Πίσω όμως από κάθε διοικητική αναδιάρθρωση κρύβεται και ένας πολιτιστικός αφανισμός. Ιστορικοί δήμοι θα εξαφανιστούν κάτω από την συγχώνευση, όπως έγινε με τις κοινότητες στον «Καποδίστρια Ι». Η επαφή με τους τοπικούς άρχοντες θα γίνει ακόμα πιο απρόσωπη και η εκλογή ή επανεκλογή των νέων δημάρχων δεν θα έχει άμεση σχέση με την επιτυχή άσκηση της εξουσίας τους, αλλά με την πολιτική τοποθέτησή τους. Με άλλα λόγια θα μαντρώσουν ακόμα περισσότερο τους πολίτες στα κομματικά μαντριά. Μέχρι σήμερα το έργο ενός δημάρχου κρινόταν από την προσφορά του στην βελτίωση της ζωής των δημοτών του και στην εν γένει προσφορά στην διατήρηση των ιστορικών και πολιτιστικών παραδόσεων. Για το λόγο αυτό και είχαμε δημάρχους να ψηφίζονται από πολίτες που είχαν δηλώσει οπαδοί άλλου κόμματος από αυτό που στήριζε τον ίδιο ή πολλοί δήμαρχοι εξελέγοντο ανεξάρτητοι χωρίς καμιά κομματική στήριξη. Αυτά δεν ισχύουν για την εκλογή του νομάρχη, που είχε καθαρό κομματικό χαρακτήρα. Κατά κανόνα οι δήμαρχοι αυτοί ήταν αυτοί έρχονταν σε σύγκρουση με την κεντρική διοίκηση, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του τόπου τους. Με τον «Καποδίστρια ΙΙ» αυτή η στενή επαφή δημάρχου και δημοτών θα χαθεί. Θα λάβει την απρόσωπη μορφή της κεντρικής εξουσίας, θα εξαφανίσει τις τοπικές συνεργασίες. Το σχέδιο προβλέπει τον περιορισμό των δήμων σε 350 με ασαφή ακόμα τα γεωγραφικά όριά τους (κι εδώ αναμένονται οι μεγάλες αντιδράσεις για το λόγο αυτό και σε πρώτη φάση δεν θα δημοσιοποιηθούν τα όρια των νέων δήμων), ενώ πρόκειται να καταργηθούν οι νομαρχίες και να δημιουργηθούν 13 περιφέρειες με αιρετό περιφερειάρχη. Από την διάταξη αυτή πρόκειται να εξαιρεθούν οι περιφέρειες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που θα μετατραπούν σε μητροπολιτικές.
Εξαφανίζουν τις κοινότητες
Όμως η συνένωση των δήμων θα έχει κι έναν άλλο αντίκτυπο: την δημιουργία περιφερειακών μεγάλων αστικών κέντρων, που θα εξαφανίσουν τελείως τις μικρές κοινότητες και τους οικισμούς. Στην ουσία δεν θα έχουμε αυτοδιοίκηση, αλλά ένα παρακλάδι της κεντρικής εξουσίας. Πάνω από όλα όμως ο «Καποδίστριας ΙΙ» κρύβει στο βάθος του έναν πιο αντιδραστικό εκλογικό νόμο, που θα φαλκιδεύει ακόμα περισσότερο την λαϊκή βούληση. Η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών σε 180 μονοεδρικές περιφέρειες θα στερήσει ασφαλώς από τα μικρά κόμματα την εκπροσώπηση από τις περιφέρειες αυτές, αφού θα τις μονοπωλήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα. Στις 13 περιφέρειες που θα ισχύσει η εκλογή με λίστα, τα μικρά κόμματα δεν προσεγγίζουν ποτέ το εκλογικό μέτρο.
Η διατήρηση του πλαφόν στο 3% δεν μπορεί παρά αναλογικά να ισχύσει στις 13 περιφέρειες κι όχι στις μονοεδρικές, με μοιραίο αποτέλεσμα η αναλογική εκπροσώπησή τους να εξάγεται από τους 80 βουλευτές, γιατί οι υπόλοιποι 40 από τους 120 θα δίνονται σαν πριμ στο πρώτο κόμμα, προκειμένου από τις εκλογές να προκύπτει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Δηλαδή το ΛΑΟΣ με το 5, 62 εξέλεξε 15 βουλευτές με τον παλαιό νόμο. Με τον καινούργιο θα εκλέξει μόλις και μετά βίας 5.
Έχουμε πολλά ακόμα να δούμε, αλλά σίγουρα θα επανέλθουμε πολλές φορές ακόμα στο θέμα αυτό.
Ελεύθερος κόσμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου