FUCK YOU!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΚΥΡΙΑ ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Γράφει στο νέο τεύχος της «Νεμέσεως» η Λιάνα: «Άντε τώρα να μας πει κανείς ότι ερχόμαστε σε αντίφαση με τον από της γεννήσεώς του περιοδικού ΝEMECIS συνοδευτικό υπότιτλο «Μηνιαίο περιοδικό κατά της ύβρεως». Αναφέρομαι βεβαίως στη διεθνώς αναγνωρίσιμη απολύτως ελληνοποιημένη βρισιά του εξωφύλλου η οποία απέχει από την ύβριν πολύ περισσότερο από όσο απέχει, δηλαδή εντεκάμισι χιλιόμετρα, ο ιερός ναός της Νεμέσεως στον Ραμνούντα από τον Μαραθώνα.»
Υγίαινε και χαίρε Διάνθη! (Γειά και χαρά Γαρούφω)
Ο …proud Λευκός skinhead που ουρλιάζει σπινταριστός κι’ ανεβασμένος από Rock Against Communism (RAC), αποτελεί όντως την τέλεια εικονοποίηση του πολυδιάστατου συνθήματος που τούτη την φορά συμπεριέλαβες στο …τροποποιημένο εξώφυλλο του περιοδικού σου, αποστασιοποιούμενη άρδην από τις σοσιαλρεαλιστικές ή κονστρουκτιβίστικες – έθνικ νόρμες του γκουλάγκ στον Περισσό. Εύγε Διάνθη, διότι ακροβατείς αισθητικά, δίκην νέας Αχμάτοβα-Γκορένκο, ανάμεσα στο μουσείο κερίνων ομοιωμάτων της καθοδήγησης του ΚΚΕ (εξαιρείται ο διαχρονικά μουσειακός Μπογιόπουλος, που λόγω της σταλινικής ενδόθερμης αντίδρασής του, είναι μόνιμα σε κατάσταση υγρής παραφίνης, παρά τον πάγο από το κάτεργο της Βορκούτα που συντηρεί ….τ’ άλλα ομοιώματα). Το νου σου μόνον Διάνθη μη και στραβώσει αυτό το κορυφαίο έκτυπο του ελληνικού πλαστικού κάλους ο Μαϊλης, (η μετενσάρκωση του Ζντάνωφ σ’ ελληνική version) και κριτικάρει αμείλικτα τις μεγαλοαστικές σου καταβολές. (…Όχι ευτραφής Χάρις μας….λεκτικό πείραγμα ήταν, εσύ είσαι τόσο βαθειά δεμένη ιδεολογικά με το τρισδύσμοιρο το προλετεριάτο με δεσμά BDSM, οπότε σου επιτρέπεται ατιμώρητα από το κόμμα να διαθέτεις την φερ’ ειπείν Νέμεση και να τα γράφεις πιπεράτα. Εξ άλλου τους είναι χρήσιμη και ως ξώβεργα «βαθέως ανησυχούντων στοχαστών»).
Και συνεχίζει η Λιάνα: «Τιμωρός των υβριστών, αγροτική θεά ολότελα ταιριαστή στις μέρες μας με την αποαγροτοποιημένη ευρωελλάδα αεί πτωχευμένη και αφημένη στους τέσσερις ανέμους του ευρώ. Η θεά Νέμεσις, η τιμωρός των υβριστών, τιμώρησε τους Πέρσες κατά τον Παυσανία λόγω της αλαζονικής ιμπεριαλιστικής τους αποβίβασης στον Μαραθώνα. Είχαν φέρει μάλιστα μαζί τους και το μάρμαρο για να φτιάξουν τη νικητήρια στήλη τους. Οπότε οι Αθηναίοι, που σήμερα καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο της ευρωαπόβασης στην Ελλάδα όπως και τότε, και τώρα ψάχνουν Φειδία να του το δώσουν να σκαλίσει το άγαλμα της θεάς.»
Δεν σχολιάζουμε την αναφορά σου στην Θεά, γιατί είναι γνωστό πως υπολήπτεσαι τα θρησκειολογικά πορίσματα της … Αποστολικής Διακονίας. Επίσης, τι να γίνει αβρή μας Διάνθη, ρήμαξε η σχωρεμένη μάνα των κολασμένων της γης η Σοβιετική Ένωση. Την έστειλε στα σκουπίδια ο Σιωνισμός όταν του ήταν πλέον άχρηστη. Οπότε ….δεν θάρθει ο κόκκινος στρατός να μας «απελευθερώσει» από τους δυτικούς «απελευθερωτές».
Και συνεχίζει, γράφοντας στο ίδιο κείμενο: «Φευ! Φειδίας που. Όχι βεβαίως στο ΔΝΤ. Στους δρόμους, στους τοίχους των εγκαταλελειμμένων κατασχεμένων σπιτιών, στα εργοστάσια-φάντασμα, στις άδειες αποθήκες που ξαφνικά γεμίζουν με ανθρώπινα σκουπίδια… Αλήθεια θυμάστε εκείνα τα αγάλματα με υπερεπώνυμες ακριβές υπογραφές της γελάδας, παγκόσμιο σύμβολο ευημερίας, που μόλις πριν από μερικά χρόνια στόλιζαν τα πάρκα απ’ άκρου σ’ άκρου της Ευρώπης και οι Αθηναίοι αστοί συναγωνίζονταν ποιος θα τα πρωταγοράσει ή θα τα χορηγήσει για να κοσμήσουν τα αίθριά τους; Αυτές οι παχιές αγελάδες, όχι μόνον δεν σφάχτηκαν, αλλά παραχόντρυναν και τώρα αφοδεύουν πάνω στην καθημερινότητα και στα όνειρα των μισθωτών, των συνταξιούχων, των φτωχών της Ευρώπης και της γης.»
Φευ και ιώ και ιού και οίμοι και ουαί και παπαί και ότι σχετλιότερον Διάνθη! Φειδίας Χαρμίδου ουδαμού. Ούτε βεβαίως στην σπείρα των Σιωνιστών βρικολάκων του ΔΝΤ, ούτε ανάμεσα στο βιολογικό πολυπολιτισμικό προλεταριάτο των κοπροπόλεων της αστικής δημοκρατίας μας, γεμάτων από καταναλωτικά αλλά και ανθρώπινα αντεθνικά σκουπίδια. Βεβαίως θυμόμαστε πολύ καλά τα «ιερά γελάδια» της «Cow Parade – Athens 2006» που εξαπέλυσε ως έφοδο πολιτιστικού ιμπεριαλισμού ενάντια στην τελευταία πνευματική ικμάδα της εντόπιας καταναλωτικής βοϊδαγέλης η βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης. Η αντανακλαστική σωματική δυσφορία, έως παροξυντικού εμέτου, που προκαλούσε η υμνολογούμενη παρουσία των 91 (ενενήντα μία!) αγελάδων στα «βοσκοτόπια των Αθηνών», είναι πράγματι ένα αξέχαστο για την αηδία του συμβάν. Θυμήσου Διάνθη την αγελάδα-δύτη ή την αγελάδα-κότα ή ακόμη την αγελάδα-τσολιά στους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας, αυτήν την υλική κατάντια της αισθητικής που εξυμνήθηκε από μαρξοαστούς κοιλεντερωτούς κονδυλοφόρους (π.χ. «κοπάδι ευγενικό, πολύχρωμο, λεπτεπίλεπτο, από αγελάδες στολισμένες με την τελευταία λέξη της μόδας» στο «Ποντίκι» της 31/8/06). Οι ντόπιοι politically correct παλιάτσοι που αναπαρήγαγαν …. «υπερεπώνυμοι» την …μουσόπνευστη δημιουργία του Ελβετού γελοίου Πασκάλ Κνάπ, για μας δεν είναι τίποτ’ άλλο από μια ακόμη απόδειξη της μεταπολεμικής καλπάζουσας φθίσης της τέχνης και του πνεύματος ανά το παγκόσμιο. Τα σκύβαλα ανώνυμα ή επώνυμα είναι σκύβαλα κι οι χαρωποί περήφανοι αγοραστές των έργων τους νοσογόνοι αμόρφωτοι βόθροι. Αλλοτριωμένοι, ανερμάτιστοι και πάντοτε …. «in»! Τότε cow parade, τώρα gay parade
Και συνεχίζει ως ακολούθως η κ. Κανέλλη: «Τον Φειδία που απαντάει στην Ύβριν τον βρίσκεις παντού. Με γκράφιτι δουλεύει και σκαλίζει ωραία το fuck you. Υλοποιεί την κραυγή κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, ακόμα και στα περιθώρια των άθλιων σχολικών βιβλίων, στις αποδείξεις που μαζεύουν κυρίως οι φτωχοί από φτωχούς και ξέρουν ότι το στοιχείο φορολογικής αξίας θα εξαφανιστεί μέσα σε ένα εξάμηνο από το thermopaper…»
Διάνθη για άλλη μια φορά υφιστάμεθα την κατέρρειψη (επί το πλέον in : shock) της έστω και μερικής συμφωνίας μας μαζί σου, (καθώς εμείς κι εσύ κατανοούμε «αντικατοπτρικά» την Ύβρη και τη Νέμεση) : Ναι, τα σχολικά βιβλία της εποχής είναι όντως άθλια. Δεν θα μπορούσε να είναι άλλωστε αλλιώς, αφού σχεδιάζονται με τις εντολές των ξένων και ντόπιων αφεντικών, επάνω στον καμβά της ξενοκίνητης εθνοαποδόμησης απαυγάζουν τις είτε διεθνιστικές είτε κοσμοπολίτικες, οπωσδήποτε όμως αντεθνικές και χυδαία υλιστικές, θεωρητικές, ηθικές και αισθητικές τους καταβολές. Αλλά όχι και …απαντών στην Ύβρη Φειδίας το οποιοδήποτε «εξεγερμένο» παραπούλι, που δουλεύει με γκράφιτι. Μάλλον υβρίζεις ακουσίως με την αυθαίρετη σύγκριση. Διάνθη όταν ο ύπατος τεχνουργός της ανθρωπότητας σμίλεψε τον Ολύμπιο Κρονίδη, όπως αναφέρει το παραδοσιακό επίγραμμα «ή ο Θεός κατέβηκε στη γη για να του δείξει το πρόσωπό του, ή ο Φειδίας ανέβηκε στα ουράνια». Επιεικέστατα λοιπόν είναι υβριστική υπερβολή η …διαπρύσια σύγκρισή σου.
 Και παρακάτω μας λέει η Λιάνα: «Στην εποχή των Bangsters, που η ΝEMECIS θα επιχειρήσει συστηματικά να περάσει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο – καθώς προέρχεται ως νεολογισμός από τη σύνθεση των λέξεων banker-τραπεζίτης και gangsters, που δεν χρειάζεται μετάφραση-, όποιος δεν διακρίνει το χάσμα ανάμεσα στον τίτλο του εξωφύλλου και στην ουσιαστική έννοια της Ύβρεως που είναι η ηθική πολιτισμική οικονομική αυτουργία της σημερινής «αστικονόμιμης» ηθικολογίας της εξαθλίωσης των μαζών, τότε μη σώσει και διαβάσει το περιοδικό. Η συναίσθηση της διαφοράς είναι το δείγμα του υψηλού πολιτισμού που καθίσταται οραματικό προαπαιτούμενο στους σημερινούς καιρούς.»
Στην εποχή των frooligans, [που ο Λαϊκός Σύνδεσμος θα επιχειρήσει συστηματικά να διαδώσει στο καθημερινό παραπολιτικό λεξιλόγιο – καθώς συνίσταται ως νεολογισμός από την σύνθεση των λέξεων fucked-γαμημένος, reddish-κοκκινωπός και hooligans που δεν χρειάζεται μετάφραση], όποιος δεν διακρίνει το αβυσσαλέο βάραθρο που διαφορίζει νοηματικά την επιταγή – τίτλο του εξωφύλλου σου (που απευθύνεται στους πομπούς της Ύβρεως και στα δεκανίκια τους) και την πραγματική έννοια της Ύβρεως, η οποία αποτελεί εναρκτήριο σημείο της κοσμικής διεργασίας « Όλβος – Κόρος – Ύβρις – Άτις –Τίσις – Νέμεσις –Κάθαρσις» είναι πράγματι ….ψευδεπίγραφα άνθρωπος.
Έτσι, …. «για την ιστορια», παρά το ότι έχουμε πατόκορφα χεσμένη την «αστικονόμιμη» ηθικολογία των πλουτοκρατών «ιεροκηρύκων» κι άλλο τόσο την «μαρξοεπαναστατική» ελευθεριότητα των βολεμένων παρτιζάνων που παριστάνουν τους «κολασμένους», και σώνουμε και θα διαβάζουμε ότι γουστάρουμε, όπως π.χ. το περιοδικό σου (γιατί όπως ξαναείπαμε, τουλάχιστον ευθυμούμε πάντα με το editorial του). Κι΄όποιοι δεν το κατανοούν «απιθίτωσαν ες κορακας» κι’ ας μαραθούν οι γονάδες τους (έτσι για ν’αντιγυρίσουμε την …αρά).
Η συναίσθηση της διαφοράς, όχι μόνο στα εννοιολογικά περιεχόμενα των λέξεων, των φράσεων και των συμβόλων, αλλά ευρύτερα η συναίσθηση και κατανόηση της διαφοράς ως κομβικής σταθεράς σε κάθε έκφανση του είναι και του γίγνεσθαι, στη φύση και στην ιστορία του ανθρώπου, δεν είναι δείγμα υψηλού πολίτισμού. Είναι το ελάχιστο στοιχειώδες προαίτημα κάθε έλλογης και εδραζόμενης στην φυσική πραγματικότητα κοσμοθεώρησης. Πυρηνική συστατική παράμετρος του πολιτισμού, [δηλαδή εκείνης της κατάστασης μιας ανθρώπινης ομαδικότητας που έχει υπερβεί τα στάδια της αγριότητας και της βαρβαρότητας] είναι η μνήμη, ανώτερη νοητική εγκεφαλική λειτουργία που διαφορίζει τον άνθρωπο από τ’ άλλα θηλαστικά. Η μνήμη σε συνδυασμό με την εμπειρία οδηγούν στην κατανόηση της φύσης και των νόμων της, δίχως να την υπερβαίνουν. Ο δε «υψηλός πολιτισμός» του οποίου κάνεις μνεία στο άρθρο σου, είναι οραματικό στοιχείο όχι μόνο των σημετρινών καιρών, αλλά διαχρονικό ιδεώδες ζητούμενο. Μόνο που σφραγίζεται από την δεδομένη συναίσθηση της διαφοράς, την προστασία της ως θεμέλιου κανόνα του και την διεύρυνσή της σε κάθε ενδεχόμενο πεδίο συλλογικής και ατομικής ανθρώπινης μετεξέλιξης.
Αυτό όμως Διάνθη δεν σχετίζεται σε τίποτα με την αντιφυσική κοσμοθεώρηση του διαλεκτικού υλισμού και το πολιτικό στρεψείδωλό του, τον μαρξισμό – λενινισμό, την ντόπια πολιτική απόφυση του οποίου διακονείς. Ο εξαναγκαστικός ισοπεδωτισμός της κοιωνίας των προλεταριακών ανδραπόδων που επαγγέλλονται τα συντρόφια σου στο γκουλάγκ, είναι περιστασιακά «πιασσάδικο» αντίδοτο στη σηψαιμία της πλουτοκρατίας και δεν μπορεί να επαγγέλεται το δίκιο, γιατί μισεί την διαφορά. Θέλει ν’ αντικαταστήσει την αντιφυσική, φριχτά άδικη και τεχνητή ψευτοδιαφορά του αστικού κόσμου, καταργώντας την διαφορά στην ποθητή του κοινωνία της αναγκαστικής ισοπέδωσης. Να φύγουν τα σάπια golden boys της πλουτοκρατίας και ν’ αντικατασταθούν από τους μπολσεβίκους κομισσάριους. Διάνθη πιάνεσαι κορόϊδο του εαυτού σου: η αντικατάσταση μιας οικουμενικής άχρωμης υλιστικής τυραννίας από μιαν άλλη οικουμενική μονόχρωμη υλιστική τυρανία δεν είναι λευτεριά ούτε πολιτισμός. Στην καλλίστη περίπτωση είναι υπερφίαλη πλάνη, όταν δεν είναι σκοπούμενος δόλος μοχθηρών συμπλεγμάτων. Δεν είναι όραμα, αλλά τοξική παραίσθηση σκληρού ψυχονοοτρόπου ναρκωτικού. Όλα καλά συμπαθεστάτη, εξ άλλου η αστική δημοκρατία των πλουτοκρατών «εχθρών» σας, προσφέρει στον καθένα την ελευθερία να πουλάει και ν’ αγοράζει την πρέζα που του γουστάρει.
Και συνεχίζει η κ. Κανέλλη: «Από τη μια, οι δημιουργοί του χρέους. Από την άλλη, όσοι πληρώνουν το μάρμαρο. Ευγένειες, καθωσπρεπισμοί, ο κυνικός επικοινωνιακός ιησουιτισμός δεν μπορεί να διατηρήσουν σε αδράνεια το εκκρεμές της Ιστορίας των μαζών. Δεν πληρώνει ο πολτός το μάρμαρο κι ας γίνεται θηριώδης προσπάθεια να εξασφαλιστεί μια πολτοποιημένη συναίνεση. Είναι η μάζα που βρυχάται αυτόν τον καιρό και διεθνοποιεί το περιεχόμενο του εξωφύλλου κάνοντάς το κατανοητό και εκτός Hollywood σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Είναι η οργή των des esperado. Άμποτε και το τέλος των μικροαστών.»
Μάλλον παρακούς, η μάζα δεν βρυχάται, κοιμάται κωματωδώς και ρέγκει (ροχαλίζει) ή και πέρδεται ασυστόλως και διεθνοποιείται εθναποδομούμενη μεθοδικά και κλιμακούμενα. Ρουφώντας της το αίμα οι βρικόλακες της διεθνούς πλουτοκρατίας την εξαντλούν, αλλά δεν την σκοτώνουν, για να παράγει χρήμα και να καταναλώνει τα σκύβαλα που της πουλάνε. Ακόμη, αραιά και πού την «διεγείρουν» κι εκείνη «εξεγείρεται». Λυκοφωτικά, και σπασμωδικά, ξεσπώντας την ενστικτώδη οργή της σε σκηνοθετημένα από τους αυθέντες plateaux «διορθωτικής εκτόνωσης».
Δεν είναι ακόμη οι λαϊκές μάζες desesperadas Διάνθη, διότι ανάλογα με την εκάστοτε ειδικότερη ταξική τους διαστρωμάτωση, την μορφωτική τους πενία και την βαθμίδα αποχαύνωσης – υποταγής στο Καθεστώς διατηρούν ποικιλόχρωμες φρούδες ελπίδες, ελπίζοντας πως θα σωθούν από κάποιον deus ex machina. ….
Και παρακάτω μας λέει: «Και για όσους θέλουν να εντρυφήσουν στο κρυφό κομμάτι της ιστορίας των θεοποιημένων προσώπων που θεοποιήθηκαν περισσότερο από ποτέ, σήμερα, για να κρύψουν την ουσία των προσωπικών και εν τέλει συλλογικών προβλημάτων της σύγχρονης κοινωνίας της εργασίας, ας διαβάσουν στη σελίδα (…) ποιος ήταν τελικά ο Μπαζίλ Ζαχάρωφ.»
Ο Ζαχάρωφ, (…Ζαχαριάδης) ήταν απλά ένας ακόμη Ιουδαίος, «φιλάνθρωπος», ζάπλουτος έμπορος από τα Μουγλά της Κωνσταντινούπολης, που εκτινάχθηκε από «τουλούμπατζης» – αντλιοχειριστής πυροσβέστης – στην Πόλη σε διεθνή κροίσο, όντας μονίμως εγκατεστημένος στην Ελβετία, όπου υποδυόταν επί σειράν ετών τον Έλληνα. «Κολλητός» της αγγλοϊουδαϊκής οικογένειας Βίκερς, ιδρυτών και διευθυντών της ομώνυμης πολεμικής βιομηχανίας – που είναι παρακλάδι της πλουτοκρατικής αυτοκρατορίας των επίσης Ιουδαίων Ρότσιλντ-, ο Ζαχάρωφ ήταν (εκτός από μασώνος) μεγαλέμπορος όπλων. Αυτός ο Έλλην υπήκοος, Οθωμανός υπήκοος, Άγγλος υπήκοος και συνάμα Γάλλος υπήκοος, παρασημοφορήθηκε 298 φορές για τις …..ειρηνιστικές του δράσεις! Το …ειρηνιστικό σύστημα πώλησης όπλων που δημιούργησε, είναι διεθνώς γνωστό ως «σύστημα Ζαχάρωφ», αποτελεί δε έως τώρα το επικρατέστερο σύστημα. Φυσικά βασίζεται στη διαφθορά, στην αγοραία προπαγάνδα και σ’ ένα εκτεταμένο δίκτυο καλοπληρωμένων πληροφοριών, που λειτουργούν ως βασικοί μοχλοί πίεσης σε «κυβερνήσει»ς και διπλωματικούς κύκλους. Αυτός ο .. «Έλλην» υπήρξε επίσης και προσωπικός φίλος του (επίσης μασώνου) Βενιζέλου. Αρχικά προμήθευσε τον Ελληνικό στρατό με ελαφρύ και βαρύ οπλισμό για να καλύψει τις ανάγκες του, έναντι πραγματικά εκπληκτικών οικονομικών διευκολύνσεων. Ο Ζαχάρωφ, ισχυριζόταν τότε ότι… «βοηθούσε τον Ελληνικό στρατό», ωθούμενος δήθεν από …..πατριωτικά κίνητρα. Μόλις όμως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εισέδυσαν ισχυρά στην Μικρά Ασία, πέραν των θελήσεων της διεθνούς πλουτοκρατίας, οι αποστολές του Ζαχάρωφ σταμάτησαν ολοσχερώς ενώ ο μέχρι τότε παραδοθείς οπλισμός αποδείχθηκε εξόχως προβληματικός, καθώς ανακαλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες άχρηστων όπλων και ελαττωματικών πυρομαχικών. Τα αποτελέσματα αυτής της δράσης του δεν γνωρίζει ούτε κατανοεί σήμερα ο Λαός, ενώ όπως βεβαίως εσύ γνωρίζεις αλλά εκλεκτικά …ξεχνάς Διάνθη οι «πατριώτες» άνθρωποι του κόμμματός σου «…όχι μονάχα χάρηκαν για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στην Μικρασία αλλά και την επιδίωξαν». Οι γνωστοί….αμετακίνητοι μπολσεβίκοι που σε αγαστή συνεργασία με τους διεθνείς πλουτοκράτες ενήργησαν πάντα από «διεθνιστικό καθήκον» αντεθνικά. Οι Λένιν και οι Τρότσκυ χέρι – χέρι με τους Ζαχάρωφ ενάντια στα Έθνη.
Τελειώνοντας γράφει το καλύτερο: «Αυτόν και σήμερα τον βρίσκεις ως ένοχο πολύ ευκολότερα από τον Φειδία. Fuck you!»
Εξαίρεσέ μας, έστω …και κατά παραχώρηση της επαναστατικής σου λιβιδούς. Don’t fuck with us Διάνθη! Δεν είσαι αρκετά thrill seeker, ούτε αρκετά ελευθέρια για κάτι τέτοιο. Μια τέτοια μεταφυσική εμπειρία θα συνέτριβε ανεπανόρθωτα το τρυφερό ιδεολογικό σου ικρίωμα, το αξιακό πλαίσιο του αυτοσεβασμού σου, την εναισθησία της σωματικής σου αυτοτέλειας και τα περίτεχνα καμουφλαρισμένα αστικομαρξιστικά σου taboos.
Εν τω μεταξύ, ομοθυμαδόν με τον θυμηδιογενή εσμό των «εξεγερμένων» που ως maîtresse της εξεγερμένης δημοσιογραφίας « προμοτάρεις», ακολουθήστε την βολική γιά τους καιρούς, ευχερέστερη προτροπή : «If you want to fuck for funny, fuck yourselves and keep your money!»

Μέχρι νεωτέρας, έρρωσο και χαίρε!

Τίμων ο Αθηναίος (και Μισάνθρωπος)

«Kαταραμένος Χρυσαυγίτης»

ΚΑΙ Δια λόγους ακριβείας: Το πλήρες κείμενο του “Editorial”: Λιάνα Κανέλλη:

“Άντε τώρα να μας πει κανείς ότι ερχόμαστε σε αντίφαση με τον από της γεννήσεώς του περιοδικού ΝEMECIS συνοδευτικό υπότιτλο «Μηνιαίο περιοδικό κατά της ύβρεως». Αναφέρομαι βεβαίως στη διεθνώς αναγνωρίσιμη απολύτως ελληνοποιημένη βρισιά του εξωφύλλου η οποία απέχει από την ύβριν πολύ περισσότερο από όσο απέχει, δηλαδή εντεκάμισι χιλιόμετρα, ο ιερός ναός της Νεμέσεως στον Ραμνούντα από τον Μαραθώνα. Τιμωρός των υβριστών, αγροτική θεά ολότελα ταιριαστή στις μέρες μας με την αποαγροτοποιημένη ευρωελλάδα αεί πτωχευμένη και αφημένη στους τέσσερις ανέμους του ευρώ. Η θεά Νέμεσις, η τιμωρός των υβριστών, τιμώρησε τους Πέρσες κατά τον Παυσανία λόγω της αλαζονικής ιμπεριαλιστικής τους αποβίβασης στον Μαραθώνα. Είχαν φέρει μάλιστα μαζί τους και το μάρμαρο για να φτιάξουν τη νικητήρια στήλη τους. Οπότε οι Αθηναίοι, που σήμερα καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο της ευρωαπόβασης στην Ελλάδα όπως και τότε, και τώρα ψάχνουν Φειδία να του το δώσουν να σκαλίσει το άγαλμα της θεάς.
Φευ! Φειδίας που. Όχι βεβαίως στο ΔΝΤ. Στους δρόμους, στους τοίχους των εγκαταλελειμμένων κατασχεμένων σπιτιών, στα εργοστάσια-φάντασμα, στις άδειες αποθήκες που ξαφνικά γεμίζουν με ανθρώπινα σκουπίδια… Αλήθεια θυμάστε εκείνα τα αγάλματα με υπερεπώνυμες ακριβές υπογραφές της γελάδας, παγκόσμιο σύμβολο ευημερίας, που μόλις πριν από μερικά χρόνια στόλιζαν τα πάρκα απ’ άκρου σ’ άκρου της Ευρώπης και οι Αθηναίοι αστοί συναγωνίζονταν ποιος θα τα πρωταγοράσει ή θα τα χορηγήσει για να κοσμήσουν τα αίθριά τους; Αυτές οι παχιές αγελάδες, όχι μόνον δεν σφάχτηκαν, αλλά παραχόντρυναν και τώρα αφοδεύουν πάνω στην καθημερινότητα και στα όνειρα των μισθωτών, των συνταξιούχων, των φτωχών της Ευρώπης και της γης.
Τον Φειδία που απαντάει στην Ύβριν τον βρίσκεις παντού. Με γκράφιτι δουλεύει και σκαλίζει ωραία το fuck you. Υλοποιεί την κραυγή κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, ακόμα και στα περιθώρια των άθλιων σχολικών βιβλίων, στις αποδείξεις που μαζεύουν κυρίως οι φτωχοί από φτωχούς και ξέρουν ότι το στοιχείο φορολογικής αξίας θα εξαφανιστεί μέσα σε ένα εξάμηνο από το thermopaper…
Στην εποχή των Bangsters, που η ΝEMECIS θα επιχειρήσει συστηματικά να περάσει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο – καθώς προέρχεται ως νεολογισμός από τη σύνθεση των λέξεων banker-τραπεζίτης και gangsters, που δεν χρειάζεται μετάφραση-, όποιος δεν διακρίνει το χάσμα ανάμεσα στον τίτλο του εξωφύλλου και στην ουσιαστική έννοια της Ύβρεως που είναι η ηθική πολιτισμική οικονομική αυτουργία της σημερινής «αστικονόμιμης» ηθικολογίας της εξαθλίωσης των μαζών, τότε μη σώσει και διαβάσει το περιοδικό. Η συναίσθηση της διαφοράς είναι το δείγμα του υψηλού πολιτισμού που καθίσταται οραματικό προαπαιτούμενο στους σημερινούς καιρούς.
Από τη μια, οι δημιουργοί του χρέους. Από την άλλη, όσοι πληρώνουν το μάρμαρο. Ευγένειες, καθωσπρεπισμοί, ο κυνικός επικοινωνιακός ιησουιτισμός δεν μπορεί να διατηρήσουν σε αδράνεια το εκκρεμές της Ιστορίας των μαζών. Δεν πληρώνει ο πολτός το μάρμαρο κι ας γίνεται θηριώδης προσπάθεια να εξασφαλιστεί μια πολτοποιημένη συναίνεση. Είναι η μάζα που βρυχάται αυτόν τον καιρό και διεθνοποιεί το περιεχόμενο του εξωφύλλου κάνοντάς το κατανοητό και εκτός Hollywood σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Είναι η οργή των des esperado. Άμποτε και το τέλος των μικροαστών. Και για όσους θέλουν να εντρυφήσουν στο κρυφό κομμάτι της ιστορίας των θεοποιημένων προσώπων που θεοποιήθηκαν περισσότερο από ποτέ, σήμερα, για να κρύψουν την ουσία των προσωπικών και εν τέλει συλλογικών προβλημάτων της σύγχρονης κοινωνίας της εργασίας, ας διαβάσουν στη σελίδα (…) ποιος ήταν τελικά ο Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Αυτόν και σήμερα τον βρίσκεις ως ένοχο πολύ ευκολότερα από τον Φειδία. Fuck you!”                                                ΠΗΓΗ:xryshaygh.wordpress.com