Το Γερμανικό σύστημα είναι αρχηγοκεντρικό!
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού *
Ετοιμάζει η Κυβέρνηση να «αναμορφώσει» το πολιτικό σκηνικό της χώρας, άρα και το πολιτικό σύστημα με την εισαγωγή και «προσαρμογή», όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες του, του γερμανικού εκλογικού συστήματος. Σε συνδυασμό, όπως ακούγεται, με τη διοικητική αναδιάρθρωση των περιφερειών και της τοπικής αυτοδιοίκησης (Καποδίστριας ΙΙ), αναδιάρθρωση αναγκαία, «σκέπτονται» να φέρουν και το εκλογικό σύστημα γερμανικού τύπου, με διφασική μορφή, δηλαδή ευρεία εκλογική περιφέρεια για την εκλογή με λίστα 120 βουλευτών και 180 μονοεδρικές περιφέρειες με σταυρό προτίμησης. Το διφασικό αυτό εκλογικό σύστημα, είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικό για τους εξής λόγους:α) το διφασικό σύστημα δεν αποτυπώνει την αντιστοίχιση των πολιτικών ρευμάτων της κοινωνίας με τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις, β) η δισυπόστατη εφαρμογή του (μονοεδρικές στενής περιφέρειας με σταυρό και ευρείας περιφέρειας με λίστα) ισχυροποιεί το αρχηγικό δικαίωμα (επιλογή) και αποδυναμώνει το δικαίωμα του λαού (εκλογή). γ) τα μικρά κόμματα αποκλείονται από όλες τις μονοεδρικές περιφέρειες, δεν εκλέγουν ούτε ένα βουλευτή, ενώ στις ευρείες περιφέρειες που θα συγκροτηθούν από τους σημερινούς νόμους, είναι σφόδρα πιθανό σε πολλούς νομούς το ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας να μην εκλέξει βουλευτή. δ) Ο ισχυρισμός ότι με τη λίστα επέρχεται πολιτική ανανέωση είναι προσχηματικός γιατί η γνήσια ανανέωση γίνεται στο όνομα του λαού και όχι στο όνομα του αρχηγού. Η πραγματική ανανέωση προέρχεται μόνο από τη λαϊκή μήτρα. ε) Το επιχείρημα ότι με την κατάργηση του σταυρού καταπολεμάται η διαπλοκή είναι όχι μόνο έωλο αλλά και αστείο. Άλλα είναι τα μέτρα με τα οποία καταπολεμάται το πολιτικό χρήμα και αυτά αφορούν αφενός μεν στην κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, καθώς και στον έλεγχο του πολιτικού χρήματος-πακτωλού που διοχετεύεται στα μεγάλα ταμεία των κομμάτων εξουσίας και όχι το διοχετευόμενο, ενδεχομένως, στα πενιχρά «παγκάρια» των βουλευτών από το υστέρημα φίλων. ζ) Η λίστα όμως πάσχει και γι’ άλλους λόγους. Κατηγοριοποιεί τους βουλευτές σε πληβείους και πατρίκιους και συντεχνιοποιεί τη Βουλή σε δύο ομάδες ανάλογα με τον τρόπο εκλογής. Οι βουλευτές όμως είναι «ταυτοφυείς», «ομοιοφυείς», «γεννώνται» μέσα από αδιαίρετη και ενιαία διαδικασία.
Πέραν αυτού το γερμανικό διφασικό σύστημα είναι αντισυνταγματικό επειδή, έμμεσα τουλάχιστον, προσκρούει στη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 3 του Συντάγματος (άμεση ψηφοφορία).
Οι υποστηρικτές της λίστας «προβάλλουν» και άλλα επιχειρήματα μηδαμινής αξίας: Ισχυρίζονται οι θιασώτες της λίστας ότι ο σταυρός προτίμησης είναι αιτία ρουσφετολογίας (διορισμών) και ότι με την κατάργησή του εκλείπει η γενεσιουργός αιτία του ρουσφετιού. Παραβλέπουν ή αποσιωπούν ότι η κατάργηση της ατομικής σταυροθηρίας θα αντικατασταθεί από τη συλλογική (κομματική ψηφοθηρία), γενεσιουργός αιτία ισχυρότερη, η οποία θα οδηγήσει στη διόγκωση της κομματικής πελατείας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι αρνητικές αυτές συνέπειες (ατομικό και συλλογικό ρουσφέτι) εξουδετερώνονται με την αυστηρή εφαρμογή των διαδικασιών του ΑΣΕΠ. Εκτός αν δεν τις πιστεύουν.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, καθαρά και με ίσιο παΐδι: η εφαρμογή της λίστας υπηρετεί και εξυπηρετεί το αρχηγοκεντρικό κομματικό σύστημα γιατί αυτή (η λίστα) προσδιορίζει την πολιτική στάση των βουλευτών, στάση γονυκλινής, υποτελής, με προσανατολισμό στον αρχηγό, ενώ ο σταυρός προσανατολίζει τον βουλευτή προς τον κυρίαρχο λαό.
Το γερμανικό σύστημα εφαρμόζεται στη Γερμανία για διαφορετικούς λόγους οι οποίοι δεν ισχύουν στη χώρα μας, μεταξύ των οποίων είναι: α) το ομοσπονδιακό σύστημα το οποίο ισχύει εκεί, και β) γιατί τα κόμματα είναι δημοκρατικά οργανωμένα και έτσι δεν υπηρετείται ο αρχηγοκεντρισμός. Θα ήταν, συνεπώς, συζητήσιμη η εφαρμογή του γερμανικού νόμου στη χώρα μας αν μαζί με αυτόν εισαγόταν και η δημοκρατική οργάνωση των κομμάτων. Και όταν λέμε δημοκρατική οργάνωση, εννοούμε την ακηδεμόνευτη λειτουργία στη λήψη των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων βάσης, ενδιαμέσων και κορυφής, ώστε να αντιρροπείται η ηγεμονία του ηγετικού μονοπρόσωπου οργάνου.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. σε ό,τι αφορά την εκλογή ηγεσίας καινοτόμησαν, διευρύνοντας την εκλογική βάση. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες (μέλη και οπαδοί) συμμετείχαν στις αντίστοιχες εκλογικές διαδικασίες. Αυτό αποτελεί μια κατάκτηση. Αλλά για να παγιωθεί αυτή η κατάκτηση οφείλουν τα κόμματα, με πρωτοβουλία εκ των κάτω, να οργανώσουν σε δημοκρατική βάση αυτές τι δυνάμεις, να λειτουργήσουν με απόλυτες δημοκρατικές διαδικασίες, ώστε να αναιρεθεί ο αρχηγοκεντρικός χαρακτήρας των δύο κομμάτων εξουσίας. Τα επικείμενα συνέδριά τους αποτελούν την ευκαιρία. Ας το αποτολμήσουν.
* Ο Παναγιώτης Κρητικός είναι πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήανων και Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο Νικόλαος Ζορμπάς» (koinignomi )
Ετοιμάζει η Κυβέρνηση να «αναμορφώσει» το πολιτικό σκηνικό της χώρας, άρα και το πολιτικό σύστημα με την εισαγωγή και «προσαρμογή», όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες του, του γερμανικού εκλογικού συστήματος. Σε συνδυασμό, όπως ακούγεται, με τη διοικητική αναδιάρθρωση των περιφερειών και της τοπικής αυτοδιοίκησης (Καποδίστριας ΙΙ), αναδιάρθρωση αναγκαία, «σκέπτονται» να φέρουν και το εκλογικό σύστημα γερμανικού τύπου, με διφασική μορφή, δηλαδή ευρεία εκλογική περιφέρεια για την εκλογή με λίστα 120 βουλευτών και 180 μονοεδρικές περιφέρειες με σταυρό προτίμησης. Το διφασικό αυτό εκλογικό σύστημα, είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικό για τους εξής λόγους:α) το διφασικό σύστημα δεν αποτυπώνει την αντιστοίχιση των πολιτικών ρευμάτων της κοινωνίας με τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις, β) η δισυπόστατη εφαρμογή του (μονοεδρικές στενής περιφέρειας με σταυρό και ευρείας περιφέρειας με λίστα) ισχυροποιεί το αρχηγικό δικαίωμα (επιλογή) και αποδυναμώνει το δικαίωμα του λαού (εκλογή). γ) τα μικρά κόμματα αποκλείονται από όλες τις μονοεδρικές περιφέρειες, δεν εκλέγουν ούτε ένα βουλευτή, ενώ στις ευρείες περιφέρειες που θα συγκροτηθούν από τους σημερινούς νόμους, είναι σφόδρα πιθανό σε πολλούς νομούς το ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας να μην εκλέξει βουλευτή. δ) Ο ισχυρισμός ότι με τη λίστα επέρχεται πολιτική ανανέωση είναι προσχηματικός γιατί η γνήσια ανανέωση γίνεται στο όνομα του λαού και όχι στο όνομα του αρχηγού. Η πραγματική ανανέωση προέρχεται μόνο από τη λαϊκή μήτρα. ε) Το επιχείρημα ότι με την κατάργηση του σταυρού καταπολεμάται η διαπλοκή είναι όχι μόνο έωλο αλλά και αστείο. Άλλα είναι τα μέτρα με τα οποία καταπολεμάται το πολιτικό χρήμα και αυτά αφορούν αφενός μεν στην κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, καθώς και στον έλεγχο του πολιτικού χρήματος-πακτωλού που διοχετεύεται στα μεγάλα ταμεία των κομμάτων εξουσίας και όχι το διοχετευόμενο, ενδεχομένως, στα πενιχρά «παγκάρια» των βουλευτών από το υστέρημα φίλων. ζ) Η λίστα όμως πάσχει και γι’ άλλους λόγους. Κατηγοριοποιεί τους βουλευτές σε πληβείους και πατρίκιους και συντεχνιοποιεί τη Βουλή σε δύο ομάδες ανάλογα με τον τρόπο εκλογής. Οι βουλευτές όμως είναι «ταυτοφυείς», «ομοιοφυείς», «γεννώνται» μέσα από αδιαίρετη και ενιαία διαδικασία.
Πέραν αυτού το γερμανικό διφασικό σύστημα είναι αντισυνταγματικό επειδή, έμμεσα τουλάχιστον, προσκρούει στη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 3 του Συντάγματος (άμεση ψηφοφορία).
Οι υποστηρικτές της λίστας «προβάλλουν» και άλλα επιχειρήματα μηδαμινής αξίας: Ισχυρίζονται οι θιασώτες της λίστας ότι ο σταυρός προτίμησης είναι αιτία ρουσφετολογίας (διορισμών) και ότι με την κατάργησή του εκλείπει η γενεσιουργός αιτία του ρουσφετιού. Παραβλέπουν ή αποσιωπούν ότι η κατάργηση της ατομικής σταυροθηρίας θα αντικατασταθεί από τη συλλογική (κομματική ψηφοθηρία), γενεσιουργός αιτία ισχυρότερη, η οποία θα οδηγήσει στη διόγκωση της κομματικής πελατείας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι αρνητικές αυτές συνέπειες (ατομικό και συλλογικό ρουσφέτι) εξουδετερώνονται με την αυστηρή εφαρμογή των διαδικασιών του ΑΣΕΠ. Εκτός αν δεν τις πιστεύουν.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, καθαρά και με ίσιο παΐδι: η εφαρμογή της λίστας υπηρετεί και εξυπηρετεί το αρχηγοκεντρικό κομματικό σύστημα γιατί αυτή (η λίστα) προσδιορίζει την πολιτική στάση των βουλευτών, στάση γονυκλινής, υποτελής, με προσανατολισμό στον αρχηγό, ενώ ο σταυρός προσανατολίζει τον βουλευτή προς τον κυρίαρχο λαό.
Το γερμανικό σύστημα εφαρμόζεται στη Γερμανία για διαφορετικούς λόγους οι οποίοι δεν ισχύουν στη χώρα μας, μεταξύ των οποίων είναι: α) το ομοσπονδιακό σύστημα το οποίο ισχύει εκεί, και β) γιατί τα κόμματα είναι δημοκρατικά οργανωμένα και έτσι δεν υπηρετείται ο αρχηγοκεντρισμός. Θα ήταν, συνεπώς, συζητήσιμη η εφαρμογή του γερμανικού νόμου στη χώρα μας αν μαζί με αυτόν εισαγόταν και η δημοκρατική οργάνωση των κομμάτων. Και όταν λέμε δημοκρατική οργάνωση, εννοούμε την ακηδεμόνευτη λειτουργία στη λήψη των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων βάσης, ενδιαμέσων και κορυφής, ώστε να αντιρροπείται η ηγεμονία του ηγετικού μονοπρόσωπου οργάνου.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. σε ό,τι αφορά την εκλογή ηγεσίας καινοτόμησαν, διευρύνοντας την εκλογική βάση. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες (μέλη και οπαδοί) συμμετείχαν στις αντίστοιχες εκλογικές διαδικασίες. Αυτό αποτελεί μια κατάκτηση. Αλλά για να παγιωθεί αυτή η κατάκτηση οφείλουν τα κόμματα, με πρωτοβουλία εκ των κάτω, να οργανώσουν σε δημοκρατική βάση αυτές τι δυνάμεις, να λειτουργήσουν με απόλυτες δημοκρατικές διαδικασίες, ώστε να αναιρεθεί ο αρχηγοκεντρικός χαρακτήρας των δύο κομμάτων εξουσίας. Τα επικείμενα συνέδριά τους αποτελούν την ευκαιρία. Ας το αποτολμήσουν.
* Ο Παναγιώτης Κρητικός είναι πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήανων και Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο Νικόλαος Ζορμπάς» (koinignomi )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου