Πού είναι ο πρώην πρωθυπουργός; Έχασε εντελώς τη λαλιά του; Ούτε φωνή ούτε ακρόαση! Είναι ο βουβός εσταυρωμένος! Σαν άλλος Ιησούς, «λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντας…», ήγουν την “αδέκαστη” Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία που ετοιμάζεται στη Βουλή με την πράσινη πλειοψηφία… Σαν άλλος Ιησούς, όταν ερωτάται «τι εστίν αλήθεια», δεν απαντά! Επελέγη από τον ΓΑΠ να είναι «ο αίρων τις αμαρτίες της Ελλάδας»! Κι όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, διότι αυτός, λένε, φταίει για τα χαστούκια που τρώει από τις αρχές του 2010 το ευρώ. Αυτός θα φταίει και αν διαλυθεί η “Ενωμένη” Ευρώπη, τα θεμέλια της οποίας τρίζουν επειδή κάποιοι “εξωγήινοι”, που έχουν τάχα “καλύτερα” σχέδια για το μέλλον της ανθρωπότητας (βλέπε δύο προηγούμενα άρθρα μου), θέλουν πάση θυσία να τη διαλύσουν, και το επιδίωκαν από τότε που το Ευρωπαϊκό όνειρο πήρε σάρκα και οστά… «ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ- Το μετέωρο βήμα της Ευρώπης», είναι ο βαρύγδουπος τίτλος σημερινού άρθρου των Νέων. Όμως για όλα φταίει η Ελλάδα, που είναι ο ομφαλός της Ευρώπης! Αυτό προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν! Κι όταν λένε “φταίει η Ελλάδα”, ο ΓΑΠ και οι πάσχοντες από κομματική αχρωματοψία πράσινοι οπαδοί εννοούν ότι φταίνε τα 5,5 χρόνια της κυβέρνησης της ΝΔ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησής του νομίζουν ότι βρήκαν ένα καλό άλλοθι για τα φορομπηχτικά, ου μην αλλά και κοινωνικά άδικα, οικονομικά μέτρα-άμετρα με τα οποία φιλοδοξούν να μηδενίσουν την αγοραστική δύναμη των πολιτών και να τους καταδικάσουν σε ασιτία και μαρασμό, καθώς η ελληνική οικονομία θα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην ύφεση. Γνωρίζοντας ότι ο ελληνικός λαός δεν τρέφεται μόνο με άρτο αλλά και με κομματική εμπάθεια, βρήκε τρόπο να τον μπουκώσει με οργή και μίσος κατά των αντιπάλων, ώστε να μην ακούει τα έντερά του που γουργουρίζουν από την πείνα. Ποιος είπε ότι οι Παπανδρέου δεν είναι πονηρές αλεπούδες;
Τον «αποδιοπομπαίο τράγο» Καραμανλή υποδεικνύει ως αποκλειστικά υπεύθυνο για τη χρεοκοπία της Ελλάδας ο ΓΑΠ σε κάθε ευκαιρία, στη Βουλή, στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Και μπορεί να πείθει πολλούς από τους εμπαθείς πράσινους οπαδούς, που ζητούν την κεφαλή του Κώστα Καραμανλή επί πίνακι, και ει δυνατόν τη διαγραφή της ΝΔ (επάρατης Δεξιάς) από τον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας εδώ και τώρα, αλλά δεν πείθει κανέναν άλλο. Προπαντός δεν πείθει τους Ευρωπαίους Εταίρους και το ΔΝΤ, η οποίοι γνωρίζουν καλά τι κουμάσια είμαστε κι ότι η φοροδιαφυγή και η διαφθορά στην Ελλάδα είναι διαχρονικά εθνικά σπορ. Πείθει όμως όλους όσους δεν έχουν πάρει διαζύγιο από τη λογική και δεν πάσχουν από κομματική αχρωματοψία για κάτι άλλο: για το έλλειμμα πολιτικού ήθους του Γιώργου Παπανδρέου, ένα έλλειμμα που, αν προστεθεί στα προεκλογικά ψεύδη και τους εκβιασμούς του για ν’ ανέβει μια ώρα αρχύτερα στην εξουσία, υπογραμμίζει άλλα επικίνδυνα ελλείμματα στην προσωπικότητα του άνδρα.
Έχω αναφερθεί ξανά στο θέμα, και ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες αυτού του ιστολογίου, αλλά κάθε φορά που πιάνω το Γ. Παπανδρέου να ψέλνει το ίδιο τροπάριο ερεθίζομαι όπως ο ταύρος με το κόκκινο πανί. Μόλις χθες από το Λονδίνο, μιλώντας στη διάσκεψη για την προοδευτική διακυβέρνηση με θέμα «Στρατηγική Ανάπτυξη μετά την κρίση», ο Γιώργος Παπανδρέου δεν παρέλειψε να στοχοποιήσει και πάλι την προηγούμενη κυβέρνηση, λέγοντας «Η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν απαθής, έχει ευθύνη για την κατάσταση, καθώς διεύρυνε τις ανισότητες και δημιούργησε συνθήκες αδιαφάνειας.» (Δείτε εδώ). Δεν καταλαβαίνει ότι μειώνοντας τον πολιτικό αντίπαλο ενώπιον ξένων μειώνει τον ίδιο τον εαυτό του, διότι ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έπρεπε να επαγρυπνεί και να καταγγέλλει εγκαίρως, προλαμβάνοντας τα χειρότερα.
Ο ΚΑΚ διεύρυνε τις ανισότητες, ε; Το έκανε όντως ως ένα βαθμό. Όμως οι ανισότητες στην Ελλάδα είχαν διευρυνθεί σφόδρα το 1999-2001, με τη μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου, όταν το κομπόδεμα των ελληνικών νοικοκυριών, χάρη στην καλοστημένη προπαγάνδα που είχαν στήσει ο Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, το πρωτοπαλίκαρό του, τσάρος της ανοικονόμητης οικονομίας, Γιάννος Παπαντωνίου, και τα στρατευμένα στην παραπληροφόρηση ΜΜΕ, αναδιανεμήθηκε από τα κάτω προς τα επάνω, γεμίζοντας τις τσέπες των ντόπιων και ξένων αδίστακτων κερδοσκόπων. Πολλοί από δαύτους πρωτοστατούν σήμερα στα κερδοσκοπικά παιχνίδια εναντίον της Ελλάδας, υποβαθμίζοντας καθημερινά την αξιοπιστία της και αναβαθμίζοντας τo spread!
Έχει ενδιαφέρον να θυμηθούμε κάποιες δηλώσεις αμαρτωλών ξένων οίκων οι οποίες συνέβαλαν σφόδρα στη φούσκα του Χρηματιστηρίου. Mια υπεραισιόδοξη άποψη που είχε υιοθετηθεί από πολλούς την εποχή των αλλεπάλληλων ρεκόρ του Γ.Δ. το 1999 ήταν και αυτή του αναλυτή της Morgan Stanley κ. Richard Davidson που εκτιμούσε ότι «η μείωση των κινδύνων που αναλαμβάνουν οι επενδυτές για την Eλλάδα (risk premium), λόγω της βελτίωσης των μακροοικονομικών μεγεθών της και της επικείμενης εισόδου της στην ONE, από 4% σε 2%, ενδεχομένως να δικαιολογήσει μακροπρόθεσμα μια άνοδο της Σοφοκλέους πάνω από τις 8.000 μονάδες»! ( βλέπε «Σοφοκλέους Καζίνο»)
Εξάλλου, την εβδομάδα που προηγήθηκε της απότομης πτώσης του Γενικού Δείκτη του ΧΑΑ, καλά πληροφορημένες κυβερνητικές πηγές ανέφεραν στην εφημερίδα “Οικονομία” (29-9 1999) ότι κλιμάκιο του διεθνούς οίκου Standart & Poοr επισκέφτηκε τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Παπαντωνίου και του έθεσε προϋποθέσεις για την εξέταση του άτυπου αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης για την αναβάθμιση των ελληνικών ομολόγων, κάτι που θα άνοιγε το δρόμο για την περαιτέρω μείωση των επιτοκίων χωρίς να δημιουργηθεί μίνι κραχ στις τιμές των ομολόγων. Στον πόλεμο των εκ του πονηρού δηλώσεων την εποχή εκείνη ήταν αναμεμειγμένοι και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καθώς και η Deutsche Bank.
Με τα αδιαφανώς ενορχηστρωμένα κερδοσκοπικά παιχνίδια που παίχτηκαν τότε στην αμαρτωλή Σοφοκλέους για να επιτελεστεί η ληστρικότερη αναδιανομή χρήματος στην ιστορία της χώρας, ο ελληνικός λαός έχασε τις οικονομίες μιας ζωής, και έκτοτε αναγκάστηκε να ζει με δανεικά φουσκώνοντας τις πιστωτικές κάρτες και πλουτίζοντας τα ενεχυροδανειστήρια. Κάπως έτσι φτάσαμε στη σημερινή χρεοκοπία. Τότε, ο σημερινός Πρωθυπουργός συμμετείχε στην Κυβέρνησης Σημίτη ως Υπουργός Εξωτερικών αλλά ήταν απλός παρατηρητής του εθνικού εγκλήματος που συντελούνταν. Πάντως, ο Καραμανλής ο Μικρός, εκτός από τις άλλες αμαρτίες του, είναι υπόλογος ενώπιον του Ελληνικού λαού διότι όταν ανέλαβε την εξουσία το 2004 δεν διερεύνησε το έγκλημα του Χρηματιστηρίου σε βάθος και δεν έστειλε κανένα πολιτικό πρόσωπο στη φυλακή. Προφανώς είχε τους λόγους του. Κάποιοι δικοί του είχαν λάβει μέρος στο πλιάτσικο...
Κατά σύμπτωση, το 2001, τότε που οι Σημίτης και Παπαντωνίου εκλιπαρούσαν τους ξένους επενδυτικούς οίκους ενοχής για την αναβάθμιση του ΧΑΑ από τις αναδυόμενες αγορές στις ώριμες, κι εκείνοι τελικά το έκαναν με ακριβά και αιματηρά για τους Έλληνες μικροεπενδυτές ανταλλάγματα, στο παιχνίδι είχε μπει και η αμαρτωλή αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs που συνήψε τη διαβόητη συμφωνία swap με την κυβέρνηση Σημίτη! Σήμερα, μια άλλη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καλείται να δώσει εξηγήσεις στην Κομισιόν και να πείσει για τη νομιμότητα της συμφωνίας εκείνης. Η Eurostat εξετάζει αυτή τη στιγμή αν η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs βοήθησε να συγκαλυφθεί η πραγματικότητα του χρέους της Ελλάδας για να γίνει δεκτή στην Ευρωζώνη.
Όπως ανακοίνωσε η Γαλλίδα υπουργός Οικονομίας, κ. Λαγκάρντ, «Η Eurostat, η οποία είναι ένας ευρωπαϊκός οργανισμός ελέγχου των αριθμών που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη, θα εξετάσει αυτό το ζήτημα για να εξακριβώσει πώς μια επενδυτική τράπεζα, στην προκειμένη περίπτωση η Goldman Sachs, βοήθησε την Ελλάδα να διαρθρώσει, να μεταθέσει χρονικά για το μέλλον έναν αριθμό υποχρεώσεων αποπληρωμής.» (πηγή) «Πρέπει να μάθουμε (...) αν αυτό ήταν παραποίηση λογαριασμών και αν ήταν νόμιμο ή όχι την εποχή που έγινε», συνέχισε η Υπουργός. Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, «Το τέχνασμα αυτό επέτρεψε στην Αθήνα όχι μόνο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του συμφώνου σταθερότητας της ζώνης του ευρώ, αλλά και να μεταθέσει στο μέλλον τις προθεσμίες για την αποπληρωμή των χρεών της.»
Κι ενώ τότε σύμπας ο πασοκικός Τύπος τηρούσε σιγήν ιχθύος, σήμερα ανακάλυψαν όψιμα ότι η Goldman Sachs είναι ένα πολιτικό όργανο μασκαρεμένο σε επενδυτικό, που βαρύνεται με πολλές αμαρτίες! «Στόχος της η αέναη παραγωγή κερδών για την κάλυψη της “μακροχρόνιας απληστίας” της, ενίοτε μέσα από φούσκες και άγρια κερδοσκοπία στις αγορές.» (Δείτε εδώ) Ούτε μπορώ να φανταστώ πόσα δισεκατομμύρια θα καταβρόχθισε η αμαρτωλή Goldman Sachs την εποχή της μεγάλης ληστείας του ΧΑΑ, όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός της διαφάνειας υπουργούσε ανέμελα στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Ωστόσο, η αδιαφάνεια στην πολιτική ζωή της Ελλάδας πάει ακόμη περισσότερα χρόνια πίσω. Είχε θριαμβεύσει και επί του αείμνηστου πατρός του σημερινού Πρωθυπουργού, όταν τα pampers με τα εκατομμύρια έφευγαν από τον Κοσκωτά προς το γνωστό βόρειο προάστιο. Ήταν τότε που όλα τα ΜΜΕ απαιτούσαν «κάθαρση» με πύρινα άρθρα, και τελικά η Βουλή είχε παραπέμψει το συγχωρημένο Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Το σπουδαιογελοίο της εποχής εκείνης ήταν η περίεργη διαφυγή του Κοσκωτά, της πέτρας του σκανδάλου, που μοιάζει πολύ με την πρόσφατη διαφυγή του Χριστοφοράκου! Είναι αυτό που λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα ή τραγωδία. Ή ότι οι νεότεροι διδάσκονται κόλπα από τους παλιότερους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την μέρα που το πόρισμα της Προανακριτικής Επιτροπής για την υπόθεση του σκανδάλου της Τράπεζας Κρήτης ερχόταν για συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής, την ίδια αποφράδα μέρα, 26-9-1989, ντάλα μεσημέρι, η 17Ν δολοφονούσε τον αείμνηστο Παύλο Μπακογιάννη. Κάτι "συμπτώσεις"! Δυο μέρες αργότερα, τα ξημερώματα της 28ης Σεπτεμβρίου του 1989, ο ΑΓΠ είχε παραπεμφθεί με 166 «ΝΑΙ» για ηθική αυτουργία σε απιστία κατ’ εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος για τις περιπτώσεις των μαζικών καταθέσεων των ΔΕΚΟ, ΕΛΤΑ, ΟΑ, ΟΤΕ, ΟΑΕ και ΗΣΑΠ προς την Τράπεζα Κρήτης. Επίσης είχε παραπεμφθεί με 165 «ΝΑΙ» για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος σε βαθμό κακουργήματος.
Όπως είναι γνωστό στους παλιότερους, το Ειδικό Δικαστήριο – από το οποίο ο τότε πρόεδρος του Συνασπισμού και “σούπερ- σταρ” της κάθαρσης, Νίκος Κωνσταντόπουλος, είχε πει ότι δεν πέρασε η αλήθεια – έπειτα από 142 συνεδριάσεις και παρέλαση 109 μαρτύρων στη «μητέρα όλων των δικών», που είχε αρχίσει στις 11 Μαρτίου του 1991 και διήρκεσε 10 μήνες και πέντε μέρες, είχε αθωώσει τον Ανδρέα Παπανδρέου απ' όλες τις κατηγορίες εναντίον του. Ο ίδιος είχε λάμψει δια της απουσίας του «ωσεί παρών»!
Στις 3:20 το πρωί της 17ης Ιανουαρίου του 1992, μετά από δέκα μήνες αγωνίας του ελληνικού λαού και μακάβριων εμφυλιοπολεμικών ιαχών από το ραδιόφωνο της Αυριανής και όχι μόνο, ακούσαμε από το στόμα του τότε προέδρου του Αρείου Πάγου τη «Σολομώντεια» απόφαση. Μετά από διάσκεψη των ανωτάτων δικαστών που διήρκεσε 16 ώρες, για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας για τις καταθέσεις των ΔΕΚΟ ο μακαρίτης είχε αθωωθεί με ψήφους 7 προς 6. Είχε επίσης αθωωθεί με περισσότερες ψήφους για τις άλλες κατηγορίες.
Για το αποτέλεσμα αυτό ο Πάνος Λουκάκος έγραφε στην Καθημερινή, στις 19-1-1992: «Ο ελληνικός λαός δεν θέλησε. Και οι πολιτικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν. (…) Ο ελληνικός λαός εξέπεμψε σαφέστατο μήνυμα ότι δεν θέλει κάθαρση, όπως τουλάχιστον την επαγγέλθηκαν η Νέα Δημοκρατία και ο Συνασπισμός, συσπειρωνόμενος σε ποσοστό 40% και σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις γύρω από το ΠΑΣΟΚ.» Εξάλλου, ο Χρήστος Ζουράρις, σε άρθρο του στην Καθημερινή με τον τίτλο «Το πταίσμα του αιώνα», έγραφε μεταξύ άλλων: «Όπως ο Fabrice del Dongo, ο ήρωας του σαντάλ δεν κατόρθωσε ποτέ του να καταλάβει αν πολέμησε ή όχι τη μάχη του Βατερλώ, έτσι και ο Ελληνικός λαός θα διερωτάται εσαεί αν ευτύχησε ή όχι να παρακολουθήσει μια “μεγάλη Δίκη”.»
Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι η μη-κάθαρση της εποχής εκείνης ήταν πράσινο φως που σηματοδότησε την περαιτέρω ασυδοσία και διαφθορά όλων των κυβερνήσεων που ακολούθησαν. Σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ (27-11-94) με τον τίτλο «Ιδιοφυΐες», ο αείμνηστος Μάριος Πλωρίτης έγραφε: «Χρειάζεται ασύγκριτη ιδιοφυΐα για να κατορθώνεις ώστε σ’ ένα κράτος με 160 χρόνων ζωή, ή έστω χαμοζωή, να μη λειτουργεί τίποτα και να κακουργούν οι πάντες, (δημόσιο και ιδιώτες), να μην προχωρεί τίποτα και να παραχωρούνται να πάντα (σε τρωκτικά, εργολάβους, κλπ.) να μην τιμωρείται κανείς ταγός που παρανομεί και να τιμωρούνται μόνο οι μωροί “νομοταγείς”. (…)
ΙΔΙΟΦΥΕΙΣ, πραγματικά είμαστε οι Έλληνες. Και τόσο πολύ που η απεριόριστη ιδιοφυΐα μας να ισοδυναμεί με ανοησία, μωρία, αβελτηρία και γεννήτρα κάθε συμφοράς…»
Αυτά γράφονταν τότε από έναν αναμφισβήτητου κύρους και ήθους δημοσιογράφο, όταν στην εξουσία είχε επανέλθει θριαμβευτικά για τρίτη κυβερνητική θητεία, μετά τη μη-κάθαρση, μη εντροπή, μη προσχήματα, ο Ανδρέας Παπανδρέου, πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού μας. Λοιπόν, κύριε Γιώργο Παπανδρέου, πόσων ετών ήσουν τότε που οι πάντες κακουργούσαν; Μήπως ήσουν ανήλικος και δεν έβλεπες ούτε άκουγες, και ενηλικιώθηκες μόλις το 2004 που ανέβηκε ο Καραμανλής στην εξουσία; Το 1994, Γιώργο μας, ήσουν 42 ετών, και Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, και όφειλες και να βλέπεις και να διακρίνεις και, λόγω του υψηλού σου αξιώματος, να καταδικάζεις τη σαπίλα γύρω σου.
Κάπως έτσι φτάσαμε, παίδες, στη σημερινή οικονομική και ηθική χρεοκοπία, κι αυτά δεν τα έγραψα για συμψηφισμό ευθυνών και μοίρασμα ενοχών. Τα θύμισα για να κάνουμε όλοι και πρώτος ο Πρωθυπουργός με τους επιτελείς του την αυτοκριτική τους. Όταν ο ελληνικός λαός προτάσσει τα πολιτικά του μίση και πάθη έναντι της κάθαρσης και τιμωρίας των ενόχων, είναι συνένοχος της συγκάλυψης των πολιτικών σκανδάλων και άξιος της τύχης του. Επομένως καλώς ματώνει σήμερα για τις αμαρτίες του με τα μέτρα-μαστίγιο της δήθεν σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Δυστυχώς, όμως, κοντά στα (πολλά) ξερά καίγονται και τα (λίγα) χλωρά…
Ωστόσο, ο Γιώργος Παπανδρέου δε μας έχει πείσει για την αποφασιστικότητά του να πατάξει την πολιτική διαφθορά και για έναν άλλο βασικό λόγο: δεν κατάργησε, κι ούτε μελετάει να το κάνει, τους νόμους περί ευθύνης (ανευθυνότητας) υπουργών και ασυλίας βουλευτών, ώστε να παραπέμπονται σε δίκη επίορκοι υπουργοί και βουλευτές από τον Εισαγγελέα, χωρίς τη χρονοβόρα και μεροληπτική μεσολάβηση πολυδάπανων κομματικών Εξεταστικών Επιτροπών που, με εξαίρεση το "βρώμικο '99", μέχρι σήμερα μόνο σε κουκούλωμα σκανδάλων έχουν καταλήξει.
Άφησε λοιπόν, κύριε Παπανδρέου, τις σάπιες δικαιολογίες που προβάλεις στους ξένους και ντόπιους ότι όλα σάπισαν κατά τα 5,5 χρόνια της πρωθυπουργικής θητείας του Καραμανλή, υποδαυλίζοντας τα πολιτικά μίση και πάθη και αναμοχλεύοντας το σύνδρομο του διχασμού που κατατρώει το έθνος μας, και αναγνώρισε τις διαχρονικές συλλογικές αμαρτίες του ελληνικού λαού και όλων των κυβερνήσεών του μέχρι σήμερα. Χωρίς συλλογική αυτοκριτική και μετάνοια δεν υπάρχει συγχώρηση του έθνους μας, και χωρίς συγχώρηση δεν υπάρχει ευλογία και βιώσιμη προκοπή, ακόμη κι αν η κυβέρνηση της οποίας προεδρεύεις, που πέντε μήνες μετροκουβεντιάζει και περί άλλα παιδικά τυρβάζει, τελικά καταφέρει να βάλει μια κάποια τάξη, πράγμα που της το εύχομαι αλλά δεν το βλέπω.
Οι εξεταστικές επιτροπές έχουν νόημα μόνο όταν επιστρέφονται τα κλεμμένα. Ακόμη κι αν όλοι οι ένοχοι τιμωρούνταν με φυλάκιση, δεν εξαγνίζονται αν δεν επιστρέψουν τα κλεμμένα. Κι αν δεν τα επιστρέφουν οικειοθελώς, τότε να γίνεται κατάσχεση της περιουσίας τους. Αλλά αυτό πρέπει να πάει αρκετά πίσω, τουλάχιστον μέχρι την εποχή της μεγάλης λεηλασίας του Χρηματιστηρίου. Α, ναι, να μην ξεχάσω: το Μιχάλη Χριστοφοράκο θα κινήσετε γη και ουρανό για να τον φέρετε στην Ελλάδα ώστε να δικαστεί και να κατονομάσει απολογούμενος ποιους πολιτικούς και κόμματα δωροδοκούσε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου