Χωρίς ανακωχή!

Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτραίτο του Dorian Gray.
Κώστας Καρυωτάκης
Δεν είναι λίγες εκείνες οι φορές που οποίες πολλοί κοιτούν με απορία τις μαζικές κινητοποιήσεις της αριστεράς, την συνταγμένη μορφή τους, την φανατική και μαζική μορφή τους, την μαχητική τους διάσταση. Θέτουν το ερώτημα πως είναι δυνατόν άτομα και ιδέες που μισούν την πατρίδα να μπορούν να επηρεάζουν σε τέτοιο βαθμό τις λαϊκές μάζες. Την απάντηση την έχουμε αναζητήσει και παλιότερα μέσα από αυτές τις γραμμές, πιστεύοντας πως η επαναστατικότητα και η μαχητική προοπτική τα οποία προσφέρει (έστω και κατ' επάγγελμα) η αριστερά στις μάζες, είναι εκείνα τα οποία την έχουν καταστήσει αδιαμφισβήτητη εμπροσθοφυλακή των κοινωνικών αγώνων, τους οποίους φυσικά όχι μόνο δεν προάγει και δεν τους καθίστα κοινωνικό βίωμα, αλλά αντίθετα τους κατευθύνει προς μια ανέξοδη και πολικώς ορθή αριστερή «επαναστατική γυμναστική». Οι καιροί όμως αλλάζουν. Τα τελευταία γεγονότα και οι αλυσιδωτές εξελίξεις που μεταλλάσουν ολοκληρωτικά την δομή, την μορφή και την σύσταση της ελληνικής κοινωνίας, θα δημιουργήσουν μια νέα κοινωνική τάξη, ένα νέο προλεταριάτο, το οποίο βασικό του γνώρισμα θα είναι η ολοκληρωτική του αποστροφή ενάντια στο σημερινό πολιτικό καθεστώς. Η ολοκληρωτική άρνηση απέναντι σ' αυτόν τον κόσμο ο οποίος τους οδήγησε στην απαξίωση και την εξαθλίωση.
Ο εργατοϋπαλληλικός κόσμος ο οποίος παρακολουθεί έντρομος να εξαφανίζονται το εισόδημα και τα κοινωνικά του δικαιώματα, οι σύγχρονοι σκλάβοι στα security και στην διανομή φαγητού, οι χιλιάδες των αδιόριστων εκπαιδευτικών και νοσηλευτών, οι μικρομεσαίοι καταστηματάρχες των οποίων η παραδοσιακή οικογενειακή τους επιχείρηση εξαϋλώνεται μέσα στην πολυφυλετική χοάνη της εγκληματικότητας, και τέλος όλοι εκείνοι οι βασανισμένοι άνθρωποι στις γειτονιές της Αθήνας των οποίων την ζωή έχουν μετατρέψει σε εφιάλτη οι αφρικανικές και ασιατικές ορδές. Μα πάνω απ' όλα οι νέοι άνθρωποι, αυτοί που βιώνουν στην καθημερινότητά τους την απόρριψη αυτής της φρικτής κοινωνίας η οποία διαμορφώνεται. Αυτοί που βιώνουν κάθε μέρα και περισσότερο πως είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας επειδή δεν έτυχε να είναι γόνοι πολιτικών και οικονομικών δυναστειών. Που καταρρακώνονται κάθε στιγμή αισθανόμενοι πως ό,τι και αν προσπαθήσουν στην ζωή τους δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα μιας και τα πρότυπα του μοντέρνου κόσμου δεν τους χωρούν στην παρακμιακή elite που έχουν δημιουργήσει. Ακόμη και αν θέλουν να εισέλθουν σ' αυτήν πρέπει να χάσουν την αξιοπρέπειά τους, την συνείδησή τους, την ταυτότητά τους ως άνθρωποι. Ήδη σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες στην συνέντευξη που κάνουν οι καπιταλιστές για να προσλάβουν ένα νέο εργαζόμενο τον ρωτούν το θρήσκευμά του και τις πολιτικές του πεποιθήσεις, και αν κάνει το λάθος και παρουσιαστεί φορώντας Σταυρό, αμέσως τον απορρίπτουν. Και όλα αυτά στην Ελλάδα!
Ο κόσμος αλλάζει. Το αισθανόμαστε στην καθημερινότητά μας, στον αέρα που αναπνέουμε, σε αυτά που ακούμε και βλέπουμε, σ' αυτά που απειλητικά αρχίζουν να μας κυκλώνουν. Εδώ λοιπόν είναι η μεγάλη πρόκληση των ιδεών μας. Τόσα χρόνια η αριστερά με την ψευδεπίγραφη επαναστατικότητα κατάφερε ναι χειραγωγεί την λαϊκή μάζα, την οποία εν πολλοίς την διαμόρφωνε κατά τα δικά της πρότυπα. Νέες δυνάμεις αναδύονται μέσα από την κοινωνική καταστροφή, δυνάμεις οι οποίες θα αρνούνται την οποιαδήποτε χειραγώγηση από την καθεστηκυία πολιτική τάξη, στην οποία θα εκφράσουν την πλήρη άρνησή τους. Ένα νέο εθνικό προλεταριάτο αναδύεται μέσα από τις γειτονιές της πόλης, και το οποίο για να επιβιώσει πλέον θα είναι αναγκασμένο να πολεμήσει. Ένα εθνικό προλεταριάτο το οποίο θα γνωρίζει βιωματικά πως η προσωπική του επιβίωση ταυτίζεται με αυτήν της πατρίδας του. Η απελευθέρωση της πατρίδας του περνά μέσα από την απελευθέρωση της γειτονιάς του, και βασικά μέσα από την συνειδησιακή απελευθέρωση του ιδίου του άνθρωπου. Αν θέλουμε οι ιδέες μας να έχουν στο μέλλον που αρχίζει να σχηματίζεται μια προοπτική, οφείλουμε να εκφράσουμε τις ιδέες μας με τρόπο απόλυτα επαναστατικό, δημιουργώντας το δικό μας προλεταριάτο. Όλους εκείνους που ως απελπισμένοι θα μάχονται όχι πλέον για δικαιώματα, αλλά για επιβίωση.
Οι δικές μας ιδέες ταυτίζονται με την απόλυτη επανάσταση απέναντι στην παρακμή του σύγχρονου κόσμου, του μοντέρνου τρόπου ζωής. Άρα σε μας έγκειται με τον αγώνα και το παράδειγμα μας να γίνουμε τα πρότυπα και οι οδηγοί της λαϊκής οργής η οποία γεννάται μέσα στην καταρρέουσα κοινωνία. Το αν θα το πετύχουμε είναι άγνωστο, όπως άγνωστη είναι η έκβαση κάθε πολέμου. Αξίζει όμως πέρα ως πέρα να πολεμήσουμε, για την συνείδηση μας, γιατί πιστεύουμε απόλυτα πως οι Έλληνες δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη στην ιστορία.

Ευάγγελος Χ. Χανιώτης                                                                                               ΠΗΓΗ:elkosmos.gr