Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένας πολιτικός σχηματισμός, που δημιουργήθηκε από την κοινωνική βάση, η οποία αποτέλεσε και την πηγή ιδεολογικοπολιτικής έμπνευσης. Ένα κίνημα από απλούς πολίτες, της καθημερινότητας και της αγοράς, που διεκδίκησε να εκφράσει μία πατριωτική πολιτική, αδέσμευτη από άνομα συμφέροντα, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον, υπερασπίζοντας την αξιοπρέπεια της Ελληνικής κοινωνίας.
Να χαράξει μία Ελληνική Πολιτική Στρατηγική, διαφορετική απ’ όλες τις άλλες, που θα κατοχυρώσει μακροπρόθεσμα την Εθνική και Οικονομική Ανεξαρτησία. Μία πολιτική που θα εμπνεύσει και τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης για να αναχαιτισθεί πανευρωπαϊκά η Νέα Τάξη Πραγμάτων της Οικονομικής Ολιγαρχίας των ανεξέλεγκτων αγορών αλλά και της Τραπεζικής Δυναστείας.
Ο Πάνος Καμμένος τέθηκε επικεφαλής αυτού του κινήματος, δεσμευόμενος να υλοποιήσει τους πολιτικούς στόχους, απέχοντας και αποκηρύσσοντας παλαιοκομματικές τακτικές και σκοπιμότητες. Δεσμεύτηκε ότι τα μέλη του κινήματος θα έχουν κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση της ιδεολογικοπολιτικής στρατηγικής. Οι "μηχανισμοί", οι de facto ηγετικές ομάδες, ΔΕΝ έχουν θέση στο κίνημα που επιδιώκει να διαμορφώσει το μέλλον απαλλαγμένο από τις "άρρωστες" πρακτικές της κομματοκρατίας.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ιδρύθηκαν επίσημα μόλις στις 24 Φεβρουαρίου 2012. Από χιλιάδες απλούς πολίτες. Μόνον η Έλενα Κουντουρά, πέρα του Πάνου Καμμένου, ήταν επώνυμη πολιτική παρουσία στην επίσημη ίδρυση του κινήματος. Και στην προεργασία ίδρυσης, ήταν ΜΟΝΟΝ οι απλοί Έλληνες πολίτες, που μέσω INTERNET, "ζύμωσαν" τη δημιουργία του νέου πολιτικού σχηματισμού.
Αργότερα βέβαια προστέθηκαν και άλλες επώνυμες πολιτικά παρουσίες, όταν πλέον ήταν προφανής η μεγάλη ανταπόκριση της κοινωνίας στο κάλεσμα του κινήματος. Το κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων μεγάλωνε μέρα με τη μέρα, ραγδαία, αφού τα προϋπάρχοντα κόμματα αδυνατούσαν να εκφράσουν σημαντική μερίδα της κοινωνίας.
Λίγο μετά την ίδρυση του κινήματος προκηρύχθηκαν οι πρόωρες εθνικές εκλογές για τις 6 Μαΐου 2012. Δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος για ν’ αποκτήσουμε οργανωτική δομή. Ούτε καν για μία ιδρυτική προσυνεδριακή ημερίδα, όπου τα μέλη θα εξέλεγαν προσωρινά αντιπροσώπους για να στελεχώσουν τα διοικητικά όργανα του κινήματος. Αφήσαμε τα οργανωτικά θέματα για μετά τις εκλογές. Προείχαν οι εθνικές εκλογές.
Η ανυπαρξία οργανωτικής δομής, έδωσε την ευκαιρία σε πολιτικά πρόσωπα και στελέχη, που ουδεμία άλλη σχέση είχαν με το κίνημα, τη βάση του και τους πολιτικούς του στόχους να "κλείσουν" συμφωνίες εκλογικής συνεργασίας με τον Πάνο Καμμένο.
Ερήμην του πολιτικού κορμού του κινήματος, που ήταν αφοσιωμένο ν’ ανταποκριθεί στην κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση με το άγχος και την αγωνία του "πρωτάρη" που "βάλλεται" από παντού. Έτσι για παράδειγμα λίγο πριν την ανακήρυξη των συνδυασμών ανακοινώθηκε η συμφωνία με το Άρμα Πολιτών του Γιάννη Δημαρά, με τους Αντιμνημονιακούς Πολίτες του Νότη Μαριά και με άλλους.
Με πρόσωπα που φέρεται να συνομιλούσαν πιο πριν με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ! Συμφωνίες που το περιεχόμενό τους, δεν έτυχαν γνώσης και φυσικά ούτε έγκρισης, από τα εκατοντάδες στελέχη που δημιούργησαν, αλλά και που έδωσαν και κέρδισαν την εκλογική μάχη, για το κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων!
Και υπάρχει τεράστια απόσταση από το "συνεργάζομαι", με το "καπελώνομαι"! Λέμε ΝΑΙ στις συνεργασίες, λέμε όμως ΟΧΙ στο "καπέλωμα". Κι εδώ φαίνεται το τεράστιο έλλειμμα της οργανωτικής δομής. Κάποιοι βολεύτηκαν με την απουσία οργάνων για να λειτουργούν κατά το δοκούν.
Γιατί κάποιοι συνεργαζόμενοι με το κίνημα επέβαλλαν την εκλογή των ιδίων κι άλλων ομοίων τους, βοήθησαν άλλους που τους ανέχονται (ακόμα και τις "αγαπημένες" εξωθεσμικών παραγόντων), αλλά κυρίως πέτυχαν να συνδιαμορφώνουν πλέον την πολιτική στρατηγική του κινήματος, αδιαφορώντας για τις Αρχές της βάσης του. Εντάχθηκαν ως κόμμα ή ως οργανωμένο ρεύμα. Αυτοί οργανωμένοι μηχανισμοί, ενώ εμείς οργανωτικά στον "αέρα". Τους βόλευε γιατί μπορούσαν να επιβληθούν οργανωτικά.
Και το μεγάλο πατριωτικό ρεύμα του κινήματος εύλογα αναρωτιέται: «Μήπως είμαι αριστερός και δεν το γνώριζα?» , «Μήπως καλύτερα νεκρός και οι νεοκουμμουνιστές στην εξουσία, παρά ζωντανός και πατριώτης?» ή τέλος «Μήπως οι θέσεις μας είναι των προβοκατόρων αν δεν συνυπογράφονται από τους συνεργαζόμενους Μαρκάτο, Δημαρά, Μαριά, Κοντογιαννίδη και τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις?».
Η απουσία πρωτοβουλίας για άμεση διεξαγωγή προσυνεδρίου για επικύρωση ιδεολογικοπολιτικής πλατφόρμας και προσωρινή στελέχωση των οργάνων του κινήματος με δημοκρατικές διαδικασίες, εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Πάνο Καμμένο απέναντι στο πολιτικό δυναμικό των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Γιατί η επαναπροκήρυξη εκλογών για τις 17 Ιουνίου δεν αποτελεί πλέον δικαιολογία αλλά άλλοθι!
Όσο για το αντεπιχείρημα οι "συνεργαζόμενοι" μας έδωσαν επιπλέον ποσοστό, η απάντηση είναι απλούστατη, που μπορεί να την αντιληφθεί κι εκείνος που κάνει τον ηλίθιο. Εάν "κατέβαιναν" μόνοι τους και αυτοδύναμα θα συναγωνίζονταν σε ποσοστά το "ΟΧΙ" των Καζάκη - Παπαθεμελή ή την "ΑΝΤΑΡΣΥΑ" χωρίς να εκλεγεί κανένας τους. Εάν συνεργάζονταν με τον ΣΥΡΙΖΑ κάποιος απ’ αυτούς θα εκλέγονταν αλλά θα υπάκουε στον Τσίπρα χωρίς "κιχ" και "τσιριμονιές".
Ενώ εάν εμείς συμμετείχαμε χωρίς τη συνεργασία τους μπορεί να είχαμε ελάχιστα μικρότερο ποσοστό, αλλά συμπαγή πολιτικά κοινοβουλευτική ομάδα. Και σίγουρα θα ήταν αποτελεσματικότερη (Γιατί στοιχηματίζω ότι σύντομα κάποιοι κοινοβουλευτικά "συνεργαζόμενοι", είτε θα ανεξαρτητοποιηθούν, είτε θα προσχωρήσουν μετέπειτα στον ΣΥΡΙΖΑ). Δεν μας εξέλεξαν λοιπόν, εμείς τους εκλέξαμε. Μας "χρωστάνε", δεν τους "χρωστάμε"!
Η εκλογική συνεργασία είναι εμφανώς ετεροβαρής. Κέρδισαν περισσότερα απ’ ότι έδωσαν. Πρόκειται καθαρά για μία ευκαιριακή συνεργασία, αφού υφίσταται ιδεολογικοπολιτικό χάσμα με τις κύριες πολιτικές δυνάμεις του κινήματος.
Είναι δεδομένο ότι ένας πολιτικός σχηματισμός χρειάζεται οργανωτική δομή, η οποία θα στελεχώνεται δημοκρατικά και αξιοκρατικά. Στελέχωση από τη βάση, από την κοινωνία, ώστε να υφίσταται αντιστοιχία με αυτή. Γιατί δεν νοείται πολιτικό κίνημα να είναι αποκομμένο από την κοινωνία.
Δυστυχώς τώρα κάποιοι κοινοβουλευτικοί εκμεταλλευόμενοι την ανυπαρξία οργανωτικής δομής, "στήνουν" τους δικούς τους προσωπικούς μηχανισμούς. Έχουν "καταλάβει" θέσεις για την επόμενη μέρα. Δυστυχώς παραμένουν αθεράπευτα παλαιοκομματικοί. Εμφανώς ζαλισμένοι από την πρόσφατη εκλογική επιτυχία. Είναι τόσο ζαλισμένοι που νομίζουν ότι τους ανήκει! Αλαζόνες, που θεωρούν το κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ιδιοκτησία τους!
Ας μείνουν στη ζάλη τους. Ας συνεχίσουν να "κοιμούνται στα χαμομήλια"! Σ’ αυτή τη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι πατριωτικές και κοινωνικές δυνάμεις, όταν τους "γυρίζουν την πλάτη" (από περιφρόνηση), αντιδρούν "μαχαιρώνοντάς την"! Όταν αισθανθούν ότι τους χρησιμοποίησαν για αλλότριους σκοπούς, τους "μαυρίζουν" με χέρια και με πόδια. Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή των συμβιβασμών. Ο πατριωτικός χώρος έχει πλέον γνώση, άποψη, θέση και δυναμική. Δεν συμβιβάζεται, δεν συγχωρεί.
Είναι επιτακτική ανάγκη ν’ αποκτήσουμε άμεσα οργανωτική δομή, με κομματικά όργανα, που θα στελεχωθούν αξιοκρατικά και με δημοκρατικές διαδικασίες. Τα όργανα του κινήματος θα υπηρετούν το κοινωνικοπολιτικό δυναμικό και ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ.
Είναι επιτακτική ανάγκη ν’ αποσαφηνίσουμε άμεσα την ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα του κινήματος. Δεν είμαστε λίγο απ’ όλα, και λίγο κοντά σε όλους ή με κανέναν. Να αποσαφηνίσουμε και να κωδικοποιήσουμε τα βασικά σημεία των πολιτικών θέσεών μας για την οικονομία, για την κοινωνία, για την παιδεία, για τον Αθλητισμό και τον πολιτισμό, για την μεταναστευτική πολιτική, για την εξωτερική πολιτική και τα εθνικά θέματα, για την Ευρώπη που οραματιζόμαστε. Και αργότερα να τα επεξεργαστούμε περισσότερο στο συνέδριό μας.
Είναι επιτακτική ανάγκη να ξέρουμε πρώτα απ’ όλα ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και που στοχεύουμε, ώστε αυτοί που έρχονται μαζί μας να γνωρίζουν το γιατί, για να μοιραζόμαστε το όραμα, για να συμπορευόμαστε στην κάθε πολιτική μάχη.
Θέλουμε ένα κίνημα πολιτικό, ζωντανό, δημιουργικό, απελευθερωμένο από στερεότυπα και δόγματα, ένα κίνημα που θα συμβαδίζει με τη σύγχρονη πραγματικότητα, που θα έχει πρόταση και θέση για κάθε κοινωνικοπολιτική ανάγκη, που θα εμπνέεται όμως από τον ελληνισμό και θα υπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων, των πολλών, του άνεργου, του βιοπαλαιστή, του μικρομεσαίου, του έντιμου και δημιουργικού επιχειρηματία, που θ’ αγωνίζεται για την ανάπτυξη, θεμελιώνοντας την αξιοκρατία, με κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη.
Η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει. Τώρα είναι η ώρα των αποφάσεων και των επιλογών. Διαφορετικά θ’ αποτελέσουμε στιγμιαίο ιστορικό πολιτικό γεγονός. Και θα είναι κρίμα και ντροπή!
Αθήνα, 21 Μαΐου 2012
Σημείωση: ο Πατριώτης είναι ιδρυτικό μέλος και υποψήφιος στις πρόσφατες εκλογές με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου