Παλαιότερα γνωρίζαμε πως ο άντρας ήταν ο "κουβαλητής" τους σπιτιού, και η γυναίκα ήταν η "νοικοκυρά"! Γνωρίζαμε πως υπήρχαν ξεκάθαρες υποχρεώσεις του κάθε διαφορετικού φύλλου! Ο άντρας δούλευε, ήταν αυτός ο κλασσικός άντρας και η γυναίκα είχε την ευθύνη του σπιτιού και των παιδιών!
Μετά ακούσαμε κάτι που λέγονταν ισότητα! Ομορφη λέξη, καλή σαν σκέψη μας ακούστηκε! Η γυναίκα απόκτησε δικαιώματα, δεν είναι η δούλα, είναι η εργαζόμενη, είναι η σύγχρονη γυναίκα που παίρνει τη ζωή στα χέρια της! Θυμάμαι πως τότε που ξεκίνησε η γυναίκα να βγαίνει στη δουλειά, ειδικά στη δουλειά του γραφείου, τα ρούχα τους άλλαξαν! Τί άλλαξε? Μπήκαν οι βάτες, τεράστιες βάτες που έκαναν να φαίνονται οι γυναίκες πως έχουν τις πλάτες του άντρα! Εντυπωσιακό σαν λεπτομέρεια, προσέξτε το και θα δείτε τότε εμφανίστηκαν οι τεράστιες βάτες!
Ξαφνικά όλες οι γυναίκες απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες, να δουλεύουν (!) σαν τους άντρες! Εντυπωσιακό πάλι, γιατί η λέξη δουλειά βγαίνει από τη λέξη δουλεία! Ο Χίτλερ (!) χρησιμοποιούσε ατάκες και αυτός πχ "Η δουλειά απελευθερώνει", το έχω αναπτύξει το θέμα και σε άλλους χώρους των "λίγων σκέψεων"! Ξαφνικά οι γυναίκες φόρεσαν βάτες, ένιωσαν πως κάτι περισσότερο κάνουν μια που δουλεύουν, έφτασαν τον άντρα! Μια που έχουν πια την εργασία τους, μπορούν να αγοράσουν αυτά που ονειρεύονται χωρίς να ρωτούν κανένα, μια που έχουν τα δικά τους πορτοφόλια! Παράξενο, αλλά ο λόγος που υποτίθεται ζήτησαν ισότητα είναι για να νιώθουν ίσες με τους άντρες, αλλά απλά απόκτησαν τις ευθύνες του άντρα! Αν ήθελαν ισότητα για να μην υπάρχει συζυγική βία, ο βλάκας παραμένει βλάκας, ξέρουμε πως ακόμα υπάρχουν γυναίκες που τρώνε ξύλο! Ακόμα ακούμε πως πολλές γυναίκες πεθαίνουν από το ξύλο που τρώνε από συζύγους, δεν άλλαξε και πολύ τη κατάσταση των γυναικών, απλά ξεφεύγουν από τη βία στο σπίτι τους, στη ψυχολογική βία που τους ασκούνται στη δουλειά τους...
Ξαφνικά εκεί που το σπίτι είχε ένα μόνο για να φέρνει χρήματα, υπάρχουν δύο! Πολύ καλό αρχικά αυτό σαν σκέψη, μια που το κάθε σπίτι πάντα χρειάζεται χρήματα και οικονομική ασφάλεια! Μια στιγμή όμως... τί γίνεται όταν η γυναίκα βγάζει περισσότερα χρήματα από τον άντρα? Αρχίζουν τσαμπουκάδες μεταξύ τους λες και δεν υπάρχει κοινό ταμείο! Ξαφνικά ο άντρας με κάθε φασαρία μπορεί εύκολα να ευνουχιστεί μια που είναι "υπό" της γυναίκας του! Εκεί μπορούν να στηριχθούν πολλές φασαρίες, αναγκάζεται ο άντρας να πιάσει και δεύτερη δουλειά για να προσφέρει κάτι περισσότερο! Τα παιδιά όμως? Ποιός τα προσέχει τώρα πια? Κανένας στη πράξη και όλοι! Υπάρχουν γιαγιάδες, νταντάδες, όλοι οι άγνωστοι εκτός από αυτούς που πρέπει! Τότε τί γίνεται? Τα παιδιά μεγαλώνουν μόνα τους, χωρίς ουσιαστικά τη φροντίδα, ασφάλεια και επιτήρηση των γονέων και όταν κάποια στιγμή κάνουν το πόλεμό τους, δεν θα ζητήσουν τη βοήθεια και υποστήριξη των γονέων γιατί απλά δεν τους γνώρισαν ποτέ και ζητούν βοήθεια απ' έξω! Εκεί έξω υπάρχουν όλοι όσοι περιμένουν σαν το κακό λύκο για να φέρουν τα παιδιά σε όλα τα δεινά και να βγάλουν κέρδος...
Παλαιότερα είπαμε πως η γυναίκα είχε και την ευθύνη του σπιτιού! Τώρα και ο άντρας πια ξέρει να κάνει όλες τις δουλειές, βλέπει πως μια που η γυναίκα δουλεύει και δεν προλαβαίνει πως πρέπει να βοηθήσει τη κατάσταση! Λογικότατο μια που τώρα πια κανένας δεν μένει στο σπίτι για να το προσέχει! Αν δούμε και τα πρότυπα που φτιάχνουν στη τηλεόραση, ο ιδανικός άντρας αυτός είναι: Ο άντρας που καθαρίζει, βγάζει χρήματα, που είναι άτριχος (!), που έχει πολλά χαρακτηριστικά γυναικεία! Η γυναίκα είναι με χωρίς στήθος, ατροφική και μάλλον με αντρικό σώμα αν το καλοσκεφτούμε, αυτό δείχνουν σαν ιδανικό γυναικείο σώμα! Εκεί αρχίζει το γλέντι, μια που ξαφνικά όλοι έχουν τους ίδιους ρόλους! Η γυναίκα ντύνεται και συμπεριφέρεται σαν άντρας, ο άντρας που ξυρίζει στήθος, βάζει κρέμες, φτιάχνει το σπίτι! Πια μέχρι απέναντι στη Μενεγάκη έβαλαν άντρες να λένε για τις νοικοκυρές τί να κάνουν...
Το θέμα μπλέκεται όταν δούμε πως ψάχνουν τρόπο για να γονιμοποιήσουν ωάρια χωρίς σπερματοζωάρια, πως προσπαθούν να κάνουν τον άντρα γυναίκα και το αντίστροφο! Βλέπεις τώρα και τους ομοφυλόφιλους να μπαίνουν στο παιχνίδια και δεν ξέρεις πια ποιός είναι τί! Απλά όλοι μαζί υπάρχουμε, χωρίς να ξέρουμε τί γίνεται και ποιός είναι ο διπλανός μας! Ο πόλεμος καλά κρατεί ανάμεσα στον άντρα, τη γυναίκα, μπήκαν και οι ομοφυλόφιλοι να ζητήσουν και αυτοί τα δικαιώματά τους! Ενα παιδί που βλέπει τώρα τηλεόραση τί βλέπει? Οταν μεγαλώσει θα του φαίνεται λογικό το παράλογο, θα του φαίνεται λογικό να κάνει ό,τι θέλει και μάλιστα χωρίς πια καμία επίβλεψη από το σπίτι του! Το σπίτι του νομίζει πως είναι οι ξένοι γιατί απλά δεν το μεγαλώνει κανένας από τους γονιούς του και γίνεται εύκολο θύμα!
Τα σπίτια πια χαλάνε εύκολα, γιατί όλοι στηρίζονται στο κυνήγι του ευρώ, πως πρέπει ο ένας να δείχνει στον άλλο πως μπορεί να βγάζει περισσότερο ξεχνώντας το βασικότερο: Πως είναι μαζί όχι για να αποδείξει κάτι στον άλλο, αλλά γιατί αγαπιούνται, πως υπάρχει κοινό ταμείο και κοινοί δρόμοι στη κοινή διαδρομή της ζωής που επέλεξαν να κάνουν! Πως έχουν παιδιά που πρέπει να μεγαλώσουν και να εκπαιδεύσουν, να είναι δίπλα τους και να στηρίζουν στις επιλογές τους συμβουλεύοντας τα!
Δημιουργούνται νέοι ορίζοντες, πιέζοντας τη γυναίκα να δουλέψει, ώστε να είναι λιγότερες επιλογές ενός άντρα να δουλέψει και να σκύβει το κεφάλι πια ποιο εύκολα! Η γυναίκα πια έχασε τη θηλυκότητα της προσπαθώντας να μοιάζει με άντρα! Αλλιώς όμως σκέπτεται ο άντρας, διαφορετικά η γυναίκα, προσπαθούν να μας κάνουν να σκεπτόμαστε με τον ίδιο τρόπο! Η γυναίκα να προσπαθεί να αποδείξει κάτι εντελώς χαζό, ισότητα το βάπτισαν, πώς συγκρίνεται το μπλε με το κόκκινο? Και τα δύο χρώματα είναι αλλά διαφορετικά! Πώς μπορούμε να συγκρίνουμε τότε δύο φύλλα όταν είναι διαφορετικά αλλά το ίδιο χρήσιμα το ένα προς το άλλο? Δημιουργούνται νέες αγορές για τα δύο φύλλα, διαφορετικά καλλυντικά για τον άντρα, άλλα για τη γυναίκα, διαφορετικοί δρόμοι για κάτι που έπρεπε να κινούνται μαζί! Τα θύματα είναι όλοι, ο άντρας, η γυναίκα και τα παιδιά τους!
Τώρα πια είναι πάλι το γνωστό ρητό στη φόρα, το "διαίρει και βασίλευε" που όλοι βλέπουν με καχυποψία το άλλο φύλλο, που όλοι τρέχουν να αποδείξουν στον άλλο πως αξίζουν περισσότερα, που αφήνουν τα παιδιά τους για να αποδείξουν βλακείες! Τα παιδιά όμως μεγαλώνουν και πια η κλασσική Ελληνική οικογένεια έχει άλλες σκέψεις, διαδρομές και ανάγκες! Με αποτέλεσμα ο ένας να μη ξέρει τον άλλο, να μην υπάρχει ενότητα μεταξύ τους, ο ένας να πολεμάει τον άλλο και να μη δίνει λογαριασμό για τίποτα και να μην ενδιαφέρεται για τον άλλο! Πράγματι, πόσες φορές ερχόμενοι από τη δουλειά προτιμούμε να μη μιλήσουμε με κανένα από το σπίτι μας για να δούμε λίγη τηλεόραση για να ξεχαστούμε? Μόνοι, χωρίς να θέλουμε να μιλήσουμε με κανένα από το σπίτι μας λες και δεν ήταν επιλογή μας να φτιαχτεί αυτό!
Αυτός ο πόλεμος απλά υπάρχει για να υπάρχει ένα τοίχος ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα με θύμα τα παιδιά! Υπάρχει για να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνα τους μπροστά σε οθόνες! Υπάρχει γιατί πουλάνε υπηρεσίες και υλικά για να μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα! Δεν υπάρχει κανένας λόγος στη πράξη να αποδείξουμε την ανωτερότητά μας, υπάρχει όμως λόγος να αποδείξουμε πόσο τους χρειαζόμαστε δίπλα μας! Ούτε πιο πάνω, ούτε πιο κάτω και τότε κάναμε ένα μικρό βήμα για να φτιάξουμε το μικρόκοσμό μας! Μια ζεστή αγκαλιά, μία συζήτηση, ένα ευχαριστώ πάντα βοηθούν για να φτιάξουμε το μικρόκοσμό μας και ας έχουμε λιγότερα χρήματα! Αν δουν πως τους αγαπάμε είμαι σίγουρος πως δεν θα τους ενοχλήσει αν δεν φέρουμε πολλά χρήματα στο σπίτι γιατί θα ξέρουν ποιοί είμαστε και πόσο τους αγαπάμε! Θα μπαίνουμε στο σπίτι μας και δεν θα βλέπουμε αγνώστους, θα βλέπουμε τις επιλογές μας και τα παιδιά μας σαν φίλους...
Υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να χαίρεσαι την οικογένειά σου χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις πόσο καλύτερος είσαι από αυτούς? ΠΗΓΗ:ligesskepsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου