Τρωκτικό

• Ο Δημήτρης Ιατρόπουλος, επανέρχεται στο ιστολόγιο καταθέτοντας στίχους ψυχής του 1965 που "ζωγραφίζουν" το τραγικό σήμερα και ταυτόχρονα λειτουργούν ως κάλεσμα...

Σήμερα, παρουσιάζουμε 2 ποιήματά του, γραμμένα για σήμερα, πριν από 45 χρόνια!!!

ΠΟΡΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Πόρνη Πολιτεία
Πριν απ τους λόφους σου γεννηθήκαμε
κι απ τις πηγές σου πριν....
Με ξύδι στα μάτια
και στα δόντια καπνό
τα παιχνίδια μας αποχαιρετίσαμε.

Σταθήκαμε απ' το μέρος της αιχμής
στο δίκοπο μαχαίρι της αλήθειας...
Αξύριστα πρόσωπα
λερές επιδερμίδες, εμείς.
Χείλη που ατμίζαν
της ένδειας την ξινή αποφορά.
Αγκάθι στου μεθυσμένου χωριάτη
τα χέρια, εμείς.

Συμπλέξαμε τα χέρια στον ύπνο σου.
Οι σάρκες σου,
λύτρα της οργής μας.
Πόρνη,
Πόρνη,
Πόρνη Πολιτεία..

_____________________________________

ΤΟ ΘΟΥΡΙΟ..

Μια κραυγή!
Άλλο δε σου μένει
Κρυφή μεριά
Της αγωνίας μου,
Κραυγή!

Αίμα και αίμα
Πρέπει σήμερα
Κι αλαλαγμοί!

Ξεχάστε την καθημερινή
Των δέντρων ιστορία
Κάψτε τα μέτρα
Και τα σταθμά!

Το κόκκινο μαντήλι
Της οργής ζωστείτε,
Και δυο μαύρα περιστέρια
Στο γύρο του καπέλου σας.

Δεν είναι πια καιρός
Για σταθμούς.
Δεν είναι πια καιρός
Για Πόλκες και Μαζούρκες.

Το Θούριο
Έσπασε τις φλέβες,
Κι έρχονται καυτές,
Οι μεγάλες ώρες...

Δημήτρης Ιατρόπουλος             ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com