Τελικά… δέν μᾶς ἔδωσαν οἱ Φοίνικες τό ἀλφάβητο;;

Ειλικρινά,πέφτω από τα σύννεφα!!
Δεν μπορώ να πιστέψω πως ενώ,ο Ελληνικός πολιτισμός,δημιουργήθηκε από άλλους λαούς (Βαβυλώνιους…Εβραίους…Αιγύπτιους.. Μογγόλους…Μάο Μάο…Ινδιάνους) που ζούσαν ανά την Ελληνική επικράτεια κι ενώ μάθαμε να γράφουμε και να διαβάζουμε,από τους  …. Φοίνικες,που μας έδωσαν και το αλφάβητο (γειά σου ρε Ραφαηλίδη με τα ωραία σου) βρέθηκε σε αρχαιολογική ανακάλυψη,Ελληνικό κείμενο και μάλιστα λογιστικών αρχείων 3500 χιλ.ετών, δηλαδή πολύ πριν τους Φοίνικες!

Να δεις, που ενώ περιμέναμε να ανακαλυφθεί το αλφάβητο,είπαμε στο μεταξύ,ας ξεκινήσουμε εμείς  με τα λογιστικά,να κρατάμε λογαριασμό εσόδων-εξόδων  και στην συνέχεια όοοταν σιγά σιγά ( ή γιαβάς γιαβάς ,για να με καταλαβαίνουν και οι σύγχρονοι νεοέλληνες), θα το ανακάλυπταν οι Φοίνικες,θα μας το έδιναν κι εμάς,ώστε να αρχίσουμε κι εμείς με το καλό να …κατεβαίνουμε από τα δέντρα!!
Ω ναι ναι…αυτό θα έγινε…είμαι σίγουρη!!
σσ.Το επόμενο που περιμένω να μας πουν, για να ξανατσακιστώ από τα σύννεφα, είναι να ..«ανακαλύψουν» πως τελικά οι Ελληνες ΔΕΝ είμαστε ούτε Ινδοευρωπαίοι ούτε υποσαχάρια φυλή.. (μαύροι δηλαδή) όπως είναι σίγουρο μέχρι τώρα..!!
……Εχει γούστο…
Μαρία Τριανταφύλλου
……………………………………………………….

 Το αρχαιότερο γραπτό κείμενο βρέθηκε στην Ελλάδα από τον καθηγητή αρχαιολογίας Μιχάλη Κοσμόπουλο.

Επιστρέφει στην Ελλάδα ο καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι-Σεντ Λούις (UMSL) Μιχάλης Κοσμόπουλος και η ομάδα του, για να συνεχίσει τις έρευνες πάνω στην πήλινη πινακίδα με πρώιμη γραμμική Β γραφή, ηλικίας 3.500 ετών (!) που αποκάλυψε πριν από 2 χρόνια στο χωριό Ίκλαινα της Μεσσηνίας.

Οπως ανέφερε το περιοδικό Archaeology και το ιστολόγιο του Πανεπιστημίου UMSL «Είναι το αρχαιότερο κείμενο της Ευρώπης και αλλάζει τα δεδομένα για την ιστορία της Παιδείας και της γραφειοκρατίας στον δυτικό κόσμο»!
Σημαντικό: Οι πινακίδες γραμμικής Β χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για τήρηση λογιστικών αρχείων στα μυκηναϊκά ανάκτορα, γι’ αυτό τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι αρκετά.
Η πινακίδα έχει ύψος 2,5 εκατοστά και πλάτος 4. Στη μια της όψη αναγράφεται κάτι σχετικό με μια κατασκευή, ενώ στη 2η υπάρχει κατάλογος ονομάτων και αριθμών. Οι «σημειώσεις» αυτές αποτελούν πρώιμη μορφή της γραφής που τελικά έγινε γνωστή ως Γραμμική Β’. Η γραφή αυτή αποτελείτο από 87 σημεία – συλλαβές. Χρησιμοποιείτο μάλλον μόνο για οικονομικά θέματα της ελίτ του Μυκηναϊκού πολιτισμού.

Σημείωση: ο Μυκηναϊκός πολιτισμός κυριάρχησε στον Ελλαδικό χώρο μεταξύ 1600 και 1100 π.Χ..
Η πινακίδα της Ικλαινας βρέθηκε μέσα σε αρχαίο αποθέτη και σώθηκε τυχαία όταν κάηκε από φωτιά που άναψε σε σωρό σκουπιδιών, καθώς την εποχή εκείνη τα δημόσια «έγγραφα», σαν αυτό που ανακαλύφθηκε στη Μεσσηνία, τα διατηρούσαν για μόνο 1 χρόνο, οπότε τα «κρατούσαν» σε πηλό άψητο.

Οπως δήλωσε ο ειδικός επί των Μυκηναϊκών πινακίδων στο πανεπιστήμιο του Οστιν στο Τέξας, Τομ Παλαϊμα:
«Από το συγκεκριμένο εύρημα μάλλον θα μάθουμε για τον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης των αρχαίων ελληνικών βασιλείων. Ισως τελικά η γραφειοκρατία να ήταν πιο διαδεδομένη, απ’ ότι νομίζαμε. Η δε ικανότητα της ανάγνωσης και γραφής κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο ήταν πολύ περιορισμένη, σε ορισμένες περιπτώσεις θεωρείτο έως και μαγική! Επρεπε να περάσουν περίπου 500 έτη μέχρι να εξαπλωθεί ο γραπτός λόγος στην αρχαία Ελλάδα, καθώς το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο δεν υιοθέτησε ποτέ τη Γραμμική Β’, αλλά την εξέλιξε και τελικά την όρισε σε σε 26 γράμματα».

Το χωριό Ικλαινα
Ιστορικό χωριό του Δήμου Πύλου της επαρχίας Πυλίας του νομού Μεσσηνίας. Προσαρτήθηκε στην Ελλάδα στις 27/6/1832 με τη συνθήκη της Κων/λης. Τότε υπαγόταν στο Δήμο Πυλίων και είχε 140 κατοίκους. Με Β.Δ. στις 31-8-1912 ΦΕΚ 262/1912, τ. Α, αναγνωρίστηκε Κοινότητα.
Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 14 χλμ. Βορειοανατολικά της σημερινής πόλης της Πύλου και 5 χλμ. ανατολικά της εθνικής οδού Κυπαρισσίας-Πύλου. Έχει έκταση 5 τ. χλμ, μέσο σταθμικό υψόμετρο 190 μ., γεωγραφικό μήκος 21ο 43 9 Α, γεωγραφικό πλάτος 36ο 59 32 Β, ταχυδρομικό κώδικα 240 01, τηλεφωνικό κωδικό 27230 και ο πληθυσμός της το 2001 καταμετρήθηκε σε 361 κατοίκους.

Οπως ο καθ. Κοσμόπουλος αναφέρει:
«Η Ίκλαινα εμφανίζεται να είναι μία από τις σημαντικότερες πρωτεύουσες της περιοχής, την εποχή του χαλκού, και αναφέρεται ακόμη και στα βασιλικά αρχεία της Πύλου, τα οποία είναι γραμμένα σε γραμμική Β. Η περιοχή φαίνεται να ήταν ένα μεγάλο κέντρο εμπορίου, στο οποίο ήκμασε η επεξεργασία και το εμπόριο του χαλκού. Άλλες περίοδοι, από τις οποίες έχουν ανασκαφεί ευρήματα, είναι τα τέλη της Κλασικής εποχής και τα Βυζαντινά χρόνια».

Βίντεο-ξενάγηση στην σημαρινή Ικλαια από τον posilipos:
Μιχάλης Κοσμόπουλος, βιογραφικά στοιχεία:
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Απόφοιτος της Πρότυπης Σχολής Αναβρύτων, σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (B.A. «summa cum laude»), στο Πανεπιστήμιο Sorbonne-Paris IV (D.E.U.G., 1983) και στο Πανεπιστήμιο Washington του St.Louis (M.A. 1986, Ph.D.1989), ενώ έλαβε και δίπλωμα υποβρύχιας αρχαιολογίας από το Συμβούλιο της Ευρώπης (1984).
Αρχαιολογικό έργο

Έχει συμμετάσχει σε ανασκαφές διαφόρων αρχαιολογικών θέσεων στην Ελλάδα και στην Ουκρανία, μεταξύ των οποίων η Ελευσίνα, οι Μυκήνες, η Επίδαυρος, η Αρχαία Κόρινθος, η Νάξος, η Ιθάκη και ο Ωρωπός και η Ολβία (σημερινή Μπερεζάν) στη Μαύρη Θάλασσα. Από το 1999 διευθύνει, υπό την αιγίδα της «Αρχαιολογικής Εταιρείας» τις ανασκαφές της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας στην Ίκλαινα Μεσσηνίας (IK.A.P.: Iklaina Archaeological Project), κοντά στην Πύλο.
Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία

Από το 1989 διετέλεσε Καθηγητής Κλασικών Σπουδών και Ανθρωπολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Manitoba, στη Winnipeg του Καναδά, όπου δίδαξε για μια ευρεία κατηγορία θεμάτων (ελληνική γλώσσα, ελληνική λογοτεχνία, αρχαία ελληνική θρησκεία κ.λπ.). Βραβεύτηκε 2 φορές, το 1991 και το 1999, για την ιδιαίτερη ικανότητά του στη διδασκαλία. Παράλληλα ήταν και Διευθυντής του Κέντρου για τον Ελληνικό Πολιτισμό («Manitoba Centre for Hellenic Civilization») (το οποίο ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία και χάρη στις δικές του άοκνες προσπάθειες).
Από τον Αύγουστο του 2001 είναι Τακτικός Καθηγητής Αρχαιολογίας και κάτοχος της Διακεκριμένης Έδρας («Endowed Chair») Ελληνικών Σπουδών του Τμήματος Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, στο St.Louis των Η.Π.Α..
Έχει οργανώσει πολλά εκπαιδευτικά – αρχαιολογικά προγράμματα στην Ελλάδα (Ωρωπός, Ελευσίνα, Ίκλαινα), όπου έχει εκπαιδεύσει πάνω από 500 φοιτητές στην ελληνική αρχαιολογία.

πηγη:athinapoli.gr                                                                                                                                       ΠΗΓΗ