«Η περίσσεια του λόγου φανερώνει έλλειψη πνεύματος…» Χρήστος Πασαλάρης
Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ
1. Εάν πιστεύουμε ότι η ελεύθερη οικονομία θα σωθεί από την χρεωκοπία, με επιδοτήσεις (ίσες με το χρέος) προς τις Τράπεζες, δύο πράγματα δεν θα διασωθούν. α:Η Ελεύθερη Οικονομία. β: οι Τράπεζες.
2. Εάν πιστεύουν εκδότες και εκβιαστές-brokers δημοσιογράφοι ότι θα σωθεί η «δημοσιογραφία» ως μηχανισμός πίεσης για έργα, συμφωνίες, υπαγόρευση πολιτικών τότε καλό είναι να περπατήσουν στην οδό Μεσογείων-Μαραθώνος:οι βίλες των μεγιστάνων του παρελθόντος είναι ερείπια που χτυπούν ενέσεις τα αρρωστάκια.
3. Εάν νομίζουν οι «νταβατζήδες» ότι θα είναι αιώνιοι, ας δουν πόσοι από τους ομοίους τους επιβίωσαν από τις Κρίσεις του 29, του 36 στην Ευρώπη,του 70, του 80 στην ναυτιλία κ.λ.π.: δεν χρειάζονταν δύο χέρια για να τους μετρήσεις…
4. Εάν νομίζουν οι βουλευτές ότι μετά 20 χρόνια αποβιομηχάνισης θα επιστρέψουν χάρη στις μειώσεις μισθών πίσω οι επιχειρήσεις και οι μίζες, καλύτερα να επιστρέψουν το ταχύτερο στα πρότερα «επαγγέλματα».
5. Εάν νομίζουν οι Οικονομολόγοι ότι η Κρίση(που όχι δεν προέβλεψαν αλλά ούτε είδαν σε πυρετικό εφιάλτη) είναι μόνο Χρηματοπιστωτική, Δημοσιονομική, Χρηματιστηριακή, καλό είναι να επιστρέψουν στο συμπαθές εις εμέ Κουτσικλάρι, από όπου δεν διδάχτηκαν βασικά στοιχεία από την περιπέτεια της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Η Κρίση προυπήρξε-αν δεν σχεδιάστηκε- ως κρίση διαχείρισης της Κοινωνίας και των κοινωνικών πόρων.
6. Εάν νομίζουμε εμείς οι άνεργοι, ότι θα μας προσφέρει δουλειά το κράτος, είμαστε βαθειά νυχτωμένοι. Πέραν του ότι «και ο άγιος φοβέρα θέλει…» έχετε σκεφτεί ότι οι καταθέσεις μας στις Τράπεζες, τα δάνεια μας, οι δυνατότητες εξυπηρέτησης οφειλών παρακολουθούνται με μόνο το πάτημα ενός κουμπιού από τα σύγχρονα υπολογιστικά συστήματα και δεν θα σταματήσουν τα «νέα μέτρα» πριν εξαντληθούν τελειωτικά τα αποθέματα;
7. Εάν νομίζετε οι έχοντες εργασία και οι Δημόσιοι Υπάλληλοι ότι θα υπάρξει φρένο στις μειώσεις εισοδήματος, έχετε σκεφτεί γιατί προυπήρξε η μείωση των επιτοκίων καταθέσεων, τα προγράμματα δεσμεύσεων γης, το Χρηματιστήριο, οι παντοειδείς φούσκες, οι τωρινοί φόροι για κατοχή ακινήτων; Αν δεν εξαντληθεί κάθε ρευστότητα και δεν παραμείνουν παρά μόνο στοιχειώδεις μορφές ιδιοκτησίας(αυτονομίας των πολιτών) η «Κρίση» και τα «νέα μέτρα» θα συνεχίζονται.
8. Εάν νομίζουν ότι υπουργοί, νομάρχες, δήμαρχοι, πολεοδόμοι, εφοριακοί, «φύλακες» κάθε είδους, συνδικαλιστές, ότι «ελέγχουν» το σύστημα και θα διασωθούν με εκβιασμούς, επιβολές προστίμων, μηνύσεις, «ελέγχους», περιβαλλοντικά προγράμματα και υγιειινιστικούς κανόνες, από το τσιγάρο έως τις καλλιέργειες και την οικοδόμηση, σφάλλουν. Τα έκαναν άλλοι πρώτα. Και δεν τους λυπήθηκε κανείς μετά το αναπόφευκτο τέλος.
9. Γιατί δεν έπιασε η «εξυπνάδα» του Κάιζερ για συντάξεις ίσες με το τότε …προσδόκιμο ζωής, τα 65;
10. Τέλος γιατί ακόμη και ο Χίτλερ κατάλαβε ότι η πολιτική σκληρού νομίσματος και ανεργίας που του επέβαλλαν οι νικητές και οι δανειστές της Γερμανίας θα ήταν καταστροφική και οδηγήθηκε (παρά τους εξαιρετικά εξευτελιστικούς και ταπεινωτικούς για την χώρα του όρους )στην επιλογή κρατικών έργων, απασχόλησης και πληθωρισμού, αναζωπυρώνοντας την Οικονομία πριν οδηγηθεί -και για αυτό;-στον πόλεμο; ΠΗΓΗ:olympia.gr
Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ
1. Εάν πιστεύουμε ότι η ελεύθερη οικονομία θα σωθεί από την χρεωκοπία, με επιδοτήσεις (ίσες με το χρέος) προς τις Τράπεζες, δύο πράγματα δεν θα διασωθούν. α:Η Ελεύθερη Οικονομία. β: οι Τράπεζες.
2. Εάν πιστεύουν εκδότες και εκβιαστές-brokers δημοσιογράφοι ότι θα σωθεί η «δημοσιογραφία» ως μηχανισμός πίεσης για έργα, συμφωνίες, υπαγόρευση πολιτικών τότε καλό είναι να περπατήσουν στην οδό Μεσογείων-Μαραθώνος:οι βίλες των μεγιστάνων του παρελθόντος είναι ερείπια που χτυπούν ενέσεις τα αρρωστάκια.
3. Εάν νομίζουν οι «νταβατζήδες» ότι θα είναι αιώνιοι, ας δουν πόσοι από τους ομοίους τους επιβίωσαν από τις Κρίσεις του 29, του 36 στην Ευρώπη,του 70, του 80 στην ναυτιλία κ.λ.π.: δεν χρειάζονταν δύο χέρια για να τους μετρήσεις…
4. Εάν νομίζουν οι βουλευτές ότι μετά 20 χρόνια αποβιομηχάνισης θα επιστρέψουν χάρη στις μειώσεις μισθών πίσω οι επιχειρήσεις και οι μίζες, καλύτερα να επιστρέψουν το ταχύτερο στα πρότερα «επαγγέλματα».
5. Εάν νομίζουν οι Οικονομολόγοι ότι η Κρίση(που όχι δεν προέβλεψαν αλλά ούτε είδαν σε πυρετικό εφιάλτη) είναι μόνο Χρηματοπιστωτική, Δημοσιονομική, Χρηματιστηριακή, καλό είναι να επιστρέψουν στο συμπαθές εις εμέ Κουτσικλάρι, από όπου δεν διδάχτηκαν βασικά στοιχεία από την περιπέτεια της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Η Κρίση προυπήρξε-αν δεν σχεδιάστηκε- ως κρίση διαχείρισης της Κοινωνίας και των κοινωνικών πόρων.
6. Εάν νομίζουμε εμείς οι άνεργοι, ότι θα μας προσφέρει δουλειά το κράτος, είμαστε βαθειά νυχτωμένοι. Πέραν του ότι «και ο άγιος φοβέρα θέλει…» έχετε σκεφτεί ότι οι καταθέσεις μας στις Τράπεζες, τα δάνεια μας, οι δυνατότητες εξυπηρέτησης οφειλών παρακολουθούνται με μόνο το πάτημα ενός κουμπιού από τα σύγχρονα υπολογιστικά συστήματα και δεν θα σταματήσουν τα «νέα μέτρα» πριν εξαντληθούν τελειωτικά τα αποθέματα;
7. Εάν νομίζετε οι έχοντες εργασία και οι Δημόσιοι Υπάλληλοι ότι θα υπάρξει φρένο στις μειώσεις εισοδήματος, έχετε σκεφτεί γιατί προυπήρξε η μείωση των επιτοκίων καταθέσεων, τα προγράμματα δεσμεύσεων γης, το Χρηματιστήριο, οι παντοειδείς φούσκες, οι τωρινοί φόροι για κατοχή ακινήτων; Αν δεν εξαντληθεί κάθε ρευστότητα και δεν παραμείνουν παρά μόνο στοιχειώδεις μορφές ιδιοκτησίας(αυτονομίας των πολιτών) η «Κρίση» και τα «νέα μέτρα» θα συνεχίζονται.
8. Εάν νομίζουν ότι υπουργοί, νομάρχες, δήμαρχοι, πολεοδόμοι, εφοριακοί, «φύλακες» κάθε είδους, συνδικαλιστές, ότι «ελέγχουν» το σύστημα και θα διασωθούν με εκβιασμούς, επιβολές προστίμων, μηνύσεις, «ελέγχους», περιβαλλοντικά προγράμματα και υγιειινιστικούς κανόνες, από το τσιγάρο έως τις καλλιέργειες και την οικοδόμηση, σφάλλουν. Τα έκαναν άλλοι πρώτα. Και δεν τους λυπήθηκε κανείς μετά το αναπόφευκτο τέλος.
9. Γιατί δεν έπιασε η «εξυπνάδα» του Κάιζερ για συντάξεις ίσες με το τότε …προσδόκιμο ζωής, τα 65;
10. Τέλος γιατί ακόμη και ο Χίτλερ κατάλαβε ότι η πολιτική σκληρού νομίσματος και ανεργίας που του επέβαλλαν οι νικητές και οι δανειστές της Γερμανίας θα ήταν καταστροφική και οδηγήθηκε (παρά τους εξαιρετικά εξευτελιστικούς και ταπεινωτικούς για την χώρα του όρους )στην επιλογή κρατικών έργων, απασχόλησης και πληθωρισμού, αναζωπυρώνοντας την Οικονομία πριν οδηγηθεί -και για αυτό;-στον πόλεμο; ΠΗΓΗ:olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου