MORRISSEY LIVE ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ :ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!!!!

Οι Smiths (κάτι που σημαίνει και ο Morrissey) είναι διαχρονικά ένα από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα οπότε ήταν αδύνατο να απουσιάσω απ΄ αυτή τη συναυλία. Έστω και αν μου έχει φύγει η …κάψα αφού τον έχω δει και στο παρελθόν, έστω και αν με ξενέρωσε το set list των αμέσως προηγούμενων live του (μεγάλο λάθος αυτό με τα set list, να το αποφεύγετε όσο μπορείτε).

  Αφού λοιπόν δεν με διαπερνούσαν ρίγη συγκίνησης και αφού ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι δεν θ΄ ακούσω τραγούδια που κατά καιρούς με έχουν σημαδέψει, το βρήκα ως μία καλή ευκαιρία να δω το live αποστασιοποιημένα. Έκανα λοιπόν την εξής διαπίστωση, ο Morrissey (και ειδικά ο Morrissey των 53 χρόνων), δεν πρόκειται ποτέ ν΄ αγγίξει τη ψυχή σου σ΄ ένα live. Όχι γιατί δεν μπορεί αλλά γιατί δεν θέλει. Θα σ΄ έχει πάντα σε απόσταση ακόμα και τη στιγμή που θα βγάζει τη μπλούζα του και θα την πετάξει στο κοινό. Ακόμα και τη στιγμή που θα πει ένα από τα κλασικά βρετανικά του αστεία και θα κάνει όλο το κοινό να σκάσει από τα γέλια. Πάντα θα νιώθεις ότι υπάρχει ένα τοίχος ανάμεσα σε σένα και σ΄ αυτόν. Ίσως και γι αυτό να είναι ήδη ένας ζωντανός μύθος της rock/pop μουσικής.

  Η συναυλία ξεκίνησε με το καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού επέλεξε το How Soon Is Now των Smiths και μάλιστα σε μία σαφέστατα πιο ηλεκτρική εκτέλεση. Τολμώ να πω πως ήταν και το pick της βραδιάς. Συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς με δικιά του επιτυχία (You Have Killed Me) ενώ ακολούθησαν διάφορα κομμάτια τα οποία αν και κάποια είναι εξαιρετικά (Black Cloud), απασχόλησαν σοβαρά μόνο τους φανατικούς οπαδούς του στη πρώτη σειρά αλλά και κάποιους σκόρπιους στις εξέδρες. Για να ξεσηκωθούμε ξανά χρειάστηκε να φτάσουμε το Everyday Is Like Sunday. Γενικά, όπως είπαμε και παραπάνω, ήταν ένα set list που το εκτίμησε περιορισμένος αριθμός θεατών, ακόμα και αν μιλάμε για τα τραγούδια των Smiths (6 το σύνολο). Εννοείται πως δεν άφησε έξω το Meat Is Murder το οποίο συνοδεύτηκε από σκληρές εικόνες θανάτωσης ζώων. Γνωστός πολέμιος της κρεατοφαγίας ο Moz o οποίος δεν διστάζει να φτάνει σε ακραίες ενέργειες για την υπεράσπιση των απόψεων του. Πιστεύω πως αν μάθει τι γίνεται το Πάσχα στην Ελλάδα, δύσκολα θα επιστρέψει.

  Σε μία Morrissey συναυλία όμως δεν πας μόνο για τα τραγούδια. Πας και για ν΄ ακούσεις τα κοινωνικό-πολιτικά του σχόλια. Πας για ν΄ ακούσεις πως «στο παλάτι του Μπάκιγχαμ υπάρχουν κλεμμένα αγαθά όσο πουθενά στο κόσμο» αλλά και για ατάκες του τύπου «είστε υπέροχοι, όπως και εγώ άλλωστε». Ο Morrissey ήταν είναι και θα είναι ένας εγωπαθής παράξενος που μπορεί να έχει γράψει μερικά από τα πιο τρυφερά τραγούδια όλων των εποχών αλλά την ίδια στιγμή να είναι τσακωμένος με όλη την μουσική βιομηχανία. Όσο για τους δημοσιογράφους, δεν θέλει ούτε να τους βλέπει (ρωτήστε και το NME).

  Επιπλέον να σημειώσουμε και τα video wall τα οποία ήταν αντίστοιχης αισθητικής με την προηγούμενη επίσκεψη του (το 2006). Για παράδειγμα είδαμε ξανά video των New York Dolls, μπάντα την οποία λατρεύει από μικρό παιδί. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό που ένωνε τις δύο βραδιές. Ήταν και το support του, η Kristeen Young η οποία ανέβηκε μόνη της στη σκηνή και με συνοδεία πλήκτρων αλλά και στεντόρειας φωνής προσπάθησε να ζεστάνει τον κόσμο. Για να μπείτε στο κλίμα σκεφτείτε κάτι σαν την Florence Welch μόνο στο πολύ πιο μέτριο.

  Και ένα σχόλιο για την διοργάνωση. Αυτή η συναυλία δεν έπρεπε να γίνει στο Λυκαβηττό. Γιατί όχι στη πλατεία Νερού; Ούτε ο ένας πάνω στον άλλο θα είμαστε και θα έχουμε και όλες τις ανέσεις μας. Ωραίος ο Λυκαβηττός αλλά για κάτι μικρότερο. Αφήστε που προς το τέλος άνοιξαν τις πόρτες και μπήκαν όλοι. Όσοι έχουν βρεθεί στο θέατρο του λόφου μπορούν ν΄ αντιληφθούν με τι ρυθμούς έγινε η έξοδος από το χώρο. Και όλα αυτά σε συνθήκες αφόρητης ζέστης.

  Υ.Γ.: Η ξεκαρδιστική στιγμή της συναυλίας ήταν όταν ένας στις πρώτες σειρές πρόσφερε στο Morrissey μία εμφάνιση του Ολυμπιακού. Αυτός τη πήρε και αφού την κυμάτισε λίγα δευτερόλεπτα την επέστρεψε στο κόσμο.
Set list
How Soon Is Now? (Smiths)
You Have Killed Me
I'm throwing my arms around Paris
You're The One For Me, Fatty
Black Cloud,
Ouija Board, Ouija Board
Maladjusted
Shoplifters Of The World Unite (Smiths)
Everyday Is Like Sunday
Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me (Smiths)
I Will See You In Far-Off Places
Action Is My Middle Name
Meat Is Murder (Smiths)
Let Me Kiss You
To Give (The Reason I Live)
Speedway
Scandinavia
When Last I Spoke To Carol
I Know It's Over (Smiths)
Encore:
Still Ill (Smiths)

Morrissey - How Soon Is Now (Smiths cover) @... από nickmic 
ΠΗΓΗ