Ο Σ Ο ΠΕΡΝΟΥΝ τα χρόνια κι επειδή ο τουρκικός επεκτατισμός αποδεικνύει, όλο και περισσότερο, τις αρχέγονες από το 1977 και διαρκείς, έκτοτε, επί του Κυπριακού ψευδαισθήσεις, τις οποίες καλλιέργησαν και με τις οποίες ασκούν την πολιτική τους τα Ηττημένα Μυαλά της ηγεσίας μας, τόσο περισσότερο θα αναδεικνύεται πόσο ορθή ήταν η στρατηγική του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας - Κύπρου και πόσο καταστροφική ήταν, είναι και θα αποβαίνει, η εγκατάλειψή του. Και για την Ελλάδα και για την Κύπρο.
Το βαθύτερο πρόβλημα του Ελληνισμού, αμφοτέρων των κρατών μας, ελλαδικού και κυπριακού, είναι ότι: Ακόμα κι εκείνες οι ηγεσίες που αποφάσισαν την έναρξη του Δόγματος, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα και ΔηΣυ στη Λευκωσία, δεν είχαν στ’ αλήθεια… στρατηγική!
Δεν είχαν συνολικό στρατηγικό σχεδιασμό, μία από τις πτυχές του οποίου -η στρατιωτική ισχύς- θα ήταν το ΔΕΑΧ. Το επινόησε ο Πρωθυπουργός Α. Γ. Παπανδρέου το 1993. Έσπευσε αμέσως να το συνδιακηρύξει ο Πρόεδρος Γλ. Κληρίδης. Άρχισε η υλοποίησή του το 1994. Διήρκεσε έξι χρόνια, χωρίς την πλήρη ανάπτυξή του: Χωρίς, δηλαδή, τη μόνιμη στάθμευση της ελλαδικής Πολεμικής Αεροπορίας στη βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» της Πάφου και του ελλαδικού Πολεμικού Ναυτικού στη βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί. Ξήλωσαν το ΔΕΑΧ, το 2001, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο υπ.Εξ. Γ. Παπανδρέου και ο ΠτΔ Κληρίδης. Οι ίδιοι που έσερναν τον Ελληνισμό από την ταπείνωση των S-300 στο έκτρωμα Ανάν: Σχέδιο μετατροπής της Κύπρου σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο και ομηρίας της Ελλάδας.
Κ Υ Π Ρ Ο Σ και Ελλάς, χωρίς το ΔΕΑΧ, μετατρέπονται σε κράτη υπόδουλα, αντί κυρίαρχα, της γεωγραφίας τους. Λιποτακτούν από τον χώρο. Εγκαταλείπουν τον χώρο. Και, φυσιολογικά, εξαναγκάζονται σε υποταγή, διαφόρων διαβαθμίσεων, στις χώρες εκείνες της αποφασιστικής ναυτικής και αεροπορικής ισχύος που ανενόχλητες σφετερίζονται τον χώρο: Ο άξονας των σιδερόφρακτων και αιμοσταγών συμμάχων Τουρκίας - Ισραήλ, που οσημέραι μεταβάλλεται σε συγκρουσιακή αντιπαράθεση ΚΑΙ στον χώρο του απόντος, του λιποτακτήσαντος Ελληνισμού. Τον οποίο, Ελληνισμό, τόσο οι ίδιες όσο και οι άλλες πέριξ αλλά και μακρόθεν ενδιαφερόμενες δυνάμεις, ελάχιστα υπολογίζουν και πολύ λιγότερο λαμβάνουν υπ' όψιν.
Ο Λ Ο Ι ΣΧΕΔΟΝ οι άλλοι έχουν σχέδια αξιοποίησης και εκμετάλλευσης της στρατηγικής γεωγραφικής θέσης της Κύπρου. Οι μόνοι που αποδεδειγμένα δεν έχουν, είναι οι ανεπρόκοποι Αθηνών τε και Λευκωσίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Πόσους εύστροφους, οξυδερκείς και (προπάντων) εύψυχους επαΐοντες, θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν Ελλάς και Κύπρος (αν είχαν κυβερνήσεις της προκοπής) για να ξεκοκαλίσουν το «Στρατηγικό Βάθος» του νεο-σουλτανίσκου Νταβούτογλου και να εντοπίσουν προς αξιοποίηση τις… αχίλλειες πτέρνες του; ΠΗΓΗ:ellinikoforum.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου