Από το http://www.taseis.net/
.
Αντί να μας κουβαλάνε τα κουβαλάμε!
Το Μάρτιο του 2004, το ΤΡΑΜ είχε 192 εργαζόμενους. Σήμερα ο αριθμός αυτός έχει φτάσει στα 740 άτομα! Στον ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟ σιδηρόδρομο το Μάρτιο του 2004 υπήρχαν 105 άτομα, και πριν από μερικούς μήνες όταν ενώθηκε με την ΤΡΕΝΟΣΕ είχαν ανέλθει στα 375.
Στο ΜΕΤΡΟ τον Μάρτιο του 2004 υπήρχαν 940 άτομα. Σήμερα ανέρχονται στα 1810!!
Επειδή τα παραπάνω δεν ήταν μεμονωμένα φαινόμενα στο χώρο, ας’ πούμε ενός υπουργείου, αλλά είναι μέρος της γενικής εικόνας που υπάρχει σε όλο το δημόσιο τομέα, γι αυτό και οι ελπίδες είναι περιορισμένες εάν δεν...
υπάρξουν απολύτως επιτυχημένες και δραστικές κινήσεις.
Δεν είναι όμως μόνο ο αριθμός των εργαζομένων που εξασφάλισε αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα για όλες αυτές τις επιχειρήσεις είναι και οι απολύτως λανθασμένες επιλογές που υπήρξαν στο διάστημα αυτό.
Τα ΕΛΤΑ το 2003 παρουσίασαν 27 εκατ. ευρώ κέρδη. Η κερδοφορία αυτή έγινε μετά από μια συστηματική προσπάθεια όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι το 1998 οι ζημιές των ΕΛΤΑ ήταν ύψους 15 δις δραχμών. Σήμερα, τα ΕΛΤΑ έχουν επιστρέψει στις ζημιές, οι οποίες για το 2009 είναι της τάξεως των 40 εκ. Ευρώ!
Αθροίζοντας μαζί με αυτά και άπειρα άλλα παραδείγματα γίνεται σαφές ότι το σύγχρονο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα δεν εξαντλείται αλλά ούτε θεραπεύεται με την προσπάθεια επιβολής επιπλέον φόρων και με την προσπάθεια αποσταθεροποίησης ενός τραπεζικού συστήματος του οποίου οι αμαρτίες είναι σαφώς λιγότερες από τα αντίστοιχα τραπεζικά συστήματα άλλων χωρών, και όπου η θεραπεία μόνο συρρίκνωση δεν πρέπει να είναι.
Όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτό από τη σημερινή κυβέρνηση ότι η κατάργηση επιδοματικών πολιτικών, και η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος μπορούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ενίσχυσης επενδύσεων για τη δημιουργία νέου πλούτου τόσο θα είναι περισσότερες οι πιθανότητες ανάκαμψης.
.
Αντί να μας κουβαλάνε τα κουβαλάμε!Το Μάρτιο του 2004, το ΤΡΑΜ είχε 192 εργαζόμενους. Σήμερα ο αριθμός αυτός έχει φτάσει στα 740 άτομα! Στον ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟ σιδηρόδρομο το Μάρτιο του 2004 υπήρχαν 105 άτομα, και πριν από μερικούς μήνες όταν ενώθηκε με την ΤΡΕΝΟΣΕ είχαν ανέλθει στα 375.
Στο ΜΕΤΡΟ τον Μάρτιο του 2004 υπήρχαν 940 άτομα. Σήμερα ανέρχονται στα 1810!!
Επειδή τα παραπάνω δεν ήταν μεμονωμένα φαινόμενα στο χώρο, ας’ πούμε ενός υπουργείου, αλλά είναι μέρος της γενικής εικόνας που υπάρχει σε όλο το δημόσιο τομέα, γι αυτό και οι ελπίδες είναι περιορισμένες εάν δεν...
υπάρξουν απολύτως επιτυχημένες και δραστικές κινήσεις.
Δεν είναι όμως μόνο ο αριθμός των εργαζομένων που εξασφάλισε αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα για όλες αυτές τις επιχειρήσεις είναι και οι απολύτως λανθασμένες επιλογές που υπήρξαν στο διάστημα αυτό.
Τα ΕΛΤΑ το 2003 παρουσίασαν 27 εκατ. ευρώ κέρδη. Η κερδοφορία αυτή έγινε μετά από μια συστηματική προσπάθεια όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι το 1998 οι ζημιές των ΕΛΤΑ ήταν ύψους 15 δις δραχμών. Σήμερα, τα ΕΛΤΑ έχουν επιστρέψει στις ζημιές, οι οποίες για το 2009 είναι της τάξεως των 40 εκ. Ευρώ!
Αθροίζοντας μαζί με αυτά και άπειρα άλλα παραδείγματα γίνεται σαφές ότι το σύγχρονο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα δεν εξαντλείται αλλά ούτε θεραπεύεται με την προσπάθεια επιβολής επιπλέον φόρων και με την προσπάθεια αποσταθεροποίησης ενός τραπεζικού συστήματος του οποίου οι αμαρτίες είναι σαφώς λιγότερες από τα αντίστοιχα τραπεζικά συστήματα άλλων χωρών, και όπου η θεραπεία μόνο συρρίκνωση δεν πρέπει να είναι.
Όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτό από τη σημερινή κυβέρνηση ότι η κατάργηση επιδοματικών πολιτικών, και η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος μπορούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ενίσχυσης επενδύσεων για τη δημιουργία νέου πλούτου τόσο θα είναι περισσότερες οι πιθανότητες ανάκαμψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου