Αθλιε Πρετεντέρη η ιθαγένεια δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα.Σταμάτα να ξεφτυλίζεσαι θα πέσουν ντομάτες

ΑΘΛΙΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΕ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΣΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΝΤΟΜΑΤΑ.
Πουθενα δεν αναφερεται στο Σύνταγμα οτι το δικαιωμα της ψηφου ειναι δικαιωμα πολιτικο...οχι ανθρωπινο-ατομικο ενω το αρθρο 4 που επισης αναφερεται στα ατομικα δικαιωματα στην παρ 3 κανει αναφορα στις προυποθεσεις αφαιρεσης της ιθαγενειας οχι στην χορηγιση που ειναι πολιτικη πραξη και ανηκει στην διακριτικη ευχερια του καθε κρατους κατι που δεν συμβαινει με τα ανθρωπινα δικαιωματα που θεωρητικα ολα τα κρατη βαση του καταστατικου του ΟΗΕ αλλα πολυ περισσοτερο τα ευρωπαικα και λογω Ε.Ε ειναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΑ ΣΕΒΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΤΕ ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΤΟΝ ΛΑΟ Η ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!!!!
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=309895&dt=16/01/2010

Γενεύη, αρχές της δεκαετίας του ΄80. Θυμάμαι που οι ζωόφιλοι μάζευαν υπογραφές για να προκαλέσουν ένα τοπικό «δημοψήφισμα λαϊκής πρωτοβουλίας» - όπως ονομάζονται εκεί τα δημοψηφίσματα που γίνονται με πρωτοβουλία των πολιτών και όχι των Αρχών. Αντικείμενο του δημοψηφίσματος; Αν ο Δήμος της Γενεύης έχει δικαίωμα να βάζει... αντισυλληπτικές ουσίες στην τροφή των περιστεριών (η οποία υποχρεωτικώς διανέμεται στα δημόσια πάρκα!) ώστε να μην πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα.  

Εν τω μεταξύ έφυγα από τη Γενεύη και δεν πληροφορήθηκα ποτέ την έκβαση αυτής της γενναιόδωρης πρωτοβουλίας. Αλλωστε οι Ελβετοί είναι πρωταγωνιστές στο άθλημα του δημοψηφίσματος. Ψηφίζουν για τα πάντα. Για τα περιστέρια, για τους μιναρέδες, για το αν θα μπουν στον ΟΗΕ και για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών- παρεμπιπτόντως, το απέκτησαν μόλις το 1971 έπειτα από αρκετά απορριπτικά δημοψηφίσματα μεταξύ ανδρών ψηφοφόρων... 

Η πιο εύκολη λύση: να κάνουμε ένα δημοψήφισμα. Και η πιο δημοκρατική. Αφότου μάλιστα θεωρήθηκε μεγάλη κατάκτηση να εκλέγονται οι αρχηγοί των κομμάτων «από τη βάση», δεν βλέπω για ποιο λόγο να μην αποφασίζει η «βάση» και για τα δικαιώματα των μεταναστών ή για το Πρόγραμμα Σταθερότητας. 

Διότι, αν είναι να ψηφίσουμε για τα δικαιώματα των μεταναστών, μπορεί θαυμάσια να γίνει δημοψήφισμα για το Πρόγραμμα Σταθερότητας, για τα τέλη κυκλοφορίας ή για τα περιστέρια της πλατείας Συντάγματος. Οι Ελβετοί το κάνουν καλά επειδή το κάνουν για όλα. Ασε δε που είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα μπορούσε με συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο να ψηφίσει για τα τέλη κυκλοφορίας, αλλά να τα καταργήσει κιόλας. 

Ολα αυτά είναι πολύ εύκολα, πολύ δημοκρατικά και πολύ λογικά. Ποιος θα στερήσει από τον λαό το δικαίωμα της απόφασης; Και ποιος θα αμφισβητήσει την ετυμηγορία της πλειοψηφίας; Να ψηφίσουμε, επιτέλους! Να βρούμε τι θέλουν οι περισσότεροι. «Βγες έξω να μετρηθούμε, ρε!» είναι άλλωστε η συνηθέστερη παραίνεση κάθε έλληνα οδηγού που σέβεται τον εαυτό του. 

Υπάρχουν, βεβαίως, ορισμένοι που θεωρούν ότι η ποιότητα μιας δημοκρατίας δεν προκύπτει μόνο από την επιβολή της πλειοψηφίας, αλλά και από το πώς μεταχειρίζεται τις μειοψηφίες της. Που πιστεύουν ότι τα ζητήματα δικαίου, φρονήματος και ανθρώπινης υπόστασης δεν υπόκεινται σε εκλογικές διαδικασίες, δεν υπακούουν στον νόμο του πλήθους. Που πρεσβεύουν, με άλλα λόγια, ότι «τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν σε δημοψηφίσματα». 

Είμαι ιδιαιτέρως υπερήφανος που αυτό το τελευταίο το δήλωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας.