτεθειμένους όποιους δεν συστρατευθούν.
Τώρα, μετά τη θετική ανταπόκριση που βρήκε η αναφορά του κ. Σαμαρά στη διάρκεια της συζήτησης στις Βρυξέλλες, ίσως ο όλος σχεδιασμός αλλάξει. Βέβαια, η «απομάκρυνση» της κ. Μπακογιάννη με τη μορφή αναβάθμισης στο ευρωπαϊκό επίπεδο, εγκυμονεί και κινδύνους, όπως μας υπενθυμίζει το τελευταίο διάστημα η φημολογία περί πιθανής προεδρικής υποψηφιότητας του Ντομινίκ Στρος - Καν στη Γαλλία. Το 2007, αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία, ο Νικολά Σαρκοζί πρότεινε για τη θέση του διευθυντή του ΔΝΤ τον πρώην υποψήφιο των σοσιαλιστών για το προεδρικό χρίσμα. Τότε, κάποιοι εκτίμησαν ότι, με τη διεθνή αναβάθμιση του τελευταίου, ο κ. Σαρκοζί επιχειρούσε να τον απομακρύνει από πιθανό αντίπαλό του στις εκλογές του 2012. Σήμερα, ο μεν Σαρκοζί έχει υποστεί φθορά μετά από τρία χρόνια στην εξουσία, ο δε Στρος - Καν εμφανίζεται ως ένας από τους ισχυρούς πρωταγωνιστές της παγκόσμιας οικονομίας. Μήπως, τηρουμένων των αναλογιών, συμβεί κάτι ανάλογο και με την κ. Μπακογιάννη;
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου