Ὅταν πρὸ μερικῶν ἐτῶν κάποιοι φίλοι ἔπιναν νερὸ στὸ ὄνομά σου Μάκη, τοὺς ἄκουγα καὶ παρέμενα σκεπτική.Δὲν πολυμιλοῦσα… Κάτι θὰ ἤξεραν περισσότερο αὐτοί, ἔλεγα… Ὅμως ἐκεῖνο τὸ τσεκούρι Μάκη δὲν τὸ συγχωροῦσα… Δὲν τὸ καταλάβαινα… Δὲν χωροῦσε στὴν λογική μου…
Ἔλεγα μέσα μου: «δὲν γίνεται κάποιος ποὺ στὰ εἴκοσί του κυκλοφορεῖ μὲ τσεκούρι, στὰ σαράντα του νὰ ἔχῃ γίνῃ ἄνθρωπος… Ἀλλὰ καὶ πάλι… Μήπως τό κράταγε γιά νά ἀμυνθῇ;»
Τέτοιες κουτουρᾶδες σκεπτόμουν τότε Μάκη. Ἀλλὰ ποῦ νά τά πῶ; Σέ ποιόν; Εἶχες ῥεῦμα Μάκη. «Ἄστρο»….
Ὅταν Μάκη ξεκίνησες τὶς κωλοτοῦμπες, παρέα μὲ τὸν ἀρχικωλοτούμπα τὸν κουμπαρούλη σου, λίγοι λίγοι οἱ φίλοι ΣΟΥ ἄρχισαν νὰ «βλέπουν» κάτι περίεργο ἐπάνω σου, ἀλλὰ καὶ πάλι, κατὰ βάθος πίστευαν, ἤ ὀρθότερα ἤθελαν νὰ πιστεύουν, πὼς ἐσὺ διέφερες. Μάλλιστα, ὅταν συζητούσαμε γιὰ πολιτική, τὸ ὄνομά σου, ἄν καὶ διαρκῶς μέσα στὶς κουβέντες μας, τὸ ὑπερασπίζονταν μὲ πεῖσμα.
Βλέπεις Μάκη, δὲν τολμοῦσαν νὰ παρατήσουν τὴν ἐλπίδα ποὺ τόσα χρόνια τοὺς πούλαγες.
Ἀπὸ τὴν ἄλλην ἐγώ, ξεκίνησα νὰ πιστεύω πὼς ὅταν κάποιος κυκλοφορῇ μὲ τσεκούρι στὰ εἴκοσι, τότε στὰ σαράντα μπορεῖ νὰ πουλήσῃ καὶ τὴν μάνα του… Ἀλλά ποῦ νά τό πῶ; Ἀκόμη τὸ «ἄστρο» σου ψευτόφεγγε!
Ὅταν κύλησε ὁ καιρός, κι ἐσὺ ἄρχισες νὰ γίνεσαι κάτι ἀνάμεσα σὲ μνημονιακὸς κι ἀντιμνημονιακός, κάτι ἀνάμεσα σὲ «θέλω ἄλλὰ δὲν θέλω» καὶ κάτι ἀνάμεσα «ἐγὼ παλεύω παιδιά, περιμένετε, λίγο ἀκόμη… θὰ δεῖτε, ἀλλὰ μὲ ἔχουν καὶ δεμένον πισθάγκωνα», κάτι ξεκίνησαν νὰ σὲ …μοσχομυρίζουν οἱ φίλοι σου, ἀλλὰ δὲν ἄντεχαν νὰ τὸ πιστέψουν. Εἶχες πουλήσει μεγάλη ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα Μάκη… Καὶ τόσην ἀγάπη, ἀκόμη καὶ οἱ πιὸ δύσπιστοι, ἀκόμη κι αὐτοὶ ποὺ συνειδητῶς «ξέχασαν» τὰ τσεκούρια καὶ τὰ στειλιάρια σου, δὲν τὴν ἀγνοοῦσαν Μάκη.
Βλέπεις Μάκη… Ἀπὸ λόγια γεμάτο τὸ στόμα σου… Στὶς πράξεις ἄρχισες νὰ σκοντάφτῃς…
Μὰ καὶ πάλι δὲν μίλησα Μάκη… Βλέπεις, κάποια πράγματα ἤ τὰ λὲς στὴν ὥρα τους, ἤ δὲν τὰ λὲς ποτέ!
Ὅταν Μάκη παράτησες τὸν ἀρχικωλοτούμπα γιὰ νὰ πᾶς στὸν ἀρχιπροσκυνημένο, σὲ ἔφτυσαν ὅλοι… Ἀκόμη καὶ τὰ «πιὸ πιστά σου σκυλιά»… Τό θυμᾶσαι αὐτό Μάκη;
Μᾶλλον τὸ θυμᾶσαι, διότι γνωρίζω πολὺ καλὰ τὸ πόσο σὲ ἔτσουξε…
Γιὰ ἐμέναν πάλι ἁπλῶς ἐπιβεβαίωνες τὶς ἀρχικές μου σκέψεις… Αὐτὸ ποὺ ἤσουν στὰ εἴκοσι παρέμεινες καὶ στὰ σαράντα. Βλέπεις… Τὸν Ἀράπη κι ἐὰν τὸν πλένῃς…. Κι ἐσὺ τὰ εἶχες δώσει τὰ δείγματα Μάκη ἀπὸ τότε…. Ἀπορῶ γιατὶ λοιπὸν νὰ ὑπάρχῃς ἀκόμη…
Διότι Μάκη… Ἐὰν στὰ εἴκοσι παλεύῃς νὰ κερδίσῃς τὴν Ἑλλάδα σου πίσω, χρησιμοποιεῖς Ἐλύτη, ὄχι τσεκούρια. Διδάσκεις Ὅμηρο, δὲν ἀνοίγεις κεφάλια. Τραγουδᾶς Σικελιανό, δὲν σκοτώνεις…
Κι ἐσὺ Μάκη ἀπὸ πολὺ νωρὶς ἀπέδειξες πὼς μὲ τοὺς …ἀπέναντι εἶσαι…. Ὄχι μὲ τοὺς Ἕλληνες.
Τί σημασία ἔχει ἐάν στά εἴκοσι παίζεις μέ …κορῶνες λεκτικές καί στά σαράντα μέ τά συμφέροντα τῶν τραπεζῶν;
Γειά σου πατριώταρε Μάκη λοιπόν!
Εὐτυχῶς μὲ κάτι τέτοιους, σὰν κι ἐσέναν, καταλάβαμε ποιοί, πῶς καὶ ἀπὸ πότε τσακίστηκαν νὰ διαλύσουν τὸν πατριωτικὸ χῶρο στὴν Πατρίδα μας!
Εὖγε Μάκη!
Εὖγε!
Ἐλπίζω κι εὔχομαι νὰ ἐξαργυρώσῃς γρήγορα τὶς δηλώσεις σου καὶ τὶς τοποθετήσεις σου!
Ἄααα… Καὶ κάτι ἀκόμη Μάκη.
Μὴν περάσῃς ἀπὸ τὶς παλαιές σου ἐκλογικὲς περιφέρειες… Δὲν τὸ βλέπω καὶ τόσο ἔτοιμο τὸ πρώην ἐκλογικό σου σῶμα, νὰ σὲ καλοδεκτῆ….
Τώρα Μάκη, ἄν καὶ ὅλοι αὐτοὶ σὲ ἔχουν ἀντιληφθεῖ, δὲν σὲ πιστεύουν κι ἐὰν σὲ δοῦν ἐμπρός τους οὔτε γιὰ φτύσιμο δὲν θὰ σὲ ἔχουν…
Τώρα Μάκη ξέχασες καὶ τὰ προσχήματα καὶ τὶς ταπετσαρίες καὶ τὶς …ἀνικανότητες.
Τώρα μπορεῖς Μάκη.
Τώρα πᾶς γιὰ μεγάλες καρέκλες Μάκη.
Ξέρεις… Κι αὐτοί, οἱ πρώην ψηφοφόροι σου, μὲ τὶς τράπεζες ἔχουν μπλέξει… Κι ἐκεῖ ποὺ μποροῦσαν νὰ πληρώνουν, μὲ τὰ μέτρα ποὺ ψήφισες, ἔπαψαν νὰ μποροῦν. Μία ψῆφο εἶχες Μάκη καὶ τὴν ἔθεσες στὴν ὑπηρεσίαν τῶν τραπεζιτῶν.
Δὲν εἶναι ἐντιμότης αὐτὸ Μάκη. Κωλοτουμπίασις εἶναι.
Διόλου λοιπὸν δὲν μὲ ξάφνιασες Μάκη μὲ τὶς δηλώσεις σου.
Κι αὐτὸ τὸ σημείωμα σήμερα δὲν τὸ γράφω γιὰ ἐσέναν… Ἐσὺ ἔχεις καθρέπτη.
Γιὰ τοὺς ἄλλους τὸ γράφω. Γιὰ αὐτοὺς ποὺ σὲ πίστεψαν… Καὶ τοὺς πούλησες γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ Μάκη.
Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει λοιπὸν τὸ ἐὰν θὰ ἤ δὲν θὰ ζήσῃς γιὰ νὰ δῇς τὰ ἀποτελέσματα τῶν πράξεῶν σου. Μὲ ἐνδιαφέρει πὼς ἔλθουν… Καὶ δὲν θὰ εἶναι διόλου εὐχάριστα Μάκη…. Γιὰ κανέναν… Ἰδίως γιὰ αὐτοὺς ποὺ τὰ ψήφισαν Μάκη.
Φιλονόη.
Υ.Γ.1. Κάποτε ἔφυγες ὄρθιος κι ἀπὸ τὴν ἐμπρὸς πόρτα τῆς βο(υ)λῆς, ὅταν ὅλες οἱ ἄλλες κουδουνίστρες ἔφυγαν ἀπὸ τὸν κῆπο. Τώρα νὰ σὲ δῶ…. Πῶς θά φεύγῃς ἀπό ἐδῶ καί πέρα Μάκη;
Υ.Γ.2. Οὐδέποτε τὸ ἄφησες ἐκεῖνο τὸ τσεκούρι Μάκη. Μαζύ του κοιμᾶσαι. Μόνον ποὺ τὸ στόλισες μὲ γραβᾶτες, μὲ λιμουζίνες καὶ δὲν καλοφαίνεται… ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου