ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Δεν δικαιούνται να ομιλούν όσοι στήριξαν την ψήφιση του μνημονίου

Η έννοια της δημοκρατίας είναι πολύ αλλοπρόσαλλη όταν συσχετίζεται με τους πολιτικάντηδες και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις τους. Η ψήφος του πολίτη, όταν δεν αποτελεί προϊόν μαζικής αποχαύνωσης, είναι επιχείρηση ξεγελάσματός του με φιλολαϊκές εξαγγελίες, οι οποίες ποτέ δεν πραγματοποιούνται. Αυτός είναι ένας διαχρονικός κανόνας, που συνοδεύει την κοινοβουλευτική ζωή του τόπου μας από την έναρξή της. Τα τελευταία επεισόδια αυτού του χιλιοπαιγμένου έργου περιλαμβάνουν την παραλαβή της σκυτάλης από τον ανεύθυνο, προστάτη των κομπιναδόρων των διαφόρων σκανδάλων, ετοιματζή (πιστό αντίγραφο του ανεκδιήγητου θείου του) Καραμανλή προς τον Παπανδρέου, για τον οποίο κάθε χαρακτηρισμός ωχριά. Αφού φλόμωσε κι αυτός προεκλογικά τον Λαό με λαγούς και πετραχείλια, τώρα δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Αδίστακτος, εφευρέτης των πιο στυγνών αντιλαϊκών μέτρων, ο Τζέφρυ προσπαθεί να φανεί αντάξιος των προσδοκιών των πατρώνων του.
Με ένα απέριττο θράσος, το οποίο μεγιστοποιείται από την έκφραση «Άβερελ Ντάλτον», που καθρεφτίζεται στο πρόσωπό του όταν επιχειρεί δια μέσω χεριγράφου (όπως πάντα) να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο απίθανος αυτός τύπος που «κυβερνά» τη χώρα προς χάριν του απόλυτου εξευτελισμού κάθε έννοιας αξιοκρατίας και ισονομίας, προκαλεί τους έχοντας γνώση και μνήμη για μια ακόμη φορά. Αφού προκάλεσε ο ίδιος κρίση δανεισμού της χώρας και αφού στη συνέχεια πήρε σβάρνα το εξωτερικό ως περιφερόμενος ζητιάνος, διασύροντας τους Έλληνες ως τεμπέληδες και ανεπρόκοπους (ποιος; Αυτός ο ανεπάγγελτος «κηφήνας», που όπως και ο προκάτοχός του δεν έχει κολλήσει ούτε ένα ένσημο πραγματικής εργασίας στην πολυπολιτισμική ζωή του), αφού μας οδήγησε στην μέγιστη παρακμή της Εθνικής κυριαρχίας με τους τεμενάδες στον Ερντογάν και με τις θλιβερές φιγούρες τύπου Διαμαντοπούλου και Δραγώνα να κάνουν ό,τι τους γουστάρει, τώρα παίρνει τα πιο επαίσχυντα, βάρβαρα και αντεργατικά μέτρα για τον Ελληνικό Λαό. Υπέγραψε ένα μνημόνιο δυσβάσταχτο για την οικονομία μας και επιβάλλει την εφαρμογή του με τους πιο δυσμενείς όρους για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των τοκογλύφων, που τα επέβαλαν στο πιόνι αυτό, που παριστάνει τον πρωθυπουργό της χώρας.
Τα "μπάνια του λαού" στο Συμπόσιο των Σοσιαλιστών στη Σύμη
Ο Τζέφρυ τέλος πάντων είναι αυτός που είναι… Όσοι όμως εντελώς ξεδιάντροπα στήριξαν την ψήφιση αυτού του μνημονίου και τώρα διαμαρτύρονται για το ξεδίπλωμα της εφαρμογής του σε όλους τους τομείς της Εθνικής και Κοινωνικής ζωής, δεν δικαιούνται να ομιλούν. Πώς είναι δυνατόν να αντιδρούν στα νομοσχέδια για το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό όσοι υπερψήφισαν το Μνημόνιο στη Βουλή; Και αναφέρομαι φυσικά στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (πλην τριών), του ΛΑΟΣ και την Ντόρα Μπακογιάννη.
Το Μνημόνιο δεν ήρθε μόνο του, καθώς το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό Νομοσχέδιο δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να συγκεκριμενοποιούν και να εξειδικεύουν όσες ρυθμίσεις περιέχονται ήδη στο Μνημόνιο. Με άλλα λόγια, όποιος ψήφισε να πάρουμε τα λεφτά, ψήφισε να πάρουμε και τα τραγικά αυτά μέτρα. Όσοι λοιπόν αντιδρούν(;) στα μέτρα, ψήφισαν όμως το Μνημόνιο, ή συνειδητοποίησαν το αρχικό λάθος τους ή απλώς υποκρίνονται καθώς έχουν συνηθίσει να πολιτεύονται δια της γνωστής μεθόδου της κωλοτούμπας. Επειδή όμως κανείς τους δεν παραδέχτηκε ότι έσφαλλε τότε, ισχύει η υποκρισία. Όσοι μάλιστα στο παρελθόν πούλησαν «πατριωτισμό» γαρνιρισμένο με σάλτσες «ρήξης και ανατροπής» είναι διπλά υποκριτές και ειδικότερα όποιος απ’ αυτούς, αντί να το βουλώνει βλέποντας τα τηλεοπτικά ξεκατινιάσματα συγγενικών του προσώπων, ειρωνεύεται από τηλεοπτικά στούντιο φτωχές γυναίκες που βλέπουν να εξατμίζεται η πενιχρή σύνταξή τους, λέγοντάς τους χυδαιότατα «αν δεν μπορείτε να χωνέψετε τα μέτρα, πιείτε μια γκαζόζα», είναι απλώς …νούμερο (έτσι είναι μπουμπούκο…).
Η αντίσταση σ’ αυτά τα μέτρα και στα ακόμη χειρότερα που θα έλθουν είναι μονόδρομος. Ένας μονόδρομος του οποίου το ιδεολογικό υπόβαθρο φαίνεται ξεκάθαρα από τα παρακάτω λόγια του Παπανδρέου, όταν μιλώντας στο Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς επεσήμανε τον κίνδυνο να «οδηγηθούμε προς την κατεύθυνση ενός ενισχυμένου λαϊκισμού, περισσότερου φονταμενταλισμού, αύξησης της πόλωσης, εντονότερου ρατσισμού, ξενοφοβίας, εντονότερου εθνικισμού, ρήξεων και βαρβαρότητας». Αυτό λοιπόν που ανησυχεί τον Τζέφρυ και τα αφεντικά του δεν είναι οι κλόουν της αριστεράς, ούτε τα δεξιά δεκανίκια του συστήματος. Τρέμουν την ύπαρξη ενός ανεξέλεγκτου, αυθεντικού και Επαναστατικού Εθνικιστικού Κινήματος, που θα μπορέσει να απεγκλωβίσει την Πατρίδα και τον Λαό από τις δαγκάνες των πάσης φύσεως δυναστών της Ελλάδος. Γι’ αυτό και η ευθύνη μας είναι τεράστια για την εξάπλωσή του. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: