Η πόλη ΘΕΟΔΟΣΙΟΥΠΟΛΗ (τουρκιστί ΕΡΖΕΡΟΥΜ) σηματοδοτεί τραγικές στιγμές για την ελληνική Ιστορία. Πρώτα από όλα ο Ρωμανός Δ΄ο Διογένης ηττήθηκε εκεί (Μάχη του Μαζικέρτου) το 1071 από τον Αλπ Αρσλάν και άνοιξε το δρόμο των Σελτζούκων Τούρκων προς τη Δύση.
Εκείνο το θλιβερό σούρουπο της 26ης Αυγούστου 1071 χαρίσαμε στους Τούρκους το ένα τρίτο της Μικράς Ασίας από την οποία ΔΕΝ ΈΦΥΓΑΝ ΠΟΤΕ ΠΙΑ.
Εκείνο το θλιβερό σούρουπο της 26ης Αυγούστου 1071 χαρίσαμε στους Τούρκους το ένα τρίτο της Μικράς Ασίας από την οποία ΔΕΝ ΈΦΥΓΑΝ ΠΟΤΕ ΠΙΑ.
θΑ ΗΤΑΝ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ;
Η περιοχή υπήρξε τόπος εξορίας των Ελλήνων και των Αρμενίων ,όπου χιλιάδες άνθρωποι πότισαν με το αίμα τους το Άσκαλε , δηλαδή τη Σιβηρία της Τουρκίας. Εκεί έστελναν τους μη Τούρκους με τα αμελέ ταμπουρού για να τους εξοντώσουν την περίοδο 1919-1924, αλλά και το 1942 , όταν δεν είχαν χρήματα να πληρώσουν το ληστρικό φόρο Περιουσίας, το γνωστό βαρλίκι που τους επέβαλαν. Ο πρωθυπουργός μας πριν πατήσει τα ποτισμένα με άφθονο ελληνικό αίμα χώματα της ΘΕΟΔΟΣΙΟΥΠΟΛΕΩΣ καλό θα είναι να διαβάσει το «Νούμερο 31328» του Ηλία Βενέζη, για να μάθει μερικά πράγματα για τα αμελέ ταμπουρού, αλλά και το βιβλίο του Φαϊκ Οκτέ με τίτλο «Βαρλίκι», που έγραψε ο έφορος Κωνσταντινούπολης ο οποίος εφήρμοσε τον τραγικό για τον ελληνισμό νόμο το 1942. Ελπίζουμε και ευχόμαστε η μοιραία αυτή περιοχή να μην ανοίξει μια νέα τραγική σελίδα για την ελληνική ιστορία.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι στην περσινή σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στο Μάρντιν στις 9 Ιανουαρίου ο κ. Νταβούτογλου ανέπτυξε στους διπλωμάτες το νεοοθωμανικό του όραμα, για την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και γενικότερα στα πρώην εδάφη που ανήκαν στην οθωμανική αυτοκρατορία. Με την εφαρμογή του σχεδίου του «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες», επιθυμεί να επιλύσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές και το Κυπριακό το ταχύτερο δυνατόν. Φυσικά οι διαφορές θα πρέπει να επιλυθούν σύμφωνα με τις τουρκικές θέσεις, γιατί η Άγκυρα έχει δικούς της νόμους και κανόνες, οι οποίοι τις περισσότερες φορές βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου. Αυτό, όμως, δεν την ενοχλεί, αρκεί να εξασφαλίσει αυτά που θέλει, δηλαδή την συνεκμετάλλευση ή πιο κομψά την συναξιοποίηση του πλούτου του Αιγαίου με ποσοστό 50-50%. Μακάρι να διαψευστούμε. ΠΗΓΗ:sfakaonline.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου