Ούτως ή άλλως η σχέση Αριστεράς και καλλιτεχνίας σφυρηλατήθηκε...
σε εποχές που η κομματική ένταξη έμοιαζε με υποχρέωση. Κάπως έτσι κάθε τραγουδιστής που σεβόταν το κοινό του έσπευδε να υπογραμμίσει την παράλληλη κλίση του στον σοσιαλισμό. Ηταν η εποχή που στους πάγκους των κομματικών φεστιβάλ, δίπλα στα άπαντα του Λένιν, έκαναν μεγάλη καριέρα τα μουσικά άπαντα του Μπακαλάκου, του Χαλκιά και του Μεράντζα ή πιο light μουσικές εκδοχές, όπως τα άλμπουμ του Αντώνη Καλογιάννη. Οποιος άντεχε, μπορούσε να συμμετάσχει και στις βραδιές ποίησης, όπου γνωστοί ηθοποιοί των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, όπως η Αιμιλία Υψηλάντη και ο Λυκούργος Καλλέργης, απήγγελλαν Ρίτσο και διαφήμιζαν την πίστη τους στο ΚΚΕ. Αλλά και στην άλλη πλευρά του λόφου, στο ΚΚΕ Εσωτερικού, πρόσωπα όπως η μούσα του Αγγελόπουλου, Εύα Κοταμανίδου, διάβαζε Πατρίκιο και Αναγνωστάκη, ενώ δεν έλειπαν και οι εμπορικοί γκεστ σταρ, που έβαζαν στο ρεπερτόριό τους και λίγο αγωνιστικό αέρα.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου θεωρείται ο... πατριάρχης των «φιλο-ΚΚΕ» καλλιτεχνών
Τα χρόνια πέρασαν, αλλά το πολιτικο-ιδεολογικό lifestyle της Αριστεράς συνέχισε να επιβάλλει την αξιοποίηση των καλλιτεχνών. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι, ξαφνικά, προέκυψαν και άλλοι δυναμικοί διεκδικητές της εν λόγω κατηγορίας, όπως το ΠΑΣΟΚ, το οποίο βάλθηκε επίσης να προσελκύσει γνωστούς αοιδούς και καλλιτέχνιδες της μικρής και μεγάλης οθόνης, με αξιοσημείωτη μάλιστα επιτυχία.
Οπως και να ‘χει, σε εποχές ΔΝΤ όπως αυτή που διανύουμε, η δημόσια στήριξη της Αριστεράς μοιάζει να ξαναδίνει πόντους. Και όσο αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου με πραγματικό πολιτικό ενδιαφέρον και πραγματική πολιτική δράση άλλο τόσο ισχύει ότι ο χώρος της πολιτικής θα προσελκύει πάντα και αλεξιπτωτιστές, που είδαν φως και μπήκαν...
Ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ
Τα δύο στρατόπεδα
Ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς είχε πάντοτε «ρεύμα» στις τάξεις όλων των καλλιτεχνών και όχι μόνο των «ψαγμένων», όπου για πολλά χρόνια ήταν παντοδύναμος. Το πρόβλημα είναι, ωστόσο, ότι η πρόσφατη αποχώρηση των «ανανεωτικών» και η δημιουργία της Ανανεωτικής Αριστεράς δίχασε τους ανθρώπους της τέχνης που είχαν πάρει θέση σαφώς υπέρ του Συνασπισμού, χωρίζοντάς τους πλέον σε δύο στρατόπεδα.
Στην ομάδα που παρέμεινε πιστή στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν οι ηθοποιοί Ρήγας Αξελός, Γιώργος Πάντζας και ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής αλλά και η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η οποία θεωρείται ότι διάκειται φιλικά προς τον συγκεκριμένο χώρο. Αντίθετα, ο σκηνοθέτης Κώστας Κουτσομύτης, οι ηθοποιοί Γιάννης Μπέζος και Μηνάς Χατζησάββας, όπως και οι Γιάννης Ζουγανέλης και Λουκιανός Κηλαηδόνης στηρίζουν θερμά και δημοσίως την προσπάθεια του Φώτη Κουβέλη και των συντρόφων που τον ακολούθησαν...
ΚΚΕ για πάντα
Mε ρεμπέτες και ροκάδες...
Από την εποχή που τα φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Ρήγα Φεραίου» λειτουργούσαν ως μαγνήτες για δεκάδες συνθέτες και τραγουδιστές, πολλά έχουν αλλάξει.
Παρ’ όλα αυτά, γνωστά πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου εξακολουθούν να εκφράζουν τις αριστερές προτιμήσεις τους, ρίχνοντας το βάρος τους είτε υπέρ του ΚΚΕ είτε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.
Στον κύκλο επιρροής του Περισσού, εκτός από τον Διονύση Τσακνή, που αρνήθηκε εσχάτως πρόταση μετεγγραφής στην Κουμουνδούρου, ανήκουν είτε πρόσωπα με ρητή κομματική ταυτότητα (Κώστας Καζάκος, Μπέτυ Βαλάση, Λάκης Χαλκιάς, Λίλα Καφαντάρη) είτε καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε εκδηλώσεις του κόμματος και εκφράζουν, άλλος εντονότερα κι άλλος ηπιότερα, τη συμπάθειά τους στο ΚΚΕ, και γενικώς στην Αριστερά.
Ανάμεσά τους φιγουράρουν ονόματα όπως της ηθοποιού Ελένης Ράντου, των τραγουδιστών Βασίλη Λέκκα, Χρήστου Θηβαίου, Δημήτρη Κοντογιάννη και Γεράσιμου Ανδρεάτου, ενώ δεν απουσιάζουν και πιο σύγχρονοι εκπρόσωποι του ελληνικού πενταγράμμου, όπως η Ελεονώρα Ζουγανέλη, που θα συμμετάσχει και στο φετινό φεστιβάλ Οδηγητή.
«Πατριάρχης», πάντως, των «φιλο-ΚΚΕ» καλλιτεχνών θεωρείται ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο οποίος εξακολουθεί να έχει εξαιρετική διεισδυτικότητα σε πολλά και ανόμοια μεταξύ τους κοινά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ-ΕΘΝΟΣ
ΠΗΓΗ:peripatris.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου