«Συγκινούμαι πραγματικά όταν άνθρωποι του μόχθου με σταματούν στον δρόμο και μου λένε: Για την πατρίδα και τον μισθό μου να θυσιάσω»…
Γιατί το Αθηναϊκό Πρακτορείο και ο κυβερνητικός Τύπος παρέλειψαν αυτήν τη φράση από το περιεχόμενο της πρωθυπουργικής ομιλίας της περασμένης Τετάρτης προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ;
του Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
Πώς αποτόλμησαν να αφαιρέσουν από ένα ιστορικό κείμενο «κατάστασης πολέμου» αυτό που αποτελούσε το κορυφαίο δραματικό του στοιχείο: την προσωπική, υποτίθεται, πρωθυπουργική μαρτυρία για την προθυμία αυτοθυσίας των ανθρώπων του μόχθου, που ως άλλοι morituri της Ρώμης χαιρετίζουν τον καίσαρα προτού κατασπαραχθούν από το θηρίο του χρέους; Το θηρίο που εξέθρεψαν οι λαοπλάνοι γραικύλοι της Μεταπολίτευσης...
Το αστυνομικό αυτό αίνιγμα επιδέχεται δύο πιθανές εξηγήσεις:
— Ή ότι ο ίδιος ο ιπτάμενος πρωθυπουργός αντελήφθη εκ των υστέρων τι διάβασε στο κείμενο που του είχαν ετοιμάσει «ευφυείς» συνεργάτες του και έδωσε εντολή να περικοπεί…
— Ή –πολύ πιθανότερο– ότι προσγειωμένοι ιεροψάλτες διέγνωσαν ότι με τη φράση αυτή ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου όχι μόνο προσφέρεται βορά στους γελοιογράφους, αλλά –το χειρότερο– προκαλεί κατά τρόπο αφόρητο, που θα πυροδοτήσει χειρότερη εξέγερση των πληβείων.
Όπως κι αν έχει το πράγμα, πρόκειται για ένα ακόμη πειστήριο της ελαφρότητας ενός επιτελείου κολεοπτέρων στο οποίο περιήλθε –εξ υφαρπαγής, με τα ψέματα– ο έλεγχος των πεπρωμένων του δύσμοιρου έθνους, στο κορύφωμα της πολιτικής χρεοκοπίας. Και είναι ενδεικτικό τού πόσο βαρύτερες και πιθανότατα ανεπανόρθωτες καταστροφές ακολουθούν στην ουρά της οικονομικής κατάρρευσης με αυτόν τον ελαφρό θίασο στο εθνικό πηδάλιο.
Ύστερα από ένα πεντάμηνο αξιοθρήνητων παραστάσεων στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, που υπέθαλψαν τη διεθνή διαπόμπευση, αποθράσυναν τον τοκογλυφικό κανιβαλισμό, επιβάρυναν το δημόσιο χρέος με εκατοντάδες εκατομμύρια και οδήγησαν στην ταπείνωση (υπουργοί υποδέχονταν με υποκλίσεις ξένους λογιστές για τον έλεγχο των υπουργείων τους), αποφάσισαν πως «η κοινωνία ήταν πια ώριμη» (Γ. Παπακωνσταντίνου στο MEGA) να δεχτεί τον τρομακτικό λογαριασμό της προεκλογικής εξαπάτησης.
Τα μέτρα που αποφάσισαν να εξαγγείλουν, μέτρα αφαίμαξης 4,8 δισεκατομμυρίων σε πρώτη δόση, στοχεύουν τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα, καταδικάζουν τη χώρα σε βαριά και ατέλειωτη ύφεση, θα πολλαπλασιάσουν την ανεργία, τη φτώχεια και την ανασφάλεια, και θα φέρουν την –εθνοτικά ανομοιογενή– κοινωνία στην αποδιάρθρωση και στη βαρβαρότητα... Αλλά το μόνο που ελπίζεται να επιφέρουν είναι «ο εξευμενισμός των αγορών» για την εξασφάλιση νέου φετινού δανεισμού –50 και πλέον δισεκατομμυρίων– και την παράταση του βίου της σημερινής εξουσίας…
Το γιγάντιο χρέος θα διογκωθεί περισσότερο, το έλλειμμα θα επιδεινωθεί με τη μείωση των εσόδων από μιαν αποστραγγισμένη οικονομία και θα ακολουθήσει αναπόδραστα ο επόμενος γύρος, σε ένα φαύλο στροβίλισμα στον εφιάλτη.
Για να προετοιμάσει το κόμμα του και την ελληνική κοινή γνώμη στην επικείμενη ανακοίνωση των μέτρων της συμφοράς, ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου εμφανίσθηκε με ένα χάρτινο κείμενο, χωρίς έκφραση γνήσιας συντριβής, χωρίς πειστικό καταλογισμό του εγκλήματος στο σύνολο των ενόχων (όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και τους συνενόχους τους στη λεηλασία) και χωρίς δίκαιο καταμερισμό των βαρών στον μακρύ ανήφορο της εξόδου από το βάραθρο.
Ήταν μια ομιλία μαγειρεμένη, με ευδιάκριτες τις
αηδιαστικές συνταγές του πολιτικάντικου μάρκετινγκ, ένα χαρμάνι καταστροφολογίας, λαϊκισμού, αριστερίστικης συνθηματολογίας και ακατάσχετης πατριδοκαπηλίας. Προσπάθησε να τρομάξει με το φάσμα απώλειας και του 6ου και 5ου και 4ου μισθού, να αφοπλίσει με τη δίωξη «του πλούτου που κτίστηκε από το πλιάτσικο» και να αφυπνίσει την εθνική φιλοτιμία και το πατριωτικό συναίσθημα των Ελλήνων.
Διεκδίκησε σαν δεδομένη τη λαϊκή συναίνεση (για μέτρα του λαού μίλησε και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) και ως απόδειξη διάβασε –από το χαρτί που του είχαν ετοιμάσει– πόσο συγκινείται… πραγματικά όταν τον σταματούν στον δρόμο (αυτόν τον καθημερινό οδοιπόρο των αθηναϊκών δρόμων) άνθρωποι του μόχθου για να του προσφέρουν και τον μισθό τους για την πατρίδα… Ήτανε το σημείο όπου ο επικοινωνιολόγος κειμενογράφος του τον έσπρωξε πέρα από το όριο, στην επικράτεια του γελοίου και της πρόκλησης.
Την άλλη μέρα το ακουαφόρτε των μέτρων κατέφαγε τα φραστικά ράκη της σοσιαλιστικής ιδεολογίας και της «αυστηρότητας στα προνόμια, στον πλούτο και στο πλιάτσικο». Ψίχουλα μόνο φορολογικής επιβάρυνσης στα ακίνητα των off-shore και της μεγάλης περιουσίας και αστείες περικοπές στα… έξοδα παραστάσεως (δεξιώσεις, γκαρνταρόμπα;) των κυβερνώντων και σε κάτι των βουλευτών. Ακόμη και το ευλαβές επιτελείο του MEGA παρατήρησε τον υπουργό Παπακωνσταντίνου για άδικο καταμερισμό των βαρών.
Την πατριωτική αυτοθυσία του μόχθου ανέλαβε να εκφράσει ο Γ. Καρατζαφέρης, ενώ ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ βρήκε πως τα μέτρα είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν επαρκούν… Θα πρέπει προφανώς να επεκταθούν – φθάνει να μη θίξουν την επιδότηση των ιδρυμάτων ιστορίας των πρώην πρωθυπουργών, τις πολλαπλές συντάξεις τους και τα λοιπά προνόμια.
Πολλαπλές όμως διαδηλώσεις, συνταξιούχοι έξω από το Μαξίμου, θυελλώδη συνδικαλιστικά συνέδρια, αναγγελίες αλλεπάλληλων απεργιών αλλά και αναταράξεις στους κόλπους του κυβερνώντος «κινήματος» δίνουν το μέτρο της πρωθυπουργικής οξυδέρκειας όσον αφορά τη λαϊκή συναίνεση.
Το «δραματικό» –όπως το περιέγραψαν– κείμενο της πρωθυπουργικής ομιλίας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι διάσπαρτο με τις λέξεις «Ελλάδα», «πατρίδα», «χώρα», «ελληνισμός», «πατριωτισμός», σε μια συχνότητα και πυκνότητα χωρίς προηγούμενο στο λεξιλόγιο του ΓΑΠ. Σε φράσεις όπως «να σώσουμε τη χώρα», «για τη σωτηρία της πατρίδας», «η μάχη για την Ελλάδα», «δεν θα αφήσουμε τη χώρα να βουλιάξει», «να αποδείξουμε τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα», «η Ελλάδα έχει ευθύνη ιστορική γιατί και η Ευρώπη επίσης κινδυνεύει…», «η σωτηρία της χώρας», «να χτίσουμε μια νέα Ελλάδα», «οι Έλληνες να αποδείξουν ότι Ελλάδα σημαίνει αξία» κ.λπ., κ.λπ., σε πάνω από 25 επαναλήψεις μόνο από την περίληψη του Αθηναϊκού Πρακτορείου.
Τσουνάμι αιφνίδιας φιλοπατρίας και ελληνολατρίας, που τον εκθέτει στα ειρωνικά μειδιάματα των κ. Αλεβιζάτου, Παπαδημητρίου, Λιάκου, Δραγώνα, Ρεπούση, Φραγκουδάκη και λοιπών επιστήθιων φίλων του και συνεργατών στη σύνταξη νομοσχεδίων για τη διεθνοποίηση του πληθυσμού της Ελλάδας και τον αφελληνισμό της ελληνικής εκπαίδευσης...
Εκτός του κινδύνου που διατρέχει να χαρακτηριστεί Ελληναράς, εθνικιστής και φασίστας από ορισμένους αριστεριστές χωρίς αίσθηση του χιούμορ. Άντε τώρα να τους εξηγήσει ο κ. Παμπούκης –όπως έκανε προ ημερών στο Ρόιτερ– ότι σε αντίθεση με τον εθνικιστή πατέρα του, ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου είναι «ένας κοσμοπολίτης πατριώτης (πατριώτης του κόσμου) που υποστηρίζει την παγκοσμιοποίηση, την ευρωπαϊκή διεύρυνση και τις καλές σχέσεις με την Τουρκία». Η ανταπόκριση του Ρόιτερ είχε για τίτλο «Ο πατροκτόνος Γ. Α. Παπανδρέου».
«Βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου», είπε ακόμη ο πρωθυπουργός. «Η κατάσταση έχει γίνει πολύ δύσκολη. Έχει τρωθεί η αυτονομία και η κυριαρχία της χώρας και απαιτούνται πλέον άμεσες αποφάσεις. Η κατάσταση δεν πάει άλλο…».
Δεν αναφερόταν όμως στην τουρκική φρεγάτα «Γκαζιαντέπ» που την ίδια μέρα ή την προηγούμενη αλώνιζε μεταξύ Τζιας και Σουνίου, στα ελληνικά χωρικά ύδατα (πέμπτη τέτοια «επίσκεψη» από τον
Οκτώβριο) ούτε στην τουρκική απειλή κατάρριψης λιθουανικού αεροσκάφους της Frontex, που μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο επόπτευε τα σύνορα του Έβρου για λαθρομετανάστες, ούτε στην παράδοση του Αιγαίου στην Τουρκική Αεροπορία, με την εγκατάλειψη της πρακτικής των αναχαιτίσεων, και ούτε στην πανηγυρική υποδοχή που επεφύλαξαν οι Αλβανοί στην πρώτη επίσκεψη τουρκικού υποβρυχίου στο Δυρράχιο.
Κάτι τέτοιες «δυσκολίες» αποκρύπτονται και δεν φθάνουν στα κανάλια του διαπλεκόμενου εφησυχασμού – που είναι, αντιθέτως, λαλίστατα για τις γερμανικές παραινέσεις να πουλήσουμε μερικά νησιά, ή και την Ακρόπολη, για την εξόφληση μέρους του χρέους.
Οπωσδήποτε το πάντοτε ευπρόσδεκτο όσο και όψιμο πατριωτικό πάθος του πρωθυπουργού θα έχει μεθαύριο την ευκαιρία να αναμετρηθεί με τη λυδία λίθο του, στο Οβάλ Γραφείο του Προέδρου Ομπάμα, όπου τον αναμένουν συστάσεις για άλλου είδους, πραγματικές εκχωρήσεις κυριαρχίας – στη Μακεδονία, στο Αιγαίο και στην Κύπρο... (Αλλά αν κρίνει κανείς από την αξιοθρήνητη εικόνα δουλοφροσύνης που παρουσίασε ο πρωθυπουργός των χιλίων ευχαριστώ για το τίποτα της κ. Μέρκελ στα τηλεοπτικά μάτια του κόσμου το βράδυ της Παρασκευής, μπορεί να προβλέψει τον βαθμό αντίστασής του στις υπαγορεύσεις του Ομπάμα, του οποίου επί πεντάμηνο εκλιπαρεί μία πρόσκληση. Στα εξήντα χρόνια δημοσιογραφίας του γράφοντος και στο εξωτερικό και μαρτυρίας ανάλογων συναντήσεων πρωθυπουργών και υπουργών των Εξωτερικών της Ελλάδας με ξένους ηγέτες, ουδέποτε αποκόμισε τέτοιο συναίσθημα εντροπής για την εθνική ταπείνωση. Έφθασε να κατέβει στο επίπεδο «σοβαρής» συζήτησης εάν θα πουλήσουμε τα νησιά για το χρέος…)
Και επίσης, υπό τη νέα φώτιση του δρόμου προς τη Δαμασκό, καλό θα του κάνει να ξαναδεί ο κ. Παπανδρέου κάτι θεματάκια όπως το μεταναστευτικό και η επιχείρηση αφελληνισμού της παιδείας, της παράδοσης και της φυσιογνωμίας της χώρας. Γιατί τα πνεύματα αγριεύουν. Και θα αγριέψουν περισσότερο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου