Πέρασε το μνημόνιο 3, προς έκπληξη απεργών, αριστερών, δεξιών, ανέργων, συνταξιούχων, φοιτητών, μαθητών και παπαριών, οι οποίοι έσφιξαν τα δόντια τους και κατέβηκαν στις δυναμικές πορείες που οργανώθηκαν σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας, υπό την αιγίδα φυσικά, κάποιας ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ.
Απίστευτο έτσι;
Με άλλα λόγια οι άνθρωποι που συν υπόγραψαν συνυπογράφουν και θα συνυπογράψουν το τέλος της Ελλάδας, τις πάνω από 3000 αυτοκτονίες, τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα, την φτώχεια, την πείνα και την εξαθλίωση του Έλληνα πολίτη, δε συγκινήθηκαν από τις συγκεντρώσεις; Δεν ξέρω, μάλλον κάτι χάνω εδώ.
Θέλετε να μου πείτε ότι δεν είναι αρκετό να μαζευτούν μερικές χιλιάδες άνθρωποι και να φωνάξουν, ώστε να αλλάξει στάση η πολιτική εξουσία της χώρας και να ακυρώσει το σχέδιο καταστροφής της χώρας;
Μιλώντας εκ μέρους μου, μπορώ να πω, ότι έκανα ο,τι μπορούσα και μη με ζαλίζετε. Είπα πως θα καθίσω σπίτι μου και θα βλέπω τηλεόραση, μέχρι να σηκωθούν να φύγουν οι προδότες και η τρόικα από τη χώρα. Κάτι αντίστοιχο έλεγαν και οι συγκεντρωμένοι που συνάντησα εδώ και εκεί.
Νομίζετε ότι ειρωνεύομαι τους επαναστάτες του καναπέ; Όχι. Ειρωνεύομαι όλους αυτούς που θέλουν να αλλάξουν ένα τόσο καλά δομημένο και προστατευμένο σύστημα, εφοδιασμένο με εκατοντάδες δικλείδες ασφαλείας, με 3 πανό και μια πορεία. Ρε είστε σοβαροί; Επανάσταση χωρίς αίμα δε γίνεται φίλοι μου. Θα μου πείτε, "καλά τα λες, στην πράξη να σε δούμε, παίρνω κι εγώ ένα πληκτρολόγιο και γράφω ο,τι θες". Συμφωνώ, αλλά εδώ δεν έχουμε βρει ακόμα ποιον τρόπο θέλουμε, πως θα φτάσουμε στο στόχο;
Αλάνια... Ο,τι είχε απομείνει όρθιο σε αυτό τον τόπο τέλειωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου