Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεχμέτ Νταβούτογλου –κάτω από πιέσεις οι οποίες άρχισαν να γίνονται και πιο ισχυρές- δήλωσε τον περασμένο Δεκέμβριο ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να υπογράψει μία συμφωνία με την Ε.Ε., αρκεί οι Βρυξέλλες να αποφασίσουν για την κατάργηση της βίζας στους Τούρκους που θα επισκέπτονται ευρωπαϊκές χώρες.
Η αντίδραση στο παρασκήνιο ήταν σφοδρότατη από την Γερμανία, η οποία διεμήνυσε στις Βρυξέλλες να μην διανοηθεί να συζητήσει τέτοιο θέμα. Είναι γνωστό ότι η Γερμανία φιλοξενεί σχεδόν 3 εκατομμύρια Τούρκους που δεν ενσωματώνονται στη γερμανική κοινωνία και το Βερολίνο δεν θέλει ούτε να ακούει, παρά το γεγονός ότι άλλο πράγμα είναι η κατάργηση της βίζας και άλλο πράγμα η εγκατάσταση.
Ωστόσο, το Βερολίνο θέλει να δυσκολέψει τις μετακινήσεις χιλιάδων Τούρκων στο έδαφός της και αναζητεί τρόπους για να το επιτύχει αυτό, πέρα από το θέμα της βίζας.
Συνολικά, το όλο θέμα θα τεθεί επιτακτικά από την Ισπανία αυτό το εξάμηνο και ελπίζεται ότι θα υπάρξουν θετικές εξελίξεις.
Σημειώνεται, επίσης, πως και η Ελλάδα με τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Ε., έχει μπλοκάρει ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, το κεφάλαιο 4, που αναφέρεται στη Δικαιοσύνη και την Ασφάλεια. Το κεφάλαιο αυτό έχει συνδεθεί με την υπογραφή της συμφωνίας επανεισδοχής και θα ανοίξει μόνο όταν η Τουρκία υπογράψει και αναλάβει τις ευθύνες της στην λαθρομετανάστευση.
Η Άγκυρα βλέπει συνεχώς πως το «όνειρο» της Ευρώπης απομακρύνεται και κυρίως με δική της υπαιτιότητα, την αλαζονεία που την διακρίνει στην εξωτερική της πολιτική, αλλά και την επιβολή ενός ανατολίτικου παζαρέματος σε ζητήματα σοβαρά που άπτονται της ασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών, της ειρηνικής διαβίωσής τους, αλλά κυρίως της μη μεταβολής της ευρωπαϊκής κουλτούρας, η οποία απειλείται από την «μαντίλα», αλλά κυρίως από τις γενικότερες διαθέσεις επιβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα αντιλαμβάνονται οι ισλαμιστές τούρκοι.
Μπορεί οι μιναρέδες να απασχόλησαν (και εν μέρει να τρομοκράτησαν) την Ευρώπη, αλλά το περιεχόμενο των μιναρέδων και το πολιτικό και κοινωνικό πρόσωπο του ισλάμ είναι αυτό που η Γερμανία θέλει να αποφύγει, γνωρίζοντας πως μία «σύγκρουση» θα επιφέρει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις σε εποχές πολύ δύσκολες για την Γερμανική οικονομία, που ακόμη προσπαθεί να τονωθεί μετά την ένωσή της με την ανατολική.
Οι Γερμανοί γνωρίζουν πως μία σύγκρουση με «αίτιο» το ισλάμ, θα «κόψει» όλες τις γερμανικές κατασκευαστικές (και όχι μόνο) εταιρείες, από κράτη στα οποία το ισλάμ είναι νόμος και μάλιστα ο μοναδικός κυρίαρχος και απόλυτος νόμος…
Η αντίδραση στο παρασκήνιο ήταν σφοδρότατη από την Γερμανία, η οποία διεμήνυσε στις Βρυξέλλες να μην διανοηθεί να συζητήσει τέτοιο θέμα. Είναι γνωστό ότι η Γερμανία φιλοξενεί σχεδόν 3 εκατομμύρια Τούρκους που δεν ενσωματώνονται στη γερμανική κοινωνία και το Βερολίνο δεν θέλει ούτε να ακούει, παρά το γεγονός ότι άλλο πράγμα είναι η κατάργηση της βίζας και άλλο πράγμα η εγκατάσταση.
Ωστόσο, το Βερολίνο θέλει να δυσκολέψει τις μετακινήσεις χιλιάδων Τούρκων στο έδαφός της και αναζητεί τρόπους για να το επιτύχει αυτό, πέρα από το θέμα της βίζας.
Συνολικά, το όλο θέμα θα τεθεί επιτακτικά από την Ισπανία αυτό το εξάμηνο και ελπίζεται ότι θα υπάρξουν θετικές εξελίξεις.
Σημειώνεται, επίσης, πως και η Ελλάδα με τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Ε., έχει μπλοκάρει ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, το κεφάλαιο 4, που αναφέρεται στη Δικαιοσύνη και την Ασφάλεια. Το κεφάλαιο αυτό έχει συνδεθεί με την υπογραφή της συμφωνίας επανεισδοχής και θα ανοίξει μόνο όταν η Τουρκία υπογράψει και αναλάβει τις ευθύνες της στην λαθρομετανάστευση.
Η Άγκυρα βλέπει συνεχώς πως το «όνειρο» της Ευρώπης απομακρύνεται και κυρίως με δική της υπαιτιότητα, την αλαζονεία που την διακρίνει στην εξωτερική της πολιτική, αλλά και την επιβολή ενός ανατολίτικου παζαρέματος σε ζητήματα σοβαρά που άπτονται της ασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών, της ειρηνικής διαβίωσής τους, αλλά κυρίως της μη μεταβολής της ευρωπαϊκής κουλτούρας, η οποία απειλείται από την «μαντίλα», αλλά κυρίως από τις γενικότερες διαθέσεις επιβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα αντιλαμβάνονται οι ισλαμιστές τούρκοι.
Μπορεί οι μιναρέδες να απασχόλησαν (και εν μέρει να τρομοκράτησαν) την Ευρώπη, αλλά το περιεχόμενο των μιναρέδων και το πολιτικό και κοινωνικό πρόσωπο του ισλάμ είναι αυτό που η Γερμανία θέλει να αποφύγει, γνωρίζοντας πως μία «σύγκρουση» θα επιφέρει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις σε εποχές πολύ δύσκολες για την Γερμανική οικονομία, που ακόμη προσπαθεί να τονωθεί μετά την ένωσή της με την ανατολική.
Οι Γερμανοί γνωρίζουν πως μία σύγκρουση με «αίτιο» το ισλάμ, θα «κόψει» όλες τις γερμανικές κατασκευαστικές (και όχι μόνο) εταιρείες, από κράτη στα οποία το ισλάμ είναι νόμος και μάλιστα ο μοναδικός κυρίαρχος και απόλυτος νόμος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου