Η πόλις –Αθήνα- εάλω!

• Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Η πόλις εάλω!
Αυτό είναι το μήνυμα προς απαξάπαντες από την κατάληψη της Νομικής από τους λαθρομετανάστες.
Μέσα στο λήθαργο και το βαθύ ύπνο των φρουρών (θεματοφύλακες των θεσμών) όλα μπορούσαν να συμβούν, Ακόμα κι αυτό. Ίσως και κάτι περισσότερο. Να αρπάξουν σαν όμηρους οι λαθρομετανάστες και κανα-δυό υπουργούς. Πρώτα-πρώτα τον καθ΄ ύλην αρμόδιο κ. Παπουτσή και μετά, γιατί όχι, τον πρωθυπουργό.
Ίσως να μην το σκέφτηκαν.
Ίσως τον άφησαν για το επόμενο εγχείρημά τους.
Μα καλά, είμαστε σοβαροί;
Τί να περιμένουμε στη συνέχεια δηλαδή;
Να αρπάξουν μέσα από το πεντάγωνο τον υπουργό άμυνας;
Τέτοια παραλυσία;
Μήπως γραικυλισμός;
Σε κάθε περίπτωση και με τη συμπολίτευση και με την αντιπολίτευση και οριζόντια και κάθετα, ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ.
Σε ποιά χώρα του πρώτου, του δεύτερου, του τρίτου, του τέταρτου κόσμου, αυτού των παγωμένων ωκεανών, μπορούν να συμβαίνουν όλα αυτά και άλλα σαν αυτά;
Σε πολύ λίγο, θα συνέλθουμε από την νάρκωση. Κολυμπώντας σαν ναυαγοί, ανάμεσα στα λείψανα του Τιτανικού.
Ποιός τότε θα επιρρίψει ευθύνες σε ποιόν;
Όλους μαζί, εμάς τους σύγχρονους Συβαρίτες, θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.
Από κανενός το μυαλό, να μην περάσει ούτε για δευτερόλεπτο, ότι θα μείνει αλώβητος-χωρίς λαβωματιά-γιατί όλοι, άλλος λίγο άλλος πολύ, είμαστε συνυπεύθυνοι.
Δεν θα ξεχάσω την Αθήνα και τους κατοίκους της, σαν μαραθωνοδρόμος, στην κλασσική διαδρομή, πριν από 30 χρόνια. Ότι καλύτερο απεκόμισα από αυτή την πόλη.
Δεν θα ξεχάσω την Αθήνα και τους κατοίκους της στην υποδοχή των Ολυμπιονικών το 1996,το2000.
Δεν θα ξεχάσω την Αθήνα και τους κατοίκους της στην υποδοχή των ποδοσφαιριστών, της Εθνικής Ομάδας το 2004,μετά το έπος της Λισσαβόνας.
Δεν θα ξεχάσω τις συναυλίες, τα θέατρα, τα ζαχαροπλαστεία που σύχναζαν οι διανοούμενοι, οι άνθρωποι που αντάλλασσαν ώρες ατελείωτες γνώμες, ιδέες, αντιλήψεις.
Ξεχείλιζε κάλος, μεγαλείο, ομορφιά απαράμιλλη, αυτή η πόλη.
Τα τελευταία χρόνια ξεθώριασαν όλα.
Δεν έφταιξαν οι μετανάστες. Με μιά μέτρια μεταναστευτική πολιτική, η κατάσταση θα ελέγχονταν.
Η ευτέλεια, η ποταπότητα, η ανευθυνότητα όσων χειρίζονταν τις καταστάσεις είναι οι αιτίες του κακού.
Η ΑΘΗΝΑ, Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΕΤΡΑ ΣΤΗΣ ΓΗΣ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ, μεταλλάχθηκε σε άντρο πάσης νοσηρής φαντασίας και παντός κακού.
Η εμπλοκή είναι μία, τα αίτια πολλά.
Αυτή η εμπλοκή, όσο γίνεται πιό γρήγορα πρέπει να γίνει απεμπλοκή.
Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ.
Και να μην ξεχνά κανένας τα λόγια του μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου.
«Κι εκείνος, κι εκείνος που σωπαίνει, θα χαθεί, θα χαθεί».                                                                ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com