Η Ελλάδα θα γελά, η Ιρλανδία θα κλαίει (άρθρο από το μέλλον)

Καλή χρονιά !

To “Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει…“ (του blogger Φώτη Μπόμπολα)  …είναι ένα εξαιρετικό blog-post (βασισμένο στο άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ), που μπορεί να χρησιμεύσει και πρακτικά, για συγκρίσεις με την κατάσταση της Ελλάδας. Αντιγράφω τα ουσιώδη, με έναν τρόπο που τα καθιστά εφαρμόσιμα στη δική μας περίπτωση, μέσω ενός… τρικ: -Αντικατέστησα το “Ισλανδία” με “Ελλάδα” και κάθε λέξη που είναι παράγωγο της Ισλανδίας με ακριβώς αντίστοιχο παράγωγο της Ελλάδας. Επίσης… πείραξα κάποια νούμερα, για να είναι πιο ταιριαστά. Το αποτέλεσμα είναι… ένα φανταστικό άρθρο από το μέλλον, όταν… πρωθυπουργός της Ελλάδας μπορεί να είναι (π.χ.) ο… Δημήτρης Καζάκης (χεχε):

Η Ελλάδα μετά τη Στάση Πληρωμών (άρθρο από το μέλλον)

Η Ελληνική Κυβέρνηση του Ενωμένου Επαναστατικού Μετώπου έκανε τα εξής, αμέσως μετά την επάνοδο στο εθνικό νόμισμα, τη δραχμή:

Πρώτον, υποτίμησε τη δραχμή και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η δραχμή υποτιμήθηκε έναντι του ευρώ κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της δραχμής οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.

Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ελληνικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο επόμενο έτος, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 160% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ στα επόμενα 5 (το πολύ 10) χρόνια.

Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Έλληνες ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:

Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών ώστε κανένας Έλληνας να μη χάσει ούτε μία δραχμή από τις καταθέσεις του.

Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Έλληνες μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Έλληνες οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).

Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες (όπως και το κράτος) δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών (ή του κράτους) σε χώρες (ή τράπεζες) του εξωτερικού. Ετσι οι Έλληνες φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ελλάδα άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ”έσωσε” τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».

Προς το παρόν βέβαια… όλο αυτό το θετικό σενάριο θεωρείται “ανεφάρμοστο” και δεν συζητιέται πουθενά στα ελληνικά ΜΜΕ.                                                                                                                   ΠΗΓΗ:omadeon.wordpress.com